0111-KDIB3-1.4012.165.2019.1.MP - Brak prawa do odliczenia podatku VAT od wydatków poniesionych w związku z realizacją projektu.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r. poz. 800 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 6 marca 2019 r. (data wpływu 19 marca 2019 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia podatku VAT od wydatków poniesionych w związku z realizacją projektu pn. "..." - jest prawidłowe.

W dniu 19 marca 2019 r. do tut. Organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia podatku VAT od wydatków poniesionych w związku z realizacją projektu pn. "...".

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

W 2017 r. O. złożył wniosek o dofinansowanie projektu pn.: "..." ze środków Unii Europejskiej w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa (...) na lata 2014-2020. Umowa o dofinansowanie z Zarządem Województwa (...) została podpisana w roku 2018 i w tym samym roku zostały rozpoczęte prace dotyczące projektu. Wszystkie wydatki w ramach projektu poniesione zostaną w roku 2019.

Celem głównym projektu jest zmniejszenie do 31 grudnia 2019 r. zdrowotnych czynników ryzyka związanych z obciążeniem układu mięśniowo-szkieletowego u (...) pielęgniarek/zy i położnych 45+ zatrudnionych w O. Cel główny projektu zostanie osiągnięty poprzez m.in. następujące działania:

* szkoleniowe służące przekwalifikowaniu (rozumianemu jako nabycie kompetencji, umiejętności lub kwalifikacji, mające na celu umożliwienie kontynuowania pracy na zmodernizowanym stanowisku, które nie stanowi obciążenia dla zdrowia danego pracownika) osób narażonych na zdrowotne czynniki ryzyka w miejscu pracy

* zmodernizowanie stanowiska pracy w celu zmniejszenia zdrowotnych czynników ryzyka, aby umożliwić kontynuowanie pracy.

Poniżej przedstawiono strukturę dotyczącą przychodów Wnioskodawcy za 2017 rok:

Przychody z NFZ 34 251 361,37 - 98,48%

Przychody pozostałe za świadczenia zdrowotne 984 060,71 - 1,52%

Zgodnie z pkt 207 Komisji w sprawie pojęcia pomocy państwa w rozumieniu art. 107 ust. 1 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (2016/C 262/01), zgodnie z którym w przypadkach infrastruktury podwójnego wykorzystania, jeżeli jest ona prawie wyłącznie wykorzystywana do celów działalności niegospodarczej, Komisja uważa, że finansowanie takiej infrastruktury może w całości wykraczać poza zakres zasad pomocy państwa, pod warunkiem że użytkowanie do celów działalności gospodarczej ma charakter czysto pomocniczy, tj. działalności bezpośrednio powiązanej z eksploatacją infrastruktury, koniecznej do eksploatacji infrastruktury lub nieodłącznie związanej z podstawowym wykorzystaniem o charakterze niegospodarczym. Zgodnie z definicją pomocniczej działalności gospodarczej zawartą w unijnych aktach prawnych i innych dokumentach regulujących kwestie związane z udzielaniem pomocy publicznej w perspektywie finansowej 2014-2020, jeśli organizacja prowadzi niemal wyłącznie działalność niegospodarczą, jej finansowanie może być w całości nieobjęte zasadami pomocy państwa, pod warunkiem że jej działalność gospodarcza ma charakter czysto pomocniczy, tj. odpowiada działalności, która jest bezpośrednio związana z funkcjonowaniem danej organizacji i konieczna do jej funkcjonowania lub nieodłącznie związana z jej główną działalnością niegospodarczą oraz która ma ograniczony zakres.

Uznaje się, że taka sytuacja ma miejsce, gdy działalność gospodarcza pochłania takie same nakłady jak podstawowa działalność o charakterze niegospodarczym, takie jak materiały, sprzęt, siła robocza lub aktywa trwale. Działalność gospodarcza o charakterze pomocniczym musi mieć ograniczony zakres, w odniesieniu do wydajności infrastruktury. Komisja w przypisie 305 wyjaśniła przy tym, że użytkowanie infrastruktury do celów gospodarczych można uznać za działalność pomocniczą jeżeli wydajność przydzielana co roku na taką działalność nie przekracza 20% całkowitej rocznej wydajności infrastruktury. W analizowanym przypadku proporcję określono w oparciu o strukturę przychodów podmiotu. Należy zwrócić uwagę na fakt, iż działalność pomocnicza również dotyczy świadczeń zdrowotnych (działalność pochłania takie same nakłady jak działalność podstawowa). W związku z tym, zakres działalności, która może być uznana za działalność pomocniczą jest bardzo ograniczony i ściśle związany z przeznaczeniem konkretnej infrastruktury. Działalność pomocnicza ma charakter marginalny, należy zatem uznać, że doposażone w ramach projektu stanowiska pracy i przeszkolony personel związane są/ zaangażowane są w działalność objętą publicznym systemem ochrony zdrowia, finansowaną ze środków publicznych (NFZ). Mając na względzie ww. warunek można przyjąć, iż działalność objęta kontraktem z NFZ nie stanowi działalności gospodarczej w rozumieniu unijnego prawa pomocy publicznej. Co do zasady przyjmuje się, że w odniesieniu do podmiotów funkcjonujących w ramach publicznego systemu opieki zdrowotnej nie mają zastosowania przepisy o pomocy publicznej. Zakupione środki trwałe w ramach projektu lub wydatki objęte cross-financingiem nie będą wykorzystywane do działalności komercyjnej (w okresie realizacji projektu i/lub po jego zakończeniu).

Przedmiot projektu wykorzystywany będzie tylko i wyłącznie do wykonywania czynności zwolnionych z opodatkowania podatkiem VAT. Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Towary i usługi zakupione w ramach realizowanego projektu będą wykorzystywane wyłącznie do czynności zwolnionych od podatku Vat.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy O. posiada możliwość odliczenia podatku VAT od wydatków poniesionych w związku z realizacją projektu pn. "..."?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Wnioskodawca jako instytucja świadcząca usługi medyczne wynikające z ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych jest instytucją zwolnioną z podatku VAT. Zgodnie z art. 86 ust. ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004 r. obniżenie podatku należnego o podatek naliczony przysługuje wyłącznie od zakupów ze sprzedażą opodatkowaną.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 18-20 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług - Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm. - w brzmieniu nadanym ustawą z dnia 29 października 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług - Dz. U. Nr 226, poz. 1476 oraz na podstawie ustawy z 18 marca 2011 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług zwolnione z VAT są usługi w zakresie opieki medycznej, służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia oraz dostawa towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane, wykonywane przez zakłady opieki zdrowotnej.

W związku z powyższym, zdaniem Wnioskodawcy, O. nie ma możliwości odliczania podatku VAT od wydatków poniesionych w związku z realizacją omawianego projektu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r. poz. 2174, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Stosownie do cytowanych wyżej przepisów prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Pod pojęciem działalności gospodarczej, na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy, rozumie się wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, m.in. tego że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

W omawianej sprawie warunki uprawniające do odliczenia nie są spełnione, ponieważ - jak wynika z opisu sprawy - towary i usługi zakupione w ramach realizowanego projektu będą wykorzystywane wyłącznie do czynności zwolnionych od podatku Vat.

Wobec powyższego Wnioskodawcy nie będzie przysługiwać prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego dotyczącego wydatków poniesionych w związku z realizacją ww. projektu.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Zaznacza się, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez wnioskodawcę w złożonym wniosku.

Przedmiotową interpretację wydano w odniesieniu do przedstawionego opisu stanu faktycznego, w którym Wnioskodawca stwierdził, że towary i usługi zakupione w ramach realizowanego projektu będą wykorzystywane wyłącznie do czynności zwolnionych od podatku Vat. Jednocześnie w interpretacji nie dokonano oceny czy Wnioskodawca prawidłowo zakwalifikował podatek naliczony jako związany wyłącznie z czynnościami zwolnionymi od podatku, gdyż kwestia ta nie była przedmiotem zapytania Wnioskodawcy. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku stanu faktycznego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...), w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2018 r. poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.