0111-KDIB3-1.4012.476.2021.1.ICZ - Odliczanie VAT od wydatków na samochód osobowy

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 20 lipca 2021 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej 0111-KDIB3-1.4012.476.2021.1.ICZ Odliczanie VAT od wydatków na samochód osobowy

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r. poz. 1325 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że Pana stanowisko przedstawione we wniosku z 29 maja 2021 r. (data wpływu 4 czerwca 2021 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczania 100% podatku VAT od wydatków związanych z eksploatacją samochodu mercedes sprinter o ładowności do 3,5 tony, w przypadku braku wpisu w dowodzie rejestracyjnym o spełnieniu wymagań wynikających z art. 86 ust. 9 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 czerwca 2021 r., do tut. organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczania 100% podatku VAT od wydatków związanych z eksploatacją samochodu mercedes sprinter o ładowności do 3,5 tony, w przypadku braku wpisu w dowodzie rejestracyjnym o spełnieniu wymagań wynikających z art. 86 ust. 9 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

We wniosku przedstawił Pan następujący stan faktyczny:

Prowadzi Pan działalność polegającą na wytwarzaniu elementów drewnianych do produkcji Jednosezonowych uli drewnianych od dnia 20.05.2016. Całość wytwarzanych elementów jest wykonywana dla kontrahenta zagranicznego według jego wzorów. Do wytwarzania zleconych wzorów używane jest przede wszystkim drewno (tarcica). Pozyskiwanie odpowiedniego materiału wiąże się z częstymi bardzo odległymi wyjazdami.

Dla sprawnego transportu pozyskanego surowca niezbędny był Panu niezawodny pojazd o ładowności pozwalającej na jego dostarczenie do warsztatu.

W styczniu 2019 zawarł Pan umowę leasingu, której przedmiotem jest samochód ciężarowy mercedes sprinter o ładowności do 3,5 t. Samochód posiada jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą, sklasyfikowany na podstawie przepisów o ruchu drogowym do podrodzaju: VAN. Pojazd używany jest wyłącznie do celów związanych z prowadzoną działalnością, a konstrukcja pojazdu wyklucza jego użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub powoduje, że takie użycie jest nieistotne.

Na podstawie art. 86a ust. 9 pkt 1a uptu pojazd spełnia warunki uprawniające do odliczenia wydatków związanych z jego użytkowaniem na potrzeby działalności w wysokości 100%.

W związku z tym, że jest Pan tylko użytkowaniem pojazdu, nie ma Pan uprawnień właścicielskich do dokonywania zmian wpisów w dowodzie rejestracyjnym, właściciel (firma leasingowa) nie dokonała wpisu w dowodzie rejestracyjnym o spełnianiu warunków do odliczenia VAT w wysokości 100% (tzw. Vat-1), pomimo wiedzy, że pojazd będzie użytkowany wyłącznie dla celów związanych z działalnością gospodarczą.

W okresie użytkowania, w związku z tym, że przepisy ustawy nie wskazują, iż brak odpowiednich adnotacji dyskwalifikuje samochód z prawa odliczenia pełnego VAT, przy jednoczesnym braku uprawnień do występowania z wnioskami o zmianę wpisów w dokumentach rejestracyjnych, dokonywał Pan odliczenia VAT w wysokości 100%.

Na wszystkich fakturach dokumentujących wydatki związane z zakupem paliwa dla tego pojazdu, dla potwierdzenia, że wydatek tego pojazdu dotyczy, wnioskował Pan do wystawcy tych faktur o umieszczanie na nich numeru rejestracyjnego pojazdu.

W okresie użytkowania nie dokonano w pojeździe żadnych zmian konstrukcyjnych. W związku przeprowadzanymi przez Urząd Skarbowy w (...) czynnościami sprawdzającymi, dokonał Pan w kwietniu 2021 dodatkowego przeglądu technicznego, który potwierdził, że pojazd spełnia warunki wskazane w art. 86a ust. 9 pkt 1a uptu, dla uznania, że jest to samochód ciężarowy.

W związku z powyższym opisem zadał Pan następujące pytanie:

Czy odliczenie 100% VAT od wydatków związanych z użytkowaniem leasingowanego pojazdu spełniającego warunki wskazane w art. 86a ust. 9 pkt 1a uptu, przy braku wpisu w dowodzie rejestracyjnym potwierdzającego ich formalne istnienie jest prawidłowe?

Pana stanowisko:

Pana zdaniem kluczowe do odliczenia 100% VAT od wydatków związanych z użytkowaniem pojazdu, tym bardziej, że przepisy ustawy nie wskazują, iż brak odpowiednich adnotacji dyskwalifikuje samochód z prawa odliczenia pełnego VAT, jest spełnienie przez pojazd warunków wskazanych w art. 86a ust. 9 pkt 1a uptu.

W związku z tym, Pana zdaniem dokonywanie "pełnego" odliczenia VAT od wydatków związanych z użytkowaniem samochodu ciężarowego jest poprawne i zgodne z przepisami ustawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego Pana stanowisko w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 685 z późn. zm.), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Z ust. 2 pkt 1 lit. a powołanego artykułu wynika, że kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Przywołany przepis art. 86 ust. 1 ustawy stanowi, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest bezpośredni i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

Ustawodawca stworzył zatem podatnikom prawo do odliczenia podatku naliczonego, pod warunkiem spełnienia przez nich zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, m.in. tego że zakupy towarów i usług będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Natomiast kwestie odliczenia podatku VAT z faktur związanych z nabyciem samochodu reguluje przepis art. 86a ust. 1 pkt 1 ustawy, zgodnie z którym w przypadku wydatków związanych z pojazdami samochodowymi kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, stanowi 50% kwoty podatku wynikającej z faktury otrzymanej przez podatnika.

Na podstawie art. 2 pkt 34 ustawy przez pojazdy samochodowe należy rozumieć pojazdy samochodowe w rozumieniu przepisów o ruchu drogowym o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony.

Stosownie do treści art. 86a ust. 2 ustawy, do wydatków związanych z pojazdami samochodowymi, o których mowa w ust. 1, zalicza się wydatki dotyczące:

1.

nabycia, importu lub wytworzenia tych pojazdów oraz nabycia lub importu ich części składowych;

2.

używania tych pojazdów na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, związane z tą umową, inne niż wymienione w pkt 3;

3.

nabycia lub importu paliw silnikowych, oleju napędowego i gazu, wykorzystywanych do napędu tych pojazdów, usług naprawy lub konserwacji tych pojazdów oraz innych towarów i usług związanych z eksploatacją lub używaniem tych pojazdów.

W myśl art. 86a ust. 3 ustawy, przepis ust. 1 nie ma zastosowania:

1.

w przypadku gdy pojazdy samochodowe są:

a.

wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika lub

b.

konstrukcyjnie przeznaczone do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą, jeżeli z dokumentów wydanych na podstawie przepisów o ruchu drogowym wynika takie przeznaczenie;

2.

do towarów montowanych w pojazdach samochodowych i do związanych z tymi towarami usług montażu, naprawy i konserwacji, jeżeli przeznaczenie tych towarów wskazuje obiektywnie na możliwość ich wykorzystywania wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika.

Zgodnie z art. 86a ust. 4 ustawy, pojazdy samochodowe są uznawane za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika, jeżeli:

1.

sposób wykorzystywania tych pojazdów przez podatnika, zwłaszcza określony w ustalonych przez niego zasadach ich używania, dodatkowo potwierdzony prowadzoną przez podatnika dla tych pojazdów ewidencją przebiegu pojazdu, wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub

2.

konstrukcja tych pojazdów wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub powoduje, że ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą jest nieistotne.

W świetle ust. 9 powołanego artykułu, do pojazdów samochodowych, o których mowa w ust. 4 pkt 2, należą:

1.

pojazdy samochodowe, inne niż samochody osobowe, mające jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą:

a.

klasyfikowane na podstawie przepisów o ruchu drogowym do podrodzaju: wielozadaniowy, van lub

b.

z otwartą częścią przeznaczoną do przewozu ładunków;

2.

pojazdy samochodowe, inne niż samochody osobowe, które posiadają kabinę kierowcy z jednym rzędem siedzeń i nadwozie przeznaczone do przewozu ładunków jako konstrukcyjnie oddzielne elementy pojazdu;

3.

pojazdy specjalne, które spełniają również warunki zawarte w odrębnych przepisach, określone dla następujących przeznaczeń:

a.

agregat elektryczny/spawalniczy,

b.

do prac wiertniczych,

c.

koparka, koparko-spycharka,

d.

ładowarka,

e.

podnośnik do prac konserwacyjno-montażowych,

f.

żuraw samochodowy

g.

jeżeli z dokumentów wydanych zgodnie z przepisami o ruchu drogowym wynika, że dany pojazd jest pojazdem specjalnym.

Zgodnie z ust. 10 pkt 1 powołanego artykułu, spełnienie wymagań dla pojazdów samochodowych określonych w ust. 9 pkt 1 i 2 stwierdza się na podstawie dodatkowego badania technicznego przeprowadzonego przez okręgową stację kontroli pojazdów, potwierdzonego zaświadczeniem wydanym przez tę stację, oraz dowodu rejestracyjnego pojazdu zawierającego odpowiednią adnotację o spełnieniu tych wymagań.

Z treści art. 86a ust. 4 pkt 2 w związku z art. 86a ust. 9 ustawy wynika, że podatnik ma możliwość odliczenia 100% kwoty podatku naliczonego zawartego w fakturach dotyczących wydatków związanych z eksploatacją pojazdów samochodowych, innych niż samochody osobowe, mających jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą klasyfikowanych na podstawie przepisów o ruchu drogowym do podrodzaju: wielozadaniowy, van oraz z otwartą częścią przeznaczoną do przewozu ładunków i pojazdów samochodowych, inne niż samochody osobowe, które posiadają kabinę kierowcy z jednym rzędem siedzeń i nadwozie przeznaczone do przewozu ładunków jako konstrukcyjnie oddzielne elementy pojazdu.

W tej grupie pojazdów, uznawanych za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika mieszczą się pojazdy ustawowo uznane za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej, przy wykorzystywaniu których nie ma obowiązku prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu. Są to pojazdy o konstrukcji wskazującej na ich podstawowe przeznaczenie do celów gospodarczych, wykluczającej ich użycie do celów prywatnych lub powodującej, że ewentualny użytek do celów prywatnych będzie nieistotny.

W świetle powołanych wyżej przepisów należy stwierdzić, że aby dokonać odliczenia pełnej kwoty podatku z tytułu wydatków związanych z samochodami wymienionymi w art. 86a ust. 9 pkt 1-2 ustawy o VAT, warunkiem koniecznym jest, aby pojazdy te posiadały zaświadczenie wydane przez okręgową stację kontroli pojazdów, po przeprowadzeniu dodatkowego badania technicznego, przy czym powyższe winno wynikać również z dowodu rejestracyjnego zawierającego właściwą adnotację o spełnieniu tych wymagań.

Wykonanie dodatkowego badania technicznego potwierdzonego zaświadczeniem okręgowej stacji kontroli pojazdów oraz posiadanie stosownej adnotacji w dowodzie rejestracyjnym pojazdu staje się obowiązkiem podatnika, w sytuacji, gdy podatnik chce dokonać obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego od nabywanych przez podatnika wydatków związanych z samochodami wymienionymi w art. 86a ust. 9 pkt 1-2 ustawy. Dokonanie obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony z tytułu poniesienia takich wydatków jest prawem podatnika, z którego to prawa podatnik może lecz nie musi skorzystać. Zatem jeżeli podatnik chce z powyższego prawa skorzystać powinien być w posiadaniu stosownych dokumentów (zaświadczenia i adnotacji w dowodzie rejestracyjnym), które by to prawo do odliczenia potwierdzały.

Z opisu sprawy wynika, w styczniu 2019 zawarł Pan umowę leasingu, której przedmiotem jest samochód ciężarowy mercedes sprinter o ładowności do 3,5 t. Samochód posiada jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą, sklasyfikowany na podstawie przepisów o ruchu drogowym do podrodzaju: VAN. Pojazd używany jest wyłącznie do celów związanych z prowadzoną działalnością, a konstrukcja pojazdu wyklucza jego użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub powoduje, że takie użycie jest nieistotne. W związku z tym, że jest Pan tylko użytkowaniem pojazdu, nie ma Pan uprawnień właścicielskich do dokonywania zmian wpisów w dowodzie rejestracyjnym, właściciel (firma leasingowa) nie dokonała wpisu w dowodzie rejestracyjnym o spełnianiu warunków do odliczenia VAT w wysokości 100% (tzw. Vat-1), pomimo wiedzy, że pojazd będzie użytkowany wyłącznie dla celów związanych z działalnością gospodarczą.

W okresie użytkowania nie dokonano w pojeździe żadnych zmian konstrukcyjnych. W związku przeprowadzanymi przez Urząd Skarbowy w (...) czynnościami sprawdzającymi, dokonał Pan w kwietniu 2021 dodatkowego przeglądu technicznego, który potwierdził, że pojazd spełnia warunki wskazane w art. 86a ust. 9 pkt 1a uptu, dla uznania, że jest to samochód ciężarowy.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą ustalenia czy odliczenie 100% VAT od wydatków związanych z użytkowaniem leasingowanego pojazdu spełniającego warunki wskazane w art. 86a ust. 9 pkt 1a ustawy o VAT, przy braku wpisu w dowodzie rejestracyjnym potwierdzającego ich formalne istnienie jest prawidłowe.

Analiza przedstawionego stanu faktycznego oraz powołanych regulacji prawnych prowadzi do stwierdzenia, że - wbrew Pana stanowisku - nie przysługuje Panu prawo do odliczenia 100% VAT od wydatków związanych z użytkowaniem leasingowanego pojazdu - mercedes sprinter o ładowności do 3,5 tony, ponieważ nie posiada Pan odpowiednich adnotacji w dowodzie rejestracyjnym.

Natomiast ustawodawca wyraźnie wskazał, że spełnienie wymagań określonych w art. 86a ust. 9 pkt 1 i 2 w związku z art. 86a ust. 4 pkt 2 ustawy stwierdza się na podstawie badania technicznego potwierdzonego zaświadczeniem wydanym przez stację kontroli pojazdów oraz dowodu rejestracyjnego pojazdu zawierającego odpowiednią adnotację o spełnieniu tych wymagań.

Wobec powyższego prawo do odliczenia 100% kwoty podatku naliczonego przysługuje Panu dopiero od dnia, w którym zostanie dokonany wpis do dowodu rejestracyjnego pojazdu o spełnieniu wymagań, o czym stanowi art. 86a ust. 10 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zatem posiada Pan prawo do odliczenia 50% VAT od wydatków związanych z użytkowaniem leasingowanego pojazdu - mercedes sprinter o ładowności do 3,5 tony.

Tym samym Pana stanowisko jest nieprawidłowe.

Zaznacza się, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Wydając przedmiotową interpretację tut. Organ oparł się na wynikającym z treści wniosku opisie stanu sprawy. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy niniejsza interpretacja traci swą aktualność.

Należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1.

z zastosowaniem art. 119a;

2.

w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3.

z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej). Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przypisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - (Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 z późn. zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Zgodnie z art. 57a ww. ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinie zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się do błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawą.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl