0111-KDIB2-3.4015.79.2022.1.AD - Hipoteka i nakłady na nieruchomość jako ciężary darowizny

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA - stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe

Szanowny Panie,

- w części dotyczącej zaliczenia poniesionych przez Pana kosztów kredytu, remontu i wykończenia lokalu do długów i ciężarów obniżających podstawę opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn - jest nieprawidłowe,

- w pozostałej części - jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

1 czerwca 2022 r. wpłynął Pana wniosek z 1 czerwca 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej. Wniosek dotyczy darowizny udziału w lokalu mieszkalnym obciążonym hipoteką.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

W... 2019 r. nabył Pan, wraz z drugim współwłaścicielem, lokal mieszkalny o powierzchni...m², wraz z udziałem w częściach wspólnych, miejscem postojowym oraz komórką lokatorską. Drugim współwłaścicielem była osoba zaliczająca się w stosunku do Pana do III grupy podatkowej. Państwa udziały zapisane w akcie notarialnym były równe i stanowiły po 1/2 części całości. Całkowity koszt zakupu mieszkania wyniósł...zł. Środki na zakup mieszkania pochodziły w 80% z kredytu udzielonego przez Bank 1, 20% z wkładów własnych. Kredytobiorcami byli obaj współwłaściciele wspólnie. Nieruchomość jest obciążona hipoteką w kwocie...zł na rzecz Banku 1, jako zabezpieczenie spłaty wierzytelności.

W związku ze zmianą sytuacji życiowej, drugi współwłaściciel chce przekazać na Pana swoją połowę udziałów w formie darowizny. Ponadto, chce on stracić prawa do mieszkania i zostać odłączony od kredytu. Lokal jest obecnie utrzymywany i zamieszkiwany przez Pana. Przekazanie współwłasności nie może odbyć się na drodze sprzedaży - nie dysponuje Pan środkami finansowymi, które umożliwiłyby ten zakup oraz opłacenie podatku dochodowego - nie upłynęło 5 lat od momentu zakupu lokalu. W tej sytuacji postanowił Pan przejąć cały kredyt hipoteczny. Ze względu na rosnące stopy procentowe, zdecydował się Pan ponadto przenieść kredyt do innego banku (Bank 2). Wymagało to nadpłaty bieżącego kredytu w Banku 1, co uczynił Pan w... 2022 r., ze środków własnych. Dzięki temu, uzyskał Pan pozytywną decyzję kredytową w Banku 2. Ponownie jednak - jednym z warunków uruchomienia nowego kredytu jest przekazanie udziałów w mieszkaniu w formie bezkosztowej darowizny.

Bieżąca wartość mieszkania została określona przez rzeczoznawcę Banku 2 na...zł. Ponadto, co jest potwierdzone umową sporządzoną z drugim współwłaścicielem, koszty: kredytu, remontu i wykończenia lokalu zostały przez Państwo poniesione w częściach nierównych. Pana poniesiony koszt wyniósł...zł (...zł - koszty wkładu własnego do kredytu, remontu i wykończenia plus...zł - koszt nadpłaty kredytu), natomiast koszt drugiego współwłaściciela -...zł (koszty wkładu własnego do kredytu, remontu i wykończenia). Różnica między włożonymi środkami wynosi zatem...zł. W ciągu ostatnich 5 lat nie otrzymał Pan od współwłaściciela innych darowizn.

Pytania

1. Jak należy obliczyć wartość podatku od darowizny (III stopień pokrewieństwa) w przypadku, gdy przedmiot umowy darowizny obciążony jest hipoteką?

2. Czy możliwe jest odliczenie od wartości darowizny nadwyżki między kosztami mieszkania (kredytu, remontu, wykończenia) poniesionymi przez współwłaścicieli, jeżeli zostały poniesione one w częściach nierównych?

Pana stanowisko w sprawie

Pana zdaniem, powołując się na ustawę o podatku od spadków i darowizn oraz na inne indywidualne interpretacje podatkowe, wartość darowizny powinna zostać zmniejszona o wartość długu związanego z obciążeniem hipotecznym. Jak stanowi ustawa - podstawę opodatkowania ustala się po potrąceniu wartości długów i ciężarów. W Pana przypadku: wartość darowizny wynosi...zł/2 =...zł, a wartość połowy długu hipotecznego:..zł. Oznacza to, że wartość darowizny wynosiłaby...zł.

Jednak, powołując się na przytoczony wyrok NSA, stwierdził Pan, że wartość darowizny powinna ostatecznie wynieść zero. NSA w swoim wyroku stwierdził, że celem podatku od spadków i darowizn jest opodatkowanie przyrostu majątkowego, a zatem w podstawie opodatkowania nie można ująć wartości nakładów, które zostały poczynione przez obdarowanego. Dysproporcja we włożonych środkach wynosi...zł (na Pana korzyść), co znacznie przekracza wartość darowizny po odliczeniu długu hipotecznego, a ponadto przekracza wartość tej darowizny nawet bez odliczania tego długu. W związku z tym, przejęcie połowy udziałów w mieszkaniu interpretuje Pan nie jako wzbogacenie, lecz przejęcie opłaconej przez Pana własności.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku w części dotyczącej zaliczenia poniesionych przez Pana kosztów kredytu, remontu i wykończenia lokalu do długów i ciężarów obniżających podstawę opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn jest nieprawidłowe, w pozostałej części - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz. U. z 2021 r. poz. 1043):

Podatkowi od spadków i darowizn, zwanemu dalej "podatkiem", podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem m.in. darowizny.

Ustawa o podatku od spadków i darowizn nie zawiera pojęcia "darowizna", dlatego w tym zakresie odwołać się należy do odpowiednich przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2022 r. poz. 1360 z późn. zm.).

Na podstawie art. 888 § 1 ww. Kodeksu:

Przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku.

Darowizna należy do czynności, których celem jest dokonanie aktu przysporzenia majątkowego bez ekwiwalentu i polega najczęściej na przesunięciu jakiegoś dobra majątkowego z majątku darczyńcy do majątku obdarowanego. Świadczenie ma charakter nieodpłatny, gdy druga strona umowy nie zobowiązuje się do jakiegokolwiek świadczenia w zamian za uczynioną darowiznę. Darowizna jest więc czynnością, której celem jest dokonanie aktu przysporzenia majątkowego (świadczenie musi wzbogacić obdarowanego), a zobowiązanie darczyńcy musi być zamierzone jako nieodpłatne.

Do zawarcia umowy darowizny, podobnie jak każdej innej umowy, niezbędne jest zgodne oświadczenie woli złożone przez obie strony umowy. Umowa darowizny dochodzi do skutku dopiero z chwilą złożenia oświadczenia woli przez obdarowanego o przyjęciu darowizny. Należy zaznaczyć, że ustawodawca nie wymaga żadnej szczególnej formy oświadczenia obdarowanego o przyjęciu darowizny.

Na podstawie art. 890 § 1 Kodeksu cywilnego:

Oświadczenie darczyńcy powinno być złożone w formie aktu notarialnego. Jednakże umowa darowizny zawarta bez zachowania tej formy staje się ważna, jeżeli przyrzeczone świadczenie zostało spełnione.

Stosownie do treści art. 5 ustawy o podatku od spadków i darowizn:

Obowiązek podatkowy ciąży na nabywcy własności rzeczy i praw majątkowych.

Zgodnie z art. 6 ust. 1 pkt 4 ww. ustawy:

Obowiązek podatkowy powstaje przy nabyciu w drodze darowizny - z chwilą złożenia przez darczyńcę oświadczenia w formie aktu notarialnego, a w razie zawarcia umowy bez zachowania przewidzianej formy - z chwilą spełnienia przyrzeczonego świadczenia; jeżeli ze względu na przedmiot darowizny przepisy wymagają szczególnej formy dla oświadczeń obu stron, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą złożenia takich oświadczeń.

W myśl art. 18 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn:

Notariusze są płatnikami podatku od dokonanej w formie aktu notarialnego darowizny.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ww. ustawy:

Podstawę opodatkowania stanowi wartość nabytych rzeczy i praw majątkowych po potrąceniu długów i ciężarów (czysta wartość), ustalona według stanu rzeczy i praw majątkowych w dniu nabycia i cen rynkowych z dnia powstania obowiązku podatkowego. Jeżeli przed dokonaniem wymiaru podatku nastąpi ubytek rzeczy spowodowany siłą wyższą, do ustalenia wartości przyjmuje się stan rzeczy w dniu dokonania wymiaru, a odszkodowanie za ubytek należne z tytułu ubezpieczenia wlicza się do podstawy wymiaru.

Pojęcie "długów" w rozumieniu tego artykułu obejmuje wszelkie pieniężne roszczenia cywilnoprawne związane z przedmiotem nabycia. Równowartość tych roszczeń podlega potrąceniu od jego wartości. "Ciężarem" natomiast jest inne niż dług obciążenie nabytej rzeczy lub prawa, które w chwili nabycia zmniejsza jego wartość rynkową, np. ustanowienie służebności, hipoteki. Odliczenie długów i ciężarów jest wyrazem istoty (elementem konstrukcyjnym) podatku od spadków i darowizn, polegającej na opodatkowaniu przyrostu czystej wartości majątku podatnika.

Na podstawie art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn:

Wartość nabytych rzeczy i praw majątkowych przyjmuje się w wysokości określonej przez nabywcę, jeżeli odpowiada ona wartości rynkowej tych rzeczy i praw, a wartość praw do wkładów oszczędnościowych - w wysokości tych wkładów.

W myśl ust. 3 ww. przepisu:

Wartość rynkową rzeczy lub praw majątkowych określa się na podstawie przeciętnych cen stosowanych w obrocie rzeczami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem ich miejsca położenia, stanu i stopnia zużycia, oraz w obrocie prawami majątkowymi tego samego rodzaju, z dnia powstania obowiązku podatkowego.

Stosownie do art. 9 ust. 1 pkt 3 cyt. ustawy:

Opodatkowaniu podlega nabycie przez nabywcę, od jednej osoby, własności rzeczy i praw majątkowych o czystej wartości przekraczającej 4.902,00 zł - jeżeli nabywcą jest osoba zaliczona do III grupy podatkowej.

Przy obliczeniu podatku od nabycia tytułem nieodpłatnego zniesienia współwłasności ma także zastosowanie zasada kumulacji nabytych od tej samej osoby wartości rzeczy i praw majątkowych w okresie 5 lat poprzedzających rok, w którym nastąpiło ostatnie nabycie, oraz odliczenia kwoty wolnej od podatku (art. 9 ustawy).

Zgodnie z art. 14 ust. 1 oraz ust. 2 ustawy o podatku od spadków i darowizn:

Wysokość podatku ustala się w zależności od grupy podatkowej, do której zaliczony jest nabywca.

Zaliczenie do grupy podatkowej następuje według osobistego stosunku nabywcy do osoby, od której lub po której zostały nabyte rzeczy i prawa majątkowe.

W myśl art. 14 ust. 3 ww. ustawy:

Do poszczególnych grup podatkowych zalicza się:

Natomiast zgodnie z art. 244 § 1 ustawy - Kodeks cywilny:

Ograniczonymi prawami rzeczowymi są: użytkowanie, służebność, zastaw, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu oraz hipoteka.

Hipotekę regulują odrębne przepisy, a mianowicie ustawa z dnia 6 lipca 1982 r. o księgach wieczystych i hipotece (Dz. U. z 2019 r. poz. 2204 z późn. zm.).

W myśl art. 65 ust. 1 ustawy o księgach wieczystych i hipotece:

W celu zabezpieczenia oznaczonej wierzytelności wynikającej z określonego stosunku prawnego można nieruchomość obciążyć prawem, na mocy którego wierzyciel może dochodzić zaspokojenia z nieruchomości bez względu na to, czyją stała się własnością, i z pierwszeństwem przed wierzycielami osobistymi właściciela nieruchomości (hipoteka).

Ze zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku wynika, że w... 2019 r. nabył Pan, wraz z drugim współwłaścicielem, lokal mieszkalny o powierzchni...m², wraz z udziałem w częściach wspólnych, miejscem postojowym oraz komórką lokatorską. Drugim współwłaścicielem była osoba zaliczająca się w stosunku do Pana do III grupy podatkowej. Państwa udziały zapisane w akcie notarialnym były równe i stanowiły po 1/2 części całości. Całkowity koszt zakupu mieszkania wyniósł...zł. Środki na zakup mieszkania pochodziły w 80% z kredytu udzielonego przez Bank 1, 20% z wkładów własnych. Kredytobiorcami byli obaj współwłaściciele wspólnie. Nieruchomość jest obciążona hipoteką w kwocie...zł na rzecz Banku 1. Drugi współwłaściciel chce przekazać na Pana swoją połowę udziałów w formie darowizny i zostać odłączony od kredytu. Lokal jest obecnie utrzymywany i zamieszkiwany przez Pana. W tej sytuacji postanowił Pan przejąć cały kredyt hipoteczny. Ze względu na rosnące stopy procentowe, zdecydował się Pan ponadto przenieść kredyt do innego banku (Bank 2). Wymagało to nadpłaty bieżącego kredytu w Banku 1, co uczynił Pan w... 2022 r., ze środków własnych. Bieżąca wartość mieszkania została określona przez rzeczoznawcę Banku 2 na...zł. Ponadto, co jest potwierdzone umową sporządzoną z drugim współwłaścicielem, koszty: kredytu, remontu i wykończenia lokalu zostały przez Państwo poniesione w częściach nierównych. Pana poniesiony koszt wyniósł...zł (...zł - koszty wkładu własnego do kredytu, remontu i wykończenia plus...zł - koszt nadpłaty kredytu), natomiast koszt drugiego współwłaściciela -...zł (koszty wkładu własnego do kredytu, remontu i wykończenia). Różnica między włożonymi środkami wynosi...zł.

Przenosząc powołane powyżej przepisy na grunt przedstawionego zdarzenia przyszłego stwierdzić należy, że opisana darowizna podlega opodatkowaniu, zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn. Podstawę opodatkowania należy ustalić zgodnie z art. 7 ust. 1 oraz art. 8 ust. 1 tej ustawy.

Zgodnie z treścią art. 18 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn, notariusze są płatnikami podatku od darowizny dokonanej w formie aktu notarialnego.

Dokonując oceny tak przedstawionego opisu zdarzenia w kontekście wskazanych przepisów ustawy o podatku od spadków i darowizn stwierdzić należy, że ustanowiona na nieruchomości hipoteka stanowić będzie obciążenie, które należy zaliczyć do długów i ciężarów w rozumieniu art. 7 ww. ustawy. Przy czym, skoro przedmiotem darowizny będzie udział w nieruchomości, to hipoteka będzie stanowić obciążenie w proporcji odpowiadającej temu udziałowi. Zatem wartość udziału 1/2 w nieruchomości, nabytego przez Pana w drodze darowizny, powinna być pomniejszona o 1/2 część kwoty hipoteki.

Dla kwestii ustalenia podstawy opodatkowania nie ma znaczenia fakt jaka kwota kredytu pozostała do spłacenia. Istotna jest kwota hipoteki, którą zostało obciążone opisane we wniosku prawo do nieruchomości. Zatem skoro w przedmiotowej sprawie - jak Pan wskazał - wartość nabywanego udziału w nieruchomości (1/2) przekracza wartość hipoteki (1/2), wówczas powstanie obowiązek zapłaty podatku od spadków i darowizn, zgodnie z zasadami przedstawionymi powyżej. Podstawą opodatkowania jest w ten sposób ustalona wartość nabytego majątku.

W związku z powyższym w tej części, Pana stanowisko należało uznać za prawidłowe.

Część stanowiska jest jednak nieprawidłowa.

Nie można zgodzić się z Pana stanowiskiem, że wartość darowizny powinna ostatecznie wynieść zero, skoro dysproporcja we włożonych środkach wynosi... zł (na Pana korzyść), co znacznie przekracza wartość darowizny po odliczeniu długu hipotecznego, a ponadto przekracza wartość tej darowizny nawet bez odliczania tego długu, wobec czego przejęcie połowy udziałów w mieszkaniu to nie wzbogacenie, lecz przejęcie opłaconej przez Pana własności.

Należy zauważyć, że stosownie do 366 § 1 i 2 ustawy - Kodeks cywilny wszystkie strony umowy są zobowiązane solidarnie do spłaty kredytu. Zgodnie z tym przepisem:

Kilku dłużników może być zobowiązanych w ten sposób, że wierzyciel może żądać całości lub części świadczenia od wszystkich dłużników łącznie, od kilku z nich lub od każdego z osobna, a zaspokojenie wierzyciela przez któregokolwiek z dłużników zwalnia pozostałych (solidarność dłużników). Aż do zupełnego zaspokojenia wierzyciela wszyscy dłużnicy solidarni pozostają zobowiązani.

Każdy z dłużników solidarnych odpowiada za całość długu, a nie tylko część, jaką można by mu przypisać poprzez np. równy podział kwoty długu pomiędzy zobowiązanych. W sytuacji więc, gdy strona zobowiązania solidarnego sama spłaca jego całość lub część w zamiarze zwolnienia się z długu - to dłużnik solidarny spłaca własny dług, a nie cudzy. Wskazać jednak należy, że stosownie do art. 376 § 1 Kodeksu cywilnego:

Jeżeli jeden z dłużników solidarnych spełnił świadczenie, treść istniejącego między współdłużnikami stosunku prawnego rozstrzyga o tym, czy i w jakich częściach może on żądać zwrotu od współdłużników. Jeżeli z treści tego stosunku nie wynika nic innego, dłużnik, który świadczenie spełnił, może żądać zwrotu w częściach równych.

Treść powyższego przepisu wskazuje więc, że z chwilą spełnienia świadczenia (jego części) przestaje istnieć jakikolwiek stosunek pomiędzy wierzycielem a współdłużnikami solidarnymi (w tej części). Natomiast dłużnik, który spełnił świadczenie (jego część), przestaje być współdłużnikiem solidarnym (w spłaconej części) i staje się (w tej części) wierzycielem dla pozostałych współdłużników. Dawni współdłużnicy (w spłaconej części) są zatem dalej dłużnikami - lecz wobec innego wierzyciela (dłużnika, który wierzyciela zaspokoił), w stosunku do którego odpowiadają każdy za przypadającą na niego część długu.

W związku z powyższym stwierdzić należy, że spłata kredytu (jego części) przez Pana, jako współkredytobiorcy, solidarnie zobowiązanego z tytułu umowy kredytowej do spłaty zadłużenia, nie wpływa na wysokość podstawy opodatkowania darowizny udziału w nieruchomości, nie można bowiem takich kosztów uznać za długi lub ciężary, o których mowa w art. 7 ustawy o podatku od spadków i darowizn. Spłacając kredyt (w tym nadpłacając go) spłacał Pan swój dług zaciągnięty w banku. Z powyższych względów zatem do długów i ciężarów obniżających podstawę opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn, nie można zaliczyć poniesionych kosztów kredytu.

Do długów i ciężarów obniżających podstawę opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn nie można także zaliczyć poniesionych kosztów tytułem remontu i wykończenia lokalu, w którym udziały są przedmiotem darowizny. Samego pojęcia poniesionych nakładów (kosztów) nie można bowiem utożsamiać z pojęciem "długów i ciężarów" obniżających podstawę opodatkowania.

Potwierdzeniem tego jest zapis zawarty w art. 7 ust. 4 ustawy o podatku od spadków i darowizn:

Przy nabyciu w drodze zasiedzenia wyłącza się z podstawy opodatkowania wartość nakładów dokonanych na rzecz przez nabywcę podczas biegu zasiedzenia.

Z jego treści jasno wynika, iż jedynie przy nabyciu w drodze zasiedzenia, wartość dokonanych nakładów podlega wyłączeniu z podstawy opodatkowania. Gdyby ustawodawca chciał taką zasadę zastosować również przy nabyciu innym tytułem, np. tytułem darowizny, niewątpliwie uczyniłby taki zapis. Gdyby natomiast wolą ustawodawcy było, aby nakłady poniesione przez nabywcę były wyłączane z podstawy opodatkowania jako ciężar lub dług (na mocy art. 7 ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn) w przypadku nabycia na mocy wszystkich tytułów określonych w ustawie, to bezzasadnym byłoby zawieranie specjalnej regulacji w art. 7 ust. 4 ustawy o podatku od spadków i darowizn.

Jednak jak wskazano powyżej pojęcie "długów" w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn, obejmuje wszelkie pieniężne roszczenia cywilnoprawne związane z przedmiotem nabycia.

Tym samym, fakt istnienia nakładów nie pozwala na automatyczne wyłączenie z podstawy opodatkowania ich wartości. W przypadku darowizny udziału w nieruchomości, roszczenia o wartość poczynionych nakładów (np. kosztów remontu i wykończenia lokalu), aby mogły być uznane za "długi" w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn musiałyby przybrać postać roszczeń o ich zwrot. Z treści wniosku wynika, że dokonując remontu i wykończenia lokalu ponosił Pan z tego tytułu nakłady także na swoją własność.

Zatem wbrew Pana twierdzeniu - sama wartość poczynionych przez Pana nakładów (kosztów związanych z remontem oraz wyposażeniem lokalu) nie obniży podstawy opodatkowania. Natomiast obniżyć mogłyby ją ewentualne roszczenia o zwrot poniesionych nakładów.

Pana stanowisko w powyższym zakresie uznano za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja podatkowa to odpowiedź na konkretne pytanie dotyczące podatników, dlatego wywołuje ona wyłącznie skutki w sferze podatkowej, a nie żadnej innej. Zgodnie z przepisami organ podatkowy jest przy tym związany treścią wniosku, nie ma uprawnień ani nawet możliwości badania prawdziwości faktów czy stwierdzeń, podawanych przez wnioskodawcę. Formułując odpowiedź organ podatkowy polega więc wyłącznie na tym, co pisał podatnik we wniosku i nie przesądza o faktycznym istnieniu jakichkolwiek roszczeń Wnioskodawcy względem drugiego współwłaściciela przedmiotowej nieruchomości (której udziały są przedmiotem darowizny opisanej we wniosku). Uzyskanie interpretacji podatkowej nie rozstrzyga więc o istnieniu takich roszczeń.

POUCZENIE o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 z późn. zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

POUCZENIE o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2022 r. poz. 329 z późn. zm.; dalej jako "p.p.s.a.").

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (art. 54 § 1 p.p.s.a.). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 p.p.s.a.):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 p.p.s.a.), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a p.p.s.a.).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a p.p.s.a.).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa.