0111-KDIB2-1.4010.465.2022.1.AR - Ulga na robotyzację

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA - stanowisko nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

8 lipca 2022 r. wpłynął Państwa wniosek z tego samego dnia o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych dotyczącej ulgi na robotyzację.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego

X S.A. (dalej: "Wnioskodawca" lub "Spółka") jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych. Rok podatkowy Spółki odpowiada rokowi kalendarzowemu. Spółka prowadzi działalność gospodarczą w zakresie (...). Głównym celem działalności Spółki jest dostarczanie szerokiemu gronu odbiorców wysokiej jakości produktów żywnościowych poprzez systematyczne ulepszanie oferowanych wyrobów oraz stałe poszerzanie asortymentu zgodnie ze zidentyfikowanymi potrzebami rynkowymi. Działania te podejmowane i realizowane są przez zespoły składające się z pracowników Spółki oraz osoby współpracujące ze Spółką w ramach poszczególnych jednostek organizacyjnych.

W związku z dynamicznym rozwojem działalności Spółka stale usprawnia procesy produkcyjne poprzez wprowadzanie innowacyjnych maszyn i urządzeń przemysłowych. Celem Spółki w tym zakresie jest stworzenie środowiska produkcyjnego, w którym część powtarzalnych bądź też złożonych i wymagających precyzji procesów wykonywana byłaby w sposób zautomatyzowany.

W konsekwencji Spółka systematycznie rozszerza park maszynowy wykorzystywany w działalności gospodarczej o składniki majątku (w szczególności maszyny, urządzenia przemysłowe i narzędzia), które wchodzić będą w skład zautomatyzowanych i zrobotyzowanych stanowisk pracy. Spółka zamierza również wyposażyć ww. środki trwałe w odpowiednie systemy, programy, itp. niezbędne do poprawnego ich uruchomienia i przyjęcia do używania.

Wnioskodawca szczegółowo analizuje specyfikacje techniczne oraz funkcje użytkowe składników majątkowych, które planuje pozyskać w ramach procesów inwestycyjnych, także pod kątem definicji wydatków na robotyzację, określonych w art. 38eb ustawy o CIT, które począwszy od 2022 r. uprawniają do skorzystania z tzw. "ulgi na robotyzację".

Wnioskodawca nie ma wątpliwości, że niektóre spośród składników majątku, które pozyskuje i ma zamiar pozyskać w ramach inwestycji związanych z automatyzacją i robotyzacją procesów produkcyjnych, stanowią lub będą stanowić środki trwałe wymienione w art. 38eb ust. 2 pkt 1 lit. a-e lub wartości niematerialne określone w art. 38eb ust. 2 pkt 2 ustawy o CIT (dalej łącznie jako: "środki trwałe" lub "WNIP"). Odpowiednie środki trwałe spełniają/spełniać będą definicję robotów przemysłowych, o której mowa w art. 38eb ust. 3 ustawy o CIT lub odpowiednio definicję maszyn i urządzeń peryferyjnych do robotów przemysłowych funkcjonalnie z nimi związanych, o której mowa w art. 38eb ust. 4 ustawy o CIT, lub stanowią/będą stanowić wartości niematerialne i prawne, o których mowa w art. 38eb ust. 2 pkt 2 ustawy o CIT.

Dla przykładu, obecnie prowadzone przez Spółkę inwestycje, które zdaniem Spółki mieszczą się w definicji robotyzacji i mogą zostać objęte ulgą obejmują następujące składniki majątkowe:

1) Zrobotyzowana linia pakująca:

Główną funkcjonalnością linii jest wieloetapowy proces przygotowania i pakowania wyrobów paczkowanych w kartony, które następnie układane będą na paletach towarowych. W pierwszej kolejności robot przemysłowy formuje opakowanie z pobieranej tektury, a następnie kolejny robot w postaci zautomatyzowanego ramienia pobiera wyroby z ruchomego przenośnika (taśmy) oraz umieszcza je w kartonach. Detekcja produktów na taśmie odbywa się za pomocą systemu wizyjnego. Końcowo wypełnione opakowania są zamykane przez robota, gotowe do paletyzacji i dalszego transportu. Całość procesu odbywa się automatycznie z wykorzystaniem robotów oraz urządzeń peryferyjnych związanych z nimi, pod nadzorem i kontrolą operatora linii, który poprzez interfejs użytkownika dopasowuje ustawienia linii do używanych materiałów lub do pakowanych produktów.

2) Uniwersalny robot paletyzujący:

Urządzenie to służy do wyładowywania i paletyzacji (sztaplowania) różnorodnych przedmiotów ze stanowiska wyładunkowego na palety przeznaczone do przenoszenia i składowania wyrobów. Robot wyposażony jest w mechaniczny chwytak w postaci maty podciśnieniowej, dzięki której może przenosić przedmioty o dowolnym kształcie, o masie nieprzekraczającej 10 kg. Robot porusza się w 6 osiach oraz zamocowany jest na postumencie obsługiwanym przez mechanizm osi liniowej, który odpowiada za dostosowanie wysokości stanowiska pracy robota w celu zwiększenia jego zakresu ruchu. Robot jest w pełni przystosowany do bezpiecznej interakcji z operatorem poprzez interfejs użytkownika, dzięki któremu operator jest w stanie zaprogramować i przystosować urządzenie do pracy wykonywanej w różnych miejscach i na różnych stanowiskach. Interfejs dostarcza również operatorowi informacji niezbędnych do prawidłowej wizualizacji, monitorowania i kontroli pracy robota. Dodatkowo, operator może odpowiednio zaprogramować i obsługiwać urządzenia peryferyjne funkcjonalnie związane z robotem poprzez programowalny sterownik logiczny zainstalowany wewnątrz robota.

W prowadzonej działalności gospodarczej Spółka wykorzystuje i zamierza wykorzystywać zarówno:

Spółka traktuje/zamierza traktować nabyte lub leasingowane składniki majątku jako środki trwałe w rozumieniu art. 16a ust. 1 lub odpowiednio art. 16a ust. 2 pkt 3 ustawy o CIT, wpisane do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych prowadzonej przez Spółkę.

Spółka ujmuje w prowadzonych księgach rachunkowych zdarzenia gospodarcze obejmujące nabycie środków trwałych/WNIP na podstawie otrzymywanych faktur.

Nabycie środków trwałych/WNIP może być finansowane poprzez środki pieniężne udostępnione Spółce przez bank w ramach linii kredytowej lub kredytów celowych. W związku z tym, Spółka może ponieść także koszty związane z finansowaniem nabycia środków trwałych/WNIP w postaci odsetek i prowizji.

Koszty nabycia środków trwałych mogą obejmować także koszty związane z zakupem i przyjęciem do używania, które zgodnie z przepisami ustawy o CIT zaliczane są do wartości początkowej środków trwałych.

Przy dokonywaniu płatności na rzecz dostawców oraz jednostek finansujących, Spółka dokonuje odpowiednich księgowań odzwierciedlających zmniejszenie aktywów krótkoterminowych (tj. środków pieniężnych zgromadzonych na rachunkach bankowych).

Spółka ewidencjonuje zdarzenia gospodarcze polegające na zawarciu umowy leasingu finansowego w prowadzonych księgach rachunkowych. Kwoty wynikające z umowy leasingu finansowego Spółka ujmuje na odpowiednich kontach księgowych. Wnioskodawca wskazuje przy tym, że zapis księgowy dokonywany w momencie zawarcia umowy obejmuje całą kwotę zawartą w ww. umowie, tj. kwotę opłaty wstępnej oraz łączną kwotę opłat leasingowych (w części dotyczącej kapitału oraz w części dotyczącej odsetek). Zapis ten dokonywany jest w księgach rachunkowych obustronnie na kontach bilansowych - po stronie aktywów jako "Środki trwałe" oraz odpowiednio po stronie pasywów jako "Zobowiązanie leasingowe krótkoterminowe/ długoterminowe".

W związku z obowiązującymi od 1 stycznia 2022 r. regulacjami Wnioskodawca zamierza skorzystać ze wspomnianej wyżej ulgi na robotyzację. Ulga ta pozwala podatnikom uzyskującym przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych na odliczenie od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18 ustawy o CIT, kwotę stanowiącą 50% kosztów uzyskania przychodów poniesionych w roku podatkowym na robotyzację.

Spółka nadmienia, że koszty kwalifikowane poniesione na robotyzację, których dotyczy niniejszy wniosek, nie zostały/nie zostaną uwzględnione w kalkulacji dochodu zwolnionego na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 lub 34a ustawy o CIT. Ponadto ww. koszty kwalifikowane nie zostały/nie zostaną zwrócone w jakiejkolwiek formie jak również nie zostały/nie zostaną odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym.

Wobec tak zaistniałego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, Wnioskodawca powziął szereg wątpliwości związanych z prawidłowym stosowaniem przepisów o uldze na robotyzację w przypadku odpowiednio nabycia lub leasingu środków trwałych oraz nabycia wartości niematerialnych i prawnych, o których mowa w art. 38eb ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy o CIT.

Pytania

1) Czy w przypadku nabycia środków trwałych/WNIP, przez koszty nabycia, o których mowa w art. 38eb ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy o CIT, należy rozumieć cenę nabycia w rozumieniu art. 16g ust. 3 ustawy o CIT, tj. kwotę należną zbywcy powiększoną o koszty związane z zakupem, naliczone do dnia przekazania środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej do używania, co do zasady pomniejszoną o podlegający odliczeniu podatek od towarów i usług?

2) Czy w przypadku nabycia środków trwałych/WNIP, do kosztów nabycia, o których mowa w pytaniu 1, zalicza się także koszty 50% prowizji i odsetek od kredytu zaciągniętego w celu sfinansowania nabycia odnośnych środków trwałych/WNIP?

3) Jeżeli odpowiedź na pytanie nr 2 jest twierdząca, to czy odliczeniu od podstawy opodatkowania podatkiem CIT, zgodnie z art. 38eb ust. 1 w związku z art. 38eb ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy o CIT, podlega kwota stanowiąca 50% kosztów prowizji i odsetek od kredytu zaciągniętego w celu sfinansowania nabycia odnośnych środków trwałych/WNIP, zapłaconych lub skapitalizowanych w okresie od momentu zaciągnięcia kredytu (nie wcześniej niż 1 stycznia 2022 r.) do końca okresu, o którym mowa w art. 38eb ust. 5, tj. w obecnym stanie prawnym - do końca roku podatkowego, który rozpoczął się w 2026 r.?

4) Czy w przypadku nabycia środków trwałych/WNIP, odliczenia pełnej kwoty ulgi na robotyzację, tj. 50% kosztów uzyskania przychodów, o których mowa w art. 38eb ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy o CIT, dokonuje się w rozliczeniu za rok podatkowy, w którym doszło do poniesienia kosztu nabycia, tj. na który ujęto koszt w księgach zgodnie z art. 15 ust. 4e ustawy o CIT, bez względu na rodzaj konta, na jakim dokonany został zapis księgowy?

5) Jeżeli odpowiedź na pytanie nr 4 jest przecząca, to czy w przypadku nabycia środków trwałych/ WNIP, odliczenia 50% kosztów uzyskania przychodów, o których mowa w art. 38eb ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy o CIT, należy dokonać w rozliczeniu za rok, w którym doszło do fizycznego wydatkowania (zapłaty) kosztów uzyskania przychodów poniesionych na robotyzację?

6) Czy w przypadku korzystania ze środków trwałych na podstawie umowy leasingu, o którym mowa w art. 17f ustawy o CIT (leasing finansowy) odliczeniu od podstawy opodatkowania podatkiem CIT, zgodnie z art. 38eb ust. 1 w związku z art. 38eb ust. 2 pkt 4 ustawy o CIT, podlegać będzie kwota stanowiąca 50% sumy opłat ustalonych w umowie leasingu ponoszonych przez korzystającego w całym podstawowym okresie umowy, za cały okres jej obowiązywania, niezależnie od tego, że umowa może obejmować okres wykraczający poza okres ponoszenia kosztów uzyskania przychodów, o którym mowa w art. 38eb ust. 5 ustawy o CIT?

7) Czy w przypadku korzystania z środków trwałych na podstawie umowy leasingu, o którym mowa w art. 17f ustawy o CIT (leasing finansowy), za koszty uzyskania przychodów podlegające odliczeniu w ramach "ulgi na robotyzację", o których mowa w art. 38eb ust. 2 pkt 4 ustawy o CIT uznaje się wszelkie elementy składowe opłat leasingowych wskazane w umowie leasingu, tj. w szczególności opłatę wstępną/przygotowawczą, części kapitałowe jak i części odsetkowe opłat?

8) Czy w przypadku korzystania ze środków trwałych na podstawie umowy leasingu, o którym mowa w art. 17f ustawy o CIT (leasing finansowy), odliczenia pełnej kwoty ulgi, tj. 50% kosztów uzyskania przychodów, o których mowa w art. 38eb ust. 2 pkt 4 ustawy o CIT, dokonuje się w rozliczeniu za rok podatkowy, w którym doszło do ujęcia umowy leasingu w księgach rachunkowych na podstawie umowy?

Państwa stanowisko w sprawie

Ad. 1

W przypadku nabycia środków trwałych/WNIP, przez koszty nabycia, o których mowa w art. 38eb ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy o CIT, należy rozumieć cenę nabycia w rozumieniu art. 16g ust. 3 ustawy o CIT, tj. kwotę należną zbywcy powiększoną o koszty związane z zakupem naliczone do dnia przekazania środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej do używania, co do zasady pomniejszoną o podlegający odliczeniu podatek od towarów i usług.

Ad. 2

W przypadku nabycia środków trwałych/WNIP, do kosztów nabycia, o których mowa w pytaniu 1, zalicza się także koszty odsetek od kredytu zaciągniętego w celu sfinansowania nabycia odnośnych środków trwałych/WNIP.

Ad. 3

Odliczeniu od podstawy opodatkowania podatkiem CIT, zgodnie z art. 38eb ust. 1, w związku z art. 38eb ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy o CIT, podlega kwota stanowiąca 50% kosztów odsetek od kredytu zaciągniętego w celu sfinansowania nabycia odnośnych środków trwałych/WNIP, zapłaconych lub skapitalizowanych w okresie od momentu zaciągnięcia kredytu (nie wcześniej niż 1 stycznia 2022 r.) do końca okresu, o którym mowa w art. 38eb ust. 5, tj. w obecnym stanie prawnym - do końca roku podatkowego, który rozpoczął się w 2026 r.

Ad. 4

W przypadku nabycia środków trwałych/WNIP, odliczenia pełnej kwoty ulgi na robotyzację, tj. 50% kosztów uzyskania przychodów, o których mowa w art. 38eb ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy o CIT, dokonuje się w rozliczeniu za rok podatkowy, w którym doszło do poniesienia kosztu nabycia, tj. na który ujęto koszt w księgach zgodnie z art. 15 ust. 4e ustawy o CIT, bez względu na rodzaj konta, na jakim dokonany został zapis księgowy.

Ad. 5

Jeżeli odpowiedź na pytanie nr 4 jest przecząca, to w przypadku nabycia środków trwałych/WNIP, odliczenia 50% kosztów uzyskania przychodów, o których mowa w art. 38eb ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy o CIT, należy dokonać w rozliczeniu za rok, w którym doszło do fizycznego wydatkowania (zapłaty) kosztów uzyskania przychodów poniesionych na robotyzację.

Ad. 6

W przypadku korzystania ze środków trwałych na podstawie umowy leasingu, o którym mowa w art. 17f ustawy o CIT (leasing finansowy) odliczeniu od podstawy opodatkowania podatkiem CIT, zgodnie z art. 38eb ust. 1 w związku z art. 38eb ust. 2 pkt 4 ustawy o CIT, podlegać będzie kwota stanowiąca 50% sumy opłat ustalonych w umowie leasingu ponoszonych przez korzystającego w całym podstawowym okresie umowy, za cały okres jej obowiązywania, niezależnie od tego, że umowa może obejmować okres wykraczający poza okres ponoszenia kosztów uzyskania przychodów, o którym mowa w art. 38eb ust. 5 ustawy o CIT.

Ad. 7

W przypadku korzystania ze środków trwałych na podstawie umowy leasingu, o którym mowa w art. 17f ustawy o CIT (leasing finansowy), za koszty uzyskania przychodów podlegające odliczeniu w ramach "ulgi na robotyzację", o których mowa w art. 38eb ust. 2 pkt 4 ustawy o CIT uznaje się wszelkie elementy składowe opłat leasingowych wskazane w umowie leasingu, tj. w szczególności opłatę wstępną/przygotowawczą, części kapitałowe jak i części odsetkowe opłat.

Ad. 8

W przypadku korzystania ze środków trwałych na podstawie umowy leasingu, o którym mowa w art. 17f ustawy o CIT (leasing finansowy), odliczenia pełnej kwoty ulgi, tj. 50% kosztów uzyskania przychodów, o których mowa w art. 38eb ust. 2 pkt 4 ustawy o CIT, dokonuje się w rozliczeniu za rok podatkowy, w którym doszło do ujęcia umowy leasingu w księgach rachunkowych na podstawie umowy.

UZASADNIENIE stanowiska Wnioskodawcy

Ad. pytanie nr 1 i 2

W przypadku nabycia środków trwałych/WNIP, przez koszty nabycia, o których mowa w art. 38eb ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy o CIT, należy rozumieć cenę nabycia w rozumieniu art. 16g ust. 3 ustawy o CIT oraz koszty odsetek od kredytu zaciągniętego w celu sfinansowania nabycia odnośnych środków trwałych/WNIP.

Zgodnie z art. 38eb ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy o CIT, za koszty uzyskania przychodów poniesione na robotyzację uznaje się m.in.:

Przepisy dotyczące ulgi na robotyzację nie określają jednocześnie, co konkretnie należy rozumieć pod pojęciem "kosztów nabycia".

Zdaniem Wnioskodawcy, zasadne jest zastosowanie w tym względzie literalnej wykładni przepisów prawa. Zgodnie ze znaczeniem słownikowym, pojęcie "kosztów" oznacza "sumę pieniędzy na kupno lub opłacenie czegoś, nakłady przedsiębiorstwa, wartość, cenę czegoś" (Słownik Języka Polskiego, sjp.pl). Zastosowane w przepisach podatkowych pojęcie "kosztu nabycia" jest więc pojęciem o szerokim znaczeniu, które w ocenie Wnioskodawcy rozumieć należy jako wszelkie koszty poniesione przez podatnika na nabycie danego składnika majątkowego.

W ocenie Spółki, w pojęciu tym mieści się cena nabycia, która w przepisach ustawy o CIT została zdefiniowana w odniesieniu do środków trwałych w art. 16g ust. 3 ustawy o CIT (pytanie 1), powiększona o ewentualne koszty finansowania zakupu, tj. koszty ewentualnych odsetek od kredytu zaciągniętego na sfinansowanie nabycia środków trwałych kwalifikujących się do objęcia ulgą na robotyzację (pytanie 2).

Zgodnie z art. 16g ust. 3 ustawy o CIT, za cenę nabycia uważa się kwotę należną zbywcy, powiększoną o koszty związane z zakupem naliczone do dnia przekazania środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej do używania, a w szczególności o koszty transportu, załadunku i wyładunku, ubezpieczenia w drodze, montażu, instalacji i uruchomienia programów oraz systemów komputerowych, opłat notarialnych, skarbowych i innych, odsetek, prowizji, oraz pomniejszoną o podatek od towarów i usług, z wyjątkiem przypadków, gdy zgodnie z odrębnymi przepisami podatek od towarów i usług nie stanowi podatku naliczonego albo podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty należnego podatku o podatek naliczony albo zwrot różnicy podatku w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. W przypadku importu cena nabycia obejmuje cło i podatek akcyzowy od importu składników majątku.

W ocenie Spółki, tak określona cena nabycia będzie mieścić się w zakresie pojęcia kosztów nabycia w rozumieniu art. 38eb ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy o CIT.

Jednocześnie, w ocenie Spółki, zakres pojęcia "kosztów nabycia" nie ogranicza się wyłącznie do samej ceny nabycia środka trwałego/WNIP. Pogląd ten odzwierciedla brzmienie uzasadnienia do projektu ustawy wprowadzającej ulgę na robotyzację do polskiego systemu podatkowego (druk sejmowy 1531), w którym stwierdzono, że "zakup samego robota to część całkowitych kosztów wdrożenia, które obejmują także dobór osprzętu, stworzenie stanowiska pracy oraz instalację.". Stwierdzenie to jasno wskazuje na szerokie znaczenie pojęcia kosztów nabycia jako całości kosztów związanych z procesem nabycia i uruchomienia zrobotyzowanego stanowiska pracy.

W ocenie Wnioskodawcy, w zakresie kosztów związanych z zakupem środków trwałych/ WNIP, o którym mowa w art. 38eb ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy o CIT, mieszczą się także koszty finansowania takiego zakupu, tj. odsetki od kredytu zaciągniętego w celu sfinansowania odnośnych środków trwałych/WNIP. Koszty odsetek pozostają bowiem w ścisłym związku z nabyciem danego składnika majątku, wobec czego powinny zostać w sposób bezpośredni przypisane do kosztów jego nabycia.

Jednocześnie, przepisy regulujące ulgę na robotyzacje nie wskazują, aby koszty finansowania zakupu miały być wyłączone z całokształtu kosztów nabycia robotów i innych wskazanych w tych przepisach środków trwałych i WNIP, które zgodnie z art. 38eb ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy o CIT stanowią koszty uzyskania przychodów poniesione na robotyzację.

Wnioskodawca zauważa przy tym, że przepisy regulujące ulgę na robotyzację nie przewidują także szczegółowych postanowień, które wskazywałyby, że kosztem kwalifikowanym miałyby być odpisy amortyzacyjne od środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, o których mowa w art. 38eb ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy o CIT, dokonywane w okresie obowiązywania ulgi. Przepisy te mają inną konstrukcję niż regulacje ustawy o CIT dotyczące ulgi na działalność badawczo-rozwojową, w których wprost wskazano, że kosztem kwalifikowanym są właśnie odpisy amortyzacyjne od środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych wykorzystywanych w działalności badawczo-rozwojowej. W konsekwencji, nie ma podstaw aby uznać, że kosztem kwalifikowanym dla celów ulgi na robotyzację miałyby być odpisy amortyzacyjne od odnośnych środków trwałych. Kwota odpisów amortyzacyjnych dokonanych w danym roku podatkowym pozostaje zatem bez znaczenia dla ustalenia kwoty kosztów kwalifikujących się do objęcia ulgą na robotyzację.

Ze względu na powyższe, Spółka stoi na stanowisku, że w przypadku nabycia środków trwałych/WNIP przez koszty nabycia, o których mowa w art. 38eb ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy o CIT, należy rozumieć cenę nabycia w rozumieniu art. 16g ust. 3 ustawy o CIT, tj. kwotę należną zbywcy powiększoną o koszty związane z zakupem naliczone do dnia przekazania środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej do używania, co do zasady pomniejszoną o podlegający odliczeniu podatek od towarów i usług, jak również odsetki od kredytu zaciągniętego w celu sfinansowania nabycia odnośnych środków trwałych/ WNIP.

Ad. pytanie nr 3

Jeżeli odpowiedź na pytanie nr 2 jest twierdząca, to odliczeniu od podstawy opodatkowania w ramach ulgi na robotyzację podlegać będzie kwota stanowiąca 50% kosztów odsetek zapłaconych lub skapitalizowanych od dnia zaciągnięcia kredytu (nie wcześniej niż 1 stycznia 2022 r.) do końca roku podatkowego rozpoczętego w 2026 r.

Zgodnie z art. 38eb ust. 1 ustawy o CIT, podatnik uzyskujący przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych może odliczyć od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18, kwotę stanowiącą 50% kosztów uzyskania przychodów poniesionych w roku podatkowym na robotyzację, przy czym kwota odliczenia nie może przekraczać kwoty dochodu uzyskanego przez podatnika w roku podatkowym z przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych.

W myśl art. 38eb ust. 5 ustawy o CIT, odliczenie to ma zastosowanie do kosztów uzyskania przychodów poniesionych na robotyzację od początku roku podatkowego, który rozpoczął się w 2022 r., do końca roku podatkowego, który rozpoczął się w 2026 r.

Zgodnie z ogólnymi zasadami ustawy o CIT, odsetki od kredytów stanowią koszt podatkowy na zasadzie kasowej, tj. w momencie ich zapłaty (art. 16 ust. 1 pkt 11) lub kapitalizacji (art. 16 ust. 1 pkt 10 ustawy o CIT)

Jak wskazano wyżej, w ocenie Wnioskodawcy w przypadku zaciągnięcia kredytu w celu sfinansowania zakupu środków trwałych/WNIP, o których mowa w art. 38eb ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy o CIT, odsetki od tego kredytu należy uznać za element kosztów nabycia w rozumieniu przepisów ulgi na robotyzację. Odsetki - jako koszty obsługi finansowania nabycia robotów - są nieodłącznymi kosztami nabycia samych robotów. Należy przy tym uwzględnić wspomniane wyżej ogólne zasady zaliczania kosztów odsetek do kosztów uzyskania przychodów w świetle przepisów ustawy o CIT.

Na tej podstawie, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że jeżeli odpowiedź na pytanie nr 2 jest twierdząca, tj. za "koszty nabycia" w rozumieniu art. 38eb ust. 2 ustawy o CIT uważa się także koszty odsetek od kredytu zaciągniętego w celu sfinansowania nabycia środków trwałych/ WNIP, to odliczeniu w ramach ulgi na robotyzację podlega 50% kwoty odsetek zapłaconych lub skapitalizowanych w okresie od momentu zaciągnięcia kredytu (nie wcześniej niż 1 stycznia 2022 r.) do końca okresu, o którym mowa w art. 38eb ust. 5 ustawy o CIT, tj. w obecnym stanie prawnym - do końca roku podatkowego, który rozpoczął się w 2026 r.

Ad. pytanie nr 4

W przypadku nabycia środków trwałych/WNIP, odliczenia pełnej kwoty ulgi na robotyzację, tj. 50% kosztów uzyskania przychodów poniesionych na robotyzację dokonuje się w rozliczeniu za rok podatkowy, w którym doszło do poniesienia kosztu nabycia zgodnie z art. 15 ust. 4e ustawy o CIT, tj. ujęcia w księgach na podstawie faktury lub innego dokumentu, bez względu na rodzaj konta, na jakim dokonany został zapis księgowy.

Zgodnie z art. 38eb ust. 1 podatnik uzyskujący przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych może odliczyć od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18, kwotę stanowiącą 50% kosztów uzyskania przychodów poniesionych w roku podatkowym na robotyzację, przy czym kwota odliczenia nie może przekraczać kwoty dochodu uzyskanego przez podatnika w roku podatkowym z przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych.

Zgodnie z art. 38eb ust. 5 odliczenia tego dokonuje się w zeznaniu podatkowym za rok podatkowy, składanym wraz z informacją zawierającą wykaz poniesionych kosztów podlegających odliczeniu.

Przepisy podatkowe w zakresie "ulgi na robotyzację" przewidują zatem, że aby koszt podlegał odliczeniu, powinien zostać poniesiony przez podatnika na robotyzację w danym roku podatkowym. Koszt ten będzie mógł zostać odliczony od podstawy opodatkowania w części stanowiącej 50%, przy czym ogólna kwota odliczenia nie może przewyższać dochodu osiągniętego przez podatnika ze źródła przychodów innych niż zyski kapitałowe.

Przepisy dotyczące ulgi na robotyzację nie zawierają przy tym szczegółowych uregulowań określających, w jaki sposób należy ustalić moment poniesienia kosztów na robotyzację. W ocenie Wnioskodawcy należy w związku z tym odwołać się do przepisu ogólnego określającego dzień poniesienia kosztów uzyskania przychodów na gruncie ustawy o CIT.

Przepisem takim jest art. 15 ust. 4e ustawy o CIT, zgodnie z którym za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4f-4h, uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów.

Zdaniem Spółki, w przypadku nabycia środków trwałych/WNIP, udokumentowanego odpowiednią fakturą, dniem poniesienia kosztu nabycia składnika majątkowego kwalifikującego się do objęcia ulgą na robotyzację będzie zatem dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie faktury lub innego dokumentu.

W ocenie Spółki pojęcie "ujęcia kosztu w księgach (zaksięgowania)" należy rozumieć w ten sposób, że faktura dokumentująca nabycie nie musi zostać ujęta obligatoryjnie na koncie kosztowym w znaczeniu bilansowym (tj. obniżającym na wynik finansowy). Innymi słowy, poniesienie kosztu w rozumieniu ustawy o CIT nie jest tożsame z poniesieniem kosztu rachunkowego (bilansowego), lecz następuje na moment ujęcia w księgach (zaksięgowania) faktury dokumentującej koszt, bez względu na rodzaj konta, na jakim dokonany został zapis księgowy.

Swoje stanowisko w tym zakresie Spółka opiera na ogólnie przyjętym i utrwalonym w praktyce rozumieniu pojęcia "ujęcia kosztu w księgach", zawartego w art. 15 ust. 4e ustawy o CIT. Stanowisko to znajduje potwierdzenie w aktualnej praktyce organów podatkowych, czego reprezentatywne przykłady Wnioskodawca przestawia poniżej.

Przykładowo, w interpretacji indywidualnej z 9 marca 2022 r., Znak: 0111-KDIB1-1.4010.12.2022.1.AW, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej potwierdził, że data ujęcia wydatku jako kosztu w ujęciu bilansowym nie może zmieniać kwalifikacji danego wydatku w ujęciu podatkowym, oraz stwierdził, że: "dniem poniesienia kosztu uzyskania przychodów, o którym mowa w art. 15 ust. 4e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych jest, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4f-4h, dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów, bez względu na sposób ujęcia tego kosztu dla celów rachunkowych (bilansowych), tj. bez względu na to, czy dany wydatek ujęto w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na koncie kosztowym czy też nie."

Ponadto, w interpretacji indywidualnej z 4 marca 2022 r., Znak: 0111-KDIB1-1.4010.673.2021.2.SH, organ podatkowy stwierdził, że: "ustawodawca w art. 15 ust. 4e u.p.d.o.p., definiując termin poniesienia kosztu odwołał się do pewnych pojęć, znanych przepisom o rachunkowości i niezdefiniowanych w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych jak rezerwy czy bierne rozliczenia międzyokresowe kosztów. W odniesieniu do tych wyrażeń niezbędne jest odwołanie się przy ich wykładni do przepisów ustawy o rachunkowości. Nie ma natomiast podstaw, aby dokonywać takiego zabiegu w stosunku do pojęcia kosztu jako kosztu ujętego w księgach rachunkowych. W zakresie wszelkich wydatków stanowiących na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych pośrednie koszty uzyskania przychodów, które w momencie poniesienia, dla celów księgowych, są ujmowane na innych kontach niż kosztowe (tj. nie są księgowane jako koszt), podatnik jest zobowiązany do rozpoznania ich w kosztach podatkowych w dacie, pod którą dany wydatek zostanie ujęty w księgach rachunkowych bez względu na rodzaj konta, na jakim zostanie dokonany zapis księgowy, z wyjątkiem sytuacji, gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów."

Ponadto, stanowisko Spółki w zakresie interpretacji pojęcia "ujęcia kosztu w księgach (zaksięgowania)" zawartego w art. 15 ust. 4e ustawy o CIT znajduje potwierdzenie w bieżącej praktyce sądów administracyjnych.

Przykładowo, w wyroku z dnia 6 grudnia 2016 r., sygn. akt. II FSK 2221/16, Naczelny Sąd Administracyjny ("NSA") podtrzymał w mocy wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 15 maja 2015 r., sygn. akt. III SA/Wa 1319/15, wskazując przy tym, że: "Za dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu, w przypadku braku faktury (rachunku) - w rozumieniu art. 15 ust. 4e u.p.d.o.p. - należy uznać dzień, w którym koszt ten zaewidencjonowano w urządzeniach księgowych podatnika. Zaksięgowanie takiego kosztu nie oznacza ujęcia go w księgach rachunkowych jako kosztu, ale wprowadzenie do systemu ewidencyjnego pod dowolną postacią. W konsekwencji rozpoznanie takiego kosztu jako kosztu podatkowego jest niezależne od jego bilansowego ujęcia (...)."

Podobnie w wyroku z dnia 7 lipca 2021 r., sygn. akt. II FSK 3618/18, NSA oddalił skargę kasacyjną organu podatkowego na wyrok WSA w Warszawie z dnia 22 czerwca 2018 r. sygn. akt III SA/Wa 2816/17, uzasadniając swoje stanowisko w następujący sposób: "Co się tyczy analizowanego art. 15 ust. 4e u.p.d.o.p., takie odesłanie pośrednio dotyczy tylko ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów, będących pojęciami stricte bilansowymi, w przeciwieństwie do użytego w tymże przepisie zwrotu "dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku)". W tym fragmencie nie ma jednak odesłania do zasad ustalania dnia poniesienia kosztu w rozumieniu prawa bilansowego, lecz do momentu wykonania ściśle określonej czynności związanej z prowadzeniem ksiąg rachunkowych. Zgodnie z art. 20 ust. 1 ustawy o rachunkowości, do ksiąg rachunkowych okresu sprawozdawczego należy wprowadzać w postaci zapisu, każde zdarzenie, które nastąpiło w tym okresie."

Ze względu na powyższe, w ocenie Spółki, w świetle przepisów ustawy o CIT oraz praktyki ich stosowania, należy uznać, że datą poniesienia kosztu zgodnie z art. 15 ust. 4e ustawy o CIT będzie data na którą ujęto koszt w księgach (zaksięgowano), bez względu na rodzaj konta, na jakim dokonany został zapis księgowy. A zatem, w kontekście "ulgi na robotyzację", zdaniem Wnioskodawcy, Spółka uprawniona będzie do dokonania odliczenia pełnej kwoty ulgi, tj. 50% kosztów nabycia, w rozliczeniu za rok podatkowy, w którym doszło do poniesienia kosztu nabycia, tj. na który ujęto koszt w księgach na jakimkolwiek koncie zgodnie z art. 15 ust. 4e ustawy o CIT, niezależnie od momentu, w którym odpis amortyzacyjny stanie się kosztem księgowym lub podatkowym. Przykładowo, jeśli dana faktura wystawiona w grudniu danego roku wpłynie do Spółki w styczniu roku kolejnego, i zostanie ujęta w księgach Spółki (na jakimkolwiek koncie, niekoniecznie obciążającym rachunek wyników) pod datą grudniową, to Spółka będzie uprawniona do odliczenia 50% wynikających z tej faktury kosztów nabycia w rozliczeniu za rok podatkowy obejmujący grudzień.

Ad. pytanie nr 5

Jeżeli stanowisko Spółki w zakresie pytania nr 4 jest nieprawidłowe, to w przypadku nabycia środków trwałych/ WNIP określonych w art. 38eb ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy o CIT, odliczenia należy dokonać w rozliczeniu za rok, w którym doszło do wydatkowania (zapłaty) kosztów uzyskania przychodów poniesionych na robotyzację.

Gdyby Dyrektor KIS uznał stanowisko Spółki w odniesieniu do pytania 4 za nieprawidłowe, tj. uznał, że w celu interpretacji pojęcia "poniesienia kosztów na robotyzację" nie należy powoływać się na art. 15 ust. 4e ustawy o CIT wskazujący co należy rozumieć przez dzień poniesienia kosztu, to zdaniem Spółki pojęcie to należałby intepretować w oparciu o reguły wykładni językowej.

W ocenie Spółki taka wykładnia wskazywałaby, że przez koszty "poniesione" należy rozumieć koszty faktyczne zrealizowane. Prowadziłoby to do wniosku, że pojęcie to odnosi się do kosztów, które zostały poniesione w sposób definitywny, a więc faktycznie wydatkowane. Wnioskodawca nadmienia, że tego rodzaju rozumienie byłoby zbieżne z linią interpretacyjną prezentowaną przez organy podatkowe w odniesieniu do rozumienia pojęcia poniesienia kosztów uprawniających do zastosowania zwolnienia wynikającego z art. 17 ust. 1 pkt 34 i 34a.

W takim przypadku, zdaniem Spółki, kosztami uzyskania przychodów poniesionymi na robotyzację w roku podatkowym byłyby wydatki mieszczące się w zakresie kosztów nabycia robotów i innych środków trwałych i WNiP wskazanych szczegółowo w art. 38eb ustawy o CIT, które w tym roku zostały przez podatnika faktycznie wydatkowane (zapłacone).

Ad. pytanie nr 6, nr 7 i nr 8

W przypadku korzystania ze środków trwałych, na podstawie umowy leasingu, o którym mowa w art. 17f ustawy o CIT (leasing finansowy):

- odliczeniu od podstawy opodatkowania podatkiem CIT, zgodnie z art. 38eb ust. 1 w związku z art. 38eb ust. 2 pkt 4 ustawy o CIT, podlegać będzie kwota stanowiąca 50% sumy opłat ustalonych w umowie leasingu ponoszonych przez korzystającego w całym podstawowym okresie umowy, za cały okres jej obowiązywania, niezależnie od tego, że umowa może obejmować okres wykraczający poza okres ponoszenia kosztów uzyskania przychodów, o którym mowa w art. 38eb ust. 5 ustawy o CIT (pyt. 6)

- za koszty uzyskania przychodów podlegające odliczeniu w ramach "ulgi na robotyzację", o których mowa w art. 38eb ust. 2 pkt 4 ustawy o CIT uznaje się wszelkie elementy składowe opłat leasingowych wskazane w umowie leasingu, tj. w szczególności opłatę wstępną/przygotowawczą, części kapitałowe jak i części odsetkowe opłat (pyt. 7)

- odliczenia pełnej kwoty ulgi, tj. 50% kosztów uzyskania przychodów, o których mowa w art. 38eb ust. 2 pkt 4 ustawy o CIT, dokonuje się w rozliczeniu za rok podatkowy, w którym doszło do poniesienia kosztu, a więc ujęcia opłat wynikających z umowy leasingu za cały okres jej obowiązywania w księgach (pyt. 8).

Zgodnie z art. 38eb ust. 2 pkt 4 ustawy o CIT, w przypadku korzystania z odnośnych środków trwałych na podstawie umowy leasingu finansowego, za koszty uzyskania przychodów poniesione na robotyzację, o których mowa powyżej, uznaje się opłaty, o których mowa w art. 17b ust. 1, ustalone w umowie leasingu, o którym mowa w art. 17f, dotyczącej robotów przemysłowych oraz innych środków trwałych wymienionych w pkt 1, jeżeli po upływie podstawowego okresu umowy leasingu finansujący przenosi na korzystającego własność tych środków trwałych.

Jednocześnie, na podstawie art. 38eb ustawy o CIT, odliczenie ma zastosowanie do kosztów uzyskania przychodów poniesionych na robotyzację od początku roku podatkowego, który rozpoczął się w 2022 r., do końca roku podatkowego, który rozpoczął się w 2026 r.

Artykuł 17b ust. 1 ustawy o CIT przewiduje, że opłaty ustalone w umowie leasingu, ponoszone przez korzystającego w podstawowym okresie umowy z tytułu używania środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych stanowią przychód finansującego i odpowiednio w przypadku, o którym mowa w pkt 1, koszt uzyskania przychodów korzystającego, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3, przy spełnieniu określonych warunków.

Regulacje zawarte w art. 17f ustawy o CIT odnoszą się natomiast do zakresu kosztów uzyskania przychodów strony korzystającej w umowie leasingu finansowego.

A zatem, w ramach ulgi na robotyzację podatnik uprawniony jest do odliczenia od podstawy opodatkowania kwoty stanowiącej 50% opłat ustalonych w umowie leasingu finansowego, ponoszonych przez korzystającego w podstawowym okresie umowy z tytułu używania środków trwałych, o których mowa w art. 38eb ust. 2 pkt 1 ustawy o CIT, jeżeli po upływie podstawowego okresu umowy leasingu finansujący przenosi na korzystającego własność tych środków trwałych.

Okres obowiązywania umowy (pyt. 6)

W odniesieniu do zakresu kosztów, jakie można uznać za koszty kwalifikowane do objęcia ulgą na robotyzację w przypadku korzystania ze środków trwałych na podstawie umowy leasingu finansowego, w ocenie Spółki należy posłużyć się wykładnią literalną. Ponieważ przepis art. 38eb ust. 2 pkt 4 wskazuje, iż kosztami są opłaty ustalone w umowie leasingu, w ocenie Wnioskodawcy kosztami kwalifikowanymi będzie suma opłat określonych w umowie, za cały okres jej obowiązywania. Zdaniem Spółki nie ma przy tym znaczenia, czy podstawowy okres trwania umowy wykracza poza okres wskazany w art. 38eb ust. 5 czy nie. Istotna jest bowiem suma opłat ustalonych w umowie.

Elementy składowe opłat (pyt. 7)

Jak wskazano w opisie zdarzenia przyszłego, wysokość opłat ponoszonych przez Wnioskodawcę wynika z postanowień umowy leasingu, której stroną jest Wnioskodawca jako podmiot korzystający ze środków trwałych wymienionych w art. 38eb ust. 2 pkt 1 ustawy o CIT. Suma opłat zgodnie z umową leasingu obejmuje co do zasady:

Zdaniem Spółki, za opłaty, o których mowa w art. 38eb ust. 2 pkt 4 ustawy o CIT uznać należy wszelkie elementy składowe opłat leasingowych ustalonych w umowie leasingu, w tym opłatę wstępną/przygotowawczą jak i opłaty leasingowe w części kapitałowej i części odsetkowej. W przepisach określających zakres kosztów podlegających odliczeniu w ramach ulgi na robotyzację wskazano bowiem wyraźnie na opłaty ustalone w umowie leasingu finansowego, ponoszone przez korzystającego w podstawowym okresie umowy z tytułu używania środków trwałych wymienionych w art. 38eb ust. 2 pkt 1 ustawy o CIT. Jeżeli więc w umowie leasingu ustalono zakres opłat, jakie ponosił będzie korzystający, to całość tych opłat stanowić będzie opłaty, o których mowa w art. 38eb ust. 2 pkt 4 ustawy o CIT. W ocenie Wnioskodawcy, nie ma podstaw prawnych do wyłączenia z zakresu wskazanych powyżej opłat jakichkolwiek części składowych tych opłat, w tym wyszczególnionych w umowie opłat dodatkowych czy rat leasingowych w części kapitałowej lub odsetkowej.

Wobec powyższego, zdaniem Spółki, w przypadku korzystania ze środków trwałych/WNIP na podstawie umowy leasingu, o którym mowa w art. 17f ustawy o CIT, za koszty uzyskania przychodów podlegające odliczeniu w ramach "ulgi na robotyzację", o których mowa w art. 38eb ust. 2 pkt 4 ustawy o CIT, uznaje się wszelkie elementy składowe opłat leasingowych wskazane w umowie leasingu, tj. w szczególności opłatę wstępną/przygotowawczą, części kapitałowe jak i części odsetkowe opłat.

Moment poniesienia kosztu (pyt. 8)

W odniesieniu do momentu poniesienia kosztów, Spółka nadmienia, że przepisy w zakresie ulgi na robotyzację nie określają w sposób szczególny, co należy rozumieć przez koszty uzyskania przychodów "poniesione na robotyzację" w roku podatkowym (art. 38eb ust. 5 ustawy o CIT) w przypadku umowy leasingu finansowego. W związku z tym, zdaniem Spółki, w tym zakresie należy odnieść się do zasad ogólnych zawartych w przepisach ustawy o CIT, analogicznie do ustalenia momentu poniesienia kosztu w przypadku nabycia środków trwałych i WNiP kwalifikujących się do ulgi na robotyzację, szczegółowo omówionego w uzasadnieniu stanowiska Spółki w odniesieniu do pytania nr 4.

Mianowicie zgodnie z art. 15 ust. 4e ustawy o CIT, za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4f-4h, uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów.

W ocenie Spółki należy przez to rozumieć moment, w którym koszty ujęte zostały w księgach na jakimkolwiek koncie księgowym, niekoniecznie jako koszt księgowy. Stanowisko to znajduje poparcie w ugruntowanej praktyce organów podatkowych i sądów administracyjnych omówionej szczegółowo w uzasadnieniu stanowiska Spółki w odniesieniu do pytania nr 4.

Jak wskazano w opisie zdarzenia przyszłego, Spółka ujmuje zawarcie umowy leasingu finansowego w prowadzonych księgach rachunkowych w ten sposób, że w momencie zawarcia umowy cała kwota opłat wskazana w umowie księgowana jest na kontach księgowych bilansowych, odpowiednio zwiększając aktywa z tyt. umowy leasingu finansowego oraz zobowiązania z tyt. umowy leasingu finansowego.

W konsekwencji, zdaniem Spółki, jeżeli w danym roku podatkowym nastąpi zawarcie umowy leasingu środków trwałych, o których mowa w art. 38eb ust. 2 pkt 1 i 2, które to zdarzenie zostanie następnie ujęte w księgach (zaksięgowane), to całość opłat wskazanych w umowie leasingu, za cały okres jej obowiązywania, należy uważać za koszty opłat poniesionych w dacie ujęcia w księgach (zaksięgowania) zgodnie z art. 15 ust. 4e ustawy o CIT, bez względu na rodzaj konta, na jakim dokonany został zapis księgowy (tj. bez względu na rozpoznanie kosztu w ujęciu bilansowym).

W ocenie Wnioskodawcy, łączna analiza art. 38eb ust. 2 pkt 4 ustawy o CIT oraz art. 38eb ust. 5 ustawy o CIT prowadzi do wniosku, że w przypadku korzystania na podstawie umowy leasingu finansowego ze środków trwałych kwalifikujących się do objęcia ulgą na robotyzację odliczeniu w ramach ulgi na robotyzację podlega 50% pełnej wysokości opłat ustalonych w umowie leasingu za cały okres obowiązywania umowy (obejmujących wszelkie elementy opłat, w tym opłatę wstępną/przygotowawcza, części kapitałowe i odsetkowe rat), w roku w którym doszło do ujęcia faktu zawarcia umowy leasingu w księgach rachunkowych Spółki (w praktyce będzie to najczęściej rok zawarcia umowy). Nie ma przy tym znaczenia fakt, w którym momencie odpisy amortyzacyjne od odnośnych środków trwałych obciążą wynik księgowy i podatkowy Spółki jako koszty księgowe i podatkowe.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE interpretacji indywidualnej

Ustawą z dnia 29 października 2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2021 r. poz. 2105 z późn. zm., dalej: "ustawa nowelizująca"), która weszła w życie 1 stycznia 2022 r., wprowadzono przepisy mające zdynamizować rozwój gospodarczy kraju poprzez system ulg podatkowych. Należy do nich m.in. tzw. "ulga na robotyzację" mająca na celu zachęcenie polskich przedsiębiorstw do unowocześnienia procesów produkcyjnych, promocji rozwoju robotyzacji przemysłowej i wsparcie transformacji cyfrowej.

Regulacje dotyczącą tej ulgi zawiera dodany do ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1800 z późn. zm., dalej: "u.p.d.o.p.") art. 38eb, który w ust. 1 stanowi, że:

Podatnik uzyskujący przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych może odliczyć od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18, kwotę stanowiącą 50% kosztów uzyskania przychodów poniesionych w roku podatkowym na robotyzację, przy czym kwota odliczenia nie może przekraczać kwoty dochodu uzyskanego przez podatnika w roku podatkowym z przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych.

Zgodnie z art. 38eb ust. 2 u.p.d.o.p.:

Za koszty uzyskania przychodów poniesione na robotyzację uznaje się:

Stosownie do art. 38eb ust. 5 u.p.d.o.p.:

Odliczenie, o którym mowa w ust. 1, ma zastosowanie do kosztów uzyskania przychodów poniesionych na robotyzację od początku roku podatkowego, który rozpoczął się w 2022 r., do końca roku podatkowego, który rozpoczął się w 2026 r.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że niektóre spośród składników majątku, które pozyskuje i ma zamiar pozyskać Wnioskodawca w ramach inwestycji związanych z automatyzacją i robotyzacją procesów produkcyjnych, stanowią lub będą stanowić środki trwałe wymienione w art. 38eb ust. 2 pkt 1 lit. a-e lub wartości niematerialne określone w art. 38eb ust. 2 pkt 2 ustawy o CIT. Odpowiednie środki trwałe spełniają/spełniać będą definicję robotów przemysłowych, o których mowa w art. 38eb ust. 3 ustawy o CIT lub odpowiednio definicję maszyn i urządzeń peryferyjnych do robotów przemysłowych funkcjonalnie z nimi związanych, o której mowa w art. 38eb ust. 4 ustawy o CIT, lub stanowią/będą stanowić wartości niematerialne i prawne, o których mowa w art. 38eb ust. 2 pkt 2 ustawy o CIT. Obecnie prowadzone przez Spółkę inwestycje, które zdaniem Spółki mieszczą się w definicji robotyzacji i mogą zostać objęte ulgą obejmują zrobotyzowaną linię pakująca oraz uniwersalny robot paletyzujący. W prowadzonej działalności gospodarczej Spółka wykorzystuje i zamierza wykorzystywać zarówno środki trwałe/WNIP nabyte od zewnętrznych dostawców, stanowiące własność Spółki, jak i środki trwałe użytkowane na podstawie umów leasingu kwalifikowanych przez Spółkę jako umowy leasingu finansowego, spełniające warunki, o których mowa w art. 17f ust. 1 ustawy o CIT. Spółka traktuje/zamierza traktować nabyte lub leasingowane składniki majątku jako środki trwałe w rozumieniu art. 16a ust. 1 lub odpowiednio art. 16a ust. 2 pkt 3 ustawy o CIT, wpisane do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych prowadzonej przez Spółkę. Spółka ujmuje w prowadzonych księgach rachunkowych zdarzenia gospodarcze obejmujące nabycie środków trwałych/WNIP na podstawie otrzymywanych faktur. Nabycie środków trwałych/WNIP może być finansowane poprzez środki pieniężne udostępnione Spółce przez bank w ramach linii kredytowej lub kredytów celowych. W związku z tym, Spółka może ponieść także koszty związane z finansowaniem nabycia środków trwałych/WNIP w postaci odsetek i prowizji. Koszty nabycia środków trwałych mogą obejmować także koszty związane z zakupem i przyjęciem do używania, które zgodnie z przepisami ustawy o CIT zaliczane są do wartości początkowej środków trwałych. Spółka ewidencjonuje zdarzenia gospodarcze polegające na zawarciu umowy leasingu finansowego w prowadzonych księgach rachunkowych. Kwoty wynikające z umowy leasingu finansowego Spółka ujmuje na odpowiednich kontach księgowych. Zapis księgowy dokonywany w momencie zawarcia umowy obejmuje całą kwotę zawartą w ww. umowie, tj. kwotę opłaty wstępnej oraz łączną kwotę opłat leasingowych (w części dotyczącej kapitału oraz w części dotyczącej odsetek).

W związku z obowiązującymi od 1 stycznia 2022 r. regulacjami Wnioskodawca zamierza skorzystać ze wspomnianej wyżej ulgi na robotyzację. Koszty kwalifikowane poniesione na robotyzację, których dotyczy niniejszy wniosek, nie zostały/nie zostaną uwzględnione w kalkulacji dochodu zwolnionego na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 lub 34a ustawy o CIT. Ponadto ww. koszty nie zostały/nie zostaną zwrócone w jakiejkolwiek formie jak również nie zostały/nie zostaną odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym.

Wobec tak zaistniałego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, Wnioskodawca powziął szereg wątpliwości dotyczących tego co należy rozumieć przez "koszty nabycia", o których mowa w art. 38eb ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy o CIT oraz "opłat", o których mowa w pkt 4 ww. przepisu, jak również momentu rozliczenia kosztów poniesionych na robotyzację.

Ad. 1-5

Zauważyć należy, że ulga na robotyzację polega na dodatkowym odliczeniu od podstawy opodatkowania, przez podatnika uzyskującego przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych, kosztów, które już wcześniej zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów. Przy czym dodatkowe odliczenie nie może przekroczyć 50% wysokości kosztów uzyskania przychodów poniesionych na robotyzację od początku roku podatkowego, który rozpoczął się w 2022 r. do końca roku podatkowego, który rozpoczął się w 2026 r.

Powyższe wynika wprost z uzasadnienia do ustawy nowelizującej, gdzie wskazano: Projektowana ulga funkcjonować będzie na kształt podobny do już obowiązującej, sprawdzonej ulgi na badania i rozwój. Podatnikowi, prowadzącemu działalność przemysłową (produkcyjną), będzie przysługiwać prawo do odliczenia od podstawy opodatkowania kosztów, które już wcześniej zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów. Dodatkowe odliczenie nie będzie mogło przekroczyć 50% wysokości kosztów.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p.,

Kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Stosownie do art. 15 ust. 6 u.p.d.o.p.:

Kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane zgodnie z art. 16a-16m, przy czym w przypadku spółek nieruchomościowych odpisy dotyczące środków trwałych zaliczonych do grupy 1 Klasyfikacji nie mogą być w roku podatkowym wyższe niż dokonywane zgodnie z przepisami o rachunkowości odpisy amortyzacyjne lub umorzeniowe z tytułu zużycia środków trwałych, obciążające w tym roku podatkowym wynik finansowy jednostki.

W myśl art. 16a ust. 1 u.p.d.o.p.,

Amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

3) inne przedmioty - o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Zgodnie natomiast z art. 16a ust. 2 pkt 3 u.p.d.o.p.,

Amortyzacji podlegają również, z zastrzeżeniem art. 16c, niezależnie od przewidywanego okresu używania składniki majątku, wymienione w ust. 1, niestanowiące własności lub współwłasności podatnika, wykorzystywane przez niego na potrzeby związane z prowadzoną działalnością na podstawie umowy określonej w art. 17a pkt 1, zawartej z właścicielem lub współwłaścicielami tych składników - jeżeli zgodnie z przepisami rozdziału 4a odpisów amortyzacyjnych dokonuje korzystający - zwane także środkami trwałymi.

Z kolei jak stanowi art. 16b ust. 1updop,

mortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, nabyte od innego podmiotu, nadające się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania:

7) wartość stanowiącą równowartość uzyskanych informacji związanych z wiedzą w dziedzinie przemysłowej, handlowej, naukowej lub organizacyjnej (know-how) - o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane przez niego do używania na podstawie umowy licencyjnej (sublicencji), umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1, zwane wartościami niematerialnymi i prawnymi.

W myśl art. 16f ust. 1 u.p.d.o.p.,

Podatnicy, z wyjątkiem tych, którzy ze względu na ogłoszoną upadłość nie prowadzą działalności gospodarczej, dokonują odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, o których mowa w art. 16a ust. 1 i ust. 2 pkt 1-3 oraz w art. 16b.

Zgodnie z art. 16g ust. 1 pkt 1 u.p.d.o.p.,

Za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-14, uważa się w razie odpłatnego nabycia cenę ich nabycia.

Natomiast jak stanowi art. 16g ust. 3 i 12 ww. ustawy,

Za cenę nabycia uważa się kwotę należną zbywcy, powiększoną o koszty związane z zakupem naliczone do dnia przekazania środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej do używania, a w szczególności o koszty transportu, załadunku i wyładunku, ubezpieczenia w drodze, montażu, instalacji i uruchomienia programów oraz systemów komputerowych, opłat notarialnych, skarbowych i innych, odsetek, prowizji, oraz pomniejszoną o podatek od towarów i usług, z wyjątkiem przypadków, gdy zgodnie z odrębnymi przepisami podatek od towarów i usług nie stanowi podatku naliczonego albo podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty należnego podatku o podatek naliczony albo zwrot różnicy podatku w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. W przypadku importu cena nabycia obejmuje cło i podatek akcyzowy od importu składników majątku.

Przy ustalaniu wartości początkowej poszczególnych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych zgodnie z ust. 1 pkt 3-5 oraz ust. 2, 10 i 11 stosuje się odpowiednio art. 14.

Z wyżej powołanych przepisów wynika, że w przypadku środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych podatnicy nie zaliczają do kosztów uzyskania przychodów bezpośrednio wydatków na nabycie ww. składników majątku lecz odpisy amortyzacyjne dokonywane od ich wartości początkowej.

Amortyzacja rozpoczyna się w pierwszym miesiącu następującym po miesiącu, w którym środek trwały/wartość niematerialna i prawna został wprowadzony do ewidencji środków trwałych/wartości niematerialnych i prawnych i dokonuje się jej do miesiąca, w którym nastąpi zrównanie odpisów amortyzacyjnych z wartością początkową lub w którym ww. składnik majątku zostanie postawiony w stan likwidacji.

Odpisy amortyzacyjne dokonywane są od wartości początkowej środka trwałego/wartości niematerialnej i prawnej ustalonej zgodnie z art. 16g ust. 1 pkt 1 u.p.d.o.p., którą stanowi cena nabycia wskazana w art. 16g ust. 3 u.p.d.o.p.

Przy ustalaniu podstawy amortyzacji, uwzględnia się również odsetki od kredytu zaciągniętego na sfinansowanie zakupu środka trwałego/wartości niematerialnej i prawnej - naliczone do momentu przekazania ww. składników majątku do używania, które to zwiększają ich wartość początkową. Z art. 16g ust. 3 u.p.d.o.p. wyraźnie bowiem wynika, że na cenę nabycia składają się w szczególności odsetki - naliczone wyłącznie do dnia przekazania środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej do używania.

Odnosząc się zatem do wątpliwości Wnioskodawcy zawartych w pytaniu nr 1, dotyczących ustalenia co należy rozumieć po pojęciem kosztów nabycia, o których mowa w art. 38eb ust. 2 pkt 1 i 2 u.p.d.o.p. wskazać należy, że skoro ulga na robotyzację polega na dodatkowym odliczeniu od podstawy opodatkowania kosztów, które już wcześniej zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów to wskazanym kosztem nabycia w omawianej sprawie, wbrew twierdzeniu Wnioskodawcy, nie jest/nie będzie bezpośrednio kwota składająca się na cenę nabycia środków trwałych/wartości niematerialnych i prawnych w rozumieniu art. 16g ust. 3 u.p.d.o.p. ale odpisy amortyzacyjne dokonywane od wartości początkowej ww. składników majątku, ustalonej zgodnie z art. 16g ust. 1 pkt 1 u.p.d.o.p., o ile rzeczywiście spełniają/spełniać będą one wskazane w przepisach definicje robotów przemysłowych lub maszyn i urządzeń pereferyjnych do urządzeń przemysłowych funkcjonalnie z nimi związanych lub stanowić będą wartości niematerialne i prawne, o których mowa w art. 38eb ust. 2 pkt 2 ustawy u.p.d.o.p.

Jak bowiem wskazano już wcześniej wydatki na nabycie środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych, przyjętych do ewidencji środków trwałych/WNIP nie są zaliczane bezpośrednio do kosztów uzyskania przychodów. Kosztem tym są bowiem odpisy amortyzacyjne dokonywane od tych składników majątku.

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania oznaczonego nr 1 należało zatem uznać za nieprawidłowe.

Nie można również zgodzić się w całości ze stanowiskiem Wnioskodawcy odnoszącym się do pytania oznaczonego we wniosku nr 2. Stanowiąca wartość początkową środka trwałego i wartości niematerialnej cena nabycia, o której mowa w art. 16g ust. 3 u.p.d.o.p. obejmuje wprawdzie prowizje oraz odsetki od kredytów/pożyczek zaciągniętych na sfinansowanie nabycia ww. składników majątku - ale naliczone wyłącznie do momentu przekazania ich do używania. Do kosztów nabycia, o których mowa w art. 38eb ust. 2 pkt 1 i 2 u.p.d.o.p. Wnioskodawca będzie mógł zatem zaliczyć naliczone do momentu ujęcia w ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych prowizje oraz odsetki od kredytu zaciągniętego w celu sfinansowania nabycia wskazanych we wniosku składników majątku - wyłącznie poprzez odpisy amortyzacyjne dokonywane w okresie obowiązywania ulgi na robotyzację. Z powyższych względów również stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 3 należało uznać za nieprawidłowe.

Odnosząc się natomiast do pytań oznaczonych we wniosku nr 4 oraz 5, wskazać należy, że w konsekwencji uznania, że w sytuacji opisanej we wniosku koszt nabycia, o którym mowa w art. 38eb ust. 2 pkt 1 i 2 u.p.d.o.p. stanowią/stanowić będą odpisy amortyzacyjne dokonywane od wartości początkowej nabytych przez Wnioskodawcę środków trwałych oraz wartości niematerialnych spełniających warunki, o których mowa w przepisach regulujących ulgę na robotyzację, wbrew stanowisku Wnioskodawcy, nie będzie możliwe odliczenie pełnej kwoty ulgi na robotyzację jednorazowo, w rozliczeniu za rok podatkowy, w którym ujęto koszt nabycia ww. składników majątku w księgach zgodnie z art. 15 ust. 4e u.p.d.o.p. lub za rok podatkowy, w którym doszło do fizycznego wydatkowania (zapłaty) środków na nabycie tych składników majątku.

W przypadku nabycia środków trwałych, o których mowa w art. 38eb ust. 3 i ust. 4 u.p.d.o.p. oraz WNIP, o których mowa w art. 38eb ust. 2 pkt 2 u.p.d.o.p. odliczenia 50% kosztów, o których mowa w art. 38eb ust. 2 pkt 1 i 2 ww. ustawy Wnioskodawca winien dokonać w rozliczeniu za lata podatkowe, w których obowiązuje ulga na robotyzację a w których zaliczył/zaliczy do kosztów podatkowych odpisy amortyzacyjne dokonywane od wskazanych składników majątku Spółki. Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytań oznaczonych we wniosku nr 4 i 5 należało zatem uznać również za nieprawidłowe.

Ad. 6-8

Wątpliwości Wnioskodawcy zawarte w pytaniach oznaczonych we wniosku nr 6 i 7 dotyczą z kolei ustalenia jaka kwota i kiedy (w którym momencie) podlega/będzie podlegała odliczeniu w ramach ulgi na robotyzację w przypadku korzystania ze środków trwałych na podstawie umowy leasingu finansowego.

Zauważyć należy, że ustawodawca wyraźnie wskazuje w art. 38eb ust. 2 pkt 4 u.p.d.o.p., że za koszty uzyskania przychodów poniesione na robotyzację uznaje się opłaty, o których mowa w art. 17b ust. 1, ustalone w umowie leasingu, o którym mowa w art. 17f, dotyczącej robotów przemysłowych oraz innych środków trwałych wymienionych w pkt 1, jeżeli po upływie podstawowego okresu umowy leasingu finansujący przenosi na korzystającego własność tych środków trwałych.

W myśl art. 17b ust. 1 u.p.d.o.p.,

Opłaty ustalone w umowie leasingu, ponoszone przez korzystającego w podstawowym okresie umowy z tytułu używania środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych stanowią przychód finansującego i odpowiednio w przypadku, o którym mowa w pkt 1, koszt uzyskania przychodów korzystającego, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3, jeżeli:

Z kolei zgodne z art. 17f ust. 1 u.p.d.o.p.,

Do przychodów finansującego, z zastrzeżeniem ust. 3, i odpowiednio do kosztów uzyskania przychodów korzystającego nie zalicza się opłat, o których mowa w art. 17b ust. 1, w części stanowiącej spłatę wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, jeżeli są spełnione łącznie następujące warunki:

Zgodnie natomiast z powołanym już wyżej art. 16a ust. 1 u.p.d.o.p.,

Amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

3) inne przedmioty - o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Ponownie należy wskazać, że ulga na robotyzację polega na dodatkowym odliczeniu od podstawy opodatkowania kosztów, które już wcześniej zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów.

Jak wynika z wyżej przytoczonych przepisów koszt podatkowy dla korzystającego w przypadku leasingu finansowego stanowią co do zasady część odsetkowa raty leasingowej oraz odpisy amortyzacyjne dokonywane przez korzystającego od wartości początkowej przyjętego do używania środka trwałego. Kosztem uzyskania przychodów dla korzystającego jest również wstępna opłata leasingowa.

Przy czym wskazanymi przez ustawodawcę w przepisie art. 38eb ust. 2 pkt 4 u.p.d.o.p. opłatami, o których mowa w art. 17b ust. 1, ustalonymi w umowie leasingu, o którym mowa w art. 17f u.p.d.o.p., są wyłącznie wstępna opłata leasingowa oraz część odsetkowa raty leasingowej. Nie jest nią natomiast, wbrew temu co wskazał Wnioskodawca we własnym stanowisku w sprawie, część kapitałowa raty leasingowej. Zauważyć bowiem należy, że umowa leasingu finansowego nie określa wysokości raty kapitałowej. W leasingu finansowym przyjęty do używania składnik majątku stanowi bowiem środek trwały leasingobiorcy i jest przez niego amortyzowany.

Zatem jeśli z umowy leasingu wynika/będzie wynikało, że po upływie podstawowego okresu ww. umowy finansujący przeniesie na Wnioskodawcę jako korzystającego własność wskazanych we wniosku środków trwałych to kosztem, o którym mowa w art. 38eb ust. 2 pkt 4 u.p.d.o.p. jest/będzie zaliczona przez Wnioskodawcę do kosztów podatkowych wstępna oplata leasingowa oraz odsetkowa część raty leasingowej. Do kosztów uzyskania przychodów poniesionych na robotyzację Wnioskodawca będzie mógł jednak zaliczyć również odpisy amortyzacyjne dokonywane od wartości początkowej ww. środków trwałych przyjętych do używania w ramach leasingu finansowego, jednak jako koszty nabycia, o którym mowaw art. 38eb ust. 2 pkt 1 u.p.d.o.p.

Odliczenia 50% ww. kosztów Wnioskodawca winien dokonać w rozliczeniu za lata podatkowe, w których obowiązuje ulga na robotyzację a w których zaliczył/zaliczy do kosztów podatkowych wskazaną wyżej wstępną opłatę leasingową, część odsetkową raty leasingowej oraz odpisy amortyzacyjne dokonywane od wartości początkowej przyjętych do używania składników majątku. Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytań oznaczonych we wniosku nr 6-8 należało zatem uznać za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego i stanu prawnego, obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja rozstrzyga wyłącznie w zakresie objętym sformułowanymi przez Państwa we wniosku pytaniami.

POUCZENIE o funkcji ochronnej interpretacji

Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 z późn. zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Państwa sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i muszą się Państwo zastosować do interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

POUCZENIE o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2022 r. poz. 329 z późn. zm.; dalej jako "p.p.s.a.").

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 p.p.s.a.). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 p.p.s.a.):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 p.p.s.a.), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a p.p.s.a.).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a p.p.s.a.).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 z późn. zm.).