0111-KDIB2-1.4010.29.2020.3.PB - Ustalenie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wynagrodzenia wypłacanego doradcy w przypadku skutecznego pozyskania inwestora.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2019 r. poz. 900 z późn. zm.) oraz art. 15zzs ust. 7 ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz. U. z 2020 r. poz. 374, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 3 stycznia 2020 r. (data wpływu - 29 stycznia 2020 r.), uzupełnionym 1 kwietnia 2020 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wynagrodzenia wypłacanego doradcy w przypadku skutecznego pozyskania inwestora - jest prawidłowe.

W dniu 29 stycznia 2019 r. wpłynął do Organu wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wynagrodzenia wypłacanego doradcy w przypadku skutecznego pozyskania inwestora.

Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych dlatego też pismem z 25 marca 2020 r., Znak: 0111-KDIB2-1.4010.29.2020.2.PB, 0112-KDIL1-1.4012.32.2020.3.EB wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło 1 kwietnia 2020 r.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka z o.o. (dalej: Spółka lub Wnioskodawca) jest polską spółką kapitałową, zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym. Spółka prowadzi działalność m.in. w zakresie zarządzania siecią sklepów odzieżowych (stacjonarnych i internetowych) własnych oraz franczyzowych, a także organizacji produkcji i dystrybucji towarów oferowanych w tych sklepach.

Spółka posiada pełne prawo do odliczenia VAT - praktycznie całość jej sprzedaży stanowi sprzedaż opodatkowaną VAT w Polsce bądź sprzedaż dającą prawo do odliczenia VAT.

Aktualnie większościowym udziałowcem Spółki jest podmiot, który dotychczas wspierał Spółkę w rozwoju działalności gospodarczej, w tym w pozyskiwaniu finansowania na dalsze inwestycje w obszarze operacji. Udziałowiec ten poinformował Spółkę, iż rozważa sprzedaż udziałów Spółki, w związku z czym dalsze wsparcie i inwestycje w obszarze rozwoju działalności gospodarczej zostaną ograniczone. Z tej przyczyny też, Spółka podjęła decyzję i starania w zakresie pozyskania nowego inwestora bądź inwestorów, którzy mogliby zastąpić dotychczasowego udziałowca, względnie wejść do Spółki obok dotychczasowego udziałowca i dalej wspierać rozwój działalności operacyjnej Spółki.

Pozyskanie nowego inwestora (rozważane jest pozyskanie inwestora finansowego bądź branżowego, jak również partnera strategicznego celem wykreowania synergii kosztowych czy przychodowych) jest dla Spółki istotne m.in. ze względu na następujące warunki ekonomicznie:

* pozyskanie dodatkowego finansowania m.in. dla dalszej ekspansji,

* potencjalnie tańszy dostęp do kapitału,

* potencjalne synergie kosztowe i przychodowe,

* potencjalny dostęp do nowych rynków (terytorialnych) i nowych segmentów rynku,

* dostęp do know-how biznesowego, w tym m.in. wiedzy w zakresie rozwoju punktów handlowych czy efektywnego budowania sieci franczyzowej.

Spółka zawarła umowę z zewnętrznym doradcą (dalej: Doradca), celem wsparcia działań Spółki w zakresie pozyskania nowego inwestora lub partnera strategicznego zainteresowanego nabyciem udziałów Spółki pochodzących z nowej emisji albo od obecnych udziałowców. Doradca jest polską spółką prawa handlowego, prowadzącą działalność gospodarczą i zarejestrowaną jako podatnik VAT czynny. W ramach umowy Doradca wykona następujące usługi na rzecz Spółki:

Zgodnie z umową, wynagrodzenie Doradcy za świadczenie powyższych usług będzie składać się z dwóch elementów: części stałej oraz części uzależnionej od efektu. W zakresie części stałej, Spółka (na podstawie faktur VAT wystawionych przez Doradcę) będzie regulować - przez określony czas - wynagrodzenie doradcy, którego celem jest pokrycie kosztów ponoszonych przez doradcę w trakcie całego procesu. Jednocześnie, jeśli proces zakończy się sukcesem i dojdzie do pozyskania nowego inwestora, Spółka zapłaci Doradcy dodatkowe wynagrodzenie, stanowiące wynagrodzenie uzależnione od efektu (na podstawie faktury VAT wystawionej przez Doradcę, na której będzie naliczony polski VAT), którego wysokość będzie skorelowana z wartością transakcji, tj. ceną, jaką nowy inwestor będzie gotowy zapłacić za udziały Spółki.

Przedmiotowym wnioskiem o interpretację Spółka zamierza potwierdzić możliwość ujęcia w kosztach i odliczenia VAT w odniesieniu do wynagrodzenia uzależnionego od efektu, które będzie musiała zapłacić na rzecz Doradcy, w przypadku skutecznego procesu pozyskiwania nowego inwestora. Dla potrzeb niniejszego wniosku o interpretację przyjmuje się założenie, że wynagrodzenie uzależnione od efektu wypłacane Doradcy na podstawie faktury VAT nie jest objęte ograniczeniem (jako koszt) określonym w art. 16 ust. 1 ustawy o p.d.o.p. oraz ograniczeniem (w zakresie VAT naliczonego) określonym w art. 88 ustawy o VAT.

W uzupełnieniu wniosku, ujętym w piśmie z 1 kwietnia 2020 r. Wnioskodawca wskazał ponadto, że:

1. Podmiot, któremu Wnioskodawca zlecił wykonanie usług doradczych w zakresie m.in. analizy opcji strategicznych i pozyskania inwestora nie jest podmiotem powiązanym w rozumieniu przepisów podatkowych (w tym art. 11a ustawy o p.d.o.p.). Jest podmiotem profesjonalnie zajmującym się tego typu usługami.

2. Na ten moment Wnioskodawca zakłada, że samo pozyskanie inwestora czy partnera strategicznego nie będzie wiązało się z podwyższeniem kapitału zakładowego Wnioskodawcy. Wnioskodawca dopuszcza jednak, że po pozyskaniu takiego inwestora czy partnera strategicznego, może on zasilić Wnioskodawcę w dodatkowy kapitał (albo w formie długu albo wkładu pieniężnego), natomiast nie nastąpi to w momencie realizacji transakcji (pozyskania inwestora czy partnera strategicznego).

W związku z powyższym opisem zadano m.in. następujące pytanie:

Czy, w świetle art. 15 ust. 1 ustawy o p.d.o.p., Spółka będzie uprawniona do uznania za koszt uzyskania przychodów wynagrodzenia uzależnionego od efektu wypłacanego Doradcy (na podstawie faktury VAT) w przypadku skutecznego pozyskania inwestora?

(pytanie oznaczone we wniosku nr 1)

Zdaniem Wnioskodawcy, w świetle art. 15 ust. 1 ustawy o p.d.o.p., Spółka będzie uprawniona do uznania za koszt uzyskania przychodów wynagrodzenia uzależnionego od efektu wypłacanego Doradcy (na podstawie faktury VAT) w przypadku skutecznego pozyskania inwestora.

Zasady zaliczania wydatków do kosztów uzyskania przychodów

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o p.d.o.p., kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o p.d.o.p.

Aby wydatek mógł zostać uznany za koszt uzyskania przychodu:

* musi zostać poniesiony przez podatnika w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą,

* musi zostać poniesiony w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów i może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów (racjonalny charakter),

* musi mieć charakter definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,

* jest właściwie udokumentowany,

* nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ustawy o p.d.o.p. nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Konstrukcja przepisu dotyczącego kosztów uzyskania przychodów daje podatnikowi możliwość odliczenia dla celów podatkowych wszelkich kosztów (z zastrzeżeniem art. 16 ust. 1 ustawy o p.d.o.p.), pod warunkiem, że zostały poniesione w związku z prowadzoną działalnością podatnika, jako wydatków gospodarczo uzasadnionych, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu lub prowadzi do zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu.

Zgodnie z utrwalonym orzecznictwem sądów i praktyką organów podatkowych, cel poniesionego wydatku musi mieć charakter zobiektywizowany i zmierzać do odpowiedzi na pytanie, czy oznaczony wydatek daje się "racjonalnie" powiązać z uzyskanym lub oczekiwanym przychodem. Kosztami uzyskania przychodów będą, więc wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, jeśli są one racjonalnie uzasadnione, a każdy wydatek, poza wskazanymi w ustawie, wymaga indywidualnej oceny pod kątem jego związku z przychodem i racjonalnością działania dla osiągnięcia tego przychodu (patrz m.in. wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 25 listopada 2004 r., sygn. akt FSK 671/04).

Biorąc pod uwagę powyższe, należy wskazać, że kosztami uzyskania przychodów są m.in. racjonalnie poniesione koszty związane z funkcjonowaniem podatnika i koszty organizacyjne podatnika, mimo że wydatki tego rodzaju nie zmierzają bezpośrednio do uzyskania przychodu. Do tej kategorii wydatków powinny również należeć wydatki związane z pozyskaniem (nowego) inwestora.

Racjonalność poniesienia kosztu wynagrodzenia Doradcy

Poniesienie przez Spółkę kosztu wynagrodzenia Doradcy uzależnionego od efektu oznacza, że proces pozyskania inwestora czy partnera strategicznego zakończył się sukcesem, tj. nowy inwestor czy partner podjął decyzję o przejęciu Spółki albo też rozpoczęciu strategicznej współpracy ze Spółką. Dzięki temu, powinny zostać zrealizowane cele, jakie Spółka stawiała w związku z rozpoczęciem współpracy z Doradcą, w tym np. Spółka może uzyskać dostęp do nowych rynku, know-how, tańszego kapitału czy nowego kapitału. To będzie mieć natomiast przełożenie na biznes operacyjny Spółki i możliwość dalszego rozwoju.

Z tej przyczyny Spółka stoi na stanowisku, że poniesienie kosztu wynagrodzenia uzależnionego od efektu jest racjonalne, pozwala bowiem na utrzymanie perspektywy wzrostu i rozwoju po stronie Spółki.

Koszt ten nie jest kosztem o charakterze bezpośrednim, ale pośrednio będzie wpływać na działalność operacyjną Spółki i możliwość dalszej ekspansji. Jest to więc koszt poniesiony racjonalnie, pozwalający zabezpieczyć źródło przyszłych przychodów, czyli rozwój operacji Spółki (względnie obniżenie kosztów działalności Spółki, co również będzie przekładać się na poprawę sytuacji finansowej i możliwość dalszego rozwoju).

Dlatego też, poniesienie kosztu wynagrodzenia Doradcy uzależnionego od efektów, o ile będzie on odpowiednio udokumentowany i nie będzie w katalogu kosztów niepodatkowych (określonym w art. 16 ust. 1 ustawy o p.d.o.p.), jak również nie zostanie Spółce w żaden sposób zwrócony, należy uznać za poniesienie kosztu ukierunkowanego na zabezpieczenie źródła przychodów Spółki (racjonalny wydatek), a tam samym za poniesienie kosztu, który może obniżyć wynik podatkowy Spółki jako koszt uzyskania przychodów.

Praktyka organów podatkowych

Praktyka organów podatkowych w podobnych sytuacjach jest jednolita i korzystna dla Wnioskodawcy. O możliwości zaliczania tego typu kosztów do kosztów uzyskania przychodów rozstrzygnięto m.in. w następujących indywidualnych interpretacjach prawa podatkowego:

* interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 14 grudnia 2017 r., sygn. 0111-KDIB1-2.4010.378.2017.2.MM:

" (...) Podsumowując (...) wydatki obejmujące usługi doradcze, prawne jak również pozostałe wymienione we Wniosku związane ze zmianą udziałowca oraz podwyższeniem kapitału zakładowego mającym na celu pozyskanie dodatkowego kapitału stanowią koszty uzyskania przychodów Spółki na gruncie art. 15 ust. 1 ustawy o CIT. W szczególności wydatki te miały charakter racjonalny i uzasadniony, tj. zostały poniesione w celu rozwoju prowadzonej działalności. Jednocześnie nie są one bezpośrednio związane z podwyższeniem kapitału zakładowego Spółki, a także nie mieszczą się w katalogu kosztów zawartych w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT. W konsekwencji Wydatki te stanowią pośrednie koszty uzyskania przychodów Spółki w momencie ich poniesienia (...)".

* interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 7 listopada 2017 r., sygn. 0111-KDIB2-1.4010.218.2017.1.BKD:

" (...) Mając na uwadze przedstawione przez Spółkę uzasadnienie jej stanowiska należy stwierdzić, że planowane przez Spółkę wydatki na Usługi doradcze, związane z pozyskaniem inwestora będą stanowiły w całości koszt uzyskania przychodów dla Spółki w momencie ich poniesienia (...)",

* interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 7 listopada 2016 r., sygn. 2461-IBPB-1-3.4510.835.2016.1.JKT:

" (...) Z uwagi na cel, jaki miało spełniać nabycie Usług doradczych związanych z pozyskaniem inwestora przez Wnioskodawcę, poniesione wydatki na ich nabycie należy uznać za ogólne koszty funkcjonowania Wnioskodawcy, których celem jest zabezpieczenie i zachowanie źródeł przychodów. Koszty na nabycie Usług doradczych związanych z pozyskaniem inwestora, należy potraktować jako ogólne koszty działalności (gdyż nie są one związane z konkretnym przychodem), tj. koszty, które stanowią pośrednie koszty uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 4d Ustawy o CIT (...)",

* interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 6 listopada 2015 r., sygn. ITPB3/4510-436/15/MKo:

" (...) Z okoliczności przedstawionych we wniosku wynika, że Wnioskodawca poniósł/ponosi wydatki na nabycie usług doradczych związanych z pozyskiwaniem inwestora, które należy zaliczyć do kosztów związanych z dalszym jego rozwojem, w konsekwencji nie wiążą się one w sposób bezpośredni z przychodami Spółki. Biorąc powyższe pod uwagę stwierdzić należy, że skoro ww. wydatki zostały poniesione na podstawie racjonalnych przesłanek ukierunkowanych na zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów oraz nie kwalifikują się do wyłączeń określonych w art. 16 ust. 1 omawianej ustawy, będą stanowiły koszty uzyskania przychodów w momencie ujęcia ich jako koszt w księgach rachunkowych Spółki",

* interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 15 grudnia 2011 r., sygn. IPPB3/423-876/11-2/MC:

(...) koszty usług doradztwa strategicznego, polegającego w szczególności na: przeprowadzeniu analizy projekcji finansowych Spółki, jej planów rozwoju w celu identyfikacji kluczowych zagadnień biznesowych i strategicznych, które mogą przyczynić się do rozwoju zwiększenia wartości Spółki i osiąganego przez nią przychodu doradztwa dotyczącego podjęcia decyzji, co do opłacalności, zasadności związania się z inwestorem strategicznym mogą być traktowane, jako ogólne koszty działalności Spółki mające na celu optymalizację prowadzonej przez Spółkę działalności. Koszty te nie są zaś związane z konkretnym przychodem (...).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2019 r. poz. 865 z późn. zm., dalej "u.p.d.o.p."), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu, każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej ocenie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest jedynie sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach należy natomiast zbadać istnienie związku pomiędzy poniesionym kosztem a powstaniem przychodu lub zabezpieczeniem źródła uzyskiwania przychodów. Kosztem uzyskania przychodów będą przy tym zarówno wydatki, których poniesienie bezpośrednio przekłada się na uzyskanie konkretnych przychodów (koszty bezpośrednie), jak i te, których nie można w taki sposób przypisać do określonych przychodów, ale są racjonalnie uzasadnione jako prowadzące do ich osiągnięcia (koszty pośrednie). Koszty pośrednie stanowią wydatki na funkcjonowanie przedsiębiorstwa, związane z całokształtem działalności. Nie pozostają one w uchwytnym związku z konkretnymi przysporzeniami podatnika, gdyż brak jest możliwości ustalenia, w jakim okresie i w jakiej wysokości powstał związany z nimi przychód.

A zatem, warunkiem uznania wydatku poniesionego przez podatnika za koszt uzyskania przychodów, jest łączne spełnienie następujących przesłanek:

* został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),

* jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,

* pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

* poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,

* został właściwie udokumentowany,

* nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ustawy o CIT, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Spółka prowadzi działalność m.in. w zakresie zarządzania siecią sklepów odzieżowych własnych oraz franczyzowych, a także organizacji produkcji i dystrybucji towarów oferowanych w tych sklepach. Aktualnie większościowym udziałowcem Spółki jest podmiot, który dotychczas wspierał Spółkę w rozwoju działalności gospodarczej, w tym w pozyskiwaniu finansowania na dalsze inwestycje w obszarze operacji. Udziałowiec ten poinformował Spółkę, iż rozważa sprzedaż udziałów Spółki, w związku z czym dalsze wsparcie i inwestycje w obszarze rozwoju działalności gospodarczej zostaną ograniczone. Z tej przyczyny też, Spółka podjęła decyzję i starania w zakresie pozyskania nowego inwestora bądź inwestorów, którzy mogliby zastąpić dotychczasowego udziałowca, względnie wejść do Spółki obok dotychczasowego udziałowca i dalej wspierać rozwój działalności operacyjnej Spółki.

Pozyskanie nowego inwestora jest dla Spółki istotne m.in. ze względu na następujące warunki ekonomicznie:

* pozyskanie dodatkowego finansowania m.in. dla dalszej ekspansji,

* potencjalnie tańszy dostęp do kapitału,

* potencjalne synergie kosztowe i przychodowe,

* potencjalny dostęp do nowych rynków (terytorialnych) i nowych segmentów rynku,

* dostęp do know-how biznesowego, w tym m.in. wiedzy w zakresie rozwoju punktów handlowych czy efektywnego budowania sieci franczyzowej.

Spółka zawarła umowę z zewnętrznym doradcą, niebędącym podmiotem powiązanym w rozumieniu przepisów podatkowych, celem wsparcia działań Spółki w zakresie pozyskania nowego inwestora lub partnera strategicznego zainteresowanego nabyciem udziałów Spółki pochodzących z nowej emisji albo od obecnych udziałowców. Doradca jest polską spółką prawa handlowego, prowadzącą działalność gospodarczą i zarejestrowaną jako podatnik VAT czynny. Pozyskanie inwestora czy partnera strategicznego nie będzie wiązało się z podwyższeniem kapitału zakładowego Wnioskodawcy. Wnioskodawca dopuszcza jednak, że po pozyskaniu takiego inwestora czy partnera strategicznego, może on zasilić Wnioskodawcę w dodatkowy kapitał (albo w formie długu albo wkładu pieniężnego), natomiast nie nastąpi to w momencie realizacji transakcji (pozyskania inwestora czy partnera strategicznego).

Wątpliwości Wnioskodawcy budzi kwestia czy w świetle art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p., Spółka będzie uprawniona do uznania za koszt uzyskania przychodów wynagrodzenia uzależnionego od efektu wypłacanego Doradcy w przypadku skutecznego pozyskania inwestora?

Mając powyższe na względzie stwierdzić należy, że w odniesieniu do wydatków na nabycie usług doradczych opisanych we wniosku, przy założeniu jak wynika z wniosku, że pozyskanie inwestora czy partnera strategicznego nie będzie wiązało się z podwyższeniem kapitału zakładowego Wnioskodawcy, wszystkie przesłanki dot. uznania danych wydatków za koszty uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p. będą spełnione. Z uwagi na cel, jaki ma spełniać nabycie ww. usług doradczych przez Wnioskodawcę, poniesione wydatki na ich nabycie należy potraktować jako ogólne koszty działalności (gdyż nie są one związane z konkretnym przychodem), których celem jest zabezpieczenie i zachowanie źródeł przychodów, tj. koszty, które stanowią pośrednie koszty uzyskania przychodów. Dzięki pozyskaniu inwestora czy partnera strategicznego Spółka może uzyskać dostęp do nowych rynków, know-how, tańszego kapitału czy nowego kapitału, co będzie mieć przełożenie na możliwość dalszego rozwoju, a co za tym idzie na przychody Spółki. Tym samym poniesione przez Wnioskodawcę koszty usług doradczych mogą przełożyć się na powstanie przychodu Spółki. W sytuacji zatem, gdy jak wskazano we wniosku wydatki poniesione przez Wnioskodawcę nie wiążą się z podwyższeniem kapitału zakładowego Spółki, Wnioskodawca będzie uprawniony do uznania za koszt uzyskania przychodów wynagrodzenia uzależnionego od efektu, wypłacanego Doradcy w przypadku skutecznego pozyskania inwestora.

W przypadku gdy poniesione koszty na usługi doradcze wiązałyby się z podwyższeniem kapitału zakładowego, nie mogłyby zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy z tym zastrzeżeniem należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Jednocześnie zauważa się, że przedmiotem niniejszej interpretacji jest ocena stanowiska Wnioskodawcy wyłącznie w zakresie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (pytania oznaczonego we wniosku Nr 1). Natomiast w pozostałym zakresie wniosku zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Odnosząc się do przywołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych wskazać należy, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach, osadzonych w określonym stanie faktycznym (zdarzeniu przyszłym) i nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 z późn. zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Bieg powyższego terminu nie rozpoczyna się do dnia zakończenia okresu stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii ogłoszonego z powodu COVID (art. 15zzs ust. 1 ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz. U. z 2020 r. poz. 374 z późn. zm.).

Jednocześnie, stosownie do art. 15zzs ust. 7 ww. ustawy z dnia 2 marca 2020 r., czynności dokonane w postępowaniach, o których mowa w ust. 1, w okresie stanu zagrożenia epidemicznego lub stanu epidemii ogłoszonego z powodu COVID są skuteczne. Tym samym, Strona może skutecznie wnieść skargę pomimo wstrzymania biegu powyższego terminu.

Zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.