0111-KDIB3-1.4012.155.2021.2.ASY - Odliczanie VAT od wydatków gminy na samochód osobowy.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r. poz. 1325 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 26 lutego 2021 r. (data wpływu 26 lutego 2021 r.), uzupełnionym pismem z 19 maja 2021 r. (data wpływu 19 maja 2021 r.) oraz pismem z 25 maja 2021 r. (data wpływu 25 maja 2021 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

* prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków na nabycie i eksploatację pojazdów przy zastosowaniu wyłącznie tzw. prewspółczynnika, wynikającego z art. 86 ust. 2a bez zastosowania uregulowań wynikających z art. 86a ust. 1 ustawy o VAT, o ile zakład prowadzić będzie ewidencję przebiegu pojazdu, wynikającą z art. 86a ust. 4 oraz Gmina złoży informację, o której mowa w art. 86a ust. 12 ustawy o VAT - jest nieprawidłowe,

* ustalenia czy zasadne jest złożenie informacji, o której mowa w art. 86a ust. 12 ustawy o VAT w sytuacji, gdy pojazdy wykorzystywane są w ramach działalności gospodarczej Gminy jak i do wykonywania zadań własnych Gminy niestanowiących działalności gospodarczej - jest prawidłowe.

W dniu 26 lutego 2021 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w ww. zakresie.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 19 maja 2021 r. (data wpływu 19 maja 2021 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z 11 maja 2021 r. znak: 0111-KDIB3-1.4012.155.2021.1.ASY oraz pismem z 25 maja 2021 r. (data wpływu 25 maja 2021 r.).

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Gmina... (dalej: "Wnioskodawca", "Gmina") wykonuje zadania, dla których została powołana na podstawie przepisów ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym. Większość z tych zadań jest realizowana przez Gminę w ramach reżimu publicznoprawnego.

Wodociągi... (zwane dalej Zakładem) to jednostka organizacyjna Gminy..., działająca w formie samorządowego zakładu budżetowego, nie posiada osobowości prawnej. Organem założycielskim jest Rada Gminy, która Uchwałą nr.... z dnia 21 marca 2003 r. przekształciła gminną jednostkę budżetową w zakład budżetowy i nadała mu statut. Od stycznia 2004 r. Wodociągi.... prowadzi na terenie Gminy działalność zbiorowego zaopatrzenia w wodę i zbiorowego odprowadzania ścieków. Celem zakładu jest realizacja zadań własnych gminy w zakresie wodociągów i zaopatrzenia w wodę, kanalizacji sanitarnej, usuwania i oczyszczania ścieków komunalnych, co realizuje w szczególności poprzez: zbiorowe zaopatrzenie w wodę; zbiorowe odprowadzania ścieków; oczyszczanie ścieków; eksploatację, konserwację, remonty urządzeń wodociągowych i kanalizacyjnych; realizację zadań inwestycyjnych finansowanych własnymi środkami oraz z otrzymanych z budżetu gminy dotacji celowych; usługi dla ludności w zakresie wykonywania przyłączeń wodociągowo-kanalizacyjnych; wydawanie warunków technicznych podłączeń do sieci wodociągowej i kanalizacyjnej; uzgadnianie i opiniowanie projektów technicznych; pełnienie nadzorów technicznych; nadzór i kontrola nad jakością odprowadzanych ścieków. Zakład odpłatnie wykonuje zlecone mu zadania własne Gminy, pokrywając koszty swojej działalności przede wszystkim z przychodów własnych, uzyskiwanych z tytułu realizacji wymienionych zadań, w tym z pobieranych opłat za dostarczoną wodę i odprowadzone ścieki. Zakład wykonuje zarówno działalność gospodarczą, jak i taką, która nie jest działalnością gospodarczą na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, tj. dostarczanie wody oraz odprowadzanie ścieków do i z gminnych jednostek organizacyjnych. Zakład nie świadczy usług zwolnionych z VAT.

Zakład nabył pojazdy, o których mowa w art. 2 pkt 34 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (zwana dalej "ustawa o VAT") w celu realizacji zadań własnych gminy. Niektóre pojazdy nie spełniają warunków uznania za pojazd, o których mowa w art. 86a ust. 9 ustawy o VAT. Zakład nie wyklucza, że w przyszłości będzie nabywać inne pojazdy samochodowe o powyższej charakterystyce. Zakład ponosi także koszty związane z eksploatacją pojazdu.

Pojazdy są wykorzystywane do czynności realizowanych:

1. W ramach działalności gospodarczej Gminy - opodatkowanych podatkiem VAT, m.in.: dostawy wody, odbioru ścieków komunalnych oraz świadczenia usług pokrewnych na rzecz podmiotów trzecich;

2. W ramach pozostałej działalności Gminy - do wykonywania zadań własnych Gminy polegających m.in. na dostawie wody oraz odbiorze ścieków do i od podległych jednostek organizacyjnych Gminy, utrzymania hydrantów p. poż.

Pojazdy nie są wykorzystywane do celów działalności gospodarczej zwolnionej z VAT. Zgodnie z art. 86 ust. 2a ustawy o VAT, w przypadku nabycia towarów i usług wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej (sprzedaż wody i odbiór ścieków na rzecz podmiotów zewnętrznych tj. innych niż jednostki organizacyjne gminy) oraz w ramach pozostałej działalności gminy (dostawa wody i odbiór ścieków do i od podległych gminie jednostek organizacyjnych) Zakład stosuje tzw. prewspółczynnik. Zakład ustala proporcję zgodnie z art. 86 ust. 2h ustawy o VAT obliczoną jako roczny udział dostarczonej wody/odebranych ścieków od odbiorców zewnętrznych w całości dostarczonej wody/odebranych ścieków (interpretacja indywidualna 2461-IBPP3.4512.619.2016.7.SR Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 7 grudnia 2020 r. wydana dla Gminy....). Stosownie do art. 90 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego. Natomiast zgodnie z art. 90 ust. 2 cyt. ustawy, jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10.

Wykorzystanie w Zakładzie pojazdu do jednej z ww. kategorii działalności nie jest stałe i zależy od zapotrzebowania na dany rodzaj czynności, Zakład nie zna sposobu by przyporządkować wydatki na pojazd bezpośrednio do jednego z tych rodzajów działalności gminy.

Zgodnie z art. 86a ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, w przypadku wydatków związanych z pojazdami samochodowymi kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, stanowi 50% kwoty podatku wynikającej z faktury otrzymanej przez podatnika.

Stosownie do zapisu ust. 2 tego artykułu, do wydatków związanych z pojazdami samochodowymi, o których mowa w ust. 1, zalicza się wydatki dotyczące:

Jak stanowi art. 2 pkt 34 ustawy o VAT, przez pojazdy samochodowe rozumie się pojazdy samochodowe w rozumieniu przepisów o ruchu drogowym o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony.

Na podstawie art. 86a ust. 3 ww. ustawy o VAT, przepis ust. 1 nie ma zastosowania:

W świetle ust. 4 cytowanego artykułu, pojazdy samochodowe są uznawane za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika, jeżeli:

Literalne brzmienie regulacji art. 86a ustawy o VAT, w tym w szczególności art. 86a ust. 3 pkt 1 lit. a, czy też art. 86a ust. 4 pkt 1, nie ogranicza rozumienia "celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą" wyłącznie do celów osobistych, czy też prywatnych podatnika. W rozumieniu podatnika chodzi o wszelkie cele, które nie są związane z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarzą, a więc również np. cele statutowe Zakładu, niestanowiące działalności gospodarczej.

W przypadku niektórych pojazdów, wydano pracownikom zgodę na parkowanie w miejscu zamieszkania, co jest uzasadnione specyfiką prowadzonej działalności i koniecznością ciągłego utrzymania sprawnych urządzeń wodociągowych i kanalizacyjnych jak również prowadzenia nadzoru nad przebiegiem prac inwestycyjnych. Uczestnictwo w naradach, spotkaniach między jednostkami gminy czy odbiór dokumentów z innych jednostek również generują wyjazdy tymi samochodami.

Zakład uregulował zasady korzystania z samochodów służbowych w regulaminie wewnętrznym, jednak zawsze istnieje potencjalne zagrożenie, że dany pojazd może zostać wykorzystany do celów innych niż związane z działalnością Zakładu. Regulacje ustawy o VAT nie wskazują, w jaki sposób podatnik powinien zapewnić wyeliminowanie możliwości użytku pojazdu służbowego do celów prywatnych, aby móc w pełni skorzystać z odliczenia.

Zgodnie z art. 86a ust. 6 Ustawy o VAT ewidencja przebiegu pojazdu jest prowadzona od dnia rozpoczęcia wykorzystywania pojazdu samochodowego wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika do dnia zakończenia wykorzystywania tego pojazdu wyłącznie do tej działalności.

W piśmie uzupełniającym z 19 maja 2021 r. oraz 25 maja 2021 r. Wnioskodawca doprecyzował opis sprawy i wyjaśnił co następuje:

1. Wodociągi.... posiadają w swojej flocie następujące pojazdy, które są przedmiotem złożonego wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej: dwa samochody osobowe marki Fiat model Panda, samochód osobowy marki Dacia model Duster oraz samochód ciężarowy marki Volkswagen model Transporter.

2. Wodociągi.... posiadają w swojej flocie następujące samochody wskazane w art. 86a ust. 9 ustawy o VAT: dwa Fiaty Ducato, Fiat Fiorino, Mercedes-Benz Sprinter 213 CDI, Peugeot Partner 1.6HDI90

3. Flota Wodociągów.... nie obejmuje pojazdów specjalnych wymienionych w art. 86a ust. 9 ustawy o VAT, co do których istnieje obowiązek potwierdzenia spełnienia wymagań na podstawie dokumentów wydanych zgodnie z przepisami o ruchu drogowym.

4. Pytania zawarte we wniosku odnoszą się do następujących pojazdów: samochody osobowe marki Fiat model Panda, samochód osobowy marki Dacia model Duster, samochód ciężarowy marki Volkswagen model Transporter.

5. Wszystkie pojazdy służą zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej tj. dostarczanie wody i odbiór ścieków do/od klientów indywidualnych oraz podmiotów gospodarczych, świadczenie pozostałych usług związanych z działalnością wod-kan.m.in.: budowa przyłączy wodociągowych i kanalizacyjnych, wykonanie projektów planu sytuacyjnego przyłączy, montaż i demontaż wodomierza, likwidacja przyłącza; oraz w ramach pozostałej działalności gminy tj. dostarczanie wody i odbiór ścieków do/od podległych gminie jednostek organizacyjnych a także na inne cele niezwiązane z prowadzoną działalnością gospodarczą np. cele statutowe gminy tj.m.in. utrzymanie hydrantów p.poż., uczestnictwo w naradach, obchodach i uroczystościach gminnych. Mając na uwadze specyfikę działalności, przypisanie danego pojazdu do jednego z ww. celów nie jest możliwe, brak jest również możliwości wykluczenia użycia pojazdów do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą.

6. Pozostałe pojazdy samochodowe (tj. niespełniające wymagań określonych w art. 86a ust. 9 ustawy o VAT) służą zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej (sprzedaż wody i odbiór ścieków na rzecz podmiotów zewnętrznych tj. innych niż jednostki organizacyjne gminy) oraz w ramach pozostałej działalności gminy (dostawa wody i odbiór ścieków do/od podległych gminie jednostek organizacyjnych) a także na inne cele np. cele statutowe Zakładu niestanowiące działalności gospodarczej (np. utrzymania hydrantów ppoż.). Zakład uregulował zasady korzystania z samochodów służbowych w regulaminie wewnętrznym, jednak zawsze istnieje potencjalne zagrożenie, że dany pojazd może zostać wykorzystany do celów innych niż związane z działalnością Zakładu, w tym do celów osobistych pracowników.

7. Do korzystania z pojazdów w Wodociągach.... uprawnieni są pracownicy Zakładu, na podstawie wydanego upoważnienia do kierowania samochodem lub protokołu przekazania pojazdu, w trakcie obowiązujących pracownika godzin pracy, w celu realizacji zadań z zakresu czynności.

8. Nie został wprowadzony obowiązek pozostawienia pojazdów po godzinach pracy na parkingu zakładowym, zasady parkowania przedstawiono w punkcie 9. Uzasadnione jest to specyfiką działalności zakładu i koniecznością zapewnienia ciągłego i sprawnego działania urządzeń wodociągowych i kanalizacyjnych.

9. Zgodnie z obowiązującym regulaminem wewnętrznym, po zakończeniu pracy pojazdy parkowane są na parkingu przy siedzibie Zakładu; pracownicy, którym przydzielono pojazd do stałej dyspozycji mogą parkować w miejscu zamieszkania, pod warunkiem zagwarantowania odpowiedniego zabezpieczenia pojazdu. Dopuszcza się parkowanie w innym wyznaczonym miejscu, po uzyskaniu zgody dyrekcji.

10. W miejscu zamieszkania, za zgodą dyrekcji, zwyczajowo w weekendy parkowane są pojazdy przede wszystkim przez pracowników pogotowia wodociągowego pełniących dyżur domowy - celem minimalizacji czasu dojazdu na miejsce ewentualnej awarii na sieci wodociągowej lub na stacji uzdatniania wody.

11. Za okoliczności obiektywnie potwierdzające brak możliwości użytku pojazdów do celów prywatnych można uznać:

* brak zawartych umów na użytkowanie samochodu do celów prywatnych,

* wprowadzenie regulaminu użytkowania pojazdów służbowych i prowadzenia odpowiedniej dokumentacji,

* oświadczenie pracownika o zapoznaniu się z ww. regulaminem i zobowiązanie do jego przestrzegania,

* monitoring GPS,

* oznakowanie pojazdów danymi Zakładu,

* kontrola miesięcznych kart drogowych z urządzeniem GPS pojazdu przez bezpośredniego przełożonego,

* prowadzenie rejestru wydanych kart drogowych.

12. Zasady korzystania z samochodów służbowych Wodociągów.... reguluje obowiązujący regulamin użytkowania pojazdów służbowych i prowadzenia odpowiedniej dokumentacji w Wodociągach.... Niniejszy regulamin, wprowadzony zarządzeniem Dyrektora, określa, że samochody służbowe stanowiące własność Zakładu mogą być wykorzystywane wyłącznie w celach służbowych wynikających z realizacji zadań Zakładu, tym samym zakazane jest użytkowanie pojazdu do celów prywatnych. Przyjmując pojazd do użytkowania i/lub upoważnienie do kierowania, pracownik podpisuje oświadczenie o zapoznaniu się z regulaminem użytkowania pojazdów służbowych i prowadzenia odpowiedniej dokumentacji w Wodociągach.... wraz z zobowiązaniem do jego przestrzegania.

13. Samochody służbowe podlegają monitoringowi GPS, urządzenia zamontowane są w każdym samochodzie. Samochody mogą być tankowane wyłącznie przez upoważnionych do tego celu pracowników, ustalono normy zużycia paliwa. Prowadzona jest miesięczna karta drogowa samochodu, zatwierdzana przez bezpośredniego przełożonego i Dyrektora po zakończeniu każdego miesiąca. Osobami nadzorującymi korzystanie z samochodów są kierownicy działów w odniesieniu do samochodów użytkowanych w poszczególnych działach. W przypadku stwierdzenia niewłaściwego wykorzystania pojazdu służbowego przez pracownika, kierownik działu powiadamia Dyrektora.

14. Dzięki zainstalowanym w każdym samochodzie urządzeniu GPS, możliwa jest kontrola pracy w zakresie prawidłowości wykorzystania samochodu służbowego przez pracowników, w godzinach pracy, poprzez ustalenie lokalizacji samochodu, jego rzeczywistego przebiegu i trasy odnotowanej w miesięcznej karcie drogowej oraz ustaleniu czy wskazana trasa stanowi wykonywanie obowiązków służbowych. Osobami weryfikującymi wskazania GPS samochodów z zapisami w kartach drogowych są kierownicy działów w odniesieniu do samochodów użytkowanych w poszczególnych działach.

15. W ocenie Wnioskodawcy dołożono należytej staranności, aby wykluczyć możliwość użycia pojazdów do celów prywatnych pracownika, w szczególności poprzez realizację czynności opisanych w punkcie 13 i 14 niniejszego wyjaśnienia, jednak zawsze istnieje potencjalne zagrożenie, że dany pojazd może zostać wykorzystany do celów innych niż związane z działalnością Zakładu, w tym do celów osobistych pracowników.

16. Wodociągi.... dla wszystkich pojazdów prowadzą miesięczną kartę drogową zawierającą następujące informacje: dane pojazdu, imię i nazwisko kierowcy, stany licznika początkowy i końcowy, sumę przejechanych k.m., rozliczenie zakupionego paliwa w odniesieniu do założonych norm, cel wyjazdu, stan licznika na wyjazd i powrót, podpisy: kierowcy, przełożonego i Dyrektora.

17. Prowadzona miesięczna karta drogowa samochodu służbowego, o której mowa w punkcie 16, zawiera wszystkie elementy wymienione w art. 86a ust. 7 ustawy o VAT za wyjątkiem: kolejnego nr wpisu oraz liczby przejechanych k.m. przy każdym wykorzystaniu tego pojazdu.

18. Wnioskodawca nie złożył do naczelnika urzędu skarbowego informacji, o której mowa w art. 86a ust. 12 ustawy o VAT. Odliczenia podatku VAT dokonuje zgodnie z art. 86a ust. 1 pkt 1 tj. w wysokości 50% kwoty podatku wynikającej z faktury.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy Gminie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego od wydatków na nabycie i eksploatację pojazdów przy zastosowaniu wyłącznie tzw. prewspółczynnika, wynikającego z art. 86 ust. 2a bez zastosowania uregulowań wynikających z art. 86a ust. 1 Ustawy o Vat, o ile Zakład prowadzić będzie ewidencję przebiegu pojazdu, wynikającą z art. 86a ust. 4 oraz Gmina złoży informację, o której mowa w art. 86a ust. 12 Ustawy o VAT?

2. Czy zasadne jest złożenie informacji, o której mowa w art. 86a ust. 12 Ustawy o VAT w sytuacji, gdy pojazdy wykorzystywane są w ramach działalności gospodarczej Gminy jak i do wykonywania zadań własnych Gminy niestanowiących działalności gospodarczej?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Ad. 1. Gminie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego od wydatków na nabycie i eksploatację pojazdów przy zastosowaniu wyłącznie tzw. prewspółczynnika, wynikającego z art. 86 ust. 2a bez zastosowania uregulowań wynikających z art. 86a ust. 1 Ustawy o Vat, o ile Zakład prowadzić będzie ewidencję przebiegu pojazdu, wynikającą z art. 86a ust. 4 oraz Gmina złoży informację, o której mowa w art. 86a ust. 12 Ustawy o VAT.

Ad. 2. Gmina (Zakład) wykorzystuje pojazdy zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej (sprzedaż wody i odbiór ścieków na rzecz podmiotów zewnętrznych tj. innych niż jednostki organizacyjne gminy) oraz w ramach pozostałej działalności gminy (dostawa wody i odbiór ścieków do/od podległych gminie jednostek organizacyjnych), dlatego też, zdaniem Gminy nie spełniając podstawowego warunku jakim jest brak możliwości wykluczenia użycia pojazdów do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą, w tym na cele prywatne, nie jest zobowiązany do prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu oraz złożenia informacji o której mowa w ust. 12 tego artykułu. Ponadto z literalnego brzmienia przepisu art. 86a ust. 12 ustawy o VAT wynika, że druk VAT-26 należy składać wyłącznie, gdy podatnik wykorzystuje pojazd wyłącznie do działalności gospodarczej, co w przypadku wykorzystania pojazdu do realizacji zadań własnych gminy może zostać uznane jako poświadczenie nieprawdy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie:

* prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków na nabycie i eksploatację pojazdów przy zastosowaniu wyłącznie tzw. prewspółczynnika, wynikającego z art. 86 ust. 2a bez zastosowania uregulowań wynikających z art. 86a ust. 1 ustawy o VAT, o ile zakład prowadzić będzie ewidencję przebiegu pojazdu, wynikającą z art. 86a ust. 4 oraz Gmina złoży informację, o której mowa w art. 86a ust. 12 ustawy o VAT - jest nieprawidłowe,

* ustalenia czy zasadne jest złożenie informacji, o której mowa w art. 86a ust. 12 ustawy o VAT w sytuacji, gdy pojazdy wykorzystywane są w ramach działalności gospodarczej Gminy jak i do wykonywania zadań własnych Gminy niestanowiących działalności gospodarczej - jest prawidłowe.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 685 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT. W myśl tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Z powyższego przepisu wynika, że prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje tylko podatnikom podatku od towarów i usług w takim przypadku, gdy dokonywane zakupy mają związek z czynnościami opodatkowanymi. Odliczyć zatem można podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego.

Ustawa wyłącza zatem możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Ustawodawca przyznał podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w określonych terminach, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, tj. zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Wyrażoną w cytowanym art. 86 ust. 1 ustawy zasadę uprawniającą do odliczenia podatku naliczonego, uzupełniają regulacje zawarte w art. 86 ust. 2a-2 h oraz art. 90 ustawy.

Jak stanowi art. 86 ust. 2a ustawy, w przypadku nabycia towarów i usług wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 - w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej podatnika nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2, oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej, zwanym dalej "sposobem określenia proporcji". Sposób określenia proporcji powinien najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć.

Stosownie do treści art. 86 ust. 2b ustawy, sposób określenia proporcji najbardziej odpowiada specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć, jeżeli:

Na podstawie art. 86 ust. 2g ustawy, proporcję określa się procentowo w stosunku rocznym. Proporcję tę zaokrągla się w górę do najbliższej liczby całkowitej. Przepisy art. 90 ust. 5, 6, 9a i 10 stosuje się odpowiednio.

W przypadku gdy podatnik, dla którego sposób określenia proporcji wskazują przepisy wydane na podstawie ust. 22, uzna, że wskazany zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie ust. 22 sposób określenia proporcji nie będzie najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez niego działalności i dokonywanych przez niego nabyć, może zastosować inny bardziej reprezentatywny sposób określenia proporcji - art. 86 ust. 2h ustawy.

Jak stanowi art. 86 ust. 22 ustawy, minister właściwy do spraw finansów publicznych może, w drodze rozporządzenia, określić w przypadku niektórych podatników sposób określenia proporcji uznany za najbardziej odpowiadający specyfice wykonywanej przez tych podatników działalności i dokonywanych przez nich nabyć oraz wskazać dane, na podstawie których jest obliczana kwota podatku naliczonego z wykorzystaniem tego sposobu określenia proporcji, uwzględniając specyfikę prowadzenia działalności przez niektórych podatników i uwarunkowania obrotu gospodarczego.

Na podstawie ww. delegacji ustawowej, wydane zostało rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2015 r. w sprawie sposobu określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w przypadku niektórych podatników (Dz. U. z 2015 r. poz. 2193 z późn. zm.). Rozporządzenie to określa w przypadku niektórych podatników sposób określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej uznany za najbardziej odpowiadający specyfice wykonywanej przez tych podatników działalności i dokonywanych przez nich nabyć, zwany dalej "sposobem określenia proporcji" oraz wskazuje dane, na podstawie których jest obliczana kwota podatku naliczonego z wykorzystaniem sposobu określenia proporcji (§ 1 pkt 1 i 2 rozporządzenia).

W myśl § 2 pkt 8 rozporządzenia, ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o jednostkach organizacyjnych jednostki samorządu terytorialnego - rozumie się przez to:

Według § 3 ust. 1 rozporządzenia, w przypadku jednostki samorządu terytorialnego sposób określenia proporcji ustala się odrębnie dla każdej z jednostek organizacyjnych jednostki samorządu terytorialnego.

W przypadku jednostek samorządu terytorialnego sposób określenia proporcji uznany za najbardziej odpowiadający specyfice wykonywanej przez nią działalności i dokonywanych przez nią nabyć ustala się odrębnie dla każdej z utworzonych przez jednostkę samorządu terytorialnego jednostek organizacyjnych realizujących jej zadania. Tym samym proporcja, o której mowa w art. 86 ust. 2a-2 h ustawy, powinna zostać obliczona, zgodnie z ww. przepisami rozporządzenia, dla każdej z jednostek samorządu terytorialnego oddzielnie.

W myśl art. 90 ust. 1 ustawy w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Zgodnie z art. 86a ust. 1 pkt 1 ustawy, w przypadku wydatków związanych z pojazdami samochodowymi kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, stanowi 50% kwoty podatku wynikającej z faktury otrzymanej przez podatnika.

Stosownie do zapisu ust. 2 tego artykułu, do wydatków związanych z pojazdami samochodowymi, o których mowa w ust. 1, zalicza się wydatki dotyczące:

Jak stanowi art. 2 pkt 34 ustawy, przez pojazdy samochodowe rozumie się pojazdy samochodowe w rozumieniu przepisów o ruchu drogowym o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony.

Na podstawie art. 86a ust. 3 ww. ustawy, przepis ust. 1 nie ma zastosowania:

W świetle art. 86a ust. 4 cytowanego artykułu, pojazdy samochodowe są uznawane za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika, jeżeli:

Jak stanowi ust. 5 ww. artykułu, warunku prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu nie stosuje się w przypadku pojazdów samochodowych:

a. kwotę podatku naliczonego od wydatków z nimi związanych podatnik oblicza zgodnie z ust. 1 lub b. podatnikowi nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od wydatków z nimi związanych.

W świetle ust. 9 przywołanego artykułu, do pojazdów samochodowych, o których mowa w ust. 4 pkt 2, należą:

f. żuraw samochodowy - jeżeli z dokumentów wydanych zgodnie z przepisami o ruchu drogowym wynika, że dany pojazd jest pojazdem specjalnym.

Według art. 86a ust. 12 ustawy, podatnicy wykorzystujący wyłącznie do działalności gospodarczej pojazdy samochodowe, dla których są obowiązani prowadzić ewidencję przebiegu pojazdu, mają obowiązek złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego informację o tych pojazdach w terminie 7 dni od dnia, w którym poniosą pierwszy wydatek związany z tymi pojazdami.

Na podstawie art. 86a ust. 13 ustawy, w przypadku niezłożenia w terminie informacji, o której mowa w ust. 12, uznaje się, że pojazd samochodowy jest wykorzystywany wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika dopiero od dnia jej złożenia.

Z treści cytowanych wyżej przepisów wynika, że podatnik ma możliwość odliczenia 100% kwoty podatku naliczonego zawartego w fakturach dotyczących wydatków związanych z pojazdem samochodowym, o którym mowa w art. 2 pkt 34 ustawy, w sytuacji, gdy pojazd ten jest wykorzystywany wyłącznie do celów prowadzenia działalności gospodarczej. Dla celów pełnego odliczania VAT fakt jego wykorzystywania wyłącznie do działalności musi być rozpatrywany w kategoriach obiektywnych. W celu dokonania pełnego odliczenia podatku muszą zostać spełnione łącznie dwa warunki, tj. sposób wykorzystania tego pojazdu przez podatnika, zwłaszcza w ustalonych przez niego zasadach jego używania wyklucza użycie go do celów prywatnych oraz wykluczenie użytku prywatnego musi zostać potwierdzone prowadzoną przez podatnika dla tego pojazdu ewidencją przebiegu pojazdu. Niezbędnym elementem warunkującym uznanie, że mamy do czynienia z samochodem wykorzystywanym wyłącznie w działalności gospodarczej jest również - określony w art. 86 ust. 12 ustawy - wymóg zgłoszenia (w ściśle określonym terminie) faktu takiego sposobu wykorzystywania pojazdu naczelnikowi urzędu skarbowego.

Wskazać należy, że przepisy ustawy nie określają, w jaki sposób podatnik ma zapewnić wyeliminowanie użytku prywatnego używanego w nim pojazdu samochodowego dla celów pełnego odliczenia podatku naliczonego. Działania te muszą być dostosowane do specyfiki działalności i sposobu używania dla jego celów pojazdów. Określone przez podatnika zasady używania pojazdu muszą obiektywnie potwierdzać, że pojazd jest wykorzystywany wyłącznie w działalności gospodarczej i nie ma możliwości prywatnego użytku. Przy czym użytek prywatny należy postrzegać w kategoriach potencjalnej, a nie faktycznej możliwości użytku pojazdu do celów prywatnych.

Z wniosku wynika, że pojazdy, których dotyczą pytania to dwa samochody osobowe marki Fiat model Panda, samochód osobowy marki Dacia model Duster oraz samochód ciężarowy marki Volkswagen model Transporter. Jednocześnie Wnioskodawca we wniosku nie wskazał, że wskazane samochody ciężarowe, to pojazdy o dopuszczalnej masie całkowitej powyżej 3,5 tony.

Pojazdy samochodowe wskazane we wniosku służą zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej (sprzedaż wody i odbiór ścieków na rzecz podmiotów zewnętrznych tj. innych niż jednostki organizacyjne gminy) oraz w ramach pozostałej działalności gminy (dostawa wody i odbiór ścieków do/od podległych gminie jednostek organizacyjnych) a także na inne cele np. cele statutowe Zakładu niestanowiące działalności gospodarczej (np. utrzymania hydrantów ppoż.). Do korzystania z pojazdów uprawnieni są pracownicy Zakładu, na podstawie wydanego upoważnienia do kierowania samochodem lub protokołu przekazania pojazdu, w trakcie obowiązujących pracownika godzin pracy, w celu realizacji zadań z zakresu czynności. Nie został wprowadzony obowiązek pozostawienia pojazdów po godzinach pracy na parkingu zakładowym, uzasadnione jest to specyfiką działalności zakładu i koniecznością zapewnienia ciągłego i sprawnego działania urządzeń wodociągowych i kanalizacyjnych. Zgodnie z obowiązującym regulaminem wewnętrznym, po zakończeniu pracy pojazdy parkowane są na parkingu przy siedzibie Zakładu; pracownicy, którym przydzielono pojazd do stałej dyspozycji mogą parkować w miejscu zamieszkania, pod warunkiem zagwarantowania odpowiedniego zabezpieczenia pojazdu.

Zakład uregulował zasady korzystania z samochodów służbowych w regulaminie wewnętrznym, jednak zawsze istnieje potencjalne zagrożenie, że dany pojazd może zostać wykorzystany do celów innych niż związane z działalnością Zakładu, w tym do celów osobistych pracowników.

Gmina podaje, że pojazdy są wykorzystywane do czynności realizowanych:

Wykorzystanie w Zakładzie pojazdu do jednej z ww. kategorii działalności nie jest stałe i zależy od zapotrzebowania na dany rodzaj czynności, Zakład nie zna sposobu by przyporządkować wydatki na pojazd bezpośrednio do jednego z tych rodzajów działalności gminy.

Analiza przedstawionego zdarzenia przyszłego oraz przywołanych przepisów prawa prowadzi więc do stwierdzenia, że Gminie będzie przysługiwało prawo do częściowego odliczenia podatku na zasadach określonych w art. 86 ust. 2a-2 h ustawy o podatku od towarów.

W przypadku gdy Gmina ponosi - jak to ma miejsce w tej sprawie - wydatki związane z pojazdami samochodowymi, które dotyczą zarówno jej działalności gospodarczej, jak i celów innych niż działalność gospodarcza (innych niż cele prywatne) kwota wynikająca z faktury, powinna zostać proporcjonalnie pomniejszona zgodnie z uregulowaniami określonymi w art. 86 ust. 2a-2 h ustawy o podatku od towarów.

W analizowanym przypadku będzie miał również zastosowanie art. 86a ust. 1 ustawy, gdyż - jak wskazuje treść wniosku - w odniesieniu do opisanych we wniosku samochodów, użytkowanych przez pracowników Wnioskodawcy, nie będą spełnione przesłanki do uznania, że są one wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika i tym samym Wnioskodawca nie będzie mieć prawa do odliczenia całości podatku naliczonego od wydatków eksploatacyjnych z nimi związanych.

Opisany we wniosku sposób wykorzystania pojazdów, wprowadzony regulamin i nadzór kontrolny prowadzony przez Wnioskodawcę nie jest wystarczający aby przyjąć, że pojazdy samochodowe użytkowane przez pracowników są wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika. Na potencjalną możliwość wykorzystania pojazdów do celów prywatnych wskazuje w opisie wniosku sam podatnik, wyjaśniając, że dołożono należytej staranności, aby wykluczyć możliwość użycia pojazdów do celów prywatnych pracownika, jednak zawsze istnieje potencjalne zagrożenie, że dany pojazd może zostać wykorzystany do celów innych niż związane z działalnością Zakładu, w tym do celów osobistych pracowników.

Należy również w tym miejscu zauważyć, że samo parkowanie pojazdu w miejscu zamieszkania, co do zasady, pozwala pracownikowi na potencjalne wykorzystanie samochodu do jego celów prywatnych. Przy czym użytek prywatny należy postrzegać w kategoriach potencjalnej, a nie faktycznej możliwości użytku pojazdu do celów prywatnych. W żaden sposób nie zmienia tego wprowadzony regulamin, oświadczenia pracownika oraz prowadzona ewidencja przebiegu pojazdów, gdyż jak wskazał Wnioskodawca - zawsze istnieje potencjalne zagrożenie, że dany pojazd może zostać wykorzystany do celów innych niż związane z działalnością Zakładu, w tym do celów osobistych pracowników. Wyraźnie w tym miejscu należy wyjaśnić, że zgodnie z art. 86a ust. 4 pkt 1 ustawy, to nie ewidencja przebiegu pojazdów a wprowadzone zasady korzystania z pojazdów muszą wykluczać ich użytek na cele prywatne. Samo prowadzenie ewidencji przebiegu, nie wyklucza użycia pojazdów do celów prywatnych.

Zatem opisany sposób użytkowania pojazdów samochodowych, nie wskazuje, że będą one wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika. Tym samym Wnioskodawca, oprócz zastosowania prewspółczynnika (art. 86 ust. 2a-2 h ustawy), do wyliczenia podatku naliczonego związanego z eksploatacją pojazdów, powinien stosować ograniczenie wynikające z art. 86a ust. 1 pkt 1 w zw. z art. 86a ust. 4 pkt 1 ustawy, gdyż wprowadzone w regulaminie zasady użytkowania tych pojazdów, nie wykluczają ich użycia do celów prywatnych pracowników.

W związku z powyższym, stanowisko Wnioskodawcy, że przysługuje mu prawo do odliczenia podatku naliczonego od wydatków na nabycie i eksploatację pojazdów przy zastosowaniu wyłącznie tzw. prewspółczynnika, wynikającego z art. 86 ust. 2a bez zastosowania uregulowań wynikających z art. 86a ust. 1 Ustawy o Vat, o ile Zakład prowadzić będzie ewidencję przebiegu pojazdu, wynikającą z art. 86a ust. 4 oraz Gmina złoży informację, o której mowa w art. 86a ust. 12 Ustawy o VAT, jest nieprawidłowe.

Przechodząc do pytania nr 2 dotyczącego ustalenia, czy zasadne jest złożenie informacji, o której mowa w art. 86a ust. 12 ustawy o VAT w sytuacji, gdy pojazdy wykorzystywane są w ramach działalności gospodarczej Gminy jak i do wykonywania zadań własnych Gminy niestanowiących działalności gospodarczej należy wskazać art. 86a ust. 12.

Według art. 86a ust. 12 ustawy, podatnicy wykorzystujący wyłącznie do działalności gospodarczej pojazdy samochodowe, dla których są obowiązani prowadzić ewidencję przebiegu pojazdu, mają obowiązek złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego informację o tych pojazdach w terminie 7 dni od dnia, w którym poniosą pierwszy wydatek związany z tymi pojazdami.

Jak wynika z okoliczności przedstawionych w opisie sprawy, Gmina nie wykorzystuje opisanych pojazdów wyłącznie do działalności gospodarczej.

Zatem, Gmina wykorzystując pojazdy samochodowe w sposób opisany we wniosku, nie ma obowiązku złożenia informacji, o której mowa w art. 86a ust. 12 ustawy, bowiem nie wykorzystuje tych pojazdów wyłącznie do działalności gospodarczej.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2 jest prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325, z późn. zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie zgodnie z art. 57a ww. ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.