Nowość 0111-KDIB1-3.4010.37.2024.2.JMS

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA - stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

25 stycznia 2024 r. wpłynął Państwa wniosek z 10 stycznia 2024 r., o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy ulgi badawczo-rozwojowej.

Uzupełnili go Państwo - w odpowiedzi na wezwanie - pismem z 2 kwietnia 2024 r.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego

XX Spółka z o.o. spółka komandytowa (dalej: "Spółka", "Wnioskodawca") z siedzibą w miejscowości (...), numer NIP: (...), REGON: (...), jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług oraz posiada w Polsce nieograniczony obowiązek podatkowy w rozumieniu art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2022 r. poz. 2587 z późn. zm., dalej: "ustawa o CIT"). Rok podatkowy Spółki jest zgodny z rokiem kalendarzowym.

Wnioskodawca nie posiada statusu centrum badawczo-rozwojowego. Ponadto, Spółka nie prowadzi i nie zamierza prowadzić działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej lub na podstawie decyzji, o której mowa w ustawie z dnia 10 maja 2018 r. o wspieraniu nowych inwestycji (tekst jedn.: Dz. U. z 2023 r. poz. 74 z późn. zm.). Spółka powstała w 2013 r. i działa na polskim rynku w branży (...) (PKD (...)). W (...) r. Spółka została przekształcona ze spółki cywilnej w spółkę z.o.o. komandytową.

Przedsiębiorstwo rozwija się w sposób dynamiczny oraz realizuje inwestycje w zaawansowane technologicznie maszyny i urządzenia. Działalność gospodarcza Spółki jest ukierunkowana na wdrażanie innowacji technologicznych według własnych opracowań, zwłaszcza w obszarze zielonej gospodarki w zakresie technologii (...), (recycling materiałów, innowacyjne materiały). Spółka systematycznie prowadzi działania mające na celu zapewnienie swoim klientom rozwiązań i produktów wysokiej jakości, bardziej przyjaznych środowisku przy uwzględnieniu zmieniających się warunków rynkowych oraz preferencji konsumentów, co sprawia, że prowadzenie działalności badawczo-rozwojowej (dalej: "Działalność B+R") jest nieodzownym elementem prowadzenia biznesu Wnioskodawcy. Celem Spółki jako stale rozwijającego się podmiotu, jest zwiększanie możliwości produkcyjnych, poszerzanie gamy wytwarzanych produktów poprzez wprowadzanie innowacji produktowych oraz udoskonaleń do produktów oferowanych już na rynku, jak również usprawnianie procesów technologicznych. Realizowane przez Spółkę działania polegają między innymi na poszukiwaniu oraz testowaniu nowych technologii, materiałów lub zamienników (...), tworzeniu nowych produktów, ulepszaniu istniejących rozwiązań i technologii, prowadzeniu produkcji prototypowej, a w konsekwencji wprowadzeniu nowych lub udoskonalonych produktów i rozwiązań do oferty Spółki. Zgodnie ze strukturą organizacyjną Spółki, działalność Spółki jest podzielona na działy biznesowe rozumiane jako jednostki organizacyjne realizujące określone funkcje. Spółka dysponuje własnym działem B+R odpowiedzialnym za rozwijanie produktów i nowych technologii. Do chwili obecnej realizowane przez dział B+R prace dotyczyły m.in.: wykonania badania wskaźnika (...) oraz realizacji szerokich prac B+R przy wykorzystaniu zakupionego sprzętu laboratoryjnego.

Działalność B+R jest realizowana przez wyspecjalizowanych pracowników, którzy realizują projekty B+R, tworząc innowacje procesowo-produktowe. Spółka stworzyła w ramach Projektu (opisanego szczegółowo w dalszej części wniosku) ściśle współpracujący zespół badawczy złożony z ekspertów, posiadających doświadczenie naukowe oraz praktyczne w dziedzinach nauki bezpośrednio związanej z projektem oraz z jednostki naukowej o profilu technicznym. Działalność B+R prowadzona przez Spółkę ma charakter systematyczny, twórczy i projektowy. Oznacza to w praktyce, że w celu opracowania konkretnego produktu czy innowacji dotyczącej procesu produkcji tworzony jest projekt oraz wyznaczany jest pracownik/pracownicy, których zadaniem jest realizacja tego projektu tj. opracowanie danego produktu czy zmiany procesu produkcji mającej na celu poprawę efektywności działania Wnioskodawcy. Praca projektowa w zakresie działalności B+R jest realizowana zgodnie z wewnętrznymi procedurami zarządzania Spółki, które określają podstawowe zasady przebiegu, planowania i monitorowania każdego projektu. Prowadzone przez Spółkę prace B+R polegają w szczególności na zdobywaniu nowych zasobów wiedzy oraz tworzeniu innowacyjnych i kompleksowych rozwiązań zgodnie z zapotrzebowaniem rynku (w zakresie nowych produktów) czy też zgodnie z zapotrzebowaniem wewnętrznym Spółki (w zakresie innowacji procesu produkcji).

W efekcie otrzymywane są nowe, ulepszone lub zmienione kompleksowe i zaawansowane rozwiązania (produkty lub procesy). Projekt B+R Projekt badawczo-rozwojowy, w ramach, którego Wnioskodawca planuje skorzystać z ulgi B+R (dalej: "Projekt B+R") to projekt mający na celu opracowanie katalogu rozwiązań konstrukcji (...) z wykorzystaniem materiałów pochodzących z recyklingu dla (...), a następnie ich zaoferowaniu klientom w postaci trzech innowacyjnych i elastycznych produktów. Przedmiotem Projektu B+R było opracowanie katalogu typowych rozwiązań konstrukcji (...), w których (...) oraz jedna z (...) będzie wykonana z (...) z materiałów pochodzących z recyklingu (...). Uzyskanie jednorodnych i trwałych (...) z recyklingowanych materiałów pozwoli na redukcję kosztów wykonywania nawierzchni, ochronę naturalnych zasobów surowców stosowanych w (...) oraz utylizację materiałów pochodzących z (...).

Celem Projektu B+R było opracowanie takich typowych konstrukcji nawierzchni, aby warstwy z recyklowanych materiałów pozwoliły na (...) wykonywanych z materiałów naturalnych (...), zapewniając jednocześnie wymagane parametry wytrzymałościowe oraz trwałość (...). Zakładany cel został osiągnięty, poprzez opracowanie trwałych, tj. (...). Po wykonaniu badań laboratoryjnych, opracowane (...) są wykorzystywane do (...).

Bezpośrednim wynikiem prac B+R było opracowanie trzech nowych, innowacyjnych, elastycznych produktów opartych o opracowany katalog oraz innowacyjną technologię ich produkcji dla (...). Spółka wdroży nowo opracowany proces i produkty do prowadzonej działalności i oferty firmy - tym samym nastąpi komercjalizacja wyników prac B+R. Nowe produkty i technologia ich produkcji stanowi innowację produktową oraz procesową nieznaną i niestosowaną dotychczas.

Na bazie tak opracowanego katalogu Spółka wdrożyła do swojej oferty trzy elastyczne produkty w postaci:

- (...);

- (...);

- (...).

Dodatkami są (...) dozowane do poszczególnych (...) zgodnie z ilościami opracowanymi w ramach Projektu. Powyżej prezentowane (...) znajdą zastosowane w (...) do budowy (...). Powyższa innowacja nie jest znana i nie jest stosowana obecnie.

Koszty kwalifikowane w ramach prowadzonej działalności.

Spółka poniosła szereg kosztów związanych z pracami badawczo-rozwojowymi, w związku z którymi zamierza skorzystać z odliczenia w ramach ulgi B+R.

Do kosztów tych należą głównie:

Wnioskodawca jest w stanie wykazać tożsamość danego wydatku poniesionego w ramach działalności badawczo-rozwojowej z rodzajami kosztów kwalifikowanych wskazanymi w art. 18d ustawy o CIT oraz z realizowanymi pracami badawczo-rozwojowymi.

Prace badawczo-rozwojowe w ramach wskazanego powyżej Projektu B+R nie są związane ze standardowymi, rutynowymi i okresowymi zmianami w tworzonym produkcie, zaś tworzone rozwiązania charakteryzują się wysokim poziomem innowacyjności, który wynika z faktu, iż brak jest na rynku rozwiązań (...), w których (...).

Aktualnie na krajowym rynku (...) stosowanie materiałów (...), (takich, jak...) do (...) jest realizowane sporadycznie. Na rynku (...), przy (...) wykorzystuje się materiały (...) w ilościach przemysłowych (w szczególności w (...)). Wykorzystanie technologii stosowanych w (...) na rynku krajowym nie jest możliwe z uwagi na zróżnicowanie materiałowe oraz brak jednorodności materiałowej pozyskiwanych z (...) materiałów odpadowych. Aktualnie dostępne na rynku mieszanki nie są wytwarzane jedynie na bazie materiałów pochodzących z recyclingu, a co się z tym wiąże, stopień nasycenia rynku w chwili obecnej w sposób najbardziej rzeczywisty można odnieść do niskiego wykorzystania (...).

Najistotniejszą przewagą proponowanego rozwiązania jest niższy koszt produktów, a co się z tym wiąże niższy koszt całkowitej realizacji kontraktów (...). Pozostałe przewagi oferowanego rozwiązania dotyczą: elastyczności w zakresie dopasowania produktu do wymagań inwestycji, większej trwałości eksploatacyjnej i odporności na uszkodzenia niż substytuty oraz faktu pozytywnego wpływu na środowisko naturalne. Prace B+R realizowane w ramach wskazanego powyżej Projektu B+R zmierzają zatem do opracowania/wytworzenia rozwiązania niewystępującego dotychczas na rynku polskim ani w praktyce gospodarczej Spółki - są to rozwiązania na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących.

Działalność B+R Spółki ma charakter twórczy i prowadzi do tworzenia nowej wiedzy lub wykorzystywania elementów wiedzy istniejącej do tworzenia nowych zastosowań. Działalność ta jest podejmowana w sposób usystematyzowany (zgodnie z opracowanym harmonogramem, w oparciu o zaplanowane zasoby osobowe, techniczne i finansowe) i regularny. Zgodnie z art. 18d ust. 1 i 8 ustawy o CIT, Spółka planuje odliczyć koszty kwalifikowane za lata podatkowe 2022 oraz 2023, tj. za lata w których poniosła koszty kwalifikowane związane z Projektem B+R. W tym celu, Wnioskodawca zamierza dokonać korekty kwoty odliczenia przy okazji złożenia korekty zeznania rocznego podatku dochodowego za rok 2022 w związku z zamiarem skorzystania z ulgi B+R także za ten okres.

Podobnie, Wnioskodawca zamierza wykazać w zeznaniu podatkowym za rok 2023 poniesione w tymże roku koszty kwalifikowane w Projekcie, zgodnie z art. 18d ust. 2 ustawy o CIT, podlegające odliczeniu lub stanowiące podstawę do wyliczenia przysługującej mu kwoty.

Wnioskodawca w szczególności zaznacza, że:

- Spółka nie korzysta ze zwolnień podatkowych, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 i 34a ustawy o CIT;

- Wnioskodawca odliczy w ramach ulgi B+R koszty kwalifikowane zgodnie z art. 18d ust. 2, 2a i 3 ustawy o CIT;

- Wnioskodawca dokona odliczenia z tytułu ulgi B+R zgodnie z limitami wskazanymi w art. 18d ust. 7 ustawy o CIT;

- Koszty kwalifikowane nie zostały/nie zostaną zwrócone Wnioskodawcy w jakiekolwiek formie;

- Celem skorzystania z odliczenia B+R Spółka prowadzi dedykowaną ewidencję pozabilansową od 2022 r., w której wyodrębnia koszty kwalifikowane związane z realizacją działalności B+R w ramach Projektu. Koszty kwalifikowane w prowadzonej ewidencji pozabilansowej ujmowane są w podziale na kategorie zgodne z rodzajami tych kosztów wskazanymi w art. 18d ust. 2 pkt 1-5, ust. 2a i ust. 3 ustawy o CIT.

Pismem z 2 kwietnia 2024 r., uzupełnili Państwo opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego następująco:

1. Jak wskazano w treści Wniosku o interpretację, bezpośrednim wynikiem prac B+R było opracowanie trzech nowych, innowacyjnych, elastycznych produktów opartych o opracowany katalog oraz innowacyjną technologię ich produkcji dla (...). Twórczy charakter prac polegał więc przede wszystkim na wykorzystaniu materiałów recyklingowych (...) jako zasadniczego składnika (...) oraz (...), (czego Spółka na taką skalę nigdy wcześniej nie robiła).

O nowatorskim charakterze prowadzonych prac B+R świadczy także fakt, iż w wyniku Projektu B+R udało się uzyskać (...) z recyklingowanych materiałów, co z kolei pozwala na redukcję kosztów wykonywania (...), ochronę naturalnych zasobów surowców stosowanych w (...), (...) oraz utylizację materiałów pochodzących z (...).

Na bazie tak opracowanego katalogu Spółka wdrożyła do swojej oferty trzy innowacyjne elastyczne produkty w postaci:

- (...);

- (...);

- (...).

Potwierdzeniem twórczego charakteru prac jest fakt, że tego typu innowacja nie była znana i nie była stosowana do tej pory w ramach przedsiębiorstwa Wnioskodawcy.

2. Wnioskodawca w ramach realizowanego Projektu B+R wykorzystywał:

- wiedzę z zakresu badań laboratoryjnych odpadów poprodukcyjnych/przemysłowych, zgodnie z poniższym zestawieniem (w metodologii podajemy normy techniczne):

(...).

- Dostępne ogólne zasoby wiedzy nt. inżynierii (...), (Wytyczne Techniczne), wydane przez (...), takie jak:

- (...),

- (...),

- (...),

- (...),

- (...).

3. Wnioskodawca potwierdza, że w wyniku realizacji projektu nowa powstała wiedza dotycząca branży (...), w dziedzinie nauk inżynieryjnych i technicznych, łącząca zagadnienia inżynierii materiałowej, inżynierii środowiska oraz inżynierii (...).

4. Wnioskodawca potwierdza, iż wydatki, które zamierza odliczyć w ramach ulgi badawczo-rozwojowej, stanowią dla Spółki koszty uzyskania przychodów w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

5. Wnioskodawca wskazuje, iż nie zamierza traktować jako kosztów kwalifikowanych dla celów ulgi B+R wydatków ponoszonych na odpłatne korzystanie z aparatury naukowo-badawczej, wynikających z umowy zawartej z podmiotem powiązanym z podatnikiem w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

6. Wnioskodawca potwierdza, iż w ramach Projektu B+R nabył ekspertyzy oraz wyniki prowadzonych badań naukowych od podmiotu, o którym mowa w art. 7 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-8 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

7. Wnioskodawca potwierdza, że koszty wynagrodzeń, które zamierza traktować jako koszty kwalifikowane w ramach ulgi B+R, o której mowa w art. 18d ust. 1 ustawy o CIT, stanowią należności o których mowa w art. 12 ust. 1 i/lub art. 13 ust. 8 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ale także sfinansowane przez Spółkę składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych.

8. Jak wskazano w odpowiedzi na pytanie nr 7 - do kosztów wynagrodzeń, o których mowa we Wniosku o interpretację Wnioskodawca zalicza należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 /lub art. 13 ust. 8 lit. a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tj. wynagrodzenie zasadnicze za pracę oraz premie, a także wynagrodzenie za czas usprawiedliwionej nieobecności pracownika w związku z urlopem lub chorobą), a także sfinansowane przez Spółkę składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (składka emerytalna, rentowa i wypadkowa), w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu.

9. Wnioskodawca potwierdza, że pytanie oznaczone nr 1 dotyczy również możliwości zaliczenia do kosztów kwalifikowanych wynagrodzenia za czas usprawiedliwionej nieobecności pracowników tj. wynagrodzenia za czas urlopu oraz wynagrodzenia za czas choroby.

Pytania

1. Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym Spółka może dokonać odliczenia na podstawie art. 18d ust. 1 ustawy o CIT, kosztów kwalifikowanych wymienionych w art. 18d ust. 2-3 ustawy o CIT, dotyczących działalności odbywającej się w ramach procesu realizacji Projektu B+R przedstawionego w opisie stanu faktycznego, jako działalności stanowiącej działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 4a pkt 26 ustawy o CIT? (z wyłączeniem części dotyczącej uznania za koszty kwalifikowane wypłacanego pracownikom wynagrodzenia za czas nieobecności pracownika w pracy w związku z urlopem i chorobą)

2. Czy fakt posiadania wyodrębnionej ewidencji pozabilansowej kosztów kwalifikowanych opisanej w stanie faktycznym spełnia warunki prowadzenia ewidencji określonej art. 9 ust. 1b ustawy o CIT i tym samym uprawnia Spółkę do skorzystania z ulgi B+R, tj. odliczenia, o którym mowa w art. 18d ust. 1 ustawy o CIT?

Państwa stanowisko w sprawie

Ad. 1

Zdaniem Wnioskodawcy, prawidłowe jest stanowisko, zgodnie z którym Spółka może dokonać odliczenia na podstawie art. 18d ust. 1 ustawy o CIT, kosztów kwalifikowanych wymienionych w art. 18d ust. 2-3 ustawy o CIT, dotyczących działalności odbywającej się w ramach procesu realizacji Projektu B+R przedstawionego w opisie stanu faktycznego, jako działalności stanowiącej działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 4a pkt 26 ustawy o CIT.

Ad. 2

Zdaniem Wnioskodawcy, ewidencja kosztów kwalifikowanych, o której mowa w art. 9 ust. 1 i 1b ustawy o CIT, może być prowadzona w dowolnej formie, pozwalającej na wyodrębnienie i zidentyfikowanie tych kosztów, skoro w ustawie o CIT oraz w ustawie o rachunkowości brak jest jakichkolwiek wytycznych w tym zakresie.

Tym samym fakt posiadania wyodrębnionej ewidencji pozabilansowej kosztów kwalifikowanych opisanej w stanie faktycznym spełnia warunki prowadzenia ewidencji określonej art. 9 ust. 1b ustawy o CIT, co uprawnia Spółkę do skorzystania z ulgi B+R, tj. odliczenia, o którym mowa w art. 18d ust. 1 ustawy o CIT.

UZASADNIENIE stanowiska dotyczące pytania 1

Zgodnie z art. 4a pkt 26 ustawy o CIT, działalność badawczo-rozwojowa to działalność twórcza obejmująca badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowana w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Definicja badań naukowych i prac rozwojowych została przedstawiona w Ustawie z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (tekst jedn.: Dz. U. z 2023 r. poz. 742 z późn. zm., dalej: "PSWiN").

Przez badania naukowe zgodnie z art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2 PSWiN:

- badania podstawowe - prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne,

- badania aplikacyjne - rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Natomiast, zgodnie z art. 4 ust. 3 PSWiN, przez prace rozwojowe należy rozumieć nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Jak wynika z powyższego, czynności podejmowane przez Spółkę, aby być uznane za działalność B+R, muszą spełniać następujące przesłanki:

- prace muszą mieć charakter twórczy,

- działalność B+R prowadzona przez Wnioskodawcę, w tym w ramach poszczególnych projektów, musi mieć charakter systematyczny,

- Spółka nabywa i wykorzystuje wiedzę i umiejętności do tworzenia nowych produktów, procesów lub usług,

- prace w ramach projektu nie są działalnością rutynową i okresową. Zgodnie ze Słownikiem Języka Polskiego (www.sjp.pl) słowo "twórczy" oznacza "mający na celu tworzenie, odkrywczy, kreatywny".

W Objaśnieniach podatkowych z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczących preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej - IP Box (dalej: "Objaśnienia") we fragmencie odnoszącym się do wykładni słowa "twórczy" wskazano: "W doktrynie prawa autorskiego cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia".

W ocenie Wnioskodawcy, realizacja prac w ramach realizowanego Projektu B+R ma charakter twórczy - zatrudnieni pracownicy opracowują nowe produkty jak również udoskonalają procesy technologiczne produkcji, jednocześnie pracując nad wysoką jakością i trwałością wytwarzanych produktów.

Jednocześnie, rezultat działalności podejmowanej przez Spółkę:

- jest odpowiednio ustalony (uzewnętrzniony) - bezpośrednim wynikiem prac B+R będzie opracowanie i wprowadzenie do własnej działalności Spółki trzech nowych, innowacyjnych, elastycznych produktów opartych o opracowany katalog oraz innowacyjną technologię ich produkcji dla (...);

- ma charakter indywidualny - nie jest wynikiem wyłącznie mechanicznych działań, lecz określonych procesów myślowych, wymagających od pracowników Spółki kreatywności;

- ma charakter oryginalny - wprowadzone produkty, nowe procesy technologiczne mają niepowtarzalny charakter.

Aktualnie nasycenie podobnymi produktami na rynku o zasięgu krajowym nie występuje - żaden podmiot nie oferuje mieszanek opartych wyłącznie o materiały pochodzące z recyclingu, dodatkowo dostosowanych do warunków technicznych (...).

Innowacyjny katalog typowych rozwiązań konstrukcji (...) oraz opracowane w ramach Projektu B+R (...) odpadów, wdrażanych w okresie trwałości stanowić będzie innowację wobec obecnie stosowanych konstrukcji. Działalność B+R prowadzona przez Wnioskodawcę ma charakter systematyczny - jest prowadzona w sposób zaplanowany i ciągły, posiada swój budżet i zaalokowane zasoby.

Spółka prowadzi dokumentację projektową, która określa ściśle zdefiniowane cele oraz niezbędne czynności i zasoby; Spółka posiada dedykowany dział B+R odpowiedzialny za realizację Projektów B+R. Zgodnie z wydanymi Objaśnieniami, przypisanie systematyczności danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona, ani też od istnienia planu, co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczającym jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt B+R, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby (budżet). Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

Prowadzona przez Spółkę działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona w sposób systematyczny w oparciu o uzgodniony plan oraz harmonogram. Działania te mają charakter regularny. W ocenie Wnioskodawcy, prowadzone prace spełniają przesłankę systematyczności. W ocenie Wnioskodawcy, działalność Spółki spełnia definicję prac rozwojowych - Spółka stale wykorzystuje dostępną wiedzę i umiejętności do tworzenia nowych produktów (projektowania nowych produktów, wprowadzenia nowych procesów technologicznych). Prace badawczo-rozwojowe realizowane przez Wnioskodawcę nie są nakierowane na uzyskanie rutynowych/okresowych zmian do produktów, procesów - każdorazowo działania Spółki mają charakter twórczy i kreatywny oraz prowadzą do tworzenia produktów posiadających cechę innowacyjności.

Reasumując, w ocenie Wnioskodawcy, spełnia on wszystkie przesłanki działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 4a pkt 26 i pkt 28 ustawy o CIT oraz wynikające z definicji prac rozwojowych w PSWiN. Mając na uwadze powyższe, prace B+R w związku z Projektem B+R wpisują się w definicję prac badawczo-rozwojowych zawartą w ustawie o CIT, ponieważ mają charakter twórczy, nie wprowadzają zmian o charakterze rutynowym bądź okresowym, są prowadzone w sposób systematyczny według określonych harmonogramów i wytycznych, przez pracowników posiadających odpowiednie kompetencje i wykształcenie.

W związku z powyższym, zdaniem Wnioskodawcy, należy uznać, że realizowana przez Spółkę działalność B+R w ramach wskazanego we wniosku Projektu spełnia definicje wskazane w art. 4a pkt 26 oraz pkt 28 ustawy o CIT, a tym samym spełnia definicję działalności B+R, co uprawnia Wnioskodawcę do korzystania z ulgi B+R.

UZASADNIENIE stanowiska dotyczące pytania 2

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o CIT, podatnicy są obowiązani do prowadzenia ewidencji rachunkowej, zgodnie z odrębnymi przepisami.

Przy czym, zgodnie z art. 9 ust. 1b ustawy o CIT, podatnicy prowadzący działalność badawczo-rozwojową, którzy zamierzają skorzystać z odliczenia, o którym mowa w art. 18d, są obowiązani w ewidencji, o której mowa w ust. 1, wyodrębnić koszty działalności badawczo-rozwojowej.

Z kolei, w myśl art. 13 ust. 1 Ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (tekst jedn.: Dz. U. z 2023 r. poz. 120 z późn. zm., dalej: "ustawa o rachunkowości"), księgi rachunkowe obejmują zbiory zapisów księgowych, obrotów (sum zapisów) i sald, które tworzą:

Jednocześnie, zgodnie z art. 16 ust. 1 ustawy o rachunkowości, konta ksiąg pomocniczych zawierają zapisy będące uszczegółowieniem i uzupełnieniem zapisów kont księgi głównej.

Prowadzi się je w ujęciu systematycznym jako wyodrębniony system ksiąg, kartotek (zbiorów kont), komputerowych zbiorów danych, uzgodniony z saldami i zapisami na kontach księgi głównej. Przywołane regulacje nakładają na podatnika, chcącego skorzystać z ulgi badawczo-rozwojowej, obowiązek wyodrębnienia kosztów ponoszonych w związku z działalnością badawczo-rozwojową w rozumieniu ustawy o CIT.

Wyodrębnienie kosztów na działalność badawczo-rozwojowej w ewidencji rachunkowej ma być podstawą do kalkulacji ulgi badawczo-rozwojowej. Zatem, podatnik ma obowiązek dokonać wyodrębnienia w taki sposób, aby możliwe było zidentyfikowanie kosztów kwalifikowanych, dających prawo do skorzystania z ulgi w kwocie odpowiedniej dla danej kategorii. Jednocześnie przepisy ustawy o CIT nie wskazują w jakiej formie powinno zostać dokonane wyodrębnienie, o którym mowa w art. 9 ust. 1b.

Przedmiotowe przepisy nie określają również minimalnych wymagań, jakie powinno spełniać narzędzie, które służy wyodrębnieniu wydatków poniesionych w związku z działalnością badawczo-rozwojową. Wskazać jedynie należy, że przedmiotowe wyodrębnienie powinno być dokonane w taki sposób, aby umożliwić wykazanie w zeznaniu podatkowym kosztów kwalifikowanych w odpowiedniej wysokości. Należy jednak podkreślić, że ustawodawca nie narzucił przedsiębiorcom formy takiego podziału/wyodrębnienia. Ani regulacje ustawy o rachunkowości ani ustaw o podatkach dochodowych nie zawierają wymogów czy wskazówek, jak ewidencja księgowa kosztów kwalifikowanych powinna być prowadzona. Oznacza to, że ewidencja ta może być prowadzona w sposób dowolny, o ile umożliwia wykazanie w zeznaniu podatkowym kosztów kwalifikowanych w odpowiedniej wysokości, a wybór sposobu udokumentowania tych wydatków pozostawiony został podatnikom, którzy prowadzą działalność badawczo-rozwojową.

Powyższe jest zgodne ze stanowiskiem Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej przedstawionym m.in. w:

- interpretacji indywidualnej z dnia 16 czerwca 2021 r., sygn. 0111–KDIB1–3.4010.82.2021.5.JKU,

- interpretacji indywidualnej z dnia 17 stycznia 2023 r., sygn. 0114–KDIP2–1.4010.160.2022.2.JF,

- interpretacji indywidualnej z dnia 15 września 2023 r., sygn. 0111–KDIB1–3.4010.353.2023.2.PC.

Biorąc powyższe pod uwagę, zdaniem Wnioskodawcy, ewidencja kosztów kwalifikowanych może być prowadzona w dowolnej formie, a więc także w formie dedykowanej ewidencji pozabilansowej, pozwalającej na wyodrębnienie i zidentyfikowanie kosztów kwalifikowanych, skoro w ustawie o CIT oraz w ustawie o rachunkowości brak jest jakichkolwiek wytycznych w tym zakresie.

W konsekwencji, fakt posiadania przez Spółkę wyodrębnionej ewidencji pozabilansowej kosztów kwalifikowanych opisanej w stanie faktycznym spełnia warunki prowadzenia ewidencji określone art. 9 ust. 1b ustawy o CIT i tym samym uprawnia Spółkę do skorzystania z ulgi B+R, tj. odliczenia o którym mowa w art. 18d ust. 1 ustawy o CIT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku, jest prawidłowe.

UZASADNIENIE interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 18d ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2023 r. poz. 2805 z późn. zm., dalej: "u.p.d.o.p.", "uCIT"):

podatnik uzyskujący przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych odlicza od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18, koszty uzyskania przychodów poniesione na działalność badawczo-rozwojową, zwane dalej "kosztami kwalifikowanymi". Kwota odliczenia nie może w roku podatkowym przekraczać kwoty dochodu uzyskanego przez podatnika z przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych.

Zgodnie z art. 4a pkt 26 u.p.d.o.p.,

ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo-rozwojowej, oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W myśl art. 4a pkt 27 u.p.d.o.p.,

ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych, oznacza to:

W myśl art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r.- Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce:

badania naukowe są działalnością obejmującą:

Stosownie do treści art. 4a pkt 28 u.p.d.o.p.,

ilekroć w ustawie jest mowa o pracach rozwojowych - oznacza to prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

W myśl art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r.- Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce,

prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

W celu skorzystania z ulgi na działalność badawczo-rozwojową, należy przeprowadzić analizę nakierowaną na zidentyfikowanie przejawów działalności gospodarczej, które mogą zostać uznane za działalność badawczo-rozwojową (tj. tych aktywności podatnika, które spełniają definicje wskazane w art. 4a pkt 26-28 u.p.d.o.p.).

Ustawodawca wprowadził definicję działalności badawczo-rozwojowej w art. 4a pkt 26 u.p.d.o.p., zgodnie z którą (jak już wyżej wskazano) przez działalność badawczo-rozwojową, należy rozumieć działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Kluczowe jest zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności - badania podstawowe i badania aplikacyjne zdefiniowane w art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 tej ustawy.

Z ustawowej definicji wynika zatem, że taka działalność musi mieć charakter twórczy. Posłużenie się tym sformułowaniem wskazuje, że działalność badawczo-rozwojowa to taka aktywność, która nastawiona jest na tworzenie nowych i oryginalnych rozwiązań, często o charakterze unikatowym, które nie mają odtwórczego charakteru. Jak podaje słownik języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność - zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy - mający na celu tworzenie, tworzyć - powodować powstanie czegoś). W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że "ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia". Zatem, twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.

Po drugie, z art. 4a pkt 26 u.p.d.o.p., wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi być podejmowana w systematyczny sposób. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN słowo systematyczny oznacza (i) robiący coś regularnie i starannie, (ii) o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, (iii) o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań; planowy, metodyczny. W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo "systematyczny" występuje w sformułowaniu "podejmowaną (działalność) w sposób systematyczny", a więc odnosi się do "działalności", czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem, słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Z powyższego wynika, że spełnienie kryterium "systematyczności" danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona ani też od istnienia planu co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

Po trzecie, taka działalność musi mieć określony cel, tj. powinna być nakierowana na zwiększenie zasobów wiedzy oraz ich wykorzystanie do tworzenia nowych zastosowań. Prowadząc działalność badawczo-rozwojową, przedsiębiorca rozwija specjalistyczną wiedzę oraz umiejętności, które może wykorzystać w ramach bieżących albo przyszłych projektów.

Pamiętać trzeba, że w ramach prac rozwojowych następuje połączenie wyników prac badawczych z wiedzą techniczną w celu wprowadzenia do produkcji nowego lub zmodernizowanego wyrobu, nowej technologii czy nowego systemu organizacji. Innymi słowy, prowadzone systematyczne prace opierają się na istniejącej wiedzy, uzyskanej w wyniku działalności badawczej oraz/lub doświadczeń praktycznych i mają na celu wytworzenie nowych materiałów, produktów lub urządzeń, inicjowanie nowych i znaczące udoskonalenie już istniejących procesów, systemów i usług. Podmioty gospodarcze zajmujące się działalnością badawczo-rozwojową realizują ją obok swojej działalności podstawowej (np. przedsiębiorstwa przemysłowe dysponujące własnym zapleczem badawczo-rozwojowym, laboratoria, zakłady i ośrodki badawczo-rozwojowe, działy badawczo-technologiczne, biura konstrukcyjne i technologiczne, zakłady rozwoju technik, biura studiów i projektów itp.). Prace rozwojowe nie obejmują rutynowych i okresowych zmian wprowadzanych do istniejących produktów, linii produkcyjnych, procesów wytwórczych, usług nawet jeśli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Co oznacza, że aktywność podatnika winna być nastawiona na tworzenie nowych i oryginalnych rozwiązań, często o charakterze unikatowym (które nie mają odtwórczego charakteru), związane z postępem naukowym, czy technologicznym.

Na powyższe kryteria wskazał także Minister Finansów w Objaśnieniach podatkowych z 15 lipca 2019 r. dotyczących preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej (dalej także: "Objaśnienia MF"), które w części 3.2.1. poświęcone są pojęciu działalności badawczo-rozwojowej, która znajduje zastosowanie m.in. do korzystania z ulgi badawczo-rozwojowej przewidzianej w art. 18d u.p.d.o.p. - co zostało wskazane w samej treści objaśnień (por. pkt 31 Objaśnień MF).

Zgodnie z Objaśnieniami MF, przez działalność twórczą należy rozumieć zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia, powstania czegoś, a twórczość działalności badawczo-rozwojowej przejawiać się może m.in.: opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.

Dodatkowo warto nadmienić, że walidacja (według Słownika języka polskiego PWN rozumiana jako ogół czynności mających na celu zbadanie odpowiedniości, trafności lub dokładności czegoś) nowego lub ulepszonego produktu/technologii/rozwiązań zwłaszcza w warunkach rzeczywistego funkcjonowania, gdzie głównym celem jest dalsze udoskonalenie techniczne, a których ostateczny kształt nie został określony została wyróżniona w Objaśnieniach MF jako typowe przejawy działalności twórczej w znaczeniu przyjmowanym dla potrzeb definicji prac badawczo-rozwojowych (por. pkt 36 Objaśnień MF).

Co więcej, jak podkreślono w Objaśnieniach MF, istotnym elementem tego rodzaju działalności jest kreatywna aktywność wynikająca z działalności człowieka.

Jak wskazano w Objaśnieniach MF (na co zwrócił już uwagę Organ powyżej), w świetle obowiązujących w Polsce znaczeń pojęcia "systematyczność", prowadzenie działalności w taki sposób może oznaczać realizację tego rodzaju działań:

- w znaczeniu pierwszym - w sposób stały, od dłuższego czasu (regularnie), bądź

- w znaczeniu drugim - w sposób uporządkowany, według pewnego systemu (planowo, metodycznie).

Dla potrzeb definicji działalności badawczo-rozwojowej, kryterium to należy rozumieć zgodnie z drugim znaczeniem. W świetle powyższego, oznacza to, że kryterium systematyczności jest spełnione, gdy działalność prowadzona jest w sposób uporządkowany, według pewnego systemu (metodycznie, zgodnie z planem).

Należy jeszcze raz zaakcentować, że trzecim kryterium uznania danej działalności za badawczo-rozwojową jest zwiększanie zasobów wiedzy (zgodnie z Objaśnieniami MF - pkt 43, to pojęcie odnosi się przede wszystkim do badań naukowych) lub wykorzystania istniejących zasobów wiedzy (na co nakierowane są przede wszystkim prace rozwojowe, obejmujące zdobywanie, łączenie i kształtowanie wiedzy) do tworzenia nowych zastosowań (nowych, zmienionych lub usprawnionych produktów, procesów lub usług).

Jednocześnie, jak zauważono w treści cytowanych Objaśnień MF, ustawodawca nie zdefiniował sformułowania "zwiększania zasobów wiedzy, jednak przyjąć można, że sformułowanie to należy rozumieć z perspektywy danego podatnika a kluczowym jest element celowościowy (tj. zwiększenie poziomu wiedzy oraz wykorzystanie jej do tworzenia nowych zastosowań), bez względu na to, czy zdobywana wiedza stanowić będzie nowość tylko z perspektywy danego podmiotu, albo czy po jej zastosowaniu będzie służyć wyłącznie jednemu podmiotowi, czy też znajdzie szersze zastosowanie (por. pkt 45 Objaśnień MF).

Podsumowując, zdaniem tut. Organu działalność Wnioskodawcy przedstawiona w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, realizowana w ramach Projektu B+R, stanowi/będzie stanowić działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 4a pkt 26-28 u.p.d.o.p.

Na podstawie art. 18d ust. 2 u.p.d.o.p., za koszty kwalifikowane uznaje się:

1) poniesione w danym miesiącu należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu;

1a) poniesione w danym miesiącu należności z tytułów, o których mowa w art. 13 pkt 8 lit. a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na wykonanie usługi w zakresie działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w całości czasu przeznaczonego na wykonanie usługi na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło w danym miesiącu;

W myśl art. 18d ust. 3 u.p.d.o.p.,

za koszty kwalifikowane uznaje się także dokonywane w danym roku podatkowym, zaliczane do kosztów uzyskania przychodów, odpisy amortyzacyjne od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wykorzystywanych w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, z wyłączeniem samochodów osobowych oraz budowli, budynków i lokali będących odrębną własnością.

Zgodnie z art. 18d ust. 5 u.p.d.o.p.,

koszty kwalifikowane podlegają odliczeniu, jeżeli nie zostały podatnikowi zwrócone w jakiejkolwiek formie lub nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym.

W myśl art. 18d ust. 6 u.p.d.o.p.

podatnikowi, który w roku podatkowym korzysta ze zwolnień podatkowych, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 lub 34a, prawo do odliczenia przysługuje jedynie w odniesieniu do kosztów kwalifikowanych, które nie są przez podatnika uwzględniane w kalkulacji dochodu zwolnionego z podatku na podstawie tych przepisów.

Artykuł 18d ust. 7 u.p.d.o.p., kwota kosztów kwalifikowanych nie może przekroczyć:

odliczenia dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono koszty kwalifikowane. W przypadku gdy podatnik poniósł za rok podatkowy stratę albo wielkość dochodu podatnika jest niższa od kwoty przysługujących mu odliczeń, odliczenia - odpowiednio w całej kwocie lub w pozostałej części - dokonuje się w zeznaniach za kolejno następujące po sobie sześć lat podatkowych następujących bezpośrednio po roku, w którym podatnik skorzystał lub miał prawo skorzystać z odliczenia. Dokonując odliczenia, o którym mowa w zdaniu drugim, uwzględnia się kwoty pomniejszeń, o których mowa w art. 18db ust. 1.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p.,

kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Należy także zwrócić uwagę na brzmienie przepisu art. 9 ust. 1b u.p.d.o.p., zgodnie z którym,

podatnicy prowadzący działalność badawczo-rozwojową, którzy zamierzają skorzystać z odliczenia, o którym mowa w art. 18d, są obowiązani w ewidencji, o której mowa w ust. 1, wyodrębnić koszty działalności badawczo-rozwojowej.

W tym miejscu należy wskazać, że zgodnie z zasadą przyjętą w orzecznictwie, jak i w doktrynie prawa podatkowego, ulgi podatkowe, w tym ulga badawczo-rozwojowa, są wyjątkiem od zasady równości i powszechności opodatkowania, tak więc przepisy regulujące prawo do ulgi winny być interpretowane ściśle.

Mając na uwadze powołane powyżej przepisy należy stwierdzić, że aby podatnikowi podatku dochodowego od osób prawnych przysługiwało prawo odliczenia w zeznaniu podatkowym kosztów kwalifikowanych poniesionych w danym roku podatkowym powinny być łącznie spełnione następujące warunki:

- podatnik poniósł koszty na działalność badawczo-rozwojową,

- koszty na działalność badawczo-rozwojową stanowiły dla podatnika koszty uzyskania przychodów w rozumieniu ustawy o CIT,

- koszty na działalność badawczo-rozwojową mieszczą się w zamkniętym katalogu kosztów kwalifikowanych określonym przepisami art. 18d ust. 2-3 ustawy o CIT,

- ww. koszty uzyskania przychodów stanowiły koszty kwalifikowane w rozumieniu ustawy o CIT, przy czym, jeżeli koszty kwalifikowane zostały poniesione w ramach badań podstawowych, badania te były prowadzone na podstawie umowy lub porozumienia z jednostką naukową w rozumieniu odrębnych przepisów,

- jeżeli w roku podatkowym prowadził działalność na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia/decyzji o wsparciu, prawo do odliczenia przysługuje jedynie w odniesieniu do kosztów kwalifikowanych, które nie są przez podatnika uwzględniane w kalkulacji dochodu zwolnionego z podatku na podstawie zezwolenia/decyzji o wsparciu,

- w ewidencji, o której mowa w art. 9 ust. 1b ustawy o CIT, podatnik wyodrębnił koszty działalności badawczo-rozwojowej,

- podatnik wykazał w zeznaniu podatkowym koszty kwalifikowane podlegające odliczeniu,

- kwota odliczonych kosztów kwalifikowanych nie przekroczyła limitów określonych w ustawy o CIT,

- koszty kwalifikowane nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie lub nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym.

Wskazać należy, że przepisy podatkowe dają możliwość uznania za koszty kwalifikowane m.in. należności z tytułu wynagrodzeń pracownika, który realizuje wskazany cel, tj. wykonuje prace badawczo-rozwojowe. Istotne jest aby pracownik faktycznie wykonywał zadania będące realizacją prac badawczo-rozwojowych, wówczas wynagrodzenie takiego pracownika oraz koszty świadczeń poniesionych na jego rzecz będą mogły stanowić dla Wnioskodawcy koszt kwalifikowany w całości.

Zatem, w przypadku gdy pracownik w ramach świadczonej pracy wykonuje obowiązki nie tylko związane z działalnością badawczo-rozwojową, zasadnym jest wyodrębnienie (wyłączenie z ulgi badawczo-rozwojowej) tej części wynagrodzenia oraz świadczeń wypłaconych pracownikom zajmującym się działalnością badawczo-rozwojową, a także składek od tych przychodów, określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, która nie jest związana z realizacją działalności badawczo-rozwojowej.

Należy podkreślić, że ustawodawca nie narzucił przedsiębiorcom formy podziału/wyodrębnienia. Wybór sposobu udokumentowania tych wydatków pozostawiony został podatnikom, którzy prowadzą działalność badawczo-rozwojową. Dlatego, wskazane jest, aby dla celów dowodowych, ewidencja czasu pracy, poświęconego przez pracowników na działalność badawczo-rozwojową, była prowadzona przez podatnika korzystającego z ulgi.

Dodatkowo wskazać należy, że w komunikacie Ministerstwa Finansów z dnia 18 maja 2017 r. o Uldze B+R zostało wyraźnie wskazane, że (...) prowadzenie tego rodzaju ewidencji przewidziane jest wprost w propozycji legislacyjnej przedstawionej w "projekcie ustawy o zmianie niektórych ustaw w celu poprawy otoczenia prawnego działalności innowacyjnej". Ustawodawca proponuje tam, aby wynagrodzenia i składki stanowiły koszty kwalifikowane (stanowiące bazę do wyliczenia ulgi B+R) - w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika.

Stosownie do art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2024 r. poz. 226 z późn. zm., z późn. zm., dalej: "u.p.d.o.f."):

za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

W tym miejscu zauważyć należy, że wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki i nagrody zostały wymienione wprost w art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, jako przychody ze stosunku pracy, a zatem mieszczą się w katalogu kosztów kwalifikowanych, o których mowa w art. 18d ust. 2 pkt 1 u.p.d.o.p.

Natomiast, użyty w art. 12 ust. 1 u.p.d.o.f., zwrot "w szczególności" oznacza, że poszczególne kategorie przychodów zostały wymienione jedynie przykładowo. Zatem, ww. katalog jest katalogiem otwartym. Przychodem ze stosunku pracy i stosunków pokrewnych są więc wszelkiego rodzaju wypłaty i świadczenia skutkujące u podatnika powstaniem przysporzenia majątkowego, mające swoje źródło w łączącym pracownika z pracodawcą stosunku pracy lub stosunku pokrewnym.

Wskazać również należy, że od 1 stycznia 2018 r., przepisy podatkowe dają możliwość uznania za koszty kwalifikowane, poza należnościami z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz sfinansowanych przez płatnika składek z tytułu tych należności określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (w myśl art. 18d ust. 2 pkt 1 u.p.d.o.p.), należności z tytułów, o których mowa w art. 13 pkt 8 lit. a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, oraz sfinansowanych przez płatnika składek z tytułu tych należności określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (w myśl art. 18d ust. 2 pkt 1a u.p.d.o.p.).

Zgodnie z art. 13 pkt 8 lit. a u.p.d.o.f.:

za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się przychody z tytułu wykonywania usług, na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło, uzyskiwane wyłącznie od osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą, osoby prawnej i jej jednostki organizacyjnej oraz jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, -z wyjątkiem przychodów uzyskanych na podstawie umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej oraz przychodów, o których mowa w pkt 9.

Zatem, koszty kwalifikowane prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej stanowią wydatki na wynagrodzenia osób z którymi zawarta została umowa zlecenia i umowa o dzieło, a którzy wykonują określone prace w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na wykonanie usługi w zakresie działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w całości czasu przeznaczonego na wykonanie usługi na podstawie umowy zlecenia i o dzieło w danym miesiącu.

Odnosząc się do kosztów nabycia materiałów i surowców należy odwołać się do art. 18d ust. 2 pkt 2 u.p.d.o.p., który stanowi, że warunkiem uznania wydatków na nabycie materiałów i surowców jest ich bezpośredni związek z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową. Przepisy omawianej ustawy podatkowej nie precyzują co należy rozumieć pod pojęciem materiałów i surowców. Zatem, przyjmuje się, że materiały i surowce, w przypadku których istnieje możliwość ich przypisania do działalności badawczo-rozwojowej, uznaje się za koszty kwalifikowane w ramach ww. działalności.

Jeżeli chodzi o pojęcie "surowce", w związku z brakiem definicji przedmiotowego pojęcia na gruncie przepisów podatkowych i rachunkowych, dla celów ustalania zakresu zastosowania ulgi posłużyć należy się znaczeniem pojęcia "surowce" funkcjonującym na gruncie języka powszechnego, gdzie "surowce" to "materiały naturalne pochodzenia zwierzęcego, roślinnego lub mineralnego, służące do wytwarzania jakichś produktów lub energii" (www.sjp.pwn.pl).

Z kolei w zakresie interpretacji pojęcia "materiały", odwołać należy się do interpretacji przedmiotowego pojęcia funkcjonującej na gruncie przepisów ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2023 r. poz. 120 z późn. zm.). W świetle art. 3 ust. 1 pkt 19 ustawy o rachunkowości, materiały to składniki majątku zużywane na własne potrzeby.

Powyższy pogląd znajduje również potwierdzenie w doktrynie, gdzie podkreśla się, że materiały to "składniki majątku inicjujące realizację całego cyklu operacyjnego, które jednostka nabywa w celu ich całkowitego zużycia na własne potrzeby, w tym m.in. na potrzeby wytwarzania produktów, świadczenia usług czy realizacji działalności ogólnoadministracyjnej. Do materiałów zaliczyć można także pewne składniki majątkowe wytwarzane przez jednostkę we własnym zakresie (zazwyczaj w ramach działalności pomocniczej), a także różnego rodzaju odzyski, posiadające wartość użytkową, a pochodzące np. z likwidowanych środków trwałych, inwentarz żywy przeznaczony do uboju, części zamienne, półfabrykaty obcej produkcji, paliwa, opakowania itp." (Walińska Ewa (red.), Bek–Gaik Bogusława, Bojanowski Witold, Czajor Agnieszka, Czajor Przemysław, Gad Jacek, Idzikowska Gabriela, Janicka Anna, Jurewicz Anna, Kalinowski Jacek, Kuczyńska Iga, Mariański Adam, Michalak Marcin, Turzyński Mikołaj, Walińska Anna, Wencel Agnieszka, Wiatr Michał, Ustawa o rachunkowości. Komentarz, Wolters Kluwer, 2016).

W tym miejscu zauważyć należy, że surowcami i materiałami w znaczeniu przywołanym powyżej mogą być w istocie aktywa bezpośrednio związane z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową.

Za koszty kwalifikowane należy uznać również ekspertyzy, opinie, usługi doradcze i usługi równorzędne, nabycie wyników badań naukowych, które są świadczone lub wykonywane jednocześnie:

- na podstawie umowy przez podmiot, o którym mowa w art. 7 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-8 Prawa o szkolnictwie wyższym i nauce,

- na potrzeby prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej.

Stosownie do art. 18d ust. 2 pkt 4 u.p.d.o.p., za koszty kwalifikowane uznaje się, także odpłatne korzystanie z aparatury naukowo-badawczej wykorzystywanej wyłącznie w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, jeżeli to korzystanie nie wynika z umowy zawartej z podmiotem powiązanym z podatnikiem w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4.

Kosztami kwalifikowanymi mogą być również - zgodnie z cytowanym wyżej art. 18d ust. 3 u.p.d.o.p. - dokonywane w roku podatkowym, zaliczane do kosztów uzyskania przychodów, odpisy amortyzacyjne od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wykorzystywanych w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, z wyłączeniem samochodów osobowych oraz budowli, budynków i lokali będących odrębną własnością.

Zatem, istnieje możliwość zaliczenia do kosztów kwalifikowanych odpisów amortyzacyjnych dokonywanych od środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych, jeżeli będą one rzeczywiście wykorzystywane do działalności badawczo-rozwojowej.

Natomiast, jeżeli będą służyć one bieżącej działalności, odpisy amortyzacyjne od tych środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych nie stanowią kosztów kwalifikowanych.

Wyjaśnić zatem należy, że odpisy amortyzacyjne od środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych, w całości stanowią koszt kwalifikowany, w myśl ww. przepisu, jeżeli składniki te są rzeczywiście wykorzystywane jedynie do działalności badawczo-rozwojowej. Natomiast, w sytuacji, gdy ww. składniki będą częściowo wykorzystywane do działalności badawczo-rozwojowej, a częściowo do bieżącej działalności, to w takim przypadku koszty odpisów amortyzacyjnych będą stanowić koszty kwalifikowane, tylko w takiej części, w jakiej środki trwałe i wartości niematerialne i prawne będą służyć prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej.

Zatem, Państwa stanowisko, zgodnie z którym Spółka może dokonać odliczenia na podstawie art. 18d ust. 1 ustawy o CIT, kosztów kwalifikowanych wymienionych w art. 18d ust. 2-3 ustawy o CIT, dotyczących działalności odbywającej się w ramach procesu realizacji Projektu B+R przedstawionego w opisie stanu faktycznego, jako działalności stanowiącej działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 4a pkt 26 ustawy o CIT, jest prawidłowe.

Ad. 2

Zgodnie z art. 9 ust. 1 u.p.d.o.p.,

podatnicy są obowiązani do prowadzenia ewidencji rachunkowej, zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający określenie wysokości dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy, a także do uwzględnienia w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych informacji niezbędnych do obliczenia wysokości odpisów amortyzacyjnych zgodnie z przepisami art. 16a-16m.

Z kolei, w myśl art. 13 ust. 1 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (tekst jedn.: Dz. U. z 2023 r. poz. 120 z późn. zm.),

Księgi rachunkowe obejmują zbiory zapisów księgowych, obrotów (sum zapisów) i sald, które tworzą:

Jednocześnie, zgodnie z art. 16 ust. 1 ustawy o rachunkowości,

konta ksiąg pomocniczych zawierają zapisy będące uszczegółowieniem i uzupełnieniem zapisów kont księgi głównej. Prowadzi się je w ujęciu systematycznym jako wyodrębniony system ksiąg, kartotek (zbiorów kont), komputerowych zbiorów danych, uzgodniony z saldami i zapisami na kontach księgi głównej.

Przywołane regulacje nakładają na podatnika, chcącego skorzystać z ulgi badawczo-rozwojowej, obowiązek wyodrębnienia kosztów ponoszonych w związku z działalnością badawczo-rozwojową w rozumieniu u.p.d.o.p. Ustawa nie precyzuje jednak, w jaki sposób to wyodrębnienie powinno zostać wykonane. Wyodrębnienie kosztów na działalność badawczo-rozwojowej w ewidencji rachunkowej ma być podstawą do kalkulacji ulgi badawczo-rozwojowej.

Zatem, podatnik ma obowiązek dokonać wyodrębnienia w taki sposób, aby możliwe było zidentyfikowanie kosztów kwalifikowanych, dających prawo do skorzystania z ulgi w kwocie odpowiedniej dla danej kategorii.

W związku z powyższym, dla określenia możliwości skorzystania z ulgi na działalność badawczo-rozwojową, istotne będzie prowadzenie działalności, która spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu u.p.d.o.p., oraz posiadanie wyodrębnionej ewidencji kosztów kwalifikowanych.

Odnosząc przedstawione uregulowania prawne na grunt analizowanej sprawy, stwierdzić należy, że fakt posiadania wyodrębnionej ewidencji pozabilansowej kosztów kwalifikowanych opisanej w stanie faktycznym spełnia warunki prowadzenia ewidencji określonej art. 9 ust. 1b ustawy o CIT i tym samym uprawnia Państwa do skorzystania z ulgi B+R, tj. odliczenia, o którym mowa w art. 18d ust. 1 ustawy o CIT.

Państwa stanowisko w ww. zakresie, jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

- W zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 1, dotyczącego uznania za koszty kwalifikowane wynagrodzenia za czas usprawiedliwionej nieobecności pracownika w związku z urlopem lub chorobą, zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

- Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

- Interpretacja dotyczy stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w części dotyczącej zdarzenia przyszłego - stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

POUCZENIE o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 z późn. zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

POUCZENIE o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - (tekst jedn.: Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 z późn. zm.; dalej jako "p.p.s.a.").

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 p.p.s.a.). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 p.p.s.a.):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 p.p.s.a.), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a p.p.s.a.).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a p.p.s.a.).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 z późn. zm.).