0111-KDIB3-1.4012.446.2022.1.WN - Wyłączenie z VAT zbycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA - stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

Zakres wniosku wspólnego o wydanie interpretacji indywidualnej

14 czerwca 2022 r. wpłynął Państwa wniosek wspólny z 10 czerwca 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od towarów i usług w zakresie uznania Transakcji za sprzedaż zorganizowanej części przedsiębiorstwa i wyłączenia jej z zakresu stosowania ustawy oraz prawa do odliczenia podatku VAT w związku z ww. nabyciem na zasadach ogólnych. Treść wniosku wspólnego jest następująca:

Zainteresowani, którzy wystąpili z wnioskiem

1) Zainteresowany będący stroną postępowania:

S. Sp. z o.o.

2) Zainteresowany niebędący stroną postępowania:

J. Sp. z o.o.

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca "Spółka" lub "S." jest spółką z ograniczoną odpowiedzialnością, która podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania (tj. jest rezydentem podatkowym w Polsce). Wnioskodawca jest również czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (dalej: "VAT") zarejestrowanym w Polsce.

Działalność Wnioskodawcy polega na prowadzeniu sprzedaży detalicznej sprzętu i odzieży sportowej marki J. w wyspecjalizowanych sklepach stacjonarnych w centrach handlowych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (dalej: "Działalność J."). Sprzedaż wskazanych produktów prowadzona jest w oparciu o umowę franczyzową zawartą między Wnioskodawcą a właścicielem marki J.

Obecnie Wnioskodawca planuje dokonać zbycia prowadzonej przez niego Działalności J na rzecz Nabywcy (dalej: "Transakcja").

Należy przy tym wyjaśnić, iż Nabywca jest spółką nabytą przez Grupę J. w celu nabycia od Wnioskodawcy i kontynuacji Działalności J. Nabywca jest czynnym podatnikiem VAT.

Nabywca i Spółka planują zawarcie w pierwszej połowie 2022 r. umowy nabycia Działalności J., natomiast samo przeniesienie Działalności J. ma mieć miejsce w drugiej połowie 2022 r. W myśl zamiarów stron i przygotowywanej umowy nabycia, przedmiotem Transakcji będzie m.in. prowadzona w ramach Spółki Działalność J., natomiast po przeprowadzeniu Transakcji Spółka może zostać zlikwidowana.

Wyodrębnienie organizacyjne

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie Działalności J. Wnioskodawca jest przy tym w posiadaniu struktury organizacyjnej, przypisującej pracowników Wnioskodawcy do danego rodzaju wykonywanych obowiązków, np. obowiązków związanych z pracą w sklepach stacjonarnych, działalnością zaopatrzeniową czy też rozliczeniami.

Planowane jest, że pracownicy Spółki zajmujący się Działalnością J. zostaną przeniesieni do Nabywcy w ramach planowanej Transakcji - dojdzie do przejścia zakładu pracy w rozumieniu art. 231 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (tekst jedn.: Dz. U. z 2020 r. poz. 1320 z późn. zm.; dalej: "Kodeks Pracy"), zaś wszyscy zatrudnieni (i objęci tym przejściem zakładu pracy) pracownicy wykonują pracę należącą do zakresu Działalności J. (innymi słowy, w przenoszonym zakładzie pracy Wnioskodawca nie będzie zatrudniać żadnych pracowników, których praca nie byłaby związana z Działalnością J.).

Jednocześnie należy wskazać, że część pracowników obecnie zatrudnionych u Wnioskodawcy nie zostanie przeniesiona do Nabywcy, przy czym pracownicy Ci nie będą zajmować się Działalnością J., lecz będą wykonywać zadania zw. z m.in. logistyką czy magazynowaniem.

Przedmiotem Transakcji będzie zespół składników materialnych i niematerialnych wykorzystywanych przez Wnioskodawcę w prowadzeniu Działalności J., w tym w szczególności:

- prawa i obowiązki wynikające z umów o pracę zawartych z pracownikami i umów cywilnoprawnych zawartych z osobami zatrudnionymi na innej podstawie niż umowa o pracę, wykonujących czynności związane z Działalnością J.;

- prawa i obowiązki wynikające z umów związanych z Działalnością J., w tym w szczególności umów najmu lokali handlowych w centrach handlowych, umów z dostawcami mediów (m.in. usługi telekomunikacyjne i dostawy energii elektrycznej) czy też umów o świadczenie usług przez podmioty zewnętrzne wykorzystywanych w Działalności J.;

- środki trwałe i wartości niematerialne i prawne, m.in. system ochrony towarów (bramka alarmowa), licznik klientów oraz towary na magazynie, w tym w szczególności odzież, obuwie i sprzęt marki J., czy też inwestycje w obce środki trwałe (remonty i adaptacje w sklepach najmowanych przez Spółkę od osób trzecich);

- prawa własności intelektualnej, umowy licencyjne.

Jak wskazano powyżej, wśród składników majątkowych objętych Działalnością J. są także zobowiązania związane z prowadzoną Działalnością J., w szczególności obejmujące zobowiązania z tytułu zawartych umów o pracę, umów najmu sklepów stacjonarnych w centrach handlowych oraz umów z dostawcami mediów. Wszystkie te zobowiązania zostaną przeniesione w ramach Transakcji do Nabywcy.

Wyodrębnienie finansowe

Wnioskodawca na podstawie prowadzonej ewidencji księgowej jest w stanie przypisać przychody ze sprzedaży do prowadzonej Działalności J. Jest to o tyle jednoznaczne, że owa Działalność J. jest jedynym zakresem faktycznej działalności Wnioskodawcy generującym po jego stronie przychody. Do przychodów z Działalności J. należą wyłącznie przychody ze sprzedaży detalicznej towarów prowadzonej w sklepach stacjonarnych w centrach handlowych.

Ponoszone przez Spółkę koszty można przypisać do Działalności J., a w przypadku tzw. kosztów wspólnych ich przypisanie jest możliwe na podstawie stosowanych kluczy alokacji, dzięki którym możliwe jest alokowanie kosztów do Działalności J.

Wnioskodawca ma możliwość przygotowania bilansu oraz rachunku zysków i strat z Działalności J.

Wnioskodawca jest także w stanie przypisać aktywa i pasywa oraz należności i zobowiązania w odniesieniu do Działalności J. Jest to o tyle jednoznaczne, że owa Działalność J. jest jedynym zakresem faktycznej działalności Wnioskodawcy generującym po jego stronie przychody i zobowiązania.

Do prowadzenia Działalności J. służy jeden rachunek bankowy, który jest w tym celu wykorzystywany przez Wnioskodawcę.

Wyodrębnienie funkcjonalne

Działalność J. skupia się na prowadzeniu sprzedaży detalicznej sprzętu i odzieży sportowej marki J. i jest prowadzona z wykorzystaniem wyodrębnionego zespołu pracowników i składników materialnych i niematerialnych. Składniki te są przy tym zorganizowane i powiązane w sposób umożliwiający prowadzenie Działalności J. i są wystarczające dla realizacji przypisanych do Działalności J. zadań gospodarczych.

Działalność J., po jej przeniesieniu w ramach Transakcji do Nabywcy, będzie przez niego kontynuowana zasadniczo w oparciu o te same składniki materialne i niematerialne, w szczególności personel (pracowników), które były dotychczas wykorzystywane przez Wnioskodawcę do prowadzenia Działalności J. Składniki te będą wykorzystywane przez Nabywcę do prowadzenia działalności opodatkowanej VAT.

Pytania w zakresie podatku od towarów i usług (oznaczone jak we wniosku)

1. Czy zbywany przez Wnioskodawcę zespół składników materialnych i niematerialnych składających się na Działalność J. stanowi i - pozostając w opisanym wyżej stanie w chwili dokonania Transakcji - będzie stanowić zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT?

2. W przypadku udzielenia odpowiedzi twierdzącej na pytanie nr 1, a więc jeżeli opisany zespół składników materialnych i niematerialnych składających się na Działalność J. stanowi i - pozostając w opisanym wyżej stanie w chwili dokonania Transakcji - będzie stanowić zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT, to czy jego zbycie na rzecz Nabywcy nie będzie podlegać opodatkowaniu VAT na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy o VAT?

3. W przypadku udzielenia odpowiedzi przeczącej na pytanie nr 2, a więc jeżeli zbycie składników materialnych i niematerialnych składających się na Działalność J. będzie podlegało opodatkowaniu VAT, to czy Nabywca będzie miał prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z nabyciem ww. składników na zasadach ogólnych?

Państwa stanowisko w sprawie w zakresie podatku od towarów i usług (oznaczone jak we wniosku)

1. Stanowisko w zakresie pytania nr 1

Zdaniem Zainteresowanych, opisany we wniosku zespół składników materialnych i niematerialnych składających się na Działalność J stanowi i - pozostając w opisanym wyżej stanie w chwili dokonania Transakcji - będzie stanowić zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT.

2. Stanowisko w zakresie pytania nr 2

Zdaniem Zainteresowanych, mając na względzie, że opisany we wniosku zespół składników materialnych i niematerialnych składających się na Działalność J stanowi i - pozostając w opisanym wyżej stanie w chwili dokonania Transakcji - będzie stanowić zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT, to jego zbycie na rzecz Nabywcy nie będzie podlegało opodatkowaniu VAT zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy o VAT.

3. Stanowisko w zakresie pytania nr 3

Zdaniem Zainteresowanych, w przypadku uznania, że zbycie składników materialnych i niematerialnych składających się na Działalność J będzie podlegało opodatkowaniu VAT, Nabywca będzie miał prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z nabyciem ww. składników na zasadach ogólnych.

IV. UZASADNIENIE STANOWISKA

Ad. 1

Stosownie do art. 2 pkt 27e ustawy o VAT, przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania. Przedstawiona wyżej definicja jest tożsama z definicją zorganizowanej części przedsiębiorstwa zawartą w art. 4a pkt 4 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2020 r. poz. 1406 z późn. zm.; dalej: "ustawa o CIT") oraz w art. 5a pkt 4 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 z późn. zm.).

W świetle powyższych definicji ustawowych, doktryny prawa podatkowego oraz dotychczasowej praktyki organów podatkowych, warunkami uznania danego zespołu składników majątkowych i niemajątkowych za zorganizowaną część przedsiębiorstwa jest łączne spełnienie przez niego następujących przesłanek:

1) Posiada wyodrębnione miejsce w strukturze organizacyjnej istniejącego przedsiębiorstwa (wyodrębnienie organizacyjne);

2) Jest wyodrębniony finansowo w istniejącym przedsiębiorstwie (wyodrębnienie finansowe);

3) Stanowi pozostający ze sobą w funkcjonalnym związku zespół składników materialnych i niematerialnych przeznaczonych do wykonywania określonych zadań gospodarczych (wyodrębnienie funkcjonalne);

4) Mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze.

Wyodrębnienie organizacyjne

Przepisy prawa podatkowego nie zawierają definicji wyodrębnienia organizacyjnego, wobec czego konieczne jest sięgnięcie po dorobek doktryny oraz praktykę organów podatkowych. Organy podatkowe niejednokrotnie wskazywały, że część przedsiębiorstwa wyodrębniona organizacyjnie będzie miała swoje wydzielone miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika i funkcjonować będzie w formie działu, wydziału, oddziału, sektora działalności itp. (por. interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 6 lutego 2017 r., sygn. 1462-IPPB5.4510.1047.2016.1.AK; interpretacja wydana na gruncie przepisów ustawy o CIT, jednakże, w ocenie Zainteresowanych, pozostaje ona aktualna na gruncie ustawy o VAT z uwagi na tożsamość definicji zorganizowanej części przedsiębiorstwa zawartych w ww. ustawach).

Według wykształconej linii interpretacyjnej o wyodrębnieniu organizacyjnym w strukturze danego przedsiębiorstwa można mówić, jeżeli jest ono potwierdzone odpowiednim dokumentem, jak np. statutem, regulaminem lub innym aktem o podobnym charakterze (tak np. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji z dnia 2 lutego 2011 r., sygn. IPPB5/423-811/10-4/MB).

Należy zauważyć, że wyodrębnienie organizacyjne nie wymaga jednak wyodrębnienia formalno-prawnego, a więc dana część przedsiębiorstwa nie musi koniecznie stanowić samodzielnego podmiotu prawnego, jednostki organizacyjnej lub oddziału, aby móc ją uznać za wyodrębnioną organizacyjnie.

Ponadto, wyodrębnienie organizacyjne musi występować w istniejącym przedsiębiorstwie i dotyczyć określonego zespołu składników majątkowych i niemajątkowych składających się na tę część przedsiębiorstwa.

W świetle powyższej argumentacji Zainteresowani pragną zauważyć, iż działalność Wnioskodawcy składa się z Działalności J, do której to działalności wykorzystywany jest dedykowany zespół składników materialnych i niematerialnych, niezbędnych do realizacji określonych zadań gospodarczych.

W ramach Transakcji dojdzie do przeniesienia składników materialnych i niematerialnych wykorzystywanych w Działalności J na Nabywcę, w tym m.in. aktywów (środków trwałych, wyposażenia), pracowników, jak również zobowiązań związanych z Działalnością J (m.in. zobowiązań z tytułu zawartych umów najmu i umów o dostawę mediów, czy też zobowiązań wobec pracowników).

Za wyodrębnieniem organizacyjnym przemawia także obowiązująca u Wnioskodawcy struktura organizacyjna, zgodnie z którą do Działalności J przypisani są pracownicy wykonujący obowiązki związane z tym rodzajem działalności.

W związku z powyższą argumentacją, zdaniem Zainteresowanych, kryterium wyodrębnienia organizacyjnego jest i - pozostając w opisanym wyżej stanie w chwili dokonania Transakcji - będzie spełnione w opisanym zdarzeniu przyszłym.

Wyodrębnienie finansowe

Wyodrębnienie finansowe występuje w sytuacji, gdy możliwe jest niezależne przyporządkowanie jednostce stanowiącej określoną część przedsiębiorstwa jej wyniku finansowego. Może być to dokonane zarówno przez prowadzenie odrębnej księgowości, jak i przez stosowne prowadzenie ewidencji rachunkowej w sposób pozwalający przyporządkować majątek, przychody i koszty oraz należności i zobowiązania do zorganizowanej części przedsiębiorstwa i realizowanych przez nią zadań gospodarczych. Wyodrębnienie finansowe nie wymaga zatem, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa była samodzielna finansowo, bądź też prowadziła odrębną księgowość.

W wydawanych interpretacjach wskazuje się bowiem, iż minimalny poziom wydzielenia finansowego powinien polegać na wydzieleniu ewidencyjnym aktywów, pasywów oraz przychodów i kosztów związanych z ZCP. W tym kontekście istotne jest zastrzeżenie, że wyodrębnienie finansowe jednostki nie musi jednak oznaczać jej samodzielności finansowej. Przyjmuje się bowiem, że wyodrębnienie finansowe nie wiąże się z koniecznością prowadzenia odrębnej księgowości i sporządzania bilansu (por. interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 14 marca 2017 r., sygn. 1462-IPPB5.4510.1109.2016.1.PW;

interpretacja wydana na gruncie przepisów ustawy o CIT, jednakże, w ocenie Zainteresowanych, pozostaje ona aktualna na gruncie ustawy o VAT z uwagi na tożsamość definicji zorganizowanej części przedsiębiorstwa zawartych w ww. ustawach).

W związku z powyższym, należy zauważyć, że przenoszona w ramach Transakcji Działalność J jest wyodrębniona finansowo. Prowadzona bowiem przez Wnioskodawcę ewidencja księgowa pozwala na przyporządkowanie do Działalności J przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań.

Wyodrębnienie finansowe potwierdza również możliwość przypisania do Działalności J aktywów i pasywów.

Dzięki możliwości przypisania ww. danych do Działalności J, Spółka jest także w stanie sporządzić bilans oraz rachunek zysków i strat z Działalności J.

Mając na uwadze powyższe, w ocenie Zainteresowanych, kryterium wyodrębnienia finansowego również jest i - pozostając w opisanym wyżej stanie w chwili dokonania Transakcji - będzie spełnione.

Wyodrębnienie funkcjonalne

Wyodrębnienie funkcjonalne oznacza zdolność wyodrębnionego organizacyjnie zespołu składników materialnych i niematerialnych, służącego do wykonywania określonych zadań gospodarczych, do samodzielnego funkcjonowania na rynku jako odrębny podmiot. W skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa muszą zatem wchodzić elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych, które realizowane były dotychczas w strukturze istniejącego przedsiębiorstwa. W związku z powyższym aby część mienia przedsiębiorstwa mogła być uznana za jego zorganizowaną część, musi ona - obiektywnie oceniając - posiadać potencjalną zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy.

Składniki materialne i niematerialne zorganizowanej części przedsiębiorstwa muszą również pozostawać ze sobą w funkcjonalnym związku, tj. muszą one tworzyć pewną uzasadnioną całość w oparciu o pełnioną przez każdy ze składników określoną rolę w zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Składniki majątkowe w zorganizowanej części przedsiębiorstwa nie mogą być zatem przypadkowym zbiorem elementów pozbawionym spójności w strukturze organizacyjnej danego przedsiębiorstwa.

W tym miejscu Zainteresowani pragną zauważyć, iż przenoszony w ramach Transakcji zespół pracowników i składników materialnych i niematerialnych jest wykorzystywany przez Wnioskodawcę w prowadzonej przez niego Działalności J. Zespół ten jest, w ocenie Zainteresowanych, ze sobą powiązany w sposób pozwalający na zachowanie kontynuacji działań prowadzonych dotychczas przez Wnioskodawcę, zapewniając jednocześnie ich spójność i skuteczność. Do prowadzenia Działalności J Spółka nie potrzebuje bowiem, co do zasady, innych składników.

Co więcej, Działalność J jest jedynym zakresem faktycznej działalności Wnioskodawcy generującym po jego stronie przychody.

Powyższe cechy, zdaniem Zainteresowanych, pozwalają stwierdzić, że Działalność J mogłaby być kontynuowana samodzielnie, poza przedsiębiorstwem Spółki. Innymi słowy, Działalność J mogłaby stanowić niezależne przedsiębiorstwo realizujące samodzielnie zadania gospodarcze.

Powyższą konkluzję potwierdza fakt, że działalność ta będzie kontynuowana po jej przeniesieniu w ramach Transakcji przez Nabywcę zasadniczo w oparciu o te same składniki materialne i niematerialne, w tym personel (pracowników). Nabywca nie będzie więc potrzebował żadnych innych składników do prowadzenia Działalności J.

Biorąc pod uwagę powyższe, zdaniem Zainteresowanych, kryterium wyodrębnienia funkcjonalnego powinno zostać uznane za spełnione.

W świetle powyższej argumentacji, w ocenie Zainteresowanych, Działalność J spełnia i będzie spełniać wszystkie niezbędne przesłanki do uznania opisanego we Wniosku przedmiotu Transakcji za zorganizowaną część przedsiębiorstwa, wobec czego Zainteresowani stoją na stanowisku, że opisany we wniosku zespół składników materialnych i niematerialnych składających się na Działalność J stanowi i - pozostając w opisanym wyżej stanie w chwili dokonania Transakcji - będzie stanowić zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT.

Ad. 2.

Stosownie do art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów rozumie się przeniesienia prawa do rozporządzania towarami jak właściciel zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT.

Z kolei w myśl art. 8 ust. 1 ustawy o VAT przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy o VAT.

Stosownie zaś do art. 6 pkt 1 ustawy o VAT do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa nie stosuje się przepisów ustawy o VAT.

Zgodnie z ugruntowanym poglądem sądów administracyjnych pojęcie "transakcji zbycia" należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu "dostawa towarów" w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, tj. "zbycie" obejmuję wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu.

Mając na uwadze stanowisko Zainteresowanych w zakresie pytania nr 1, zgodnie z którym zespół składników materialnych i niematerialnych składających się na Działalność J będącą przedmiotem planowanej Transakcji spełnia i będzie spełniać wszelkie przesłanki do uznania jej za zorganizowaną część przedsiębiorstwa, w ocenie Zainteresowanych, zbycie Działalności J na rzecz Nabywcy nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy o VAT.

Ad. 3.

Kwestię prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego reguluje art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, zgodnie z którym w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Jednocześnie, ustęp 2 pkt 1 lit. a cytowanego przepisu precyzuje, że kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Przepis art. 87 ust. 1 ustawy o VAT stanowi z kolei, że w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Tym samym, z powyżej przytoczonych przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony nie przysługuje jednakże, jeżeli podatek naliczony jest związany z towarami i usługami zwolnionymi z VAT lub niepodlegającymi temu podatkowi.

Odnosząc powyższe do opisu niniejszego zdarzenia przyszłego należy zauważyć, że w przypadku uznania stanowiska Zainteresowanych w zakresie pytania nr 2 za nieprawidłowe Transakcja będzie podlegała opodatkowaniu VAT, a więc nie dojdzie do spełnienia przesłanki negatywnej, wykluczającej możliwość obniżenia podatku należnego o podatek naliczony.

Jednocześnie, jak wskazano w opisie zdarzenia przyszłego, zarówno Wnioskodawca, jak i Nabywca są czynnymi podatnikami VAT, zaś składniki materialne i niematerialne składające się na Działalność J będą wykorzystywane przez Nabywcę do prowadzenia działalności opodatkowanej VAT.

W związku z powyższym, w ocenie Zainteresowanych, w przypadku uznania, że zbycie składników materialnych i niematerialnych składających się na Działalność J będzie podlegało opodatkowaniu VAT, Nabywca będzie miał prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z nabyciem ww. składników na zasadach ogólnych.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które Państwo przedstawili we wniosku jest prawidłowe.

UZASADNIENIE interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów

i usług (Dz. U. z 2022 r. poz. 931 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów

i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy:

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Jednocześnie art. 6 ustawy wskazuje na wyłączenia określonych czynności spod zakresu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Są w nim wskazane czynności, które co do zasady należą do grupy czynności podlegających opodatkowaniu, mieszcząc się

w zakresie odpłatnej dostawy towarów czy też odpłatnego świadczenia usług, z uwagi jednak na stosowne wyłączenie, czynności te nie podlegają opodatkowaniu.

Na mocy art. 6 pkt 1 ustawy:

Przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Ustawodawca w ww. przepisie nie zdefiniował, co należy rozumieć pod pojęciem "transakcji zbycia". Uwzględniając zakres przedmiotowy ustawy o podatku od towarów i usług, pojęcie to należy rozumieć w sposób zbliżony do pojęcia "dostawy towarów" w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. "zbycie" obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem jak właściciel, np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, nieodpłatne przekazanie, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu. Zbycie przedsiębiorstwa podlega zasadzie swobody umów, a więc może nastąpić na podstawie każdej czynności rozporządzającej.

Podkreślenia wymaga, że ze względu na szczególny charakter przepisu art. 6 pkt 1 ustawy, winien on być interpretowany ściśle, co oznacza, że ma zastosowanie wyłącznie w przypadku zbycia (a zatem wszelkich czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel) przedsiębiorstwa (w rozumieniu Kodeksu cywilnego) lub zorganizowanej jego części, zdefiniowanej w art. 2 pkt 27e ustawy.

Zaznaczyć należy, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie zawierają definicji "przedsiębiorstwa". Dlatego też, dla potrzeb przepisów ustawy o podatku od towarów i usług należy posłużyć się definicją sformułowaną w art. 55¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (tekst jedn.: Dz. U. z 2022 r. poz. 1360 z późn. zm.). Zgodnie z tym przepisem:

Przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej. Obejmuje ono w szczególności:

Przy czym, zgodnie z art. 55² Kodeksu cywilnego:

Czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych.

Przedsiębiorstwo jest nie tylko sumą składników materialnych i niematerialnych, lecz ich zorganizowanym zespołem, tzn. składniki te powinny pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach w ten sposób, że można mówić o nich jako o zespole, a nie tylko o zbiorze pewnych elementów. "Czynnikiem konstytuującym przedsiębiorstwo w znaczeniu przedmiotowym jest występowanie elementu organizacji oraz funkcjonalnego powiązania różnorodnych jego składników, umożliwiających traktowanie przedsiębiorstwa jako pewnej całości" - wyrok NSA z dnia 27 marca 2008 r. (sygn. II FSK 1896/11).

Zatem, przedsiębiorstwo, jako przedmiot zbycia, musi stanowić całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym.

Definicja zorganizowanej części przedsiębiorstwa zawarta jest w art. 2 ust. 27e ustawy o VAT, pod którym to pojęciem rozumie się:

Organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Zorganizowana część przedsiębiorstwa, jako przedmiot zbycia, musi zatem stanowić całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym, co oznacza, że najistotniejsze dla przedmiotowego zagadnienia jest ustalenie, czy przenoszony majątek stanowi na tyle zorganizowany kompleks praw, obowiązków i rzeczy, że zdolny jest do realizacji zadań gospodarczych przypisywanych przedsiębiorstwu.

Podstawowym wymogiem wynikającym z powyższego przepisu jest więc to, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa stanowiła zespół składników materialnych

i niematerialnych (w tym zobowiązań). Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych). Elementami zespołu składników materialnych i niematerialnych, stanowiących zorganizowaną część przedsiębiorstwa, powinny być w szczególności aktywa trwałe, obrotowe, a także czynnik ludzki, czyli kadra pracownicza.

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział itp. Przy czym, w doktrynie zwraca się uwagę, że organizacyjne wyodrębnienie powinno być dokonane na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze. Organizacyjny aspekt wyodrębnienia oznacza, że składniki tworzące "część przedsiębiorstwa" powinny posiadać cechę zorganizowania. Cecha ta powinna występować w "istniejącym przedsiębiorstwie", a więc w ramach prowadzonej działalności i dotyczyć określonego zespołu składników tworzących część tego przedsiębiorstwa.

Wyodrębnienie finansowe najpełniej realizowane jest w przypadku zakładu lub oddziału osoby prawnej. Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której przez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Ponadto wymagane jest, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła stanowić potencjalnie niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie. Powyższe oznacza, że przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa można rozumieć wyłącznie tę część przedsiębiorstwa, która jest przede wszystkim wyodrębniona organizacyjnie, ale także posiada wewnętrzną samodzielność finansową.

Natomiast wyodrębnienie funkcjonalne należy rozumieć jako przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych. Zorganizowana część przedsiębiorstwa musi stanowić funkcjonalnie odrębną całość - obejmować elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych, którym służy w strukturze przedsiębiorstwa.

Aby zatem część mienia przedsiębiorstwa mogła być uznana za jego zorganizowaną część, musi ona - obiektywnie oceniając - posiadać potencjalną zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy. Składniki majątkowe materialne i niematerialne wchodzące w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa muszą umożliwić Nabywcy podjęcie działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa.

Zatem, aby w rozumieniu przepisów podatkowych, określony zespół składników majątkowych mógł zostać zakwalifikowany jako zorganizowana część przedsiębiorstwa, nie jest wystarczające jakiekolwiek zorganizowanie masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać pełną odrębnością niezbędną do samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym.

Zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą więc składniki, będące we wzajemnych relacjach, takich, by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego.

Oznacza to, że zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest sumą poszczególnych składników, przy pomocy których będzie można prowadzić odrębny zakład, lecz zorganizowanym zespołem tych składników, przy czym punktem odniesienia jest tutaj rola, jaką składniki majątkowe odgrywają w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa (na ile stanowią w nim wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość).

Reasumując, na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług mamy do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jeżeli spełnione są łącznie następujące przesłanki:

Brak zaistnienia którejkolwiek z omawianych powyżej przesłanek wyklucza uznanie zespołu składników majątkowych przedsiębiorstwa za jego zorganizowaną część w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy.

Zaznaczenia wymaga, że definicja zorganizowanej części przedsiębiorstwa zawarta w przepisie art. 2 pkt 27e ustawy o podatku od towarów i usług, nie jest definicją samoistną, lecz należy rozpatrywać ją m.in. w kontekście uregulowań art. 6 pkt 1 ustawy, który wyłącza z opodatkowania podatkiem od towarów i usług zbycie przedsiębiorstwa oraz składników majątkowych i niemajątkowych uprzednio wyodrębnionych organizacyjnie i finansowo w istniejącym przedsiębiorstwie, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, nie dotyczy zaś zbycia poszczególnych składników majątkowych przedsiębiorstwa.

Ponadto, przy ocenie czy składniki majątku powinny być uznane za zorganizowaną część przedsiębiorstwa, o której mowa w art. 2 pkt 27e ustawy uwzględnić należy następujące okoliczności:

- zamiar kontynuowania przez nabywcę działalności prowadzonej dotychczas przez zbywcę przy pomocy składników majątkowych będących przedmiotem transakcji oraz

- faktyczną możliwość kontynuowania tej działalności w oparciu o składniki będące przedmiotem transakcji.

Wskazanej oceny należy dokonać na moment przeprowadzenia transakcji. Tym samym, w przypadku, gdy konieczne dla kontynuowania działalności gospodarczej jest angażowanie przez nabywcę innych składników majątku, które nie są przedmiotem transakcji lub podejmowanie dodatkowych działań, brak jest możliwości stwierdzenia, że w danym przypadku zespół składników majątkowych stanowi przedsiębiorstwo lub zorganizowaną część przedsiębiorstwa.

W zakresie braku obowiązku opodatkowania czynności zbycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części wypowiedział się Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w wyroku z dnia 27 listopada 2003 r. sprawa C-497/01, Zita Modes Sarl, w którym stwierdził, że celem ww. opcji jest uproszczenie rozliczeń związanych z przeniesieniem majątku przedsiębiorstwa lub jego części, bądź wniesieniem ich aportem. W wyroku tym przyjęto, że jeżeli państwo członkowskie wprowadziło do swojego systemu VAT opcję zawartą w pierwszym zdaniu art. 5 ust. 8 Szóstej Dyrektywy uznając, że w przypadku wydania całości majątku nie ma miejsca dostawa towarów w rozumieniu regulacji VAT, to zasada ta ma zastosowanie - nie wyłączając możliwości ograniczenia jej stosowania do okoliczności zawartych w zdaniu drugim tego samego paragrafu - do każdego wydania przedsiębiorstwa lub samodzielnej części przedsiębiorstwa, włączając składniki materialne i niematerialne, które łącznie stanowią przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa, mogącego samodzielnie prowadzić działalność gospodarczą. Nabywca musi jednak wyrazić zamiar dalszego prowadzenia nabytego przedsiębiorstwa lub jego części, a nie jego bezpośredniej likwidacji i sprzedaży zapasów. TSUE wskazał, że biorąc pod uwagę cel dyrektywy, pojęcia w niej użyte powinny być interpretowane w sposób jednolity i niezależny (autonomiczny), uwzględniając kontekst i cel regulacji. W wyroku tym, dokonując wykładni funkcjonalnej art. 5 ust. 8 Szóstej Dyrektywy, TSUE uznał, że celem wyłączenia zbycia przedsiębiorstwa z opodatkowania jest zapewnienie neutralności podatkowej takiej czynności, która obciążając stronę istotnym zobowiązaniem podatkowym i tak rodziłaby prawo do odliczenia lub zwrotu podatku naliczonego. Trybunał podkreślił, że przeniesienie, o jakim mowa w art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE, dotyczy między innymi części przedsiębiorstwa, a istotne znaczenie ma funkcjonalne powiązanie składników majątkowych umożliwiające realizację określonego zadania gospodarczego.

W wyroku z dnia 10 listopada 2011 r., w sprawie C-444/10 Finanzamt Ludenscheid przeciwko Christel Schriever, TSUE wywiódł, że regulacja art. 5 (8) VI Dyrektywy Rady (obecnie art. 19 Dyrektywy 112) obejmuje przekazanie przedsiębiorstwa lub jego samodzielnej części, w tym składników materialnych i ewentualnie niematerialnych, łącznie składających

się na przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa zdolną prowadzić samodzielną działalność gospodarczą, nie obejmuje natomiast samego zbycia towarów, jak sprzedaż zapasu produktów. Jak wskazuje Trybunał, stwierdzenie, że nastąpiło przekazanie przedsiębiorstwa lub jego samodzielnej części w rozumieniu art. 19 Dyrektywy 112, wymaga, by całość przekazanych składników pozwalała na prowadzenie samodzielnej działalności gospodarczej. W wyroku tym Trybunał wywiódł, że jeżeli działalność gospodarcza tego nie wymaga, przedmiotem zbycia nie muszą być wszystkie składniki z nią związane, aby czynność ta wyłączona była z opodatkowania na podstawie art. 5 ust. 8 Szóstej Dyrektywy.

W kontekście uregulowań wspólnotowych oraz orzecznictwa TSUE należy wskazać,

że nie ma podstaw do przyjęcia, że tylko przeniesienie wszystkich składników materialnych i niematerialnych jest okolicznością decydującą o uznaniu danego zespołu składników materialnych i niematerialnych za zorganizowaną część przedsiębiorstwa, ponieważ jeśli dany zespół składników będzie zdolny do prowadzenia samodzielnej działalności gospodarczej, to spełnione zostaną przesłanki pozwalające uznać, z punktu widzenia charakteru prowadzonej działalności, że doszło do wydzielenia zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Ponadto, w wyroku z 21 czerwca 2012 r., sygn. akt I FSK 1586/11 NSA zauważył, że: "Sam tylko fakt wyłączenia jakiegokolwiek składnika majątku nie pozwala na stwierdzenie, że już z tego powodu przedmiotem zbycia nie jest zorganizowana część przedsiębiorstwa, bowiem decydującą jest okoliczność, czy przy użyciu tej części można samodzielnie prowadzić działalność gospodarczą. (...) Jeśli wyłączenie określonego składnika nie pozbawi wydzielonego kompleksu majątkowego cech przedsiębiorstwa bądź jego zorganizowanej części, to zbycie w takiej postaci nie podlega podatkowi od towarów i usług".

Oznacza to, że zespół składników materialnych i niematerialnych pozwala z uwagi na swoje zorganizowanie, infrastrukturę itp. na prowadzenie określonej działalności gospodarczej. Podkreśla się przy tym, że możliwość stanowienia przez ten zespół składników niezależnego przedsiębiorstwa samodzielnie realizującego zadania gospodarcze powinna mieć wymiar rzeczywisty, a nie jedynie potencjalny. Oznacza to, że majątek ten powinien stanowić już u zbywcy zorganizowany zespół składników gotowych realizować określone zadania gospodarcze jako samodzielne przedsiębiorstwo, a po jego zbyciu możliwe musi być kontynuowanie działalności gospodarczej przez nabywcę przedsiębiorstwa.

O tym, czy nastąpiło zbycie zorganizowanej części przedsiębiorstwa decydują każdorazowo okoliczności faktyczne związane z konkretną transakcją. Podatnik obowiązany jest do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z koniecznością prawidłowego zdefiniowania dokonywanej czynności.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca planuje dokonać zbycia prowadzonej przez niego Działalności J na rzecz J. Nabywca jest czynnym podatnikiem VAT. Nabywca i Spółka planują zawarcie w pierwszej połowie 2022 r. umowy nabycia Działalności J, natomiast samo przeniesienie Działalności J ma mieć miejsce w drugiej połowie 2022 r. W myśl zamiarów stron i przygotowywanej umowy nabycia, przedmiotem Transakcji będzie m.in. prowadzona w ramach Spółki Działalność J, natomiast po przeprowadzeniu Transakcji Spółka może zostać zlikwidowana.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie Działalności J. Wnioskodawca jest przy tym w posiadaniu struktury organizacyjnej, przypisującej pracowników Wnioskodawcy do danego rodzaju wykonywanych obowiązków.

Planowane jest, że pracownicy Spółki zajmujący się Działalnością J zostaną przeniesieni do Nabywcy w ramach planowanej Transakcji, zaś wszyscy zatrudnieni (i objęci tym przejściem zakładu pracy) pracownicy wykonują pracę należącą do zakresu Działalności J.

Przedmiotem Transakcji będzie zespół składników materialnych i niematerialnych wykorzystywanych przez Wnioskodawcę w prowadzeniu Działalności J. Jak wskazano we wniosku wśród składników majątkowych objętych Działalnością J są także zobowiązania związane z prowadzoną Działalnością J, w szczególności obejmujące zobowiązania z tytułu zawartych umów o pracę, umów najmu sklepów stacjonarnych w centrach handlowych oraz umów z dostawcami mediów. Wszystkie te zobowiązania zostaną przeniesione w ramach Transakcji do Nabywcy.

Wnioskodawca na podstawie prowadzonej ewidencji księgowej jest w stanie przypisać przychody ze sprzedaży do prowadzonej Działalności J. Jest to o tyle jednoznaczne, że owa Działalność J jest jedynym zakresem faktycznej działalności Wnioskodawcy generującym po jego stronie przychody. Do przychodów z Działalności J należą wyłącznie przychody ze sprzedaży detalicznej towarów prowadzonej w sklepach stacjonarnych w centrach handlowych.

Ponoszone przez Spółkę koszty można przypisać do Działalności J, a w przypadku tzw. kosztów wspólnych ich przypisanie jest możliwe na podstawie stosowanych kluczy alokacji, dzięki którym możliwe jest alokowanie kosztów do Działalności J.

Wnioskodawca ma możliwość przygotowania bilansu oraz rachunku zysków i strat z Działalności J.

Wnioskodawca jest także w stanie przypisać aktywa i pasywa oraz należności i zobowiązania w odniesieniu do Działalności J. Jest to o tyle jednoznaczne, że owa Działalność J jest jedynym zakresem faktycznej działalności Wnioskodawcy generującym po jego stronie przychody i zobowiązania.

Do prowadzenia Działalności J służy jeden rachunek bankowy, który jest w tym celu wykorzystywany przez Wnioskodawcę.

Działalność J skupia się na prowadzeniu sprzedaży detalicznej sprzętu i odzieży sportowej marki J. i jest prowadzona z wykorzystaniem wyodrębnionego zespołu pracowników i składników materialnych i niematerialnych. Składniki te są przy tym zorganizowane i powiązane w sposób umożliwiający prowadzenie Działalności J i są wystarczające dla realizacji przypisanych do Działalności J zadań gospodarczych.

Działalność J, po jej przeniesieniu w ramach Transakcji do Nabywcy, będzie przez niego kontynuowana zasadniczo w oparciu o te same składniki materialne i niematerialne, w szczególności personel (pracowników), które były dotychczas wykorzystywane przez Wnioskodawcę do prowadzenia Działalności J. Składniki te będą wykorzystywane przez Nabywcę do prowadzenia działalności opodatkowanej VAT.

Wątpliwości Zainteresowanych w pierwszej kolejności dotyczą określenia, czy zbywany przez Wnioskodawcę zespół składników materialnych i niematerialnych składających się na Działalność J stanowi i - pozostając w opisanym wyżej stanie w chwili dokonania Transakcji - będzie stanowić zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT.

Jak już wskazano, zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest dowolnym zbiorem składników majątkowych (materialnych i niematerialnych) wchodzących w skład przedsiębiorstwa, ale wyodrębnionym organizacyjnie, finansowo i funkcjonalnie zespołem tych składników, zdolnym do bycia oddzielnym przedsiębiorstwem, samodzielnie realizującym określone zadania gospodarcze. Przy czym, jak wynika z treści art. 2 pkt 27e ustawy, organizacyjne i finansowe wyodrębnienie musi istnieć w ramach istniejącego przedsiębiorstwa. Nie jest wystarczające, aby zbywane składniki majątkowe utworzyły przedsiębiorstwo u nabywcy - muszą one stanowić zorganizowaną część przedsiębiorstwa u zbywcy. Zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą zatem składniki, będące we wzajemnych relacjach, takich, by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego. Brak zaistnienia którejkolwiek z omawianych powyżej przesłanek wyklucza uznanie zespołu składników majątkowych przedsiębiorstwa za jego zorganizowaną część w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy.

Na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług okolicznością determinującą możliwość wyłączenia, na mocy art. 6 pkt 1 ustawy, stosowania przepisów ustawy do czynności zbycia określonego zespołu składników niematerialnych i materialnych, jest takie ich zorganizowanie, żeby wspomniany zespół mógł służyć do prowadzenia działalności gospodarczej. Zespół składników materialnych i niematerialnych obejmować powinien elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych, którym służy w strukturze przedsiębiorstwa. Aby zatem przepisy ustawy nie miały zastosowania do zbywanego mienia, musi ono obiektywnie oceniając - posiadać potencjalną zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy. Składniki majątkowe materialne i niematerialne wchodzące w jego skład muszą zatem umożliwić nabywcy podjęcie działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa.

W rozpatrywanej sprawie, Wnioskodawca zamierza zbyć prowadzoną przez niego Działalność J, która po jej przeniesieniu w ramach Transakcji do Nabywcy, będzie przez niego kontynuowana w oparciu o te same składniki materialne i niematerialne, w szczególności personel (pracowników), które były dotychczas wykorzystywane przez Wnioskodawcę do prowadzenia Działalności J. Składniki te będą wykorzystywane przez Nabywcę do prowadzenia działalności opodatkowanej VAT.

Wobec powyższego, zespół składników materialnych i niematerialnych związanych z Działalnością J, spełnia przesłanki uznania za zorganizowaną część przedsiębiorstwa. Do prowadzenia działalności przeniesionej w ramach Transakcji Wnioskodawca wykorzystuje odrębny zespół składników materialnych i niematerialnych, a działalność ta jest wyodrębniona zarówno organizacyjnie, finansowo, jak i funkcjonalnie i jest przeznaczona do realizacji określonych zadań gospodarczych. Nabywca po nabyciu Działalności J, będzie kontynuować działalność prowadzoną dotychczas przez Wnioskodawcę w oparciu o te same składniki materialne i niematerialne, które były dotychczas wykorzystywane przez Wnioskodawcę do prowadzenia Działalności J.

W konsekwencji należy stwierdzić, że zostaną spełnione wskazane powyżej przesłanki do uznania zespołu składników materialnych i niematerialnych związanych z Działalnością J za zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy.

Podsumowując, Transakcję należy uznać za sprzedaż zorganizowanej części przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy.

W związku z powyższym, stanowisko Zainteresowanych w zakresie pytania nr 1 jest prawidłowe.

Państwa wątpliwości dotyczą również wskazania, czy jeżeli opisany zespół składników materialnych i niematerialnych składających się na Działalność J stanowi i - pozostając w opisanym wyżej stanie w chwili dokonania Transakcji - będzie stanowić zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT, to czy jego zbycie na rzecz Nabywcy nie będzie podlegać opodatkowaniu VAT na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy o VAT.

W omawianej sprawie istotny jest fakt, że - jak wyjaśniono wyżej - przedmiot Transakcji, tj. Działalność J, będzie stanowić na dzień sprzedaży zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy. W konsekwencji, sprzedaż przedmiotu Transakcji, w myśl art. 6 pkt 1 ustawy, nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Tym samym, stanowisko Zainteresowanych w zakresie pytania nr 2 jest prawidłowe.

Z uwagi na warunkowe brzmienie pytania nr 3 oraz udzieloną odpowiedź na pytanie nr 2, nie udziela się odpowiedzi na pytanie nr 3.

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Informuje się, że niniejsza interpretacja dotyczy wyłącznie zakresu podatku od towarów i usług. W zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

POUCZENIE o funkcji ochronnej interpretacji

* Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 z późn. zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Z funkcji ochronnej będą mogli skorzystać Ci z Państwa, którzy zastosują się do interpretacji.

* Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

POUCZENIE o prawie do wniesienia skargi na interpretację przez Zainteresowanego, który jest stroną postępowania

Zainteresowany będący stroną postępowania - art. 14r. § 2 Ordynacji podatkowej ma prawo wnieść skargę na tę interpretację indywidualną do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2022 r. poz. 329 z późn. zm.; dalej jako "p.p.s.a.".

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 p.p.s.a.). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 p.p.s.a.):

* w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 p.p.s.a.), albo

* w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a p.p.s.a.).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a p.p.s.a.).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a, art. 14b § 1 i art. 14r. ustawy z 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 z późn. zm.).