0111-KDIB2-3.4010.71.2019.8.APA - Usługi sprzedażowe od podmiotu powiązanego – wyłączenie z kosztów podatkowych

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA po wyroku sądu - stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo:

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

5 marca 2019 r. wpłynął Państwa wniosek z 28 lutego 2019 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczył podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia czy do wydatków na nabycie wskazanej we wniosku usługi sprzedażowej znajdzie zastosowanie ograniczenie wynikające z art. 15e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego

Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością ("Wnioskodawca", "Spółka") jest podmiotem należącym do międzynarodowej grupy kapitałowej (dalej: "Grupa"), globalnego lidera w zakresie (...).

W ramach Grupy, Wnioskodawca zajmuje się rozwojem i produkcją (...). Do produkowanych przez Spółkę komponentów należą w szczególności: (...).

Ze względu na model organizacyjny przyjęty w Grupie, poszczególne jej spółki produkują określone towary lub świadczą wybrane rodzaje usług - w tym na rzecz podmiotów powiązanych. W związku z opisywanym modelem działalności, Spółka, na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej, nabywa szereg określonych usług niematerialnych od podmiotów powiązanych. Usługę będącą przedmiotem niniejszego wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej Spółka nabywa od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 11 ustawy o p.d.o.p. (w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2018 r., a w związku ze zmianą przepisów ustawy o p.d.o.p. od 1 stycznia 2019 r. - jest to podmiot, o którym mowa w art. 11a ust. 1 pkt 4 wersji ustawy o p.d.o.p. obowiązującej od tego dnia).

Na podstawie Kontraktu na świadczenie usług obowiązującego od dnia 1 stycznia 2012 r. (dalej: "Umowa") zawartego z A S.p.A. (dalej: "Podmiot Powiązany", "Usługodawca") Spółka nabywa m.in.

- Usługi handlowe obejmujące:

a. Poszukiwania na rynkach obsługiwanych przez Klientów włoskich nowych możliwości w zakresie komponentów dla sektora artykułów gospodarstwa domowego;

b. Działalność promocyjną, w zakresie najlepszych możliwości, zawieranie kontraktów sprzedaży zgodnie z wytycznymi udzielonymi przez Wnioskodawcę z zachowaniem zasad dobrego handlowca;

Podstawowym celem zadania Usługodawcy jest przekazywanie Spółce pisemnych propozycji sprzedaży na warunkach przez nią ustalonych (finalnie zatwierdzanych przez Spółkę) z wykorzystaniem zamówień programów rocznych.

Każda propozycja może zostać zaakceptowana bądź odrzucona przez Wnioskodawcę, zgodnie z jego niezależną opinią.

Usługodawca nie ma prawa do zawierania kontraktów w imieniu i na rzecz Spółki ani też do reprezentowania jej lub w jakikolwiek sposób do przyjmowania zobowiązań w jej imieniu wobec podmiotów trzecich.

Usługodawca będzie zobowiązany do przedstawienia propozycji sprzedaży zgodnie ze sposobami i po cenach sprzedaży ustalanymi okresowo przez Wnioskodawcę.

W przypadku określonej kategorii klientów (dokonujących zakupów po raz pierwszy bądź okresowo) Podmiot Powiązany musi wysłać wraz dokumentem przedstawiającym opracowanie dotyczące sytuacji ekonomicznej, wypłacalności i zdolności produkcyjnej każdego z klientów.

Usługodawca nie jest upoważniony do pobierania kwot należnych Spółce ani do otrzymywania płatności na rzecz tego ostatniego. Płatności otrzymuje wyłącznie Wnioskodawca.

c. Przygotowanie budżetów rocznych oraz odnośnych programów dostaw;

d. Prezentacja opracowań dotyczących sytuacji na rynkach odniesienia oraz sytuacji klientów;

e. Negocjacje związane ze ściąganiem niespłaconych należności;

(dalej łącznie jako: "Usługa sprzedażowa", "Usługa").

Zasadniczym celem nabywanej Usługi jest zapewnienie Spółce przez Podmiot Powiązany bieżącego wsparcia w powyższym zakresie. Skupienie w ramach Usługodawcy tych funkcji w Grupie pozwala na sprawniejsze świadczenie powyższej Usługi, oraz wynika ze strategii centralizacji określonych usług wsparcia w zakresie wybranego podmiotu/podmiotów z Grupy. Skupienie takich funkcji w ramach określonego podmiotu pozwala na zwiększenie efektywności działania poprzez uzyskanie efektu specjalizacji oraz na spójne zarządzanie usługami i wsparciem w powyższym zakresie w całej Grupie, w tym również w Spółce.

Zdaniem Wnioskodawcy (zgodnie z otrzymanym przez Spółkę pismem z Urzędu Statystycznego w Łodzi), Usługa zakupowa (winno być: sprzedażowa) powinna być klasyfikowana do następujących grupowań Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (dalej jako: "PKWiU"):

- na gruncie PKWiU 2015 - 74.90.12.0 "Usługi pośrednictwa komercyjnego i wyceny, z wyłączeniem wyceny nieruchomości i ubezpieczeń",

- na gruncie PKWiU 2008 - 74.90.12.0 "Usługi pośrednictwa komercyjnego i wyceny, z wyłączeniem wyceny nieruchomości i ubezpieczeń".

Istotne elementy opisu sprawy Wnioskodawca zawarł we własnym stanowisku wskazując, że w związku z nabyciem przedmiotowej usługi Spółka nie ponosi na rzecz Podmiotu Powiązanego opłat za korzystanie lub prawo do korzystania z praw lub wartości, o których mowa w art. 16b ust. 1 pkt 4-7 ustawy o p.d.o.p. - tj. autorskich lub pokrewnych praw majątkowych, licencji, praw określonych w ustawie z dnia 30 czerwca 2000 r. - Prawo własności przemysłowej lub wartości stanowiących równowartość uzyskanych informacji związanych z wiedzą w dziedzinie przemysłowej, handlowej, naukowej lub organizacyjnej (know-how).

Pytanie

Czy koszty ponoszone przez Wnioskodawcę na rzecz Podmiotu Powiązanego z tytułu wynagrodzenia za nabycie Usługi sprzedażowej podlegają ograniczeniom w zaliczaniu do kosztów uzyskania przychodów, o których mowa w art. 15e ust. 1 ustawy o p.d.o.p.?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, koszty ponoszone na rzecz Podmiotu Powiązanego z tytułu wynagrodzenia za nabycie Usługi sprzedażowej nie podlegają ograniczeniom w zaliczaniu do kosztów uzyskania przychodów, o których mowa w art. 15e ust. 1 ustawy o p.d.o.p. (ustawa z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych - Dz. U. z 2018 r. poz. 1036 z późn. zm.).

1. Informacje ogólne.

Z dniem 1 stycznia 2018 r. weszły w życie przepisy ustawy z dnia 27 października 2017 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. z 2017 r. poz. 2135; "Ustawa nowelizująca"). Na mocy Ustawy nowelizującej do ustawy o p.d.o.p. został dodany art. 15e wprowadzający ograniczenia w zaliczaniu do kosztów uzyskania przychodów wybranych kosztów usług niematerialnych.

Zgodnie z art. 15e ust. 1 ustawy o p.d.o.p. w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2018 r., podatnicy są obowiązani wyłączyć z kosztów uzyskania przychodów koszty:

3) przeniesienia ryzyka niewypłacalności dłużnika z tytułu pożyczek, innych niż udzielonych przez banki i spółdzielcze kasy oszczędnościowo-kredytowe, w tym w ramach zobowiązań wynikających z pochodnych instrumentów finansowych oraz świadczeń o podobnym charakterze - poniesionych bezpośrednio lub pośrednio na rzecz podmiotów powiązanych, o których mowa w art. 11, lub podmiotów mających miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium lub w kraju wymienionym w przepisach wydanych na podstawie art. 9a ust. 6, w części, w jakiej koszty te łącznie w roku podatkowym przekraczają 5% kwoty odpowiadającej nadwyżce sumy przychodów ze wszystkich źródeł przychodów pomniejszonych o przychody z tytułu odsetek nad sumą kosztów uzyskania przychodów pomniejszonych o wartość zaliczonych w roku podatkowym do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16a-16m, i odsetek.

Podobnie, zgodnie z art. 15e ust. 1 ustawy o p.d.o.p., w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2019 r., podatnicy są obowiązani wyłączyć z kosztów uzyskania przychodów koszty:

3) przeniesienia ryzyka niewypłacalności dłużnika z tytułu pożyczek, innych niż udzielonych przez banki i spółdzielcze kasy oszczędnościowo-kredytowe, w tym w ramach zobowiązań wynikających z pochodnych instrumentów finansowych oraz świadczeń o podobnym charakterze - poniesione bezpośrednio lub pośrednio na rzecz podmiotów powiązanych w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4 lub podmiotów mających miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium lub w kraju wymienionym w przepisach wydanych na podstawie art. 11j ust. 2, w części, w jakiej koszty te łącznie w roku podatkowym przekraczają 5% kwoty odpowiadającej nadwyżce sumy przychodów ze wszystkich źródeł przychodów pomniejszonych o przychody z tytułu odsetek nad sumą kosztów uzyskania przychodów pomniejszonych o wartość zaliczonych w roku podatkowym do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16a-16m, i odsetek.

Zgodnie z art. 15e ust. 12 ustawy o p.d.o.p., przepis ust. 1 stosuje się do nadwyżki wartości kosztów wskazanych w tym przepisie, z wyłączeniem kosztów, o których mowa w ust. 11, przekraczającej w roku podatkowym łącznie kwotę 3 000 000 zł. Jeżeli rok podatkowy podatnika jest dłuższy albo krótszy niż 12 miesięcy, kwotę tego progu oblicza się, mnożąc kwotę 250 000 zł przez liczbę rozpoczętych miesięcy roku podatkowego podatnika.

Celem ustalenia, czy dane koszty podlegają wyłączeniu z kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 15e ust. 1 pkt 1 ustawy o p.d.o.p., w pierwszej kolejności należy rozważyć, czy dana nabywana usługa może zostać uznana za usługę doradczą, badania rynku, reklamową, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, ubezpieczeń, gwarancji i poręczeń lub świadczenie o podobnym charakterze, gdyż tylko takie usługi podlegają wyłączeniu z kosztów uzyskania przychodów w myśl powyższego przepisu.

Z racji tego, że przepisy ustawy o p.d.o.p. nie wprowadzają definicji legalnych usług wymienionych w powyższym przepisie, celem ustalenia ich znaczenia należy w pierwszym rzędzie posłużyć się potocznym znaczeniem pojęć. W przypadku bowiem nieistnienia legalnej definicji pojęcia, którym posługuje się ustawa należy odwołać się do dyrektywy interpretacyjnej języka potocznego i przypisać definiowanemu terminowi takie znaczenie, jakie ma on w języku potocznym (tak też m.in. w Wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 13 września 2013 r., sygn. II FSK 2499/11 oraz Wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 13 kwietnia 2017 r., sygn. II FSK 2613/15). Tym samym, Wnioskodawca przedstawił poniżej rozumienie usług wchodzących w skład powyższego katalogu w oparciu o definicje zawarte w Słowniku Języka Polskiego (Internetowy Słownik Języka Polskiego, http://sjp.pwn.pl; dalej: "SJP"), a także o Wyjaśnienia Ministerstwa Finansów i Rozwoju opublikowane na stronie internetowej Ministerstwa w kwietniu 2018 r. https://www.finanse. mf.gov.pl/abc-podatkow/znajdz-informacje(-)asset_publisher_faceted/e8GP/content/ograniczenie-wysokosci-kosztow-uzyskania-przychodow-zwiazanych-z-nabyciem-niektorych-rodzajow-usług-i-praw-art-15e-ustawy-o-cit, dalej: "Wyjaśnienia").

a) Usługi doradcze.

Zgodnie z definicją SJP zwrot doradczy oznacza "służący radą, doradzający", natomiast czasownik "doradzać" oznacza "udzielić porady, wskazać sposób postępowania w jakiejś sprawie". Doradztwo jest zatem udzielaniem porad w zakresie postępowania w obszarze konkretnej materii. W związku z tym należy uznać, że usługi o charakterze doradczym mają na celu przekazanie wiedzy eksperckiej w danej materii. Kluczową cechą, która definiuje usługi doradcze, jest fakt, że podmiot świadczący takie usługi sugeruje, rekomenduje lub wydaje jakąś formę opinii w przedmiocie rozważanych scenariuszy działania.

b) Usługi badania rynku.

Zgodnie z definicją SJP zwrot "badać" oznacza "poznawać coś za pomocą analizy naukowej", natomiast pojęcie "rynek" odnosi się do "całokształtu stosunków handlowych i gospodarczych". "Badanie rynku" należy zatem rozumieć jako "poznawanie całokształtu stosunków gospodarczych za pomocą analizy naukowej". Natomiast zgodnie z Wyjaśnieniami pod powyższym pojęciem należy rozumieć "usługi badania rynku, badanie potencjału rynkowego, popytu i zwyczajów konsumentów w celu zwiększenia sprzedaży oraz stosowanie monografii, badań statystycznych, modeli ekonometrycznych, sondaży itp. kosztem usług badania rynku".

c) Usługi reklamowe.

Zgodnie ze SJP, reklamę stanowi "działanie mające na celu zachęcenie potencjalnych klientów do zakupu konkretnych towarów lub do skorzystania z określonych usług". Z kolei zgodnie z Wyjaśnieniami pod pojęciem usług reklamowych rozumieć należy "usługi reklamowe świadczone przez agencje reklamowe" oraz "pośrednictwo w sprzedaży miejsca lub czasu na cele reklamowe". Ponadto, jak wskazano w Wyjaśnieniach "usługi te obejmują np. projektowanie i realizowanie kampanii reklamowych i ich umieszczanie w czasopismach, gazetach, radiu i telewizji, lub innych mediach, jak również projektowanie miejsc na cele reklamowe (...) sama idea usług reklamowych wiąże się z rozpowszechnianiem informacji, którego celem jest poinformowanie jak największej rzeszy klientów o istnieniu i jakości towarów lub usług. W konsekwencji zaś celem takiego działania jest zwiększenie sprzedaży towarów i usług".

d) Usługi zarządzania i kontroli.

Zgodnie ze SJP "zarządzić" oznacza "wydać polecenie", natomiast "zarządzać" - "sprawować nad czymś zarząd". Z kolei pojęcie "kontrola" definiowane jest jako "sprawdzanie czegoś, zestawianie stanu faktycznego ze stanem wymaganym", "nadzór nad kimś lub nad czymś", bądź też "instytucja lub osoba sprawująca nad czymś nadzór".

e) Usługi przetwarzania danych.

Zgodnie ze SJP "przetworzyć" oznacza "przekształcić coś twórczo". Z kolei zgodnie z Wyjaśnieniami usługi przetwarzania danych obejmują "kompletną obróbkę i specjalistyczne raporty z danych dostarczonych przez klienta lub zapewnienie automatycznego przetwarzania danych oraz wprowadzania danych, włącznie z prowadzeniem bazy danych". Zdaniem Wnioskodawcy, usługi te obejmują elementy takie jak porządkowanie, archiwizowanie, zabezpieczenie oraz udostępnianie zbiorów danych. Przetwarzanie danych polega bowiem na przekształcaniu treści i postaci danych wejściowych. Oznacza ono więc działalność informatyczną związaną z poddawaniem danych procesom przekształceniowym. Usługi przetwarzania danych mają zatem charakter odtwórczy, a ich sensem jest dokonywanie operacji na istniejących bazach (systemach) danych.

f) Usługi ubezpieczeń.

Zgodnie ze SJP ubezpieczenie definiowane jest jako "umowa zawarta z odpowiednią instytucją w celu otrzymania odszkodowania za straty przewidziane w umowie", a także "suma, którą się płaci odpowiedniej instytucji zapewniającej odszkodowanie". Z kolei zgodnie z Wyjaśnieniami "umowa ubezpieczenia jest umową nazwaną określoną w Kodeksie cywilnym w art. 805 i n. Zgodnie z tym przepisem przez umowę ubezpieczenia ubezpieczyciel zobowiązuje się, w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa, spełnić określone świadczenie w razie zajścia przewidzianego w umowie wypadku, a ubezpieczający zobowiązuje się zapłacić składkę". Ponadto, zgodnie z Wyjaśnieniami przez usługi ubezpieczeń rozumieć należy również usługi reasekuracji - "przez działalność reasekuracyjną rozumie się wykonywanie czynności związanych z przyjmowaniem ryzyka cedowanego przez zakład ubezpieczeń lub przez zakład reasekuracji oraz dalsze cedowanie przyjętego ryzyka".

g) Usługi gwarancji i poręczeń.

Zgodnie z Wyjaśnieniami "poręczenie jest umową jednostronnie zobowiązującą, w której poręczyciel zobowiązuje się względem wierzyciela wykonać zobowiązanie na wypadek, gdyby dłużnik zobowiązania nie wykonał. Poręczenie uregulowane jest w art. 876-887 Kodeksu Cywilnego". Z kolei gwarancja jest "umową jednostronnie zobowiązującą. Na podstawie tej umowy gwarant zobowiązuje się na rzecz beneficjenta gwarancji, że po spełnieniu przez beneficjenta określonych warunków zapłaty, wykona on na rzecz beneficjenta świadczenie pieniężne (suma gwarancyjna). Umowa gwarancji nie ma swojej regulacji ustawowej, z wyjątkiem fragmentarycznej regulacji zawartej w ustawie z 29 sierpnia 1997 r. - Prawo bankowe (art. 80 i nast.), dotyczącej jednego z jej rodzajów, tj. umowy gwarancji bankowej". Dodatkowo w Wyjaśnieniach wskazano, że: "Mimo odniesienia się przez ustawodawcę w art. 15e ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT wprost jedynie do kosztów ubezpieczeń, nie powinno budzić wątpliwości, iż zakresem art. 15e ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT objęte są również usługi reasekuracji jako usługi (świadczenia) o podobnym charakterze do usług ubezpieczenia. Przez działalność reasekuracyjną rozumie się wykonywanie czynności związanych z przyjmowaniem ryzyka cedowanego przez zakład ubezpieczeń lub przez zakład reasekuracji oraz dalsze cedowanie przyjętego ryzyka".

h) Świadczenia o podobnym charakterze.

Zgodnie ze SJP "charakter" to inaczej "zespół cech właściwych danemu przedmiotowi lub zjawisku, odróżniających je od innych przedmiotów i zjawisk tego samego rodzaju". W związku z tym, aby uznać, że dane usługi mają charakter podobny do wskazanych wcześniej, należy przyjąć, iż wspomniany "właściwy zespół cech odróżniających" powinien stanowić główny element danej usługi oraz przeważać nad odmiennymi cechami usług wymienionych w art. 15e ust. 1 pkt 1 ustawy o p.d.o.p. W związku z tym, za świadczenia o podobnym charakterze należy uznać świadczenia, których głównym elementem są świadczenia wymienione w art. 15e ust. 1 pkt 1 ustawy o p.d.o.p.

W praktyce organów podatkowych wskazuje się, że aby dane świadczenie można było zakwalifikować do katalogu wskazanego powyżej muszą z niego wynikać takie same prawa i obowiązki dla stron (interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 7 października 2016 r., sygn. IPPB5/4510-751/16-2/MK). Decydujące jest przy tym, aby elementy charakterystyczne dla świadczeń wprost wymienionych w powyższym katalogu, przeważały nad cechami charakterystycznymi dla świadczeń w nich niewymienionych (Wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 5 lipca 2016 r., sygn. II FSK 2369/15).

i) Usługa kompleksowa.

Kompleksowy charakter usługi oznacza, iż wszystkie nabywane w jej ramach świadczenia (zarówno podstawowe i poboczne) powinny być kwalifikowane wspólnie, jako jedno świadczenie. Usługa kompleksowa tworzy bowiem w istocie jedną integralną całość. Nie jest zarazem możliwy podział takiej kompleksowej usługi, gdyż miałby on charakter sztuczny i nie odzwierciedlałby jej celu i sensu gospodarczego. Usługi poboczne nie determinują bowiem głównego i zasadniczego charakteru nabywanej usługi i nie stanowią samodzielnego produktu dla usługobiorcy. Służą one natomiast prawidłowemu wykonaniu usługi głównej (tak m.in. w interpretacji indywidualni Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 4 lipca 2018 r., sygn. 0114-KDIP2-3.4010.124.2018.2.MS).

Ponadto, zgodnie z Wyjaśnieniami ze względu na to, że zbliżoną treść w zakresie katalogu usług posiada również przepis art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o p.d.o.p., dotyczący obowiązku poboru zryczałtowanego podatku dochodowego od określonych wypłat, dla określenia katalogu usług, o którym mowa w art. 15e ust. 1 pkt 1 ustawy o p.d.o.p. możliwe jest sięgnięcie do dorobku orzeczniczego powstałego na gruncie tego pierwszego przepisu.

W przedmiocie kwalifikacji usług kompleksowych na gruncie art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o p.d.o.p., Spółka przytoczyła poniższe wnioski płynące z interpretacji oraz wyroków sądów administracyjnych:

- w sytuacji gdy jedno świadczenie obejmuje z ekonomicznego punktu widzenia kilka czynności, świadczenie to nie powinno być sztucznie dzielone dla celów podatkowych (interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 7 września 2018 r., sygn. 0111-KDIB2-3.4010.159.2018.3.LG);

- na gruncie podatku u źródła przyjęto koncepcję zbieżną do traktowania świadczeń złożonych na gruncie podatku od towarów i usług. Należy zatem traktować w sposób tożsamy dla celów podatkowych świadczenie główne i świadczenie poboczne względem dominującego (interpretacje indywidualne Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 13 września 2017 r., sygn. 0111-KDIB1-2.4010.243.2017.1.BG oraz z dnia 14 września 2017 r. sygn. 0111-KDIB3-3.4012.88.2017.1.PK);

- w przypadku umów "mieszanych", czyli takich które obejmują czynności o niejednorodnym charakterze, jeżeli jeden z elementów świadczenia stanowi pozycję główną, a pozostałe elementy są uboczne lub mają znikome znaczenie, to normę stosowaną do głównego elementu należy stosować do całości wynagrodzenia (interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 14 grudnia 2012 r., sygn. ILPB4/423-328/12-4/DS);

- przy klasyfikowaniu określonego świadczenia, jako jednej usługi powinno się skupiać na funkcjonalności świadczonej usługi, a nie na tym, czy usługa składa się z kilku elementów. Wyodrębnienie z usługi świadczonej przez jeden podmiot poszczególnych jej elementów, jako osobnych usług nie jest poprawne, jeśli wszystkie one zmierzają do zaspokojenia określonej jednej potrzeby. W takiej sytuacji do elementów o charakterze ubocznym należy zastosować normę stosowaną do elementu głównego (interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 2 października 2008 r., sygn. IPPB3/423-1051/08-2/PS);

- w przypadku usług o charakterze złożonym, jedną lub więcej części składowych uznaje się za usługę zasadniczą. Natomiast inne elementy traktuje się, jako usługi pomocnicze, do których stosuje się te same zasady opodatkowania, co do usługi zasadniczej. Usługę należy uznać za usługę pomocniczą w stosunku do usługi zasadniczej, jeśli nie stanowi ona dla podatnika celu samego w sobie, lecz jest środkiem do lepszego wykorzystania usługi zasadniczej. Jej celem jest lepsze wykorzystanie przez nabywcę usługi podstawowej (Wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 15 marca 2013 r., sygn. II FSK 1518/10 oraz Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z 3 marca 2010 r., sygn. I SA/Kr 1497/09).

W związku z powyższym, w przypadku uznania danej usługi za kompleksową, konieczne jest zidentyfikowanie świadczenia głównego oraz świadczeń pobocznych (służących realizacji świadczenia głównego). Z racji tego, iż usługi takiej nie należy sztucznie dzielić na mniejsze świadczenia, do elementów pobocznych należy zastosować normę stosowaną do głównego świadczenia.

2. Uwagi szczegółowe.

W ramach Usługi sprzedażowej Usługodawca zapewnia Wnioskodawcy wsparcie w zakresie procesu sprzedaży produktów Spółki. W ramach analizowanej Usługi sprzedażowej Usługodawca przede wszystkim występuje jako pośrednik w zakresie kwestii związanych z zawieraniem kontraktów sprzedaży zgodnie z wytycznymi udzielonymi przez Wnioskodawcę z zachowaniem zasad dobrego handlowca.

Celem doporowadzenia do zawarcia transakcji sprzedażowych Podmiot Powiązany ponadto poszukuje na rynkach obsługiwanych przez Klientów włoskich nowych możliwości w zakresie komponentów dla sektora (...), prowadzi działalność promocyjną w zakresie najlepszych możliwości, prezentuje opracowania dotyczące sytuacji na rynkach odniesienia oraz sytuacji klientów oraz prowadzi negocjacje związane ze ściąganiem niespłaconych należności. Ponadto w ramach analizowanej Usługi Usługodawca przygotowuje budżety roczne oraz odnośne programy dostaw.

Usługa sprzedażowa stanowi w istocie usługę kompleksową, obejmującą szereg różnorodnych czynności, których podjęcie umożliwia realizację celu wskazanej usługi tj. zapewnienia efektywności procesu sprzedaży produktów Spółki.

Wnioskodawca podkreśla, że świadczeniem zasadniczym wykonywanym w ramach Usługi sprzedażowej przesądzającym o jej istocie, jest zawieranie kontraktów sprzedaży zgodnie z wytycznymi udzielonymi przez Spółkę. Podstawowym zadaniem Usługodawcy w ramach wskazanego świadczenia jest przekazanie Wnioskodawcy pisemnych propozycji sprzedaży na warunkach przez niego ustalonych; każda propozycja może być zaakceptowana bądź odrzucona przez Spółkę, zgodnie z jego niezależną opinią; Usługodawca nie ma prawa do zawierania kontraktów w imieniu i na rzecz Spółki ani też do reprezentowania jej lub w jakikolwiek sposób do przyjmowania zobowiązań w jej imieniu wobec podmiotów trzecich.

Pozostałe świadczenia wykonywane w ramach Usługi sprzedażowej są świadczeniami pomocniczymi w stosunku do wskazanego powyżej świadczenia zasadniczego i nie stanowią one dla Spółki celu samego w sobie, lecz są elementem usługi złożonej mającej na celu sprzedaż produktów Spółki.

Mając na uwadze powyższe, zdaniem Wnioskodawcy poprawne będzie uznanie Usługi sprzedażowej za usługę pośrednictwa sprzedaży.

W ocenie Wnioskodawcy już sam charakter i istota nabywanej przez Spółkę Usługi sprzedażowej o których mowa powyżej przesądzają o braku możliwości uznania tej usługi za usługę doradczą, badania rynku, reklamową, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, ubezpieczeń czy gwarancji i poręczeń.

Usługa nie może zostać uznana za usługę doradczą. W ramach nabywanej Usługi sprzedażowej Podmiot Powiązany nie udziela Spółce żadnych porad, ani też nie udostępnia w żadnej formie eksperckiej wiedzy, bądź też rekomendacji w zakresie sposobu działania. Przedmiotem świadczenia jest wsparcie Spółki w sprzedaży jej Produktów tj. podejmowanie materialnych działań mających na celu zawarcie umów sprzedaży. W ramach świadczenia Usługi Podmiot Powiązany nie otrzymuje także żadnego uprawnienia do wydawania Spółce poleceń, bądź też decydowania za nią. Wnioskodawca nie ceduje na Usługodawcę żadnych uprawnień do decydowania o swoich działaniach. Z tego też względu zdaniem Spółki powyższa usługa nie stanowi usługi doradczej, zarządzania i kontroli.

Usługa sprzedażowa nie stanowi także usługi badania rynku. Co prawda, celem oceny potencjalnych możliwości sprzedażowych Usługodawca musi dokonać analizy warunków rynkowych zmierzającej do ustalenia sytuacji ekonomicznej danego terytorium oraz sytuacji klientów. Niemniej jednak przeprowadzenie takiej analizy ("Prezentacja opracowań dotyczących sytuacji na rynkach odniesienia oraz sytuacji klientów") nie stanowi dla Spółki gotowego produktu (Wnioskodawca nie jest zainteresowany samodzielnym nabyciem takiej analizy), lecz stanowi ona w istocie jedynie środek umożliwiający efektywne wykonywanie Usługi sprzedażowej powierzonej Usługodawcy.

Zdaniem Spółki nabywana Usługa nie może zostać zakwalifikowana również jako usługa reklamowa. Wprawdzie w ramach Usługi sprzedażowej Podmiot Powiązany prowadzi działalność promocyjną w zakresie najlepszych możliwości jednak wskazane świadczenie nie ma charakteru przeważającego. Głównym celem nabywanej przez Wnioskodawcę Usługi sprzedażowej nie jest bowiem rozpowszechnianiem informacji o produktach Spółki, lecz sprzedaż produktów Spółki. Działalność promocyjna ma charakter pomocniczy i jako taka wpływa na możliwość realizacji głównego celu Usługi sprzedażowej, a zarazem jej efektywność. Celem zasadniczym jest bowiem zawieranie umów sprzedaży produktów. Zdaniem Wnioskodawcy Usługa sprzedażowa opisana w stanie faktycznym nie jest usługą reklamową, a działalność promocyjna w jej ramach stanowi wyłącznie element kompleksowego świadczenia.

Ponadto, Spółka stoi na stanowisku, iż z oczywistych względów Usługa sprzedażowa nie stanowi także przetwarzania danych, ubezpieczeń, gwarancji, ani poręczeń, ze względu na brak elementów konstytutywnych dla wskazanych świadczeń.

Zdaniem Wnioskodawcy, Usługa sprzedażowa nie stanowi również usługi o podobnym charakterze, do wskazanych w art. 15e ust. 1 pkt 1 ustawy o p.d.o.p. Za "świadczenia o podobnym charakterze" w rozumieniu tego przepisu należy bowiem uznać wyłącznie świadczenia równorzędne do wskazanych w art. 15e ust. 1 pkt 1 ustawy o p.d.o.p., w ramach których cechy charakterystyczne dla świadczeń wskazanych w tym przepisie dominują nad pozostałymi. Aby zatem w niniejszym stanie faktycznym Usługa mogła być uznana za świadczenie o podobnym charakterze do tych, wskazanych w art. 15e ust. 1 pkt 1 ustawy o p.d.o.p., wskazane powyżej usługi poboczne (np. działalność promocyjna) musiałyby mieć przeważający charakter. Tak natomiast nie jest, gdyż - jak wskazano wyżej - usługi poboczne nie stanowią dla Spółki samodzielnego produktu i nabywane są jedynie celem prawidłowego wykonania świadczenia zasadniczego, tj. udzielenia kompleksowego wsparcia w zakresie sprzedaży produktów Spółki.

Z uwagi na fakt, iż praktyka odnosząca się do zakresu zastosowania art. 15e ustawy p.d.o.p. dopiero się kształtuje warto w tym zakresie zwrócić uwagę, na co wskazuje Minister Finansów w opublikowanych wyjaśnieniach, iż zbliżoną treść w zakresie katalogu usług posiada inny przepis ustawy o p.d.o.p., a mianowicie art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o p.d.o.p., dotyczący obowiązku poboru zryczałtowanego podatku dochodowego od określonych wypłat. Wobec tego, jak twierdzi Minister Finansów: "Z wyjątkiem usług prawnych, księgowych, rekrutacji pracowników i pozyskiwania personelu, a także usług ubezpieczenia dla określenia typów usług objętych zakresem regulacji z art. 15e ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT pomocne będzie sięgnięcie do dorobku orzeczniczego powstałego na gruncie wykładni przepisu art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o CIT regulującego kwestię poboru podatku u źródła od wypłat dokonywanych zagranicę."

Wnioskodawca wskazał, że na gruncie art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o p.d.o.p. wykształciła się jednolita wykładnia, zgodnie z którą usługi pośrednictwa, a zatem usługi, których celem jest doprowadzenie do zawarcia umowy nie mieszczą się w katalogu usług niematerialnych objętym art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o p.d.o.p. Z racji tego, że Usługa sprzedażowa nabywana od Podmiotu Powiązanego, polega w istocie na pośrednictwie w sprzedaży produktów Spółki, te same uwagi można odnieść względem Usługi będącej przedmiotem wniosku. Tytułem przykładu Spółka przedstawia poniższe interpretacje indywidualne, w których uznano, iż usługi pośrednictwa nie mieszczą się w katalogu art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o p.d.o.p.:

- interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 23 lutego 2018 r., sygn. 0111-KDIB2-1.4010.375.2017.2.JP, w której stwierdzono, iż " (...) usługi pośrednictwa i przedstawicielstwa handlowego charakteryzują się odmiennym celem od usług doradczych, czy też usług badania rynku. Zasadniczym bowiem celem usług pośrednictwa i przedstawicielstwa handlowego jest doprowadzenie do zawarcia umowy i jej realizacji (tutaj pozyskiwanie nowych klientów). Podstawowym celem usług doradczych, czy też badania rynku jest natomiast pozyskanie przez Wnioskodawcę określonych informacji, które będą mogły mieć zastosowanie w procesie zarządzania przedsiębiorstwem";

- interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 15 grudnia 2017 r., sygn. 0114-KDIP2-1.4010.265.2017.1.JC, w której stwierdzono, że: "Wśród przychodów wymienionych w art. 21 ust. 1 u.p.d.o.p. brak jest przychodów z tytułu usług o charakterze pośrednictwa handlowego. Usługi pośrednictwa handlowego nie można zaliczyć także do "świadczeń o podobnym charakterze", wymienionych w tym przepisie";

- interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 29 maja 2017 r., sygn. 0114-KDIP2-1.4010.40.2017.1.PW, w której stwierdzono, iż "Wśród przychodów wymienionych w art. 21 ust. 1 u.p.d.o.p. brak jest przychodów z tytułu usług o charakterze pośrednictwa handlowego. Nie sposób tego typu czynności zakwalifikować do świadczeń: doradczych, księgowych, badania rynku, usług prawnych, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, usług rekrutacji pracowników i pozyskiwania personelu, gwarancji i poręczeń oraz do świadczeń o podobnym charakterze";

- interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 19 maja 2017 r., sygn. 0112-KDIL5.4010.29.2017.1.ŁM, w której stwierdzono, iż " (...) uzyskiwany przez podmioty zagraniczne przychód osiągnięty z tytułu pośrednictwa w zakupie celulozy nie został literalnie wymieniony jako podlegający opodatkowaniu "podatkiem u źródła", jak również nie sposób uznać go za przychód ze świadczeń o charakterze podobnym do świadczeń doradczych, księgowych, badania rynku, usług prawnych, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, usług rekrutacji pracowników i pozyskiwania personelu, gwarancji i poręczeń";

- podobnie interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 23 grudnia 2016 r., sygn. 2461-IBPB-1-2.4510.937.2016.1.MM, w której stwierdzono, iż "uzyskiwane przez podmioty zagraniczne przychody osiągane z tytułu usług pośrednictwa w sprzedaży (...) nie są objęte zakresem przedmiotowym art. 21 ust. 1 pkt 2a u.p.d.o.p.";

- interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 4 października 2016 r., sygn. IBPB-1-2/4510-736/16-1/AP, w której stwierdzono, iż "do katalogu zawartego w art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o CIT nie można zakwalifikować usług agencyjnych/pośrednictwa handlowego";

- interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 26 lipca 2016 r., sygn. IBPB-1-3/4510-510/16/SK, w której stwierdzono, iż " (...) uzyskiwane przez podmioty zagraniczne przychody osiągane z tytułu usług pośrednictwa w sprzedaży nie zostały literalnie wymienione jako podlegające opodatkowaniu "podatkiem u źródła", jak również nie sposób uznać ich za przychody ze świadczeń o charakterze podobnym do świadczeń doradczych, księgowych, badania rynku, usług prawnych, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, usług rekrutacji pracowników i pozyskiwania personelu, gwarancji i poręczeń";

- interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 18 lutego 2015 r., sygn. IBPBI/2/423-1396/14/BG, w której stwierdzono, iż "wśród przychodów wymienionych w art. 21 ust. 1 u.p.d.o.p. brak jest przychodów z tytułu usług pośrednictwa w sprzedaży. Usługi pośrednictwa w sprzedaży nie można również zaliczyć do świadczeń o charakterze podobnym do świadczeń: doradczych, księgowych, badania rynku, usług prawnych, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, usług rekrutacji pracowników i pozyskiwania personelu, gwarancji i poręczeń";

- interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 24 października 2014 r., sygn. IPPB5/423-721/14-2/MK, w której stwierdzono, iż " (...) przychody z tytułu pośrednictwa i przedstawicielstwa handlowego nie mieszczą się w żadnym z przypadków wymienionych w art. 21 ust. 1 ustawy o CIT".

Mając na uwadze wskazane interpretacje należy stwierdzić, że praktyka interpretacyjna utrwalona na bazie przepisu art. 21 ustawy o p.d.o.p., stosowana tutaj pomocniczo, również wskazuje, że Usługa nie powinna podlegać ograniczeniom z art. 15e.

Fakt, iż usługa pośrednictwa nie podlega art. 15e ust. 1 ustawy o p.d.o.p. potwierdził również WSA w Krakowie w wyroku z dnia 14 listopada 2018 r. sygn. akt I SA/Kr 1006/18: "Podsumowując należy stwierdzić, że DIAS dokonując oceny zaprezentowanego przez Skarżąca stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, nietrafnie przyporządkował usługę pośrednictwa świadczoną przez agentów sprzedaży na rzecz Skarżącej, do kategorii świadczeń o podobnym charakterze uznając że usługa ta jest podobna do usługi reklamy. Tym samym organ naruszył przepis art. 15e ust. 1 pkt 1 u.p.d.o.p. poprzez dokonanie niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego (...)".

W związku z powyższym, Spółka stoi na stanowisku, iż nabywana przez nią Usługa nie mieści się w katalogu z art. 15e ust. 1 pkt 1 ustawy o p.d.o.p., gdyż w szczególności:

- nie jest usługą bezpośrednio wymienioną w tym katalogu,

- nie stanowi usługi o charakterze podobnym to tych usług,

- na gruncie art. 21 ustawy o p.d.o.p. wskazywano, że usługi takiego rodzaju nie podlegają opodatkowaniu podatkiem u źródła, co, zdaniem Ministerstwa Finansów, powinno być dodatkową wskazówką przy interpretacji przepisów art. 15e ustawy o p.d.o.p.

Zdaniem Wnioskodawcy, do Usługi nie znajdzie również zastosowania art. 15e ust. 1 pkt 2 ustawy o p.d.o.p., gdyż w związku z nabyciem przedmiotowej usługi Spółka nie ponosi na rzecz Podmiotu Powiązanego opłat za korzystanie lub prawo do korzystania z praw lub wartości, o których mowa w art. 16b ust. 1 pkt 4-7 ustawy o p.d.o.p. - tj. autorskich lub pokrewnych praw majątkowych, licencji, praw określonych w ustawie z dnia 30 czerwca 2000 r. - Prawo własności przemysłowej lub wartości stanowiących równowartość uzyskanych informacji związanych z wiedzą w dziedzinie przemysłowej, handlowej, naukowej lub organizacyjnej (know-how).

Uiszczanych przez Spółkę opłat nie sposób również uznać za koszty przeniesienia ryzyka niewypłacalności dłużnika z tytułu pożyczek, innych niż udzielonych przez banki i spółdzielcze kasy oszczędnościowo-kredytowe, w tym w ramach zobowiązań wynikających z pochodnych instrumentów finansowych oraz świadczeń o podobnym charakterze, w konsekwencji do Usługi nie znajdzie zastosowania również art. 15e ust. 1 pkt 3 ustawy o p.d.o.p.

Mając na uwadze powyższe, w ocenie Spółki koszty ponoszone przez nią na rzecz Podmiotu Powiązanego z tytułu wynagrodzenia za nabycie Usługi sprzedażowej nie podlegają ograniczeniom w zaliczaniu do kosztów uzyskania przychodów, o których mowa w art. 15e ust. 1 ustawy o p.d.o.p.

Rozpatrzyłem Państwa wniosek w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych - 6 maja 2019 r. wydałem interpretację indywidualną Znak: 0111-KDIB2-3.4010.71.2019.1.k.k., w której uznałem Państwa stanowisko w zakresie ustalenia czy do wydatków na nabycie wskazanej we wniosku usługi sprzedażowej znajdzie zastosowanie ograniczenie wynikające z art. 15e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych - za nieprawidłowe.

Interpretację doręczono Państwu 8 maja 2019 r.

Skarga na interpretację indywidualną

Pismem z 5 czerwca 2019 r., nadanym tego samego dnia, wnieśli Państwo skargę na tę interpretację do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (...). Skarga wpłynęła do mnie 10 czerwca 2019 r.

Wnieśli Państwo m.in. o uchylenie zaskarżonej interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w całości.

Postępowanie przed sądami administracyjnymi

Wojewódzki Sąd Administracyjny (...) wyrokiem z 10 grudnia 2019 r. sygn. akt I SA/Gl 910/19 - oddalił Państwa skargę.

Wnieśli Państwo skargę kasacyjną od tego wyroku do Naczelnego Sądu Administracyjnego.

Naczelny Sąd Administracyjny wyrokiem z 8 czerwca 2022 r., sygn. akt II FSK 911/20 uchylił wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (...) z 10 grudnia 2019 r., sygn. akt I SA/Gl 910/19 i uchylił interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 6 maja 2019 r., Znak: 0111-KDIB2-3.4010.71.2019.1.k.k.

Akta sprawy wpłynęły do mnie 21 września 2022 r.

Ponowne rozpatrzenie wniosku - wykonanie wyroku

Zgodnie z art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2022 r. poz. 329 z późn. zm.):

Ocena prawna i wskazania co do dalszego postępowania wyrażone w orzeczeniu sądu wiążą w sprawie organy, których działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania było przedmiotem zaskarżenia, a także sądy, chyba że przepisy prawa uległy zmianie.

Wykonuję obowiązek, który wynika z tego przepisu, tj.:

* uwzględniam ocenę prawną i wskazania dotyczące postępowania, które wyraził Naczelny Sąd Administracyjny w ww. wyroku;

* ponownie rozpatruję Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej - stwierdzam, że stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Odstępuję od uzasadnienia prawnego tej oceny.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego który Państwo przedstawili i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Państwa i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania skarżonej interpretacji.

POUCZENIE o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 z późn. zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

POUCZENIE o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2022 r. poz. 329 z późn. zm.; dalej jako "p.p.s.a.").

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 p.p.s.a.). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 p.p.s.a.):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 p.p.s.a.), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a p.p.s.a.).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a p.p.s.a.).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 z późn. zm.).

Podstawą prawną do odstąpienia od uzasadnienia interpretacji jest art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej.