0111-KDIB2-1.4010.617.2019.1.AP - Obowiązek wprowadzenia samochodu demonstracyjnego do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2019 r. poz. 900 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 23 grudnia 2019 r. (data wpływu 31 grudnia 2019 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie obowiązku wprowadzenia samochodu demonstracyjnego do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych - jest prawidłowe.

W dniu 31 grudnia 2019 r. wpłynął do Organu wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie obowiązku wprowadzenia samochodu demonstracyjnego do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Spółka z o.o. (dalej: "Spółka", lub "Wnioskodawca") - jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych (dalej: CIT). Działalność gospodarcza Spółki prowadzona jest w formie spółki komandytowej (dalej: "Spółka Komandytowa"), w której Spółka pełni rolę komplementariusza. Działalność ta obejmuje głównie sprzedaż samochodów osobowych nowych i używanych takich marek jak A., B., C., D. czy E. W ofercie Spółki Komandytowej znajdują się również samochody dostawcze i ciężarowe. Samochody nowe nabywane są od wyłącznych dystrybutorów danych marek pojazdów działających na terytorium Polski (dalej: "Importerzy"), zarejestrowanych jako podatnicy czynni VAT. Samochody używane są nabywane przez Spółkę Komandytową od klientów zewnętrznych, bądź też są to samochody uprzednio używane przez Spółkę Komandytową i wycofane z użycia (np. samochody uprzednio wykorzystywane jako demonstracyjne bądź służbowe, tj. przeznaczone do użytku pracowniczego).

W celu sprzedaży samochodów Spółka Komandytowa zapewnia klientom możliwość przeprowadzenia jazdy próbnej, w szczególności:

* w przypadku zainteresowania klienta zakupem nowego samochodu - Spółka Komandytowa umożliwia mu przeprowadzenie jazdy próbnej wybranym modelem samochodu. Dla tych potrzeb Spółka Komandytowa stale utrzymuje flotę samochodów demonstracyjnych, które służą promocji określonego modelu samochodu i które służą do realizacji jazd próbnych;

* w przypadku zainteresowania klienta zakupem samochodu używanego - ma on możliwość przeprowadzenia jazdy testowej konkretnym samochodem używanym, przeznaczonym do sprzedaży, którego zakupem klient jest zainteresowany. Co do zasady bowiem, w przypadku sprzedaży samochodów używanych, sprzedaż takich samochodów jest uwarunkowana zapoznaniem się przez klienta właśnie z tym konkretnym samochodem, który klient ten zamierza nabyć.

W przypadku samochodów demonstracyjnych możliwe jest zaistnienie dwóch sytuacji:

* Spółka Komandytowa nabywa od importera nowy samochód, niezarejestrowany na terytorium kraju zgodnie z przepisami ustawy z 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym, który jest przeznaczony do dalszej sprzedaży na rzecz klienta ostatecznego. Niemniej jednak, Spółka może podjąć decyzję o zarejestrowaniu posiadanego samochodu (zakupionego uprzednio wyłącznie w celu dalszej odprzedaży) i przeznaczeniu go do wykonywania jazd próbnych.

* Spółka nabywa od Importera nowy samochód, który z góry przeznaczony jest dla celów demonstracyjnych.

W obu powyższych przypadkach samochody nowe mają status towarów handlowych i wykorzystywane są dla celów demonstracyjnych zgodnie z polityką danego Importera, ale co do zasady nie dłużej niż 11-12 miesięcy. Przed upływem 12 miesięcy od momentu ich rejestracji (w którym następuje zapoczątkowanie ich używania dla celów demonstracyjnych), samochody te są wycofywane z użycia i przeznaczane wyłącznie do sprzedaży. W szczególności, w ujęciu księgowym są one przesuwane z magazynu towarów handlowych na magazyn towarów używanych, zaś w ujęciu rzeczywistym Spółka zaprzestaje ich użytku i powierza do odrębnego Działu Samochodów Używanych, gdzie są one oferowane na sprzedaż. Z tą chwilą są one niedostępne dla pracowników Działu Sprzedaży (tj. Działu odpowiedzialnego za sprzedaż samochodów nowych), bądź innych pracowników Spółki, zaś Dział Samochodów Używanych rozpoczyna działania zmierzające do jak najszybszej sprzedaży danego samochodu. Z uwagi na fakt, iż samochody te pozostają towarami handlowymi (czy to jako nowe, czy tzw. używane), w chwili ich zakupu Spółka nie rozpoznaje ceny nabycia tych pojazdów jako kosztu uzyskania przychodów - koszt ten jest rozpoznawany z chwilą sprzedaży danego samochodu. Cena nabycia każdego z samochodów, których dotyczy wniosek przekracza 10.000 zł.

Warunki korzystania z pojazdów w Dziale Samochodów Używanych, w którym klienci mogą zakupić zarówno samochody używane zakupione przez Spółkę w celu odprzedaży jak i samochody wycofane przez Spółkę z użytku, określa wewnętrznym Regulamin korzystania z samochodów firmowych (dalej: Regulamin). Pojazdy używane przeznaczone do sprzedaży są przechowywane w odrębnym miejscu na placu (tj. odrębnym od miejsca prezentacji samochodów nowych). Dokumenty (tj. dowody rejestracyjne wraz z polisami ubezpieczeniowymi, a także karty pojazdu, o ile Spółka jest w ich posiadaniu, a także kluczyki do samochodów używanych), są przechowywane przez wyznaczone osoby, które są uprawnione do wydania tych dokumentów i kluczyków wyłącznie w określonych przypadkach.

W szczególności, zgodnie z Regulaminem pojazdy używane, przeznaczone do dalszej odprzedaży, nie mogą być wykorzystywane do celów innych niż ich dalsza odprzedaż i mogą poruszać się jedynie w związku z:

* koniecznością wykonania przeglądu, naprawy, czyszczenia, tankowania i innych czynności niezbędnych w celu przygotowania pojazdu do sprzedaży,

* zmianą miejsca wystawowego na placu, na którym prezentowane są samochody używane,

* przeprowadzeniem jazdy próbnej przez klienta zainteresowanego nabyciem danego pojazdu.

Regulamin określa również warunki przeprowadzenia jazdy próbnej - może być przeprowadzona wyłącznie pod nadzorem pracownika Spółki w celu zapoznania się przez klienta z parametrami pojazdu w celu jego potencjalnego nabycia. Po zakończeniu jazdy próbnej pojazd powinien wrócić na miejsce, w którym rozpoczęła się jazda próbna, chyba że pojazd zostanie sprzedany klientowi albo zachodzą okoliczności takie jak konieczność jego przygotowania do sprzedaży (dotankowanie, naprawa, czyszczenie).

Spółka prowadzi działalność w kilku lokalizacjach, przy czym Działy Samochodów Używanych (tzw. DSU) funkcjonują w trzech lokalizacjach (Oddziałach). W każdym z tych Oddziałów została wyznaczona osoba odpowiedzialna w ramach DSU za wydawanie i odbiór pojazdu używanego, przeznaczonego do odprzedaży, we wskazanych celach (określonych w Regulaminie). Osoby te zapewniają w ramach danego Oddziału, w części dotyczącej funkcjonowania DSU, nadzór nad kluczykami do pojazdów używanych, dowodami rejestracyjnymi i polisami ubezpieczeniowymi oraz sprawują kontrolę w zakresie celu wydania pojazdu używanego, zgodnie z warunkami określonymi w Regulaminie. Dodatkowo, z poziomu centrali działania tych osób nadzoruje Kierownik Działu Samochodów Używanych.

W związku z powyższym, a w szczególności w związku ze zmianą przeznaczenia samochodów demonstracyjnych przed upływem 12 miesięcy od ich rejestracji na samochody przeznaczone wyłącznie do odprzedaży, po stronie Spółki powstały wątpliwości odnośnie do obowiązku wprowadzenia przedmiotowych samochodów do ewidencji środków trwałych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w przypadku, gdy samochód demonstracyjny przed upływem 12 miesięcy od jego rejestracji zostanie przeznaczony wyłącznie do sprzedaży, a tym samym wycofany z użytku jako samochód demonstracyjny i przesunięty do Działu Samochodów Używanych, Wnioskodawca nie jest zobowiązany do wprowadzenia go do ewidencji środków trwałych?

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku gdy samochód demonstracyjny przed upływem 12 miesięcy od jego rejestracji zostanie przeznaczony wyłącznie do sprzedaży, a tym samym wycofany z użytku jako samochód demonstracyjny i przesunięty do Działu Samochodów Używanych w celu jego sprzedaży, Wnioskodawca nie jest zobowiązany do wprowadzenia go do ewidencji środków trwałych.

Zgodnie z art. 16a ust. 1 ustawy o CIT, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

c. inne przedmioty - o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Jednocześnie, zgodnie z art. I6e ustawy o CIT, jeżeli podatnicy nabędą lub wytworzą we własnym zakresie składniki majątku wymienione w art. 16a ust. 1 i art. 16b ust. 1, o wartości początkowej przekraczającej 10.000 zł, i ze względu na przewidywany przez nich okres używania równy lub krótszy niż rok, nie zaliczą ich do środków trwałych albo wartości niematerialnych i prawnych, a faktyczny okres ich używania przekroczy rok, podatnicy są obowiązani, w pierwszym miesiącu następującym po miesiącu, w którym ten rok upłynął:

zaliczenia składnika majątku do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych.

Na gruncie przywołanych przepisów ustawy o CIT, obowiązek uznania nabytego towaru za środek trwały, a tym samym wprowadzenia go do ewidencji środków trwałych, dotyczy sytuacji, w których łącznie spełnione są następujące przesłanki:

W analizowanym stanie faktycznym spełnione są niewątpliwie przesłanki wskazane w punktach od a) do c) powyżej. Nabywane samochody są bowiem własnością bądź współwłasnością Spółki, są nabyte, a także kompletne i zdatne do użytku w dniu ich przyjęcia do używania, który powinien być utożsamiany z dniem rejestracji (od tego momentu bowiem samochód może się poruszać po drogach publicznych, a wiec służyć przeznaczeniu, do którego został stworzony).

W ocenie Spółki w odniesieniu do analizowanego stanu faktycznego nie można natomiast uznać za spełnione łącznie przesłanek d) i e) - samochody są używane dla potrzeb działalności Spółki Komandytowej jako samochody demonstracyjne wyłącznie w okresie, który nigdy nie przekracza 12 miesięcy. Co do zasady bowiem, przed upływem 1 miesiąca od chwili oddania ich do używania (tj. od momentu ich rejestracji) samochody te są wycofywane z użytku i przeznaczane wyłącznie do sprzedaży, za którą formalnie odpowiada Dział Samochodów Używanych. Natomiast w ramach Działu Samochodów Używanych funkcjonują procedury, które wykluczają możliwość wykorzystywania pojazdów używanych, przeznaczonych do ich odprzedaży, do celów innych niż ich odprzedaż.

W szczególności:

* Zasady korzystania z tych pojazdów są określone w Regulaminie, który zakazuje korzystania z nich do innych celów niż sprzedaż i czynności bezpośrednio służące tej sprzedaży, a jednocześnie określa w jakich warunkach i sytuacjach samochody używane przeznaczone do odprzedaży mogą być przemieszczane.

* Samochody te są parkowane w wydzielonym miejscu, odrębnym od miejsca przeznaczonego do parkowania samochodów nowych.

* Dokumenty i kluczyki do samochodów używanych, a więc elementy niezbędne do użycia pojazdów, są przechowywane przez wyznaczone osoby, i wydawane wyłącznie w celu przeprowadzenia jazdy próbnej przez klienta zainteresowanego zakupem danego samochodu bądź wykonania czynności służącej bezpośrednio sprzedaży tego samochodu (tankowanie, mycie, naprawa, etc.).

* Jazda próbna odbywa się pod nadzorem pracownika Spółki Komandytowej, a po jej zakończeniu pojazd wraca na swoje miejsce, chyba że zostanie sprzedany klientowi albo muszą być wykonane inne czynności związane z przygotowaniem samochodu do sprzedaży (dotankowanie, naprawa, czyszczenie).

W analizowanym stanie faktycznym nie ulega również wątpliwości, że pojazdy samochodowe wycofywane z użytku i przeznaczone do sprzedaży, faktycznie służą wyłącznie tej sprzedaży, a tym samym nie są one używane, czy też wykorzystywane w prowadzonej przez Spółkę działalności. Takiej konkluzji nie niweczy fakt, iż Spółka umożliwia klientowi zapoznanie się z samochodem poprzez przeprowadzenie jazdy próbnej - umożliwienie potencjalnemu klientowi sprawdzenia, przetestowania określonego samochodu używanego przed dokonaniem zakupu jest naturalną praktyką handlową. Dotyczy to w szczególności samochodów używanych, w przypadku których żaden z klientów nic zdecyduje się na zakup danego samochodu bez przeprowadzenia jazdy tym konkretnym samochodem. W odróżnieniu do zasad wykorzystywania samochodów demonstracyjnych (które służą zapoznaniu klienta z danym modelem samochodu), udostępnienie samochodu używanego potencjalnemu klientowi do jazdy próbnej jest częścią procesu sprzedaży tego konkretnego samochodu, analogicznie do przymiarki ubrań w sklepie odzieżowym. Działanie takie nie czyni przedmiotowych samochodów towarami używanymi czy też wykorzystywanymi w działalności gospodarczej Spółki - samochody te i funkcje, które pełnią nie różnią się bowiem od innych samochodów używanych, które Spółka Komandytowa nabywa od klientów w celu ich dalszej sprzedaży.

Należy więc stwierdzić, że samochody używane jako towary handlowe, przeznaczone do dalszej sprzedaży, nie są ani używane, ani wykorzystywane przez Spółkę w jej działalności, a w efekcie nie ma do nich zastosowania art. 16a ustawy o CIT. W efekcie, jeśli samochód przed upływem 12 miesięcy od przyjęcia go do używania jest wycofywany z użytku jako samochód demonstracyjny i od tego momentu służy wyłącznie do sprzedaży (w ramach Działu Samochodów Używanych), nie są spełnione warunki do uznania go za środek trwały. Stanowisko takie podzielają organy podatkowe - przykładowo, w interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy 31 grudnia 2012 r., Znak: ITPB3/423-693/12/PS organ stwierdził, iż "W przypadku jednakże, gdy przed upływem 1 roku używania samochodów testowych Spółka zadecyduje o dalszym ich nie wykorzystywaniu w prowadzonej przez siebie działalności, nie ma obowiązku kwalifikowania tych samochodów do środków trwałych z uwagi na fakt nie spełniania jednego z obligatoryjnych warunków (wykorzystywanie przez podatnika na potrzeby prowadzonej przez niego działalności determinujących zaliczenie takich pojazdów do środków trwałych. "

Konsekwentnie, jako że wycofanie samochodów z użytku w charakterze samochodów demonstracyjnych i przeznaczenie ich wyłącznie do sprzedaży w ramach Działu Samochodów Używanych (w którym zapewnione jest przeznaczenie tych samochodów wyłącznie do sprzedaży), następuje nie później niż przed upływem 12 miesiąca od momentu przyjęcia przedmiotowych samochodów do używania, samochody te nie spełniają warunków, o których mowa w art. 16a ustawy o CIT, a tym samym nie powinny być wprowadzane do ewidencji środków trwałych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 16a ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2019 r. poz. 865 z późn. zm., dalej: "ustawa o CIT"), amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

3. inne przedmioty - o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Tak więc składnik majątku zalicza się do środków trwałych jeżeli łącznie zostaną spełnione następujące warunki:

* stanowi on własność lub współwłasność podatnika,

* został nabyty lub wytworzony we własnym zakresie,

* jest kompletny i zdatny do użytku w dniu przyjęcia do używania,

* przewidywany okresie używania tego składnika na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej jest dłuższy niż rok,

* składnik ten jest wykorzystywany przez podatnika na potrzeby prowadzonej przez niego działalności albo został oddany do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy leasingu.

Stosownie do regulacji art. 16d ust. 2 ustawy o CIT, składniki majątku, o których mowa w art. 16a-16c, wprowadza się do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych zgodnie z art. 9 ust. 1, najpóźniej w miesiącu przekazania ich do używania. Późniejszy termin wprowadzenia uznaje się za ujawnienie środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej, o których mowa w art. 16h ust. 1 pkt 4.

W przypadku używania samochodów demonstracyjnych przez okres dłuższy niż rok spełnione są wszystkie przesłanki uznania ich za środek trwały, zgodnie z dyspozycją art. 16a ust. 1 ustawy o CIT. Jeżeli samochód demonstracyjny nie zostanie wprowadzony do ewidencji środków trwałych w momencie oddania go do używania (np. z powodu planowanej sprzedaży przed upływem roku), a faktyczny okres jego użytkowania przekroczy rok, Spółka będzie miała obowiązek ujęcia go w ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych. Wprowadzenie samochodu do ewidencji środków trwałych po upływie tego okresu należy uznać za ujawnienie środka, o którym mowa w art. 16h ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT. W myśl tego unormowania, odpisów amortyzacyjnych dokonuje się od ujawnionych środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nieobjętych dotychczas ewidencją, począwszy od miesiąca następującego po miesiącu, w którym te środki lub wartości zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych. Z kolei regulacja zawarta w art. 16e ust. 1 ustawy o CIT stanowi, że jeżeli podatnicy nabędą lub wytworzą we własnym zakresie składniki majątku wymienione w art. 16a ust. 1 i art. 16b ust. 1, o wartości początkowej przekraczającej 10.000 zł, i ze względu na przewidywany przez nich okres używania równy lub krótszy niż rok nie zaliczą ich do środków trwałych albo wartości niematerialnych i prawnych, a faktyczny okres ich używania przekroczy rok, podatnicy są obowiązani, w pierwszym miesiącu następującym po miesiącu, w którym ten rok upłynął:

Przepisy powyższe stosuje się odpowiednio w przypadku zaliczenia wydatków na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie składników majątku o wartości początkowej przekraczającej 10.000 zł do kosztów uzyskania przychodów, a następnie zaliczenia tych składników do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych przed upływem roku od dnia ich nabycia lub wytworzenia; w tym przypadku odsetki nalicza się do dnia zaliczenia ich do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych (art. 16e ust. 2 ustawy o CIT).

Z przedstawionego opisu sprawy wynika w szczególności, że działalność Wnioskodawcy obejmuje głównie sprzedaż samochodów osobowych nowych i używanych. W ofercie Spółki znajdują się również samochody dostawcze i ciężarowe. Samochody nowe nabywane są od wyłącznych dystrybutorów danych marek pojazdów działających na terytorium Polski zarejestrowanych jako podatnicy czynni VAT. W celu sprzedaży samochodów Spółka zapewnia klientom możliwość przeprowadzenia jazdy próbnej (w celu zaprezentowania potencjalnemu nabywcy ich walorów użytkowych) i do realizacji jazd próbnych stale utrzymuje flotę samochodów demonstracyjnych, które służą promocji określonego modelu samochodu.

W przypadku samochodów demonstracyjnych, Spółka może podjąć decyzję o zarejestrowaniu posiadanego samochodu (zakupionego uprzednio wyłącznie w celu dalszej odprzedaży) i przeznaczeniu go do wykonywania jazd próbnych. Spółka nabywa również od Importera nowe samochody, które z góry przeznaczone są do celów demonstracyjnych.

W obu powyższych przypadkach samochody nowe mają status towarów handlowych i wykorzystywane są dla celów demonstracyjnych nie dłużej niż 11-12 miesięcy. Przed upływem 12 miesięcy od momentu ich rejestracji (w którym następuje zapoczątkowanie ich używania dla celów demonstracyjnych), samochody te są wycofywane z użycia i przeznaczane wyłącznie do sprzedaży. W szczególności, w ujęciu księgowym są one przesuwane z magazynu towarów handlowych na magazyn towarów używanych, zaś w ujęciu rzeczywistym Spółka zaprzestaje ich użytku i powierza do odrębnego Działu Samochodów Używanych, gdzie są one oferowane na sprzedaż. Z uwagi na fakt, iż samochody te pozostają towarami handlowymi (czy to jako nowe, czy tzw. używane), w chwili ich zakupu Spółka nie rozpoznaje ceny nabycia tych pojazdów jako kosztu uzyskania przychodów - koszt ten jest rozpoznawany z chwilą sprzedaży danego samochodu. Cena nabycia każdego z samochodów, których dotyczy wniosek przekracza 10.000 zł.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą obowiązku wprowadzenia do ewidencji środków trwałych samochodu demonstracyjnego, który przed upływem 12 miesięcy od jego rejestracji zostanie wycofany z użytku jako samochód demonstracyjny i zostanie przeznaczony wyłącznie do sprzedaży.

Samochody demonstracyjne, nabywane od Importera do sprzedaży w stanie nieprzetworzonym, stanowią rzeczowy majątek przedsiębiorstwa. Przychód ze sprzedaży tych samochodów jest przychodem z działalności gospodarczej. Jednakże, jednym z decydujących kryteriów przy kwalifikowaniu ich do środków trwałych jest przewidywany okres ich używania dłuższy niż rok. Pojazdy te, nie są środkami trwałymi jeżeli przewidywany okres ich używania nie przekracza roku. W tym przypadku, nie istnieje obowiązek wprowadzania tych składników majątku do ewidencji środków trwałych. Jednakże, w przypadku gdy przedmiotowe samochody nie zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych w momencie oddania ich do używania, a faktyczny okres ich użytkowania przekroczy rok, powinny być wprowadzone do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych.

Wobec powyższego, tut. Organ podziela stanowisko Wnioskodawcy, że jeżeli samochód demonstracyjny przed upływem 12 miesięcy od jego rejestracji (w tym czasie następuje zapoczątkowanie ich używania do celów demonstracyjnych), jest przesuwany z magazynu towarów handlowych na magazyn towarów używanych, zaś w ujęciu rzeczywistym Spółka zaprzestaje jego użytkowania i powierza do odrębnego Działu Samochodów Używanych, gdzie jest on oferowany na sprzedaż, Spółka nie będzie miała obowiązku wprowadzenia go do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych.

Jednakże, w przypadku, gdy po upływie roku samochody te będą nadal używane, Spółka będzie miała obowiązek zaliczenia ich do środków trwałych traktując całe zdarzenie, jako ujawnienie środka trwałego, o którym mowa w art. 16h ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT.

W świetle powyższego, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Jednocześnie tutejszy Organ nie podziela stanowiska Wnioskodawcy w zakresie że pojazdy samochodowe wycofywane z użytku i przeznaczone do sprzedaży, faktycznie służą wyłącznie tej sprzedaży, a tym samym nie są one używane (...).

W opisie stanu faktycznego Wnioskodawca sam wskazał, że przedmiot jego działalności obejmuje głównie sprzedaż samochodów osobowych nowych i używanych. Jednakże aspekt ten w niniejszej sprawie nie jest determinującym zaliczenie samochodów demonstracyjnych do środków trwałych w wydanym rozstrzygnięciu.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.