0111-KDIB2-2.4015.1.2020.2.PB - Opodatkowanie darowizny z tytułu otrzymania środków pieniężnych zebranych w ramach zbiórki internetowej.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2019 r. poz. 900 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 29 grudnia 2019 r. (data wpływu 7 stycznia 2020 r.), uzupełnionym 19 marca 2020 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych otrzymania środków pieniężnych zebranych w ramach zbiórki internetowej - jest prawidłowe.

W dniu 7 stycznia 2020 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych otrzymania środków pieniężnych zebranych w ramach zbiórki internetowej.

Z uwagi na fakt, że wniosek nie spełniał wymogów formalnych, pismem z 3 marca 2020 r. Znak: 0111-KDIB2-2.4015.1.2020.1.PB wezwano Wnioskodawcę do jego uzupełnienia. Wniosek uzupełniono 19 marca 2020 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest osobą fizyczną nie prowadzącą działalności gospodarczej. Organizuje zbiórkę internetową pieniędzy w serwisie internetowym A. Celem zbiórki jest zebranie środków finansowych od darczyńców na stworzenie filmu dokumentalnego. Wnioskodawca chciałby zaznaczyć, że projekt jest społeczną akcją mającą na celu uświadomienie społeczeństwu o formie podróżowania, jaką jest autostop. Wpłacane kwoty będą dobrowolnymi wpłatami darowizny w różnej wysokości: 5 zł, 10 zł, 100 zł itp. Środki te zostaną przeznaczone na pokrycie kosztów związanych z produkcją filmu: paliwo, wyżywienie dla ekipy, noclegi, wypożyczenie sprzętu filmowego, zakup sprzętu elektronicznego itp. Każda z osób wpłacających pieniądze będzie zidentyfikowana imieniem i nazwiskiem, co pozwoli na bieżące podsumowanie kwoty wpłat darowizny od każdej z osób wpłacającej środki pieniężne.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Czy jeśli Wnioskodawca otrzyma przykładowo od pana X, który znajduje się w III grupie podatkowej, kwotę wpłaty nieprzekraczającą 4902 zł, wówczas nie ma obowiązku składania deklaracji SD-3 do Urzędu Skarbowego i zapłaty podatku? Gdy Wnioskodawca otrzyma darowiznę nieprzekraczającą kwoty 4902 zł (od spółki z o.o. lub innej firmy), czy ma obowiązek złożenia deklaracji SD-3 do Urzędu Skarbowego i zapłaty podatku? Jeśli natomiast łącznie od wszystkich darczyńców np. z III grupy podatkowej Wnioskodawca otrzyma 50000 zł, przy czym od żadnej z osób indywidualnie wartość darowizny nie przekroczy 4902 zł, to czy Wnioskodawca nie ma obowiązku złożenia deklaracji SD-3 i obowiązku podatkowego? Czy są to jedyne obowiązki wynikające z przepisów ustawy o podatku od spadków i darowizn?

Zdaniem Wnioskodawcy, w sytuacji, gdy zbiórkę pieniędzy organizuje osoba fizyczna znajdą zastosowanie przepisy ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn. Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn opodatkowaniu podlega nabycie przez nabywcę od jednej osoby własności rzeczy i praw majątkowych o wartości przekraczającej:

* 9.637 zł - jeśli nabywcą jest osoba zaliczona do I grupy podatkowej,

* 7.276 zł - jeśli nabywcą jest osoba zaliczona do II grupy podatkowej,

* 4.902 zł - jeśli nabywcą jest osoba zaliczona do III grupy podatkowej.

Wnioskodawca uważa, że w momencie otrzymania od jednego darczyńcy np.p. X kwoty przekraczającej wartość 4902 zł będzie zobowiązany złożyć w Urzędzie Skarbowym deklarację w zakresie podatku od spadków i darowizn SD-3 i uregulować należny podatek. I tak samo Wnioskodawca musi postąpić z każdym innym darczyńcą po otrzymaniu kwoty 4902 zł.

Wnioskodawca w uzupełnieniu wniosku wskazał, że darowizny pieniężne otrzymane od podmiotów (osoby fizyczne, spółki kapitałowe), względem których usytuowany jest w III grupie podatkowej, jeśli będą wynosiły mniej niż 4902,00 zł w ciągu pięciu lat od tego samego podmiotu, nie będą podlegały obowiązkowi zadeklarowania w deklaracji SD-3, ani nie będą podlegały opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn. Dopiero przekroczenie kwoty wolnej dla konkretnego podmiotu, liczone narastająco w ciągu ostatnich pięciu lat spowoduje obowiązek złożenia zeznania podatkowego (np.: w terminie miesiąca od dnia otrzymania przelewu przekraczającego 4902,00 zł), w odniesieniu do konkretnego darczyńcy, na podstawie którego urząd skarbowy wyda stosowną decyzję ustalającą zobowiązanie podatkowe. Wydana decyzja będzie podstawą zapłaty podatku w wysokości w niej ustalonej. W przypadku otrzymania darowizny powyżej kwoty wolnej Wnioskodawca będzie zatem zobowiązany do: złożenia zeznania SD-3, gdzie poda informacje dotyczące konkretnej wpłaty, stanowiącej darowiznę, a po odebraniu decyzji podatkowej, do zapłaty ustalonego w niej podatku w terminie 14 dni od dnia doręczenia decyzji ustalającej wysokość zobowiązania podatkowego. Inne obowiązki, oprócz deklaracyjnych i zapłaty podatku nie wystąpią w tej sytuacji.

Możliwe jest zatem zebranie znacznej kwoty, w ramach której żaden z darczyńców nie przekroczy kwoty wolnej i tym samym opodatkowanie nie powstanie.

Wnioskodawca uważa więc, że jeśli łącznie od wszystkich darczyńców, względem których usytuowany jest w III grupie podatkowej, otrzyma 50000,00 zł, ale żadna indywidualna wartość darowizny nie przekroczy 4902,00 zł w ciągu pięciu lat od tego samego podmiotu, nie będzie miał obowiązku złożenia żadnej deklaracji (zeznania ani zgłoszenia) w podatku od spadków i darowizn oraz nie będzie musiał wpłacać tego podatku, gdyż nie zostanie wydana stosowna decyzja ustalająca zobowiązanie podatkowe w tym podatku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (tekst jedn.: Dz. U. z 2019 r. poz. 1813) - podatkowi temu podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem m.in. darowizny.

Z uwagi na fakt, że przepisy ustawy o podatku od spadków i darowizn nie definiują pojęcia "darowizna" należy odwołać się do odpowiednich przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (tekst jedn.: Dz. U. z 2019 r. poz. 1145, z późn. zm.).

Na podstawie art. 888 Kodeksu cywilnego - przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku.

Celem darowizny jest dokonanie nieodpłatnego przysporzenia na rzecz obdarowanego kosztem majątku darczyńcy. Może ona polegać zarówno na przesunięciu do majątku obdarowanego określonych przedmiotów majątkowych, jak i na innych formach dyspozycji majątkowych darczyńcy prowadzących do zmniejszenia jego majątku, a po stronie majątku obdarowanego - do zwiększenia aktywów lub zmniejszenia pasywów. Świadczenie ma charakter nieodpłatny, gdy druga strona umowy nie zobowiązuje się do jakiegokolwiek świadczenia w zamian za uczynioną darowiznę.

Zgodnie z art. 890 § 1 Kodeksu cywilnego - oświadczenie darczyńcy powinno być złożone w formie aktu notarialnego. Jednakże umowa darowizny zawarta bez zachowania tej formy staje się ważna, jeżeli przyrzeczone świadczenie zostało spełnione. Przedmiotem darowizny mogą być rzeczy, prawa i inne świadczenia.

Stosownie do art. 5 ustawy o podatku od spadków i darowizn - obowiązek podatkowy ciąży na nabywcy własności rzeczy i praw majątkowych.

W myśl art. 6 ust. 1 pkt 4 ww. ustawy - obowiązek podatkowy powstaje - przy nabyciu w drodze darowizny - z chwilą złożenia przez darczyńcę oświadczenia w formie aktu notarialnego, a w razie zawarcia umowy bez zachowania przewidzianej formy - z chwilą spełnienia przyrzeczonego świadczenia; jeżeli ze względu na przedmiot darowizny przepisy wymagają szczególnej formy dla oświadczeń obu stron, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą złożenia takich oświadczeń.

Według art. 9 ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn - opodatkowaniu podlega nabycie przez nabywcę, od jednej osoby, własności rzeczy i praw majątkowych o czystej wartości przekraczającej:

Jeżeli nabycie własności rzeczy i praw majątkowych od tej samej osoby następuje więcej niż jeden raz, do wartości rzeczy i praw majątkowych ostatnio nabytych dolicza się wartość rzeczy i praw majątkowych nabytych od tej osoby lub po tej samej osobie w okresie 5 lat poprzedzających rok, w którym nastąpiło ostatnie nabycie. Od podatku obliczonego od łącznej wartości nabytych rzeczy i praw majątkowych potrąca się podatek przypadający od opodatkowanych poprzednio nabytych rzeczy i praw majątkowych. Wynikająca z obliczenia nadwyżka podatku nie podlega ani zaliczeniu na poczet innych podatków, ani zwrotowi. Nabywcy obowiązani są w zeznaniu podatkowym wymienić rzeczy i prawa majątkowe nabyte w podanym wyżej okresie - ust. 2 art. 9 ustawy o podatku od spadków i darowizn.

Zgodnie z art. 14 ust. 1 ww. ustawy - wysokość podatku ustala się w zależności od grupy podatkowej, do której zaliczony jest nabywca.

Zaliczenie do grupy podatkowej następuje według osobistego stosunku nabywcy do osoby, od której lub po której zostały nabyte rzeczy i prawa majątkowe - art. 14 ust. 2 ustawy o podatku od spadków i darowizn.

Stosownie do art. 14 ust. 3 tejże ustawy do poszczególnych grup podatkowych zalicza się:

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ww. ustawy - podatek oblicza się od nadwyżki podstawy opodatkowania ponad kwotę wolną od podatku. Podatek naliczany jest zależnie od wartości otrzymanej darowizny, według tabeli określonej w tym przepisie. Dla nabywców zaliczonych do III grupy podatkowej stawka podatku wynosi:

* 12% dla darowizn do kwoty 10.278 zł,

* 1.233 zł 40 gr i 16% od nadwyżki ponad 10.278 zł dla darowizn w przedziale od 10.278 zł do 20.556 zł,

* 2.877 zł 90 gr i 20% od nadwyżki ponad 20.556 zł dla darowizn o wartości przekraczającej 20.556 zł.

Stosownie do art. 17a ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn - podatnicy podatku są obowiązani, z zastrzeżeniem ust. 2, złożyć, w terminie miesiąca od dnia powstania obowiązku podatkowego, właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego zeznanie podatkowe o nabyciu rzeczy lub praw majątkowych według ustalonego wzoru. Do zeznania podatkowego dołącza się dokumenty mające wpływ na określenie podstawy opodatkowania.

Natomiast w myśl art. 21 § 1 pkt 2 ustawy - Ordynacja podatkowa - zobowiązanie podatkowe powstaje z dniem doręczenia decyzji organu podatkowego, ustalającej wysokość tego zobowiązania.

Stosownie do art. 21 § 5 Ordynacji podatkowej - jeżeli przepisy prawa podatkowego nakładają na podatnika obowiązek złożenia deklaracji, wysokość zobowiązania podatkowego, o którym mowa w § 1 pkt 2, ustala się zgodnie z danymi zawartymi w deklaracji, chyba że przepisy szczególne przewidują inny sposób ustalenia wysokości zobowiązania podatkowego albo w toku postępowania podatkowego stwierdzono, że dane zawarte w deklaracji, mogące mieć wpływ na wysokość zobowiązania podatkowego, są niezgodne ze stanem faktycznym.

Zgodnie z art. 47 § 1 Ordynacji podatkowej - termin płatności podatku wynosi 14 dni od dnia doręczenia decyzji ustalającej wysokość zobowiązania podatkowego.

Jak wynika z przywołanych przepisów, zobowiązanie podatkowe w podatku od spadków i darowizn co do zasady powstaje na skutek doręczenia decyzji ustalającej wysokość tego zobowiązania. Powinna być ona poprzedzona złożeniem zeznania podatkowego, Natomiast termin płatności podatku wynosi 14 dni od dnia doręczenia tej decyzji.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca jest osobą fizyczną nie prowadzącą działalności gospodarczej. Organizuje zbiórkę internetową pieniędzy w serwisie internetowym A. Celem zbiórki jest zebranie środków finansowych od darczyńców na stworzenie filmu dokumentalnego. Wpłacane kwoty będą dobrowolnymi wpłatami darowizny w różnej wysokości: 5 zł, 10 zł, 100 zł itp. Środki te zostaną przeznaczone na pokrycie kosztów związanych z produkcją filmu: paliwo, wyżywienie dla ekipy, noclegi, wypożyczenie sprzętu filmowego, zakup sprzętu elektronicznego itp. Każda z osób wpłacających pieniądze będzie zidentyfikowana imieniem i nazwiskiem, co pozwoli na bieżące podsumowanie kwoty wpłat darowizny od każdej z osób wpłacającej środki pieniężne.

Biorąc powyższe pod uwagę, należy wskazać, że wpłaty jakie będą dokonywane przez osoby trzecie (spółki, osoby fizyczne zaliczone do III grupy podatkowej względem Wnioskodawcy), skoro - jak wskazał Wnioskodawca - stanowią darowizny, to podlegają opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn (chyba, że wynikają one jednoznacznie z innych niż darowizna stosunków zobowiązaniowych). Darczyńcą w tym przypadku jest każda osoba trzecia, przekazująca na rzecz Wnioskodawcy jakiekolwiek środki pieniężne na stworzenie filmu dokumentalnego.

Opodatkowanie będzie się kształtowało w sposób określony w tabeli zawartej w art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn. Wnioskodawca będzie zobowiązany do składania zeznania podatkowego z tytułu otrzymania darowizny od każdej osoby fizycznej/spółki kapitałowej odrębnie, w terminie miesiąca od dnia, w którym powstał obowiązek podatkowy, czyli od dnia otrzymania darowizny, w sytuacji, w której kwota otrzymana od jednej osoby (podmiotu) przekroczy 4.902 zł jednorazowo, lub też sumarycznie w ciągu 5 lat poprzedzających rok, w którym nastąpiło ostatnie nabycie. W przeciwnym wypadku, tj. w sytuacji, gdy otrzymana od jednej osoby (podmiotu) kwota nie przekroczy 4.902 zł, otrzymana darowizna nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn.

Zgłoszenia dokonuje się na druku zeznania podatkowego SD-3, stanowiącym załącznik do Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 listopada 2015 r. w sprawie zeznania podatkowego składanego przez podatników podatku od spadków i darowizn (Dz. U. z 2015 r. poz. 2068).

Zobowiązanie podatkowe powstaje z chwilą doręczenia decyzji naczelnika urzędu skarbowego, wydanej na podstawie art. 21 § 1 pkt 2 Ordynacji podatkowej i ustalającej wysokość podatku od spadków i darowizn, natomiast termin płatności podatku wynosi 14 dni od dnia doręczenia tej decyzji.

W celu udowodnienia kwot otrzymanych darowizn Wnioskodawca, jako obdarowany, powinien posiadać imienną listę darczyńców i wpłaconych przez nich kwot darowizn. Ustawa o podatku od spadków i darowizn nie przewiduje innych niż wyżej wymienione obowiązków wynikających z otrzymania środków pieniężnych tytułem darowizny.

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w..., za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.