0111-KDIB1-3.4010.423.2020.1.APO - Zaliczenie do kosztów uzyskania przychodów wydatków na zakup dla pracowników leków i szczepień w dobie epidemii.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2020 r. poz. 1325, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 16 września 2020 r. (data wpływu do Organu za pośrednictwem platformy e-puap tego samego dnia), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie ustalenia, czy Wnioskodawca jest uprawniony do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na zakup dla pracowników:

* leków i produktów leczniczych wzmacniających odporność organizmu w okresie epidemii np. Vit. C, a także innych preparatów wydawanych pracownikom w celu wzmocnienia ich odporności w okresie epidemii,

* szczepień przeciwko grypie

- jest prawidłowe.

W dniu 16 września 2020 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie ustalenia, czy Wnioskodawca jest uprawniony do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na zakup dla pracowników:

* leków i produktów leczniczych wzmacniających odporność organizmu w okresie epidemii np. Vit. C, a także innych preparatów wydawanych pracownikom w celu wzmocnienia ich odporności w okresie epidemii,

* szczepień przeciwko grypie.

We wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny/zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca (dalej również: "Spółka") jest osobą prawną, będącą polskim rezydentem podatkowym, podlegającą nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu na terytorium Polski. Głównym przedmiotem działalności Spółki jest produkcja i sprzedaż okien. Spółka zatrudnia pracowników.

Należy podkreślić, iż siedziba Wnioskodawcy znajduje się na terenie miasta (...), które w związku z wyróżniającą się na tle Polski ilością zakażeń wirusem COVID-19 na jego terenie zostało włączone do tzw. strefy czerwonej (obszar, na których obowiązują dodatkowe ograniczenia, nakazy i zakazy w związku z wystąpieniem stanu epidemii) na podstawie (...) rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 sierpnia 2020 r. w sprawie ustanowienia określonych ograniczeń, nakazów i zakazów w związku z wystąpieniem stanu epidemii. Wnioskodawca w tzw. czerwonej strefie znajduje się od dnia jej wprowadzenia w życie (od 8 sierpnia 2020 r.) do dnia dzisiejszego.

Z uwagi na panującą obecnie epidemię COVID-19 i ogłoszony w związku z tym stan epidemii na całym obszarze Rzeczpospolitej Polskiej, Wnioskodawca podejmuje środki zaradcze, które zabezpieczają pracowników przed ewentualnym zarażeniem się i zachorowaniem na tę chorobę, a tym samym ograniczają ryzyko dla Spółki polegające na uszczupleniu mocy produkcyjnych. Podjęcie tych środków wymaga od Wnioskodawcy poniesienia pewnych wydatków. Do środków tych Wnioskodawca zalicza:

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy w świetle tak przedstawionego opisu stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego, Wnioskodawca jest uprawniony do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na kupno dla pracowników leków i produktów leczniczych wzmacniających odporność organizmu w okresie epidemii np. Vit. C, a także innych preparatów wydawanych pracownikom w celu wzmocnienia ich odporności w okresie epidemii?

2. Czy w świetle tak przedstawionego opisu stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego, Wnioskodawca jest uprawniony do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na szczepienia pracowników przeciwko grypie?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1)

Wnioskodawca jest uprawniony do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na kupno dla pracowników leków i produktów leczniczych wzmacniających odporność organizmu w okresie epidemii np. Vit. C, a także innych preparatów wydawanych pracownikom w celu wzmocnienia ich odporności w okresie epidemii.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2020 r. poz. 1406, dalej: "Ustawa CIT"), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 Ustawy CIT.

Konstrukcja powyższego przepisu daje podatnikowi prawo do odliczenia dla celów podatkowych wszelkich kosztów pod warunkiem, że wykaże on ich bezpośredni bądź pośredni związek z prowadzoną działalnością (wykaże związek przyczynowo-skutkowy), a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu. Kosztami uzyskania przychodów będą zatem wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione (i udokumentowane) wydatki związane z prowadzeniem działalności gospodarczej, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów.

Ponadto, stosownie do treści publikowanych przez Ministerstwo Finansów Objaśnień podatkowych z dnia 21 lipca 2020 r. w sprawie nowych preferencji stosowanych w związku z ponoszeniem negatywnych konsekwencji ekonomicznych z powodu COVID-19 (dalej: "Objaśnienia MF"): Jeżeli przedsiębiorca ponosi wydatki, które wynikają z obowiązku w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy (prowadzenia działalności gospodarczej) albo wytycznych lub zaleceń organów (instytucji) kompetentnych w obszarze bezpieczeństwa sanitarnego, albo własnej decyzji i racjonalnego przeciwdziałania zagrożeniu epidemicznemu (epidemii), to takie wydatki stanowią koszt uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy CIT i art. 22 ust. 1 ustawy PIT, o ile zostały właściwie udokumentowane (s. 45).

Należy zauważyć, że wydatki, które Wnioskodawca ponosi na leki, produkty lecznicze i inne preparaty wzmacniające odporność organizmu, niewątpliwie mają na celu wzmocnienie systemu immunologicznego organizmów pracowników. Wynika to stąd, że jeśli pracownicy będą w stosownych ilościach zażywali dawki tego rodzaju specyfików, to zgodnie z powszechną wiedzą medyczną i farmakologiczną dojdzie wówczas do wzmocnienia ich układu odpornościowego. Wzmocnienie odporności pracowników jest ważne z punktu widzenia ich ochrony przez zakażeniami, w szczególności wirusem COVID-19, którym w miesiącu sierpniu 2020 r. w całej Polsce zakażeniu uległa rekordowa liczba osób (np. zgodnie z danymi publikowanymi przez Ministerstwo Zdrowia w dniu 21 sierpnia 2020 r. osiągnęła aż 903 osoby) i nic nie wskazuje na to, by doszło w najbliższych miesiącach do jej zaniku. Wobec tego, odwołując się do treści wspomnianych uprzednio Objaśnień MF, wydatki te wynikają z "racjonalnego przeciwdziałania zagrożeniu epidemicznemu (epidemii)" przez Wnioskodawcę.

Co więcej, z uwagi na to, że wydatki te mają na celu zminimalizowanie ryzyka zachorowania na koronawirusa przez pracowników, ich poniesienie ma przyczynić się do ograniczenia ewentualnych zwolnień chorobowych i kwarantanny wśród kadry pracowniczej Spółki. Niewątpliwie zbyt duża ilość pracowników na zwolnieniach bądź kwarantannie mogłaby się przyczynić do pomniejszenia produktywności przedsiębiorstwa Wnioskodawcy, a tym samym do zmniejszenia jego obrotów, co negatywnie odbiłoby się na sytuacji ekonomicznej Wnioskodawcy. Oznacza to, iż wydatki na leki, produkty lecznicze (takie jak np. Vit. C) i inne preparaty wzmacniające odporność organizmu dla pracowników mają na celu racjonalne zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów Wnioskodawcy.

Stanowisko to znajduje także potwierdzenie w interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 11 grudnia 2017 r. o sygn. 0114-KDIP3-1.4011.320.2017.2.IF, według której: skoro jak wskazał wnioskodawca - zakup dla swoich pracowników witamin i suplementów diety oraz dietetycznych środków specjalnego przeznaczenia medycznego takich jak: Witamina D, Witamina C, Magnez, Luteina, ma wpłynąć na zdrowie i samopoczucie pracowników, ich odporność, łagodzić efekty stresu oraz eliminować zmęczenie oczu podczas pracy przy komputerze, a dzięki temu poprawić efektywność pracowników oraz zmniejszyć liczbę zwolnień chorobowych - należy więc uznać, że zachodzą przesłanki uprawniające do zaliczenia przedmiotowych wydatków do kosztów uzyskania przychodów.

Dodatkowo warto zauważyć, iż w interpretacji Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 1 grudnia 2017 r. o sygn. 0111-KDIB2-1.4010.257.2017.l.BKD przyznano podatnikowi podatku dochodowego od osób prawnych możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów środków przeznaczonych na zakup owoców dla pracowników, co było wyrazem starań spółki jako pracodawcy o dobry stan zdrowia, kondycji fizycznej i samopoczucia jej pracowników, co w dalszej perspektywie może przyczyniać się do (...) do zwiększania wydajności pracy z przełożeniem na uzyskiwane przez Spółkę przychody. Skoro w przypadku owoców organ interpretacyjny przyznał, iż stanowią one koszt uzyskania przychodu ze względu na ich właściwości zdrowotne (ponieważ regularne spożywanie owoców poprawia odporność), to tym bardziej leki, produkty lecznicze i inne preparaty wzmacniające odporność organizmu powinny być uznane za koszt podatkowy (zwłaszcza w dobie koronawirusa).

Wobec powyższego w opisanym stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym, wydatki poniesione na kupno dla pracowników leków i produktów leczniczych wzmacniających odporność organizmu w okresie epidemii (np. Vit. C), a także innych preparatów wydawanych pracownikom w celu wzmocnienia ich odporności w okresie epidemii, stanowią koszt uzyskania przychodu Wnioskodawcy.

Ad. 2)

Wnioskodawca jest uprawniony do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na szczepienia pracowników przeciwko grypie.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 Ustawy CIT, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 Ustawy CIT.

Konstrukcja powyższego przepisu daje podatnikowi prawo do odliczenia dla celów podatkowych wszelkich kosztów pod warunkiem, że wykaże on ich bezpośredni bądź pośredni związek z prowadzoną działalnością (wykaże związek przyczynowo-skutkowy), a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu. Kosztami uzyskania przychodów będą zatem wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione (i udokumentowane) wydatki związane z prowadzeniem działalności gospodarczej, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów.

Ponadto, stosownie do treści publikowanych przez Ministerstwo Finansów Objaśnień podatkowych z dnia 21 lipca 2020 r. w sprawie nowych preferencji stosowanych w związku z ponoszeniem negatywnych konsekwencji ekonomicznych z powodu COVID-19: Jeżeli przedsiębiorca ponosi wydatki, które wynikają z obowiązku w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy (prowadzenia działalności gospodarczej) albo wytycznych lub zaleceń organów (instytucji) kompetentnych w obszarze bezpieczeństwa sanitarnego, albo własnej decyzji i racjonalnego przeciwdziałania zagrożeniu epidemicznemu (epidemii), to takie wydatki stanowią koszt uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy CIT i art. 22 ust. 1 ustawy PIT, o ile zostały właściwie udokumentowane (s. 45).

Zgodnie z podzielaną przez przedstawicieli nauk medycznych opinią, szczepienia na grypę zmniejszają prawdopodobieństwo zakażenia się wirusem COVID-19. Pogląd ten został potwierdzony w opublikowanej przez Ministerstwo Zdrowia Rekomendacji Głównego Inspektora Sanitarnego dotyczącej szczepień (zob. https://www.gov.pl/web/gis/rekomendacja-glownego-inspektora-sanitarnego-dotyczaca-szczepien-przeciw-grypie (dostęp: 26 sierpnia 2020 r.)) w następujących słowach: Jako Główny Inspektor Sanitarny i Konsultant Krajowy w dziedzinie Zdrowia Publicznego gorąco zachęcam do szczepienia się przeciw grypie, zwłaszcza w czasie pandemii. (...) Z danych naukowych wynika, że osoby, które się zaszczepią, mogą być bardziej odporne na zakażenie SARS-CoV-2 jesienią i zimą, kiedy może nas czekać druga fala epidemii. Tak więc, jeśli Wnioskodawca sfinansuje dla swoich pracowników szczepienia na grypę, zwiększy to jednocześnie ich odporność na koronawirusa. Ponadto, powszechnie przyjmuje się, że połączenie mającej obecnie miejsce fali epidemii C0VID-19 i grypy, której znaczące nasilenie wśród polskiej populacji przewiduje się w zbliżającym się okresie jesiennym, będzie ryzykowne (utrudniony dostęp do lekarzy itp.), zob. https://www.rp.pl/Koronawirus-SARS-CoV-2/200429520-Szumowski-Jesienia-bedziemy-borykac-sie-z-dwiema-chorobami.html (dostęp: 26 sierpnia 2020 r.): Na pytanie czy w sezonie jesienno-zimowym możemy się spodziewać kolejnej fali epidemii Szumowski odparł, że »nie ma żadnych danych by COVID-19 zniknął do jesieni «i zaznaczył, że wszystkie dane wskazują, iż w sezonie tym nastąpi wzrost liczby zakażeń grypą sezonową. Na pewno będziemy borykać się z podwójną chorobą, z podwójną liczbą pacjentów, to może być trudny okres - stwierdził. Należy więc robić wszystko, aby nie dopuścić do ich kumulacji w zakładach pracy. W dodatku stosownie do treści Komunikatu Głównego Inspektora Sanitarnego z dnia 16 października 2019 r. w sprawie Programu Szczepień Ochronnych na rok 2020, szczepienia na grypę są zalecane w związku z przesłankami epidemiologicznymi (które obecnie są spełnione) - wszystkim osobom od ukończenia 6 miesiąca życia. Zatem, wspomniane wyżej powody ukazują w pełni sanitarny charakter tego rodzaju wydatków. Tym samym, odwołując się do treści wspomnianych wcześniej Objaśnień MF, wydatki takie wynikają z "racjonalnego przeciwdziałania zagrożeniu epidemicznemu (epidemii)" przez Wnioskodawcę wśród swoich pracowników.

Ponadto, poprzez finansowanie szczepień przeciwko grypie, Wnioskodawca ogranicza ryzyko wystąpienia wśród pracowników zwolnień chorobowych oraz kwarantanny. Pozwoli to Wnioskodawcy na utrzymywanie przedsiębiorstwa przy niezmniejszonej produktywności, gdyż pomniejszona liczba dostępnych pracowników mogłaby negatywnie odbić się na jego wynikach finansowych (połączenie przypadków zachorowań na koronawirusa oraz na grypę wśród pracowników mogłoby nagle radykalnie zmniejszyć liczbę rąk do pracy w przedsiębiorstwie Wnioskodawcy). Zatem wydatki, które Wnioskodawca ponosi na szczepienia dla pracowników przeciwko grypie mają za zadanie racjonalne zabezpieczenie i zachowanie jego źródła przychodów w zakresie prowadzonej przez niego działalności gospodarczej.

Należy również podkreślić, że organy interpretacyjne wielokrotnie przyznawały możliwość zaliczenia wydatków na szczepienia do kosztów uzyskania przychodu. Przykładami takich rozstrzygnięć są m.in.: interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Administracji Skarbowej z dnia 8 grudnia 2017 r., sygn. 0113-KDIPT2-3.4011.340.2017.l.RR; interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Administracji Skarbowej z dnia 8 grudnia 2017 r. o sygn. 0113-KDIPT2-1.4011.352.2017.2.KO; interpretacja indywidualna z dnia 2 lutego 2010 r. Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach o sygn. IBPB1/2/423-1356/09/PC oraz interpretacja indywidualna z dnia 19 lutego 2009 r. Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy o sygn. ITPB3/423-697/08/AW.

Dodatkowo trzeba zaznaczyć, że w odpowiedzi na pytanie jednego z podatników o możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na profilaktyczne szczepienia przeciw grypie dla pracowników, Urząd Skarbowy w (...) w piśmie z dnia 3 listopada 2003 r. o sygn. PDIII/423-27/03 wprost stwierdził, iż wydatki ponoszone przez podatnika (pracodawcę) na profilaktyczne szczepienia (na grypę) swoich pracowników (...) - stanowią dla pracodawcy koszt uzyskania przychodów. Co więcej, organy interpretacyjne podzielają również pogląd, zgodnie z którym podatnik podatku dochodowego ma prawo zaliczać do kosztów uzyskania przychodu wydatki na sfinansowanie pakietów medycznych dla pracowników obejmujących w swoim zakresie szczepienia przeciwko grypie (przykładowo interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 19 stycznia 2018 r. o sygn. 0115-KDIT2-3.4010.332.2017.1.k.p. oraz interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 29 lutego 2016 r. o sygn. IBPB-1-1/4510-283/15/ESZ).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2020 r. poz. 1406 z późn. zm., dalej: "u.p.d.o.p."), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Koszty poniesione w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień poniesienia kosztu.

W myśl cytowanego przepisu, wszystkie poniesione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami (poniesienie wydatku ma wpływ na powstanie, zwiększenie przychodu albo zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodu).

W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

* został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),

* jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,

* pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

* poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,

* został właściwie udokumentowany,

* nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 u.p.d.o.p., nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Zatem, do kosztów uzyskania przychodów podatnik ma prawo zaliczyć wszystkie koszty, zarówno te bezpośrednio, jak i pośrednio związane z przychodami, o ile zostały one prawidłowo udokumentowane, za wyjątkiem kosztów ustawowo uznanych za niestanowiące kosztów uzyskania przychodów.

Konstrukcja przepisu dotyczącego kosztów uzyskania przychodów daje podatnikowi możliwość odliczenia dla celów podatkowych wszelkich kosztów (niewymienionych w art. 16 ust. 1 u.p.d.o.p.), pod warunkiem, że dokona oceny pod kątem celowości i wykaże ich bezpośredni bądź pośredni związek z prowadzoną działalnością, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu bądź zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów.

Tak więc, kosztami uzyskania przychodów są wszelkie, racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki, związane z prowadzeniem działalności gospodarczej, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów, z wyjątkiem wymienionych w art. 16 ust. 1 u.p.d.o.p.

Wyrażenie "w celu osiągnięcia przychodu" zawarte we wskazanym art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p., oznacza, że nie wszystkie wydatki ponoszone przez podatnika w związku z prowadzoną działalnością, podlegają odliczeniu od podstawy opodatkowania. Aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodu, między tym wydatkiem, a osiągnięciem przychodu musi zachodzić wcześniej opisany związek. Zauważyć należy, że przez sformułowanie "w celu" należy rozumieć dążenie do osiągnięcia jakiegoś stanu rzeczy (przychodu). Zatem, możliwość kwalifikowania konkretnego wydatku jako kosztu uzyskania przychodu, uzależniona jest od rzetelnej i całościowej oceny tego, czy w świetle wszystkich występujących w sprawie okoliczności, przy zachowaniu należytej staranności, podatnik w momencie dokonywania wydatku mógł i powinien przewidzieć, że wydatek ten przyczyni się do powstania przychodu, zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodu.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca z uwagi na panującą obecnie epidemię Covid-19 i ogłoszony w związku z tym stan epidemii na całym obszarze Rzeczypospolitej Polskiej, podejmuje środki zaradcze, które zabezpieczają pracowników przed ewentualnym zarażeniem się i zachorowaniem na tę chorobę, a tym samym ograniczają ryzyko dla Spółki polegające na uszczupleniu mocy produkcyjnych. Podjęcie tych środków wymaga od Wnioskodawcy poniesienia wydatków na:

Wnioskodawca wskazuje, że siedziba Spółki znajduje się na terenie miasta, które w związku z wyróżniającą się na tle Polski ilością zakażeń wirusem Covid-19 na jego terenie zostało włączone do tzw. strefy czerwonej (obszar, na których obowiązują dodatkowe ograniczenia, nakazy i zakazy w związku z wystąpieniem stanu epidemii) na podstawie rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 sierpnia 2020 r. w sprawie ustanowienia określonych ograniczeń, nakazów i zakazów w związku z wystąpieniem stanu epidemii. Wnioskodawca w tzw. czerwonej strefie znajduje się od dnia jej wprowadzenia w życie (od 8 sierpnia 2020 r.) do dnia dzisiejszego.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na zakup dla pracowników:

* leków i produktów leczniczych wzmacniających odporność organizmu w okresie epidemii, a także innych preparatów wydawanych pracownikom w celu wzmocnienia ich odporności w okresie epidemii oraz

* szczepień przeciwko grypie.

Zdaniem tut. Organu, należy zgodzić się z argumentacją Wnioskodawcy, że poniesienie wskazanych wydatków ma na celu racjonalne zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów Wnioskodawcy. Poprzez finansowanie zakupu leków, produktów leczniczych i innych preparatów wzmacniających odporność organizmu oraz szczepień przeciwko grypie, Wnioskodawca ogranicza ryzyko wystąpienia wśród pracowników zwolnień chorobowych czy kwarantanny. Niewątpliwie zbyt duża liczba pracowników na zwolnieniach bądź kwarantannie mogłaby się przyczynić do pomniejszenia produktywności przedsiębiorstwa Wnioskodawcy, a tym samym do zmniejszenia jego obrotów, co negatywnie odbiłoby się na sytuacji ekonomicznej Wnioskodawcy.

Reasumując, wydatki ponoszone przez Wnioskodawcę na zakup dla pracowników leków i produktów leczniczych wzmacniających odporność organizmu w okresie epidemii, a także innych preparatów wydawanych pracownikom w celu wzmocnienia ich odporności w okresie epidemii oraz szczepień przeciwko grypie, stanowią/będą stanowiły koszty uzyskania przychodów na podstawie art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej). Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w przypadku interpretacji dotyczącej zdarzenia przyszłego stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.