0111-KDIB2-1.4010.116.2023.2.BJ - Zakup posiłków dla pracowników i współpracowników (wykonujących usługi w ramach umów cywilno prawnych) jako koszt uzyskania przychodów

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA - stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

- przyznanego Pracownikom - jest prawidłowe,

- Współpracownikom prowadzącym działalność gospodarczą i wykonującym usługi w ramach umów cywilnoprawnych - jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

14 marca 2023 r. wpłynął Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy Spółka może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wartość dofinansowania do posiłków przyznanego Pracownikom i Współpracownikom prowadzącym działalność gospodarczą i wykonującym usługi w ramach umów cywilnoprawnych.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z 12 maja 2023 r. Znak: 0111-KDIB2-1.4010.116.2023.1.BJ, wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło 22 maja 2023 r.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Sp. z o.o. (dalej: "Spółka" lub "Wnioskodawca") jest polskim rezydentem podatkowym, podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych. Jest również czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Przedmiotem działalności Spółki jest świadczenie usług serwisowych urządzeń przemysłowych.

Spółka zatrudnia pracowników na umowę o pracę (dalej: Pracownicy) oraz nawiązała współpracę z osobami prowadzącymi działalność gospodarczą, które świadczą dla niej usługi na podstawie umów cywilnoprawnych (dalej: Współpracownicy).

Spółka postanowiła nawiązać współpracę z podmiotem gospodarczym, która zapewnia dowóz posiłków. Będzie się to odbywało w ramach stworzonego systemu, zgodnie z którym Pracownicy i Współpracownicy będą mogli zamawiać posiłki za pośrednictwem aplikacji telefonicznej oraz przez internet. Rozliczenie nastąpi bezgotówkowo. Pracodawca będzie partycypował w kosztach posiłków w ten sposób, że każdy z Pracowników i Współpracowników otrzyma dofinansowanie posiłków na określonym poziomie dziennym. Pracownicy i Współpracownicy otrzymają swoje konta w aplikacji.

Z aplikacji Pracownik lub Współpracownik będzie mógł korzystać przez podłączenie swojej karty płatniczej do aplikacji i będzie opłacał posiłek w wielkości pomniejszonej o wysokość dziennego dofinansowania.

Dofinansowanie posiłków Pracowników i Współpracowników pokrywane będzie ze środków obrotowych Spółki. Spółka raz w miesiącu otrzyma fakturę na kwotę dofinansowania.

Raz w miesiącu dokonywane będzie również odpowiednie doliczenie do przychodu dofinansowania dla Pracowników. Dofinansowanie nie będzie dotyczyło wszystkich Pracowników i Współpracowników jedynie tych którzy będą się znajdować w danym dniu w biurze. Dofinansowanie jedynie posiłków Pracowników i Współpracowników przebywających w biurze jest uzasadnione tym, że Spółka zatrudnia lub współpracuje z wieloma osobami wykonującymi pracę poza jej siedzibą (pracownicy mobilni) oraz wielu pracowników wykonuje pracę zdalną.

Posiłki otrzymywane przez Pracowników nie są posiłkami profilaktycznymi w rozumieniu rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 28 maja 1996 r. w sprawie profilaktycznych posiłków i napojów wydanego na podstawie art. 23² Kodeksu pracy.

Spółka nie ma obowiązku wynikającego z przepisów prawa pracy i regulacji dotyczących bezpieczeństwa i higieny pracy zapewniania posiłków profilaktycznych i regeneracyjnych.

Dofinansowanie posiłków dla Pracowników i Współpracowników jest działaniem Spółki, mającym na celu poprawę warunków pracy, zapewnienie dobrej atmosfery, a w konsekwencji zapewnienie jak najlepszej efektywności wykonywanej pracy.

W aspekcie prowadzonej przez Spółkę działalności jest to zatem wydatek celowy, ponoszony w celu uzyskania przychodu, zachowania lub zabezpieczenia jego źródła.

Zapewnienie dofinansowania zachęca do spożywania posiłków w biurze, wspólnie przez Pracowników i Współpracowników, co sprzyja integracji. Spożywanie ciepłych, pełnych posiłków w ciągu dnia przyczynia się do zachowania dobrego stanu zdrowia.

Posiłki dostępne w aplikacji nie należą do wystawnych lub luksusowych i nie odbiegają standardem od posiłków dostępnych powszechnie w opcji "na wynos".

W związku powyższym stanem faktycznym, Spółka powzięła wątpliwość co do tego, czy wydatki na dofinansowanie posiłków ponoszone na rzecz Pracowników i Współpracowników mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów.

W uzupełnieniu wniosku ujętym w piśmie z 22 maja 2023 r. Wnioskodawca wskazał, że: dofinansowanie posiłków dla pracowników jest elementem należnego im wynagrodzenia za pracę i będzie traktowane przez Spółkę jako ich przychód ze stosunku pracy, od którego będą naliczane zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych.

Dofinansowanie posiłków dla współpracowników nie jest elementem należnego im wynagrodzenia.

Współpracownicy świadczą usługi w ramach własnej działalności gospodarczej w ramach umowy o współpracę. Z punktu widzenia prawa cywilnego umowa ta najbardziej odpowiada umowie zlecenie.

Współpracownicy wykonują usługi polegające na programowaniu na potrzeby działu IT. Usługi te mogą być wykonywane zarówno w biurze, jak i zdalnie. Usługi nie wymagają obecności w biurze.

Pracownik lub współpracownik, który nie skorzysta w danym dniu z ciepłego posiłku nie będzie otrzymywał z tego tytułu ekwiwalentu pieniężnego.

Dzienna kwota dofinansowania będzie wynosić w 2023 r. 15 zł. Kwota dofinansowania może zostać zmieniona w kolejnych latach. Dofinansowanie nie będzie zróżnicowane, każdy pracownik lub współpracownik będzie je otrzymywał w tej samej wysokości. Wysokość dopłaty ponoszonej przez pracownika lub współpracownika będzie zależała od ceny posiłku, który wybierze, dlatego nie można określić jednoznacznie, jaki będzie poziom dofinansowania rozumiany jako relacja kwoty dofinansowania do ceny całego posiłku.

Do kosztów podatkowych zalicza się również wydatki o charakterze ogólnym, niepowiązane z konkretnym przychodem, ale ponoszone w ramach i na potrzeby przedsiębiorstwa.

Wśród kosztów uznawanych za koszty uzyskania przychodów są także tzw. koszty pracownicze obejmujące m.in. wynagrodzenia za pracę, nagrody, premie, ale również i inne wydatki ponoszone na rzecz pracowników, które w sposób pośredni wpływają na zwiększenie ich motywacji do pracy, poprawę jakości wykonywanej pracy oraz zdrowie i samopoczucie pracowników.

Niewątpliwie zapewnienie pracownikom dobrych warunków pracy poprzez możliwość zakupu tańszego posiłku spożywanego w czasie przerwy w pracy jest wyrazem starań pracodawcy o zapewnienie dobrej atmosfery podczas świadczenia pracy w biurze, ale wpływa również na wydajność pracy poprzez zwiększenie motywacji pracowników. Zwiększenie wydajności pracownika przenosi się pośrednio na wydajność firmy jako podmiotu generującego przychody.

Dofinansowanie posiłków dla pracowników i współpracowników jest działaniem Spółki, mającym na celu poprawę warunków pracy, zapewnienie dobrej atmosfery, a w konsekwencji zapewnienie jak najlepszej efektywności wykonywanej pracy. W aspekcie prowadzonej przez Spółkę działalności jest to zatem wydatek celowy, ponoszony w celu uzyskania przychodu, zachowania lub zabezpieczenia jego źródła. Zapewnienie dofinansowania zachęca do spożywania posiłków w biurze, wspólnie przez Pracowników i Współpracowników, co sprzyja integracji. Spożywanie ciepłych, pełnych posiłków w ciągu dnia przyczynia się do zachowania dobrego stanu zdrowia. Celem planowanego dofinansowania posiłków dla współpracowników jest zapewnienie dobrej współpracy, zwiększonej lojalności oraz motywacji.

Bardziej efektywne wykonywanie pracy, jej lepsza jakość oraz współpraca pomiędzy pracownikami i współpracownikami, zwiększona lojalność współpracowników i ich motywacja wpływają na wysokość osiąganych przychodów przez Spółkę, ponieważ otrzymuje ona pracę i świadczone usługi lepszej jakości.

Pracownicy i współpracownicy będą mogli samodzielnie dokonać wyboru posiłków wśród dostępnych w aplikacji.

Dofinansowanie przysługuje każdemu pracownikowi przebywającemu w biurze niezależnie od czasu pracy w danym dniu. Dofinansowanie nie ma związku ze świadczeniem przez pracowników pracy w godzinach nadliczbowych.

Będą to gotowe do spożycia posiłki ciepłe (np. dania obiadowe, zupy) lub zimne (np. sałatki) oraz zimne napoje. Dofinansowaniem nie będą objęte napoje alkoholowe.

W art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wskazano, że nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych.

Poniesione koszty nie mają charakteru kosztów reprezentacji z uwagi na cel ich poniesienia. Celem Wnioskodawcy nie jest działanie w celu wykreowania oraz utrwalenia jego pozytywnego wizerunku wobec innych podmiotów. Nie jest to działanie skierowane do istniejących lub potencjalnych kontrahentów Wnioskodawcy lub osoby trzeciej w celu stworzenia oczekiwanego wizerunku dla potrzeb ułatwienia zawarcia umowy lub stworzenia korzystnych warunków jej zawarcia. Dofinansowanie posiłków nie ma na celu wykreowania pozytywnego wizerunku, uwypuklenia zasobności lub profesjonalizmu.

Mając na uwadze cel i odbiorcę dofinansowania posiłków, należy stwierdzić, iż wydatki takie nie stanowią kosztów reprezentacji, stanowią standard powszechnie wprowadzany w firmach, nie mają również charakteru wystawnego. Osoba korzystająca z dofinansowania sama decyduje o poziomie swoich wydatków i dokonuje zakupów częściowo z własnych środków.

Pytanie

Czy w opisanym stanie faktycznym, Spółka może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wartość dofinansowania do posiłków przyznanego Pracownikom i Współpracownikom prowadzącym działalność gospodarczą i wykonującym usługi w ramach umów cywilnoprawnych?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wartość dofinansowania do posiłków przyznanego Pracownikom i Współpracownikom zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT.

Wnioskodawcy

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Z treści przepisów art. 15 ust. 4 oraz art. 15 ust. 4d ustawy o CIT wynika podział kosztów na bezpośrednio oraz pośrednio związane z uzyskaniem przychodu.

Za koszty bezpośrednio związane z uzyskaniem przychodu należy uznać te koszty, których poniesienie można wprost powiązać z konkretnym przychodem uzyskanym przez podatnika. Natomiast koszty pośrednie to takie koszty, których nie można powiązać bezpośrednio z uzyskaniem konkretnego przychodu, lecz ich poniesienie służy całokształtowi prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej. Do pośrednich kosztów uzyskania przychodu zaliczane są wszystkie racjonalne wydatki, które ukierunkowane są na osiągnięcie potencjalnego, hipotetycznego ale obiektywnie możliwego do osiągnięcia przychodu lub mające służyć zachowaniu jego źródła. W związku z tym do kosztów podatkowych zalicza się również wydatki o charakterze ogólnym, niepowiązane z konkretnym przychodem, ale ponoszone w ramach i na potrzeby przedsiębiorstwa.

Wśród kosztów uznawanych za koszty uzyskania przychodów są także tzw. koszty pracownicze obejmujące m.in. wynagrodzenia za pracę, nagrody, premie, ale również i inne wydatki ponoszone na rzecz pracowników, które w sposób pośredni wpływają na zwiększenie ich motywacji do pracy, poprawę jakości wykonywanej pracy oraz zdrowie i samopoczucie pracowników.

Niewątpliwie zapewnienie pracownikom dobrych warunków pracy poprzez możliwość zakupu tańszego posiłku spożywanego w czasie przerwy w pracy jest wyrazem starań pracodawcy o zapewnienie dobrej atmosfery podczas świadczenia pracy w biurze, ale wpływa również na wydajność pracy poprzez zwiększenie motywacji pracowników. Zwiększenie wydajności pracownika przenosi się pośrednio na wydajność firmy jako podmiotu generującego przychody.

Celem planowanego dofinansowania posiłków dla współpracowników jest zapewnienie dobrej współpracy, zwiększonej lojalności oraz motywacji.

Stosownie do art. 16 ust. 1 pkt 45 ustawy o CIT, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków pracodawcy na działalność socjalną, o której mowa w przepisach o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych; kosztem uzyskania przychodów są jednak świadczenia urlopowe wypłacone zgodnie z przepisami o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych oraz koszty, o których mowa w art. 15 ust. 1za pkt 2.

Jak wskazano w opisie stanu faktycznego wydatki na dofinansowanie posiłków dla Pracowników finansowane są ze środków obrotowych Wnioskodawcy. Ponadto charakter opisanego świadczenia nie spełnia definicji działalności socjalnej, o której mowa w art. 2 pkt 1 ustawy o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych. Tym samym wskazany przepis nie znajduje zastosowania.

Na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o CIT, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych.

W ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych ustawodawca nie zawarł definicji legalnej pojęcia reprezentacji. W wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 17 czerwca 2013 r., sygn. akt II FSK 702/11 stwierdzono, że celem kosztów reprezentacyjnych jest stworzenie pewnego wizerunku podatnika, stworzenie dobrego obrazu jego firmy, działalności, wykreowanie pozytywnych relacji z kontrahentami (klientami).

Mając na uwadze cel i odbiorcę dofinansowania posiłków, należy stwierdzić, iż wydatki takie nie stanowią kosztów reprezentacji, stanowią standard powszechnie wprowadzany w firmach, nie mają również charakteru wystawnego. Osoba korzystająca z dofinansowania sama decyduje o poziomie swoich wydatków i dokonuje zakupów częściowo z własnych środków.

Podsumowując Wnioskodawca uważa, że wydatki na dofinansowane posiłków dla Pracowników oraz Współpracowników będą stanowić koszty uzyskania przychodów w świetle ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W związku z powyższym Spółka wnosi o potwierdzenie powyższego stanowiska.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest w części prawidłowe, a w części nieprawidłowe.

UZASADNIENIE interpretacji indywidualnej

Zasady kwalifikowania wydatków do kosztów uzyskania przychodów zostały określone w art. 15 i 16 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2022 r. poz. 2587 z późn. zm., dalej: "ustawa o CIT"), które określają zasady kwalifikowania wydatków do kosztów uzyskania przychodów.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT:

Kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. (...)

Definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest jedynie sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach należy natomiast zbadać istnienie związku przyczynowego pomiędzy poniesieniem kosztu a powstaniem przychodu ze źródła przychodu lub realną szansą powstania przychodu podatkowego, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła jego uzyskiwania.

Innymi słowy oznacza to, że dla kwalifikacji prawnej danego kosztu istotne znaczenie ma cel, w jakim został poniesiony. Wydatek zostanie uznany za koszt uzyskania przychodów, jeżeli pomiędzy jego poniesieniem, a powstaniem, zwiększeniem bądź też możliwością powstania przychodu istnieje związek przyczynowy.

W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

- został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),

- jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,

- pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

- poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,

- został właściwie udokumentowany,

- nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ustawy o CIT nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Na mocy powołanej regulacji, podatnik ma prawo do odliczenia dla celów podatkowych wszelkich wydatków, pod warunkiem, że nie zostały one wymienione w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT oraz że wykaże ich związek z prowadzoną działalnością, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na możliwość powstania przychodu. Przepis ten konstytuuje więc zasadę, stosownie do której, pomiędzy kosztem podatkowym oraz przychodami podatnika musi wystąpić związek przyczynowo-skutkowy. W przepisie tym ustawodawca określił katalog wydatków, które nawet pomimo poniesienia ich przez podatnika w celu osiągnięcia przychodów, w rozumieniu przepisów podatkowych, nie mogą być uznane za koszt uzyskania przychodów.

Podatnik oceniając związek wydatku z prowadzoną działalnością gospodarczą winien zakładać, że dany koszt może obiektywnie przyczynić się do osiągnięcia przychodu. Ponadto, należy mieć na względzie, że podatnik uznając wydatek za koszt uzyskania przychodu odnosi ewidentne korzyści albowiem o ten koszt zmniejsza podstawę opodatkowania. Na nim więc spoczywa ciężar udowodnienia, że określony wydatek jest kosztem uzyskania przychodu.

Uznanie danego wydatku za koszt uzyskania przychodów jest możliwe tylko wtedy, gdy z prawidłowo i rzetelnie udokumentowanych zdarzeń wynika ponad wszelką wątpliwość, że jest to wydatek celowy i racjonalnie uzasadniony. Zatem to podatnik zobowiązany jest wykazać nie tylko fakt poniesienia danego wydatku, ale także jego celowość i racjonalność.

Kosztami podatkowymi mogą być co do zasady tzw. "koszty pracownicze", jednak tylko te, które wykazują związek z uzyskanym przychodem lub zachowaniem (zabezpieczeniem) źródła przychodów. Koszty te obejmują przede wszystkim wynagrodzenia zasadnicze, wszelkiego rodzaju nagrody, premie i diety oraz wydatki związane z podnoszeniem kwalifikacji zawodowych pracowników. Mogą również obejmować inne pozapłacowe wydatki ponoszone na rzecz pracowników w celu np. ich integracji, czy też zapewnienia im wyżywienia, czy też utrzymania ich w zdrowiu. Są one bowiem związane z prowadzoną przez podatnika działalnością, mają na celu poprawę atmosfery pracy, zintegrowanie pracowników z pracodawcą, czy utrzymania ich w dobrej kondycji fizycznej i psychicznej, co w konsekwencji wpłynie na zwiększenie efektywności ich pracy, zmniejszenie absencji, a tym samym wpłynie pozytywnie na przychody, czy też zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów.

Katalog wydatków wyłączonych z kategorii kosztów podatkowych mocą art. 16 ust. 1 ustawy o CIT, ma charakter zamknięty. Należy wskazać, że wśród wydatków nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów ustawodawca wymienił m.in. - w pkt 28 tego przepisu - koszty reprezentacji. Zgodnie bowiem z tym przepisem prawa nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych. Celem kosztów reprezentacyjnych jest stworzenie pewnego wizerunku podatnika, stworzenie dobrego obrazu jego firmy, działalności etc., wykreowanie pozytywnych relacji z kontrahentami. Oceniając, czy dane koszty mają charakter reprezentacyjny, należy rozpatrywać zasadność ich poniesienia przez pryzmat ich celu. Jeśli wyłącznym bądź dominującym celem ponoszonych kosztów jest właśnie wykreowanie wizerunku podatnika, to koszty te mają charakter reprezentacyjny.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że zatrudniacie Państwo pracowników na umowę o pracę oraz nawiązaliście współpracę z osobami prowadzącymi działalność gospodarczą, które świadczą dla Państwa usługi na podstawie umów cywilnoprawnych.

Spółka postanowiła nawiązać współpracę z podmiotem gospodarczym, która zapewnia dowóz posiłków. Będzie się to odbywało w ramach stworzonego systemu, zgodnie z którym Pracownicy i Współpracownicy będą mogli zamawiać posiłki za pośrednictwem aplikacji telefonicznej oraz przez internet. Rozliczenie nastąpi bezgotówkowo. Pracodawca będzie partycypował w kosztach posiłków w ten sposób, że każdy z Pracowników i Współpracowników otrzyma dofinansowanie posiłków na określonym poziomie dziennym. Pracownicy i Współpracownicy otrzymają swoje konta w aplikacji.

Z aplikacji Pracownik lub Współpracownik będzie mógł korzystać przez podłączenie swojej karty płatniczej do aplikacji i będzie opłacał posiłek w wielkości pomniejszonej o wysokość dziennego dofinansowania.

Dofinansowanie posiłków Pracowników i Współpracowników pokrywane będzie ze środków obrotowych Spółki. Spółka raz w miesiącu otrzyma fakturę na kwotę dofinansowania.

Raz w miesiącu dokonywane będzie również odpowiednie doliczenie do przychodu dofinansowania dla Pracowników. Dofinansowanie nie będzie dotyczyło wszystkich Pracowników i Współpracowników jedynie tych którzy będą się znajdować w danym dniu w biurze. Dofinansowanie jedynie posiłków Pracowników i Współpracowników przebywających w biurze jest uzasadnione tym, że Spółka zatrudnia lub współpracuje z wieloma osobami wykonującymi pracę poza jej siedzibą (pracownicy mobilni) oraz wielu pracowników wykonuje pracę zdalną.

Posiłki otrzymywane przez Pracowników nie są posiłkami profilaktycznymi w rozumieniu rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 28 maja 1996 r. w sprawie profilaktycznych posiłków i napojów wydanego na podstawie art. 23² Kodeksu pracy.

Spółka nie ma obowiązku wynikającego z przepisów prawa pracy i regulacji dotyczących bezpieczeństwa i higieny pracy zapewniania posiłków profilaktycznych i regeneracyjnych.

Dofinansowanie posiłków dla Pracowników i Współpracowników jest działaniem Spółki, mającym na celu poprawę warunków pracy, zapewnienie dobrej atmosfery, a w konsekwencji zapewnienie jak najlepszej efektywności wykonywanej pracy.

W aspekcie prowadzonej przez Spółkę działalności jest to zatem wydatek celowy, ponoszony w celu uzyskania przychodu, zachowania lub zabezpieczenia jego źródła.

Zapewnienie dofinansowania zachęca do spożywania posiłków w biurze, wspólnie przez Pracowników i Współpracowników, co sprzyja integracji. Spożywanie ciepłych, pełnych posiłków w ciągu dnia przyczynia się do zachowania dobrego stanu zdrowia.

Posiłki dostępne w aplikacji nie należą do wystawnych lub luksusowych i nie odbiegają standardem od posiłków dostępnych powszechnie w opcji "na wynos".

Przedmiotem Państwa wątpliwości jest kwestia ustalenia, czy Spółka może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wartość dofinansowania do posiłków przyznanego Pracownikom i Współpracownikom prowadzącym działalność gospodarczą i wykonującym usługi w ramach umów cywilnoprawnych.

Odnosząc się do możliwości zaliczenia do kosztów podatkowych wydatków z tytułu dofinansowania do posiłków Współpracowników, tj. osób prowadzących działalność gospodarczą i wykonujących usługi w ramach umów cywilnoprawnych stwierdzić należy, że wydatki te nie mogą stanowić kosztów uzyskania przychodów Spółki.

Jak wynika bowiem z treści wniosku, dofinansowanie posiłków dla Współpracowników nie jest elementem należnego im wynagrodzenia.

W ocenie tut. Organu wydatki te stanowią wydatki na reprezentację, ponieważ ich głównym celem jest tworzenie lub poprawa wizerunku przedsiębiorcy wobec osób trzecich, niebędących pracownikami Wnioskodawcy. Umowy zawarte ze Współpracownikami (umowy cywilnoprawne) zakładają bowiem równorzędność i niezależność podmiotów i stwarzają warunki do przyjęcia założenia, że jeden podmiot chce wykreować swój pozytywny wizerunek względem drugiego, w celu ułatwienia wzajemnej współpracy.

Stwierdzić zatem należy, że w przedstawionym zdarzeniu przyszłym nie będziecie Państwo uprawnieni do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na dofinansowanie posiłków w zakresie dotyczącym Współpracowników, tj. osób prowadzących działalność gospodarczą i wykonujących usługi w ramach umów cywilnoprawnych, ponieważ wydatki te stanowią wydatki na reprezentację, a ich głównym celem jest tworzenie lub poprawa wizerunku przedsiębiorcy wobec osób trzecich, niebędących Państwa pracownikami. Zatem ww. wydatki zostały wyłączone z kosztów podatkowych na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o CIT.

Natomiast w odniesieniu do ponoszonych przez Państwa wydatków z tytułu dofinansowania do posiłków pracowników, stwierdzić należy, że wydatki te mogą stanowić koszty uzyskania przychodów, bowiem jak wskazaliście we wniosku, wśród kosztów uznawanych za koszty uzyskania przychodów są także tzw. koszty pracownicze obejmujące m.in. wynagrodzenia za pracę, nagrody, premie, ale również i inne wydatki ponoszone na rzecz pracowników, które w sposób pośredni wpływają na zwiększenie ich motywacji do pracy, poprawę jakości wykonywanej pracy oraz zdrowie i samopoczucie pracowników. Niewątpliwie zapewnienie pracownikom dobrych warunków pracy poprzez możliwość zakupu tańszego posiłku spożywanego w czasie przerwy w pracy jest wyrazem starań pracodawcy o zapewnienie dobrej atmosfery podczas świadczenia pracy w biurze, ale wpływa również na wydajność pracy poprzez zwiększenie motywacji pracowników. Zwiększenie wydajności pracownika przenosi się pośrednio na wydajność firmy jako podmiotu generującego przychody.

W tym miejscu należy zauważyć, że celem poniesienia ww. wydatków (dot. pracowników) jest poprawa ogólnej atmosfery w miejscu pracy, nastroju pracowników oraz zmotywowanie ich do bardziej efektywnej i bardziej wydajnej pracy na rzecz Państwa. Należy więc stwierdzić, że ponoszone przez Państwa wydatki dotyczące dofinansowania do posiłków pracowników, są przejawem i wyrazem starań Państwa do poprawy atmosfery pracy i w konsekwencji do zwiększania wydajności pracy z przełożeniem na przychody uzyskiwane przez Państwa w dalszej perspektywie. Nie są to również wydatki wyłączone z kosztów podatkowych na podstawie przepisów art. 16 ust. 1 pkt 28 i 45 ustawy o CIT, gdyż, jak wskazujecie Państwo, wydatki te będą finansowane ze środków obrotowych, a także nie można ich uznać za koszty reprezentacji, gdyż przy ocenie wydatków pod kątem ich reprezentacyjnego charakteru należy mieć na względzie ich cel, który musi polegać na wykreowaniu pozytywnego obrazu podatnika (w tym wypadku Państwa) jako celu wyłącznego bądź dominującego, co w omawianej sytuacji nie ma miejsca.

W świetle powyższego Państwa stanowisko w zakresie ustalenia, czy Spółka może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wartość dofinansowania do posiłków:

- przyznanego Pracownikom - jest prawidłowe,

- Współpracownikom prowadzącym działalność gospodarczą i wykonującym usługi w ramach umów cywilnoprawnych - jest nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Odnosząc się do powołanych we wniosku wyroków sądów administracyjnych wskazać należy, że nie są one wiążące dla organu podatkowego. Orzeczenia te dotyczą tylko konkretnych, indywidualnych spraw, osadzonych w określonych stanach faktycznych/zdarzeniach przyszłych i tylko w tych sprawach wydane rozstrzygnięcia są wiążące. W związku z tym, organy podatkowe, mimo że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkują się wydanymi rozstrzygnięciami sądów, jednak nie stosują wprost tych rozstrzygnięć także i z tego powodu, że nie stanowią one materialnego prawa podatkowego.

POUCZENIE o funkcji ochronnej interpretacji

Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2022 r. poz. 2651). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Państwa sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i muszą się Państwo zastosować do interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

POUCZENIE o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2022 r. poz. 329 z późn. zm.; dalej jako "p.p.s.a.").

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 p.p.s.a.). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 p.p.s.a.):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 p.p.s.a.), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a p.p.s.a.).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a p.p.s.a.).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2022 r. poz. 2651).