0111-KDIB2-2.4015.35.2022.1.MM - Wniosek o wydanie zaświadczenia o przedawnieniu podatku od spadku jako nieodnawiający obowiązku podatkowego

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA - stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

16 marca 2022 r. wpłynął Państwa wniosek z 9 marca 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych złożenia wniosków o wydanie zaświadczeń, że zobowiązanie podatkowe z tytułu nabycia spadku się przedawniło. Treść wniosku jest następująca:

Zainteresowani, którzy wystąpili z wnioskiem

1) Zainteresowany będący stroną postępowania: Pan...;

2) Zainteresowana niebędąca stroną postępowania: Pani...;

Opis zdarzenia przyszłego

W XXX r. odziedziczyliście Państwo (Zainteresowany będący stroną postępowania i Zainteresowana niebędąca stroną postępowania) spadek. Postanowienie o stwierdzeniu nabycia spadku uprawomocniło się XXX r. Po spadkodawcy, który zmarł XXX r. odziedziczyliście Państwo gospodarstwo rolne w częściach XXX. Chcecie Państwo sprzedać jedną działkę wchodzącą w skład gospodarstwa. Aby to zrobić u notariusza, potrzebne są zaświadczenia z urzędu skarbowego o uregulowaniu podatku od spadków i darowizn, tj. o zapłacie, zwolnieniu lub przedawnieniu podatku od spadków i darowizn oraz inne dokumenty. W Państwa przypadku będą to zaświadczenia o przedawnieniu tego podatku. Nie złożyliście Państwo zeznań podatkowych do urzędu skarbowego po uprawomocnieniu się postanowienia o stwierdzeniu nabycia spadku. Pozostali spadkodawcy zmarli XXX r. i 3XXX r. (jest to postanowienie o stwierdzeniu nabycia spadku po XXX).

Minęło 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym uprawomocniło się postanowienie o stwierdzeniu nabycia spadku, w związku z czym prawo do wydania przez organ podatkowy decyzji ustalającej wysokość zobowiązania podatkowego uległo przedawnieniu.

Pytanie

Czy złożenie przez Państwa wniosków o wydanie zaświadczeń, że zobowiązania podatkowe wygasły wskutek przedawnienia, spowoduje odnowienie obowiązków podatkowych w podatku od spadków i darowizn poprzez uznanie przez organ podatkowy złożenia wniosków o wydanie zaświadczeń za "powołanie się na fakt nabycia" w myśl art. 6 ust. 4 ustawy o podatku od spadków i darowizn?

Państwa stanowisko w sprawie

Państwa zdaniem, złożenie przez Państwa wniosków o wydanie zaświadczeń, że zobowiązania podatkowe wygasły wskutek przedawnienia, nie spowoduje odnowienia obowiązków podatkowych w podatku od spadków i darowizn poprzez uznanie przez organ podatkowy złożenia wniosków o wydanie zaświadczeń za "powołanie się na fakt nabycia" w myśl art. 6 ust. 4 ustawy o podatku od spadków i darowizn.

Zgodnie z orzecznictwem sądów administracyjnych podatnicy podatku od spadków i darowizn, są zobligowani do złożenia odpowiedniego zeznania podatkowego, na podatek od spadków i darowizn, tylko w przypadku powstania obowiązku podatkowego, na podstawie art. 6 ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn. Obowiązku ponownego złożenia takiego nie mają zaś w przypadku, o którym mowa w art. 6 ust. 4 ustawy o podatku od spadków i darowizn (m.in. wyrok NSA z dnia 6 października 2017 r., sygn. akt II FSK 2366/15, wyrok NSA z dnia 19 września 2017 r., sygn. akt II FSK 2120/15, wyrok WSA w Łodzi z dnia 18 października 2018 r., sygn. akt I SA/Łd 475/18). To zaś przesądza o tym, że termin do wydania decyzji ustalającej zobowiązanie podatkowe, o którym mowa w art. 68 § 1 Ordynacji, wynosi w tym wypadku 3 lata (wyrok WSA w Rzeszowie z dnia 17 stycznia 2019 r., sygn. akt I SA/Rz 939/18).

W sytuacji prawnej określonej w art. 6 ust. 4 ustawy o podatku od spadków i darowizn nie ma zastosowania termin 5-letni przedawnienia, o którym mowa w art. 68 § 2 pkt 1 i 2 Ordynacji podatkowej, bowiem art. 6 ust. 4 ustawy o podatku od spadków i darowizn nie jest przepisem, który nakładałby na podatnika ponowny obowiązek złożenia zeznania podatkowego i ujawnienia wszystkich danych niezbędnych do ustalenia wysokości zobowiązania podatkowego (wyrok NSA z dnia 19 września 2017 r. sygn. akt II FSK 2120/15, wyrok NSA z dnia 6 października 2017 r., sygn. akt II FSK 2366/15, wyrok NSA z dnia 8 grudnia 2020 r., sygn. akt II FSK 2173/18).

W związku z powyższym, w Państwa przypadku prawo do wydania przez organ podatkowy decyzji ustalającej wysokość zobowiązania podatkowego przedawniło się z końcem 2013 r.

Zgodnie z art. 84 § 1 Ordynacji podatkowej sądy, komornicy sądowi oraz notariusze są obowiązani sporządzać i przekazywać właściwym organom podatkowym informacje wynikające ze zdarzeń prawnych, które mogą spowodować powstanie zobowiązania podatkowego. Po uprawomocnieniu się postanowienia o stwierdzeniu nabycia spadku Sąd przesyłał do urzędu skarbowego odpis prawomocnego postanowienia, który urząd skarbowy otrzymał 5 stycznia 2011 r. W aktach sprawy spadkowej znajduje się potwierdzenie odbioru przez urząd skarbowy odpisu prawomocnego postanowienia o stwierdzeniu nabycia spadku.

W orzecznictwie sądów administracyjnych, w tym m.in. wyrokach NSA z dnia 13 września 1988 r., sygn. akt SA/Kr 664/88 i 10 grudnia 2015 r., sygn. akt II FSK 2490/13 wskazuje się ponadto, że przez "powołanie się", o którym mowa w art. 6 ust. 4 ustawy o podatku od spadków i darowizn należy rozumieć wskazanie, a także odwołanie się do czegoś w celu wykazania zasadności własnego stanowiska czy tezy, a więc chodzi o świadome działanie podatnika, który powołuje się na fakt nabycia z zamiarem wykazania czegoś przed organem podatkowym (organem kontroli podatkowej), osiągnięcia określonego skutku w toczącym się w odniesieniu do niego postępowaniu podatkowym lub kontrolnym, kontroli podatkowej lub czynnościach sprawdzających. W uzasadnieniu wyroku NSA z dnia 14 kwietnia 2015 r., sygn. akt II FSK 790/13 wskazano w szczególności, ze "powołanie się" to świadome działanie podatnika, powołującego się na określoną czynność cywilnoprawną z zamiarem wykazania czegoś przed organem podatkowym.

Złożenie w organie podatkowym wniosku o wydanie zaświadczenia, że zobowiązanie podatkowe wygasło wskutek przedawnienia, nie spełnia powyższej przesłanki, ma na celu uzyskanie jedynie formalnego poświadczenia stanu prawnego.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

UZASADNIENIE interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz. U. z 2021 r. poz. 1043):

Podatkowi od spadków i darowizn, zwanemu dalej "podatkiem", podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem dziedziczenia (...).

Ustawa o podatku od spadków i darowizn nie zawiera definicji pojęcia "dziedziczenia", dlatego należy w tym zakresie odwołać się do przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2020 r. poz. 1740 z późn. zm.).

Zgodnie z art. 922 § 1 Kodeksu cywilnego:

Prawa i obowiązki majątkowe zmarłego przechodzą z chwilą jego śmierci na jedną lub kilka osób stosownie do przepisów księgi niniejszej.

Stosownie do art. 924 ww. ustawy:

Spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy.

Natomiast stosownie do art. 925 tej ustawy:

Spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku.

Zgodnie z art. 1025 § 1 zdanie pierwsze ww. ustawy:

Sąd na wniosek osoby mającej w tym interes stwierdza nabycie spadku przez spadkobiercę. Notariusz na zasadach określonych w przepisach odrębnych sporządza akt poświadczenia dziedziczenia.

Z powyższych przepisów wynika, że nabycie spadku ma miejsce z chwilą śmierci spadkodawcy. Prawomocne postanowienie sądu o nabyciu spadku ma natomiast charakter deklaratoryjny i stwierdza jedynie nabycie spadku przez spadkobiercę.

Należy zaznaczyć, że termin nabycia spadku określony przez przepisy Kodeksu cywilnego nie jest tożsamy z datą powstania obowiązku podatkowego w podatku od spadków i darowizn. Wynika to z poniższych uregulowań.

Zgodnie z art. 5 ustawy o podatku od spadków i darowizn:

Obowiązek podatkowy ciąży na nabywcy własności rzeczy i praw majątkowych.

W myśl art. 6 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy:

Obowiązek podatkowy powstaje - przy nabyciu w drodze dziedziczenia - z chwilą przyjęcia spadku.

Jednakże zgodnie z art. 6 ust. 4 tej ustawy:

Jeżeli nabycie niezgłoszone do opodatkowania stwierdzono następnie pismem, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą sporządzenia pisma; jeżeli pismem takim jest orzeczenie sądu, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą uprawomocnienia się orzeczenia. W przypadku gdy nabycie nie zostało zgłoszone do opodatkowania, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą powołania się przez podatnika przed organem podatkowym na fakt nabycia.

Stosownie do art. 17a ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn:

Podatnicy podatku są obowiązani, z zastrzeżeniem ust. 2, złożyć, w terminie miesiąca od dnia powstania obowiązku podatkowego, właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego zeznanie podatkowe o nabyciu rzeczy lub praw majątkowych według ustalonego wzoru. Do zeznania podatkowego dołącza się dokumenty mające wpływ na określenie podstawy opodatkowania.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia wynika, że odziedziczyliście Państwo spadek po spadkodawcy, który zmarł 28 lutego 2010 r. Postanowienie Sądu o stwierdzeniu nabycia spadku uprawomocniło się 16 grudnia 2010 r. Nie złożyliście Państwo do urzędu skarbowego zeznań podatkowych w związku z nabyciem spadku. Obecnie zamierzacie Państwo sprzedać jedną z nabytych w drodze spadku działek i w tym celu wystąpicie do urzędu skarbowego o wydanie zaświadczenia o przedawnieniu zobowiązania w podatku od spadków i darowizn.

Biorąc pod uwagę opisane we wniosku zdarzenie oraz przedstawiony powyżej stan prawny, należy stwierdzić, że przy nabyciu w drodze spadku, które nie zostało zgłoszone do opodatkowania (co miało miejsce w przedmiotowej sprawie) ale zostało stwierdzone postanowieniem Sądu, obowiązek podatkowy powstaje nie z chwilą przyjęcia spadku (art. 6 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy) lecz z chwilą uprawomocnienia się postanowienia Sądu o stwierdzeniu nabycia spadku (art. 6 ust. 4 cyt. ustawy). Zgodnie bowiem z ww. art. 6 ust. 4 zdanie pierwsze ustawy o podatku od spadków i darowizn - jeżeli nabycie niezgłoszone do opodatkowania stwierdzono następnie pismem, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą sporządzenia pisma; jeżeli pismem takim jest orzeczenie sądu, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą uprawomocnienia się orzeczenia. Ponieważ w przedmiotowej sprawie postanowienie Sądu o stwierdzeniu nabycia spadku uprawomocniło się 16 grudnia 2010 r., to - co do zasady, zgodnie z treścią zdania pierwszego art. 6 ust. 4 ustawy o podatku od spadków i darowizn - obowiązek podatkowy z tytułu ww. nabycia w drodze spadku powstał dla Państwa właśnie 16 grudnia 2010 r. Tym samym w terminie miesiąca od uprawomocnienia się ww. postanowienia Sądu byliście Państwo zobowiązani do złożenia zeznania podatkowego o nabyciu rzeczy lub praw majątkowych tytułem dziedziczenia.

Z treści wniosku wynika jednak, że nie dopełniliście Państwo tego obowiązku i nie złożyliście do właściwego urzędu skarbowego zeznania podatkowego o nabyciu rzeczy lub praw majątkowych.

Wobec tego konieczna jest analiza przepisów ustawy - Ordynacja podatkowa dotyczących przedawnienia zobowiązań podatkowych.

Zgodnie z art. 4 Ordynacji podatkowej:

Obowiązkiem podatkowym jest wynikająca z ustaw podatkowych nieskonkretyzowana powinność przymusowego świadczenia pieniężnego w związku z zaistnieniem zdarzenia określonego w tych ustawach.

Stosownie natomiast do art. 5 Ordynacji podatkowej:

Zobowiązaniem podatkowym jest wynikające z obowiązku podatkowego zobowiązanie podatnika do zapłacenia na rzecz Skarbu Państwa, województwa, powiatu albo gminy podatku w wysokości, w terminie oraz w miejscu określonych w przepisach prawa podatkowego.

Zobowiązania podatkowe najczęściej powstają w wyniku zaistnienia pewnego zdarzenia, z którym ustawa podatkowa wiąże skutek w postaci jego powstania. W takim przypadku zobowiązanie powstaje z dniem zaistnienia tego zdarzenia.

Zobowiązanie podatkowe może jednak powstać również w wyniku działania organów podatkowych: wskutek wydania decyzji ustalającej wysokość zobowiązania. W takim przypadku zobowiązanie podatkowe powstaje z dniem doręczenia decyzji organu podatkowego.

Zgodnie bowiem z art. 21 § 1 Ordynacji podatkowej:

Zobowiązanie podatkowe powstaje z dniem:

W myśl art. 21 § 5 Ordynacji podatkowej:

Jeżeli przepisy prawa podatkowego nakładają na podatnika obowiązek złożenia deklaracji, wysokość zobowiązania podatkowego, o którym mowa w § 1 pkt 2, ustala się zgodnie z danymi zawartymi w deklaracji, chyba że przepisy szczególne przewidują inny sposób ustalenia wysokości zobowiązania podatkowego albo w toku postępowania podatkowego stwierdzono, że dane zawarte w deklaracji, mogące mieć wpływ na wysokość zobowiązania podatkowego, są niezgodne ze stanem faktycznym.

Na podstawie art. 68 § 1 ww. ustawy:

Zobowiązanie podatkowe, o którym mowa w art. 21 § 1 pkt 2, nie powstaje, jeżeli decyzja ustalająca to zobowiązanie została doręczona po upływie 3 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym powstał obowiązek podatkowy.

Natomiast zgodnie z art. 68 § 2 ww. ustawy:

Jeżeli podatnik:

Zgodnie z powyższymi przepisami, zobowiązanie podatkowe w podatku od spadków i darowizn co do zasady powstaje na skutek doręczenia decyzji ustalającej wysokość tego zobowiązania. Powinna być ona poprzedzona złożeniem zeznania podatkowego. Z kolei okres przedawnienia prawa do wydania decyzji ustalającej wysokość podatku od spadków i darowizn liczy się od końca roku, w którym powstał obowiązek podatkowy.

Z kolei jak wynika z wyżej powołanych przepisów ustawy - Ordynacja podatkowa przedawnienie prawa do ustalenia zobowiązania podatkowego w zakresie podatku od spadków i darowizn w przypadku, gdy podatnik nie złożył deklaracji jest uwarunkowane brakiem doręczenia decyzji ustalającej wysokość zobowiązania podatkowego po upływie 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym powstał obowiązek podatkowy.

Nie można zatem zgodzić się z Państwa stwierdzeniem, że w omawianej sprawie termin na wydanie decyzji ustalającej zobowiązanie podatkowe wynosi 3 lata. Jak stanowi bowiem ww. art. 68 § 2 pkt 1 Ordynacji podatkowej, skoro nie złożyliście Państwo zeznania podatkowego, to termin na wydanie decyzji wynosi 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym powstał obowiązek podatkowy, tj. od końca roku, w którym uprawomocniło się postanowienie sądu o stwierdzeniu nabycia spadku.

Zatem kierując się treścią art. 6 ust. 4 zdanie pierwsze ustawy o podatku od spadków i darowizn, można by stwierdzić, że w analizowanej sprawie nastąpiło przedawnienie prawa do ustalenia zobowiązania podatkowego.

Jednakże mając na uwadze zdanie drugie, zgodnie z którym - w przypadku gdy nabycie nie zostało zgłoszone do opodatkowania, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą powołania się przez podatnika przed organem podatkowym na fakt nabycia - nie można przesądzić, że definitywnie nastąpiło przedawnienie prawa do ustalenia zobowiązania podatkowego. Z chwilą "powołania się" przez podatnika przed organem podatkowym na fakt nabycia może dojść do odnowienia obowiązku podatkowego.

Istotne jest zatem czy w omawianej sprawie, złożenie przez Państwa wniosków do urzędu skarbowego o wydanie zaświadczeń, że zobowiązanie podatkowe wygasło wskutek przedawnienia, można uznać za "powołanie się na fakt nabycia" w myśl art. 6 ust. 4 ustawy o podatku od spadków i darowizn.

Jak wskazaliście Państwo we wniosku, zamierzacie zawrzeć umowę sprzedaży, której przedmiotem będzie składnik masy spadkowej i w tym celu wystąpicie do naczelnika urzędu skarbowego o wydanie stosownych zaświadczeń.

Zgodnie bowiem z art. 19 ust. 6 ww. ustawy:

Jeżeli przedmiotem aktu notarialnego, który ma być sporządzony, lub dokumentu, co do którego notariusz ma uwierzytelnić podpis, ma być zbycie praw do spadku albo zbycie lub obciążenie rzeczy lub praw majątkowych uzyskanych tytułem, określonym w art. 1, notariusz może dokonać tych czynności tylko za uprzednią pisemną zgodą naczelnika urzędu skarbowego albo po przedstawieniu zaświadczenia wydanego przez naczelnika urzędu skarbowego potwierdzającego, że nabycie jest zwolnione od podatku, że należny podatek został zapłacony albo zobowiązanie podatkowe wygasło wskutek przedawnienia.

Z analizy art. 19 ust. 6 ustawy o podatku od spadków i darowizn wynika, że notariusz może dokonać swoich czynności tylko za uprzednią pisemną zgodą naczelnika urzędu skarbowego albo po przedstawieniu zaświadczenia wydanego przez naczelnika urzędu skarbowego potwierdzającego, że nabycie jest zwolnione od podatku, że należny podatek został zapłacony albo zobowiązanie podatkowe wygasło wskutek przedawnienia.

Oznacza to, że aby można było dokonać planowanej sprzedaży nieruchomości, niezbędne będzie uzyskanie przez Państwa zaświadczenia potwierdzającego kwestie opodatkowania tej nieruchomości. Państwa intencją jest zatem uzyskanie ww. zaświadczenia a nie powoływanie się na fakt nabycia spadku.

Przez "powołanie się", o którym mowa w art. 6 ust. 4 ustawy o podatku od spadków i darowizn, należy rozumieć wskazanie, odwołanie się do czegoś w celu wykazania zasadności własnego stanowiska, tezy. Chodzi tu o świadome działanie podatnika, który powołuje się na określoną czynność cywilnoprawną z zamiarem wykazania czegoś przed organem podatkowym.

W związku z powyższym złożenie w organie podatkowym wniosku o wydanie zaświadczenia, że zobowiązanie podatkowe z tytułu dziedziczenia wygasło wskutek przedawnienia, nie spełni przesłanki powołania się na fakt nabycia spadku. Takie działanie nie spowoduje więc odnowienia obowiązku podatkowego.

Reasumując, Państwa stanowisko, zgodnie z którym złożenie przez Państwa wniosków o wydanie zaświadczeń, że zobowiązanie podatkowe wygasło wskutek przedawnienia, nie spowoduje odnowienia obowiązków podatkowych w podatku od spadków i darowizn poprzez uznanie przez organ podatkowy złożenia wniosków o wydanie zaświadczeń za "powołanie się na fakt nabycia" w myśl art. 6 ust. 4 ustawy o podatku od spadków i darowizn, należało uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

W odniesieniu do powołanych przez Państwa orzeczeń sądowych wskazuję, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie są wiążące dla organu wydającego tę interpretację. Rozstrzygnięcia w nich zawarte co do zasady wiążą w sprawach, w których zostały wydane i nie są źródłem prawa powszechnie obowiązującego.

POUCZENIE o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 z późn. zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Z funkcji ochronnej będą mogli skorzystać Ci z Państwa, którzy zastosują się do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

POUCZENIE o prawie do wniesienia skargi na interpretację przez Zainteresowanego, który jest stroną postępowania

Pan... (Zainteresowany będący stroną postępowania - art. 14r. § 2 Ordynacji podatkowej) ma prawo wnieść skargę na tę interpretację indywidualną do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w.. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2022 r. poz. 329 z późn. zm.; dalej jako "p.p.s.a.").

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 p.p.s.a.). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 p.p.s.a.):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 p.p.s.a.), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a p.p.s.a.).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a p.p.s.a.).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a, art. 14b § 1 i art. 14r. ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 z późn. zm.).