0111-KDIB2-1.4010.59.2024.1.DD - CIT estoński – zakończenie stosowania ryczałtu

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA - stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

6 lutego 2024 r. za pośrednictwem platformy ePUAP wpłynął Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej z 1 lutego 2024 r., który dotyczy podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia:

- czy wskutek rezygnacji z opodatkowania w reżimie estońskiego CIT przed upływem 4 lat, po stronie Wnioskodawcy powstanie obowiązek zapłaty ryczałtu od dochodów spółek,

- czy wskutek rezygnacji z opodatkowania w reżimie estońskiego CIT przed upływem 4 lat, a następnie zmiany struktury udziałowców i przeniesienia własności udziałów na osobę prawną, po stronie Wnioskodawcy powstanie obowiązek zapłaty ryczałtu od dochodów spółek,

- czy wskutek utraty prawa do opodatkowania w reżimie estońskiego CIT wskutek niespełnienia warunku, o którym mowa w art. 28j ust. 1 pkt 4 po stronie Wnioskodawcy powstanie obowiązek zapłaty ryczałtu od dochodów spółek.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca (dalej również jako "Spółka") prowadzi działalność gospodarczą m.in. w zakresie określonym w PKD (...). Spełniając wszystkie przewidziane przepisami prawa warunki, Spółka dokonała wyboru metody opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek, o którym mowa w Rozdziale 6b Ustawy o CIT (dalej także "estoński CIT"). Pierwszy rok opodatkowania ryczałtem rozpoczął się 1 stycznia 2022 r. W załączniku CIT-KW Wnioskodawca wykazał brak dochodu z tytułu tzw. różnic przejściowych.

Wnioskodawca planuje zrezygnować z opodatkowania estońskim CIT. W tym celu Wnioskodawca złoży stosowne oświadczenie i wyjdzie z reżimu opodatkowania w formie estońskiego CIT wraz z końcem roku podatkowego.

W momencie wyjścia z opodatkowania w modelu estońskiego CIT, w Spółce pozostanie zysk netto, który nie został podzielony pomiędzy wspólników ani przeznaczony na pokrycie strat za okresy sprzed opodatkowania w ww. modelu. Zysk netto, który pozostanie w Spółce, jest zyskiem wypracowanym w okresie, kiedy Spółka była opodatkowana ryczałtem od dochodów spółek. W opisanym zdarzeniu przyszłym nie dojdzie do przekazania wypracowanego zysku na rzecz wspólników Spółki, a Spółka będzie prowadziła księgi rachunkowe w sposób zapewniający wyodrębnienie w kapitale własnym kwoty zysków podzielonych odniesionych na kapitały, wypracowane w latach opodatkowania ryczałtem.

Spółka rozważa również inne możliwości reorganizacji działalności gospodarczej, w tym pozostanie w reżimie estońskiego CIT, a następnie zaistnienie okoliczności, które powodują utratę prawa do opodatkowania w ww. modelu, tj.: przeniesienie własności udziałów z osób fizycznych na osobę prawną (np. fundację rodzinną).

W związku z powyższym, Wnioskodawca powziął wątpliwość, czy w związku z planowaną rezygnacją z opodatkowania w reżimie estońskiego CIT lub ewentualnie utratą prawa do opodatkowania w modelu estońskiego CIT wskutek niespełnienia warunku, o którym mowa w art. 28j ust. 1 pkt 4 po stronie Wnioskodawcy może powstać obowiązek zapłaty ryczałtu od dochodów spółek.

Pytania

1. Czy wskutek rezygnacji z opodatkowania w reżimie estońskiego CIT przed upływem 4 lat, po stronie Wnioskodawcy powstanie obowiązek zapłaty ryczałtu od dochodów spółek?

2. Czy wskutek rezygnacji z opodatkowania w reżimie estońskiego CIT przed upływem 4 lat, a następnie zmiany struktury udziałowców i przeniesienia własności udziałów na osobę prawną, po stronie Wnioskodawcy powstanie obowiązek zapłaty ryczałtu od dochodów spółek?

3. Czy wskutek utraty prawa do opodatkowania w reżimie estońskiego CIT wskutek niespełnienia warunku, o którym mowa w art. 28j ust. 1 pkt 4 po stronie Wnioskodawcy powstanie obowiązek zapłaty ryczałtu od dochodów spółek?

Państwa stanowisko w sprawie

Ad. 1.

W pierwszej kolejności Wnioskodawca wskazuje, że zgodnie z art. 28i (winno być: art. 28l) ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2023 r. poz. 2805 z późn. zm., dalej jako: "ustawa o CIT", "u.p.d.o.p."), podatnik opodatkowany ryczałtem traci prawo do tego opodatkowania z końcem roku podatkowego okresu, o którym mowa w art. 28f ust. 1 albo 2 - w przypadku gdy podatnik złoży informację o rezygnacji z opodatkowania ryczałtem.

Zdaniem Wnioskodawcy z przywołanego przepisu jasno wynika, że podatnik ma prawo zrezygnować z opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek z końcem każdego roku podatkowego, a nie dopiero na koniec 4-letniego okresu opodatkowania estońskim CIT.

Prawo podatnika do rezygnacji z opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek przed upływem 4 lat można znaleźć w opracowanym przez Ministerstwo Finansów Przewodniku do Ryczałtu od dochodów spółek z 21 grudnia 2021 r., gdzie wskazano, iż podatnik może również w dowolnym momencie zrezygnować z tej formy opodatkowania, na podstawie art. 28I ust. 1 pkt 1 uCIT. Przewodnik stanowi ogólne wyjaśnienia przepisów prawa podatkowego dotyczące stosowania tych przepisów (objaśnienie podatkowe), o których mowa w art. 14a § 1 pkt 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r. poz. 1325 z późn. zm.).

Zdaniem Spółki, po zakończeniu opodatkowania Spółki Ryczałtem, będzie ona zobowiązana do zapłaty Ryczałtu z tytułu zysku netto wypracowanego w okresie opodatkowania Ryczałtem i w tym okresie przeznaczonego na podstawie uchwały wspólników Spółki na jej kapitał zapasowy dopiero z chwilą jego rozdysponowania, zgodnie z zasadami określonymi w art. 28t ust. 1 pkt 2 u.p.d.o.p.

W myśl art. 28m ust. 1 pkt 5 u.p.d.o.p., opodatkowaniu ryczałtem podlega dochód odpowiadający sumie zysków netto osiągniętych w każdym roku podatkowym stosowania opodatkowania ryczałtem w części, w jakiej te zyski nie były zyskami podzielonymi lub nie zostały przeznaczone na pokrycie straty (dochód z tytułu zysku netto) - w przypadku podatnika, który zakończył opodatkowanie ryczałtem.

Z kolei stosownie do treści art. 28n ust. 1 pkt 4 u.p.d.o.p., podstawę opodatkowania ryczałtem stanowi dochód z tytułu zysku netto osiągnięty w roku podatkowym, w którym zakończył opodatkowanie ryczałtem.

Zgodnie z art. 28h ust. 3 u.p.d.o.p., podatnik, który zakończył opodatkowanie ryczałtem i osiągnął dochód z tytułu zysku netto oraz nie dokonał jednorazowego rozliczenia ryczałtu od tego dochodu w sposób, o którym mowa w art. 28t ust. 2, stosuje przepisy niniejszego rozdziału w zakresie rozdysponowanego dochodu z tytułu zysku netto do dnia, w którym suma wszystkich należnych ryczałtów od rozdysponowanego dochodu z tytułu zysku netto osiągnie wartość odpowiadającą kwocie należnego ryczałtu od dochodu z tytułu zysku netto.

Z kolei zgodnie z art. 28h ust. 4 u.p.d.o.p., w przypadku gdy podatnik po dniu poprzedzającym dzień rezygnacji z opodatkowania ryczałtem lub po dniu poprzedzającym dzień utraty prawa do tego opodatkowania dokona wypłaty zysku lub jego dystrybucji w jakiejkolwiek formie, na potrzeby stosowania ust. 3, w przypadku braku przeciwnego dowodu, przyjmuje się, że dochód z tytułu zysku netto, osiągnięty w okresie opodatkowania ryczałtem jest rozdysponowany w ostatniej kolejności.

W tym miejscu należy również przytoczyć niektóre definicje, które zostały wskazane w art. 28c pkt 2, 3, 4 i 5 u.p.d.o.p., zgodnie z tym przepisem ilekroć w niniejszym rozdziale jest mowa o:

Z kolei stosownie do treści art. 28d ust. 2 u.p.d.o.p., podatnik i jego następca prawny są obowiązani wykazywać wyodrębnienie w kapitale własnym zysków lub strat, o których mowa w ust. 1 pkt 2, w sprawozdaniu finansowym sporządzanym zgodnie z przepisami o rachunkowości do roku wypłaty tych zysków lub pokrycia tych strat.

Jeżeli chodzi o termin płatności ryczałtu to stosownie do art. 28t ust. 1 pkt 2 u.p.d.o.p., podatnik jest obowiązany do zapłaty ryczałtu od rozdysponowanego dochodu z tytułu zysku netto - do końca trzeciego miesiąca roku podatkowego następującego po roku, w którym dokonano w całości lub w części wypłaty tego dochodu lub rozdysponowano nim w jakiejkolwiek innej formie.

W myśl art. 28t ust. 2 u.p.d.o.p., podatnik może zapłacić ryczałt, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, jednorazowo w kwocie odpowiadającej ryczałtowi należnemu od dochodu z tytułu zysku netto do końca trzeciego miesiąca roku podatkowego następującego po ostatnim roku opodatkowania ryczałtem. W takim przypadku przepisu art. 28r. ust. 3 nie stosuje się.

Artykuł 28t ust. 3 u.p.d.o.p., stanowi, że jeżeli przed terminem zapłaty ryczałtu, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, podatnik zostanie postawiony w stan likwidacji albo upadłości, zostanie przejęty przez inny podmiot lub zaprzestanie prowadzenia działalności z jakiejkolwiek innej przyczyny, albo znacznie ograniczy zakres tej działalności, termin zapłaty tego ryczałtu upływa z dniem poprzedzającym dzień zaistnienia jednego z tych zdarzeń.

Zgodnie z art. 28 r.u.p.d.o.p.:

1. Do końca trzeciego miesiąca roku podatkowego podatnik jest obowiązany złożyć do urzędu skarbowego deklarację, według ustalonego wzoru, o wysokości dochodu osiągniętego za poprzedni rok podatkowy.

2. Deklarację, o której mowa w ust. 1, składa się za pomocą środków komunikacji elektronicznej zgodnie z przepisami Ordynacji podatkowej.

3. Podatnik, z zastrzeżeniem art. 28t ust. 2, który osiągnął dochód z tytułu zysku netto i w okresie następującym po zakończeniu stosowania opodatkowania ryczałtem rozdysponuje tym dochodem w całości lub w części, jest obowiązany złożyć do urzędu skarbowego deklarację, o której mowa w ust. 1, i wpłacić ryczałt należny od wartości rozdysponowanego dochodu z tytułu zysku netto w terminie do końca trzeciego miesiąca roku podatkowego następującego po roku, w którym ta dyspozycja została dokonana.

Spółka ma wątpliwości w odniesieniu do przypadku wypłacenia wspólnikom w przyszłości zysku wypracowanego w okresie opodatkowania Estońskim CIT, który w tym okresie został przekazany na kapitał zapasowy. W takim przypadku wypłata nastąpiłaby, gdy Spółka nie będzie już podlegać opodatkowaniu Estońskim CIT, a będzie opodatkowana na zasadach ogólnych podatku dochodowego od osób prawnych.

Powyższe wątpliwości Spółki koncentrują się wokół kwestii ustalenia tego, czy po zakończeniu opodatkowania Spółki Ryczałtem, Spółka będzie zobowiązana do zapłaty Ryczałtu z tytułu zysku netto wypracowanego w okresie opodatkowania Ryczałtem i w tym okresie przeznaczonego na podstawie uchwały wspólników Spółki na jej kapitał zapasowy dopiero z chwilą jego rozdysponowania zgodnie z zasadami określonymi w art. 28t ust. 1 pkt 2 u.p.d.o.p.

Mając na uwadze powyższe przepisy zdaniem Spółki, w sytuacji podjęcia decyzji o rezygnacji z opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek nie musi opodatkować niewypłaconego zysku wygenerowanego już w momencie rezygnacji z tej formy opodatkowania. Zdaniem Spółki nawet po wyjściu z Ryczałtu, zysk z tego okresu będzie mógł być opodatkowany w momencie jego faktycznej redystrybucji.

Podsumowując Spółka po zakończeniu opodatkowania Ryczałtem będzie zobowiązana do zapłaty Ryczałtu z tytułu zysku netto wypracowanego w okresie opodatkowania Ryczałtem i w tym okresie przeznaczonego na podstawie uchwały wspólników Spółki na jej kapitał zapasowy dopiero z chwilą jego rozdysponowania zgodnie z zasadami określonymi w art. 28t ust. 1 pkt 2 Ustawy CIT.

Ad. 2.

Wskazane powyżej stanowisko znajduje aktualność również w odniesieniu do stanu faktycznego, w którym po zakończeniu opodatkowania w ramach estońskiego CIT, zmieni się struktura udziałowców.

Zgodnie z art. 28h ust. 3 u.p.d.o.p., podatnik, który zakończył opodatkowanie ryczałtem i osiągnął dochód z tytułu zysku netto oraz nie dokonał jednorazowego rozliczenia ryczałtu od tego dochodu w sposób, o którym mowa w art. 28t ust. 2, stosuje przepisy niniejszego rozdziału w zakresie rozdysponowanego dochodu z tytułu zysku netto do dnia, w którym suma wszystkich należnych ryczałtów od rozdysponowanego dochodu z tytułu zysku netto osiągnie wartość odpowiadającą kwocie należnego ryczałtu od dochodu z tytułu zysku netto.

Jeżeli zatem na chwilę zakończenia opodatkowania w reżimie estońskiego CIT w Spółce pozostaną nierozdysponowane zyski, w odniesieniu do tych zysków Spółka powinna przyjąć pewnego rodzaju fikcję, iż wypłata tych zysków odbywać się będzie w reżimie estońskiego CIT, tj. z zastosowaniem przepisów rozdziału 6b ustawy o CIT.

Wskazany powyżej przepis nie wymaga, aby rozdysponowanie zyskiem następowało na rzecz wspólników będących udziałowcami w czasie opodatkowania estońskim CIT.

Biorąc pod uwagę treść art. 191 § 1 ustawy z dnia 7 grudnia 2023 r. - Kodeks spółek handlowych (tekst jedn.: Dz. U. z 2024 r. poz. 18 z późn. zm., dalej jako: "k.s.h."), wspólnicy mogą podjąć decyzję o wypłacie zysku przeznaczonego uprzednio na kapitał zapasowy.

Zgodnie z art. 192 k.s.h., kwota wypłacanej dywidendy nie może przekraczać zysku za ostatni rok obrotowy, powiększonego o niepodzielone zyski z lat ubiegłych oraz o kwoty przeniesione z utworzonych z zysku kapitałów zapasowego i rezerwowych, które mogą być przeznaczone do podziału (winno być: kwota przeznaczona do podziału między wspólników nie może przekraczać zysku za ostatni rok obrotowy, powiększonego o niepodzielone zyski z lat ubiegłych oraz o kwoty przeniesione z utworzonych z zysku kapitałów zapasowego i rezerwowych, które mogą być przeznaczone do podziału. Kwotę tę należy pomniejszyć o niepokryte straty, udziały własne oraz o kwoty, które zgodnie z ustawą lub umową spółki powinny być przekazane z zysku za ostatni rok obrotowy na kapitały zapasowy lub rezerwowe).

Na gruncie Kodeksu Spółek Handlowych dopuszczalna jest zatem sytuacja, w której pomiędzy podjęciem uchwały o przekazaniu zysku za dany rok na kapitał zapasowy, a podjęciem uchwały o przekazaniu tego zysku do dyspozycji wspólników, zmieni się struktura udziałowców. Wówczas dla ustalenia podmiotu uprawnionego do uzyskania udziału w zysku, istotna jest data podjęcia uchwały o przekazaniu do wypłaty zysku uprzednio przekazanego na kapitał zapasowy. Data ta będzie wyznaczać uprawnionych do dywidendy, zgodnie z art. 193 § 1 k.s.h., który wskazuje, iż uprawnionymi do dywidendy za dany rok obrotowy są wspólnicy, którym udziały przysługiwały w dniu powzięcia uchwały o podziale zysku.

Przepisy ustawy o CIT nie wskazują, że wypłata zysku wypracowanego w okresie opodatkowania estońskim CIT musi nastąpić na rzecz tych samych podmiotów, które posiadały udziały w spółce w okresie opodatkowania estońskim CIT.

Mając powyższe na uwadze, należy uznać, że w przypadku wypłaty zysków wypracowanych w okresie opodatkowania estońskim CIT po zakończeniu opodatkowania w ww. modelu, dojdzie do powstania obowiązku zapłaty ryczałtu od dochodów spółek, ale dopiero w momencie faktycznego rozdysponowania zysku, niezależnie od tego, kto będzie podmiotem uprawnionym do otrzymania tego zysku w momencie jego wypłaty.

Tym samym, Spółka będzie zobowiązana do zapłaty podatku CIT w stawce 20%, jednakże jeżeli w chwili rozdysponowania zysku, wspólnikami będą osoby prawne, nie będą one mogły skorzystać z możliwości pomniejszenia własnego podatku dochodowego w sposób wskazany w art. 30a ust. 19 pkt 2 ustawy o PIT.

Ad. 3.

W zakresie pytania 3, Wnioskodawca wskazuje, że w przypadku utraty prawa do opodatkowania estońskim CIT, należy uznać, że podatnik zakończył okres opodatkowania estońskim CIT w terminie określonym w art. 28I ust. 1 pkt 4. Tym samym, wraz z końcem roku poprzedzającego rok podatkowy, w którym podatnik utracił prawo do korzystania z opodatkowania w formie estońskiego CIT, należy rozpoznać u niego dochód z tytułu nierozdysponowanych zysków, który podlega opodatkowaniu w chwili jego faktycznej dystrybucji do wspólników, zgodnie z zasadami opisanymi powyżej.

Niezależnie zatem od powodów zakończenia opodatkowania w reżimie estońskiego CIT (czy to wskutek samodzielnej decyzji podatnika, czy też utraty prawa do korzystania z tej formy opodatkowania), obowiązek zapłaty podatku od zysku wypracowanego w okresie opodatkowania estońskim CIT, pojawia się dopiero w momencie redystrybucji tego zysku, o ile Podatnik nie zdecyduje się na jednorazową zapłatę podatku w myśl art. 28t ust. 2.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo Pani we wniosku jest prawidłowe.

Odstępuję od uzasadnienia prawnego tej oceny.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Państwa i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie zdarzeniem przyszłym podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

POUCZENIE o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 z późn. zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Państwa sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i muszą się Państwo zastosować do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

POUCZENIE o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego.. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 z późn. zm.; dalej jako "p.p.s.a.".

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 p.p.s.a.). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 p.p.s.a.):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 p.p.s.a.), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a p.p.s.a.).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a p.p.s.a.).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa.

Podstawą prawną dla odstąpienia od uzasadnienia interpretacji jest art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej.