0111-KDIB2-1.4010.278.2023.2.DD - Rozliczanie CIT w związku z produkcja wina

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA - stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

17 lipca 2023 r. za pośrednictwem platformy ePUAP wpłynął Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej z 16 lipca 2023 r., który dotyczy podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie ustalenia:

- czy Wnioskodawca będzie kwalifikował przychody ze sprzedaży wina jako przychody z innych źródeł,

- czy Wnioskodawca może zaliczyć wydatki związane z uprawą winorośli do kosztów uzyskania przychodów,

- czy Wnioskodawca może zaliczyć wydatki związane z produkcją wina do kosztów uzyskania przychodów,

- którą stawkę podatku zgodnie z art. 19 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych będzie płacił Wnioskodawca,

- czy Wnioskodawca w koszty uzyskania przychodu będzie mógł zaliczyć wartość zebranych winogron wycenioną według ceny rynkowej.

Z uwagi na braki formalne wniosku, wezwaliśmy Państwa, pismem z 8 września 2023 r., o ich uzupełnienie. Wezwanie zostało odebrane 12 września 2023 r., uzupełnienie do ww. wniosku wpłynęło 18 września 2023 r. (dodatkowa opłata) i 19 września 2023 r. (uzupełnienie treści wniosku).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca jest osobą prawną, która zamierza prowadzić działalność w zakresie produkcji win gronowych - PKD 11.02.Z oraz uprawę winogron. Wnioskodawca jest zarejestrowany jako czynny podatnik VAT.

Wnioskodawca na podstawie umowy dzierżawy od (...) dzierżawi 1,5 ha winnicę. Pierwsze zbiory winogron planowane są jesienią 2024 r. Wnioskodawca zamierza produkować tylko i wyłącznie wino z winogron zebranych z upraw własnych. Wielkość produkcji nie będzie przekraczała 100 hl wina. Wnioskodawca zamierza z dzierżawionej winnicy wszystkie zebrane winogrona przeznaczyć do produkcji wina. Czyli Owoce pozyskane z uprawianych winorośli w dzierżawionej winnicy będą przeznaczone do produkcji wina przez Wnioskodawcę.

W związku z dzierżawą winnicy Wnioskodawca ponosi koszty związane z uprawą winorośli, tj.: zakup środków ochrony roślin, nawozy, rusztowanie do prowadzenia winorośli, czynsz za dzierżawę winnicy, zakup nowych sadzonek, maszyny rolnicze do uprawy winorośli (glebogryzarka, kosiarka, kultywator, opryskiwacz, ogławiarka, itp.).

Natomiast do produkcji wina Wnioskodawca będzie ponosił koszty związane z produkcją wina, czyli zakup zbiorników fermentacyjnych, odszypułkowarkę, prasę, pompę, węże, pojemniki do maceracji, butelki, etykiety, korki, kapturki, banderole.

Na zakupy te Wnioskodawca będzie miał faktury (paragony z NIP) bądź umowy kupna-sprzedaży.

Maszyny rolnicze i urządzenia do produkcji wina będą stanowiły środki trwałe. Wnioskodawca będzie producentem wina w rozumieniu art. 2 pkt 23 i jednocześnie art. 2 pkt 24 ustawy z dnia 2 grudnia 2021 r. o wyrobach winiarskich. Produkcja w roku winiarskim nie będzie przekraczała 100 hl, czyli będzie drobnym producentem wina z upraw własnych.

W piśmie z 19 września 2023 r., stanowiącym uzupełnienie wniosku, wskazali Państwo m.in., że:

- wszystkie wydatki związane z zakupem zbiorników fermentacyjnych (...) kapturków, banderol zostaną pokryte z zasobów majątkowych spółki,

- wydatki będą w rzeczywistości poniesione przez Spółkę, wydatki te nie będą Spółce w jakikolwiek sposób zwrócone, nie będzie ona także ubiegała się o żadne dofinansowanie na ich zakup,

- powyższe wydatki zostaną poniesione w celu uzyskania przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów,

- Wnioskodawca oczekuje interpretacji w zakresie 2024 r.,

- planowane przychody (dochody) uwzględniające także zyski kapitałowe za 2024 r. nie przekroczą wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartość 2 000 000 euro.

- Wnioskodawca w 2023 r. oświadcza, że jego planowany przychód ze sprzedaży nie przekroczy wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 2 000 000 euro i posiadał będzie na rok 2024 status małego podatnika.

- Wnioskodawca został utworzony w 2016 r. przez osoby fizyczne, które wniosły kapitał gotówką do spółki. Wyłączenia wynikające z przepisów art. 19 ust. 1a-1c ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie mają zastosowania do Wnioskodawcy.

Pytania

1. Czy Wnioskodawca będzie kwalifikował przychody ze sprzedaży wina jako przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej, czyli jako tzw. przychody z innych źródeł?

(pytanie ostatecznie sformułowane w piśmie z 19 września 2023 r. stanowiącym uzupełnieniu wniosku).

2. Czy Wnioskodawca może zaliczyć wydatki związane z uprawą winorośli do kosztów uzyskania przychodów?

3. Czy Wnioskodawca może zaliczyć wydatki związane z produkcją wina do kosztów uzyskania przychodów?

4. Którą stawkę podatku zgodnie z art. 19 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych będzie płacił Wnioskodawca?

5. Czy wnioskodawca w koszty uzyskania przychodu będzie mógł zaliczyć wartość zebranych winogron wycenioną według ceny rynkowej?

Państwa stanowisko w sprawie

Ad. 1. (stanowisko sformułowane w piśmie z 19 września 2023 r., stanowiącym uzupełnienie wniosku)

Zajmując własne stanowisko wskazali Państwo, że zgodnie z art. 6 ust. 1 pkt 3 ustawy z 6 marca 2018 r. Prawo przedsiębiorcy przepisów ustawy nie stosuje się do wyrobu wina przez producentów wina w rozumieniu art. 2 pkt 23 ustawy z dnia 2 grudnia 2021 r. o wyrobach winiarskich będących rolnikami wyrabiającymi mniej niż 100 hl wina w roku winiarskim wyłącznie z winogron pochodzących z własnych upraw winorośli. Takim producentem będzie Wnioskodawca. Będzie rolnikiem gdyż posada gospodarstwo rolne o powierzchni 1,5 ha, posiada własne uprawy i nie będzie wyrabiał więcej niż 100 hl wina w roku winiarskim, czyli nie będzie prowadził w tym zakresie działalności gospodarczej.

Państwa zdaniem, przychody osiągane ze sprzedaży wina pochodzącego z produkcji nie przekraczającej 100 hl w roku winiarskim będą stanowiły przychody tzw. z innych źródeł w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych.

Ad. 2.

Państwa zdaniem, wydatki związane z uprawą winorośli zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1 oraz ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych gdyż ustawy nie stosuje się do przychodów z działalności rolniczej, z wyjątkiem dochodów z działów specjalnych produkcji rolnej oraz dochodów opodatkowanych ryczałtem od dochodów spółek, nie będą kosztami uzyskania przychodów.

Ad. 3.

Uważają Państwo, że wydatki związane z produkcją wina będą stanowiły koszty uzyskania przychodów, o którym jest mowa w art. 7 ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych.

Ad. 4.

Stoją Państwo na stanowisku, że będziecie płacili podatek za produkcję wina w wysokości 9% od dochodu, gdyż przychody nie będą w roku podatkowym przekraczały wyrażonej w walucie polskiej kwoty odpowiadającej równowartości 2 mln euro, zgodnie z art. 19 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych.

Ad. 5.

Państwa zdaniem, będziecie mogli Państwo zaliczyć wartość wyprodukowanych, zebranych winogron wycenionych według ceny rynkowej do kosztów uzyskania przychodu, o których mowa jest w art. 7 ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych.

Z uwagi na zakres niniejszej interpretacji przywołano powyżej tę część Państwa stanowiska, która odnosi się jedynie do zagadnień dotyczących podatku dochodowego od osób prawnych objętych pytaniami oznaczonymi we wniosku Nr 1-5.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

UZASADNIENIE interpretacji indywidualnej

Na wstępie zaznacza się, że przedmiotem niniejszej interpretacji jest ocena Państwa stanowiska jedynie w zakresie ustalenia, kwalifikacji źródła przychodu, możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wskazanych we wniosku wydatków oraz ustalenia stawki podatku (pytań oznaczonych we wniosku Nr 1-5). W pozostałym zakresie wniosku, tj. pytań oznaczonych we wniosku Nr 6 i 7, wydane zostanie odrębne rozstrzygnięcie.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2022 r. poz. 2587 z późn. zm., dalej: "ustawa o CIT"),

przepisów ustawy nie stosuje się do przychodów z działalności rolniczej, z wyjątkiem dochodów z działów specjalnych produkcji rolnej oraz dochodów opodatkowanych ryczałtem od dochodów spółek.

Definicję działalności rolniczej dla potrzeb podatku dochodowego od osób prawnych zawiera art. 2 ust. 2 ww. ustawy. Zgodnie z treścią tego przepisu

działalnością rolniczą w rozumieniu ust. 1 pkt 1 jest działalność polegająca na wytwarzaniu produktów roślinnych lub zwierzęcych w stanie nieprzetworzonym (naturalnym) z własnych upraw albo hodowli lub chowu, w tym również produkcja materiału siewnego, szkółkarskiego, hodowlanego oraz reprodukcyjnego, produkcja warzywnicza gruntowa, szklarniowa i pod folią, produkcja roślin ozdobnych, grzybów uprawnych i sadownicza, hodowla i produkcja materiału zarodowego zwierząt, ptactwa i owadów użytkowych, produkcja zwierzęca typu przemysłowo-fermowego oraz hodowla ryb, a także działalność, w której minimalne okresy przetrzymywania zakupionych zwierząt i roślin, w trakcie których następuje ich biologiczny wzrost, wynoszą co najmniej:

- licząc od dnia nabycia.

Ustawodawca precyzyjnie określił, co dla celów podatku dochodowego od osób prawnych należy rozumieć przez działalność rolniczą. Zgodnie z przedstawioną definicją działalności rolniczej, podstawową jej cechą jest uzyskiwanie produktów w stanie nieprzetworzonym, pochodzących z uprawy (produkty roślinne), chowu lub hodowli (produkty zwierzęce). Definicja ta określa więc w ujęciu rzeczowym rodzaje działalności zaliczane do działalności rolniczej. Wyliczenie dokonane w powyższej regulacji ma charakter wyczerpujący.

Natomiast definicja działów specjalnych produkcji rolnej zawarta jest w art. 2 ust. 3 ustawy o CIT. Zgodnie z tym przepisem:

działami specjalnymi produkcji rolnej są: uprawy w szklarniach i ogrzewanych tunelach foliowych, uprawy grzybów i ich grzybni, uprawy roślin "in vitro", fermowa hodowla i chów drobiu rzeźnego i nieleśnego, wylęgarnie drobiu, hodowla i chów zwierząt futerkowych i laboratoryjnych, hodowla dżdżownic, hodowla entomofagów, hodowla jedwabników, prowadzenie pasiek oraz hodowla i chów innych zwierząt poza gospodarstwem rolnym.

Zgodnie z art. 2 ust. 5 ustawy o CIT,

nie stanowią działów specjalnych produkcji rolnej uprawy, hodowla i chów zwierząt w rozmiarach nieprzekraczających wielkości określonych w załączniku nr 2.

Z opisu przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że zamierzacie Państwo prowadzić działalność w zakresie produkcji win gronowych oraz uprawę winogron. Na podstawie umowy dzierżawy od (...) dzierżawicie Państwo 1,5 ha winnicę. Pierwsze zbiory winogron planowane są jesienią 2024 r. Zamierzacie Państwo produkować tylko i wyłącznie wino z winogron zebranych z upraw własnych. Wielkość produkcji nie będzie przekraczała 100 hl wina. Wszystkie zebrane winogrona zamierzacie Państwo przeznaczyć do produkcji wina, co oznacza, że owoce pozyskane z uprawianych winorośli w dzierżawionej winnicy, będą przeznaczone do produkcji wina.

W odniesieniu do powyższego, mając na uwadze cytowaną definicję działalności rolniczej zauważyć należy, że Państwa działalność, polegająca na uprawie winogron będzie stanowiła działalność rolniczą w rozumieniu ustawy o CIT. Jest to bowiem niewątpliwie działalność polegająca na wytwarzaniu produktów roślinnych w stanie nieprzetworzonym (naturalnym) z własnych upraw.

Jednocześnie Państwa działalność polegająca na uprawie winorośli nie będzie stanowiła działów specjalnych produkcji rolnej, ponieważ nie wypełnia kryteriów do takiej klasyfikacji.

Zatem, stosownie do postanowień art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT, do prowadzonej przez Państwa działalności rolniczej polegającej na uprawie winorośli, nie będą miały zastosowania przepisy tej ustawy.

Natomiast prowadzona przez Państwa działalność polegająca na produkcji win gronowych nie mieści się w zakresie ustawowej definicji działalności rolniczej, w związku z czym do przychodów z tej działalności przepisy ustawy o CIT będą miały zastosowanie.

Odnosząc się do Państwa wątpliwości w zakresie ustalenia, czy Wnioskodawca będzie kwalifikował przychody ze sprzedaży wina jako przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej, czyli jako tzw. przychody z innych źródeł, należy zauważyć, że ustawa o CIT nie odnosi się do takiego źródła przychodów jak pozarolnicza działalność gospodarcza.

W powyższej ustawie wyróżniono jedynie dwa źródła przychodu, mianowicie:

- kapitały pieniężne,

- inne źródła.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o CIT,

przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód stanowiący sumę dochodu osiągniętego z zysków kapitałowych oraz dochodu osiągniętego z innych źródeł przychodów. W przypadkach, o których mowa w art. 21, art. 22 i art. 24b, przedmiotem opodatkowania jest przychód.

Artykuł 7b ust. 1 ustawy o CIT jednoznacznie określa jakie przychody winny być zakwalifikowane do zysków kapitałowych. Zgodnie z tym przepisem,

za przychody z zysków kapitałowych uważa się:

1a) przychody uzyskane w następstwie przekształceń, łączenia lub podziału podmiotów;

1b) przychody uzyskane w następstwie likwidacji spółki niebędącej osobą prawną, wystąpienia wspólnika z takiej spółki lub zmniejszenia udziału kapitałowego w takiej spółce, jeżeli Rzeczpospolita Polska traci prawo do opodatkowania dochodów ze zbycia otrzymanych składników majątku;

Katalog zawarty w ww. przepisie art. 7b ust. 1 ustawy o CIT, jest katalogiem zamkniętym. Zatem, przychody uzyskiwane przez podatników, jeżeli nie zostały wskazane w powyższym przepisie winny być zakwalifikowane do przychodów z innych źródeł.

Przychód z tytułu produkcji i sprzedaży wina nie został przez ustawodawcę zakwalifikowany do zysków kapitałowych, tym samym wskazać należy, że uzyskiwane przez Państwa w przyszłości przychody z tytułu produkcji i sprzedaży win gronowych, będą stanowiły przychody w podatku dochodowym od osób prawnych z tytułu innych źródeł.

Mając na uwadze powyższe, Państwa stanowisko w zakresie pytania oznaczonego we wniosku Nr 1 należy uznać za prawidłowe.

Odnosząc się do pytania Nr 2 dotyczącego kwestii, czy Wnioskodawca może zaliczyć wydatki związane z uprawą winorośli do kosztów uzyskania przychodów, zauważyć należy, że jak już wskazano, Państwa działalność, polegająca na uprawie winogron będzie stanowiła działalność rolniczą w rozumieniu ustawy o CIT. Jest to bowiem niewątpliwie działalność polegająca na wytwarzaniu produktów roślinnych w stanie nieprzetworzonym (naturalnym) z własnych upraw.

Zauważyć należy, że w myśl art. 7 ust. 3 pkt 1 i 3 ustawy o CIT:

Przy ustalaniu dochodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych nie uwzględnia się:

1. Przychodów ze źródeł przychodów położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub za granicą, jeżeli dochody z tych źródeł nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym albo są wolne od podatku;

3. Kosztów uzyskania przychodów, o których mowa w pkt 1 i 2, (...).

W konsekwencji wskazane powyżej wydatki, jako związane z działalnością niepodlegającą opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych nie będą stanowić kosztów uzyskania przychodów.

Tym samym Państwa stanowisko w zakresie pytania Nr 2 jest prawidłowe.

Odnosząc się z kolei do Państwa wątpliwości w zakresie pytań oznaczonych we wniosku Nr 3 i 5 dotyczących kwestii kosztów uzyskania przychodów związanych z prowadzoną przez Państwa działalnością polegającą na produkcji i sprzedaży win gronowych, wskazać należy, że w myśl art. 15 ust. 1 ustawy o CIT,

kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Koszty poniesione w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień poniesienia kosztu.

W świetle powyższego przepisu, ocena prawna konkretnego wydatku poniesionego przez podatnika wymaga odniesienia się do kryterium celowości jego poniesienia oraz uwzględnienia wyłączeń z kategorii kosztów uzyskania przychodów określonych w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT. Odnosząc się do przesłanki celowości wydatku należy podkreślić, że kosztem uzyskania przychodów są zarówno wydatki, których poniesienie bezpośrednio przekłada się na uzyskanie konkretnych przychodów, jak i te, których nie można w taki sposób przypisać do określonych przychodów, ale są racjonalnie uzasadnione jako zmierzające do ich osiągnięcia. W każdym przypadku konieczne jest jednak zaistnienie związku pomiędzy poniesionym kosztem, a uzyskiwaniem, bądź też szansą uzyskiwania przychodów przez podmiot ponoszący ten koszt.

W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

- został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),

- jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,

- pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

- poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,

- został właściwie udokumentowany,

- nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ustawy o CIT, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

W związku z powyższym należy stwierdzić, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów, które nie są wymienione w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT.

Ustawodawca nie definiuje, co należy rozumieć pod pojęciami: "w celu" osiągnięcia przychodu, jak i "zachowanie" lub "zabezpieczenie" źródła przychodów. Zgodnie z definicjami zawartymi w Słowniku języka polskiego PWN, pojęcie:

Koszty ponoszone przez podatnika należy oceniać pod kątem ich celowości, a więc dążenia do uzyskania przychodów. Aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodów, między tym wydatkiem, a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek przyczynowy tego typu, że poniesienie wydatku musi mieć wpływ na powstanie, zwiększenie lub zabezpieczenie tego przychodu.

Jednocześnie, wydatki te nie mogą znajdować się w katalogu wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów, wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT.

Ciężar prawidłowego udokumentowania wydatku i wykazania związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy poniesionym wydatkiem, a uzyskaniem (zachowaniem lub zabezpieczeniem źródła) przychodów spoczywa na podatniku. To właśnie on musi wykazać, że poniósł koszt celowy i zasadny z punktu widzenia prowadzonej przez siebie działalności. Decydując się na poniesienie określonych wydatków musi sam dokonać oceny, czy wydatki, które poniósł, mają na celu uzyskanie przychodu albo zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów, a następnie podjąć decyzję o ich ewentualnym zakwalifikowaniu do kosztów podatkowych.

W opisie zdarzenia przyszłego wskazali Państwo, że w związku z produkcją i późniejszą sprzedażą wina będziecie ponosili koszty związane z tą produkcją, tj. wydatki na zakup zbiorników fermentacyjnych, odszypułkowarki, prasy, pompy, węży, pojemników do maceracji, butelek, etykiet, korków, kapturków, banderol.

Ww. wydatki zostaną potwierdzone fakturami (paragonami z NIP), bądź umowami sprzedaży. Wszystkie wydatki związane z produkcją wina zostaną pokryte z Państwa zasobów majątkowych. Wydatki te będą w rzeczywistości poniesione przez Państwa i nie zostaną one Państwu w jakikolwiek sposób zwrócone.

Stwierdzić zatem należy, że ponoszone przez Państwa wydatki, jako wydatki bez wątpienia związane z produkcją i sprzedażą wina, tj.: wydatki ponoszone na: zakup zbiorników fermentacyjnych, odszypułkowarki, prasy, pompy, węży, pojemników do maceracji, butelek, etykiet, korków, kapturków, banderol, będą mogli Państwo zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów z "innych źródeł", tj. uzyskiwanych z tytułu wyrobu i sprzedaży wina gronowego, pod warunkiem należytego ich udokumentowania.

Mając na uwadze powyższe, Państwa stanowisko w zakresie pytania oznaczonego we wniosku Nr 3, należało uznać za prawidłowe.

W kwestii zadanego przez Państwa pytania dotyczącego możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wartości zebranych winogron wycenionych według ceny rynkowej, tj. pytania oznaczonego we wniosku Nr 5, odnieść należy się do treści art. 15 ust. 3 ustawy o CIT. Zgodnie z tym przepisem,

w celu ustalenia wartości zużytych do przetwórstwa rolnego i spożywczego lub w działach specjalnych produkcji rolnej surowców i materiałów pochodzących z własnej produkcji roślinnej i zwierzęcej oraz własnej gospodarki leśnej stosuje się odpowiednio przepis art. 12 ust. 5.

Artykuł 12 ust. 5 ustawy o CIT, stanowi z kolei, że

wartość otrzymanych rzeczy lub praw, w tym otrzymanych nieodpłatnie, określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca ich uzyskania, z zastrzeżeniem ust. 6b.

Zauważyć również należy, że zgodnie z art. 2 pkt 23 ustawy z dnia 2 grudnia 2021 o wyrobach winiarskich (tekst jedn.: Dz. U. z 2023 r. poz. 550),

użyte w ustawie określenie producent wina oznacza producenta w rozumieniu art. 2 ust. 2 rozporządzenia 2018/273, który przetwarza na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej świeże winogrona, moszcz winogronowy lub młode wino w trakcie fermentacji na wino lub moszcz.

Zgodnie natomiast z art. 2 pkt 24 ustawy o wyrobach winiarskich,

użyte w ustawie określenie drobny producent wina z upraw własnych oznacza producenta wina spełniającego wymagania określone dla drobnego producenta w rozumieniu art. 2 ust. 3 rozporządzenia 2018/273, który wyrabia w danym roku winiarskim, biorąc pod uwagę średnią roczną produkcję co najmniej z trzech kolejnych lat winiarskich, średnio mniej niż 1000 hektolitrów wina, wyrobionego z surowców pochodzących z:

Stosownie do postanowień art. 2 ust. 2 rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2018/273 z dnia 11 grudnia 2017 r. uzupełniającego rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1308/2013 w odniesieniu do systemu zezwoleń na nasadzenia winorośli, rejestru winnic, dokumentów towarzyszących i świadectw, rejestru przychodów i rozchodów, obowiązkowych deklaracji, powiadomień i publikowania zgłoszonych informacji, oraz uzupełniającego rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1306/2013 w odniesieniu do odpowiednich kontroli i kar, zmieniającego rozporządzenia Komisji (WE) nr 555/2008, (WE) nr 606/2009 i (WE) nr 607/2009 oraz uchylającego rozporządzenie Komisji (WE) nr 436/2009 i rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2015/560 (Dz.Urz.UE.L 58 z 28.02.2018, str. 1, z późn. zm.):

Do celów rozdziałów IV-VIII niniejszego rozporządzenia, z wyjątkiem art. 47, oraz rozdziałów IV-VII rozporządzenia wykonawczego (UE) 2018/274 "producent" oznacza osobę fizyczną lub prawną bądź grupę takich osób, bez względu na status prawny takiej grupy i jej członków w świetle prawa krajowego, które same przetwarzają świeże winogrona, moszcz winogronowy lub młode wino w trakcie fermentacji na wino lub moszcz do celów handlowych lub w imieniu których są one przetwarzane.

Tym samym w świetle art. 15 ust. 3 ustawy o CIT będą Państwo mogli do kosztów uzyskania przychodów z tytułu produkcji i sprzedaży win gronowych zaliczyć wartość zużytych do jego produkcji winogron pochodzących z własnej produkcji. Wartość ta winna być wyliczona na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie winogronami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu oraz czasu i miejsca ich pozyskania.

Mając na uwadze powyższe Państwa stanowisko w zakresie pytania oznaczonego we wniosku Nr 5 należy uznać za prawidłowe.

Państwa wątpliwości w zakresie pytania oznaczonego we wniosku Nr 4 odnoszą się z kolei do ustalenia, którą stawkę podatku zgodnie z art. 19 ustawy o CIT będą Państwo płacić.

Zgodnie z art. 19 ust. 1 ustawy o CIT,

podatek, z zastrzeżeniem art. 21, art. 22, art. 24a, art. 24b, art. 24ca, art. 24d i art. 24f, wynosi:

Zgodnie z art. 19 ust. 1a ustawy o CIT,

podatnik, który został utworzony:

- nie stosuje przepisu ust. 1 pkt 2 w roku podatkowym, w którym rozpoczął działalność, oraz w roku podatkowym bezpośrednio po nim następującym.

Ponadto, z treści art. 19 ust. 1b ustawy o CIT, wynika, że

przepisu ust. 1 pkt 2 nie stosuje się do podatkowych grup kapitałowych oraz fundacji rodzinnych.

Stosownie natomiast do art. 19 ust. 1c ustawy o CIT,

przepisu ust. 1 pkt 2 nie stosuje się do:

- w roku podatkowym, w którym dokonano podziału albo wniesiono wkład, oraz w roku podatkowym bezpośrednio po nim następującym.

Zgodnie z art. 19 ust. 1d ustawy o CIT,

podatnicy, o których mowa w ust. 1 pkt 2, stosują stawkę podatku, o której mowa w tym przepisie, jeżeli posiadają status małego podatnika.

Z kolei art. 19 ust. 1e ustawy o CIT stanowi, że

warunek, o którym mowa w ust. 1d, nie dotyczy podatników rozpoczynających prowadzenie działalności, z zastrzeżeniem ust. 1a i 1c, w roku rozpoczęcia tej działalności.

Mając na uwadze powołane powyżej przepisy ustawy o CIT należy wskazać, że obniżona stawka podatku 9% jest stosowana w odniesieniu do przychodów (dochodów) innych niż z zysków kapitałowych i ma zastosowanie wyłącznie do małych podatników oraz podatników rozpoczynających działalność, z zastrzeżeniem ust. 1a-1e ww. ustawy, u których wszystkie przychody osiągnięte w roku podatkowym nie przekroczyły równowartości 2 000 000 euro.

Po przekroczeniu tego limitu podatnik traci prawo do obniżonej stawki podatku.

Jednym z warunków niezbędnych, aby móc skorzystać za 2024 r. z preferencyjnej stawki opodatkowania, jest zatem osiągnięcie przez podatnika wszystkich przychodów (dochodów) za 2024 r. nieprzekraczających kwoty 2 000 000 euro przeliczonej według średniego kursu euro ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy 2024 r. Pierwszym dniem roboczym 2024 r. będzie 2 stycznia i to według kursu na ten dzień będzie należało przeliczyć kwotę wyrażoną w euro.

Definicja "małego podatnika", do której odwołują się powyższe przepisy została zawarta w art. 4a pkt 10 ustawy o CIT, zgodnie z którym

ilekroć w ustawie jest mowa o małym podatniku - oznacza to podatnika, u którego wartość przychodu ze sprzedaży (wraz z kwotą należnego podatku od towarów i usług) nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 2 000 000 euro; przeliczenia kwot wyrażonych w euro dokonuje się według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy października poprzedniego roku podatkowego, w zaokrągleniu do 1000 zł.

Zatem za małego podatnika w 2024 r. będzie uznawało się podmiot, u którego wartość przychodu ze sprzedaży (wraz z kwotą należnego podatku od towarów i usług) za 2023 r. nie przekroczy kwoty odpowiadającej równowartości 2 000 000 euro, przeliczonej według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy października 2023 r. W 2023 r. pierwszym dniem roboczym października będzie 2 października i to według kursu na ten dzień będzie należało przeliczyć kwotę wyrażoną w euro.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że:

- planowane przychody (dochody) uwzględniające także zyski kapitałowe za 2024 r. nie przekroczą wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartość 2 000 000 euro,

- w 2023 r. Państwa planowany przychód ze sprzedaży nie przekroczy wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 2 000 000 euro i będziecie Państwo posiadali na rok 2024 status małego podatnika.

Jednocześnie zaznaczyli Państwo, że wyłączenia wynikające z przepisów art. 19 ust. 1a-1c ustawy o CIT nie mają do Państwa zastosowania. Z wniosku wynika także, że Spółka powstała w 2016 r., co oznacza, że nie jest ona podatnikiem rozpoczynającym działalność gospodarczą.

Biorąc pod uwagę powyższe należy wskazać, że o ile powyższe dane odpowiadać będą rzeczywistości to będziecie Państwo uprawnieni do zastosowania stawki preferencyjnej 9% podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych.

Tym samym Państwa stanowisko w zakresie pytania oznaczonego we wniosku Nr 4 należy uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Państwa i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze zdarzeniem przyszłym podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

POUCZENIE o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 z późn. zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Państwa sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i muszą się Państwo zastosować do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

POUCZENIE o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego.. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 z późn. zm.; dalej jako "p.p.s.a.".

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 p.p.s.a.). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 p.p.s.a.):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 p.p.s.a.), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a p.p.s.a.).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a p.p.s.a.).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 z późn. zm.).