0111-KDIB2-2.4011.45.2017.1.AR - Brak przychodu w związku ze zwrotem wydatków na wymianę wodomierzy.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2017 r. poz. 201 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 23 marca 2017 r. (data wpływu 29 marca 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków Wnioskodawcy jako płatnika w związku z częściowym zwrotem wydatków poniesionych przez mieszkańców na wymianę wodomierzy w formie zaliczenia na poczet opłat czynszowych - jest prawidłowe.

W dniu 29 marca 2017 r. wpłynął do tutejszego organu wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków Wnioskodawcy jako płatnika w związku z częściowym zwrotem wydatków poniesionych przez mieszkańców na wymianę wodomierzy w formie zaliczenia na poczet opłat czynszowych.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Podatnicy - dysponenci lokali Wnioskodawcy (Spółdzielni Mieszkaniowej) wymienili na własny koszt wodomierze. Okres legalizacji wodomierzy wynosi 5 lat. Spółdzielnia Mieszkaniowa dokonuje wymiany wodomierzy na radiowe i w związku z tym zwraca im część poniesionych na ten cel wydatków w formie zaliczenia na poczet opłat czynszowych.

Zwrot poniesionych wydatków będzie rozliczony proporcjonalnie do końca okresu legalizacji.

Dysponenci lokali posiadają:

* spółdzielcze prawo do lokali,

* odrębną własność.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy na przekazaną dysponentowi lokalu kwotę Wnioskodawca ma obowiązek wystawić PIT-8C w sytuacji, gdy kwota zwrotu nie będzie wypłacona lecz zostanie zaliczona na poczet zmniejszenia opłaty czynszowej?

Zdaniem Wnioskodawcy, zwrot dysponentom lokali części wydatków na wymianę wodomierzy, który zostanie zaliczony na zmniejszenie opłat czynszowych nie powinien być potraktowany jako przysporzenie majątkowe podlegające opodatkowaniu. W związku z tym Wnioskodawca nie powinien wystawić PIT-8C.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z generalną zasadą powszechności opodatkowania wyrażoną w art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2016 r. poz. 2032 z późn. zm.) - opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 11 ust. 1 ww. ustawy - przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 25b i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Dla celów podatkowych przez nieodpłatne świadczenie należy rozumieć te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze, których skutkiem jest nieodpłatne - to jest niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu - przysporzenie majątku, mające konkretny wymiar finansowy. Innymi słowy, pod pojęciem tym należy rozumieć każde działanie lub zaniechanie na rzecz innej osoby oraz wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu.

Przepis art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zawiera katalog źródeł przychodów podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 9 tej ustawy - źródłem przychodów są "inne źródła".

Z kolei, zgodnie z postanowieniami art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17.

Użyte w ww. przepisie sformułowanie "w szczególności", świadczy o tym, że definicja przychodów z innych źródeł ma charakter przykładowy i otwarty, zatem do tej kategorii można zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 ww. ustawy. O przychodzie podatkowym z innych źródeł należy mówić w każdym przypadku, gdy u podatnika wystąpią realne korzyści majątkowe.

Stosownie do art. 42a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52, art. 52a i art. 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i w terminie do końca lutego następnego roku podatkowego, z zastrzeżeniem art. 45ba ust. 4, przesłać ją podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika wykonuje swoje zadania, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że dysponenci lokali Wnioskodawcy - Spółdzielni Mieszkaniowej wymienili na własny koszt wodomierze. W 2017 r. Spółdzielnia dokonuje wymiany wodomierzy na radiowe i w związku z tym zwraca im część poniesionych na ten cel wydatków, w formie zaliczenia na poczet opłat czynszowych. Zwrot poniesionych wydatków będzie rozliczony proporcjonalnie do końca okresu legalizacji, który wynosi 5 lat. Dysponenci lokali posiadają spółdzielcze prawo do lokali lub odrębną własność.

Przepisy ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych (tekst jedn.: Dz. U. z 2013 r. poz. 1222 z późn. zm.) nie zawierają jednoznacznych regulacji obciążających spółdzielnie mieszkaniowe obowiązkiem dokonywania remontów (przykładowo polegających na wymianie wodomierzy, itp). Obowiązek taki można wywieść z analizy brzmienia art. 4 oraz art. 6 ust. 3 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych.

W myśl postanowień art. 4 ust. 1 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych - członkowie spółdzielni, którym przysługują spółdzielcze prawa do lokali, są obowiązani uczestniczyć w pokrywaniu kosztów związanych z eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości w częściach przypadających na ich lokale, eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości stanowiących mienie spółdzielni przez uiszczanie opłat zgodnie z postanowieniami statutu.

Osoby niebędące członkami spółdzielni, którym przysługują spółdzielcze własnościowe prawa do lokali, są obowiązane uczestniczyć w pokrywaniu kosztów związanych z eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości w częściach przypadających na ich lokale, eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości stanowiących mienie spółdzielni przez uiszczanie opłat na takich samych zasadach, jak członkowie spółdzielni, z zastrzeżeniem art. 5 (art. 4 ust. 11 ustawy).

Członkowie spółdzielni będący właścicielami lokali są obowiązani uczestniczyć w pokrywaniu kosztów związanych z eksploatacją i utrzymaniem ich lokali, eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości wspólnych, eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości stanowiących mienie spółdzielni przez uiszczanie opłat zgodnie z postanowieniami statutu (art. 4 ust. 2 ww. ustawy). Stosownie do art. 4 ust. 4 tej ustawy - właściciele lokali niebędący członkami spółdzielni są obowiązani uczestniczyć w pokrywaniu kosztów związanych z eksploatacją i utrzymaniem ich lokali, eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości wspólnych. Są oni również obowiązani uczestniczyć w wydatkach związanych z eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości stanowiących mienie spółdzielni, które są przeznaczone do wspólnego korzystania przez osoby zamieszkujące w określonych budynkach lub osiedlu. Obowiązki te wykonują przez uiszczanie opłat na takich samych zasadach, jak członkowie spółdzielni, z zastrzeżeniem art. 5.

Z kolei art. 6 ust. 3 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych stanowi, że - spółdzielnia tworzy fundusz na remonty zasobów mieszkaniowych. Odpisy na ten fundusz obciążają koszty gospodarki zasobami mieszkaniowymi. Obowiązek świadczenia na fundusz dotyczy członków spółdzielni, właścicieli lokali niebędących członkami spółdzielni oraz osób niebędących członkami spółdzielni, którym przysługują spółdzielcze własnościowe prawa do lokali.

Ustawa o spółdzielniach mieszkaniowych nie zawiera również regulacji określających szczegółowe zasady gospodarowania środkami funduszy utworzonych przez spółdzielnie. Zasady wydatkowania tych funduszy, sposób ponoszenia opłat, katalog zdarzeń remontowych, sposób ich finansowania lub współfinansowania określają statuty lub uchwalone na ich podstawie przez właściwy organ spółdzielni mieszkaniowej regulaminy. O ile zatem statut spółdzielni mieszkaniowej lub stosowny regulamin wydany na jego podstawie tak stanowi, to środki funduszu na remont zasobów mieszkaniowych, utworzonego przez spółdzielnię na podstawie art. 6 ust. 3 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych mogą być również przeznaczone w celu utrzymania w należytym stanie elementów, które służą poszczególnym lokatorom (członkom spółdzielni, właścicielom lokali niebędących członkami spółdzielni oraz osobom niebędącym członkami spółdzielni, którym przysługują spółdzielcze własnościowe prawa do lokali).

Na podstawie art. 6 ust. 1 ustawy o spółdzielniach - różnica między kosztami eksploatacji i utrzymania danej nieruchomości, zarządzanej przez spółdzielnię na podstawie art. 1 ust. 3, a przychodami z opłat, o których mowa w art. 4 ust. 1-2 i 4, zwiększa odpowiednio przychody lub koszty eksploatacji i utrzymania danej nieruchomości w roku następnym.

Przepis ten ustanawia reżim tzw. bezwynikowej, w sensie ekonomicznym, gospodarki zasobami mieszkaniowymi w spółdzielni mieszkaniowej. W doktrynie i judykaturze podkreśla się, że zasada bezwynikowej działalności finansowej spółdzielni mieszkaniowej polega na tym, że gospodarka zasobami mieszkaniowymi nie zmierza do uzyskania nadwyżki bilansowej, a każdy niedobór lub nadwyżka przychodów nad kosztami są rozliczane w roku następnym (np. wyrok SN z dnia 11 stycznia 2006 r., sygn. akt III CSK 30/05, wyrok SN z dnia 28 czerwca 2007 r., sygn. akt CSK 78/07).

Zasadę bezwynikowej gospodarki zasobami mieszkaniowymi w spółdzielni mieszkaniowej modyfikuje przepis art. 5 ust. 2 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych, zgodnie z którym pożytki i inne przychody z własnej działalności gospodarczej spółdzielnia może przeznaczyć w szczególności na pokrycie wydatków związanych z eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości w zakresie obciążającym członków oraz na prowadzenie działalności społecznej, oświatowej i kulturalnej.

Przechodząc na grunt ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych należy zauważyć, że skoro to do obowiązków Spółdzielni Mieszkaniowej należy dokonywanie stosownych remontów a wymiany wodomierzy dokonali dysponenci lokali, to fakt częściowego zwrotu tym osobom przez Wnioskodawcę, wydatków poniesionych na wymianę wodomierzy poprzez zaliczenie tych wydatków na poczet opłat czynszowych - proporcjonalnie do końca okresu legalizacji wodomierzy, nie będzie skutkować powstaniem u tych osób przychodu z innych źródeł, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 w związku z art. 20 ust. 1 tej ustawy. Zwrot ten będzie neutralny podatkowo bez względu na rodzaj posiadanego przez daną osobę tytułu prawnego do lokalu.

W świetle przytoczonych przepisów za prawidłowe należy uznać stanowisko Wnioskodawcy, że zwrot dysponentom lokali części wydatków za wymianę wodomierzy, który zostanie zaliczony na zmniejszenie opłat czynszowych nie będzie stanowił przysporzenia majątkowego podlegającego opodatkowaniu. Na Wnioskodawcy nie będzie więc ciążył obowiązek sporządzenia i przekazania informacji PIT-8C.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2016 r. poz. 718 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.