0111-KDIB2-1.4010.343.2020.2.AT - Usługi badawczo-rozwojowe od podmiotu powiązanego - wyłączenie z kosztów podatkowych.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2020 r. poz. 1325), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 14 sierpnia 2020 r., który w tym samym dniu wpłynął za pośrednictwem platformy e-puap, uzupełnionym 15 października 2020 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie ustalenia, czy koszty poniesione z tytułu wynagrodzenia za usługę prowadzenia prac badawczo-rozwojowych wypłacane na rzecz Oddziału Wnioskodawcy (zagranicznego zakładu) podlegają ograniczeniu o którym mowa w art. 15e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych - jest prawidłowe.

W dniu 14 sierpnia 2020 r. wpłynął do Organu wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie ustalenia, czy koszty poniesione z tytułu wynagrodzenia za usługę prowadzenia prac badawczo-rozwojowych wypłacane na rzecz Oddziału Wnioskodawcy (zagranicznego zakładu) podlegają ograniczeniu o którym mowa w art. 15e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z 13 października 2020 r. Znak: 0111-KDIB2-1.4010.343.2020.1.AT wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło 15 października 2020 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca - Sp. z o.o. (dalej: "Spółka", "Wnioskodawca") jest producentem części i akcesoriów samochodowych na rynek europejski dla największych marek rynku motoryzacyjnego. Celem Spółki jest poszerzenie rynku zbytu na produkowane przez Spółkę części w Europie i na świecie. Utrzymanie silnej pozycji rynkowej w tak wymagającej i dynamicznie zmieniającej się branży jak branża motoryzacyjna wymaga prowadzenia ciągłych prac nad produktem. Spółka posiada na terytorium Niemiec oddział w którym prowadzone są prace badawczo-rozwojowe.

Oddział spełnia warunki zagranicznego zakładu w rozumieniu art. 4a pkt 11 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2019 r. poz. 865 z późn. zm.) (dalej: "u.p.d.o.p.") oraz art. 5 Umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Republiką Federalną Niemiec w sprawie w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, podpisana w Berlinie dnia 14 maja 2003 r. (Dz. U. z 2005 r. Nr 12, poz. 90). Oddział jest podatnikiem podatku dochodowego na terytorium Niemiec.

Oddział prowadzi prace badawczo-rozwojowe, tworzy specyfikacje, rysunki, prototypy, analizy i przeprowadza testy. Bez tych prac niemożliwe byłoby prowadzenie przez Wnioskodawcę właściwej produkcji i wprowadzenie na rynek nowych części samochodowych. Tym samym Oddział świadczy na rzecz Spółki usługę prowadzenia prac badawczo-rozwojowych i rozwoju produktu Spółki.

Wynagrodzenie za usługę jest kalkulowane jako koszty poniesione przez Oddział w związku z pracami badawczo-rozwojowymi powiększone o stosowną marżę. Do kosztów Oddziału należą wszystkie wydatki niezbędne do prowadzenia prac badawczo-rozwojowych, m.in. wynagrodzenia pracowników i ubezpieczeń społecznych, oprogramowanie komputerowe, maszyny i wyposażenie potrzebne w pracach badawczych, wyposażenie biurowe.

Wynagrodzenie wypłacane przez Wnioskodawcę z tytułu prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez Oddział są opłatami za wykonaną pracę zespołu osób oraz dostarczenie Spółce jej wyników (prototypów, koncepcji itp.), nie stanowią one natomiast opłat za cykliczne korzystanie lub prawo do korzystania z wytworów zespołu. W szczególności, nie dochodzi do udzielania Spółce licencji na użytkowanie rezultatów prac zespołu.

Oddział wystawia fakturę wewnętrzną za usługę prowadzenia prac badawczo-rozwojowych.

W uzupełnieniu wniosku ujętym w piśmie z 15 października 2020 r. Wnioskodawca wskazał m.in., że wskazana we wniosku usługa prowadzenia prac badawczo-rozwojowych świadczona przez Oddział Wnioskodawcy (zagraniczny zakład) na rzecz Wnioskodawcy klasyfikowana jest według nomenklatury Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) wprowadzonej rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 4 września 2015 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. z 2015 r. poz. 1676 z późn. zm.) pod symbolem grupowania 72.19.3 - Usługi w zakresie badań naukowych i prac rozwojowych w dziedzinie nauk technicznych, z wyłączeniem biotechnologii i - wszystkich symboli wchodzących w skład tego grupowania tj.:

* 72.19.31.0 Usługi w zakresie badań podstawowych w dziedzinie nauk technicznych, z wyłączeniem biotechnologii,

* 72.19.32.0 Usługi w zakresie badań stosowanych i badań przemysłowych w dziedzinie nauk technicznych, z wyłączeniem biotechnologii,

* 72.19.33.0 Usługi w zakresie prac rozwojowych w dziedzinie nauk technicznych, z wyłączeniem biotechnologii.

Usługa prowadzenia prac badawczo-rozwojowych nie zawiera elementów doradczych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy wynagrodzenie za usługę prowadzenia prac badawczo-rozwojowych przez Oddział na rzecz Spółki stanowi koszt uzyskania przychodów Spółki i nie podlega ograniczeniu na podstawie art. 15e ust. 1 u.p.d.o.p. w stanie prawnym po 1 stycznia 2019 r.?

Zdaniem Wnioskodawcy, wynagrodzenie za usługę prowadzenia prac badawczo-rozwojowych przez Oddział na rzecz Spółki stanowi koszt podatkowy Spółki i nie podlegają wyłączeniu z kosztów na mocy art. 15e u.p.d.o.p. W ocenie Spółki, koszty nabywanych prac badawczo-rozwojowych nie są objęte katalogiem art. 15e ust. 1 u.p.d.o.p., a nawet gdyby zostały uznane za objęte tym katalogiem to stanowią koszt bezpośrednio związany z wytworzeniem produktów, tj. części samochodowych i tym samym zgodnie z art. 15e ust. 11 pkt 1 u.p.d.o.p. nie podlegają wyłączeniu z kosztów podatkowych.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p., kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 tej ustawy.

W konsekwencji, aby dany wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodów muszą zostać spełnione łącznie następujące przesłanki:

(i) musi zostać poniesiony przez podatnika,

(ii) jest definitywny (ostateczny),

(iii) pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą, lub poniesiony został w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiąganych przychodów,

(iv) został właściwie udokumentowany,

(v) nie został wymieniony w art. 16 ust. 1 u.p.d.o.p., jako wydatek niestanowiący kosztów uzyskania przychodów.

Jednocześnie, zgodnie z art. 15e ust. 1 u.p.d.o.p. (w brzmieniu po 1 stycznia 2019 r.), podatnicy są obowiązani wyłączyć z kosztów uzyskania przychodów koszty:

3. przeniesienia ryzyka niewypłacalności dłużnika z tytułu pożyczek, innych niż udzielonych przez banki i spółdzielcze kasy oszczędnościowo-kredytowe, w tym w ramach zobowiązań wynikających z pochodnych instrumentów finansowych oraz świadczeń o podobnym charakterze - poniesione bezpośrednio lub pośrednio na rzecz podmiotów powiązanych, w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4 lub podmiotów mających miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium lub w kraju wymienionym w przepisach wydanych na podstawie art. 11j ust. 2, w części, w jakiej koszty te łącznie w roku podatkowym przekraczają 5% kwoty odpowiadającej nadwyżce sumy przychodów ze wszystkich źródeł przychodów pomniejszonych o przychody z tytułu odsetek nad sumą kosztów uzyskania przychodów pomniejszonych o wartość zaliczonych w roku podatkowym do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16a-16m, i odsetek. Wyłączenie z kosztów uzyskania przychodów na mocy art. 15e ust. 1 u.p.d.o.p. ma zastosowanie w przypadku transakcji między podmiotami powiązanymi. Od 1 stycznia 2019 r. za podmioty powiązane uznaje się także podatnika oraz jego zagraniczny zakład (art. 11a ust. 1 pkt 4 lit. d u.p.d.o.p.).

Jednocześnie jednak, ograniczenie, o którym mowa w art. 15e ust. 1 u.p.d.o.p. nie ma zastosowania do kosztów usług, opłat i należności określonych w tym przepisie, zaliczanych do kosztów uzyskania przychodów bezpośrednio związanych z wytworzeniem lub nabyciem przez podatnika towaru lub świadczeniem usług (art. 15e ust. 11 pkt 1 u.p.d.o.p.).

W ocenie Wnioskodawcy, wynagrodzenie Oddziału za usługę wsparcia w zakresie prac badawczo-rozwojowych stanowi koszt podatkowy Spółki i nie podlega limitowaniu w ramach art. 15e u.p.d.o.p. Wydatek Spółki na usługi prac badawczo-rozwojowych spełnia kryteria uznania za koszt podatkowy na podstawie art. 15 u.p.d.o.p. Zatem, zgodnie z kryteriami wymienionymi powyżej, wydatek jest ponoszony przez Spółkę, która jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych w Polsce

Po drugie, koszt nabycia usługi ma dla Spółki charakter definitywny, gdyż Spółka nie refakturuje tego wydatku na żaden inny podmiot. Po trzecie, zakup przez Spółkę od Oddziału usługi prowadzenia prac badawczo-rozwojowych służy osiągnięciu przychodów przez Spółkę z tytułu sprzedaży części samochodowych. Prace Oddziału stanowią bowiem część procesu produkcyjnego tzw. część koncepcyjną i są jego niezbędną częścią. Oddział tworzy specyfikacje, rysunki, prototypy, analizy i przeprowadza testy. Bez tych prac niemożliwe byłoby prowadzenie przez Wnioskodawcę właściwej produkcji i wprowadzenie na rynek nowych części samochodowych oraz generowania poziomu zysków, który obecnie uzyskuje Spółka. Po czwarte, wydatek na usługę wsparcia Oddziału jest udokumentowany fakturą wewnętrzną wystawioną przez Oddział na Spółkę. Kwota wynagrodzenia na fakturze jest kalkulowana jako koszty prac badawczo-rozwojowych zwiększone o stosowną marżę. Końcowo, wydatek na nabycie usługi wsparcia w pracach badawczo-rozwojowych nie znajduje się w katalogu wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 16 ust. 1 u.p.d.o.p.

Ponadto, w ocenie Wnioskodawcy, do usług prac badawczo-rozwojowych świadczonych przez Oddział na rzecz Spółki nie stosuje się ograniczeń kosztów uzyskania przychodu wynikających z art. 15e u.p.d.o.p. Dyspozycją art. 15e ust. 1 u.p.d.o.p., objęte są te podmioty, które są podmiotami powiązanymi oraz nabywają usługi wymienione w tym przepisie. Oba te warunki muszą być spełnione łącznie. W ocenie Spółki, na podstawie art. 11a ust. 1 pkt 4 lit. d u.p.d.o.p. Spółka wraz z Oddziałem od 1 stycznia 2019 r. uważane są za podmioty powiązane, zatem pierwszy warunek należy uznać za spełniony. Natomiast usługi przeprowadzenia prac badawczo-rozwojowych nabywanych przez Spółkę od Oddziału nie zaliczają się do katalogu usług, opłat, należności wymienionych w art. 15e ust. 1 u.p.d.o.p., zatem drugi warunek nie jest spełniony i tym samym wyłączenie z kosztów względem przedmiotowych usług nie ma zastosowania.

W szczególności, w ocenie Spółki, usługi prowadzenia prac badawczo-rozwojowych nie są wprost wymienione w katalogu świadczeń nazwanych tj. usług doradczych, badania rynku, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, ubezpieczeń, gwarancji i poręczeń. Ponadto, przedmiotowe usługi nie stanowią także świadczeń o podobnym charakterze, gdyż ich główną cechą charakterystyczną jest przeprowadzanie badań i rozwój koncepcji nowych produktów tj. części samochodowych.

Zawarty w art. 15e ust. 1 pkt 1 u.p.d.o.p., katalog świadczeń skutkujących ograniczeniem zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów można podzielić na dwie grupy. Pierwszą stanowią świadczenia wyraźnie nazwane, drugą tworzą świadczenia mające podobny charakter do świadczeń nazwanych. W tej drugiej grupie mieszczą się świadczenia posiadające cechy charakterystyczne dla świadczeń wprost wymienionych w art. 15e ust. 1 pkt 1 u.p.d.o.p., ale posiadające również elementy charakterystyczne dla świadczeń innych od skonkretyzowanych w tym przepisie. Dla uznania, że świadczenie niewymienione wprost w art. 15e ust. 1 pkt 1 u.p.d.o.p., jest objęte jego zakresem, decydujące jest, aby elementy charakterystyczne dla świadczeń wprost wymienionych w omawianym przepisie przeważały nad cechami charakterystycznymi dla świadczeń w nim niewymienionych (stanowi to kryterium podstawowe). W ocenie Wnioskodawcy, w przypadku usługi prowadzenia prac badawczo-rozwojowych cechy charakterystyczne niewymienione w katalogu art. 15e ust. 1 u.p.d.o.p. przeważają i decydują o tym, że przedmiotowe usługi pozostają poza zakresem tego przepisu.

W ocenie Wnioskodawcy, usługa prowadzenia prac badawczo-rozwojowych dotyczy w głównej mierze sfery koncepcyjnej produktów i polega w szczególności na przeprowadzaniu badań i rozwoju produktu. Efektem nabywanych usług jest co prawda zazwyczaj stworzenie wersji roboczej konkretnego produktu, opracowaniu ich specyfikacji, rysunku, prototypu, niemniej zdarzają się także sytuacje, w których wyniki prac realizowanych w ramach usług nie materializują się w produkt końcowy przez czynniki takie jak zmiany warunków handlowych, priorytety klientów, trudności techniczne, koszt produktu końcowego i inne podobne. Koszty ponoszone przez Wnioskodawcę z tytułu usług prac badawczo-rozwojowych są opłatami za wykonaną pracę zespołu oraz dostarczenie Spółce jej wyników (prototypów, koncepcji itp.), nie stanowią one natomiast opłat za cykliczne korzystanie lub prawo do korzystania z wytworów zespołu. W szczególności, nie dochodzi do udzielania Spółce licencji na użytkowanie rezultatów prac.

Powyższe stanowisko Spółki znajduje potwierdzenie w interpretacjach indywidualnych wydawanych w podobnych sprawach przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej. W podobnej sytuacji nabywania usług badawczo-rozwojowych od podmiotu powiązanego Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej rozstrzygnął na korzyść wnioskodawcy stwierdzając, że: "Odnosząc przedstawione uregulowania prawne na grunt analizowanej sprawy stwierdzić należy, że w stosunku do nabywanych przez Wnioskodawcę Usług B+R nie znajdzie zastosowania wyłączenie, o którym mowa w art. 15e ust. 1 u.p.d.o.p., bowiem cel i zakres tych Usług jest odmienny od usług zawartych w tym przepisie. Cechą charakterystyczną i zarazem najważniejszym elementem analizowanych Usług B+R jest, według Wnioskodawcy, przeprowadzanie badań i rozwój koncepcji nowych produktów medycznych, co nie należy do zakresu i specyfiki usług wskazanych w art. 15e ust. 1 u.p.d.o.p., tj. usług doradczych, badania rynku, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych ubezpieczeń, gwarancji i poręczeń, usług przeniesienia ryzyka niewypłacalności dłużnika z tytułu pożyczek, innych niż udzielonych przez banki i spółdzielcze kasy oszczędnościowo-kredytowe. Usługi te nie stanowią również świadczeń podobnych do usług wskazanych w powyższym przepisie. Reasumując, koszty nabycia przez Wnioskodawcę Usług B+R polegających na opracowywaniu koncepcji nowych produktów i rozwiązań nie podlegają ograniczeniom wynikającym z art. 15e ust. 1 u.p.d.o.p." (interpretacja indywidualna z 4 września 2018 r., Znak: 0111-KDIB1-3.4010.364.2018.1.APO).

Podobnie Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z 29 marca 2019 r. Znak: 0111-KDIB2-1.4010.537.2018.2.JK w zbliżonym stanie faktycznym, tj. w zakresie usług z obszaru inżynierii w fazie koncepcyjnej tworzenia produktu, tj. opracowanie koncepcji, powstania produktu, stworzenie projektu produktu, wytworzenie jego prototypu, przeprowadzenie niezbędnych testów, dokonanie koniecznych badań i analiz uznał za prawidłowe stanowisko Wnioskodawcy i stwierdził, że: "Jednakże bazując na wykładni systemowej wewnętrznej oraz wykładni historycznej (analizie przebiegu procesu legislacyjnego w zakresie regulacji z art. 15e u.p.d.o.p.) należy uznać, że powyższe usługi nie mieszczą się w kategorii usług objętych regulacją art. 15e u.p.d.o.p., bowiem cel i zakres tych usług jest odmienny od usług doradczych oraz pozostałych usług wymienionych w tym przepisie. Pojęcia "usług doradczych, badania rynku, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, ubezpieczeń, gwarancji i poręczeń oraz świadczeń o podobnym charakterze" nie obejmują opisanych we wniosku usług z obszaru inżynierii, monitorowania jakości, a także z obszaru rozwoju produktu. W świetle przedstawionego we wniosku opisu sprawy, brak jest w niniejszym przypadku wątpliwości, że usługi z obszaru inżynierii, monitorowania jakości, a także z obszaru rozwoju produktu nabywane od podmiotu powiązanego nie są podobne do wskazanych w art. 15e ust. 1 pkt 1 u.p.d.o.p., usług doradczych, badania rynku, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, ubezpieczeń, gwarancji i poręczeń oraz świadczeń o podobnym charakterze. Tym samym nie podlegają ograniczeniu w zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów na mocy art. 15e ust. 1 pkt 1 u.p.d.o.p."

Jednocześnie w ocenie Spółki, nawet gdyby uznać, że przedmiotowe usługi podlegają wyłączeniu z kosztów na podstawie art. 15e ust. 1 u.p.d.o.p., to stanowią koszty bezpośrednio związane z wytworzeniem przez Spółkę części samochodowych i w ten sposób nie podlegają ograniczeniu kosztów na podstawie tego przepisu.

Zgodnie z wyjaśnieniami opublikowanymi przez Ministerstwo Finansów 25 kwietnia 2018 r. dotyczącymi art. 15e u.p.d.o.p., przepis art. 15e ust. 11 pkt 1 u.p.d.o.p. odnosi się do związania kosztu "z wytworzeniem lub nabyciem/wytworzeniem towaru lub świadczeniem usługi". Językowa analiza tego wyrażenia prowadziłaby do wniosku, iż chodzi o związek kosztu z czynnością "wytwarzania" lub "nabywania" towaru albo "świadczenia" usługi. Bardziej funkcjonalna wykładnia tych pojęć sprowadza się do poszukiwania tego związku z samym przedmiotem (efektem) tego wytwarzania (nabywania) albo świadczenia usługi, tj. określonym dobrem lub określoną usługą. Z tego względu należy uznać, iż koszt o którym mowa w omawianym przepisie to koszt usługi lub prawa w jakimkolwiek stopniu "inkorporowanych" w produkcie, towarze lub usłudze. Jest to zatem koszt, który wpływa na finalną cenę danego towaru lub usługi, jako (zazwyczaj) jeden z wielu wydatków niezbędnych do poniesienia w procesie produkcji, dystrybucji danego dobra lub świadczenia określonej usługi. Koszt ten powinien przy tym być możliwy do zidentyfikowania, jako czynnik obiektywnie kształtujący cenę danego dobra lub usługi.

Zdaniem Wnioskodawcy, wydatki Spółki na nabycie usług prowadzenia prac badawczo-rozwojowych przez Oddział powinny być uznawane za koszty bezpośrednio związane z wytworzeniem towarów w rozumieniu u.p.d.o.p., ponieważ prace badawczo-rozwojowe Oddziału są związane i warunkują proces produkcyjny. Bez prowadzonych przez Oddział prac oraz tworzenia przez niego specyfikacji, rysunków, prototypów, analiz i testów, niemożliwe byłoby rozpoczęcie przez Wnioskodawcę właściwej produkcji i wprowadzenie na rynek nowych części samochodowych. Ponadto, wynagrodzenie za usługę na rzecz Oddziału wpływa na finalną cenę wyprodukowanych części samochodowych, gdyż jest elementem kosztowym wytworzenia produktu i determinuje wysokość ceny sprzedaży wyrobu i marży. Zatem należy stwierdzić, że usługi badawczo-rozwojowe mają bezpośredni i ścisły związek z wytwarzanymi w następnej fazie danego projektu produktami.

W ocenie Wnioskodawcy, koszty związane z nabywaniem usług prac badawczo-rozwojowych przez Spółkę stanowią koszt uzyskania przychodu Spółki niepodlegający ograniczeniom zaliczania do kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 15e ust. 1 u.p.d.o.p.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Jednocześnie zauważyć należy, że skoro za prawidłowe Organ uznał stanowisko Wnioskodawcy wskazujące, że wydatki Wnioskodawcy z tytułu usług badawczo-rozwojowych świadczonych przez zagraniczny zakład Wnioskodawcy, nie stanowią kosztów o których mowa w art. 15e ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2020 r. poz. 1406 z późn. zm.) bezpodstawnym jest odnoszenie się do tej części stanowiska Wnioskodawcy, która dotyczy możliwości uznania ww. wydatków za koszty bezpośrednio związane z wytworzeniem lub nabyciem przez podatnika towaru lub świadczeniem usługi, o których mowa w art. 15e ust. 11 pkt 1 ww. ustawy.

Organ wydający niniejszą interpretację podkreśla, że jeżeli przedstawiony we wniosku opis stanu faktycznego będzie różnił się od stanu występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego. Należy też zauważyć, że na podatniku spoczywa obowiązek udowodnienia w toku ewentualnego postępowania podatkowego okoliczności faktycznych, z których wywodzi dla siebie korzystne skutki prawne. Niemniej jednak ostateczna ocena, czy wskazane we wniosku koszty usług podlegają ograniczeniu w zaliczaniu do kosztów podatkowych, wynikającemu z ww. art. 15e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, leży w kompetencjach organów podatkowych właściwych dla Wnioskodawcy w danej sprawie w toku odpowiedniego postępowania. Organ wydający interpretację indywidualną nie może natomiast dokonać takiej oceny, albowiem postępowanie o wydanie interpretacji indywidualnej wyklucza analizę materiału dowodowego w sprawie. Pełna weryfikacja przedstawionych we wniosku okoliczności możliwa jest jedynie w toku postępowania podatkowego lub kontrolnego, prowadzonego przez uprawnione do tego organy, będącego poza zakresem instytucji interpretacji indywidualnej. Postępowanie w sprawie dotyczącej wydania interpretacji indywidualnej jest postępowaniem szczególnym, mającym charakter uproszczony, odrębny od postępowania podatkowego, uregulowanego w dziale IV Ordynacji podatkowej. Wydając bowiem interpretację indywidualną Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej przedstawia jedynie swój pogląd dotyczący wykładni treści analizowanych przepisów i sposobu ich zastosowania w odniesieniu do przedstawionego we wniosku stanu faktycznego bądź zdarzenia przyszłego (którego elementy przyjmuje, jako podstawę rozstrzygnięcia bez weryfikacji).

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.