0111-KDIB1-3.4019.1.2018.1.MO - Dochód jednoosobowej spółki Skarbu Państwa.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2018 r. poz. 800 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 28 grudnia 2018 r. (data wpływu 31 grudnia 2018 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie ustalenia, czy:

* deklaracja o wysokości zysku (straty) osiągniętego przez jednoosobową spółkę Skarbu Państwa i o wpłatach z zysku WZS-1R (3), którą Spółka obowiązana będzie złożyć, ma obejmować okres 10 miesięcy, w których Spółka była jednoosobową spółką Skarbu Państwa, tj. czy w poz. 4 tej deklaracji należy wykazać 1 stycznia 2018 r. a w poz. 5 tej deklaracji należy wykazać 31 października 2018 r.,

* w poz. 20 deklaracji WZS-1R (3) "zysk brutto wg zatwierdzonego sprawozdania finansowego" należy wykazać kwotę zysku brutto wynikającą z ksiąg rachunkowych Spółki za 10 miesięcy 2018 r., tj. na dzień 31 października 2018 r. (narastająco),

* w poz. 22 deklaracji WZR-1R (3) "należny podatek dochodowy wg ostatecznego rozliczenia" należy wykazać faktyczną wysokość podatku należnego od dochodu Spółki osiągniętego za okres od dnia 1 stycznia 2018 r. do dnia 31 października 2018 r., czy też wysokość podatku za ten okres wynikającą z wpłaconych za ten okres przez Spółkę zaliczek na podatek dochodowy od osób prawnych w formie uproszczonej

- jest prawidłowe.

W dniu 31 grudnia 2018 r., wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego w zakresie rozliczenia podatkowego w sytuacji utraty przez spółkę statusu jednoosobowej spółki Skarbu Państwa.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka Akcyjna (zwana dalej "Spółką") do dnia 1 października 2018 r. była jednoosobową spółką Skarbu Państwa. W dniu 2 października 2018 r. Spółka przestała być jednoosobową spółką Skarbu Państwa w związku z zawarciem przez jej dotychczasowego akcjonariusza, tj. Skarb Państwa z X S.A. umowy zamiany, na mocy której akcjonariuszem Spółki stała się X S.A.

Spółka - będąca podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych, podlegająca nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu na terytorium RP - wpłacała w roku 2018 miesięczne zaliczki na podatek dochodowy od osób prawnych w formie uproszczonej na zasadach określonych w art. 25 ust. 6 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych. Rok podatkowy Spółki oraz jej rok obrotowy jest tożsamy z rokiem kalendarzowym. Spółka za poszczególne miesiące, w których była jednoosobową spółką Skarbu Państwa złożyła deklaracje o wysokości zysku (straty) osiągniętego przez jednoosobową spółkę Skarbu Państwa i o wpłatach z zysku (WZS-1M). Ostatnią z tych deklaracji Spółka złożyła za miesiąc październik 2018 r. Przy obliczaniu kwoty należnej zaliczki za dany miesiąc Spółka uwzględniała należny podatek dochodowy opłacany przez Spółkę w formie zaliczek uproszczonych. Spółka obowiązana będzie do złożenia deklaracji o wysokości zysku (straty) osiągniętego przez jednoosobową spółkę Skarbu Państwa i o wpłatach z zysku WZS-1R (3).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

1. Czy deklaracja o wysokości zysku (straty) osiągniętego przez jednoosobową spółkę Skarbu Państwa i o wpłatach z zysku WZS-1R (3), którą Spółka obowiązana będzie złożyć, ma obejmować okres 10 miesięcy, w których Spółka była jednoosobową spółką Skarbu Państwa, tj. czy w poz. 4 tej deklaracji należy wykazać 1 stycznia 2018 r. a w poz. 5 tej deklaracji należy wykazać 31 października 2018 r.?

2. Czy w poz. 20 deklaracji WZS-1R (3) "zysk brutto wg zatwierdzonego sprawozdania finansowego" należy wykazać kwotę zysku brutto wynikającą z ksiąg rachunkowych Spółki za 10 miesięcy 2018 r., tj. na dzień 31 października 2018 r. (narastająco)?

3. Czy w poz. 22 deklaracji WZR-1R (3) "należny podatek dochodowy wg ostatecznego rozliczenia" należy wykazać faktyczną wysokość podatku należnego od dochodu Spółki osiągniętego za okres od dnia 1 stycznia 2018 r. do dnia 31 października 2018 r., czy też wysokość podatku za ten okres wynikającą z wpłaconych za ten okres przez Spółkę zaliczek na podatek dochodowy od osób prawnych w formie uproszczonej?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 1 grudnia 1995 r. o wpłatach z zysku przez jednoosobowe spółki Skarbu Państwa (tekst jedn.: Dz. U. z 2016 r. poz. 286 z późn. zm.), spółki o których mowa w art. 1, w tym jednoosobowe spółki Skarbu Państwa, są obowiązane do dokonywania wpłat z zysku po opodatkowaniu podatkiem dochodowym, zwanych dalej "wpłatami z zysku" na rzecz budżetu państwa. W myśl art. 2 ust. 2 tej ustawy, wpłaty z zysku dokonywane są zaliczkowo w okresach miesięcznych lub kwartalnych. Ostateczne rozliczenie następuje po zatwierdzeniu sprawozdania finansowego.

Zgodnie z art. 2 ust. 5 ww. ustawy, podstawą ustalenia wysokości zaliczki jest zysk po opodatkowaniu podatkiem dochodowym osiągnięty w danym okresie, liczony w rachunku narastającym. Przepis § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 21 lutego 1996 r. w sprawie określenia trybu i terminów dokonywania wpłat z zysku oraz składania deklaracji przez jednoosobowe spółki Skarbu Państwa, a także określenia wzorów tych deklaracji (Dz. U. Nr 21, poz. 100 z późn. zm.), nakłada na spółki obowiązek dokonania ostatecznego rozliczenia wpłat z zysku do budżetu państwa w terminie 14 dni po zatwierdzeniu sprawozdania finansowego.

Stosownie do art. 3 powołanej ustawy, w przypadku zbycia akcji (udziałów) na zasadach i w trybie przepisów o prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych, obowiązek określony w art. 2 ust. 1 ustaje z końcem miesiąca, w którym dokonano zbycia akcji (udziałów). Data ustania obowiązku dokonywania przez jednoosobowe spółki Skarbu Państwa wpłat z zysku do budżetu jest również datą, od której spółka, której akcje zbyto w trybie przepisów ustawy o prywatyzacji przedsiębiorstw, przestaje podlegać przepisom ustawy o wpłatach z zysku. Dlatego też, okres rozliczeniowy odnoszący się do wpłat z zysku, musi się zamykać datą kończącą miesiąc, w którym doszło do zbycia, w tym w formie zamiany akcji.

Na skutek zamiany akcji Spółki, przestał istnieć obowiązek w zakresie wpłat z zysku, na podstawie art. 1 powołanej ustawy. Zgodnie z art. 3 tej ustawy, w przypadku zbycia akcji na zasadach i w trybie przepisów o prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych, obowiązek w zakresie wpłaty z zysku ustaje z końcem miesiąca, w którym dokonano zbycia akcji. W ocenie Spółki, ponieważ powołany przepis jest jedyną regulacją odnoszącą się do kwestii zakończenia podlegania obowiązkowi w zakresie wpłat zysku należy uznać, że odnosi się on odpowiednio także do innych niż zbycie akcji w trybie przepisów ustawy o komercjalizacji i prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych, przypadków wyłączenia spółki z obowiązku w zakresie uiszczania wpłat z zysku. W konsekwencji, zdaniem Spółki, obowiązek dokonywania przez nią wpłat z zysku wygasł z końcem miesiąca, w którym Skarb Państwa zawarł z X S.A. umowę zamiany akcji, tj. w miesiącu, w którym Skarb Państwa przestał być akcjonariuszem Spółki - w październiku 2018 r.

Zgodnie z § 5 pkt 1 powołanego rozporządzenia, spółki podlegające obowiązkowi w zakresie wpłaty z zysku obowiązane są dokonać rozliczenia rocznego z tytułu wpłaty za rok obrotowy w terminie 14 dni po zatwierdzeniu sprawozdania finansowego składając przy tym deklarację wg wzoru określonego w rozporządzeniu (deklaracja o wysokości zysku (straty) osiągniętego przez jednoosobową spółkę Skarbu Państwa i o wpłatach z zysku WZS-1R (3)). Zdaniem Spółki, pomimo ustania obowiązku w zakresie wpłaty z zysku w trakcie roku podatkowego, jest ona obowiązana, na podstawie powołanego przepisu § 5 pkt 1 tego rozporządzenia, do dokonania rocznego rozliczenia z tytułu wpłaty z zysku. Wprawdzie w momencie zatwierdzenia sprawozdania finansowego Spółka nie będzie podlegała już przepisom ustawy z dnia 1 grudnia 1995 r., to jednak z uwagi na fakt, że przez część roku podatkowego 2018 r. ciążył na niej obowiązek wpłacania zaliczek na wpłatę z zysku, będzie ona obowiązana dokonać rocznego rozliczenia z tytułu wpłaty z zysku.

Ani przepisy powołanej ustawy, ani powołane rozporządzenie nie określają sposobu obliczenia wysokości rocznej wpłaty z zysku. Wyłączną regulację w tym zakresie stanowi przepis art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 1 grudnia 1995 r., zgodnie z którym spółki będące jednoosobowymi spółkami Skarbu Państwa są obowiązane do dokonywania wpłat z zysku po opodatkowaniu podatkiem dochodowym na rzecz budżetu państwa. W ocenie Spółki, roczne rozliczenie z tytułu wpłaty z zysku powinno w jej przypadku dotyczyć wyłącznie zysku osiągniętego w okresie od pierwszego dnia podlegania przez Spółkę obowiązkowi w zakresie wpłaty z zysku do ostatniego dnia miesiąca, w którym Spółka przestała podlegać temu obowiązkowi, tj. okresu od dnia 1 stycznia 2018 r. do dnia 31 października 2018 r.

W związku z powyższym, mając na uwadze, że obowiązek złożenia rozliczenia rocznego w zakresie wpłaty z zysku powstaje po zatwierdzeniu sprawozdania finansowego Spółki (rozliczenie należy złożyć w terminie 14 dni od tej daty) roczna wpłata z zysku powinna zostać obliczona z uwzględnieniem wysokości zysku brutto uzyskanego przez Spółkę począwszy od dnia rozpoczęcia podlegania obowiązkowi w zakresie wpłaty z zysku, tj. od dnia 1 stycznia 2018 r. do ostatniego dnia miesiąca, w którym miało miejsce zdarzenie skutkujące ustaniem tego obowiązku, ustalonego na podstawie zatwierdzonego sprawozdania finansowego Wnioskodawcy, tj. do dnia 31 października 2018 r., w deklaracji WZS-1R należy wykazać wynik finansowy brutto (zysk brutto za okres od dnia 1 stycznia 2018 r. do dnia 31 października 2018 r.).

Pogląd taki wyrażony został także w interpretacjach indywidualnych Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 19 czerwca 2009 r., znak: IPPB3/423-153/09-2/ER, z 28 października 2008 r. znak: IPPB3/4231198/08-2/ER oraz z 5 sierpnia 2008 r., znak: IP-PB3-423-701/08-2/ER, Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 12 lutego 2010 r. (IBPBII/2/423-41/09/MM). W interpretacji indywidualnej z 19 czerwca 2009 r., znak: IPPB3/423-153/09-2/ER Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie wskazał, że: "(...) zaliczki miesięczne płacone przez Spółkę w ciągu roku nie stanowią opodatkowania podatkiem dochodowym w rozumieniu art. 2 ust. 1 ustawy o wpłatach z zysku. Dopiero ostateczne rozlicznie wpłat z zysku za rok obrotowy, w tym dokonanie kalkulacji wpłaty za okres od 1 stycznia 2008 r. do 29 lutego 2008 r. według zysku przypadającego za ten okres oraz według podatku dochodowego przypadającego od zysku za ten okres będzie stanowiło wypełnienie przez Spółkę obowiązku ustawowego z ustawy o wpłatach z zysku.

Zgodnie z zapisem ustawy, ostateczne rozliczenie wpłat z zysku, obliczone w sposób powyższy należy złożyć w terminie 14 dniu od zatwierdzenia/sporządzenia sprawozdania finansowego. Paragraf 5 wyżej cytowanego rozporządzenia ustanawia obowiązek dokonywania wpłat z zysku w określonym terminie 14 dni po zatwierdzeniu sprawozdania finansowego lub odpowiednio sporządzeniu sprawozdania, jeżeli zgodnie z przepisami o rachunkowości nie występuje obowiązek zatwierdzania tego sprawozdania, nie określa on natomiast metody, zgodnie z którą powinien być zysk naliczony. Analiza art. 2 ust. 2 ustawy o wpłatach z zysku oraz § 5 rozporządzenia prowadzi do wniosku, że może on wynikać z zatwierdzonego sprawozdania finansowego za dany okres jak i z innej kalkulacji zysku sporządzonej wyłącznie na potrzeby określenia ostatecznej wysokości zobowiązania we wpłacie z zysku. Jedynym wymogiem nałożonym przez tę ustawę jest, by określenie zysku nastąpiło w sposób wskazany i zgodny z ustawą o rachunkowości."

Podobnie w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z 3 czerwca 2011 r. (IPTPB3/423-21/11-2/MF): "(...) Zatem utrata statusu jednoosobowej spółki Skarbu Państwa w trakcie roku podatkowego nie wyłącza obowiązku dokonania ostatecznego rozliczenia wpłaty z zysku za okres, kiedy Spółka jeszcze ten status posiadała. Spółka powinna dokonać rozliczenia rocznego wpłat z zysku i złożyć deklarację (WZS-1R) za okres roku obrotowego, w którym ciążył na niej obowiązek dokonywania wpłat z zysku, tj. okres od początku roku obrotowego, jeżeli w tym dniu Spółka była podmiotem, o którym mowa w art. 1 ww. ustawy, do końca miesiąca, w którym nastąpiło zbycie akcji Spółki, będących w posiadaniu Skarbu Państwa, w terminie 14 dni po zatwierdzeniu sprawozdania finansowego lub sporządzeniu sprawozdania, jeżeli zgodnie z przepisami o rachunkowości nie występuje obowiązek zatwierdzania tego sprawozdania."

W ocenie Spółki, jako należny podatek dochodowy wg ostatecznego rozliczenia (poz. 22 WZS-1R (3)) należy wykazać faktyczną wysokość podatku należnego od dochodu Spółki osiągniętego za okres od dnia 1 stycznia 2018 r. do dnia 31 października 2018 r., a nie wysokość podatku za ten okres wynikającą z wpłaconych przez Spółkę zaliczek na podatek dochodowy od osób prawnych w formie uproszczonej. Tak też uznał Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z 5 sierpnia 2008 r. (IP-PB3-423-701/08-2/ER).

Podsumowując:

1. Deklaracja o wysokości zysku (straty) osiągniętego przez jednoosobową spółkę Skarbu Państwa i o wpłatach z zysku WZS-1R (3) powinna obejmować okres 10 miesięcy, w których Spółka była jednoosobową spółką Skarbu Państwa, tj. w poz. 4 tej deklaracji należy wykazać 1 stycznia 2018 r., a w poz. 5 tej deklaracji należy wykazać 31 października 2018 r.

2. W poz. 20 deklaracji WZS-1R (3) "zysk brutto wg zatwierdzonego sprawozdania finansowego" należy wykazać kwotę zysku brutto wynikającą z ksiąg rachunkowych Spółki za 10 miesięcy 2018 r., tj. na dzień 31 października 2018 r. (narastająco).

3. W poz. 22 deklaracji WZR-1R "należny podatek dochodowy wg ostatecznego rozliczenia" należy wykazać faktyczną wysokość podatku należnego od dochodu Spółki osiągniętego za okres od dnia 1 stycznia 2018 r. do dnia 31 października 2018 r., a nie wysokość podatku za ten okres wynikającą z wpłaconych za ten okres przez Spółkę zaliczek na podatek dochodowy od osób prawnych w formie uproszczonej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie opisem stanu faktycznego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w..., w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2018 r. poz. 1302 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.