0111-KDIB3-1.4012.39.2018.1.KO - VAT w zakresie opodatkowania transakcji zbycia udziału w nieruchomości lokalowej.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 19 stycznia 2018 r. (data wpływu 22 stycznia 2018 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania transakcji zbycia udziału w nieruchomości lokalowej - jest prawidłowe.

W dniu 22 stycznia 2018 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania transakcji zbycia udziału w nieruchomości lokalowej.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca wraz z małżonką (A i S L) planują zbycie udziału w nieruchomości lokalowej. Przedmiotem planowanej transakcji jest lokal użytkowy (udział w nim) wraz z udziałem w nieruchomości wspólnej tj. w prawie użytkowania wieczystego gruntu oraz w częściach wspólnych budynku i urządzeniach, które nie służą do wyłącznego użytku właścicieli poszczególnych lokali (dalej: "Lokal"). Lokal został nabyty na podstawie umowy sprzedaży z dnia 10 lipca 2017 r. przez małżeństwo A i S L, którzy przedmiotowego nabycia dokonali na zasadach wspólności ustawowej. Lokal niemieszkalny jest nieruchomością, która została wytworzona kilkadziesiąt lat temu.

Nabycie lokalu przez małżeństwo A i S L (dalej: "Właściciele") dokonane zostało na cele prowadzonej przez A L działalności gospodarczej pod firmą A L - taki zapis znalazł się bezpośrednio w umowie sprzedaży lokalu. A L jest zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym. Małżonka S L jest również zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym.

Czynność sprzedaży lokalu na rzecz małżeństwa A i S L korzystała ze zwolnienia od podatku od towarów i usług (dalej: "podatek VAT"). Podstawą prawną przedmiotowego zwolnienia według umowy sprzedaży był przepis art. 43 ust. 1 pkt 10 i 10a oraz art. 29a ust. 8 ustawy o podatku od towarów i usług (dalej: "ustawa o VAT), wobec czego sprzedaż ta podlegała opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Nakłady na lokal podlegający sprzedaży nie przekroczyły i nie przekroczą w okresie dwóch kolejnych lat 30% jego wartości początkowej. W okresie dwóch lat przed nabyciem Lokalu przez Wnioskodawców również nie doszło do takich nakładów poniesionych przez poprzednich właścicieli. W czasie tym nie doszło również do pierwszego zajęcia Lokalu ani do pierwszego rozpoczęcia jego używania. Lokal był używany przez wcześniejszych właścicieli jako lokal użytkowy, a rozpoczęcie używania miało miejsce więcej niż przed 2 laty od zakupu lokalu przez Wnioskodawcę.

Lokal nie został wprowadzony do ewidencji środków trwałych działalności gospodarczej pod firmą A L.

W odniesieniu do lokalu Właściciele planują dokonać sprzedaży udziału w lokalu na rzecz osoby fizycznej prowadzącej jednoosobową działalność gospodarczą. Na moment składania wniosku zawarto umowę przedwstępną sprzedaży udziału w lokalu. Umowa przyrzeczona zostanie zawarta przed upływem dwóch lat nabycia przez małżeństwo A i S L, jak tylko Wnioskodawcy uzyskają potwierdzenie, co do zasad opodatkowania transakcji na drodze interpretacji indywidualnej. Na koniec Wnioskodawca wskazuje, że wydano interpretację o sygn. 0111-KDIB3-1.4012.763.2017.1.KO w odniesieniu do planowanej transakcji wskazując, iż stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe jednak z uzasadnienia interpretacji wynika, iż organ przyjął za podstawę takiego rozstrzygnięcia nieuzasadnione założenie, że planowana przez Wnioskodawców transakcja nastąpi w okresie po upływie dwóch lat od nabycia Lokalu przez Wnioskodawców, a w rzeczywistości będzie to miało miejsce wcześniej (tj. przed upływem okresu 2 lat od nabycia w ramach zwolnienia z podatku). Stąd też Wnioskodawca zdecydował się na wystąpienie o wydanie interpretacji indywidualnej ponownie.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy planowana transakcja będzie korzystała ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Tak, zdaniem Wnioskodawcy możliwe jest zastosowanie zwolnienia od podatku od towarów i usług w odniesieniu do planowanej sprzedaży udziału w lokalu niemieszkalnym.

Zgodnie z przepisami ustawy o VAT, zasadniczo, sprzedaż nieruchomości zabudowanych podlega opodatkowaniu. Wyjątek od zasady stanowią sytuacje gdy zachodzą przesłanki uprawniające do zastosowania zwolnienia na podstawie wskazane w przepisach art. 43 ust. 1 pkt 10 lub 10a ustawy o VAT.

Zwolnienie określone w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT zostało przewidziane dla dostawy budynku/budowli lub ich części, która nie jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia bądź między pierwszym zasiedleniem, a dostawą tego budynku/budowli lub ich części upłynął okres dłuższy niż 2 lata.

Pierwsze zasiedlenie, zgodnie z przepisami ustawy o VAT, to oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

Przyjmuje się, że pojęcie ulepszenia odnosi się tylko i wyłącznie do składników majątku, które są środkami trwałymi.

Przyjmuje się też, że istotą pierwszego zasiedlenia jest oddanie nieruchomości do użytkowania, które następuje w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Ustawowym pierwszym zasiedleniem może być tym samym dostawa nieruchomości, ale również oddanie nieruchomości w najem czy też dzierżawę.

Do pierwszego zasiedlenia może dochodzić po każdym ulepszeniu stanowiącym co najmniej 30% wartości początkowej obiektu i oddaniu do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi obiektu.

Organy podatkowe potwierdzają, że "pierwsze zasiedlenie" należy rozumieć jako pierwsze zajęcie budynku, używanie, w tym również na potrzeby własnej działalności gospodarczej, ale tylko w przypadku wybudowania danego budynku.

Zwolnienie określone w art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT ma zastosowanie dla tej dostawy budynków/budowli lub ich części, która nie korzysta ze zwolnienia określonego w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT.

Przepis art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT daje prawo do zwolnienia od podatku dostawy budynków, budowli lub ich części pod warunkiem że:

W ocenie Wnioskodawcy do pierwszego zasiedlenia przedmiotowej nieruchomości w rozumieniu ustawy o VAT doszło wiele lat temu. Wskazuje na to fakt, iż poprzedni Właściciel dokonując dostawy na rzecz Wnioskodawców skorzystał ze wskazanego zwolnienia, a w lokalu nie były dokonywane przez niego żadne inwestycje.

W przypadku planowanej transakcji sprzedaż udziału w nieruchomości (lokalu) jest przeniesieniem na nabywcę prawa majątkowego, jakim jest udział we współwłasności nieruchomości. Transakcja ta, jak wskazano w opisie, zostanie dokonana po potwierdzeniu skutków podatkowych w interpretacji indywidualnej i przed upływem dwóch lat od nabycia przez małżeństwo L Lokalu.

Sprzedaż udziału w nieruchomości (lokalu) stanowi dostawę towarów podlegającą VAT, która może korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 bądź też pkt 10a ustawy o VAT - wynika to m.in. z uchwały NSA w składzie siedmiu sędziów z dnia 24 października 2011 r., sygn. akt I FPS 2/11.

Jak wskazano w opisie stanu faktycznego:

Zwolnienie wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT stosuje się w odniesieniu do dostawy całości lub części budynków, budowli, jeżeli w stosunku do nich powstało pierwsze zasiedlenie, przy czym okres pomiędzy pierwszym zasiedleniem, a dostawą nie jest krótszy niż 2 lata. Wykluczenie z tego zwolnienia następuje w sytuacjach, gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz w sytuacji, gdy od momentu pierwszego zasiedlenia do chwili sprzedaży nie minęły co najmniej 2 lata.

W analizowanym stanie faktycznym do pierwszego zasiedlenia doszło wiele lat temu, a z pewnością upłynęły od niego dwa lata w trakcie których poprzedni właściciel nie poczynił na nie nakładów, które powodowałyby konieczności opodatkowania poprzedniej transakcji.

Tym samym należy uznać, że jego dostawa (sprzedaż udziału w lokalu) nie będzie dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia i może korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1221, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 2 pkt 6 ww. ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel w tym również:

Prawo dopuszcza, aby własność tej samej rzeczy przysługiwała niepodzielne kilku osobom. Na tym polega współwłasność w świetle art. 195 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2017 r. poz. 459 z późn. zm.). Współwłasność nie jest instytucją samodzielną, lecz stanowi odmianę własności i charakteryzuje się tym, że własność rzeczy (ruchomej lub nieruchomej) przysługuje kilku podmiotom. Do współwłasności stosuje się - jeśli co innego nie wynika z przepisów poświęconych specjalnie tej instytucji - przepisy odnoszące się do własności.

Należy zatem uznać, że udział każdego ze współwłaścicieli jest ze swej istoty szczególną postacią prawną własności.

Stosownie do treści art. 196 § 1 ww. Kodeksu, współwłasność jest albo współwłasnością w częściach ułamkowych, albo współwłasnością łączną.

W przypadku współwłasności nieruchomości określonej w częściach ułamkowych, każdy ze współwłaścicieli ma określony ułamkiem udział w nieruchomości.

Podkreślić należy, że współwłaściciel ma względem swego udziału pozycję wyłącznego właściciela. Ze względu na charakter udziału, każdy ze współwłaścicieli może rozporządzać swoim udziałem bez zgody pozostałych współwłaścicieli (art. 198 Kodeksu cywilnego). Rozporządzanie udziałem polega na tym, że współwłaściciel może zbyć swój udział.

W ujęciu cywilistycznym istotą umowy sprzedaży jest to, że sprzedawca zobowiązuje się przenieść na kupującego własność rzeczy i wydać mu rzecz, a kupujący zobowiązuje się rzecz odebrać i zapłacić sprzedawcy cenę. Art. 45 Kodeksu cywilnego definiuje rzeczy jako przedmioty materialne.

Zatem, w zakresie pojęcia towarów jako budynków, budowli i ich części jak również gruntów, mieści się współwłasność jako prawo do rzeczy wspólnej. Wobec powyższego, towarem jest część budynku lub budowli, a także udział w prawie własności nieruchomości.

Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, że właściciel udziału jest równocześnie właścicielem części ułamkowej wspólnego prawa (prawa własności). W przypadku zbycia udziału w nieruchomości, dotychczasowy współwłaściciel przenosi na nabywcę prawo do rozporządzania tą nieruchomością jak właściciel, w zakresie, w jakim uprawniała go do tego wysokość jego udziału.

Należy więc przyjąć, że w oparciu o definicję zawartą w art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, zbycie udziału we współwłasności nieruchomości, dokonywane przez podatnika, traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT.

Na mocy art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednocześnie należy zaznaczyć, że w oparciu o art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i ust. 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Przy czym zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku. Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy. W art. 43 ust. 1 pkt 10 i pkt 10a ustawy, ustawodawca przewidział zwolnienie od podatku VAT dla dostawy nieruchomości zabudowanych spełniających określone w tych przepisach warunki.

Stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

Z powyższego uregulowania wynika, że dostawa budynków, budowli lub ich części jest - co do zasady - zwolniona od podatku od towarów i usług. Wyjątek stanowi dostawa w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz jeżeli pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Zatem dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynków, budowli lub ich części kluczowym jest ustalenie, kiedy nastąpiło pierwsze zasiedlenie i jaki upłynął okres od tego momentu.

Definicję pierwszego zasiedlenia zawiera art. 2 pkt 14 ustawy, zgodnie z którym, przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

Z kolei przepisy Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L Nr 347 z 11.12.2006, str. 1, z późn. zm.) posługują się pojęciem "pierwszego zasiedlenia", jednakże nie definiują tego pojęcia oraz nie wprowadzają dodatkowych warunków go określających. Zgodnie z art. 12 ust. 2 zdanie drugie ww. Dyrektywy państwa członkowskie mogą określić szczegółowe zasady stosowania kryterium, o którym mowa w ust. 1 lit. a, do przebudowy budynków oraz zdefiniować pojęcie "gruntu związanego z budynkiem". Tym samym państwa członkowskie mają możliwość określenia szczegółowych zasad stosowania kryterium pierwszego zasiedlenia jedynie w odniesieniu do sprecyzowanej kategorii czynności, tj. przebudowy budynków.

W konsekwencji zarówno zgodnie z przepisami ww. Dyrektywy oraz w świetle utrwalonego orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej pierwsze zasiedlenie należy rozumieć szeroko jako "pierwsze zajęcie budynku, używanie". W efekcie, aby można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do zajęcia budynku, jego używania, w tym również na potrzeby własnej działalności gospodarczej.

Należy zauważyć, że w kwestii rozumienia definicji pierwszego zasiedlenia wypowiedział się NSA w wyroku z dnia 14 maja 2014 r. o sygn. I FSK 382/14. Sąd w wyroku tym stwierdził, że "Wykładnia językowa, systematyczna i celowościowa dyrektywy 112 wskazuje wyraźnie, że ww. pojęcie należy rozumieć szeroko jako "pierwsze zajęcie budynku, używanie". Zatem w taki sposób powinna być odczytywana definicja przewidziana w treści art. 2 pkt 14 ustawy o VAT.

W świetle wykładni językowej, jak i celowościowej systemu VAT, w ocenie NSA, należy więc przyjąć, że jeżeli podatnik użytkował dany budynek, budowlę lub ich części i spełnia warunek korzystania z budynku, budowli lub ich części przez wymagany czas, to do sprzedaży prawa własności tego budynku, budowli lub ich części zastosowanie znajdzie fakultatywne zwolnienie przewidziane w przepisach ustawy o podatku od towarów i usług".

Nadto w wyroku z dnia 16 listopada 2017 r. w sprawie C 308/16 Kozuba Premium Selection sp. z o.o. przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie TSUE stwierdził, że "artykuł 12 ust. 1 i 2 oraz art. 135 ust. 1 lit. j dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej należy interpretować w ten sposób, że sprzeciwiają się one przepisom krajowym, takim jak będące przedmiotem postępowania głównego, które uzależniają zwolnienie z podatku od wartości dodanej w związku z dostawą budynków od spełnienia warunku, zgodnie z którym pierwsze zasiedlenie tych budynków następuje w ramach czynności podlegającej opodatkowaniu. Wskazane przepisy tejże dyrektywy należy interpretować w ten sposób, że nie sprzeciwiają się one, aby takie przepisy krajowe uzależniały owo zwolnienie od warunku, zgodnie z którym w wypadku "ulepszenia" istniejącego budynku poniesione wydatki nie mogą przekroczyć 30% początkowej wartości tego budynku, o ile rzeczone pojęcie "ulepszenia" jest interpretowane w taki sam sposób jak pojęcie "przebudowy" zawarte w art. 12 ust. 2 dyrektywy 2006/112, to znaczy tak, że odnośny budynek powinien być przedmiotem istotnych zmian przeprowadzonych w celu zmiany jego wykorzystania lub w celu znaczącej zmiany warunków jego zasiedlenia".

W przypadku nieruchomości niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ustawodawca umożliwia podatnikom - po spełnieniu określonych warunków - skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

Warunku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10a lit. b, w świetle art. 43 ust. 7a ustawy o VAT, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Analizując powyższe przepisy stwierdzić należy, że jeżeli dostawa budynków, budowli lub ich części będzie mogła korzystać ze zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, wówczas badanie przesłanek wynikających z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, stanie się bezzasadne.

Należy również zauważyć, że w myśl art. 43 ust. 10 ustawy, podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10, i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem, że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

Tak więc, ustawodawca daje podatnikom - po spełnieniu określonych warunków - możliwość zrezygnowania ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy i opodatkowania transakcji na zasadach ogólnych.

Jeżeli nie zostaną spełnione przesłanki zastosowania zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 i 10a ustawy, należy przeanalizować możliwość zastosowania zwolnienia na podstawie przepisu art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy. Zgodnie z tym przepisem, zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Zwolnienie od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dotyczy wszystkich towarów - zarówno nieruchomości, jak i ruchomości - przy nabyciu (imporcie lub wytworzeniu) których nie przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia podatku VAT i wykorzystywanych - niezależnie od okresu ich używania przez podatnika (kilka dni, miesięcy czy lat) - wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT.

Analiza przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, regulujących wyżej wskazane prawo do zwolnienia od podatku dostaw budynków, budowli lub ich części, prowadzi do wniosku, że w odniesieniu do tych towarów może wystąpić jedna z ww. podstaw do zastosowania zwolnienia od tego podatku. Istotne jest wobec tego każdorazowe kompleksowe zbadanie okoliczności towarzyszących dostawie danego obiektu. Zauważyć bowiem należy, że stosowanie zwolnień od podatku ma charakter wyjątkowy i nie podlega ani wykładni rozszerzającej, ani zawężającej, natomiast możliwość wychodzenia poza wykładnię literalną jest niedopuszczalna. W efekcie, podatnik uprawniony jest do zastosowania ww. preferencji, gdy charakter dokonywanych przez niego czynności, w sposób jednoznaczny i niebudzący wątpliwości, wyczerpuje znamiona ujęte w treści przepisu statuującego jego prawo do zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Należy ponadto wskazać, że kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budynki, budowle rozstrzyga przepis art. 29a ust. 8 ustawy, zgodnie z którym w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

W świetle tego przepisu przy sprzedaży budynków, budowli lub ich części, dokonywanej wraz z dostawą gruntu, na którym są one posadowione, grunt dzieli byt prawny tych obiektów w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku, jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale z gruntem związanych. Jeżeli dostawa budynków, budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku, ze zwolnienia takiego korzysta również dostawa gruntu, na którym obiekt jest posadowiony. Wskazany przepis obejmuje swoim zakresem także grunty będące w użytkowaniu wieczystym.

Wnioskodawca w opisie sprawy wskazał, że wraz z małżonką planują zbycie udziału w nieruchomości lokalowej. Przedmiotem planowanej transakcji jest lokal użytkowy (udział w nim) wraz z udziałem w nieruchomości wspólnej tj. w prawie użytkowania wieczystego gruntu oraz w częściach wspólnych budynku i urządzeniach, które nie służą do wyłącznego użytku właścicieli poszczególnych lokali. Lokal został nabyty na podstawie umowy sprzedaży z dnia 10 lipca 2017 r. przez małżeństwo A i S L. Lokal niemieszkalny jest nieruchomością, która została wytworzona kilkadziesiąt lat temu. Czynność sprzedaży lokalu na rzecz małżeństwa A i S L korzystała ze zwolnienia od podatku od towarów i usług. Nakłady na lokal podlagający sprzedaży nie przekroczyły i nie przekroczą w okresie dwóch kolejnych lat 30% jego wartości początkowej. W okresie dwóch lat przed nabyciem Lokalu przez Wnioskodawców również nie doszło do takich nakładów poniesionych przez poprzednich właścicieli. W czasie tym nie doszło również do pierwszego zajęcia Lokalu ani do pierwszego rozpoczęcia jego używania. Lokal był używany przez wcześniejszych właścicieli jako lokal użytkowy, a rozpoczęcie używania miało miejsce więcej niż przed dwoma laty od zakupu lokalu przez Wnioskodawcę.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii zwolnienia od podatku VAT sprzedaży udziału w opisanej nieruchomości lokalowej.

Mając na uwadze przedstawiony stan prawny i opis sprawy należy stwierdzić, że planowana dostawa udziału w ww. nieruchomości lokalowej, która jak wskazał Wnioskodawca nastąpi w okresie krótszym niż 2 lata od nabycia przez Wnioskodawcę udziałów w lokalu, będzie zwolniona od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy w związku z art. 29a ust. 8 tej ustawy z uwagi na fakt, że Lokal był używany przez wcześniejszych właścicieli jako lokal użytkowy, a rozpoczęcie używania miało miejsce więcej niż przed dwoma laty od zakupu lokalu przez Wnioskodawcę. Ponadto nakłady na lokal podlegający sprzedaży nie przekroczyły i nie przekroczą w okresie dwóch kolejnych lat 30% jego wartości początkowej, a w okresie dwóch lat przed nabyciem Lokalu przez Wnioskodawców również nie doszło do takich nakładów poniesionych przez poprzednich właścicieli.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Nadmienia się, że niniejsza interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Ponadto tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 14na ustawy - Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2017 r. poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.