0111-KDIB2-1.4010.40.2020.2.AP - 9% stawka CIT dla małego podatnika.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2019 r. poz. 900 z późn. zm.) oraz art. 15zzs ust. 7 ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz. U. z 2020 r. poz. 374, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 3 lutego 2020 r., który tego samego dnia wpłynął za pośrednictwem platformy e-PUAP, uzupełnionym 20 kwietnia 2020 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie możliwości zastosowania 9% stawki podatku do dochodów innych niż zyski kapitałowe - jest prawidłowe.

W dniu 3 lutego2020 r., wpłynął do Organu wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie możliwości zastosowania 9% stawki podatku do dochodów innych niż zyski kapitałowe

Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z 15 kwietnia 2020 r., Znak: 0111-KDIB2-1.4010.40.2020.1.AP, wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło 20 kwietnia 2020 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Spółka z o.o. (dalej: "Spółka", lub "Wnioskodawca"), jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych. W 2019 r. przychody Spółki nie przekroczyły wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 1,2 mln EUR, przeliczonej według średniego kursu EUR ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy roku podatkowego, w zaokrągleniu do 1.000 zł. W 2019 r. Spółka przejęła dwie spółki zależne. Rozliczenie połączenia spółek zostało dokonane zgodnie z przepisami ustawy o rachunkowości metodą łączenia udziałów. Oznacza to, że w kalkulacji podstawy opodatkowania CIT za 2019 r. podlegają uwzględnieniu zarówno przychody Spółki, jak i przychody przejętych spółek. Suma przychodów wszystkich spółek, liczona jak w zdaniu poprzednim, nie przekroczyła w 2019 r. wartości 1,2 mln EUR. Spółka nie została utworzona w wyniku przekształceń oraz w ramach czynności określonych w art. 19 ust. 1a oraz 1c Ustawy. Spółka nie wchodzi w skład podatkowej grupy kapitałowej.

W uzupełnieniu wniosku ujętym w piśmie z 20 kwietnia 2020 r., Wnioskodawca wyjaśnił ponadto że rok podatkowy Spółki jest tożsamy z rokiem kalendarzowym, jak również w odpowiedzi na pytanie, czy w 2019 r. Wnioskodawca był małym podatnikiem wskazał, że Spółka była małym podatnikiem w rozumieniu art. 4a pkt 10 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Spółka ma prawo do zastosowania stawki 9% do obliczenia podatku dochodowego od osób prawnych w 2019 r. w zakresie dochodów innych niż z zysków kapitałowych?

Zdaniem Wnioskodawcy, stosownie do art. 19 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej: "Ustawa"), stawka CIT wynosi 9% podstawy opodatkowania od przychodów (dochodów) innych niż z zysków kapitałowych - w przypadku podatników, u których przychody osiągnięte w roku podatkowym nie przekroczyły wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 1.200.000 euro przeliczonej według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy roku podatkowego, w zaokrągleniu do 1.000 zł, z zastrzeżeniem art. 21, art. 22, art. 24a, art. 24b, art. 24d i art. 24f. Przepisy ustawy zawierają szereg wyłączeń w zakresie możliwości stosowania stawki CIT określonej w art. 19 ust. 1 pkt 2 Ustawy.

Zgodnie z art. 19 ust. 1a Ustawy, podatnik, który został utworzony:

5. przez osoby prawne, osoby fizyczne albo jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, jeżeli w roku podatkowym, w którym podatnik został utworzony, oraz w roku podatkowym bezpośrednio po nim następującym, zostało do niego wniesione na poczet kapitału uprzednio prowadzone przedsiębiorstwo, zorganizowana część przedsiębiorstwa albo składniki majątku tego przedsiębiorstwa o wartości przekraczającej łącznie równowartość w złotych kwoty 10.000 euro przeliczonej według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy października roku poprzedzającego rok podatkowy, w którym wniesiono te składniki majątku, w zaokrągleniu do 1.000 zł, przy czym wartość tych składników oblicza się stosując odpowiednio przepisy art. 14 - nie stosuje przepisu ust. 1 pkt 2 w roku podatkowym, w którym rozpoczął działalność, oraz w roku podatkowym bezpośrednio po nim następującym.

Zgodnie z art. 19 ust. 1c Ustawy przepisu ust. 1 pkt 2 nie stosuje się do:

Zgodnie ze słownikiem języka polskiego (https://sjp.pwn.pl/sjp/utworzyc;2533885.html), pojęcie "utworzyć" oznacza:

W związku z powyższym, w przedstawionym stanie faktycznym nie wystąpiła okoliczność utworzenia podatnika, ponieważ Spółka, która została wcześniej utworzona przejęła dwie spółki zależne, zaś przejęcie zostało rozliczone metodą łączenia udziałów zgodnie z przepisami ustawy o rachunkowości. Nie zostały zatem spełnione przesłanki negatywne wynikające z art. 19 ust. 1a Ustawy, w związku z którymi Spółka nie miałaby podstaw do zastosowania stawki 9%. W związku z niewystąpieniem również okoliczności wymienionych w art. 19 ust. 1c Ustawy (tj. spółka nie jest dzielona, jak również nie został wniesiony wkład niepieniężny), zdaniem Spółki w przedstawionym stanie faktycznym są podstawy do zastosowania stawki 9% do obliczenia podatku dochodowego od osób prawnych w 2019 r. w zakresie dochodów innych niż z zysków kapitałowych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2019 r. poz. 865, dalej: "ustawa o CIT"), przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód stanowiący sumę dochodu osiągniętego z zysków kapitałowych oraz dochodu osiągniętego z innych źródeł przychodów. W przypadkach, o których mowa w art. 21, art. 22 i art. 24b, przedmiotem opodatkowania jest przychód.

W myśl art. 7 ust. 2 ustawy o CIT, dochodem ze źródła przychodów, z zastrzeżeniem art. 11c, art. 11i, art. 24a i art. 24b, art. 24d i art. 24f, jest nadwyżka sumy przychodów uzyskanych z tego źródła przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

Należy zauważyć, że od 2018 r. w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych przychody podatników zostały rozdzielone na dwa źródła:

* z zysków kapitałowych oraz

* z innych źródeł.

Istotą wprowadzonych zmian jest wyodrębnienie źródła przychodów w postaci zysków kapitałowych i oddzielenie dochodów uzyskiwanych z tego tytułu od pozostałych dochodów uzyskiwanych przez podatników podatku dochodowego od osób prawnych. Wydzielając odrębne źródło przychodów - z zysków kapitałowych na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawodawca zamieścił w ustawie katalog, w którym określił listę przychodów zaliczanych do tego źródła. Oznacza to, że konieczność rozdzielania źródeł przychodów na "przychody operacyjne" i "zyski kapitałowe" nie ma zastosowania jedynie do określonych podmiotów zajmujących się działalnością finansową. W przypadku takich podmiotów kategorie przychodów ze źródła "zyski kapitałowe" stanowią podstawowy rodzaj działalności (są de facto działalnością operacyjną).

Zgodnie z treścią art. 19 ust. 1 ustawy o CIT, podatek, z zastrzeżeniem art. 21, art. 22, art. 24a, art. 24b, art. 24d i art. 24f, wynosi:

Stawka 9% podstawy opodatkowania ma jednak zastosowanie wyłącznie do podatników, u których przychody osiągnięte w roku podatkowym nie przekroczyły równowartości 1.200.000 euro. Po przekroczeniu tego limitu podatnik traci prawo do obniżonej stawki podatku.

Zgodnie z art. 19 ust. 1d ustawy o CIT, podatnicy, o których mowa w ust. 1 pkt 2, stosują stawkę podatku, o której mowa w tym przepisie, jeżeli posiadają status małego podatnika.

Regulacje wyłączające możliwość korzystania z preferencyjnej - 9% stawki podatkowej zostały określone w art. 19 ust. 1a-1c ustawy o CIT.

Z kolei, warunek, o którym mowa w ust. 1d, nie dotyczy podatników rozpoczynających prowadzenie działalności, z zastrzeżeniem ust. 1a i 1c, w roku rozpoczęcia tej działalności (art. 19 ust. 1e ustawy o CIT).

Regulacje wyłączające możliwość korzystania z preferencyjnej - 9% stawki podatkowej zostały określone w art. 19 ust. 1a-1c ustawy o CIT. Wprawdzie w opisie stanu faktycznego wskazano, że "Spółka nie została utworzona w wyniku przekształceń oraz w ramach czynności określonych w art. 19 ust. 1a oraz 1c Ustawy", niemniej jednak biorąc pod uwagę wątpliwości Wnioskodawcy wskazać należy, że w myśl art. 19 ust. 1a ustawy o CIT, podatnik, który został utworzony:

5. przez osoby prawne, osoby fizyczne albo jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, jeżeli w roku podatkowym, w którym podatnik został utworzony, oraz w roku podatkowym bezpośrednio po nim następującym, zostało do niego wniesione na poczet kapitału uprzednio prowadzone przedsiębiorstwo, zorganizowana część przedsiębiorstwa albo składniki majątku tego przedsiębiorstwa o wartości przekraczającej łącznie równowartość w złotych kwoty 10 000 euro przeliczonej według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy października roku poprzedzającego rok podatkowy, w którym wniesiono te składniki majątku, w zaokrągleniu do 1000 zł, przy czym wartość tych składników oblicza się, stosując odpowiednio przepisy art. 14 - nie stosuje przepisu ust. 1 pkt 2 w roku podatkowym, w którym rozpoczął działalność, oraz w roku podatkowym bezpośrednio po nim następującym.

Na gruncie powołanego przepisu ustawodawca zaznaczył, iż z przewidzianej preferencji nie skorzysta podmiot, który został "utworzony" (powstał) w jeden ze wskazanych na gruncie art. 19 ust. 1a ustawy o CIT sposobów.

Na gruncie ustawy o CIT, ustawodawca nie uregulował pojęcia "utworzony". Z uwagi na powyższe w celu prawidłowej wykładni powołanego przepisu celowe jest odwołanie się do wykładni literalnej. Zgodnie z internetowym słownikiem języka polskiego PWN (https://sjp. pwn.pl /szukaj/utworzony.html) pod pojęciem "utworzony" należy rozumieć: zorganizować, założyć coś, co do tej pory nie istniało, spowodować powstanie czegoś, uformować się w pewien sposób, powstać. Aby zatem art. 19 ust. 1a ustawy o CIT miał zastosowanie do konkretnego podatnika, musi on zostać utworzony w jeden ze sposobów wskazanych na gruncie powołanego przepisu. Oznacza to zatem, iż następstwem wskazanego zdarzenia jest utworzenie podatnika podatku dochodowego od osób prawnych w wyniku jednego ze zdarzeń wskazanych w art. 19 ust. 1a ustawy o CIT, lub zaistnienie na moment utworzenia zdarzenia wymienionego w art. 19 ust. 1a ustawy o CIT. W świetle powyższego zdarzenia opisane na gruncie art. 19 ust. 1a ustawy o CIT, których następstwem nie jest utworzenie podatnika podatku dochodowego od osób prawnych nie będą stanowić okoliczności wyłączającej możliwość zastosowania preferencyjnej stawki, o której mowa w art. 19 ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT.

Pod pojęciem "utworzony w wyniku należy rozumieć, "powołany w wyniku" lub "powstały w wyniku" zdarzenia opisanego w art. 19 ust. 1a ustawy o CIT.

Problematyka łączenia spółek została uregulowana w przepisach Kodeksu spółek handlowych. Zgodnie z art. 491 § 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (tekst jedn.: Dz. U. z 2019 r. poz. 505 z późn. zm.), spółki kapitałowe mogą się łączyć między sobą oraz ze spółkami osobowymi; spółka osobowa nie może jednakże być spółką przejmującą albo spółką nowo zawiązaną.

Stosownie do art. 492 § 1 pkt 1 k.s.h., połączenie może być dokonane przez przeniesienie całego majątku spółki (przejmowanej) na inną spółkę (przejmującą) za udziały lub akcje, które spółka przejmująca wydaje wspólnikom spółki przejmowanej (łączenie się przez przejęcie).

W wyniku połączenia przez przejęcie, nie dochodzi do powstania nowego podmiotu, ponieważ cały majątek spółki przejmowanej przechodzi na spółkę przejmującą. W wyniku zatem połączenia przez przejęcie ustaje byt prawny spółki przejmowanej, co pozostaje bez wpływu na byt spółki przejmującej. W wyniku połączenia przez przejęcie, spółka przejmująca zwiększa jedynie swój majątek. W wyniku połączenia przez przejęcie nie dochodzi do utworzenia podatnika w rozumieniu art. 19 ust. 1a ustawy o CIT. Do utworzenia nowego podmiotu na skutek połączenia, który to podmiot nie miałby prawa do stosowania preferencyjnej stawki podatkowej mogłoby dojść jedynie na skutek połączenia dwóch lub więcej podmiotów następujących przez zawiązanie nowej spółki.

W konsekwencji powyższego spod dyspozycji art. 19 ust. 1a ustawy o CIT wyłączone zostało połączenie przez przejęcie z uwagi na okoliczność, iż w wyniku wskazanej operacji nie dochodzi do powstania nowego podmiotu.

Definicja "małego podatnika" została zawarta w art. 4a pkt 10 ustawy o CIT, zgodnie z którym ilekroć w ustawie jest mowa o małym podatniku - oznacza to podatnika, u którego wartość przychodu ze sprzedaży (wraz z kwotą należnego podatku od towarów i usług) nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 1.200.000 euro; przeliczenia kwot wyrażonych w euro dokonuje się według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy października poprzedniego roku podatkowego, w zaokrągleniu do 1.000 zł.

W 2019 r. za małego podatnika uznaje się podmiot, u którego wartość przychodu ze sprzedaży (wraz z kwotą należnego podatku od towarów i usług) za 2018 r. nie przekroczyła kwoty 5.135.000 zł. W 2018 r. pierwszym dniem roboczym października był 1 października i to według kursu na ten dzień należy przeliczyć kwoty wyrażone w euro. Wg wyliczenia średni kurs euro ogłoszony przez Narodowy Bank Polski na dzień 1 października 2018 r. (zgodnie z tabelą kursów NBP z 1 października 2018 r. Nr 190/A/NBP/2018) wynosił 4,2795 zł x 1.200.000 = 5.135.400 zł, w zaokrągleniu 5.135.000 zł.

Wskazane w art. 4a pkt 10 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, sformułowanie "wartość przychodu ze sprzedaży" nie zostało zdefiniowane w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych. Wskazać także należy, że nie należy tego pojęcia utożsamiać z pojęciem przychodu podatkowego. W związku z tym należy dokonać literalnej wykładni tego pojęcia. Przy obliczaniu powyższego limitu należy uwzględnić wszelkie przychody ze sprzedaży danego podatnika, w tym także zwolnione od podatku dochodowego, z wyłączeniem przychodów osiąganych z innego tytułu niż sprzedaż, np. uzyskane odszkodowania, odsetki od środków finansowych na rachunku bankowym, dotacje, dopłaty lub refundacje kosztów.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego oraz jego uzupełnienia wynika, że w 2019 r. Spółka przejęła dwie spółki zależne. Rozliczenie połączenia spółek zostało dokonane zgodnie z przepisami ustawy o rachunkowości metodą łączenia udziałów. Oznacza to, że w kalkulacji podstawy opodatkowania CIT za 2019 r. podlegają uwzględnieniu zarówno przychody Spółki, jak i przychody przejętych spółek. Suma przychodów Wnioskodawcy oraz spółek przejętych, nie przekroczyła w 2019 r. wartości 1,2 mln EUR. Rok podatkowy Spółki jest tożsamy z rokiem kalendarzowym. Spółka nie została utworzona w wyniku przekształceń oraz w ramach czynności określonych w art. 19 ust. 1a oraz 1c ustawy o CIT. Spółka nie wchodzi w skład podatkowej grupy kapitałowej. Spółka była w 2019 r. małym podatnikiem w rozumieniu art. 4a pkt 10 ustawy o CIT.

Biorąc zatem pod uwagę, że jak wynika z wniosku, Wnioskodawca w 2019 r. był małym podatnikiem, a następstwem przejęcia dwóch zależnych spółek w 2019 r. nie było utworzenie podmiotu wymienionego w art. 19 ust. 1a ustawy o CIT, Spółka może w tym roku podatkowym korzystać z 9% stawki podatkowej do opodatkowania przychodów (dochodów) innych niż z zysków kapitałowych, aż do osiągniecia limitu przychodów określonego w art. 19 ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT.

W świetle powyższego, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Bieg powyższego terminu nie rozpoczyna się do dnia zakończenia okresu stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii ogłoszonego z powodu COVID (art. 15zzs ust. 1 ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz. U. z 2020 r. poz. 374 z późn. zm.).

Jednocześnie, stosownie do art. 15zzs ust. 7 ww. ustawy z dnia 2 marca 2020 r., czynności dokonane w postępowaniach, o których mowa w ust. 1, w okresie stanu zagrożenia epidemicznego lub stanu epidemii ogłoszonego z powodu COVID są skuteczne. Tym samym, Strona może skutecznie wnieść skargę pomimo wstrzymania biegu powyższego terminu.

Zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.