0111-KDIB1-3.4010.487.2020.1.JKT - Zwolnienie z CIT działalności prowadzonej na terenie SSE.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2020 r. poz. 1325 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 22 października 2020 r. (data wpływu 23 października 2020 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie ustalenia, czy Wnioskodawca może skorzystać ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych, prowadzonej na terenie SSE działalności w zakresie posiadanych zezwoleń, tak aby w pierwszej kolejności został wykorzystany limit przysługujący w związku z pomocą publiczną w ramach zezwolenia nr 1, a kolejno po wykorzystaniu limitu wskazanego w zezwoleniu nr 1, następnie został wykorzystany limit przysługujący w ramach zezwolenia nr 2 - jest prawidłowe.

W dniu 23 października 2020 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie ustalenia, Wnioskodawca może skorzystać ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych, prowadzonej na terenie SSE działalności w zakresie posiadanych zezwoleń, tak aby w pierwszej kolejności został wykorzystany limit przysługujący w związku z pomocą publiczną w ramach zezwolenia nr 1, a kolejno po wykorzystaniu limitu wskazanego w zezwoleniu nr 1, następnie został wykorzystany limit przysługujący w ramach zezwolenia nr 2.

We wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca prowadzi działalność w formie spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w zakresie produkcji przetworzonych wyrobów spożywczych - zgodnie z PKD 10.83 - Przetwórstwo kawy i herbaty. W ramach tej działalności Wnioskodawca jest podmiotem dwóch zezwoleń na prowadzenie działalności w ramach Specjalnej Strefy Ekonomicznej (dalej: "SSE"). Pierwsze zezwolenie zostało wydane w dniu 30 października 2012 r. (dalej: "zezwolenie nr 1"), a drugie zezwolenie zostało wydane 18 czerwca 2014 r. (dalej: "zezwolenie nr 2"). Oba zezwolenia zawierają wskazanie poziomu wymaganych nakładów inwestycyjnych oraz utrzymania poziomu zatrudnienia.

Oprócz działalności prowadzonej na terenie SSE Wnioskodawca również osiąga również inne przychody. Wnioskodawca prowadzi odrębną ewidencję umożliwiającą jednoznaczne oddzielenie przychodów osiąganych na terenie SSE od przychodów z działalności prowadzonej poza strefą. Oba zezwolenia dotyczą dokładnie tego samego zakresu działalności, a termin ich ważności kończy się z dniem 31 grudnia 2023 r. Wnioskodawca nie poniósł jeszcze żadnych nakładów inwestycyjnych w związku z wydanymi zezwoleniami.

Wnioskodawca planuje, że w ramach limitów określonych w zezwoleniach dokona on rozbudowy zakładu głównego, zlokalizowanego w miejscu siedziby Wnioskodawcy oraz dokona inwestycji w postaci budowy drugiego zakładu. Należy zauważyć, że zakres działalności objęty zarówno zezwoleniem nr 1 jak i zezwoleniem nr 2 pokrywa się tj. Wnioskodawca będzie wytwarzał i sprzedawał dokładnie te same produkty objęte zwolnieniem zarówno w ramach zezwolenia nr 1 jak i zezwolenia nr 2.

Wnioskodawca wskazuje, że prowadzi odrębne ewidencje umożliwiające ustalenie wielkości pomocy publicznej odrębnie dla każdego zezwolenia, w zakresie kosztów inwestycji ponoszonych przed i po dacie uzyskania zezwolenia nr 1 oraz zezwolenia nr 2 i tworzenia nowych miejsc pracy w odniesieniu do prawa regulującego niniejsze pojęcie w stosunku do każdego z zezwoleń.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca może skorzystać ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych na z prowadzonej na terenie SSE działalności w zakresie posiadanych zezwoleń, tak po połączeniu dochodu osiąganego z obu lokalizacji w ramach jednej SSE w pierwszej kolejności został wykorzystany limit przysługujący w związku z pomocą publiczną w ramach zezwolenia nr 1, a kolejno po wykorzystaniu limitu wskazanego w zezwoleniu nr 1, a następnie został wykorzystany limit przysługujący w ramach zezwolenia nr 2?

Zdaniem Wnioskodawcy, po wykorzystaniu limitu zwolnienia dochodu uzyskanego z działalności prowadzonej na terenie SSE, dostępnego w ramach zezwolenia nr 1 będzie miał prawo do wykorzystania limitu zwolnienia, przysługującego w ramach zezwolenia nr 2.

Zgodnie z treścią art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2020 r. poz. 1670, zwanej dalej: "ustawą SSE") dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy w ramach zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1, przez osoby prawne lub osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą są zwolnione od podatku dochodowego, odpowiednio na zasadach określonych w przepisach o podatku dochodowym od osób prawnych lub w przepisach o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zwolnienie to stanowi pomoc publiczną, przy czym wielkość tej pomocy nie może przekroczyć jej maksymalnej wielkości określonej w przepisach wydanych na podstawie art. 4 ust. 4. Dodatkowo jak wskazuje treść art. 12 ust. 2 ustawy SSE w przypadku gdy przedsiębiorca posiada co najmniej dwa zezwolenia, o których mowa w art. 16 ust. 1, przyjmuje się, że rozliczenie pomocy publicznej następuje zgodnie z kolejnością wydawania zezwoleń.

Zgodnie z treścią art. 17 ust. 1 pkt (winno być pkt 34) ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2020 r. poz. 1406 z późn. zm., zwanej dalej: "ustawą CIT"), zwolnieniu podlegają dochody uzyskane z działalności na terenie SSE na podstawie uzyskanego zezwolenia, przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami.

Wnioskodawca zwolnieniem z podatku obejmie dochody uzyskiwane z działalności na terenie SSE. Z uwagi na fakt, że zarówno dochody z rozbudowy zakładu głównego jak i budowy dodatkowego zakładu osiągane będą na terenie tej samej SSE z dokładnie tego samego przedmiotu działalności, możliwe będzie ich łączne ujęcie w ramach limitu zwolnienia.

Należy zauważyć, że zarówno normy ustawy CIT oraz ustawy SSE nie wymagają wyodrębnienia wyniku podatkowego dla działalności gospodarczej prowadzonej w oparciu o każde z zezwoleń z osobna, tak aby odrębnie dla każdego zezwolenia monitorować poziom wykorzystywania dostępnego limitu.

Dodatkowo zwrócić uwagę należy, że stanowisko to jest zgodne z przyjętą wykładnią organów skarbowych np. interpretacja indywidualna wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 19 stycznia 2015 r. nr IBPBI/1/423-55/14/KB, w której wskazano m.in., że: "(...) przepisy prawa nie zawierają natomiast ograniczenia, zgodnie z którym w przypadku posiadania kilku zwolnień strefowych, dochód osiągnięty w ramach danej inwestycji będącej podstawą wydania określonego zezwolenia strefowego może korzystać wyłącznie z limitu zwolnienia dostępnego na podstawie zezwolenia związanego z daną inwestycją. (...) W związku z tym podatnik korzystający z kilku zezwoleń uprawniony jest do równoczesnego korzystania ze zwolnienia podatkowego z CIT będącego sumą kilku limitów pomocy publicznej. W konsekwencji możliwe jest zsumowanie poszczególnych limitów dostępnej pomocy publicznej z wszystkich Zezwoleń posiadanych przez Wnioskodawcę, a następnie rozliczenie uzyskanego w ten sposób limitu w sposób chronologiczny, w ten sposób, że w pierwszej kolejności wykorzystany zostanie limit dostępnej pomocy publicznej w ramach zezwolenia wydanego najwcześniej, a po jego wyczerpaniu (wygaśnięciu) kolejno limity dostępne w ramach zezwoleń wydanych chronologicznie, suma otrzymanej przez Wnioskodawcę pomocy publicznej powinna być każdorazowo dyskontowana na dzień otrzymania każdego kolejnego Zezwolenia". Ten sam organ w interpretacji indywidualnej z 21 grudnia 2012 r. nr: IBPBI/2/423-1151/12/SD zauważył, że: "(...) brak jest przeszkód, aby limit wielkości pomocy publicznej określony dla drugiego zezwolenia została zsumowany z limitem pomocy publicznej określonym dla pierwszej inwestycji, a zwolnienie z podatku od osób prawnych obliczone w ten sposób objęło cały dochód Spółki uzyskany z działalności strefowej prowadzonej na podstawie dwóch zezwoleń. Spółka może zatem objąć zwolnieniem dochód z całej działalności prowadzonej na terenie SSE, wykorzystując limit pomocy publicznej dostępnej w ramach pierwszego zwolnienia, a po jego wyczerpaniu lub (wygaśnięciu zezwolenia) limit wynikający z drugiego zezwolenia".

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2020 r. poz. 1406 z późn. zm., dalej: "u.p.d.o.p."), przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód stanowiący sumę dochodu osiągniętego z zysków kapitałowych oraz dochodu osiągniętego z innych źródeł przychodów. W przypadkach, o których mowa w art. 21, art. 22 i art. 24b, przedmiotem opodatkowania jest przychód.

Dochodem ze źródła przychodów, z zastrzeżeniem art. 11c, art. 11i, art. 24a, art. 24b, art. 24d i art. 24f, jest nadwyżka sumy przychodów uzyskanych z tego źródła przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów (art. 7 ust. 2 u.p.d.o.p.).

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34 u.p.d.o.p., wolne od podatku są dochody, z zastrzeżeniem ust. 4-6, uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy o SSE, przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami.

Z kolei, stosownie do art. 17 ust. 4 u.p.d.o.p., zwolnienia podatkowe, o których mowa w ust. 1 pkt 34 i 34a, przysługują podatnikowi wyłącznie z tytułu dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy lub na terenie określonym w decyzji o wsparciu.

Z treści cytowanych wyżej przepisów art. 17 ust. 1 pkt 34 i ust. 4 u.p.d.o.p. wynika, że warunkiem korzystania z przedmiotowego zwolnienia jest uzyskanie dochodu z działalności gospodarczej, prowadzonej w zakresie przedmiotowym określonym w zezwoleniu, przy czym działalność gospodarcza ma być prowadzona na terenie specjalnej strefy ekonomicznej.

Stosownie do art. 9 ust. 1 u.p.d.o.p., podatnicy są obowiązani do prowadzenia ewidencji rachunkowej, zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający określenie wysokości dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy, a także do uwzględnienia w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych informacji niezbędnych do obliczenia wysokości odpisów amortyzacyjnych zgodnie z przepisami art. 16a-16m.

Specjalne Strefy Ekonomiczne są częścią terytorium kraju wyodrębnioną administracyjnie, na których możliwe jest prowadzenie działalności gospodarczej na preferencyjnych warunkach, a w szczególności korzystanie ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych lub podatku dochodowego od osób fizycznych, o czym wyraźnie stanowi art. 12 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2020 r. poz. 1670, dalej: "ustawa o SSE").

Podstawą do korzystania z pomocy publicznej (zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym) jest zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie danej specjalnej strefy ekonomicznej, uprawniające do korzystania z tej pomocy (art. 16 ust. 1 ustawy o SSE). Zgodnie z art. 12 ust. 1 tej ustawy, dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy w ramach zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1, przez osoby prawne lub osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą są zwolnione od podatku dochodowego, odpowiednio na zasadach określonych w przepisach o podatku dochodowym od osób prawnych lub w przepisach o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zwolnienie to stanowi pomoc publiczną, przy czym wielkość tej pomocy nie może przekroczyć jej maksymalnej wielkości określonej w przepisach wydanych na podstawie art. 4 ust. 4.

Zgodnie § 3 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 10 grudnia 2008 r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej przedsiębiorcom działającym na podstawie zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenach specjalnych stref ekonomicznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2019 r. poz. 121), pomoc publiczna udzielana przedsiębiorcy w formie zwolnień podatkowych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2014 r. poz. 851, z późn. zm.) albo na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 63a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.) stanowi regionalną pomoc inwestycyjną z tytułu:

* kosztów nowej inwestycji, której wielkość jest liczona jako iloczyn maksymalnej intensywności pomocy określonej dla danego obszaru i kosztów inwestycji kwalifikujących się do objęcia pomocą, określonych w § 6 lub

* tworzenia nowych miejsc pracy, której wielkość jest liczona jako iloczyn maksymalnej intensywności pomocy określonej dla danego obszaru i dwuletnich kosztów pracy nowo zatrudnionych pracowników, obejmujących koszty płacy brutto tych pracowników, powiększone o składki obowiązkowe, takie jak składki na ubezpieczenie społeczne, ponoszone przez przedsiębiorcę od dnia zatrudnienia tych pracowników.

Zwolnienia, o których mowa w ust. 1 i 3, przysługują wyłącznie z tytułu działalności prowadzonej na terenie strefy. W przypadku prowadzenia przez przedsiębiorcę działalności gospodarczej również poza obszarem strefy, działalność prowadzona na terenie strefy musi być wydzielona organizacyjnie, a wielkość zwolnienia określa się w oparciu o dane jednostki organizacyjnej prowadzącej działalność wyłącznie na terenie strefy (§ 5 ust. 5 rozporządzenia).

Jednocześnie, treść § 7 ww. rozporządzenia, przewiduje zastosowanie w toku określania wartości poniesionych wydatków inwestycyjnych, jak również otrzymanej pomocy publicznej mechanizmu dyskonta, czego celem jest uwzględnienie w tym procesie zjawiska utraty wartości pieniądza w czasie.

W tym miejscu wskazać należy, że w przypadku gdy przedsiębiorca posiada co najmniej dwa zezwolenia, o których mowa w art. 16 ust. 1, przyjmuje się, że rozliczenie pomocy publicznej następuje zgodnie z kolejnością wydawania zezwoleń (art. 12 ust. 2 ustawy o SSE).

W myśl art. 12 ust. 3 ustawy o SSE, rozliczenie pomocy publicznej przyznanej przedsiębiorcy na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1, ma zastosowanie wyłącznie do zezwolenia, w ramach którego realizowana jest inwestycja i w oparciu o tę inwestycję prowadzona jest działalność gospodarcza.

Zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej, o którym mowa w cyt. powyżej przepisie uprawnia do prowadzenia działalności gospodarczej na terenie strefy i korzystania z pomocy publicznej. Określa ono przedmiot i warunki prowadzenia działalności.

Powyższe regulacje prawne ustanawiają podstawowe warunki korzystania z ulgi podatkowej z tytułu prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej działalności gospodarczej, jaką jest niezapłacony przez przedsiębiorcę strefowego podatek dochodowy.

Zasadniczym elementem stosowania tej ulgi jest więc łączne wystąpienie dwóch warunków:

* prowadzenie działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej,

* uzyskiwanie dochodu z działalności gospodarczej określonej w zezwoleniu.

Powyższe warunki, jak każdy wyjątek od zasady powszechności opodatkowania, należy interpretować ściśle, zgodnie z wykładnią językową danej regulacji.

Dokonując oceny zakresu zwolnień podatkowych, należy wskazać, że wolny od podatku dochodowego od osób prawnych jest wyłącznie dochód uzyskany z działalności gospodarczej, w zakresie określonym w zezwoleniu, prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej.

Jeżeli dany rodzaj (przedmiot) działalności gospodarczej nie jest wymieniony w zezwoleniu, to dochód z takiej działalności nie podlega zwolnieniu. Podobnie w przypadku, gdy dany rodzaj działalności jest prowadzony poza terenem strefy, wówczas również dochody z takiej działalności nie będą podlegały zwolnieniu.

Warto podkreślić również, że zwolnienie wynikające z art. 17 ust. 1 pkt 34 u.p.d.o.p., nie ma charakteru podmiotowego. Nie obejmuje ono wszystkich dochodów podmiotu gospodarczego prowadzącego działalność gospodarczą na terenie strefy na podstawie zezwolenia, lecz tylko dochody uzyskane z działalności prowadzonej w ramach zezwolenia, a więc działalności określonej w tym zezwoleniu. Zwolnieniem podatkowym objęty jest zatem dochód wygenerowany bezpośrednio z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej, wymienionej wprost w zezwoleniu. Zwolnieniem nie będą natomiast objęte dochody związane z działalnością gospodarczą na terenie strefy.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca jest podmiotem dwóch zezwoleń na prowadzenie działalności w ramach Specjalnej Strefy Ekonomicznej. Pierwsze zezwolenie zostało wydane w dniu 30 października 2012 r. (dalej: "zezwolenie nr 1"), a drugie zezwolenie zostało wydane 18 czerwca 2014 r. (dalej: "zezwolenie nr 2"). Oba zezwolenia zawierają wskazanie poziomu wymaganych nakładów inwestycyjnych oraz utrzymania poziomu zatrudnienia.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą ustalenia, czy prawidłowe jest objęcie zwolnieniem łącznej wartości dochodu z całej działalności gospodarczej prowadzonej na terenie SSE na podstawie posiadanych Zezwoleń, wykorzystując najpierw limit dostępnej pomocy publicznej w ramach Zezwolenia, na podstawie którego Spółka nabyła prawo do korzystania ze zwolnienia zezwolenia nr 1, a po jego wyczerpaniu w oparciu o limit dostępny w ramach zezwolenia nr 2,

W tym miejscu wskazać należy, że w sytuacji gdy Spółka, jako przedsiębiorca strefowy, posiada dwa zezwolenia na prowadzenie działalności w strefie, aby korzystać ze zwolnienia podatkowego, winna określić maksymalny dostępny poziom pomocy publicznej wygenerowany przez wszystkie swoje wydatki kwalifikujące się do objęcia pomocą oraz porównać go z wielkością pomocy już otrzymanej w jakiejkolwiek formie.

Obowiązek ustalania odrębnego wyniku podatkowego odnosi się tylko do sytuacji, kiedy ten sam podatnik prowadzi jednocześnie działalność na terenie specjalnej strefy ekonomicznej i poza nią lub prowadzi działalność niewymienioną w zezwoleniu, albo prowadzi działalność na terenie różnych stref ekonomicznych

W związku z tym, Spółka korzystająca z dwóch zezwoleń na prowadzenie działalności na terenie tej samej strefy ekonomicznej uprawniona jest do równoczesnego korzystania ze zwolnienia podatkowego będącego sumą dwóch limitów pomocy publicznej.

Ani przepisy strefowe, ani u.p.d.o.p., nie wymagają wyodrębnienia wyniku podatkowego dla działalności gospodarczej prowadzonej w oparciu o każde z zezwoleń z osobna - tak, aby odrębnie dla każdego zezwolenia monitorować poziom wykorzystywania dostępnego limitu.

W konsekwencji, za prawidłowe należy uznać stanowisko Spółki zgodnie z którym, może skorzystać ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych, prowadzonej na terenie SSE działalności w zakresie posiadanych zezwoleń, tak aby w pierwszej kolejności został wykorzystany limit przysługujący w związku z pomocą publiczną w ramach zezwolenia nr 1, a kolejno po wykorzystaniu limitu wskazanego w zezwoleniu nr 1, następnie został wykorzystany limit przysługujący w ramach zezwolenia nr 2.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej). Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.