0111-KDIB1-3.4010.300.2020.1.MBD - Stosowanie obniżonych stawek amortyzacyjnych.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 7 sierpnia 2020 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej 0111-KDIB1-3.4010.300.2020.1.MBD Stosowanie obniżonych stawek amortyzacyjnych.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2020 r. poz. 1325), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 14 maja 2020 r. (data wpływu 19 maja 2020 r.), uzupełnionym 7 i 14 lipca 2020 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, m.in. w zakresie ustalenia, czy obniżenie stawek amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16i ust. 5 u.p.d.o.p., może zostać dokonane do dowolnej wysokości (np. nawet do poziomu 0,1%) (pytanie oznaczone we wniosku nr 3) - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 maja 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, m.in. w zakresie ustalenia, czy obniżenie stawek amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16i ust. 5 u.p.d.o.p., może zostać dokonane do dowolnej wysokości (np. nawet do poziomu 0,1%). Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z 26 czerwca 2020 r., Znak: 0111-KDIB1-3.4010.217.2020.1.MBD wezwano do ich uzupełnienia, co też nastąpiło 7 i 14 lipca 2020 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny/zdarzenie przyszłe:

Sp. z o.o. z siedzibą w (...) (dalej: "Spółka", "Wnioskodawca") jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych (dalej: "p.d.o.p."), prowadzącym działalność gospodarczą na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej (dalej: "Strefa", "SSE") na podstawie:

* Zezwolenia Nr (...) z 30 marca 2017 r.

* Zezwolenia Nr (...) z 15 października 2015 r. i

* Zezwolenia Nr (...) z 20 lutego 2013 r.

Przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest m.in. produkcja profesjonalnych zestawów do utrzymywania czystości oraz detali z tworzyw sztucznych m.in. dla przemysłu motoryzacyjnego, elektronicznego, AGD, kosmetycznego i budowlanego.

Spółka nabyła prawo do korzystania i korzysta ze "strefowego" zwolnienia podatkowego na podstawie posiadanych zezwoleń strefowych.

Spółka wskazuje, że w stosunku do środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych obecnie ujętych w ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych (dalej: "Ewidencja") dla celów podatkowych Spółka zasadniczo dokonuje (będzie dokonywać) odpisów amortyzacyjnych metodą liniową przy zastosowaniu stawek amortyzacyjnych wynikających z Wykazu rocznych stawek amortyzacyjnych stanowiącego Załącznik nr 1 (dalej: "Wykaz") do ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2019 r. poz. 865 z późn. zm., dalej: "u.p.d.o.p.").

Spółka w stosunku do niektórych (wybranych) środków trwałych planuje obniżyć stawki amortyzacyjne z Wykazu. W przyszłości Spółka planuje modyfikować tak obniżone stawki amortyzacyjne poprzez ich podwyższanie lub obniżanie, jednakże w żadnym przypadku nie dojdzie w wyniku takiej modyfikacji do zmiany stawki na stawkę wyższą niż stawka przewidziana w Wykazie.

Ponadto, Spółka nabędzie nowe środki trwałe, w stosunku do których zastosowała obniżone stawki amortyzacyjne od momentu wprowadzenia ich do Ewidencji. W przyszłości do nowo nabywanych środków trwałych Spółka również planuje stosować obniżone stawki amortyzacyjne od momentu wprowadzenia ich do Ewidencji.

W związku z powyższym opisem zadano m.in. następujące pytanie:

Czy obniżenie stawek amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16i ust. 5 u.p.d.o.p., może zostać dokonane do dowolnej wysokości (np. nawet do poziomu 0,1%)? (pytanie oznaczone we wniosku nr 3)

Zdaniem Wnioskodawcy, u.p.d.o.p. nie określa, jaka jest dopuszczalna granica obniżenia wysokości stawek amortyzacyjnych, a zatem Spółka będzie mogła obniżyć stawkę amortyzacyjną nawet do poziomu 0,1%.

Wnioskodawca już na wstępie zaznacza, że analogiczny stan faktyczny/zdarzenie przyszłe były przedmiotem interpretacji indywidualnych wydanych w sierpniu 2019 r. W treści przedmiotowych interpretacji Dyrektor Krajowej Izby Skarbowej (dalej: "DKIS") uznał za prawidłowe stanowiska wnioskodawców odzwierciedlające stanowisko przedstawione przez Wnioskodawcę w niniejszym wniosku (na gruncie tożsamych przepisów). Przedmiotowe interpretacje, wydane 16 sierpnia 2019 r., są następujące: 0111-KDIB2-3.4010.201.2019.2.k.k. - w zakresie analogicznym do wskazanego w pytaniu nr 1;

0111-KDIB2-3.4010.259.2019.1.k.k. - w zakresie analogicznym do wskazanego w pytaniu nr 2;

0111-KDIB2-3.4010.260.2019.1.k.k. - w zakresie analogicznym do wskazanego w pytaniu nr 3;

0111-KDIB2-3.4010.261.2019.1.k.k. - w zakresie analogicznym do wskazanego w pytaniu nr 4;

0111-KDIB2-3.4010.262.2019.1.k.k. - w zakresie analogicznym do wskazanego w pytaniu nr 5;

0111-KDIB2-3.4010.264.2019.1.k.k. - w zakresie analogicznym do wskazanego w pytaniu nr 6;

0111-KDIB2-3.4010.265.2019.1.k.k. - w zakresie analogicznym do wskazanego w pytaniu nr 7.

Poniżej Spółka prezentuje szczegółowe uzasadnienie swojego stanowiska w zakresie każdego z ww. pytań.

Zdaniem Spółki, u.p.d.o.p. nie określa, jaka jest dopuszczalna granica obniżenia wysokości stawek amortyzacyjnych, a zatem Spółka będzie mogła obniżyć stawkę amortyzacyjną nawet do poziomu 0,1%.

W myśl art. 16i ust. 5 u.p.d.o.p., podatnicy mogą obniżać podane w Wykazie stawki dla poszczególnych środków trwałych. Zmiany stawki dokonuje się począwszy od miesiąca, w którym środki te zostały wprowadzone do Ewidencji albo od pierwszego miesiąca każdego następnego roku podatkowego.

W opinii Spółki, przepis ten wyraża generalną zasadę zezwalającą podatnikom na obniżanie stawek amortyzacyjnych stosowanych w odniesieniu do środków trwałych. Jednocześnie ustawodawca nie przewiduje w tym zakresie żadnych dodatkowych obostrzeń, w szczególności nie wskazuje w jakichkolwiek regulacjach obowiązujących w zakresie p.d.o.p. minimalnego poziomu stawek amortyzacyjnych, które mogłyby być zastosowane przez podatnika w przypadku ich obniżenia. W konsekwencji, brak jest jakiegokolwiek limitu, do którego podatnik może obniżyć wysokość stawek amortyzacyjnych, co pozwala na dowolne ustalenie ich poziomu, przy założeniu, że będą one nie wyższe niż stawki określone w Wykazie.

Spółka wskazuje, że przyjęte stanowisko znajduje swoje odzwierciedlenie m.in. w:

* interpretacji indywidualnej o sygn. 0114-KDIP2-1.4010.487.2019.1.KS wydanej 21 stycznia 2020 r. przez DKIS, w treści której organ stwierdził, że: Wnioskodawca będzie mógł obniżyć stawki amortyzacyjne do dowolnej wysokości (wyższej niż 0%) dla środków trwałych znajdujących się w Ewidencji, dla których przyjęto liniową metodę amortyzacji (interpretacja dotycząca przedsiębiorcy działającego na podstawie Decyzji o Wsparciu - dopisek Wnioskodawcy).

* interpretacji indywidualnej o sygn. 0111-KDIB2-3.4010.260.2019.1.k.k. wydanej 16 sierpnia 2019 r. przez DKIS, w której to organ potwierdził następujące stanowisko spółki: (...) obniżenie stawek amortyzacyjnych, o którym mowa w art. 16i ust. 5 ustawy o p.d.o.p., mogło/może zostać dokonane do dowolnej wysokości (np. nawet do poziomu 0,1%).

* interpretacji indywidualnej o sygn. 0111-KDIB1-3.4010.417.2018.1.MBD wydanej 18 września 2018 r. przez DKIS, w której to organ uznał za prawidłowe w całości następujące stanowisko wnioskodawcy: zdaniem Spółki, ma ona dowolność w kształtowaniu poziomu obniżanych stawek amortyzacyjnych w stosunku do środków trwałych.

* interpretacji indywidualnej o sygn. 0111-KDIB1-2.4010.193.2018.2.AW wydanej 12 lipca 2018 r. przez DKIS, w której organ podatkowy potwierdził stanowisko wnioskodawcy, zgodnie z którym Przepis art. 16i ust. 5 u.p.d.o.p. nie określa także dolnej granicy obniżania stawek przez podatnika. Posługując się zatem wykładnią językową wspomnianego przepisu należy uznać, że podatnik ma prawo obniżyć stawkę amortyzacji do dowolnego poziomu, w tym również do poziomu bliskiego 0% i takie działanie jest zgodne z brzmieniem przepisów u.p.d.o.p.

* interpretacji indywidualnej o sygn. ITPB3/4510-336/16-4/JG wydanej 31 sierpnia 2016 r. przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy, w której za prawidłowe zostało uznane stanowisko podatnika, zgodnie z którym (...) ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie określa jaka jest dopuszczalna granica obniżenia wysokości stawek amortyzacyjnych, a zatem Spółka będzie mogła obniżyć stawkę amortyzacyjną nawet do poziomu 0,1%.

* interpretacji indywidualnej o sygn. IBPBI/1/423-68/14/ZK wydanej 28 stycznia 2015 r. przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach, w której organ podatkowy wyraźnie stwierdził, iż Stawki amortyzacyjne dotyczące tych środków mogą być obniżone nawet do poziomu 0%, przy czym wysokość obniżenia stawki dla danego środka trwałego jest dowolna i pozostaje w gestii podatnika.

Reasumując, zdaniem Spółki, ma ona dowolność w kształtowaniu poziomu obniżonych stawek amortyzacyjnych w stosunku do środków trwałych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego/ zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Nadmienia się, że w zakresie pytań oznaczonych we wniosku nr 1, 2, 4, 5, 6,7 zostały/zostaną wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1.

z zastosowaniem art. 119a;

2.

w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3.

z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w części dotyczącej zdarzenia przyszłego - stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w..., za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl