0111-KDIB3-1.4012.530.2019.1.IK - Zwolnienie z VAT dostawy lokali wraz z gruntem.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 12 sierpnia 2019 r. (data wpływu 21 sierpnia 2019 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku dostawy lokali wraz z gruntem - jest prawidłowe.

W dniu 21 sierpnia 2019 r. do tut. organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku dostawy lokali wraz z gruntem.

We wniosku przedstawiono następujący zaistniały stan faktyczny/zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca - Spółka F. prowadzi działalność gospodarczą i jest czynnym podatnikiem podatku VAT. W trzech kolejnych latach podatkowych: 11.2005 05.2006 i 09.2007 Spółka zakupiła od innych podmiotów gospodarczych używane lokale użytkowe wraz z udziałami w prawie użytkowania wieczystego gruntu i części wspólnych jako dostawy zwolnione z podatku VAT.

Lokal Nr 52 nabyty w listopadzie 2005 r. stanowił siedzibę firmy i prowadzona była w nim działalność gospodarcza. Lokal wprowadzono do ewidencji środków trwałych. Od marca 2014 r., w związku z planowaną zmiana profilu działalności, rozpoczęto wynajem lokalu dla innych Spółek i służył on sprzedaży opodatkowanej. Lokal Nr 52 jest wynajmowany do chwili obecnej.

Lokal Nr 61 nabyty w maju 2006 r. był poddany pracom adaptacyjnym, które ulepszyły i zmodernizowały ten lokal. Poniesione nakłady finansowe znacznie przewyższyły 30% wartości początkowej obiektu. Po ukończeniu modernizacji w październiku 2013 r. nastąpiło ponowne zasiedlenie przedmiotowej nieruchomości w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Lokal wprowadzono do ewidencji środków trwałych. Od momentu zasiedlenia lokal był wynajmowany w ramach czynności opodatkowanych innym podmiotom do kwietnia 2018 r. Obecnie lokal nie jest wynajmowany z powodu braku zainteresowania potencjalnych najemców.

Lokal Nr 53 nabyty we wrześniu 2007 r. od momentu zakupu był wynajmowany Spółce z o.o. do chwili obecnej w ramach czynności opodatkowanych. Lokal wprowadzono do ewidencji środków trwałych.

Spółka planuje sprzedać wymienione lokale w razie zainteresowania transakcjami potencjalnych nabywców lub nabywcy.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Spółka F. (Wnioskodawca) może dokonać sprzedaży wymienionych lokali wraz z udziałem w gruncie, na którym te lokale są posadowione, przy zastosowaniu zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Sprzedaż lokali Nr 52 i 53 będzie korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, gdyż dostawy te nie będą się odbywać w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim. Przy nabyciu lokali Wnioskodawca nie odliczył podatku naliczonego. Od chwili nabycia lokal 53 obejmuje umowa najmu i jest tak do chwili obecnej. Lokal 52 był wynajmowany od marca 2014 r. i jest tak do chwili obecnej.

Odnośnie sprzedaży lokalu 61 Spółka również skorzysta ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ppkt b ustawy o VAT, gdyż pomiędzy pierwszym zasiedleniem w październiku 2013 r., (po dokonaniu ulepszeń) a dostawa w 2019 r. lub później upłynie okres dłuższy niż 2 lata. Ponadto od momentu pierwszego zasiedlenia lokal był wynajmowany różnym podmiotom do kwietnia 2018 r., w ramach czynności podlegających opodatkowaniu.

Do opodatkowania podatkiem od towarów i usług zbycia gruntu zastosowanie znajdą odpowiednio te same zasady opodatkowania jak do lokali użytkowych, będących przedmiotem planowanej sprzedaży, zgodnie z art. 29a ust. 8 ustawy. Oznacza to, że jeżeli dostawa lokali korzysta ze zwolnienia od podatku VAT, ze zwolnienia takiego korzysta również dostawa gruntu, na którym te lokale się znajdują.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r. poz. 2174 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej "podatkiem", podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Natomiast zgodnie z art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl powołanych wyżej przepisów grunt, budynek i budowla spełniają definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, a ich sprzedaż stanowi dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

Podstawowa stawka podatku, na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, wynosi 22% z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Natomiast stosownie do treści art. 146aa ust. 1 pkt 1 w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż - 6% stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w przepisach wykonawczych do niej, przewidziano opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

W świetle art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

Z powyższego uregulowania wynika, że dostawa budynków, budowli lub ich części jest - co do zasady - zwolniona od podatku od towarów i usług. Wyjątek stanowi dostawa w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz jeżeli pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Zatem dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynków, budowli lub ich części kluczowym jest ustalenie, kiedy nastąpiło pierwsze zasiedlenie i jaki upłynął okres od tego momentu.

Przez pierwsze zasiedlenie - według art. 2 pkt 14 ustawy w stanie prawnym obowiązującym do 31 sierpnia 2019 r. - rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

Natomiast przez pierwsze zasiedlenie zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy obowiązującej od 1 września 2019 r. rozumie się oddanie do użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi lub rozpoczęcie użytkowania na potrzeby własne budynków, budowli lub ich części, po ich:

Należy ponadto wskazać, że kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budynki, budowle rozstrzyga przepis art. 29a ust. 8 ustawy, zgodnie z którym w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

W świetle tego przepisu przy sprzedaży budynków, budowli lub ich części, dokonywanej wraz z dostawą gruntu, na którym są one posadowione, grunt dzieli byt prawny tych obiektów w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku, jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale z gruntem związanych. Jeżeli dostawa budynków, budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku, ze zwolnienia takiego korzysta również dostawa gruntu, na którym obiekt jest posadowiony. Powyższy przepis obejmuje swoim zakresem także grunty będące w użytkowaniu wieczystym.

Z okoliczności sprawy wynika, że Wnioskodawca, czynny podatnik podatku od towarów i usług, planuje dokonać transakcji sprzedaży 3 lokali wraz z udziałem w gruncie.

Lokal nr 52 został nabyty przez Wnioskodawcę w listopadzie 2005 r. i stanowił siedzibę firmy i prowadzona w nim była działalność gospodarcza. Od marca 2014 r. do chwili obecnej lokal jest wynajmowany.

Lokal Nr 53 nabyty we wrześniu 2007 r. od momentu zakupu do chwili obecnej wynajmowany Spółce.

Lokal Nr 61 nabyty w maju 2006 r. był poddany ulepszeniom. Poniesione nakłady znacznie przewyższały 30% wartości początkowej obiektu. Po ukończeniu modernizacji w październiku 2013 r. nastąpiło zasiedlenie w rozumieniu ustawy o VAT. Od momentu zasiedlenia lokal był wynajmowany innym podmiotom.

Zatem z powyższego wynika, że dostawa wszystkich trzech lokali będzie dostawą po pierwszym zasiedleniu, od którego minął okres dłuższy niż dwa lata.

Uwzględniając zatem powołane przepisy w kontekście przedstawionego opisu sprawy należy stwierdzić, że dostawa wyżej opisanych lokali będzie korzystać ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Analogicznie, ze zwolnienia od podatku VAT będzie korzystać również dostawa udziału w gruncie, na którym te lokale są posadowione, do czego uprawnia art. 29a ust. 8 ustawy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Wydana interpretacja rozstrzyga ściśle w zakresie sformułowanego pytania, stąd wszelkie inne kwestie poruszone w stanowisku a nie objęte pytaniem nie były przedmiotem interpretacji.

Interpretacja dotyczy:

* zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia;

* zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2018 r. poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.