0111-KDIB1-3.4011.24.2020.1.MBD - 5% stawka PIT dla dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 24 kwietnia 2020 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej 0111-KDIB1-3.4011.24.2020.1.MBD 5% stawka PIT dla dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2019 r. poz. 900 z późn. zm.), oraz art. 15zzs ust. 7 ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz. U. z 2020 r. poz. 374, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 27 stycznia 2020 r., (data wpływu 29 stycznia 2020 r.), uzupełnionym 10 kwietnia 2020 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia, czy kwalifikowane dochody z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uzyskane w ramach opisanej sytuacji gospodarczej Wnioskodawca może opodatkować stawką 5% zgodnie z art. 30ca u.p.d.o.f. - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 stycznia 2020 r. wpłynął do tut. Organu wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia, czy kwalifikowane dochody z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uzyskane w ramach opisanej sytuacji gospodarczej Wnioskodawca może opodatkować stawką 5% zgodnie z art. 30ca u.p.d.o.f. Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z 9 kwietnia 2020 r., Znak: 0111-KDIB1-3.4011.24.2020.1.MBD wezwano do ich uzupełnienia, co też nastąpiło 10 kwietnia 2020 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą zarejestrowaną w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej pod nazwą (...) i rozlicza się na podstawie podatkowej księgi przychodów i rozchodów. Przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest między innymi działalność związana z tworzeniem, rozwojem, wdrażaniem i serwisowaniem autorskiego oprogramowania o nazwie L. Wnioskodawca posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczony obowiązek podatkowy zgodnie z art. 3 ust. 1 oraz ust. 1a ustawy dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (zwanej dalej również: "ustawą o PIT").

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca rozwija, dystrybuuje, wdraża oraz utrzymuje system informatyczny o nazwie L. System jest autorskim produktem informatycznym służącym do zarządzania informacjami laboratoryjnymi we współczesnych laboratoriach badawczych.

Wnioskodawca wykorzystuje poniższe technologie oraz funkcje autorsko opracowane lub dostosowane do specyfiki branży laboratoryjnej:

1. Technologia geolokalizacji, która funkcjonuje w systemie L w celu rejestracji lokalizacji wykonania czynności terenowych związanych z rejestracją czasu pracy, pobieraniem próbek oraz realizacją badań terenowych.

2. Technologii rejestracji danych terenowych na urządzeniach mobilnych. Komponentem systemu L jest aplikacja mobilna, wykorzystywana do:

a.

rejestrowania nowych próbek pobranych w terenie,

b.

przypisania kodu kreskowego do próbki w terenie,

c.

rejestracji wyników badań i pomiarów terenowych,

d.

rejestracji czasu pracy pracownika terenowego,

e.

śledzenia geolokalizacyjnego wykonanych czynności.

3. Tryb pracy aplikacji mobilnej - offline z synchronizacją danych - zapewniający niezawodność aplikacji mobilnej nawet w przypadku utraty połączenia z centralą.

4. Technologia zapewniania spójności danych na wszystkich etapach przetwarzania informacji terenowych oraz laboratoryjnych.

5. Technologia wytworzenia aplikacji centralnej do zarządzania informacjami laboratoryjnymi zebranymi w terenie, wprowadzonymi w stacjonarnych punktach obsługi oraz pobranymi w sposób automatycznych z urządzań laboratoryjnych.

6. Technologia generowania i udostępniania sprawozdań, protokołów oraz raportów różnymi kanałami dystrybucyjnymi włączając zasady elektronicznego obiegu dokumentów.

7. Technologia laboratoryjnego systemu cyberfizycznego dla branży przemysłowej.

Wnioskodawca wykorzystuje poniższe technologie informatyczne:

1. Język programowania C#.NET oraz ASP.NET MVC do rozwoju aplikacji centralnej, aplikacji internetowej oraz aplikacji serwerowej WebAPI.

2. Język programowania Java do rozwoju aplikacji mobilnej na system Android.

3. Bazę danych Microsoft SQL Server.

4. Technologie i standardy zdalnego, bezpiecznego wywoływania poleceń poprzez sieć Internet.

5. Technologie i standardy wymiany danych z urządzeniami oraz zewnętrznymi systemami informatycznymi.

Powyższe technologie pozwalają na realizację unikalnych wdrożeń systemu w największych laboratoriach w Polsce. Przykładowo dla laboratoriów budowlanych obsługujących największe inwestycje budowlane w Polsce w zakresie badań kontrolnych materiałów budowlanych (mieszanek betonowych, betonów, kruszyw, mas bitumicznych, itp.) niezwykle istotnym aspektem jest dokładne śledzenie drogi, stanu oraz lokalizacji pośrednich próbek materiałów budowlanych w kontekście spełnienia wymagań norm badawczych. Istotne są m.in. dokładne punkty pobrania próbki, wykonania badań terenowych, miejsca i sposób przechowywania próbki oraz moment przyjęcia próbki do określonego laboratorium do określonego miejsca składowania (konkretna kastra, pomieszczenie z normową wilgotnością, lub poza laboratorium w warunkach budowlanych). Następnie istotne jest znalezienie odpowiedniej próbki w odpowiednim momencie jej cyklu życia na potrzeby realizacji badań, realizacja badań zgodnie z wymogami norm badawczych oraz przetworzenie danych w celu automatycznego wygenerowania sprawozdań badawczych. Biorąc pod uwagę fakt, że największe laboratoria budowlane w Polsce badają kilkadziesiąt tysięcy próbek miesięcznie, wdrożenie urządzeń wspomagających oraz koncepcji ich integracji w spójny system L jest dużą korzyścią w podniesieniu standardów zarządzania laboratorium i w wyeliminowaniu wielu czynności manualnych, podatnych na możliwość popełnienia błędu. Innymi branżami, do których kierowany jest efekt prac autorskich Wnioskodawcy są laboratoria funkcjonujące w przemyśle metalurgicznym, mineralnym, paliwowo-energetycznym, zbrojeniowym, chemicznym, gospodarki wodno-kanalizacyjnej, weterynaryjnym, kosmetycznym, produkcji żywności, produkcji produktów chemicznych, medycznych, w przemyśle motoryzacyjnym, itp. Klientami są laboratoria zainteresowane chęcią przyspieszenia obsługi klienta, podniesienia jakości usług, wprowadzenia innowacji oraz optymalizacji procesów i kosztów w zarządzaniu laboratoriów.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca wykonuje poniższe prace:

* ciągły rozwój autorskiego systemu informatycznego o nazwie L poprzez analizę potrzeb bieżących i potencjalnych klientów, analizę trendów i zmian wśród laboratoriów działających w różnych branżach polskiej gospodarki. W efekcie tych prac Wnioskodawca rozwija oraz oferuje na rynku polskim system L do zarządzania informacjami laboratoryjnymi obejmujący procesy zarządzania oraz procesy badawcze w laboratoriach,

* sprzedaż bezpośrednią systemu informatycznego L poprzez promocje, uczestniczenie w targach i konferencjach, organizowanie prezentacji oraz udostępnianie wersji demonstracyjnych systemu potencjalnym klientom,

* realizację prac projektowo-wdrożeniowych polegających na analizie potrzeb konkretnego klienta, wprowadzeniu niezbędnych modyfikacji dedykowanych dla danego klienta, instalacji systemu na docelowym środowisku informatycznym, rozruchu nadzorowanym, wsparciu konsultingowym w dostosowaniu dokumentacji systemu zarządzania jakością laboratorium,

* wsparcie techniczne i utrzymanie systemów funkcjonujących u klientów Wnioskodawcy.

Wnioskodawca uzyskuje dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej tj. licencji niewyłącznej na użytkowanie systemu L.

Wnioskodawca w ramach umów licencyjnych oświadcza, że przysługują mu wyłączne autorskie prawa majątkowe do oprogramowania do zarządzania laboratorium badawczym o nazwie L, (zwanego dalej: "Oprogramowaniem"), wraz z dalszymi modyfikacjami i aktualizacjami. Licencjodawca zapewnia, że Oprogramowanie wraz z załączonymi do niego dodatkami nie są obciążone prawami ani roszczeniami osób trzecich, a w szczególności, że zawarcie i wykonanie przez Licencjodawcę umowy licencyjnej nie wymaga żadnych zezwoleń osób trzecich. Wnioskodawca/Licencjodawca udziela Licencjobiorcom upoważnienia do niewyłącznego korzystania z Oprogramowania, na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, do celów zarządzania laboratorium badawczym wchodzącym w zakres działalności Licencjobiorcy.

Za udzielenie licencji Wnioskodawca uzyskuje od Licencjobiorców wynagrodzenie.

System informatyczny L wytworzony przez Wnioskodawcę pozwala na dostarczenie produktu oraz usług na bazie których inne firmy (nabywcy licencji) mogą budować oraz rozwijać swoje usługi laboratoryjne i dzięki wdrożeniu systemu budować swoją przewagę konkurencyjną poprzez przyspieszenie obsługi klienta, wyeliminowanie pomyłek, przyspieszenie procesu obróbki informacji laboratoryjnych oraz generowania sprawozdań i protokołów, poprawienie obiegu informacji, uporządkowanie danych, zwiększenie komfortu pracy, wyeliminowanie zapisów na papierze, usprawnienie procesu dostarczania wyników do klienta, poprawienie nadzoru nad obiegiem próbek od pobrania do sprawozdania, przyspieszenie dostępu do wyników i raportów.

Na wszystkich etapach programowania, Wnioskodawca korzysta ze zdobytej wiedzy z zakresu informatyki, matematyki i algorytmiki, które pomagają Wnioskodawcy w tworzeniu nowych rozwiązań spełniających potrzeby zleceniodawców. Wytworzone w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej oprogramowanie w całości jest objęte prawami autorskimi. Jest ono wynikiem własnej, oryginalnej, indywidualnej, twórczej działalności intelektualnej Wnioskodawcy i stanowi utwór w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1231 z późn. zm). Utworem tym jest program komputerowy, rozumiany jako utrwalony zestaw instrukcji przeznaczonych do wykonywania bezpośrednio lub pośrednio w komputerze czynności w celu osiągnięcia określonego rezultatu. Zgodnie z art. 74 ust. 1 i 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych programy komputerowe podlegają ochronie jak utwory literackie, a ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Autorskie prawo do programu komputerowego jest kwalifikowanym prawem własności intelektualnej. Wytwarzanie i rozwijanie oprogramowania ma miejsce w ramach prowadzonej bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalności o charakterze twórczym, podejmowanej w sposób systematyczny (metodyczny, zaplanowany i uporządkowany) w celu zwiększania zasobów wiedzy lub wykorzystywania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności nabywa, łączy, kształtuje i wykorzystuje dostępne aktualnie wiedzę i umiejętności, w tym z zakresu narzędzi informatycznych i oprogramowania, w celu tworzenia nowych lub ulepszonych produktów, procesów lub usług, w postaci oprogramowania służącego do przekształcania danych w informacje, a informacji w wiedzę, która może być wykorzystana do zwiększenia konkurencyjności przedsiębiorstwa korzystającego z takiego oprogramowania. Wnioskodawca opracowuje nowe lub ulepszone produkty, procesy lub usługi niewystępujące dotychczas w praktyce gospodarczej i na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących poprzez unikalne połączenie wiedzy technologicznej z potrzebami merytorycznymi klientów wymagającymi spełnienia aktualnych norm i przepisów szczególnie w obszarach regulowanych prawnie. W niektórych branżach jak np. branża budowlana system obecnie nie posiada konkurencji na rynku w Polsce spełniającej potrzeby współczesnych laboratoriów budowlanych oraz procesu kontroli materiałów budowlanych w takim stopniu jak system L.

Dodatkowo, 9 października 2019 r. Urząd Patentowy Rzeczpospolitej Polskiej w Decyzji (...) udzielił prawa ochronnego na znak towarowy słowny (...), dla następujących towarów i usług, ujętych zgodnie z klasyfikacją nicejską w klasie:

1. 9 oprogramowanie do aplikacji i serwerów internetowych; oprogramowanie użytkowe; oprogramowanie związane ze sztuczną inteligencją i nauczaniem maszynowym; oprogramowanie komputerowe do monitorowania, kontrolowania i przeprowadzania operacji w świecie rzeczywistym; oprogramowanie systemowe i do wspierania systemu oraz oprogramowanie sprzętowe; komputerowe programy sterujące; komputerowe bazy danych; urządzenia technologii informacyjnej i audiowizualne, multimedialne i fotograficzne; urządzenia do badań naukowych i laboratoryjne, urządzenia dydaktyczne i symulatory; programy komputerowe do pobrania; aparatura i przyrządy dla chemii; sprzęt komputerowy;

2. 42 usługi w zakresie technologii informacyjnych; usługi naukowe i technologiczne; testowanie, stwierdzanie autentyczności i kontrola jakości; instalacja oprogramowania komputerowego; konserwacja oprogramowania komputerowego; doradztwo w zakresie oprogramowania komputerowego; projektowanie oprogramowania komputerowego; aktualizacja oprogramowania komputerowego; - na okres 10 lat od daty zgłoszenia, z możliwością przedłużenia na kolejne dziesięcioletnie okresy ochrony.

Ponadto, Wnioskodawca prowadzi szczegółową ewidencję, która jest ewidencją odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów. Zawiera ona zestawienie dokumentów, które potwierdzają poniesione wydatki dotyczące każdego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej na koniec danego miesiąca w 2019 r. Zestawienie kumulatywne obejmuje wydatki od początku realizacji działalności badawczo-rozwojowej, która zmierza do wytworzenia, rozwinięcia lub ulepszenia kwalifikowanego prawa własności intelektualnej do końca danego miesiąca kalendarzowego. Zestawienie to sporządzane jest poprzez narastające ujęcie wydatków w odniesieniu do poszczególnych zadań i jest sporządzane w oparciu o zestawienie dokumentów potwierdzających poniesione wydatki. Wersja elektroniczna jest archiwizowana natomiast konstrukcja ewidencji umożliwia uzyskanie danych w okresie późniejszym według stanu na koniec poszczególnych miesięcy kalendarzowych. Ewidencja zawiera informacje wskazane w art. 30bc ust. 1 ustawy o PIT i pozwala na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT, przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu.

Wnioskodawca wskazuje również, że wytwarzanie i rozwijanie oprogramowania ma miejsce w ramach prowadzonej bezpośrednio przez Wnioskodawcę (we własnym zakresie) działalności badawczo-rozwojowej. Wnioskodawca nie posiada wyodrębnionego działu badawczo-rozwojowego w sensie organizacyjnym. Wnioskodawca prowadzi działalność badawczo-rozwojową i uzyskuje z tego tytułu dochody od 2 stycznia 2014 r. Prowadzona przez Wnioskodawcę działalność jest działalnością o charakterze twórczym, podejmowaną w sposób systematyczny (metodyczny, zaplanowany i uporządkowany), a jej celem jest zwiększenie zasobów wiedzy lub wykorzystanie zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań, w tym innowacyjnej działalności laboratoryjnej licencjobiorców. Wytwarzanie i rozwijanie przez Wnioskodawcę oprogramowania stanowi przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze (wyraz własnej twórczości intelektualnej). Działania Wnioskodawcy polegające na rozwijaniu oprogramowania zmierzają do poprawy użyteczności oraz funkcjonalności tego oprogramowania, a w dalszej kolejności może to skutkować możliwością wdrożenia lub znalezienia nowych zastosować dla takiego oprogramowania, w tym w nowych branżach. W przypadku gdy Wnioskodawca rozwija oprogramowanie, jest on właścicielem tego oprogramowania, które zostaje wytworzone w ramach prac rozwojowych. Następnie Wnioskodawca przenosi licencję autorskich praw majątkowych do utworu (oprogramowania) będącego rezultatem rozwoju na zleceniodawcę (klienta). W ten sposób Wnioskodawca uzyskuje dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Utwór będący wynikiem rozwoju oprogramowania może stanowić utwór samoistny lub niesamoistny (opracowanie) innego utworu. Należy w tym miejscu wskazać, że zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, opracowanie cudzego utworu, w szczególności tłumaczenie, przeróbka, adaptacja, jest przedmiotem prawa autorskiego bez uszczerbku dla prawa do utworu pierwotnego. Z powyższego wynika, że opracowanie może być odrębnym przedmiotem prawa autorskiego i stanowić kwalifikowane prawo własności intelektualnej. W przypadku, gdy Wnioskodawca rozwija oprogramowanie, Wnioskodawca nie nabywa od osób trzecich oprogramowania w celu jego rozwoju. Wnioskodawca prowadzi odrębną ewidencję (poza podatkową księgą przychodów i rozchodów) w sposób umożliwiający wyodrębnienie każdego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r.

Tytułem uzupełnienia, pismem z 10 kwietnia 2020 r., Wnioskodawca wskazał, że uzyskuje dochody z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej (art. 30ca ust. 7 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy kwalifikowane dochody z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uzyskane w ramach opisanej sytuacji gospodarczej Wnioskodawca może opodatkować stawką 5% zgodnie z art. 30ca ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawcy, spełnia on wszystkie wymagania ustawowe dotyczące możliwości skorzystania z preferencyjnej stawki opodatkowania w wysokości 5% od dochodu osiągniętego z kwalifikowanych praw własności intelektualnej. Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT, podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania. Z kolei, stosownie do art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT, kwalifikowanym prawem własności intelektualnej jest między innymi autorskie prawo do programu komputerowego - podlegające ochronie prawnej na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, którego przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej. W ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej tworzy on programy komputerowe objęte prawno-autorską ochroną na podstawie przepisów art. 74 ust. 1 i 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (dalej: "Ustawa PAPP"), przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór). Tym samym ustawa przyznaje ochronę prawną każdemu wynikowi prac o charakterze twórczym. Pośrednio więc można uznać, że jest to tożsame z możliwością uznania danego wyniku prac za prace B+R, ponieważ w obu przypadkach wymagane jest spełnienie przesłanki "twórczości". Co więcej, prawo do programu komputerowego zostało wprost wyodrębnione w przedmiotowej ustawie i prawo ochronne jest przyznawane na mocy art. 74 Ustawy PAPP. Zgodnie z tym przepisem programy komputerowe podlegają ochronie jak utwory literackie. Tym samym w przypadku programu komputerowego nie jest wymagane uzyskiwanie odrębnej ochrony prawnej na wytworzone oprogramowanie/kod źródłowy, ponieważ jest ono przyznawane z mocy ustawy po wytworzeniu oprogramowania/kodu źródłowego. Przede wszystkim, koniecznym do przyznania ochrony prawnej dla programu/kodu jest przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze (zgodnie z art. 1 ust. 1 Ustawy PAPP) oraz spełnienia definicji "programu komputerowego". Co więcej, o ocenie charakteru indywidualnej pracy twórczej nie decydują postanowienia umowy, ale rzeczywisty wkład pracy przy wytworzeniu programu komputerowego.

Zgodnie z art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT, autorskie prawo do programu komputerowego jest kwalifikowanym prawem własności intelektualnej. Jak wskazano w Objaśnieniach podatkowych z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczących preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej - IP BOX, holistycznie i funkcjonalnie, program komputerowy obejmuje jego funkcjonalne części składowe, takie jak: kod źródłowy, opis procedur operacyjnych, zestawienie danych w informacjach konwersacyjnych i dialogowych oraz kod wynikowy i interfejs. Uwzględnienie autorskiego prawa do programu komputerowego w szerokim rozumieniu (funkcjonalnie) - jako oprogramowanie - w katalogu kwalifikowanych IP jest zgodne z wytycznymi raportu BEPS Plan Działania nr 5 i wynika z przedstawionej w Objaśnieniach interpretacji zakresu znaczeniowego "autorskiego prawa do programu komputerowego". W związku z tym, że w Polsce oprogramowanie - definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów - podlega ochronie jak utwór literacki zgodnie z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Stanowisko takie przedstawił Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej m.in. w interpretacji indywidualnej z 23 września 2019 r., Znak 0114-KDIP3-1.4011.396.2019.2.MT oraz z 15 stycznia 2020 r., Znak 0115-KDIT1.4011.57.2019.2.JG.

Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o PIT, działalność badawczo-rozwojowa oznacza działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Z kolei, prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Zdaniem Wnioskodawcy, prowadzi on prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2018 r. poz. 1668, z późn. zm.), w zw. z art. 5a pkt 38 ustawy o PIT. Prace prowadzone przez Wnioskodawcę polegające na tworzeniu nowego oprogramowania mają twórczy charakter, ponieważ służą tworzeniu nowych i oryginalnych rozwiązań i technologii, a rezultat jest wynikiem indywidualnej i oryginalnej pracy twórczej autora oraz stanowi przedmiot ochrony prawa autorskiego. Ponadto prace wykonywane przez Wnioskodawcę obejmują wykorzystywanie wiedzy i umiejętności w zakresie narzędzi informatycznych i oprogramowania do projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług. Działalność wnioskodawcy przyczynia się do tworzenia, rozwoju i ulepszania innowacyjnego oprogramowania, przy wykorzystaniu wiedzy wnioskodawcy z zakresu matematyki, logiki, programowania, algorytmiki i baz danych oraz przy wykorzystaniu znanych języków programowania. Ponadto, wytworzone rezultaty przyczyniają się również do tworzenia nowych zasobów wiedzy. Prace Wnioskodawcy mają innowacyjny i nie rutynowy charakter, gdyż dotyczą funkcjonalności, jakich nie realizuje istniejące oprogramowanie (zapotrzebowanie niszowe). Prace wykonywane przez Wnioskodawcę mają również systematyczny charakter, ponieważ są prowadzone w sposób zorganizowany, metodyczny, według zaplanowanego przebiegu procesu i z nastawieniem na ciągły rozwój i kontynuację oraz osiągnięcie założonego celu (rezultat). Wnioskodawca udziela licencji (prawa do użytkowania) do wytworzonego przez siebie oprogramowania i otrzymuje wynagrodzenie z tego tytułu, a zatem - w ocenie Wnioskodawcy - osiąga kwalifikowane dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej. Dodatkowo, Wnioskodawca prowadzi wyodrębnioną ewidencję zawierającą informacje wskazane w art. 30cb ust. 1 ustawy o PIT, dla wszystkich operacji finansowych związanych z uzyskiwaniem dochodów z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Należy więc stwierdzić, że uzyskany przez Wnioskodawcę dochód z tytułu odpłatnego przeniesienia praw autorskich do wytworzonego oprogramowania, które stanowi utwór prawnie chroniony i zostało wytworzone w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, kwalifikuje się do dochodów z kwalifikowanego IP w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o PIT.

Zdaniem Wnioskodawcy, prowadzi on działalność badawczo-rozwojową, tj. prace rozwojowe o których mowa w art. 4 ust. 3 ustawy - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce w zw. z art. 5a pkt 38 w zw. z art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT. Po pierwsze, prace prowadzone przez Wnioskodawcę polegające na wytwarzaniu oprogramowania mają twórczy charakter, ponieważ służą tworzeniu nowych, niszowych i oryginalnych rozwiązań, a inwencja i zaprojektowanie tych rozwiązań leży po stronie Wnioskodawcy. Oprogramowanie tworzone przez Wnioskodawcę stanowi oryginalny wytwór jego twórczej pracy oraz przedmiot ochrony prawa autorskiego. Po drugie, prace wykonywane przez Wnioskodawcę obejmują wykorzystywanie wiedzy i umiejętności w zakresie narzędzi informatycznych i oprogramowania, do projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług. Działalność Wnioskodawcy przyczynia się do tworzenia innowacyjnego systemu do obsługi laboratoriów, przy wykorzystaniu i rozwijaniu wiedzy Wnioskodawcy z zakresu najnowszych technologii wytwarzania oprogramowania. Po trzecie, prace nad oprogramowaniem mają charakter systematyczny (metodyczny, zaplanowany i uporządkowany), z nastawieniem na rozwój i ulepszanie systemu w przyszłości. Wnioskodawca udziela odpłatnych licencji do majątkowych praw autorskich do oprogramowania wytwarzanego w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej i otrzymuje wynagrodzenie z tego tytułu, a zatem, w ocenie Wnioskodawcy, osiąga kwalifikowane dochody z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, tj. dochody ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, o których mowa w art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o PIT.

To oznacza, że Wnioskodawca może skorzystać z preferencyjnego opodatkowania dochodów z tego tytułu wg stawki 5%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2019 r. poz. 1387, z późn. zm., dalej: "u.p.d.o.f."), ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo-rozwojowej, oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Definicje badań naukowych i prac rozwojowych zostały zawarte w art. 5a pkt 39 i 40 powoływanej ustawy.

W myśl art. 5a pkt 39 tej ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych - oznacza to:

a.

badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. poz. 1668, z późn. zm.),

b.

badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Z kolei, w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 u.p.d.o.f. wskazano, że oznaczają one prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (tekst jedn.: Dz. U. z 2020 r. poz. 85, z późn. zm.), badania naukowe są działalnością obejmującą:

1.

badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;

2.

badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Stosownie do art. 4 ust. 3 ww. ustawy, prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Zatem, z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii i działalności gospodarczej oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszania istniejących produktów/usług oraz procesów i technologii produkcji.

Przenosząc powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy, należy wyraźnie podkreślić, że w celu stwierdzenia, czy Wnioskodawca prowadzi działalność badawczo-rozwojową, należy przeprowadzić analizę nakierowaną na zidentyfikowanie przejawów działalności gospodarczej, które mogą zostać uznane za działalność badawczo-rozwojową (tj. tych aktywności podatnika, które spełniają definicję wskazane w art. 5a pkt 38-40 ww. ustawy).

Z ustawowej definicji zawartej w regulacjach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi mieć charakter twórczy. Jak podaje Słownik Języka Polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność - zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy - mający na celu tworzenie, tworzyć - powodować powstanie czegoś). W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że "ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia". Zatem, twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.

Kolejnym kryterium działalności badawczo-rozwojowej jest prowadzenie tej działalności w sposób systematyczny. Zgodnie ze Słownikiem Języka Polskiego PWN, słowo systematyczny oznacza (i) robiący coś regularnie i starannie, (ii) o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, (iii) o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań; planowy, metodyczny. W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo "systematyczny" występuje w sformułowaniu "podejmowaną (działalność) w sposób systematyczny", a więc odnosi się do "działalności", czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem, słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Z powyższego wynika, że spełnienie kryterium "systematyczności" danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona ani też od istnienia planu co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

Powyżej omówione dwa kryteria działalności badawczo-rozwojowej dotyczą charakteru i organizacji prowadzenia tej działalności, podczas gdy ostatnie, trzecie kryterium, dotyczy rezultatu prowadzenia tej działalności, tj. zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W konsekwencji - głównym zadaniem dla zarządzającego projektem badawczo-rozwojowym jest zlokalizowanie i zidentyfikowanie zasobów wiedzy przed rozpoczęciem działań projektowych; zasobów w ujęciu funkcjonalnym i celowościowym, czyli podlegającym zwiększeniu oraz możliwym i właściwym do wykorzystania zwiększonej wiedzy do nowych zastosowań. Lokalizacja i identyfikacja wiedzy obejmuje szereg działań, w tym określenie stanu wiedzy, miejsca, sposobu jej wykorzystania oraz selekcji pod względem przydatności do realizacji celu projektu. Prowadząc działalność badawczo-rozwojową, przedsiębiorca rozwija specjalistyczną wiedzę oraz umiejętności, które może wykorzystać w ramach bieżących albo przyszłych projektów.

Kluczowe jest zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności, tj.: (i) badania podstawowe i badania aplikacyjne zdefiniowane w art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, oraz (ii) prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 tej ustawy.

Należy zwrócić uwagę na wyłączenie zawarte w art. 4 ust. 3 tej ustawy, mogące odnosić się do wielu przejawów aktywności podatnika. Zastrzeżenie zostało wprowadzone w celu wyeliminowania z zakresu ulgi na działalność badawczo-rozwojową tych przejawów aktywności podatnika, które mimo ulepszenia istniejących procesów lub usług, z uwagi na swoją cykliczność (okresowość) oraz brak innowacyjnego charakteru (rutynowość), nie mogą stanowić prac rozwojowych.

Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym. Na podstawie art. 1 pkt 25 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r. poz. 2193), w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych dodano art. 30ca i art. 30cb. Ustawa ta wprowadziła do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych korzystne rozwiązanie podatkowe dla przedsiębiorców, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej, (tzw. IP BOX, Innovation Box).

W uzasadnieniu do projektu powyższej ustawy, wskazano, że proponowane w projekcie ustawy rozwiązanie polega na preferencyjnym opodatkowaniu 5% stawką podatkową dochodów uzyskiwanych przez podatnika z praw własności intelektualnej, których podatnik jest właścicielem, współwłaścicielem, użytkownikiem lub posiada prawa do korzystania z nich na podstawie umowy licencyjnej i, które są chronione na podstawie obowiązującego prawa krajowego lub międzynarodowego przez m.in. patent, dodatkowe prawo ochronne na wzór użytkowy czy prawo z rejestracji wzoru przemysłowego, zwane dalej "kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej".

Dochodem kwalifikującym się do ulgi Innovation Box jest dochód uzyskany z tytułu należności/opłat licencyjnych lub innych należności związanych z wykorzystywaniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jak również, co istotne, dochód z tego aktywa uwzględniony w cenie sprzedaży lub usługi określany na zasadzie ceny rynkowej.

Warunkiem koniecznym dla skorzystania z projektowanej preferencji jest wymóg prowadzenia przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej bezpośrednio związanej z wytworzeniem, komercjalizacją, rozwojem lub ulepszeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, co stanowi wyraz realizacji zasady nexus.

Podatnik, który będzie chciał skorzystać z projektowanej preferencji będzie zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję rachunkową w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z praw IP powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 u.p.d.o.f., podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 u.p.d.o.f., kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1.

patent,

2.

prawo ochronne na wzór użytkowy,

3.

prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,

4.

prawo z rejestracji topografii układu scalonego,

5.

dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,

6.

prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,

7.

wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2018 r. poz. 432),

8. autorskie prawo do programu komputerowego - podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym (art. 30ca ust. 3 u.p.d.o.f.). v

Zgodnie natomiast, z art. 30ca ust. 7 cytowanej ustawy, dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1.

z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

2.

ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

3.

z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;

4.

z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Stosownie do art. 30ca ust. 14 u.p.d.o.f., przepisy ust. 1-13 stosuje się odpowiednio do dochodów z licencji do korzystania z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej przysługującej podatnikowi na podstawie umowy, w której zastrzeżono wyłączność korzystania przez podatnika z tego prawa, pod warunkiem uprzedniego prowadzenia przez podatnika prac badawczo-rozwojowych, których efektem jest kwalifikowane prawo własności intelektualnej, na które udzielono tej licencji.

Powyższy przepis stanowi, że jednym z warunków do skorzystania z preferencji IP BOX jest posiadanie licencji do skorzystania z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej przysługującej podatnikowi na podstawie umowy, w której zastrzeżono wyłączność korzystania przez podatnika z tego prawa (tzw. licencja wyłączna).

Na podstawie art. 30cb ust. 1 u.p.d.o.f., podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

1.

wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;

2.

prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;

3.

wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;

4.

dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej - w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;

5.

dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług - w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji (art. 30cb ust. 2 u.p.d.o.f.).

Według art. 30cb ust. 3 u.p.d.o.f., w przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest między innymi działalność związana z tworzeniem, rozwojem, wdrażaniem i serwisowaniem autorskiego oprogramowania o nazwie L. Wnioskodawca uzyskuje dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej tj. licencji niewyłącznej na użytkowanie systemu L. Wnioskodawca w ramach umów licencyjnych oświadcza, że przysługują mu wyłączne autorskie prawa majątkowe do oprogramowania do zarządzania laboratorium badawczym o nazwie L, (zwanego dalej: "Oprogramowaniem"), wraz z dalszymi modyfikacjami i aktualizacjami. Licencjodawca zapewnia, że Oprogramowanie wraz z załączonymi do niego dodatkami nie są obciążone prawami ani roszczeniami osób trzecich, a w szczególności, że zawarcie i wykonanie przez Licencjodawcę umowy licencyjnej nie wymaga żadnych zezwoleń osób trzecich. Wnioskodawca/Licencjodawca udziela Licencjobiorcom upoważnienia do niewyłącznego korzystania z Oprogramowania, na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, do celów zarządzania laboratorium badawczym wchodzącym w zakres działalności Licencjobiorcy.

Za udzielenie licencji Wnioskodawca uzyskuje od Licencjobiorców wynagrodzenie. Wytworzone w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej oprogramowanie w całości jest objęte prawami autorskimi. Jest ono wynikiem własnej, oryginalnej, indywidualnej, twórczej działalności intelektualnej wnioskodawcy i stanowi utwór w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Wątpliwości Wnioskodawcy budzi kwestia możliwości skorzystania z preferencyjnej stawki podatku w wysokości 5% zgodnie z art. 30ca u.p.d.o.f., od dochodu osiągniętego z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uzyskanego w ramach opisanej sytuacji gospodarczej.

Odnosząc przedstawiony przez Wnioskodawcę stan faktyczny do zanalizowanych przepisów prawa stwierdzić należy, że autorskie prawo do programu komputerowego gwarantowane jest na mocy art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2019 r. poz. 1231 z późn. zm.; dalej: "ustawa o prawie autorskim").

Zgodnie z art. 74 ust. 2 ustawy o prawie autorskim, ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, nie podlegają ochronie.

W celu poprawnego zastosowania preferencji IP Box wobec autorskiego prawa do programu komputerowego należy nadać mu znaczenia funkcjonalne, celowościowe i rozszerzające, w zgodzie z najbardziej istotnym międzynarodowym kontekstem przepisów o IP Box, czyli Raportem OECD BEPS Plan Działania nr 5. Zgodnie z akapitem 34 tego Raportu, copyrighted software, nie tylko program komputerowy chroniony prawem autorskim, ale szerzej oprogramowanie chronione prawem autorskim, może zawierać się w katalogu kwalifikowanych IP jako aktywo funkcjonalnie ekwiwalentne do patentu. OECD wskazuje, że oprogramowanie chronione prawem autorskim dzieli podstawowe cechy patentów, ponieważ jest nowatorskie, nieoczywiste i użyteczne, a zatem zasadniczo wynika z prowadzenia innowacyjnej działalności badawczo - rozwojowej, której prowadzenie powinny stymulować przepisy o IP Box. OECD stwierdza także, że nie wszystkie jurysdykcje zapewniają ochronę patentową oprogramowania i dlatego wielu podatników, którzy wytwarzają oprogramowanie, musi posiadać prawa autorskie, zamiast polegać na ochronie patentowej. Włączenie oprogramowania chronionego prawem autorskim do definicji funkcjonalnie równoważnych kwalifikowanych IP zapewnia również, że różne traktowanie oprogramowania na mocy prawa patentowego różnych jurysdykcji nie ma wpływu na to, czy dochody z oprogramowania mogą korzystać z różnych regulacji IP Box.

W związku z tym, że w Polsce oprogramowanie - definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów - podlega ochronie jak utwór literacki zgodnie z art. 1 ustawy o prawie autorskim, oprogramowanie może być, zgodnie z wykładnią celowościową i kontekstualną (ww. Raport OECD), uznane za kwalifikowane IP w świetle rozszerzającej wykładni art. 30ca ust. 2 pkt 8 u.p.d.o.f., jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Mając powyższe na uwadze, dochody z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, które stanowi utwór prawnie chroniony i zostało wytworzone w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, kwalifikuje się do dochodów z kwalifikowanego IP w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 1 u.p.d.o.p.

Tym samym w sytuacji, gdy Wnioskodawca udziela odpłatnych licencji do majątkowych praw autorskich do oprogramowania stanowiącego utwór podlegający ochronie prawnej z art. 74 ustawy o prawie autorskim, wytwarzanego w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej, za co otrzymuje wynagrodzenie, będzie uprawniony do skorzystania z preferencyjnego opodatkowania dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej według stawki 5%.

Jak wynika z powyższych regulacji podatnicy, którzy opodatkowują dochody z kwalifikowanych IP stawką 5%, mają obowiązek prowadzenia wyodrębnionej ewidencji dla wszystkich operacji finansowych związanych z uzyskiwaniem tych dochodów.

Podkreślić należy, że w celu skorzystania z opodatkowania dochodów na podstawie art. 30ca u.p.d.o.f., podatnik ma obowiązek na bieżąco prowadzić odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję.

Przenosząc powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy należy stwierdzić, że stanowisko Wnioskodawcy w zakresie ustalenia, czy kwalifikowane dochody z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uzyskane w ramach opisanej sytuacji gospodarczej Wnioskodawca może opodatkować stawką 5% zgodnie z art. 30ca u.p.d.o.f., należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1.

z zastosowaniem art. 119a;

2.

w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3.

z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w... za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Bieg powyższego terminu nie rozpoczyna się do dnia zakończenia okresu stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii ogłoszonego z powodu COVID (art. 15zzs ust. 1 ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz. U. z 2020 r. poz. 374 z późn. zm.).

Jednocześnie, stosownie do art. 15zzs ust. 7 ww. ustawy z dnia 2 marca 2020 r., czynności dokonane w postępowaniach, o których mowa w ust. 1, w okresie stanu zagrożenia epidemicznego lub stanu epidemii ogłoszonego z powodu COVID są skuteczne. Tym samym, Strona może skutecznie wnieść skargę pomimo wstrzymania biegu powyższego terminu.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl