0111-KDIB1-3.4010.660.2021.2.IZ - Wydatki na oprogramowanie jako koszt podatkowy

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA - stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

6 grudnia 2021 r. wpłynął Państwa wniosek z tego samego dnia o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy m.in. ustalenia, czy:

* w opisanej sytuacji koszty związane z nabyciem od firm trzecich takiego oprogramowania/aplikacji lub modyfikacji istniejącego już oprogramowania wraz z przekazaniem praw autorskich, mogą być zaliczone od razu w koszty uzyskania przychodów z uwagi na to, że są bezpośrednio związane z produkowanymi wyrobami/urządzeniami, czy też powinny stanowić wartości niematerialne i prawne, które będą amortyzowane w czasie,

* w przypadku nabycia przez Wnioskodawcę oprogramowania typu aplikacja mobilna, i jego udostępnienia, tj. umożliwienia korzystania z tej aplikacji bezpłatnie części klientom Wnioskodawcy, będzie istniała możliwość zaliczenia w koszty uzyskania przychodów ceny jego nabycia, w przypadku gdy jego cena będzie wynosić do 10 000 zł, czy też w drodze amortyzacji, w sytuacji gdy cena nabycia wynosić będzie ponad 10 000 zł netto.

Uzupełnili go Państwo - w odpowiedzi na wezwanie - pismem z 11 marca 2022 r. (wpływ tego samego dnia).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca E sp. z o.o. z siedzibą w (...), ul. (...). Podstawowym rodzajem działalności Wnioskodawcy jest produkcja i sprzedaż urządzeń elektronicznych, tworzenie i wdrażanie systemów informatycznych (systemów monitorowania), działalność związana z oprogramowaniem, zarządzaniem systemami informatycznymi, itp. Wnioskodawca prowadzi prace badawczo-rozwojowe. Postęp techniczny wymusza na Wnioskodawcy poszukiwanie nowych rozwiązań w zakresie uatrakcyjnienia oferowanych produktów. Stąd potrzeba tworzenia nowego oprogramowania, aplikacji, itp. tak aby zwiększyć zainteresowanie potencjalnych klientów zakupem wytwarzanych przez Wykonawcę produktów/urządzeń. Wykonawca zamierza zlecić podmiotom trzecim (firmom zewnętrznym) stworzenie oprogramowania/aplikacji mobilnych lub wykonanie modyfikacji/zmian w istniejącym już oprogramowaniu/aplikacjach mobilnych (składających się na oferowane systemy monitorowania), które są bezpośrednio powiązane z wyrobami/urządzeniami sprzedawanymi przez Wnioskodawcę (ponieważ oprogramowanie umożliwia m.in. zdalną obsługę, konfigurację urządzeń, oraz archiwizację/analizę zarejestrowanych przez te urządzenia danych/raportowanie i inne), zatem powyższe ma na celu podniesienie atrakcyjności oferowanych wyrobów/urządzeń w stosunku do produktów konkurencji lub też w celu uzyskania oczekiwanej przez klientów funkcjonalności. W ramach zawartych umów z firmami zewnętrznymi, dochodziłoby zarówno do stworzenia nowego oprogramowania lub modyfikacji oprogramowania już istniejącego (w tym jego rozbudowy, bądź poprawy) wraz z przekazaniem dla Wnioskodawcy praw autorskich do niego.

Wnioskodawca podkreśla, że przedmiotowe nowo tworzone oprogramowanie/aplikacje mobilne lub modyfikacje już istniejącego oprogramowania/aplikacji mobilnych są bezpośrednio związane z produkowanymi, sprzedawanymi przez Wykonawcę wyrobami/urządzeniami, brak ich wykonania sprawi, że produkowane urządzenia nie będą atrakcyjne dla potencjalnych klientów, ponieważ nie będą mogły one w pełni realizować oczekiwanej przez nich funkcjonalności. W szczególności aplikacje mobilne Wnioskodawca ma zamiar dystrybuować przez sklep Play (Android) lub sklep App Store (iOS). Aplikacje mobilne dostępne w tych sklepach klienci będą mogli pobierać bezpłatnie, Wykonawca od części klientów nie będzie pobierał dodatkowej opłaty licencyjnej za możliwość korzystania z aplikacji (udzielenie licencji w ramach dokonanej dostawy urządzeń). Podkreślić należy, że aplikacje mobilne będą przydatne wyłącznie dla tych użytkowników, którzy posiadają/korzystają z urządzeń produkcji Wnioskodawcy. W każdym innym przypadku, tj. gdy klient nie jest posiadaczem wyrobów/urządzeń produkcji Wnioskodawcy wówczas będą one dla niego nieużyteczne funkcjonalnie.

Tytułem uzupełnienia, pismem z 11 marca 2022 r., w ramach odpowiedzi na zadane pytania wskazali Państwo, że:

Ad. I.1.

Modyfikacja oprogramowania może polegać na:

Funkcjonalność oprogramowania jako taka nie może być przedmiotem odrębnych praw autorskich, a w konsekwencji także licencji, z tym zastrzeżeniem, że umowa udzielająca licencji na dane oprogramowanie może określić dozwolony sposób korzystania z tego oprogramowania (ograniczać zakres funkcji, z których licencjobiorca może korzystać). Przedmiotem odrębnych praw autorskich jest za to zmodyfikowane oprogramowanie (zmodyfikowane oprogramowanie jest utworem zależnym w stosunku do oprogramowania pierwotnego i z tej racji jest odrębnym przedmiotem praw autorskich). Licencja na oprogramowanie pierwotne nie obejmuje oprogramowania zmodyfikowanego, chyba że strony w umowie licencyjnej zastrzegły inaczej. Takie zastrzeżenia zazwyczaj dotyczą zaktualizowanej wersji oprogramowania lub wersji oprogramowania po usunięciu błędów stwierdzonych podczas jego eksploatacji.

Ad. I.2.

Uprzejmie informujemy, że w przypadku odsprzedaży licencji oprogramowania (dot. aplikacji mobilnych), które są związane z funkcjonalnością sprzedawanych wyrobów/urządzeń Spółka będzie stroną zawieranych umów licencyjnych.

Pytania

1. Czy w opisanej sytuacji koszty związane z nabyciem od firm trzecich takiego oprogramowania/aplikacji lub modyfikacji istniejącego już oprogramowania wraz z przekazaniem praw autorskich, mogą być zaliczone od razu w koszty uzyskania przychodów z uwagi na to, że są bezpośrednio związane z produkowanymi wyrobami/urządzeniami, czy też powinny stanowić wartości niematerialne i prawne, które będą amortyzowane w czasie?

2. Czy w przypadku nabycia przez Wnioskodawcę oprogramowania typu aplikacja mobilna, i jego udostępnienia, tj. umożliwienia korzystania z tej aplikacji bezpłatnie części klientom Wnioskodawcy, będzie istniała możliwość zaliczenia w koszty uzyskania przychodów ceny jego nabycia, w przypadku gdy jego cena będzie wynosić do 10 000 zł, czy też w drodze amortyzacji, w sytuacji gdy cena nabycia wynosić będzie ponad 10 000 zł netto?

Państwa stanowisko w sprawie

Ad. 1.

Zdaniem Wnioskodawcy, zarówno w przypadku zakupu nowego oprogramowania (w tym dodatkowego modułu) lub modyfikacji istniejącego już oprogramowania, powstaje wartość niematerialna i prawna, gdyż nowe oprogramowanie/moduł lub modyfikacje istniejącego już oprogramowania należy rozliczyć jako odrębną wartość niematerialną i prawną, ponieważ nie istnieje pojęcie regulacji prawnej dającej możliwość ulepszenia wartości niematerialnej i prawnej. Pomimo tego, że oprogramowanie nabyte przez Wnioskodawcę jest bezpośrednio związane z funkcjonalnością urządzeń produkowanych przez Wnioskodawcę, to zdaniem Wnioskodawcy koszt nabycia takiego oprogramowania (a także jego modyfikacji, nabycia dodatkowego modułu, itp.) nie może być rozliczony w koszty uzyskania przychodu bezpośrednio z uwagi na bieżące przychody ze sprzedaży urządzeń, z którym przedmiotowe oprogramowanie jest powiązane. Jednak z uwagi na przepisy podatkowe, tj. art. 16f ust. 3 ustawy o p.d.o.p., podatnicy mogą nie dokonywać odpisów amortyzacyjnych, gdy wartość początkowa środka trwałego albo wartości niematerialnej i prawnej w dniu przyjęcia do używania jest niższa niż 10 000 zł. Tym samym, wydatki poniesione na nabycie wartości niematerialnych i prawnych do wysokości 10 000 zł, stanowią koszty uzyskania przychodów jednorazowo w miesiącu oddania ich do używania. Powyżej kwoty 10 000 zł nabyte wartości niematerialne i prawne podlegają amortyzacji w czasie.

Ad. 2.

Wnioskodawca uważa, że z uwagi na fakt, że zakupione od podmiotów trzecich oprogramowanie wraz z przekazaniem praw autorskich ściśle związane jest z wyrobami gotowymi/urządzeniami produkowanymi przez Wnioskodawcę, to umożliwienie niektórym klientom bezpłatnego korzystania z aplikacji nie wyklucza możliwości zaliczenia w koszty wydatków związanych z nabyciem tego oprogramowania - albo jednorazowo, gdy cena jego nabycia nie przekracza kwoty 10 000 zł netto, albo poprzez miesięczną amortyzację przy cenie nabycia powyżej 10 000 zł netto. Nabyte oprogramowanie pomimo tego, iż będzie udostępniane części klientom bezpłatnie, wpływa na możliwość lepszego wykorzystania przez klientów nabytych urządzeń produkcji Wnioskodawcy. Zdaniem Wnioskodawcy, możliwość udostępnienia klientowi bezpłatnie aplikacji podnosi walory użytkowe wyrobu gotowego/urządzeń, a tym samym wpływa na atrakcyjność oferowanych przez Wnioskodawcę wyrobów.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku w zakresie pytania nr 1 i 2 jest prawidłowe.

UZASADNIENIE interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1800 z późn. zm., dalej "ustawa o CIT"):

kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Koszty poniesione w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień poniesienia kosztu.

Definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu, każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej ocenie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest jedynie sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach należy natomiast zbadać istnienie związku pomiędzy poniesionym kosztem a powstaniem przychodu lub zabezpieczeniem źródła uzyskiwania przychodów. Kosztem uzyskania przychodów będą przy tym zarówno wydatki, których poniesienie bezpośrednio przekłada się na uzyskanie konkretnych przychodów, jak i te, których nie można w taki sposób przypisać do określonych przychodów, ale są racjonalnie uzasadnione jako prowadzące do ich osiągnięcia.

Zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w ustawie o CIT, wydatki na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych nie są jednorazowo zaliczane do kosztów uzyskania przychodów.

Ustawodawca postanowił bowiem w treści art. 16 ust. 1 pkt 1 lit. b ustawy o CIT, że:

nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie innych niż wymienione w lit. a środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym również wchodzących w skład nabytego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanych części - wydatki te, zaktualizowane zgodnie z odrębnymi przepisami, pomniejszone o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16h ust. 1 pkt 1, są jednak kosztem uzyskania przychodów, w przypadku odpłatnego zbycia środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na czas ich poniesienia.

Z uwagi na to, że ww. składniki majątku wykorzystywane są przez podatników w dłuższym okresie czasu, a nie tylko w roku ich nabycia, ustawodawca przyjął zasadę, że wydatki te zalicza się do kosztów sukcesywnie, w miarę ich zużycia w postaci odpisów amortyzacyjnych.

Artykuł 15 ust. 6 ustawy o CIT stanowi, że:

kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane zgodnie z art. 16a-16m, przy czym w przypadku spółek nieruchomościowych odpisy dotyczące środków trwałych zaliczonych do grupy 1 Klasyfikacji nie mogą być w roku podatkowym wyższe niż dokonywane zgodnie z przepisami o rachunkowości odpisy amortyzacyjne lub umorzeniowe z tytułu zużycia środków trwałych, obciążające w tym roku podatkowym wynik finansowy jednostki.

Zgodnie z art. 16b ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT:

amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, nabyte od innego podmiotu, nadające się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania autorskie lub pokrewne prawa majątkowe - o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane przez niego do używania na podstawie umowy licencyjnej (sublicencji), umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1, zwane wartościami niematerialnymi i prawnymi.

Dla uznania autorskich praw majątkowych, o których mowa w art. 16b ust. 1 pkt 4 ww. ustawy, za wartości niematerialne i prawne w rozumieniu przepisów podatkowych, oprócz wymienienia ich w katalogu art. 16b ust. 1 ustawy o CIT spełnione muszą zostać następujące warunki:

- autorskie prawa majątkowe muszą zostać nabyte przez podatnika;

- autorskie prawa majątkowe muszą być wykorzystywane w prowadzonej działalności gospodarczej,

- autorskie prawa majątkowe będą wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą,

- przewidywany okres wykorzystywaniu autorskich praw majątkowych jest dłuższy niż rok.

Wartościami niematerialnymi i prawnymi, o których mowa powyżej są więc nabyte przez podatnika różne prawa niematerialne o okresie używania dłuższym niż rok, nadające się do gospodarczego wykorzystania w dniu przejęcia do używania. Nieistotna jest przy tym wartość tego prawa niematerialnego, ważny jest tylko minimalny wymagany czas użytkowania.

Prawa, o których mowa w art. 16b ust. 1 pkt 4 powyżej, normuje ustawa z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1062 z późn. zm.).

W myśl art. 1 ust. 1 tej ustawy:

przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór).

W szczególności przedmiotem tego prawa są utwory wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi (literackie, publicystyczne, naukowe, kartograficzne oraz programy komputerowe), plastyczne, fotograficzne, lutnicze, wzornictwa przemysłowego, architektoniczne, architektoniczno-urbanistyczne i urbanistyczne, muzyczne i słowno-muzyczne, sceniczne, sceniczno-muzyczne, choreograficzne i pantomimiczne, audiowizualne (w tym filmowe) (art. 1 ust. 2 ww. ustawy).

Utwór jest przedmiotem prawa autorskiego od chwili ustalenia, chociażby miał postać nieukończoną (art. 1 ust. 3 ww. ustawy). Ochrona przewidziana przepisami ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, przysługuje twórcy niezależnie od spełnienia jakichkolwiek formalności (art. 1 ust. 4 ww. ustawy).

Na mocy art. 8 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych:

prawo autorskie przysługuje twórcy, o ile ustawa nie stanowi inaczej.

Omawiana ustawa wyróżnia przy tym:

- autorskie prawa osobiste, chroniące nieograniczoną w czasie i niepodlegającą zrzeczeniu się lub zbyciu więź twórcy z utworem (art. 16), oraz

- autorskie prawa majątkowe, rozumiane jako przysługujące twórcy wyłączne prawo do korzystania z utworu i rozporządzania nim na wszystkich polach eksploatacji oraz do wynagrodzenia za korzystanie z utworu (art. 17).

Jeżeli ustawa nie stanowi inaczej, autorskie prawa majątkowe mogą przejść na inne osoby w drodze dziedziczenia lub na podstawie umowy (art. 41 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy).

Umowa o przeniesienie autorskich praw majątkowych wymaga przy tym zachowania formy pisemnej pod rygorem nieważności (art. 53 tej ustawy).

Należy wspomnieć, że jak podkreśla się w piśmiennictwie dotyczącym tej tematyki, przedmiot prawa autorskiego stanowić mogą nawet krótkie fragmenty (elementy) programu, jeśli tylko one same spełniać będą wymogi podane w art. 1 ust. 1 ustawy (ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych - przypis Wnioskodawcy, Por. J. Barta, M. Czajkowska-Dąbrowska, Z. Ćwiakalski, R. Markiewicz, E. Trapie: Prawo autorskie i prawa pokrewne. Komentarz, Zakamycze 2005, str. 564-565).

Z powyższego wynika, że ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych przewiduje zamknięty katalog wartości niematerialnych i prawnych, wydatki na nabycie których rozpoznawane powinny być jako koszt podatkowy w formie odpisów amortyzacyjnych. Oznacza to, że prawa, które nie zostały wymienione wprost w tej ustawie, jako wartości niematerialne i prawne, nie mogą zostać zaliczone do tej kategorii. Tym samym, nie podlegają amortyzacji.

Ad. 1.

W pierwszej kolejności zauważa się, że wątpliwości Wnioskodawcy objęte zakresem pytania nr 1 dotyczą ustalenia, czy w opisanej sytuacji koszty związane z nabyciem od firm trzecich takiego oprogramowania/aplikacji lub modyfikacji istniejącego już oprogramowania wraz z przekazaniem praw autorskich, mogą być zaliczone od razu w koszty uzyskania przychodów z uwagi na to, że są bezpośrednio związane z produkowanymi wyrobami/urządzeniami, czy też powinny stanowić wartości niematerialne i prawne, które będą amortyzowane w czasie.

Kwestią kluczową z perspektywy ww. pytania Spółki jest więc możliwość uznania przedmiotowych kosztów za związane z zakupem podlegających amortyzacji wartości niematerialnych i prawnych (dalej także: "WNiP").

W opisie zdarzenia przyszłego wskazano m.in., że (...) Postęp techniczny wymusza na Wnioskodawcy poszukiwanie nowych rozwiązań w zakresie uatrakcyjnienia oferowanych produktów. Stąd potrzeba tworzenia nowego oprogramowania, aplikacji, itp. tak aby zwiększyć zainteresowanie potencjalnych klientów zakupem wytwarzanych przez Wykonawcę produktów/urządzeń.

Wykonawca zamierza zlecić podmiotom trzecim (firmom zewnętrznym) stworzenie oprogramowania/aplikacji mobilnych lub wykonanie modyfikacji/zmian w istniejącym już oprogramowaniu/aplikacjach mobilnych (składających się na oferowane systemy monitorowania), które są bezpośrednio powiązane z wyrobami/urządzeniami sprzedawanymi przez Wnioskodawcę (ponieważ oprogramowanie umożliwia m.in. zdalną obsługę, konfigurację urządzeń, oraz archiwizację/analizę zarejestrowanych przez te urządzenia danych/raportowanie i inne), zatem powyższe ma na celu podniesienie atrakcyjności oferowanych wyrobów/urządzeń w stosunku do produktów konkurencji lub też w celu uzyskania oczekiwanej przez klientów funkcjonalności. W ramach zawartych umów z firmami zewnętrznymi, dochodziłoby zarówno do stworzenia nowego oprogramowania lub modyfikacji oprogramowania już istniejącego (w tym jego rozbudowy, bądź poprawy) wraz z przekazaniem dla Wnioskodawcy praw autorskich do niego.

Z powyższego opisu wynika, że Wnioskodawca nabywa Utwory od firm zewnętrznych, a nie wytwarza je we własnym zakresie.

Zatem, ww. prawa autorskie do Utworów stanowią prawa autorskie, o których mowa w ustawie o prawie autorskim i prawach pokrewnych oraz spełniają następujące warunki:

- zostały nabyte przez Spółkę,

- będą wykorzystywane przez Spółkę na potrzeby związane z prowadzoną przez nią działalnością gospodarczą,

- przewidywany okres wykorzystywania autorskich praw majątkowych jest dłuższy niż rok,

Spełnienie powyższych przesłanek uprawnia do stwierdzenia, że w świetle art. 16b ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT stanowią one wartości niematerialne i prawne podlegające amortyzacji.

Mając na uwadze powyższe, autorskie prawa majątkowe do nabytych od firm trzecich oprogramowania/aplikacji lub modyfikacji istniejącego już oprogramowania powinny zostać przez Spółkę ujęte jako odrębne WNiP i amortyzowane. Nie ulega bowiem wątpliwości, że zostały nabyte przez Wnioskodawcę, a ponadto spełniają one wszystkie wymienione powyżej warunki dla uznania ww. praw autorskich za wartości niematerialne i prawne, podlegające odpisom amortyzacyjnym.

Tym samym, wydatki poniesione na ich nabycie będą stanowiły koszty uzyskania przychodu poprzez odpisy amortyzacyjne dokonywane od wartości początkowej tych wartości niematerialnych i prawnych.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1 uznano za prawidłowe.

Ad. 2.

Odnosząc się do pytania nr 2, które dotyczy kwestii rozstrzygnięcia, czy w przypadku nabycia przez Wnioskodawcę oprogramowania typu aplikacja mobilna, i jego udostępnienia, tj. umożliwienia korzystania z tej aplikacji bezpłatnie części klientom Wnioskodawcy, będzie istniała możliwość zaliczenia w koszty uzyskania przychodów ceny jego nabycia, w przypadku gdy jego cena będzie wynosić do 10 000 zł, czy też w drodze amortyzacji, w sytuacji gdy cena nabycia wynosić będzie ponad 10 000 zł netto, należy zwrócić uwagę na treść art. 16f ust. 3 ustawy o CIT, który stanowi że:

odpisów amortyzacyjnych dokonuje się zgodnie z art. 16h-16m, gdy wartość początkowa środka trwałego albo wartości niematerialnej i prawnej w dniu przyjęcia do używania jest wyższa niż 10.000 zł. W przypadku gdy wartość początkowa jest równa lub niższa niż 10.000 zł, podatnicy, z zastrzeżeniem art. 16d ust. 1, mogą dokonywać odpisów amortyzacyjnych zgodnie z art. 16h-16 m albo jednorazowo w miesiącu oddania do używania tego środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej, albo w miesiącu następnym.

Brzmienie ww. przepisu, tj. art. 16f ust. 3 wskazuje, że w przypadku środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych o wartości początkowej równej lub niższej niż 10.000 zł, podatnik może dokonać wyboru pomiędzy możliwością dokonania jednorazowego odpisu amortyzacyjnego na podstawie art. 16f ust. 3 ustawy lub dokonywania odpisów amortyzacyjnych na podstawie art. 16h-16 m ustawy o CIT.

Wybór ten zależeć będzie więc od woli Wnioskodawcy.

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2 uznano również za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

* Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

* Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Państwo w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

* Nadmienić należy że w pozostałym zakresie wynikającym z pytania nr 3 zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.

POUCZENIE o funkcji ochronnej interpretacji

* Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 z późn. zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

* Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

POUCZENIE o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w.. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2022 r. poz. 329; dalej jako "p.p.s.a.").

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 p.p.s.a.). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 p.p.s.a.):

* w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 p.p.s.a.), albo

* w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a p.p.s.a.).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a p.p.s.a.).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 z późn. zm.).