0111-KDIB3-1.4012.653.2019.2.MG - Brak prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z realizacją projektu.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 7 października 2019 r. (data wpływu 7 października 2019 r.), uzupełnionym pismem z 8 listopada 2019 r. (data wpływu 12 listopada 2019 r.) oraz pismem z 15 listopada 2019 r. (data wpływu 15 listopada 2019 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z realizacją projektu pn. (...), w trakcie, jak i po zakończeniu projektu - jest prawidłowe.

W dniu 7 października 2019 r. do tut. Organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z realizacją projektu pn. (...) w trakcie, jak i po zakończeniu projektu.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 8 listopada 2019 r. (data wpływu 12 listopada 2019 r.) oraz pismem z 15 listopada 2019 r. (data wpływu 15 listopada 2019 r.), będącymi odpowiedzią na wezwanie tut. Organu z 4 listopada 2019 r., znak: 0111-KDIB3-1.4012.653.2019.1.MG.

We wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe (doprecyzowane w ww. pismach z 8 i 15 listopada 2019 r.):

Gmina (dalej również jako: Wnioskodawca) jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (dalej: podatek, VAT). Gmina zrealizowała projekt pn.: (...). Gmina uzyskała pomoc finansową na realizację tego przedsięwzięcia w ramach poddziałania "Wsparcie na wdrażanie operacji w ramach strategii rozwoju lokalnego kierowanego przez społeczność", objętego Programem Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020. Przedmiotem inwestycji jest budowa dwóch drewnianych wiat wraz z utwardzeniem placu (pod wiatą). W związku z realizacją projektu Gmina otrzymała faktury VAT wystawione na Gminę z podaniem jej numeru NIP dla celów VAT z wykazanym podatkiem VAT naliczonym. Gmina zawarła umowy z wykonawcami. Uznała podatek VAT naliczony od kosztów ponoszonych na projekt za wydatek kwalifikowany w ramach złożonego oświadczenia VAT stanowiącego element wniosku o przyznanie pomocy. Gminie, w związku z planowanym wykorzystaniem terenu, nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia VAT ani w całości, ani w części od ponoszonych wydatków. Zadanie ma na celu wielokierunkowy rozwój obszaru, poprzez rozwój rynków zbytu. Wspieranie współpracy między podmiotami prowadzącymi działalność gospodarczą w zakresie rozwijania rynków zbytu, produktów i usług lokalnych. Operacja posiada innowacyjny charakter w stosunku do obszaru gminy i sołectwa, gdyż na terenie gminy nie funkcjonują żadne inne rynki zbytu. Teren będzie ogólnodostępny dla lokalnej społeczności, co oznacza, że będzie udostępniony bez wnoszenia jakichkolwiek odpłatności. Tym samym Gmina (jak również żadna jej jednostka budżetowa) nie planuje pobierać opłat za korzystanie z nowo powstałej infrastruktury. Innymi słowy, zrealizowany projekt nie będzie w żaden sposób generował dochodów cywilnoprawnych po stronie Gminy, które podlegałyby opodatkowaniu VAT.

W pismach uzupełniających z 8 i 15 listopada 2019 r. Wnioskodawca doprecyzował opis sprawy i wyjaśnił:

Towary i usługi nabywane w związku z realizacją projektu nie będą miały związku z wykonywaniem przez Wnioskodawcę czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Zadanie jest realizowane w zakresie zadań własnych Wnioskodawcy, wynikających z przepisów ustawy z dnia 8 marca 1990 r., o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2019 r. poz. 506 z późn. zm.), wynikające z art. 7 ust. 1. Zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne obejmują sprawy: targowisk i hal targowych (pkt 11 ww. przepisu).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Gmina ma prawo do odliczenia VAT od wydatków na projekt pn.: (...) w trakcie, jak i po zakończeniu realizacji projektu?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Zdaniem Wnioskodawcy, Gmina nie ma prawa do odliczenia VAT od wydatków na projekt pn.: (...) w trakcie, jak i po zakończeniu realizacji inwestycji.

W świetle art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2017 r. poz. 1221, z późn. zm., dalej: ustawa o VAT) podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza w myśl art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Tym samym, aby przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT, powinny zostać spełnione jednocześnie dwa warunki - wydatki są dokonywane przez podmiot działający w roli podatnika VAT, na cel prowadzenia przez ten podmiot działalności opodatkowanej VAT, generującej zobowiązanie w podatku VAT należnym. Jak wskazano w opisie sprawy, Gmina realizuje ww. projekt, którego głównym celem jest przekazanie do użytkowania mieszkańcom miejscowości nowoczesnego rynku zbytu. Gmina nie będzie wykorzystywała nowo powstałej infrastruktury do jakichkolwiek czynności opodatkowanych VAT - w szczególności Gmina i jej jednostki budżetowe nie będą pobierały opłat za możliwość korzystania z nowej infrastruktury przez zainteresowanych, lokalnych mieszkańców i przyjezdnych gości.

Przedmiotowa inwestycja będzie ogólnodostępna i związana wyłącznie z działalnością nieodpłatną Gminy. Wobec powyższego, zdaniem Gminy nie przysługuje jej prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego od wydatków związanych z realizacją projektu. Gmina będzie udostępniać obiekt nieodpłatnie. W konsekwencji, nie zostanie spełniony drugi z warunków niezbędnych do odliczenia podatku VAT, o którym mowa w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, a tym samym Gminie nie będzie w ogóle przysługiwało prawo do pomniejszenia podatku VAT należnego o kwoty podatku VAT naliczonego wykazane na fakturach zakupowych Gminy otrzymanych w związku z budową wiat.

Mając powyższe na uwadze Gmina stoi na stanowisku, że nie ma prawa do odliczenia VAT od wydatków na projekt pn.: (...) w trakcie, jak i po zakończeniu realizacji zadania.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r. poz. 2174 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą.

W myśl ust. 1 ww. artykułu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do treści art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, m.in. tego że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Ponadto, aby podmiot mógł skorzystać z prawa obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go dla tej czynności za podatnika podatku od towarów i usług, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - w myśl art. 15 ust. 2 ustawy - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Natomiast zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Z treści powołanych przepisów wynika, że za podatnika VAT będzie uznany tylko taki podmiot, który dokonuje czynności zmierzających do wykorzystania nabytych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Zatem jednostka samorządu terytorialnego działa w charakterze podatnika wykonując we własnym imieniu i na własny rachunek wszelkie czynności, które mają charakter cywilnoprawny i spełniają ww. definicję działalności gospodarczej.

W świetle przepisu art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2019 r. poz. 506 z późn. zm.), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Jak stanowi art. 6 ust. 1 ww. ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Zgodnie zaś z art. 7 ust. 1 tej ustawy, zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne obejmują sprawy targowisk i hal targowych (art. 7 ust. 1 pkt 11 ustawy o samorządzie gminnym).

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca, Gmina, która jest zarejestrowanym i czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, zrealizowała projekt pn.: (...). Przedmiotem inwestycji jest budowa dwóch drewnianych wiat wraz utwardzeniu placu (pod wiatą). W związku z realizacją projektu Gmina otrzymała faktury VAT wystawione na Gminę. Zadanie ma na celu wielokierunkowy rozwój obszaru, poprzez rozwój rynków zbytu, wspieranie współpracy między podmiotami prowadzącymi działalność gospodarczą w zakresie rozwijania rynków zbytu, produktów i usług lokalnych. Teren będzie ogólnodostępny dla lokalnej społeczności, co oznacza, że będzie udostępniony bez wnoszenia jakichkolwiek odpłatności. Tym samym Gmina (jak również żadna jej jednostka budżetowa) nie planuje pobierać opłat za korzystanie z nowo powstałej infrastruktury. Zrealizowany projekt nie będzie w żaden sposób generował dochodów cywilnoprawnych po stronie Gminy, które podlegałyby opodatkowaniu VAT.

Towary i usługi nabywane w związku z realizacją projektu nie będą miały związku z wykonywaniem przez Wnioskodawcę czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Zadanie jest realizowane w zakresie zadań własnych Wnioskodawcy, wynikających z przepisów ustawy o samorządzie gminnym, wynikające z art. 7 ust. 1 (w szczególności zadania własne obejmują sprawy: targowisk i hal targowych (pkt 11 ww. przepisu).

Wątpliwości Wnioskodawcy w analizowanej sprawie dotyczą prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z realizacją opisanego projektu, w trakcie, jak i po zakończeniu.

Jak wynika z powołanych powyżej przepisów prawa, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Podstawowym warunkiem, którego spełnienie należy analizować w aspekcie prawa do odliczenia podatku VAT jest zatem związek dokonywanych nabyć towarów i usług ze sprzedażą uprawniającą do dokonywania takiego odliczenia, czyli sprzedażą generującą podatek należny. W omawianej sprawie związek taki nie wystąpi. Z okoliczności sprawy wynika bowiem, że towary i usługi nabywane w związku z realizacją projektu nie będą miały związku z wykonywaniem przez Wnioskodawcę czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Gmina oraz żadna jej jednostka budżetowa nie planuje pobierać opłat za korzystanie z nowo powstałej infrastruktury. Ponadto, jak wskazano, realizacja przedmiotowego projekt wynika z zadań własnych nałożonych na Wnioskodawcę ustawą o samorządzie gminnym.

W konsekwencji, zrealizowany projekt nie będzie w żaden sposób generował dochodów cywilnoprawnych po stronie Gminy, które podlegałyby opodatkowaniu VAT.

Zatem, w analizowanej sprawie, warunki uprawniające do odliczenia nie będą spełnione, gdyż jak wynika z opisu sprawy towary i usługi nabyte w celu realizacji zadania nie będą związane z wykonywaniem czynności opodatkowanych, a ponadto Wnioskodawca realizując przedmiotowe zadanie nie będzie działał w charakterze podatnika VAT.

Mając na uwadze powołane przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, że Gminie nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego od wydatków na projekt pn. (...), w trakcie, jak i po zakończeniu realizacji inwestycji.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Nadmienia się, że niniejsza interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku.

W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Ponadto, Organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku - nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone. Pojęcie "kosztu kwalifikowanego" nie jest pojęciem podatkowym i organy podatkowe nie są właściwe do rozstrzygania wątpliwości podatników odnośnie możliwości zaliczania wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowanych. Kwestię tę rozstrzygają bowiem przepisy regulujące zasady korzystania ze środków pomocowych. Zasady i przepisy podatkowe przywołane w uzasadnieniu niniejszej interpretacji mogą być jedynie pomocne Wnioskodawcy przy dokonywaniu oceny, czy podatek VAT w tej sytuacji powinien być kosztem kwalifikowanym. W związku z powyższym nie zajęto stanowiska w tej sprawie.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2018 r. poz. 1302 z późn. zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.