0111-KDIB2-1.4010.102.2022.1.AP - CIT od rekompensaty od Prezesa URE

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 16 maja 2022 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej 0111-KDIB2-1.4010.102.2022.1.AP CIT od rekompensaty od Prezesa URE

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA - stanowisko nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób prawnych jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

23 lutego 2022 r. wpłynął Państwa wniosek z 15 lutego 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy przychód z tytułu rekompensat uzyskanych przez Spółkę od Prezesa URE podlega zwolnieniu z opodatkowania na podstawie przepisu art. 17 ust. 1 pkt 47 ustawy o p.d.o.p., jako dotacja otrzymana z budżetu państwa.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Wnioskodawca z siedzibą w K. jest osobą prawną. W okresie, którego dotyczy opisany stan faktyczny Wnioskodawca był podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych. Od 1 stycznia 2022 r. Wnioskodawca funkcjonuje jako podmiot zależny w ramach Podatkowej Grupy Kapitałowej X.Y.

Podnoszone wątpliwości dotyczą skutków podatkowych w zakresie wymiaru podatku dochodowego od osób prawnych Wnioskodawcy przed przystąpieniem do podatkowej grupy kapitałowej tj. w okresie gdy był on podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych. Z tego względu Wnioskodawca posiada statusu zainteresowanego w rozumieniu art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej w przedmiotowej sprawie.

Przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest produkcja i sprzedaż papieru, wytwarzanie ciepła i energii elektrycznej oraz dystrybucja i obrót energią elektryczną. Spółka prowadzi działalność w sektorze energochłonnym. Na podstawie art. 10 ustawy z dnia 19 lipca 2019 r. o systemie rekompensat dla sektorów i podsektorów energochłonnych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1532 z późn. zm.; dalej: ustawa o systemie rekompensat) Spółka wystąpiła w latach 2020 i 2021 do Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki (dalej: "Prezes URE") z wnioskami o przyznanie pomocy publicznej z tytułu przenoszenia kosztów zakupu uprawnień do emisji gazów cieplarnianych na ceny energii elektrycznej zużywanej do wytwarzania produktów w sektorze lub podsektorach energochłonnych (dalej: "wnioski").

Prezes URE w decyzjach z dnia 30 lipca 2020 r. i 30 września 2021 r. po rozpatrzeniu wniosków Spółki, uznał, że w całości zasługują one na uwzględnienie i przyznał Wnioskodawcy stosowne rekompensaty za 2019 i 2020 rok (dalej: "rekompensaty"). Środki finansowe z tytułu przyznanych Wnioskodawcy rekompensat wpłynęły do Spółki w 2020 i 2021 r. i zostały zakwalifikowane jako przychody podatkowe.

Pytanie

Czy przychód z tytułu rekompensat uzyskanych przez Spółkę od Prezesa URE podlega zwolnieniu z opodatkowania na podstawie przepisu art. 17 ust. 1 pkt 47 ustawy o p.d.o.p., jako dotacja otrzymana z budżetu państwa?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, przychód z tytułu rekompensat uzyskanych przez Wnioskodawcę od Prezesa URE podlega zwolnieniu z opodatkowania na podstawie przepisu art. 17 ust. 1 pkt 47 ustawy o p.d.o.p., jako dotacja otrzymana z budżetu państwa.

UZASADNIENIE stanowiska Wnioskodawcy

Zgodnie z treścią art. 17 ust. 1 pkt 47 ustawy o p.d.o.p., "wolne od podatku są dotacje otrzymane z budżetu państwa lub budżetu jednostki samorządu terytorialnego, z wyjątkiem dopłat do oprocentowania kredytów bankowych w zakresie określonym w odrębnych ustawach". Pojęcie "dotacja" nie zostało zdefiniowane w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych ani w Ordynacji podatkowej. W takiej sytuacji należy przyjąć domniemanie, że ustawodawca posłużył się językiem powszechnym. W procesie interpretacji prawa przyjmować należy bowiem takie znaczenie terminów i zwrotów użytych w tekście przepisów prawnych, jakie mają one w języku etnicznym, najszerzej stosowanym na terytorium danego państwa (B. Brzeziński, Szkice z wykładni prawa podatkowego, Gdańsk 2002, s. 35).

W myśl Słownik Języka Polskiego PWN pod pojęciem « dotacji" rozumieć należy "bezzwrotną pomoc finansową udzieloną przedsiębiorstwu, instytucji lub organizacji ze środków publicznych" (www. https://sjp.pwn.pl/szukaj/dotacja.html (data dostępu: 11 luty 2022 r.]). Dekodując normę prawną z treści przepisu art. 17 ust. 1 pkt 47 ustawy o p.d.o.p. należy uznać, że wolne od podatku (dochodowego od osób prawnych) są dotacje rozumiane jako bezzwrotna pomoc finansowa udzielona m.in. przedsiębiorstwu ze środków publicznych - m.in. z budżetu państwa.

Rekompensaty otrzymane przez Wnioskodawcę od Prezesa URE z tytułu przenoszenia kosztów zakupu uprawnień do emisji gazów cieplarnianych na ceny energii elektrycznej zużywanej do wytwarzania produktów w sektorze lub podsektorach energochłonnych spełniają powyższą definicję dotacji. Realizując politykę Unii Europejskiej, której wyraz stanowi dyrektywa 2003/87/WE, Polska wprowadziła do polskiego porządku prawnego ustawę o systemie handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych (tekst jedn.: Dz. U. z 2021 r. poz. 332). Na mocy art. 49 ust. 1 ww. ustawy liczbę uprawnień do emisji przeznaczonych do sprzedaży w drodze aukcji określa i ogłasza Komisja Europejska, zgodnie z art. 10 oraz art. 12 rozporządzenia Komisji (UE) nr 1031/2010. Środki uzyskane ze sprzedaży w drodze aukcji uprawnień do emisji stanowią dochód budżetu państwa (art. 49 ust. 2 ww. ustawy). 25% środków uzyskanych ze sprzedaży w drodze aukcji uprawnień do emisji, z wyłączeniem środków, o których mowa w ust. 2a, począwszy od dnia 1 stycznia 2020 r., nie więcej niż 1766,9 min zł w 2020 r. i nie więcej niż 988,18 min zł w 2021 r., przekazuje się do Funduszu Rekompensat Pośrednich Kosztów Emisji, o którym mowa w art. 21 ust. 1 ustawy z dnia 19 lipca 2019 r. o systemie rekompensat dla sektorów i podsektorów energochłonnych (Dz. U. z 2020 r. poz. 2228) (art. 49 ust. 2c ww. ustawy). Środki ze sprzedaży w drodze aukcji uprawnień do emisji, o których mowa w art. 49 ust. 2c ustawy z dnia 12 czerwca 2015 r. o systemie handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych stanowią przychody Funduszu Rekompensat Pośrednich Kosztów Emisji (art. 22 pkt 1 ustawy o rekompensatach), który jest państwowym funduszem celowym a dysponentem Funduszu jest minister właściwy do spraw gospodarki (art. 21 ust. 1 i 2 ustawy o systemie rekompensat). Środki Funduszu przeznacza się na wypłatę rekompensat (art. 23 pkt 1 ustawy o systemie rekompensat).

W myśl art. 1 ustawy o systemie rekompensat, ustawa określa zasady, tryb udzielania oraz sposób obliczania wielkości pomocy publicznej z tytułu przenoszenia kosztów zakupu uprawnień do emisji w rozumieniu ustawy z dnia 12 czerwca 2015 r. o systemie handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych (tekst jedn.: Dz. U. z 2021 r. poz. 332) na ceny energii elektrycznej zużywanej do wytwarzania produktów w sektorach lub podsektorach energochłonnych, zwanej dalej "rekompensatami". Do ubiegania się o rekompensaty są uprawnione podmioty wykonujące działalność w sektorze lub podsektorze energochłonnym, określonym w wykazie sektorów oraz podsektorów energochłonnych stanowiącym załącznik nr 1 do ustawy (art. 2 ww. ustawy).

Prezes URE przyznaje rekompensaty w drodze decyzji, na wniosek podmiotu, który spełnia warunki przewidziane w art. 5 ww. ustawy w określonej wysokości (art. 11 ust. 2 ww. ustawy) wyliczanej w oparciu o określony wzór przy czym podmiot otrzymujący dotację musi spełnić określone obowiązki przewidziane przepisami ww. ustawy).

W świetle przytoczonych wyżej przepisów, otrzymane przez Wnioskodawcę środki stanowią pomoc finansową udzieloną z Funduszu Rekompensat Pośrednich Kosztów Emisji, który jest państwowym funduszem celowym oraz mają charakter bezzwrotnej pomocy finansowej (bezpośredniej dotacji) ze środków budżetu państwa. W konsekwencji przychód z tytułu rekompensat uzyskanych przez Wnioskodawcę od Prezesa URE podlega zwolnieniu z opodatkowania na podstawie przepisu art. 17 ust. 1 pkt 47 ustawy o p.d.o.p.

Warto również zauważyć, że z przychodami z tytułu wspomnianych rekompensat nie są związane żadne koszty uzyskania przychodów. W konsekwencji opodatkowanie podatkiem dochodowym od osób prawnych przedmiotowej rekompensaty spowodowałoby efektywne obniżenie kwoty rekompensaty o wartość podatku, który wrócił by do budżetu Państwa.

W ocenie Wnioskodawcy byłoby to sprzeczne z celami ustawy o systemie rekompensaty oraz unijnymi założeniami zawartym w komunikacie KE 2020/C 37/04 z których wynikają w sposób precyzyjny zasady i wysokość udzielanej przedsiębiorcy rekompensaty jaka będzie uznawana za zgodną z rynkiem wewnętrznym w rozumieniu art. 107 ust. 3 lit. c Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (Dz. U. z 2004 r. Nr 90, poz. 864)2; dalej: TFUE). Podobne stanowisko można znaleźć w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego z 17 czerwca 2021 (I SA/Wr 102/21).

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE interpretacji indywidualnej

W myśl art. 17 ust. 1 pkt 47 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1800 z późn. zm.; dalej: "ustawa o CIT"),

Wolne od podatku są dotacje otrzymane z budżetu państwa lub budżetu jednostki samorządu terytorialnego, z wyjątkiem dopłat do oprocentowania kredytów bankowych w zakresie określonym w odrębnych ustawach.

Analizując charakter opisanej we wniosku pomocy publicznej, która ma na celu niwelowanie skutków wyjątkowo silnego wpływu cen uprawnień do emisji gazów cieplarnianych na cenę energii elektrycznej, należy mieć na uwadze, że zasady, warunki i tryb udzielenia rekompensat określone zostały w ustawie z dnia 19 lipca 2019 r. o systemie rekompensat dla sektorów i podsektorów energochłonnych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1896).

Zgodnie z art. 2 ww. ustawy,

do ubiegania się o rekompensaty są uprawnione podmioty wykonujące działalność w sektorze lub podsektorze energochłonnym, określonym w wykazie sektorów oraz podsektorów energochłonnych stanowiącym załącznik nr 1 do ustawy.

Na podstawie art. 6 ust. 1 ww. ustawy,

Maksymalny limit środków finansowych przeznaczanych na

przyznanie rekompensat za dany rok kalendarzowy jest równy wysokości środków

ze sprzedaży w drodze aukcji uprawnień do emisji, o których mowa w art. 49

ust. 2c ustawy z dnia 12 czerwca 2015 r. o systemie handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych, uzyskanych w roku kalendarzowym poprzedzającym rok kalendarzowy, za który są przyznawane rekompensaty.

W myśl art. 10 ust. 1 i 2 ww. ustawy,

Prezes URE przyznaje rekompensaty w drodze decyzji, na wniosek podmiotu, o którym mowa w art. 5, zwanego dalej "wnioskodawcą".

Wnioskodawca składa wniosek o przyznanie rekompensat, zwany dalej "wnioskiem", w terminie do dnia 31 marca roku następującego po roku kalendarzowym, za który są przyznawane rekompensaty, zgodnie z wzorem określonym w przepisach wydanych na podstawie ust. 10, na formularzu dostępnym w Biuletynie Informacji Publicznej na stronie podmiotowej urzędu obsługującego Prezesa URE, wraz z załącznikami. Wniosek składa się w formie pisemnej w postaci papierowej oraz w postaci elektronicznej umożliwiającej przetwarzanie zawartych w nim danych. Wniosek dotyczy produkcji produktów z sektorów i podsektorów energochłonnych wytwarzanych we wszystkich instalacjach, w odniesieniu do których wnioskodawca ubiega się o przyznanie rekompensat.

Na podstawie art. 10 ust. 8 wskazanej ustawy,

Informacje zawarte we wniosku są przedmiotem weryfikacji przez Prezesa

URE w zakresie ich poprawności, wiarygodności oraz dokładności i na ich

podstawie jest określana wysokość przyznawanych rekompensat lub wydawana jest

decyzja o odmowie przyznania rekompensat.

Zgodnie z art. 10 ust. 10 ustawy o systemie rekompensat dla sektorów i podsektorów energochłonnych,

minister właściwy do spraw gospodarki określi, w drodze rozporządzenia:

1.

wzór wniosku oraz jego format umożliwiający przetwarzanie danych oraz format załączników do wniosku,

2.

szczegółowy zakres danych dotyczących instalacji, o których mowa w ust. 3 pkt 3, oraz sposób obliczania tych danych,

3.

zakres dokumentacji stanowiącej podstawę do obliczania danych dotyczących instalacji, o których mowa w ust. 3 pkt 3, oraz sposób gromadzenia tych danych,

4.

zakres dokumentacji potwierdzającej spełnienie kryteriów znaczącego zwiększenia zdolności produkcyjnej,

5. szczegółowy zakres opinii sporządzanej przez weryfikatora - mając na uwadze konieczność zapewnienia, że rekompensaty są przyznawane na podstawie rzetelnych i wiarygodnych informacji oraz dokumentów.

W myśl art. 11 ww. ustawy,

1. Prezes URE, do dnia 31 października danego roku kalendarzowego, wydaje decyzję w sprawie przyznania w całości lub w części, lub odmowy przyznania rekompensat za poprzedni rok kalendarzowy.

2. W decyzji o przyznaniu rekompensat Prezes URE określa wysokość przyznanych rekompensat.

3. Prezes URE jest podmiotem udzielającym pomocy publicznej w rozumieniu ustawy z dnia 30 kwietnia 2004 r. o postępowaniu w sprawach dotyczących pomocy publicznej (Dz. U. z 2021 r. poz. 743), w odniesieniu do pomocy publicznej udzielanej na podstawie ustawy.

4. Prezes URE, do dnia 7 listopada danego roku kalendarzowego, przekazuje ministrowi właściwemu do spraw gospodarki oraz Bankowi Gospodarstwa Krajowego, zwanemu dalej "Bankiem", w postaci elektronicznej umożliwiającej przetwarzanie zawartych w nim danych, wykaz podmiotów, którym przyznano rekompensaty w tym roku kalendarzowym.

5. Wykaz, o którym mowa w ust. 4, zawiera w szczególności:

* oznaczenie podmiotów i ich siedzib lub miejsc zamieszkania;

* wysokość rekompensat przyznanych poszczególnym podmiotom;

* numery rachunków bankowych, na które ma zostać dokonana wypłata rekompensat poszczególnym podmiotom.

6. Rekompensaty są wypłacane jednorazowo przez Bank z Funduszu Rekompensat Pośrednich Kosztów Emisji, o którym mowa w art. 21 ust. 1, w terminie 14 dni od dnia otrzymania wykazu, o którym mowa w ust. 4.

7. Prezes URE, do dnia 31 grudnia danego roku kalendarzowego, podaje do

publicznej wiadomości w Biuletynie Informacji Publicznej na stronie podmiotowej

urzędu obsługującego ten organ informację o łącznej wysokości przyznanych

rekompensat za poprzedni rok kalendarzowy, w podziale na poszczególne sektory

i podsektory energochłonne określone w załączniku nr 1 do ustawy.

Na podstawie art. 12 wskazanej ustawy,

1. Podmiot, któremu zostały przyznane rekompensaty, jest obowiązany do prowadzenia produkcji w instalacji przez okres 2 lat następujących po roku kalendarzowym, w którym zostały mu przyznane rekompensaty.

2. Obowiązek, o którym mowa w ust. 1, nie dotyczy podmiotu, który

przeniósł produkcję danej instalacji na terytorium państwa członkowskiego Unii

Europejskiej, Szwajcarii lub państwa członkowskiego Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) - strony umowy o Europejskim Obszarze

Gospodarczym.

Stosownie do art. 21 ww. ustawy,

1. Fundusz Rekompensat Pośrednich Kosztów Emisji, zwany dalej "Funduszem", jest państwowym funduszem celowym.

2. Dysponentem Funduszu jest minister właściwy do spraw gospodarki.

3. Obsługę bankową Funduszu prowadzi Bank

W myśl art. 22 ww. ustawy, przychodami Funduszu są:

1. środki ze sprzedaży w drodze aukcji uprawnień do emisji, o których mowa

w art. 49 ust. 2c ustawy z dnia 12 czerwca 2015 r. o systemie handlu

uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych;

2. odsetki od wolnych środków Funduszu przekazanych w zarządzanie zgodnie

z przepisami ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 305, 1236 i 1535);

3. środki stanowiące zwroty rekompensat dokonywane na podstawie decyzji,

o której mowa w art. 15; 4. inne przychody.

W art. 23 tej ustawy, wskazano natomiast, że środki Funduszu przeznacza się na:

1.

wypłatę rekompensat;

2.

wypłatę wynagrodzenia Banku za wykonywanie czynności, o których mowa

w art. 21 ust. 3 oraz art. 25.

W świetle powyższych regulacji zauważyć należy, że pomoc publiczna w postaci rekompensat z tytułu przenoszenia kosztów zakupu uprawnień do emisji gazów cieplarnianych na ceny energii elektrycznej zużywanej do wytwarzania produktów w sektorze lub podsektorach energochłonnych, ma charakter zindywidualizowanej pomocy publicznej, przez co przedsiębiorcy, którzy chcą z niej skorzystać, muszą wypełnić szereg warunków formalnych określonych ustawą o systemie rekompensat dla sektorów i podsektorów energochłonnych, w celu jej uzyskania.

W tym miejscu zauważyć należy, że przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie definiują pojęcia "dotacja". Brak ustawowej definicji pojęcia "dotacja" nie uprawnia jednak do dowolnego określenia jego zakresu znaczeniowego. Mając powyższe na względzie, uprawnionym jest odwołanie się do ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 305 z późn. zm.), w zakresie rozumienia sformułowania "dotacja" zawartego w przepisach podatkowych.

I tak, stosownie do art. 126 ustawy o finansach publicznych,

Dotacje są to podlegające szczególnym zasadom rozliczania środki z budżetu państwa, budżetu jednostek samorządu terytorialnego oraz z państwowych funduszy celowych przeznaczone na podstawie niniejszej ustawy, odrębnych ustaw lub umów międzynarodowych, na finansowanie lub dofinansowanie realizacji zadań publicznych.

Zwolnienie ustanowione w art. 17 ust. 1 pkt 47 ustawy o CIT, dotyczy wszelkich dotacji udzielanych ze środków budżetu państwa lub budżetów jednostek samorządu terytorialnego, z wyjątkiem jednej kategorii - dopłat do oprocentowania kredytów bankowych. Z zastrzeżeniem ww. dopłat, dla zakresu omawianego zwolnienia nie ma znaczenia rodzaj dotacji ani system jej przekazywania i rozliczania. Istotne pozostaje natomiast źródło pochodzenia środków, którym musi być budżet państwa lub budżet jednostki samorządu terytorialnego.

W analizowanym stanie faktycznym przedstawionym we wniosku rekompensata pochodzi z Funduszu Rekompensat Pośrednich Kosztów Emisji, o którym mowa w art. 21 ust. 1 ustawy o systemie rekompensat dla sektorów i podsektorów energochłonnych, który jest państwowym funduszem celowym.

Należy w tym miejscu zauważyć, że cechą odróżniającą rekompensaty od poszczególnych rodzajów dotacji jest przede wszystkim charakter tych świadczeń pomocowych. Oznacza to m.in., że o faktycznym przeznaczeniu i wykorzystaniu pomocy publicznej w zakresie rekompensat kosztów pośrednich dla sektorów i podsektorów przemysłu energochłonnego będzie decydować właściwy organ administracji rządowej (Prezes URE), co nie oznacza jednak dowolności w przyznawaniu w tej formie prawnej środków publicznych uprawnionym podmiotom. Jak wynika z przywołanych powyżej przepisów, wymogi formalne do skorzystania z ww. formy wsparcia reguluje szczegółowo ustawa z dnia 19 lipca 2019 r. o systemie rekompensat dla sektorów i podsektorów energochłonnych.

Podstawowa różnica pomiędzy dotacją a pomocą publiczną w postaci rekompensaty kosztów pośrednich dla sektorów i podsektorów przemysłu energochłonnego polega na uznaniowym charakterze dotacji, która jest przyznawana niejako w drodze "konkursu", w którym beneficjent musi spełnić warunki określone regulaminem i wykazać zasadność swojej prośby.

Z uwagi na odmienność charakteru dotacji i rekompensat jako instrumentów mających na celu niwelowanie skutków wyjątkowo silnego wpływu cen uprawnień do emisji gazów cieplarnianych na cenę energii elektryczne, nieuprawnione jest zatem wywodzenie tożsamych skutków prawnopodatkowych dla systemu rekompensat z tytułu przenoszenia kosztów zakupu uprawnień do emisji gazów cieplarnianych na ceny energii elektrycznej zużywanej do wytwarzania produktów w sektorze lub podsektorach energochłonnych, o których mowa w rozpatrywanym wniosku ORD-IN, jak dla dotacji z państwowych funduszy celowych.

Ponadto, zauważyć należy, że otrzymana przez Wnioskodawcę rekompensata z tytułu przenoszenia kosztów zakupu uprawnień do emisji gazów cieplarnianych na ceny energii elektrycznej zużywanej do wytwarzania produktów w sektorze lub podsektorach energochłonnych, nie podlega żadnym procedurom rozliczania. W przypadku dotacji obowiązuje mechanizm, zgodnie z którym jednostka dotowana otrzymuje określoną sumę pieniędzy na cel publiczny. Następnie po upływie określonego czasu jednostka taka obowiązana jest do stosowanego rozliczenia dotacji (o czym stanowi przykładowo art. 151 ust. 1 i art. 152 ust. 1-3 ustawy o finansach publicznych). Natomiast, w przedstawionym we wniosku stanie faktycznym Wnioskodawca otrzymuje określoną kwotę na skutek złożenia wniosku do Prezesa URE. Przyznanie rekompensaty jest definitywne i nie podlega rozliczeniu, które jest wymagane w przypadku otrzymanej dotacji.

Ponadto, otrzymana rekompensata nie stanowi w istocie realizacji żadnego celu publicznego. Stanowi ona wyłącznie rekompensatę dla podmiotu prowadzącego działalność gospodarczą. Ponadto, beneficjentem dotacji nie jest Wnioskodawca tylko Fundusz Rekompensat Pośrednich Kosztów Emisji, o którym mowa w art. 21 ustawy z dnia 19 lipca 2019 r. o systemie rekompensat dla sektorów i podsektorów energochłonnych realizujący zadanie publiczne w postaci rekompensaty dla podatnika, natomiast dysponentem jest minister właściwy do spraw gospodarki.

Ponadto, sam ustawodawca posługując się pojęciem "rekompensaty" jednoznacznie wskazuje, że otrzymana przez podatnika na jego wniosek kwota stanowi zrównoważenie lub wyrównanie braku, niedoboru lub ujemnego charakteru czegoś, co samo w sobie wyklucza objęcie jej definicją dotacji. Jeśli bowiem ustawodawca posługuje się pojęciem "rekompensaty", a nie pojęciem "dotacja" należy przyjąć, że czyni to w sposób racjonalny. Brak określenia omawianej kwoty pojęciem "dotacja" stanowi dodatkowy argument przemawiający za wykluczeniem stosowania zwolnienia z art. 17 ust. 1 pkt 47 ustawy o CIT, w opisanym przypadku.

Biorąc pod uwagę powyższe ustalenia, w rozpatrywanej sprawie stwierdzić należy, że pomoc publiczna przyznana Wnioskodawcy na podstawie ustawy z dnia 19 lipca 2019 r. o systemie rekompensat dla sektorów i podsektorów energochłonnych, choć będzie stanowiła świadczenie publicznoprawne z budżetu państwa, to nie będzie miała charakteru dotacji, o której mowa w art. 17 ust. 1 pkt 47 ustawy o CIT.

Z uwagi na konieczność traktowania wszelkich ulg i zwolnień w prawie podatkowym w sposób ścisły, nie można z treści ww. przepisu wywodzić więcej, niż określił sam ustawodawca. W rozpatrywanej sprawie nie można zastosować tym samym wykładni rozszerzającej, by zgodzić się ze stanowiskiem Wnioskodawcy.

Konkludując, wykładnia literalna (językowa) jak i wykładnia systemowa prowadzą do jednoznacznego wniosku, że rekompensata otrzymana przez Spółkę od Prezesa URE z tytułu przenoszenia kosztów zakupu uprawnień do emisji gazów cieplarnianych na ceny energii elektrycznej zużywanej do wytwarzania produktów w sektorze lub podsektorach energochłonnych, nie stanowi dotacji w rozumieniu ustawy o finansach publicznych, a co za tym idzie nie została objęta dyspozycją art. 17 ust. 1 pkt 47 ustawy o CIT.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie braku powstania przychodu podlegającego opodatkowaniu w związku z otrzymaniem rekompensaty z tytułu przenoszenia kosztów zakupu uprawnień do emisji gazów cieplarnianych na ceny energii elektrycznej zużywanej do wytwarzania produktów w sektorze lub podsektorach energochłonnych, jako zwolnionych od podatku na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 47 ustawy o CIT, jest nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

POUCZENIE o funkcji ochronnej interpretacji

* Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 z późn. zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Państwa sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i muszą się Państwo zastosować do interpretacji.

* Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)

z zastosowaniem art. 119a;

2)

w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)

z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

POUCZENIE o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 z późn. zm.; dalej jako "p.p.s.a.").

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 p.p.s.a.). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 p.p.s.a.):

* w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 p.p.s.a.), albo

* w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a p.p.s.a.).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a p.p.s.a.).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 z późn. zm.).

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl