0111-KDIB2-1.4010.433.2022.1.AR - Ulga prowzrostowa

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA - stanowisko nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

1 lipca 2022 r. wpłynął Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy ustalenia:

- czy produkowany przez Spółkę zestaw stanowi rzecz wytworzoną przez Spółkę w rozumieniu art. 18eb ust. 2 ustawy o CIT,

- czy wydatki związane ze zmianą koloru opakowania, kształtu opakowania, rozmiaru opakowania na życzenie klienta, stanowią wydatki na dostosowanie opakowań produktów do wymagań kontrahentów w rozumieniu art. 18eb ust. 7 pkt 3 ustawy o CIT.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu zdarzenia przyszłego

X Sp. z o.o. Sp.k (dalej: "Wnioskodawca", "Spółka") jest spółką osobową prawa polskiego i jest polskim rezydentem podatkowym. Spółka świadczy klientom polskim i zagranicznym usługę polegającą na opracowaniu i wdrożeniu do produkcji w swoim zakładzie zestawów do montażu części i akcesoriów stosowanych w pojazdach silnikowych takich jak turbosprężarki, katalizatory, kolektory, filtry DPF oraz układy wydechowe. Wnioskodawca sprzedaje wyprodukowane zestawy montażowe (dalej: "zestawy").

Opis procesu:

Proces realizacji usługi inicjuje klient przedstawiając informację do jakich celów ma służyć zestaw, do jakich turbin, kolektorów czy innych elementów ma być dedykowany. Zlecenie klienta ma zazwyczaj formę zapytania ofertowego przesyłanego droga mailową. Opracowany na podstawie zapytania zestaw nie wchodzi w skład ogólnodostępnej oferty Spółki i jest dedykowany do konkretnego klienta. W następnym kroku Zespół Technicznego Wsparcia Sprzedaży wraz z Zespołem Badań i Rozwoju Spółki opracowuje koncepcję zestawu pod kątem spełnienia wymagań klientów, definiuje parametry techniczne poszczególnych elementów; sporządza ewentualnie rysunki techniczne i specyfikacje materiałowe poszczególnych składników zestawu; określa dostępność elementów zestawu w kontekście możliwości produkcyjnych naszych dostawców oraz funkcjonalności i zastosowania elementów. Na tym etapie, szacowane jest również potencjalne zapotrzebowanie zestawu na innych rynkach pozostałych klientów. Jednocześnie Zespół Marketingu przygotowuje wzór opakowania pod przekazane Spółce przez klienta wymagania i specyfikacje. W efekcie powyższych prac powstaje wzór zestawu i opakowania, które są przedstawiane klientowi i przez niego akceptowane. Każdy zestaw jest tworzony pod indywidualne zapotrzebowanie klienta. Po akceptacji, także ceny finalnej produktu, planowany jest cykl dostaw elementów zestawu i harmonogram produkcji by zapewnić realizację składanych zamówień. Produkcja zestawów polega na kompletowaniu w dedykowanym opakowaniu, pojedynczych elementów typu szpilki, śruby, nakrętki, obejmy i uszczelki w odpowiednim rodzaju i ilości. Składowe zestawów można podzielić ze względu na funkcjonalność - na montażowe - są to m.in. śruby, szpilki, nakrętki oraz na uszczelniające, czyli podkładki, obejmy i uszczelki. Dodatkowo, jeśli wymaga tego klient, mogą być dodawane elementy ułatwiające aplikację substancji smarnych. Elementy wykonane są z różnej klasy metali, gum i tworzyw sztucznych. Spółka opracowała już tysiące zestawów montażowych, w skład których wchodzą sumarycznie dziesiątki tysięcy pojedynczych elementów w różnych konfiguracjach składu. Spółka kupuje pojedyncze elementy zestawów od swoich dostawców i jest ich wyłącznym właścicielem. By zapewnić klientowi wymaganą przez niego jakość, Spółka kontroluje jakość produkcji i produktu finalnego u wszystkich dostawców na każdym etapie produkcji od zakupu surowca poprzez proces wytworzenia elementów pojedynczych. Ponadto Spółka zapewnia do produkcji niezbędne oprzyrządowanie (tooling), tj.: matryca do wulkanizowania gumy; matryca do wycinania metalowych elementów; oprzyrządowania do formowania elementów metalowych; testery do kontroli jakościowej na poszczególnych etapach produkcji, wybijaki do otworów w elementach metalowych niezbędne do wyprodukowania pojedynczych elementów, zgodnie z wewnętrznymi procedurami jakościowymi. Procedury jakościowe Wnioskodawcy oparte są na standardach jakościowych obowiązujących w branży. Tak przygotowane zestawy są dostarczane do klienta, a za jego zgodą mogą trafić do dystrybutorów współpracujących z klientem i chcących mieć także tą pozycję asortymentową. W efekcie, zestaw jest produktem wytworzonym przez Spółkę.

Pytanie

1) Czy produkowany przez Spółkę zestaw stanowi rzecz wytworzoną przez Spółkę w rozumieniu art. 18eb ust. 2 ustawy o CIT?

2) Czy wydatki związane ze zmianą koloru opakowania, kształtu opakowania, rozmiaru opakowania na życzenie klienta, stanowią wydatki na dostosowanie opakowań produktów do wymagań kontrahentów w rozumieniu art. 18eb ust. 7 pkt 3 ustawy o CIT?

Państwa stanowisko w sprawie

Ad. 1

W ocenie Wnioskodawcy, produkowany zestaw stanowi rzecz wytworzoną przez Spółkę w rozumieniu art. 18eb ust. 2 ustawy o CIT.

Ad. 2

W ocenie Wnioskodawcy, poniesione wydatki związane ze zmianą koloru opakowania na życzenie klienta stanowią wydatki na dostosowanie opakowań produktów do wymagań kontrahentów w rozumieniu art. 18eb ust. 7 pkt 3 ustawy o CIT.

UZASADNIENIE stanowiska Wnioskodawcy

Pytanie pierwsze:

Zgodnie z art. 18eb ust. 1 ustawy o CIT, podatnik uzyskujący przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych odlicza od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18, koszty uzyskania przychodów poniesione w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów do wysokości dochodu uzyskanego przez podatnika w roku podatkowym z przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych, nie więcej jednak niż 1 000 000 zł w roku podatkowym.

W myśl art. 18eb ust. 2 ustawy o CIT, przez produkty rozumie się rzeczy wytworzone przez podatnika.

W prawie podatkowym nie zdefiniowano pojęcia "produkt" oraz "rzecz". Sięgnąć należy do językowego znaczenia tych słów. Słownik języka polskiego, wyd. PWN, definiuje "produkt" jako "«to, co zostało wyprodukowane i jest przeznaczone na sprzedaż»", "wytwarzać" oznacza z kolei "«zrobić, wyprodukować coś» natomiast "rzecz" definiowana jest jako "«materialny element otaczającego świata»". W myśl dyrektyw wykładni przepisów prawa, w przypadku, gdy wewnątrz systemu prawa podatkowego ustawodawca nie zdefiniował pewnego pojęcia, sięgnąć należy do dyrektyw wykładni systemowej zewnętrznej, jeżeli w systemie prawa pojęcie zostało określone przez ustawodawcę.

W myśl art. 45 Kodeksu cywilnego, rzeczami w rozumieniu niniejszego kodeksu są tylko przedmioty materialne. Wytwarzane przez Spółkę zestawy są produktem wytwarzanym na indywidualne zamówienie klienta, w następstwie wieloetapowego procesu, stąd Spółka uważa, że produkowany zestaw jest rzeczą w rozumieniu art. 18eb ust. 2 ustawy o CIT.

Pytanie drugie:

W myśl art. 18eb ust. 7 ustawy o CIT, za koszty uzyskania przychodów poniesione w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów uznaje się koszty:

Ustawodawca, w zamkniętym katalogu wydatków kwalifikowanych do ulgi wskazał, że kosztem, o którym mowa w art. 18eb ust. 1 jest koszt dostosowania opakowań produktów do wymagań kontrahentów. Wobec braku uszczegółowienia zasad dotyczących dostosowywania opakowań produktów, stwierdzić należy, każda zmiana poczyniona w opakowaniu ustalona z kontrahentem i poniesione w związku z tym koszty, będą wydatkiem, o którym mowa w art. 18eb ust. 7 pkt 3 ustawy o CIT. W szczególności należy wskazać, że poczynione z kontrahentem ustalenia zmierzające do zmiany koloru opakowania, jego kształtu, czy rozmiaru będą stanowiły odstępstwo od standardowych opakowań, w które pakowane są produkty (zestawy).

W związku z powyższym, Spółka uważa, że wydatki związane ze zmianą koloru opakowania, kształtu opakowania, rozmiaru opakowania na życzenie klienta, stanowią wydatki na dostosowanie opakowań produktów do wymagań kontrahentów w rozumieniu art. 18eb ust. 7 pkt 3 ustawy o CIT

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE interpretacji indywidualnej

Ustawą z dnia 29 października 2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2021 r. poz. 2105 z późn. zm.), która weszła w życie 1 stycznia 2022 r., wprowadzono przepisy mające zdynamizować rozwój gospodarczy kraju poprzez system ulg podatkowych. Jedną z form wsparcia przedsiębiorców w ramach Polskiego Ładu jest ulga na zwiększenie przychodów ze sprzedaży produktów, czyli tzw. "ulga na ekspansję". Celem ulgi jest zachęcenie przedsiębiorców do rozwoju swojej działalności i rozszerzania działalności nie tylko na rynek krajowy, ale także na zagraniczne rynki zbytu.

Regulacje dotyczące tej ulgi zawiera dodany do ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1800 z późn. zm., dalej: "ustawa o CIT") art. 18eb, który w ust. 1 stanowi, że:

Podatnik uzyskujący przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych odlicza od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18, koszty uzyskania przychodów poniesione w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów do wysokości dochodu uzyskanego przez podatnika w roku podatkowym z przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych, nie więcej jednak niż 1 000 000 zł w roku podatkowym.

Zgodnie z art. 18eb ust. 2 ustawy o CIT:

Przez produkty rozumie się rzeczy wytworzone przez podatnika.

W świetle art. 18eb ust. 3 ww. ustawy:

Przez zwiększenie przychodów ze sprzedaży produktów, o których mowa w ust. 1, rozumie się odpłatne zbycie produktów do podmiotu niebędącego podmiotem powiązanym w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4.

W myśl art. 18eb ust. 4 ustawy o CIT:

Podatnik jest uprawniony do skorzystania z odliczenia pod warunkiem, że w okresie 2 kolejno następujących po sobie lat podatkowych, licząc od roku podatkowego, w którym poniósł koszty zwiększenia przychodów, o których mowa w ust. 1, zwiększył przychody ze sprzedaży produktów w stosunku do przychodów z tego tytułu ustalonych na ostatni dzień roku podatkowego poprzedzającego rok poniesienia tych kosztów lub osiągnął przychody ze sprzedaży produktów dotychczas nieoferowanych lub osiągnął przychody ze sprzedaży produktów dotychczas nieoferowanych w danym kraju.

Zgodnie natomiast z art. 18eb ust. 7 ustawy o CIT:

Za koszty uzyskania przychodów poniesione w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów uznaje się koszty:

Jak wynika z opisu sprawy, Wnioskodawca świadczy klientom polskim i zagranicznym usługę polegającą na opracowaniu i wdrożeniu do produkcji w swoim zakładzie zestawów do montażu części i akcesoriów stosowanych w pojazdach silnikowych. Wnioskodawca sprzedaje wyprodukowane zestawy montażowe. Proces realizacji usługi inicjuje klient przedstawiając informację do jakich celów ma służyć zestaw, do jakich elementów ma być dedykowany. Opracowany na podstawie zapytania zestaw nie wchodzi w skład ogólnodostępnej oferty Spółki i jest dedykowany do konkretnego klienta. W następnym kroku Zespół Technicznego Wsparcia Sprzedaży wraz z Zespołem Badań i Rozwoju Spółki opracowuje koncepcję zestawu pod kątem spełnienia wymagań klientów, definiuje parametry techniczne poszczególnych elementów; sporządza ewentualnie rysunki techniczne i specyfikacje materiałowe poszczególnych składników zestawu. Jednocześnie Zespół Marketingu przygotowuje wzór opakowania pod przekazane Spółce przez klienta wymagania i specyfikacje. Produkcja zestawów polega na kompletowaniu w dedykowanym opakowaniu, pojedynczych elementów typu szpilki, śruby, nakrętki, obejmy i uszczelki w odpowiednim rodzaju i ilości. Spółka kupuje pojedyncze elementy zestawów od swoich dostawców i jest ich wyłącznym właścicielem. By zapewnić klientowi wymaganą przez niego jakość, Spółka kontroluje jakość produkcji i produktu finalnego u wszystkich dostawców na każdym etapie produkcji od zakupu surowca poprzez proces wytworzenia elementów pojedynczych. Ponadto Spółka zapewnia do produkcji niezbędne oprzyrządowanie do wyprodukowania pojedynczych elementów zgodnie z wewnętrznymi procedurami jakościowymi.

Przedmiotem wątpliwości Wnioskodawcy jest w pierwszej kolejności kwestia ustalenia

czy produkowany przez Spółkę zestaw stanowi rzecz wytworzoną przez Spółkę w rozumieniu art. 18eb ust. 2 ustawy o CIT.

Biorąc pod uwagę przedstawiony opis sprawy oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa podatkowego w pierwszej kolejności wskazać należy, że z tzw. "ulgi na ekspansję", o której mowa w przepisach art. 18eb ustawy o CIT, mogą skorzystać podatnicy, którzy wytworzyli produkty w ramach swojej działalności gospodarczej. Zgodnie bowiem z art. 18eb ust. 2 u.p.d.o.p. przez "produkty" rozumie się rzeczy wytworzone przez podatnika. Wsparciem w ramach ulgi, w świetle art. 18eb ust. 3 u.p.d.o.p. wymienionych regulacji objęte zostało odpłatne zbycie produktów wytworzonych przez podatnika, do podmiotu niebędącego podmiotem powiązanym w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4 u.p.d.o.p.

Wskazać należy, że pojęcie "rzeczy" należy odnieść do definicji zawartej w art. 45 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks Cywilny, (Dz. U. z 2020 r. poz. 1740 z późn. zm.) w świetle którego:

rzeczami w rozumieniu niniejszego kodeksu są tylko przedmioty materialne.

Wymaga podkreślenia, że ustawy podatkowe odwołują się odrębnie do pojęcia "rzeczy" i "praw majątkowych".

Dla przykładu, zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT:

Przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności wartość otrzymanych rzeczy lub praw, a także wartość innych świadczeń w naturze, w tym wartość rzeczy i praw otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie (...)"

Stosownie natomiast do treści art. 14 ust. 1 ustawy o CIT:

Przychodem z odpłatnego zbycia rzeczy, praw majątkowych lub świadczenia usług jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie. (...)"

Powyższe regulacje oznaczają w sposób niewątpliwy, że intencją ustawodawcy przy projektowaniu przepisów art. 18eb ustawy o CIT, było objęcie przedmiotową ulgą wyłącznie produktów stanowiących rzeczy (a zatem przedmioty materialne) wytworzone przez podatnika.

Zaznaczenia w tym miejscu wymaga, że w doktrynie i orzecznictwie przyjmuje się pierwszeństwo wykładni językowej nad pozostałymi rodzajami wykładni, tj. systemową i celowościową. Tylko w wyjątkowych sytuacjach wolno odstąpić od literalnego brzmienia przepisu, w szczególności, gdy językowe dyrektywy interpretacyjne nie pozwalają z danego tekstu prawnego wyinterpretować jednoznacznej normy postępowania lub gdy wykładnia językowa pozostaje w oczywistej sprzeczności z treścią innych norm. Jak podkreślił Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 11 kwietnia 2014 r., II FSK 1077/12, wykładnia językowa konkretnego przepisu prawa jest nie tylko punktem wyjścia wykładni prawa, ale także zakreśla jej granice. Próba dokonania wykładni, która byłaby sprzeczna z językowym znaczeniem przepisu prawa byłaby naruszeniem zasady praworządności. Językowe znaczenie przepisu prawa wyznacza bowiem granice dopuszczalnej wykładni, gdyż "formuła słowna jest (...) granicą wszelkiego dopuszczalnego sensu, jakiego możemy poszukiwać w tekście przepisów prawa" (zob. wyrok NSA z dnia 18 grudnia 2000 r., III SA 3055/09, "Monitor Podatkowy" 2001, nr 4; również R. Mastalski, Wprowadzenie do prawa podatkowego, Warszawa 1995, s. 101-102). Nie ma w szczególności konieczności potrzeby sięgania po argumenty celowościowe wtedy, gdy już po zastosowaniu reguł znaczeniowych albo metody językowej i dyrektyw systemowych uda się osiągnąć właściwy wynik wykładni, to jest ustalić pozbawione cech niedorzeczności znaczenie interpretowanej normy (por. uchwała składu siedmiu sędziów Sądu Najwyższego z dnia 1 marca 2007 r., III CZP 94/06, OSNC 2007, nr 7-8, poz. 95 i wyrok Sądu Najwyższego z dnia 8 maja 1998 r., I CKN 664/97, OSNC 1999, Nr 1, poz. 7). Jeżeli przepis prawa jest jednoznaczny w swej warstwie językowej, nie zachodzi potrzeba, ani możliwość, stosowania innych metod wykładni. W innych przypadkach ustalenie treści normy prawnej zawartej w gramatycznym sformułowaniu przepisu prawa może wymagać odwołania się do dalszych metod wykładni, np. wykładni systemowej wewnętrznej lub zewnętrznej. Metodami wykładni systemowej czy celowościowej nie można wykroczyć poza ramy możliwych znaczeń interpretowanego przepisu wynikające z jego wykładni gramatycznej. Wykładnia przepisu dokonana z naruszeniem tej zasady stanowi już wykładnię contra legem, a więc prowadzi do naruszenia przepisu podlegającego interpretacji.

W sprawie będącej przedmiotem wniosku Spółka tworzy zestawy poprzez kompletowanie w dedykowanym opakowaniu pojedynczych elementów typu szpilki, śruby, nakrętki, obejmy i uszczelki w odpowiednim rodzaju i ilości. Przy czym Spółka nie produkuje lecz kupuje pojedyncze elementy zestawów od swoich dostawców i staje się ich wyłącznym właścicielem. Spółka kontroluje jednak jakość produkcji i produktu finalnego u wszystkich dostawców oraz zapewnia do produkcji niezbędne oprzyrządowanie

Zatem Spółka nie wytwarza produktu lecz nabywa gotowe produkty, tj. elementy poszczególne zestawów, które tylko kompletuje, pakuje w dedykowane opakowaniu a następnie zestawy te sprzedaje swoim kontrahentom. Wnioskodawca nie prowadzi więc działalności produkcyjnej tylko działalność handlową i nabywa towary handlowe, które następnie sprzedaje w określonych kompletach.

W związku z powyższym nie można się zgodzić z Wnioskodawcą, że zestaw jest rzeczą w rozumieniu art. 18eb ust. 2 ustawy o CIT, ponieważ, jak twierdzi Spółka, jest produktem wytwarzanym na indywidualne zamówienie klienta, w następstwie wieloetapowego procesu. Same bowiem kompletowania elementów zestawu nie jest równoznaczne z jego fizycznym wyprodukowaniem. Wnioskodawca wprawdzie definiuje parametry techniczne poszczególnych elementów zestawu, przygotowuje wzór opakowania, kontroluje jakość produkcji i produktu finalnego u wszystkich dostawców, jak również zapewnia do produkcji odpowiednie oprzyrządowanie, to jednak samo wyprodukowanie poszczególnych elementów zestawu odbywa się u tychże dostawców. Rola "produkcyjna" Wnioskodawcy ogranicza się zatem w głównej mierze do kompletowania wyprodukowanych przez inne podmioty (dostawców) pojedynczych elementów zestawu w dedykowanym opakowaniu. Tymczasem, jak wskazano powyżej, intencją ustawodawcy przy projektowaniu przepisów art. 18eb ustawy o CIT, było objęcie przedmiotową ulgą wyłącznie produktów stanowiących rzeczy (przedmioty materialne) wytworzone przez podatnika. Powyższe nie ma natomiast miejsca w omawianej sprawie.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 1 należało uznać za nieprawidłowe.

Natomiast odnosząc się do wątpliwości Wnioskodawcy zawartej w pytaniu nr 2 zauważyć należy, że fakt, iż Spółka przygotowuje wzór opakowania pod przekazane przez klienta wymagania i specyfikacje nie oznacza, że poniesie koszty dostosowania opakowań produktu do wymagań kontrahentów, o którym mowa w art. 18eb ust. 7 pkt 3 ustawy o CIT, ponieważ (jak wskazano wyżej) nie wytwarza ona produktów tylko je nabywa, a więc nie są to koszty uzyskania przychodów poniesione w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów, o których mowa w art. 18eb ust. 2 ustawy o CIT.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

* Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

* Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywać się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

POUCZENIE o funkcji ochronnej interpretacji

* Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 z późn. zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

* Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

POUCZENIE o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w.. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2022 r. poz. 329 z późn. zm.; dalej jako "p.p.s.a.").

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 p.p.s.a.). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 p.p.s.a.):

* w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 p.p.s.a.), albo

* w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a p.p.s.a.).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a p.p.s.a.).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 z późn. zm.).