0111-KDIB1-3.4010.314.2020.1.IM - Ulga inwestycyjna w CIT.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2020 r. poz. 1325 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 10 lipca 2020 r. (data wpływu 15 lipca 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy:

* w celu kalkulacji dochodu zwolnionego z opodatkowania p.d.o.p. na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34a Ustawy o p.d.o.p. Spółka powinna uwzględnić całość przychodów osiąganych ze sprzedaży Wyrobów Gotowych oraz całość kosztów związanych z ich produkcją, bez konieczności wyodrębnienia organizacyjnego działalności Spółki związanej z magazynowaniem surowca,

* w celu kalkulacji dochodu zwolnionego z opodatkowania p.d.o.p. na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34a Ustawy o p.d.o.p. Spółka powinna uwzględnić całość przychodów osiąganych ze sprzedaży Wyrobów Gotowych oraz całość kosztów związanych z ich produkcją, bez konieczności wyodrębnienia organizacyjnego działalności elektrowni wiatrowej należącej do Spółki

- jest nieprawidłowe.

W dniu 15 lipca 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy:

* w celu kalkulacji dochodu zwolnionego z opodatkowania p.d.o.p. na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34a Ustawy o p.d.o.p. Spółka powinna uwzględnić całość przychodów osiąganych ze sprzedaży Wyrobów Gotowych oraz całość kosztów związanych z ich produkcją, bez konieczności wyodrębnienia organizacyjnego działalności Spółki związanej z magazynowaniem surowca,

* w celu kalkulacji dochodu zwolnionego z opodatkowania p.d.o.p. na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34a Ustawy o p.d.o.p. Spółka powinna uwzględnić całość przychodów osiąganych ze sprzedaży Wyrobów Gotowych oraz całość kosztów związanych z ich produkcją, bez konieczności wyodrębnienia organizacyjnego działalności elektrowni wiatrowej należącej do Spółki.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca - (dalej: "Wnioskodawca" lub "Spółka") jest spółką kapitałową podlegającą nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Podstawowa działalność Spółki podlega na przetwarzaniu zbóż oraz produkcji mąki i wyrobów mącznych. Ponadto Wnioskodawca notuje przychody z przechowywania płodów rolnych, hurtowej sprzedaży płodów rolnych oraz świadczenia usług wspomagających produkcję roślinną.

Spółka uzyskała decyzję o wsparciu nr (...) z 31 grudnia 2019 r. (dalej: "Decyzja" lub "DoW"), o której mowa w ustawie o WNI.

Decyzja została wydana na prowadzenie działalności gospodarczej rozumianej jako działalność produkcyjna, handlowa i usługowa, w zakresie określonych wyrobów wymienionych w DoW, poprzez wskazanie odpowiednich pozycji klasyfikacji, o której mowa w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 4 września 2015 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU), (dalej: PKWIU):

* 10.61 (produkty przemiału zbóż);

* 52.10 (magazynowanie i przechowywanie towarów).

W ramach działalności prowadzonej na terenie wskazanym w DoW Spółka produkuje i sprzedaje wyroby gotowe mieszczące się w ramach klasyfikacji wskazanej powyżej (dalej: "Wyroby Gotowe"), tj. w szczególności mąki pszenne i żytnie, produkty paszowe (m.in. otręby pszenne, otręby pszenne wymiałowe, otręby żytnie).

Powyższe produkty są wytwarzane w ramach działalności prowadzonej na podstawie DoW (tj. przedmiotowo zgodnej z zakresem PKWiU wskazanym w Decyzji) oraz na terenie określonym w DoW. W konsekwencji sprzedaż Wyrobów Gotowych generuje przychody objęte zwolnienie z p.d.o.p. na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy o p.d.o.p.

W każdym przypadku proces produkcyjny Wyrobów Gotowych jest dokonywany na terenie zakładu produkcyjnego Spółki zlokalizowanego na terenie nieruchomości wskazanych w treści Decyzji o wsparciu.

Z uwagi na niewystarczające możliwości (tj. ograniczoną powierzchnię magazynową) oraz ze względów logistycznych, Spółka po nabyciu surowca produkcyjnego składuje go częściowo w magazynach, zlokalizowanych poza terenem oznaczonym w DoW. Magazyny nie są własnością Spółki (są użytkowane przez Spółkę na podstawie umów dzierżawy lub pozostają własnością kontrahentów Spółki). Następnie, surowiec w ilości odpowiadającej zapotrzebowaniu produkcyjnemu w danym okresie lub w przypadku zwolnienia się powierzchni magazynowej w zakładzie produkcyjnym Wnioskodawcy, jest transportowany bezpośrednio do zakładu produkcyjnego na terenie określonym w DoW, celem dalszej obróbki, tj. jest wykorzystywany w procesie produkcji Wyrobów Gotowych. W magazynach zlokalizowanych poza terenem wskazanym w treści Decyzji składowane są także materiały nieprodukcyjne (np. pszenżyto, owies, rzepak).

W magazynach zlokalizowanych poza terenem wskazanym w DoW nie jest realizowany żaden etap głównego procesu produkcyjnego wyrobów. Zdarza się jednak, że ze względu na przyczyny uzasadnione biznesowo, np. w przypadku nadmiaru surowca składowanego w magazynach, z magazynów zlokalizowanych poza terenem wskazanym w DoW Spółka dokonuje odsprzedaży składowanych w nim surowców na rzecz kontrahentów zewnętrznych bez ich uprzedniego przetworzenia. Zamówienia na tego rodzaju surowiec wpływają od odbiorców zewnętrznych do zakładu Spółki zlokalizowanego na terenie określonym w treści DoW. W magazynach zlokalizowanych poza terenem wskazanym w Decyzji, odbywa się jednie wydanie zbędnego surowca (pozostałe elementy procesu sprzedaży, takie jak zapłata za surowiec, wystawienie faktury, udokumentowanie sprzedaży itp. mają miejsce w zakładzie produkcyjnym Spółki na terenie wskazanym w DoW).

Spółka kwalifikuje przychody z odsprzedaży nieprzetworzonego surowca jako przychód niekorzystający ze zwolnienia z p.d.o.p., o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy o p.d.o.p.

Wnioskodawca jest również właścicielem elektrowni wiatrowej znajdującej się poza terenem określonym w DoW, w najbliższym sąsiedztwie zakładu produkcyjnego. Elektrownia wytwarza energię wykorzystywaną przez Spółkę w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, w szczególności zasila zakład produkcyjny znajdujący się na terenie określonym w DoW, umożliwiając w ten sposób jego prawidłowe funkcjonowanie. Wnioskodawca podkreśla, że prowadzona przez niego działalność jest energochłonnym rodzajem działalności, stąd też wysoce uzasadnione jest wytwarzanie energii elektrycznej we własnym zakresie. Jednocześnie, Spółka wskazuje, że niemal 100% wytworzonej energii elektrycznej zużywane jest na jej własne potrzeby, tj. do produkcji wyrobów gotowych.

Niemniej sporadycznie zdarza się, że elektrownia produkuje nadmierną ilość energii elektrycznej, której Spółka nie jest w stanie spożytkować na własne potrzeby. W takiej sytuacji Spółka odsprzedaje odbiorcom zewnętrznym pozyskane nadwyżki energii i odprowadza je do zewnętrznej sieci elektroenergetycznej. Na terenie, gdzie zlokalizowana jest elektrownia wiatrowa (tj. na terenie poza obszarem wskazanym w DoW) odbywa się wyłącznie produkcja energii elektrycznej. Cała kompleksowa obsługa procesu sprzedaży nadwyżek energii (np. kontakt z odbiorcami, zapłata za energię, udokumentowanie transakcji sprzedaży itp.) jest dokonywana przez pracowników stacjonujących w zakładzie Spółki zlokalizowanym na terenie określonym w DoW). Spółka kwalifikuje przychody ze sprzedaży nadwyżek energii jako przychód niekorzystający ze zwolnienia z p.d.o.p., o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy o p.d.o.p.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

1. Czy w celu kalkulacji dochodu zwolnionego z opodatkowania p.d.o.p. na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34a Ustawy o p.d.o.p. Spółka powinna uwzględnić całość przychodów osiąganych ze sprzedaży Wyrobów Gotowych oraz całość kosztów związanych z ich produkcją, bez konieczności wyodrębnienia organizacyjnego działalności Spółki związanej z magazynowaniem surowca?

2. Czy w celu kalkulacji dochodu zwolnionego z opodatkowania p.d.o.p. na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34a Ustawy o p.d.o.p. Spółka powinna uwzględnić całość przychodów osiąganych ze sprzedaży Wyrobów Gotowych oraz całość kosztów związanych z ich produkcją, bez konieczności wyodrębnienia organizacyjnego działalności elektrowni wiatrowej należącej do Spółki?

Zdaniem Wnioskodawcy, w celu kalkulacji dochodu zwolnionego z opodatkowania p.d.o.p. na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34a Ustawy o p.d.o.p. Spółka powinna uwzględnić całość przychodów osiąganych ze sprzedaży Wyrobów Gotowych oraz całość kosztów związanych z ich produkcją, bez konieczności wyodrębnienia organizacyjnego działalności Spółki związanej z magazynowaniem surowca.

UZASADNIENIE stanowiska Wnioskodawcy

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o p.d.o.p., przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód stanowiący sumę dochodu osiągniętego z zysków kapitałowych oraz dochodu osiągniętego z innych źródeł przychodów.

Jak wynika natomiast z art. 3 ustawy WNI, wsparcie na realizację nowej inwestycji, jest udzielane w formie zwolnienia od podatku dochodowego, na zasadach określonych odpowiednio w przepisach o podatku dochodowym od osób prawnych albo w przepisach o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stosownie natomiast do art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy o p.d.o.p., wolne od podatku są dochody podatników, z zastrzeżeniem ust. 4-6d, uzyskane z działalności gospodarczej określonej w DoW, o której mowa w ustawie o WNI, przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami.

Z kolei, zgodnie z art. 17 ust. 4ustawy o p.d.o.p., zwolnienia podatkowe, o którym mowa w ust. 1 pkt 34a, przysługuje podatnikowi wyłącznie z tytułu dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie określonym w DoW.

Zgodnie z powyższym, ze zwolnienia podatkowego korzysta dochód osiągnięty z działalności prowadzonej na terenie określonym w DoW, w zakresie określonym w decyzji. Zdaniem Wnioskodawcy, powyższe przepisy nie przewidują zwolnienia z opodatkowania p.d.o.p. jedynie czynności wykonywanych na terenie określonym w DoW, ale całą działalność gospodarczą, co niewątpliwie jest pojęciem szerszym.

Zgodnie natomiast z art. 17 ust. 6a ustawy o p.d.o.p.: w przypadku prowadzenia przez przedsiębiorcę działalności gospodarczej również poza terenem specjalnej strefy ekonomicznej określonym w zezwoleniu lub terenem określonym w decyzji o wsparciu, działalność prowadzoną na terenie strefy lub na terenie określonym w decyzji o wsparciu wydziela się organizacyjnie, a wielkość zwolnienia określa się w oparciu o przychody i koszty uzyskania przychodów jednostki organizacyjnej prowadzącej działalność określoną w zezwoleniu lub w decyzji o wsparciu.

Wnioskodawca zwraca w tym miejscu uwagę, że przepisy ustawy o p.d.o.p., ustawy o WNI oraz rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 28 sierpnia 2018 r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej niektórym przedsiębiorcom na realizację nowych inwestycji (dalej: Rozporządzenie) nie definiują pojęcia "działalności prowadzonej na terenie strefy" czy "terenie określonym w decyzji o wsparciu". W praktyce gospodarczej złożoność i wysoka specjalizacja procesów produkcyjnych przy prowadzeniu działalności na terenie SSE/terenie określonym w DoW niejednokrotnie prowadzi do tego, że konieczne jest wykonanie pewnych czynności terytorialnie poza tym terenem. W konsekwencji, w ocenie Spółki dla oceny możliwości skorzystania ze zwolnienia z art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy o p.d.o.p. nie powinien mieć zastosowania wymóg, aby cały proces produkcyjny/cała działalność danego podmiotu gospodarczego na każdym etapie i w odniesieniu do każdego użytego materiału czy usługi odbywała się w granicach DoW (tj. na jej geograficznie wyznaczonym terenie).

Z przytoczonego powyżej art. 17 ust. 6a ustawy o p.d.o.p. wynika konieczność wydzielenia organizacyjnego takiej działalności, która prowadzona jest poza SSE/terenem określonym w DoW. W ocenie Spółki przepis ten nie dotyczy sytuacji, w której proces produkcyjny prowadzony jest na terenie SSE/terenie określonym w DoW, a w jego trakcie część czynności jest wykonywania poza terenem SSE/terenem określonym w DoW lub część surowców/materiałów/energii pochodzi spoza terenu SSE / terenu określonego w DoW. Zdaniem Spółki wykonywanie poszczególnych czynności, które można uznać za działalność pomocniczą poza terenem SSE/terenem określonym w DoW, nie powinno wpłynąć na konieczność ich organizacyjnego wydzielenia. Potwierdzają to m.in. wyroki Naczelnego Sądu Administracyjnego (dalej: NSA) z 19 listopada 2014 r. (II FSK 2750/12) oraz z 10 września 2015 r. (II FSK 1766/13). Spółka zaznacza, iż powołane wyroki dotyczą kwestii korzystania przez podmiot strefowy z usług podwykonawców zlokalizowanych poza SSE, niemniej jednak poruszają istotną - także w analizowanej sprawie - kwestię działalności pomocniczej. W sprawach będących przedmiotem wyroków ma miejsce sytuacja, gdzie część procesu produkcyjnego/część działalności jest wykonywana poza SSE. W orzeczeniach tych, skład orzekający podkreślił, że, biorąc pod uwagę przepisy regulujące działalność w SSE (tj. przepisy o brzmieniu analogicznym do przepisów regulujących działalność prowadzoną na podstawie Decyzji o Wsparciu), dla skorzystania z preferencji w formie zwolnienia z opodatkowania p.d.o.p., nie jest konieczne, aby cały proces produkcyjny odbywał się na terenie strefy. Jednocześnie skład orzekający określił, że wykonanie poszczególnych czynności poza terenem SSE/nabycie surowców spoza SSE nie wyklucza możliwości zakwalifikowania przychodu uzyskanego ze sprzedaży wyprodukowanego przy ich wykorzystaniu wyrobu w całości do przychodu zwolnionego, pod warunkiem, że czynności te stanowią działalność pomocniczą.

Biorąc pod uwagę powyższe, dla oceny możliwości korzystania z towarów ( materiałów / surowców / usług spoza SSE) terenu określonego w DoW bez konsekwencji w postaci utraty możliwości zakwalifikowania przychodu uzyskanego ze sprzedaży wyprodukowanego przy ich wykorzystaniu wyrobu w całości do przychodu zwolnionego i kosztów wytworzenia tego wyrobu w całości do kosztów działalności zwolnionej, istotne jest w ocenie Wnioskodawcy ustalenie charakteru czynności wykonywanych poza terenem określonym w DoW z perspektywy ich kwalifikacji jako działalności pomocniczej.

Przepisy ustawy o p.d.o.p. oraz przepisy regulujące prowadzenie działalności na terenie SSE / terenie określonym w DoW nie definiują pojęcia działalności pomocniczej. W związku z tym Spółka chciałaby posłużyć się definicja zawartą w Rozporządzeniu Rady (EWG) nr 696/93 z dnia 15 marca 1993 r. w sprawie jednostek statystycznych do celów obserwacji i analizy systemu produkcyjnego we Wspólnocie (Dz. U.UE. L 93.76.1, dalej: "Rozporządzenie EWG"). Zgodnie z treścią Rozporządzenia EWG działalność pomocnicza w ramach danej jednostki prowadzona jest w celu umożliwienia lub ułatwienia produkcji określonych towarów i usług przez daną jednostkę na rzecz stron trzecich. Produkty działalności pomocniczej nie są jako takie dostarczane stronom trzecim. Dodatkowo, zgodnie z pkt B pkt 1 Sekcji IV Rozporządzenia EWG, za działalność pomocniczą uznaje się taką działalność, która spełnia wszystkie następujące warunki:

Ponadto, zgodnie z pkt B pkt 1 Sekcji IV Rozporządzenia EWG (...) regułą jest, że ponieważ procesy produkcyjne zwykle nie mogą istnieć bez wsparcia określonej liczby rodzajów działalności pomocniczej, te rodzaje działalności pomocniczej nie powinny być wydzielane w odrębne jednostki, nawet jeżeli są prowadzone przez odrębną osobę prawną lub w odrębnym miejscu i nawet gdy prowadzona jest dla nich odrębna rachunkowość. Ponadto działalność pomocnicza nie może być uwzględniana przy klasyfikacji działalności jednostki, przez którą ta działalność pomocnicza jest prowadzona.

Biorąc pod uwagę powyższą definicję działalności pomocniczej, w ocenie Spółki, działalność magazynowa poza terenem wskazanym w DoW, wliczając także sprzedaż części surowca może zostać uznana za działalność pomocniczą, gdyż:

Wnioskodawca zwraca uwagę, że powyższe stanowisko zostało potwierdzone w orzecznictwie sądów administracyjnych, wydanych co prawda na gruncie przepisów regulujących działalność prowadzoną na terenie SSE, niemniej mających również zastosowanie w przedmiotowej sprawie, ze względu na zastosowanie w ustawnie o WNI tożsamych instrumentów wsparcia i analogiczne brzmienie przepisów. Zgodnie np. ze stanowiskiem składu orzekającego zawartym w wyroku NSA z 15 grudnia 2011 r., sygn. II FSK 1139/10 (...) przy braku definicji ustawowej "wyrobu wytworzonego na terenie strefy ekonomicznej" dokonując oceny, czy w świetle treści art. 17 ust. 1 pkt 34 u.p.d.o.p. dany wyrób może zostać objęty zwolnieniem podatkowym, w każdym przypadku niezbędne jest między innymi ustalenie, czy czynności faktycznie wykonane poza strefq zostały przeprowadzone przez podmiot korzystający ze zwolnienia na podstawie przepisów strefowych, czy istnieje ścisły, funkcjonalny i nierozerwalny związek pomiędzy "czynnościami podstawowymi", to jest wykonanymi na terenie strefy a "czynnościami pomocniczymi" wykonanymi poza strefą. W konsekwencji, jeżeli w wyniku tak przeprowadzonej oceny okaże się, że "czynności pomocnicze" zostały wykonane przez ten sam podmiot korzystający ze zwolnienia strefowego oraz są one niezbędne do całościowego wytworzenia wyrobu w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, to czynności takie należy traktować jako działalność pomocnicza niezbędna do realizacji zakresu działalności gospodarczej, objętej zwolnieniem na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34a u.p.d.o.p.

Biorąc pod uwagę powyższe, zdaniem Wnioskodawcy, wykonywane przez Spółkę czynności na terenie określonym w DoW spełniają kryteria uznania jej za działalność pomocniczą. Są one bowiem wykonane przez Spółkę, tj. podmiot, który na podstawie DoW jest uprawniony do korzystania ze zwolnienia, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34a oraz są niezbędne do całościowego wytworzenia Wyrobów Gotowych w ramach prowadzonej działalności gospodarczej na terenie określonym w Decyzji. Spółka jeszcze raz podkreśla, że składowanie surowca w magazynach zlokalizowanych poza terenem wskazanym w Decyzji, jest integralnym elementem procesu produkcji mąki i paszy, a tym samym jest ściśle i nierozerwalnie związany z podstawową działalnością Spółki prowadzoną na terenie określonym w DoW. Jednocześnie, czynności wykonywane w magazynach zlokalizowanych poza terenem określonym w DoW mają pomocniczy (akcesoryjny) charakter, m.in. z uwagi na to, że udział tych czynności w ramach całościowego procesu produkcji Wyrobów Gotowych jest niewielki i stanowią one jedynie uzupełnienie działalności produkcyjnej prowadzonej przez Spółkę na terenie określonym w DoW. Dodatkowo, Spółka podkreśla, że czynności wykonywane w magazynach są na tyle sprzężone z głównym procesem produkcji na terenie określonym w DoW, że nie byłyby w ogóle realizowane, gdyby Spółka nie prowadziła podstawowej działalności produkcyjnej na terenie określonym w DoW.

Ponadto, Wnioskodawca wskazuje, że magazynowanie służy wyłącznie Spółce, nie przynosząc korzyści żadnym podmiotom zewnętrznym. W szczególności, czynności związane z magazynowaniem dokonywane przez Spółkę nie będą wiązać się z powstaniem przychodów po stronie Spółki z tytułu usług magazynowania, ponieważ są i będą one realizowane wyłącznie na jej własne potrzeby.

Odsprzedaż nieprzetworzonego surowca stanowi natomiast oddzielny rodzaj działalności, który generuje po stronie Spółki przychód, kwalifikowany jako przychód niekorzystający ze zwolnienia z p.d.o.p. na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34a.

Należy podkreślić, że magazynowanie surowca będzie miało miejsce przed rozpoczęciem procesu produkcyjnego wyrobów gotowych - w trakcie składowania surowca poza zakładem produkcyjnym nie będzie on poddawany jakimkolwiek procesom produkcyjnym, aż do momentu ich przewiezienia do zakładu produkcyjnego Spółki. Pracownicy realizujący czynności związane z magazynowaniem będą wykonywać jedynie prace związane z odpowiednim przechowywaniem surowca.

Biorąc pod uwagę powyższą argumentację, Spółka stoi na stanowisku, że czynności wykonywane w magazynach zlokalizowanych poza terenem określonym w DoW należy uznać za działalność pomocniczą w stosunku do działalności produkcyjnej prowadzonej przez Wnioskodawcę na terenie określonym w DoW i w związku z tym, Spółka nie ma w omawianym zakresie obowiązku wydzielenia organizacyjnego działalności prowadzonej poza terenem określonym w DoW przewidzianego w art. 17 ust. 6a ustawy o p.d.o.p.

W konsekwencji, zdaniem Spółki przy kalkulacji dochodu korzystającego ze zwolnienia przewidzianego w art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy o p.d.o.p., Wnioskodawca będzie mógł uwzględnić całą wartość przychodów ze sprzedaży Wyrobów Gotowych oraz łączną wartość kosztów ich wytworzenia uwzględniającą czynności magazynowania wykonywane poza terenem określonym w DoW.

Ad.2

Stanowisko Wnioskodawcy

Zdaniem Wnioskodawcy, w celu kalkulacji dochodu zwolnionego z opodatkowania p.d.o.p. na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34a Ustawy o p.d.o.p., Spółka powinna uwzględnić całość przychodów osiąganych ze sprzedaży Wyrobów Gotowych oraz całość kosztów związanych z ich produkcją, bez konieczności wyodrębnienia organizacyjnego działalności elektrowni wiatrowej należącej do Spółki.

UZASADNIENIE stanowiska Wnioskodawcy

Argumentacja przedstawiona przez Wnioskodawcę w uzasadnieniu stanowiska do pytania nr 1 pozostaje w pełni aktualna i znajduje zastosowanie również w odniesieniu do pytania nr 2. W ocenie Wnioskodawcy, działalność elektrowni wiatrowej zlokalizowanej poza terenem wskazanym w DoW, wliczając także odsprzedaż nadwyżki wyprodukowanej energii może zostać uznana za działalność pomocniczą, gdyż:

* działalność ta służy tylko Spółce, a wytworzona energia elektryczna jest wykorzystywana w procesie produkcyjnym Spółki. Sprzedaży do odbiorców trzecich podlega jedynie nadwyżka wyprodukowanej energii elektrycznej, która i tak nie mogłaby zostać wykorzystana przez Spółkę. Dodatkowo, na terenie elektrowni wiatrowej zlokalizowanej poza terenem określonym w DoW odbywa się tylko produkcja energii, a cała kompleksowa obsługa procesu sprzedaży (np. kontakt z odbiorcami, zapłata za energie, udokumentowanie transakcji sprzedaży itp.) jest dokonywana przez pracowników stacjonujących w zakładzie Spółki zlokalizowanym na terenie określonym w DoW);

* w wyniku wykonywanych poza terenem określonym w DoW czynności nie są od podstaw wytwarzane całe komponenty wchodzące w skład wyrobu gotowego - energia elektryczna produkowana przez elektrownie wiatrową jedynie zasila działalność zakładu produkcyjnego Spółki;

* wynikiem działalności nie jest wytworzenie nowych środków trwałych jednostki czy też produktów wchodzących w skład środków trwałych Spółki, a koszty czynności wykonywanych poza terenem DoW stanowią bieżące koszty działalności;

* działalność elektrowni wiatrowej stanowi uzupełnienie działalności produkcyjnej prowadzonej na terenie określonym w DoW i jest integralnym elementem procesu produkcyjnego. Działalność zakładu produkcyjnego jest bowiem w pełni uzależniona od dostępu do energii elektrycznej. Jednocześnie Spółka nie produkowałaby energii elektrycznej, gdyby nie działalność podstawowa (polegająca na produkcji Wyrobów Gotowych). Nie zmienia tego fakt, odsprzedawania przez Spółkę incydentalnych nadwyżek energii do podmiotów zewnętrznych. Powstawanie nadwyżek jest bowiem normalnym i nieodłącznym zjawiskiem przy produkcji energii elektrycznej przy użyciu turbiny wiatrowej.

Biorąc pod uwagę powyższe, zdaniem Wnioskodawcy, wykonywane przez Spółkę czynności poza terenem określonym w DoW spełniają kryteria uznania jej za działalność pomocniczą. Są one bowiem wykonywane przez Spółkę, tj. podmiot, który na podstawie DoW jest uprawniony do korzystania ze zwolnienia na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34a oraz są niezbędne do całościowego wytworzenia wyrobów Gotowych w ramach prowadzonej działalności gospodarczej na terenie określonym w DoW. Spółka jeszcze raz podkreśla, że produkcja energii przez elektrownie wiatrową, która zasila zakład położony na terenie określonym w DoW jest integralnym elementem procesu produkcji Wyrobów Gotowych, a tym samym jest ściśle i nierozerwalnie związana z podstawową działalnością Spółki. Jednocześnie, czynności wykonywane na terenie elektrowni wiatrowej (poza terenem określonym w DoW) mają pomocniczy (akcesoryjny) charakter, m.in. z uwagi na to, że udział tych czynności w ramach całościowego procesu produkcji produktów strefowych jest niewielki i stanowią one jedynie uzupełnienie działalności produkcyjnej prowadzonej przez Spółkę na terenie określonym w DoW. Dodatkowo, Spółka podkreśla, że działalność elektrowni wiatrowej jest na tyle sprzężona z głównym procesem produkcji na terenie określonym w DoW, że nie byłaby w ogóle realizowana, gdyby Spółka nie prowadziła podstawowej działalności produkcyjnej na terenie określonym w DoW. Główną działalnością gospodarczą Spółki nie jest bowiem produkcja i sprzedaż energii elektrycznej lecz produkcja Wyrobów Gotowych.

Ponadto, Wnioskodawca podkreśla, że działalność elektrowni wiatrowej służy wyłącznie Spółce. Celem tej działalności nie jest generowanie przychodów po stronie Spółki - Spółka nie produkuje energii w celach zarobkowych. Jak wskazano na wstępie wniosku, działalność w zakresie produkcji Wyrobów Gotowych jest energochłonnym rodzajem działalności. W związku z tym, uzasadnione biznesowo jest zaopatrywane w energię elektryczną we własnym zakresie. Wnioskodawca wytwarza energię elektryczną, przy czym niemal 100% wytworzonej energii elektrycznej zużywane jest na własne potrzeby Spółki, tj. w działalności polegającej na produkcji Wyrobów Gotowych.

Nie zmienia tego fakt, że Wnioskodawca dokonuje sprzedaży nadwyżek wyprodukowanej energii, która generuje odrębny przychód niekorzystający ze zwolnienia z p.d.o.p. na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34a.

Biorąc pod uwagę powyższą argumentację Spółka stoi na stanowisku, że czynności wykonywane w elektrowni wiatrowej poza terenem określonym w DoW należy uznać za działalność pomocniczą w stosunku do działalności produkcyjnej prowadzonej przez Wnioskodawcę na terenie określonym w DoW i w związku z tym, Spółka nie ma obowiązku wydzielenia organizacyjnego działalności prowadzonej poza terenem określonym w DoW przewidzianego art. 17 ust. 6a ustawy o p.d.o.p.

W konsekwencji, zdaniem Spółki przy kalkulacji dochodu korzystającego ze zwolnienia przewidzianego w art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy o p.d.o.p. Wnioskodawca będzie mógł uwzględnić całą wartość przychodów ze sprzedaży Wyrobów Gotowych oraz łączną wartość kosztów ich wytworzenia uwzględniającą czynności związane z działalnością elektrowni wiatrowej wykonywane poza terenem określonym w DoW.

Stanowisko Spółki przedstawione w zakresie pytań 1 i 2 zostało potwierdzone w interpretacjach indywidualnych oraz orzecznictwie sądów administracyjnych, np.:

* w wyroku NSA z dnia 29 października 2019 r. (sygn. II FSK 809/18), w którym skład orzekający stwierdził, że w sytuacji, kiedy pewien etap procesu produkcyjnego odbywa się poza terenem SSE podatnik może skorzystać ze zwolnienia określonego w art. 17 ust. 1 pkt 34 Ustawy o p.d.o.p. w zakresie objętym pytaniem postawionym we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej, czyli objąć nim przychód uzyskiwany ze sprzedaży sody kalcynowanej oraz całość kosztów związanych z produkcją tego wyrobu obejmujących proces kruszenia kamienia wapiennego oraz jego transport ze stacji do zakładu spółki;

* w wyroku NSA z 10 września 2015 r., sygn. II FSK 1766/13, w którym skład orzekający stwierdził, że " (...) nie istnieją przeszkody, by wydatki poniesione poza strefą na usługi subsydiarne w celu prowadzenia przez skarżącą działalności gospodarczej w SSE, uznać za koszty uzyskania przychodów zwolnionych z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych, zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34 u.p.d.o.p";

* w wyroku NSA z 19 listopada 2014 r., sygn. II FSK 2750/12, w którym skład orzekający potwierdził, iż " (...) sąd pierwszej instancji błędnie uznał, że dochód podmiotu z działalności prowadzonej na terenie SSE w części dotyczącej nabywanych od kooperantów zewnętrznych usług niezbędnych do wytworzenia wyrobów objętych zezwoleniem zawsze powinien być wyłączony z dochodu podlegającego zwolnieniu z podatku dochodowego od osób prawnych";

* w wyroku NSA z 15 grudnia 2011 r., sygn. II FSK 1139/10, w którym skład orzekający potwierdził, że (...) jeżeli w wyniku tak przeprowadzonej oceny okaże się, że "czynności pomocnicze" zostały wykonane przez ten sam podmiot korzystający ze zwolnienia strefowego oraz są one niezbędne do całościowego wytworzenia wyrobu w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, to czynności takie należy traktować jako działalność pomocnicza niezbędna do realizacji zakresu działalności gospodarczej objętych zwolnieniem na podstawie art, 17 ust.l pkt 34 u.p.d.o.p.;

* w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (dalej: "WSA") w Lublinie z dnia 23 października 2019 r. sygn. I SA/Lu 508/19, w którym skład orzekający stwierdził, że "Wbrew stanowisku organu podatkowego spełnienie warunku zwolnienia dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej w postaci prowadzenia jej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej nie może zatem odbywać się wyłącznie poprzez wskazywane przez organ podatkowy kryterium geograficzne."

* w wyroku WSA we Wrocławiu z 2 grudnia 2016 r., sygn. I SA/WR 1097/16, w którym skład orzekający stwierdził, że " (...) dla oceny możliwości skorzystania ze zwolnienia z art. 17 ust. 1 pkt 34 u.p.d.o.p. tzw. miernik geograficzny - do jakiego odwołuje się organ podatkowy - rozumiany jako bezwzględny wymóg, aby cała produkcja/działalność danego podmiotu, na każdym jej etapie i w każdym użytym materiale czy usłudze odbywała się w granicach specjalnej strefy ekonomicznej (na terenie sse) jest nie do zaakceptowania i jest niewystarczający";

* w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 23 stycznie 2015 r. sygn. IBPBI/2/423-1329/PC, w której organ podatkowy potwierdził stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym (...) koszty nabycia specjalistycznych usług np. usług księgowych czy prawnych świadczonych przez podmioty prowadzące działalność gospodarczą pozo specjalną strefą ekonomiczną, na potrzeby działalności gospodarczej Spółki prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie stosownego zezwolenia stanowić będą koszty uzyskania przychodów wpływające na ustalenie dochodu z działalności gospodarczej zwolnionego na podstawie wyżej powołanego przepisu art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych;

* w interpretacji dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 16 lutego 2015 r., sygn. IBPBI/2/423-1380/14/SD, w której organ podatkowy potwierdził, że koszt usług podwykonawców świadczonych poza SSE stanowi koszt strefowy, a część przychodu równoważna usłudze zleconej podwykonawcom nie podlega wyodrębnieniu z przychodu zwolnionego.

Biorąc pod uwagę powyższe, zdaniem Spółki, w celu kalkulacji dochodu zwolnionego z opodatkowania p.d.o.p. na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy o p.d.o.p., Spółka powinna uwzględnić całość przychodów osiąganych ze sprzedaży Wyrobów Gotowych oraz całość kosztów związanych z ich produkcją, bez konieczności wyodrębnienia organizacyjnego działalności Spółki związanej z magazynowaniem surowca oraz działalności elektrowni wiatrowej należącej do Spółki.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2020 r. poz. 1406 z późn. zm., dalej: "u.p.d.o.p."), wolne od podatku są dochody podatników, z zastrzeżeniem ust. 4-6d, uzyskane z działalności gospodarczej określonej w decyzji o wsparciu, o której mowa w ustawie z dnia 10 maja 2018 r. o wspieraniu nowych inwestycji (Dz. U. poz. 1162), przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami.

Na podstawie art. 17 ust. 4 u.p.d.o.p., zwolnienia podatkowe, o których mowa w ust. 1 pkt 34 i 34a, przysługują podatnikowi wyłącznie z tytułu dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy lub na terenie określonym w decyzji o wsparciu.

Na podstawie ustawy z dnia 10 maja 2018 r. o wspieraniu nowych inwestycji (Dz. U. z 2018 r. poz. 1162 z późn. zm., dalej: "ustawa o WNI"), został wprowadzony mechanizm wsparcia dla przedsiębiorców w postaci zwolnienia z podatku dochodowego z tytułu nowej inwestycji.

Jak wynika z art. 2 pkt 1 lit. a ustawy o WNI, przez nową inwestycję należy rozumieć inwestycję w rzeczowe aktywa trwałe lub wartości niematerialne i prawne związane z założeniem nowego zakładu, zwiększeniem zdolności produkcyjnej istniejącego zakładu, dywersyfikacją produkcji zakładu przez wprowadzenie produktów uprzednio nieprodukowanych w zakładzie lub zasadniczą zmianą dotyczącą procesu produkcyjnego istniejącego zakładu.

Stosownie do art. 3 ustawy o WNI, wsparcie na realizację nowej inwestycji, zwane dalej "wsparciem", jest udzielane w formie zwolnienia od podatku dochodowego, na zasadach określonych odpowiednio w przepisach o podatku dochodowym od osób prawnych albo w przepisach o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Natomiast, w myśl art. 13 ust. 1 tej ustawy, wsparcie udzielane jest przedsiębiorcy realizującemu nową inwestycję, w drodze decyzji, zwanej dalej "decyzją o wsparciu".

Treść decyzji o wsparciu została wskazana w art. 15 ustawy o WNI i określa okres obowiązywania decyzji, przedmiot działalności gospodarczej oraz warunki, które przedsiębiorca jest obowiązany spełnić, wymienione w punktach od 1 do 6.

Celem ustawy o WNI, jest stymulowanie wzrostu inwestycji prywatnych na terenie całego kraju w ramach projektu Polskiej Strefy Inwestycji. Ustawa ta wprowadziła nowe mechanizmy udzielania przedsiębiorcom wsparcia dla nowych inwestycji. W odróżnieniu od dotychczasowego mechanizmu wskazanego w ustawie o specjalnych strefach ekonomicznych preferencje związane są z nową inwestycją, tj. projektem gospodarczym o ściśle określonym w decyzji charakterze, który jest możliwy do realizacji na obszarze całego kraju, zróżnicowanym pod względem stopnia preferencji. Decyzja pozwala na uzyskanie preferencji w postaci zwolnienia podatkowego, którego granice zakreślone są przedmiotem decyzji o wsparciu.

Powyższe rozwiązanie nie odnosi się szeroko do rodzaju działalności podatnika, lecz do konkretnej inwestycji wymienionej w decyzji o wsparciu. Nie ma zatem podstaw do stosowania zwolnienia w stosunku do dochodów generowanych w wyniku prowadzenia działalności gospodarczej nie będącej realizacją nowej inwestycji. Art. 17 ust. 1 pkt 34a u.p.d.o.p., stanowiący podstawę zwolnienia od podatku, wprost stanowi, że wolne od podatku są dochody podatników uzyskane z działalności gospodarczej określonej w decyzji o wsparciu.

Zgodnie natomiast z art. 17 ust. 6a u.p.d.o.p., w przypadku prowadzenia przez przedsiębiorcę działalności gospodarczej również poza terenem specjalnej strefy ekonomicznej określonym w zezwoleniu lub terenem określonym w decyzji o wsparciu, działalność prowadzoną na terenie strefy lub na terenie określonym w decyzji o wsparciu wydziela się organizacyjnie, a wielkość zwolnienia określa się w oparciu o przychody i koszty uzyskania przychodów jednostki organizacyjnej prowadzącej działalność określoną w zezwoleniu lub w decyzji o wsparciu.

Z kolei na podstawie art. 17 ust. 6b u.p.d.o.p., przy ustalaniu wielkości zwolnienia od podatku dochodowego, przysługującego przedsiębiorcy prowadzącemu działalność na podstawie zezwolenia lub na podstawie decyzji o wsparciu za pośrednictwem jednostki organizacyjnej, o której mowa w ust. 6a, przepisy rozdziału 1a oddziału 2 stosuje się odpowiednio do transakcji między tą jednostką organizacyjną a pozostałą częścią przedsiębiorstwa podatnika.

Zgodnie z przywołanymi regulacjami, jeśli przedsiębiorca prowadzi inną działalność niż tę objętą zwolnieniem (z uwzględnieniem działalności pomocniczej wobec tej działalności), to działalność prowadzoną przez przedsiębiorcę poza terenem określonym w Decyzji o Wsparciu należy

* wydzielić organizacyjnie od działalności gospodarczej określonej w tej Decyzji,

* przedsiębiorca powinien mieć możliwość jednoznacznego ustalenia przychodów i kosztów uzyskania przychodów związanych wyłącznie z działalnością wskazaną w Decyzji o Wsparciu, na podstawie których będzie kalkulować dostępne zwolnienie.

Zatem, ustawodawca wymaga, żeby podatnik był w stanie wyodrębnić przychody i koszty bezpośrednio związane z działalnością opodatkowaną i zwolnioną oraz koszty pośrednio z taką działalnością związane. Wnioskodawca zwraca uwagę, że ustawodawca nakładając obowiązek wydzielenia organizacyjnego działalności prowadzonej na terenie wskazanym w Decyzji o Wsparciu od działalności wykonywanej poza nim, nie wskazuje formy prawnej, ani sposobu takiego wydzielenia.

Wyodrębnienie organizacyjne ma pozwolić na prawidłowe ustalenie dochodu podatkowego zwolnionego z opodatkowania podatkiem dochodowym CIT z realizacji nowej inwestycji na podstawie decyzji o wsparciu na terenie objętym tą decyzją. Podkreślić należy, że "wydzielenie organizacyjne" nie oznacza konieczności formalnego utworzenia przez podatnika oddziału, sporządzającego samodzielnie sprawozdanie finansowe. Niezbędne jest jednak takie zmodyfikowanie systemu rachunkowości i ewidencji podatkowej, aby zapewnić wszystkie informacje konieczne dla właściwego udokumentowania zakresu omawianego zwolnienia z opodatkowania.

Organizacyjne wyodrębnienie przedsiębiorstwa prowadzącego działalność na terenie objętym wsparciem jak i poza tym terenem - jednostki, której wypracowany dochód korzysta ze zwolnienia podatkowego, służy przede wszystkim prawidłowemu ustaleniu dochodu podlegającego zwolnieniu od opodatkowania podatkiem dochodowym oraz dochodu podlegającego opodatkowaniu.

W przedstawionym przez Wnioskodawcę we wniosku opisie sprawy, Spółka w ramach uzyskanej Decyzji o wsparciu na prowadzenie działalności, w zakresie produkcji określonych wyrobów, wymienionych w Decyzji, tj. produkcji produktów przemiału zbóż wraz z magazynowaniem i przechowywaniem towarów, na terenie określonym w Decyzji, uzyskuje ze sprzedaży Wyrobów Gotowych przychody objęte zwolnieniem przedmiotowym od podatku dochodowego od osób prawnych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy o CIT.

Z uwagi na niewystarczające możliwości (tj. ograniczoną powierzchnię magazynową) oraz ze względów logistycznych, Spółka po nabyciu surowca produkcyjnego składuje go częściowo w magazynach, zlokalizowanych poza terenem oznaczonym w DoW. W magazynach zlokalizowanych poza terenem wskazanym w treści Decyzji składowane są także materiały nieprodukcyjne (np. pszenżyto, owies, rzepak).

W magazynach zlokalizowanych poza terenem wskazanym w DoW nie jest realizowany żaden etap głównego procesu produkcyjnego wyrobów. Zdarza się jednak, że ze względu na przyczyny uzasadnione biznesowo, np. w przypadku nadmiaru surowca składowanego w magazynach, z magazynów zlokalizowanych poza terenem wskazanym w DoW Spółka dokonuje odsprzedaży składowanych w nim surowców na rzecz kontrahentów zewnętrznych bez ich uprzedniego przetworzenia. Spółka kwalifikuje przychody z odsprzedaży nieprzetworzonego surowca jako przychód niekorzystający ze zwolnienia z p.d.o.p., o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy o p.d.o.p.

Odnosząc cytowane powyżej przepisy do przedstawionego we wniosku opisu, nie można zgodzić się z Wnioskodawcą, że w celu kalkulacji dochodu zwolnionego z opodatkowania p.d.o.p. na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34a u.p.d.o.p., Spółka powinna uwzględnić całość przychodów osiąganych ze sprzedaży Wyrobów Gotowych oraz całość kosztów związanych z ich produkcją, bez konieczności wyodrębnienia organizacyjnego działalności Spółki związanej z magazynowaniem surowca.

Jak wskazano powyżej, nie wszystkie rodzaje przychodów uzyskiwanych przez podatników realizujących nową inwestycję na podstawie decyzji o wsparciu stanowią przychody, z których dochód podlega zwolnieniu z opodatkowania na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34a u.p.d.o.p.

Dlatego w sytuacji osiągania również innych przychodów osiąganych poza terenem określonym w Decyzji o wsparciu, zgodnie z cytowanym przepisem art. 17 ust. 6a u.p.d.o.p., działalność prowadzoną na terenie określonym w decyzji o wsparciu wydziela się organizacyjnie, a wielkość zwolnienia określa się w oparciu o przychody i koszty uzyskania przychodów jednostki organizacyjnej prowadzącej działalność określoną w tej decyzji.

Taka sytuacja ma miejsce w przedstawionym we wniosku opisie. Fakt dokonywania sprzedaży składowanych w magazynach surowców na rzecz kontrahentów zewnętrznych, a w związku z tym osiąganie przychodów które nie podlegają zwolnieniu z opodatkowania powoduje, że w takiej sytuacji znajdzie zastosowanie art. 17 ust. 6a u.p.d.o.p., a Spółka winna działalność związaną z magazynowaniem surowca, który podlega odsprzedaniu wyodrębnić organizacyjnie.

Dokładnie taka sama zasada ma zastosowanie w przypadku objętym pytaniem oznaczonym nr 2.

Z wniosku wynika bowiem, że Wnioskodawca jest właścicielem elektrowni wiatrowej znajdującej się poza terenem określonym w DoW, w najbliższym sąsiedztwie zakładu produkcyjnego. Elektrownia wytwarza energię wykorzystywaną przez Spółkę w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, w szczególności zasila zakład produkcyjny znajdujący się na terenie określonym w DoW, umożliwiając w ten sposób jego prawidłowe funkcjonowanie.

Niemniej sporadycznie zdarza się, że elektrownia produkuje nadmierną ilość energii elektrycznej, której Spółka nie jest w stanie spożytkować na własne potrzeby. W takiej sytuacji Spółka odsprzedaje odbiorcom zewnętrznym pozyskane nadwyżki energii i odprowadza je do zewnętrznej sieci elektroenergetycznej. Spółka kwalifikuje przychody ze sprzedaży nadwyżek energii jako przychód niekorzystający ze zwolnienia z p.d.o.p., o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34a u.p.d.o.p.

Zatem, w związku ze sprzedażą nadwyżek energii, w wyniku której Spółka uzyskuje przychody niepodlegające zwolnieniu z podatku dochodowego od osób prawnych, Spółka winna dokonać stosownego wyodrębnienia organizacyjnego, o którym mowa w art. 17 ust. 6a u.p.d.o.p.

Reasumując, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie, ustalenia, czy:

* w celu kalkulacji dochodu zwolnionego z opodatkowania p.d.o.p. na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34a Ustawy o p.d.o.p. Spółka powinna uwzględnić całość przychodów osiąganych ze sprzedaży Wyrobów Gotowych oraz całość kosztów związanych z ich produkcją, bez konieczności wyodrębnienia organizacyjnego działalności Spółki związanej z magazynowaniem surowca,

* w celu kalkulacji dochodu zwolnionego z opodatkowania p.d.o.p. na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34a Ustawy o p.d.o.p. Spółka powinna uwzględnić całość przychodów osiąganych ze sprzedaży Wyrobów Gotowych oraz całość kosztów związanych z ich produkcją, bez konieczności wyodrębnienia organizacyjnego działalności elektrowni wiatrowej należącej do Spółki

należy uznać za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w części dotyczącej zdarzenia przyszłego - stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.