0111-KDIB1-3.4010.263.2022.3.MBD

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 15 lipca 2022 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej 0111-KDIB1-3.4010.263.2022.3.MBD

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA - stanowisko prawidłowe,

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

11 kwietnia 2022 r. wpłynął Państwa wniosek z 11 kwietnia 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy m.in. ustalenia, czy:

- kwota prerabatu przekazana przez Spółkę Odbiorcy przed dokonaniem dostawy Produktów zgodnie z zawartą umową handlową stanowi dla Spółki koszt uzyskania przychodu,

- w sytuacji gdy w czasie trwania umowy handlowej Odbiorca dokona nabycia Produktów o zakładanej w umowie wartości lub zaistnieją inne okoliczności uprawniające do realizacji przez Odbiorcę kwoty prerabatu (lub jej części), Spółka może pomniejszyć wartość przychodu osiągniętego ze sprzedaży Produktów,

- w którym momencie Wnioskodawca będzie uprawniony do zmniejszenia przychodów podatkowych w związku ze spełnieniem się warunków do rozliczenia kwoty prerabatu (lub jej części),

- w sytuacji, gdy Odbiorca nie spełni warunków przewidzianych w umowie handlowej uprawniających do zatrzymania całości lub części kwoty prerabatu, zwrócona Spółce przez Odbiorcę kwota stanowi dla niej przychód podatkowy.

Uzupełnili go Państwo - w odpowiedzi na wezwanie - pismem z 29 czerwca 2022 r. (data wpływu 29 czerwca 2022 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca (dalej jako: "Spółka", "Wnioskodawca") jest producentem farb i lakierów (dalej jako: "Produkty"). Spółka sprzedaje Produkty podmiotom gospodarczym (np. zakładom produkcyjnym i usługowym).

W celu intensyfikacji sprzedaży oraz rozszerzenia rynku zbytu Produktów, Spółka zamierza wprowadzić nowy sposób premiowania kontrahentów nabywających jej Produkty.

Spółka zawiera z kontrahentami (dalej jako: "Odbiorca") umowę handlową (dalej również jako: "Kontrakt") na dostawę Produktów. Produkty będą wykorzystywane przez Spółkę wyłącznie do czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Umowa ta będzie przewidywać wstępny rabat (dalej jako: "prerabat") w postaci umówionej kwoty pieniężnej wypłacanej "z góry" przez Wnioskodawcę dla Odbiorcy przed dokonaniem dostawy Produktów z tytułu założenia realizacji deklarowanego poziomu zakupów Produktów wskazanego w umowie handlowej w okresie pierwszych 5 lat obowiązywania tej umowy.

Świadczenie, o którym mowa powyżej wypłacone zostanie Odbiorcy na podstawie wystawionej przez niego i doręczonej Dostawcy (czyli Spółce) noty obciążeniowej opiewającej na kwotę ustaloną między Stronami a wskazaną w Kontrakcie.

Następnie, w trakcie realizacji umowy handlowej kwota prerabatu będzie podlegać rozliczeniu w ten sposób, że w przypadku:

1)

wypowiedzenia niniejszego Kontraktu z zachowaniem okresu wypowiedzenia, lub

2)

rozwiązania niniejszego Kontraktu bez zachowania okresu wypowiedzenia, lub

3)

rozwiązania niniejszego Kontraktu za porozumieniem Stron,

- przed pełnym wykonaniem zobowiązania Obiorcy, o którym mowa Kontrakcie, jak również w przypadku niewykonania w pełni zobowiązania Odbiorcy, o którym mowa w Kontrakcie w okresie pierwszych 5 lat obowiązywania niniejszego Kontraktu, Odbiorca

będzie zobowiązany do zapłaty na rzecz Wnioskodawcy równowartości brutto udzielonego mu prerabatu.

Przy czym kwota prerabatu należna do zwrotu, o której mowa powyżej, będzie pomniejszona proporcjonalnie o procentową wartość, w jakiej zakupy Produktów dokonane i opłacone przez Odbiorcę na podstawie Kontraktu do dnia jego wygaśnięcia niezależnie od przyczyny lub do upływu pierwszych 5 lat obowiązywania Kontraktu pozostają w stosunku do kwoty zakupów, o której mowa w Kontrakcie (z uwzględnieniem rozliczeń części kwot prerabatu po upływie każdego roku kalendarzowego w pięcioletnim okresie Kontraktu).

Rozliczenie prerabatu udzielonego na podstawie Kontraktu nastąpi na podstawie faktury korygującej wystawionej przez Wnioskodawcę. Faktura korygująca będzie dotyczyć całości sprzedaży dokonanej w okresie za który rozliczany jest prerabat.

Jednocześnie, w przypadku, o którym mowa na wstępne (pkt 1-3) w odniesieniu do wypłaconego prerabatu, Odbiorca zobowiązany będzie w terminie 5 dni roboczych od dnia wygaśnięcia Kontraktu lub od dnia zakończenia każdego roku kalendarzowego w pięcioletnim okresie obowiązywania Kontraktu, niezależnie od przyczyny, wystawić i dostarczyć Wnioskodawcy korektę noty obciążeniowej. Korekta noty obciążeniowej będzie opiewać na całą wartość kwoty prerabatu (do zera) tj. na wartość prerabatu, który stał się kwotą należną (rabat) oraz wartość prerabatu podlegającego zwrotowi.

W uzupełnieniu wniosku z 29 czerwca 2022 r., Wnioskodawca wskazał, że:

1. Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

2. Z zawartych umów nie wynika uzależnienie otrzymania przez kontrahentów kwoty pieniężnej od czynienia przez kontrahentów dodatkowych działań (oprócz nabycia deklarowanej ilości produktów wskazanych w umowie handlowej).

3. Ilość lub wartość towarów stanowiących podstawę uznania, że kontrahent spełnił warunki określone w umowie dla zatrzymania otrzymanej kwoty prerabatu będzie ustalana w oparciu o raporty dystrybutora oraz dane wynikające z wewnętrznych systemów Spółki.

Po zakończeniu danego okresu rozliczeniowego dystrybutor zobowiązany jest do przekazania raportu wskazującego na wielkość zakupów wg oficjalnego cennika Spółki dokonanej na rzecz partnera handlowego w okresie rozliczeniowym, którego raport dotyczy. Dystrybutor w ramach raportu nie będzie wskazywał stosowanych cen jednostkowych produktów Spółki ani żadnych innych danych umożliwiających ustalenie stosowanych przez dystrybutora cen odsprzedaży.

4. W trakcie okresu rozliczeniowego Spółka może sprzedawać swoje produkty kontrahentowi z uwzględnieniem dodatkowego rabatu (procentowy rabat uzgadniany indywidualnie i liczony od cen z aktualnego cennika produktów Spółki).

5. Prerabatem będą objęte wszystkie produkty Spółki sprzedawane do dystrybutora przez Spółkę, przy czym podstawą kalkulacji kwoty prerabatu może być określony asortyment nabywany przez dystrybutora od Spółki i następnie sprzedawany przed dystrybutora dla określonego w umowie klienta końcowego.

Pytania

1. Czy kwota prerabatu przekazana przez Spółkę Odbiorcy przed dokonaniem dostawy Produktów zgodnie z zawartą umową handlową stanowi dla Spółki koszt uzyskania przychodu? (pytanie oznaczone we wniosku nr 1)

2. Czy w sytuacji gdy w czasie trwania umowy handlowej Odbiorca dokona nabycia Produktów o zakładanej w umowie wartości lub zaistnieją inne okoliczności uprawniające do realizacji przez Odbiorcę kwoty prerabatu (lub jej części), Spółka może pomniejszyć wartość przychodu osiągniętego ze sprzedaży Produktów? (pytanie oznaczone we wniosku nr 2)

3. W którym momencie Wnioskodawca będzie uprawniony do zmniejszenia przychodów podatkowych w związku ze spełnieniem się warunków do rozliczenia kwoty prerabatu (lub jej części)? (pytanie oznaczone we wniosku nr 3)

4. Czy w sytuacji, gdy Odbiorca nie spełni warunków przewidzianych w umowie handlowej uprawniających do zatrzymania całości lub części kwoty prerabatu, zwrócona Spółce przez Odbiorcę kwota stanowi dla niej przychód podatkowy? (pytanie oznaczone we wniosku nr 4)

Państwa stanowisko w sprawie

1. Kwota prerabatu przekazana przez Spółkę kontrahentowi przed dokonaniem dostawy Produktów zgodnie z zawartą umową handlową nie stanowi dla Spółki kosztu uzyskania przychodu.

2. W sytuacji gdy w czasie trwania umowy handlowej Odbiorca dokona nabycia Produktów o zakładanej w umowie wartości lub zaistnieją inne okoliczności uprawniające do realizacji przez Odbiorcę kwoty prerabatu (lub jej części), Spółka może pomniejszyć wartość przychodu osiągniętego ze sprzedaży Produktów.

3. Wnioskodawca będzie uprawniony do zmniejszenia przychodów podatkowych w związku ze spełnieniem się warunków do rozliczenia kwoty prerabatu (lub jej części) na bieżąco tj. w rozliczeniu za okres w którym wystawił fakturę korygującą.

4. W sytuacji, gdy Odbiorca nie spełni warunków przewidzianych w umowie handlowej uprawniających do zatrzymania całości lub części kwoty prerabatu, zwrócona Spółce przez Odbiorcę kwota nie stanowi dla niej przychodu podatkowego.

Ad.1.

W ocenie Wnioskodawcy, kwota prerabatu, która zostanie przekazana Odbiorcy z uwagi na fakt, że jest ona ściśle związana z dostawą nie może zostać zakwalifikowana jako koszt uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy CIT. Stosownie do powołanej regulacji kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Uwzględniając przepis art. 12 ust. 3 ustawy CIT, wypłacona kwota prerabatu powinna być zakwalifikowana jako z góry udzielona bonifikata (rabat wstępny). Zgodnie z powołanym przepisem za przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

Zgodnie z definicją słownikową pojęcie "bonifikata" obejmuje zmniejszenie ustalonej ceny towaru lub usługi (http://sjp.pwn.pl). Wykładnia językowa ww. przepisu prowadzi do takich rezultatów, że bonifikata w formie prerabatu może zostać udzielona przed dokonaniem dostawy towarów. W konsekwencji powyższego, Spółka nie powinna kwalifikować przekazanej kontrahentowi kwoty prerabatu jako wydatku stanowiącego koszt uzyskania przychodów, z tego względu, że kwota ta będzie mieć wpływ na wysokość przychodu należnego związanego z działalnością gospodarczą.

Ad.2.

Zdaniem Wnioskodawcy, w sytuacji, gdy w czasie trwania umowy handlowej Odbiorca dokona nabycia Produktów o zakładanej w umowie wartości lub zaistnieją inne okoliczności uprawniające do realizacji przez Odbiorcę kwoty prerabatu (lub jej części), Spółka może pomniejszyć wartość przychodu osiągniętego ze sprzedaży produktów o kwotę prerabatu (lub jej część), która zostanie zatrzymana przez Odbiorcę.

Z uwagi na fakt, że kwota prerabatu nie może być w ocenie Wnioskodawcy zakwalifikowana jako koszt uzyskania przychodów, Wnioskodawca będzie uprawniony do pomniejszenia przychodu z działalności gospodarczej.

W przypadku bowiem, spełnienia warunków umownych do zatrzymania przez Odbiorcę kwoty prerabatu (lub jej części), kwota ta będzie w istocie udzieloną bonifikatą, która pomniejszy wartość uzyskanego przychodu.

W ocenie Spółki, należy wskazać, że żaden z przepisów ustawy CIT, nie uniemożliwia podatnikowi pomniejszenie przychodu podatkowego w związku ze spełnieniem się warunków przewidzianych w umowie handlowej.

Przepisy ustawy o CIT, jednoznacznie bowiem wskazują na obowiązek wyłączenia z przychodów z działalności gospodarczej wartości udzielonych bonifikat, niezależnie od tego na jakim etapie współpracy pomiędzy podmiotami gospodarczymi oraz w jakiej formie bonifikata ta została udzielona. Istotnym jest aby wartość udzielonej bonifikaty miała charakter definitywny.

Ad. 3.

Stosownie do przepisu art. 12 ust. 3j ustawy CIT, jeżeli korekta przychodu nie jest spowodowana błędem rachunkowym lub inną oczywistą omyłką, korekty dokonuje się poprzez zmniejszenie lub zwiększenie przychodów osiągniętych w okresie rozliczeniowym, w którym została wystawiona faktura korygująca lub, w przypadku braku faktury, inny dokument potwierdzający przyczyny korekty.

Zasadniczo zatem, z uwagi na fakt, że rozliczenie kwoty prerabatu (lub jej części) nie jest spowodowana błędem rachunkowym lub inną oczywistą omyłką, Wnioskodawca dokona korekty przychodów podatkowych w okresie rozliczeniowym, w którym zostanie wystawiona faktura korygująca.

Ad. 4.

Zdaniem Wnioskodawcy, w sytuacji gdy Odbiorca nie spełni warunków przewidzianych w umowie handlowej uprawniających do zatrzymania całości lub części kwoty prerabatu zwrócona Spółce przez Odbiorcę kwota nie stanowi dla Spółki przychodu podatkowego.

Jak wynika bowiem z art. 12 ust. 4 pkt 6a ustawy CIT, do przychodów nie zalicza się zwróconych innych wydatków niezaliczonych do kosztów uzyskania przychodów. Konsekwentnie, skoro kwota prerabatu nie może zostać uznana za wydatek stanowiący koszt uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy CIT, to zwrócona Spółce kwota prerabatu (lub jej część) nie będzie stanowić dla niej przychodu podatkowego.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

UZASADNIENIE interpretacji indywidualnej

Ad. 1

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1800 z późn. zm., dalej: "u.p.d.o.p."):

kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Koszty poniesione w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień poniesienia kosztu.

Konstrukcja tego przepisu daje podatnikowi możliwość odliczenia dla celów podatkowych wszelkich kosztów (niewymienionych w art. 16 ustawy), pod warunkiem, że wykaże istnienie związku przyczynowego pomiędzy ich poniesieniem a powstaniem, zwiększeniem bądź też możliwością powstania przychodu. Dotyczy to zarówno takich wydatków, które bezpośrednio przekładają się na uzyskanie konkretnych przychodów, jak i tych, których nie można w taki sposób przypisać do określonych przychodów, ale są racjonalnie uzasadnione, jako zmierzające do ich osiągnięcia.

Definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Kosztem uzyskania przychodów jest wyłącznie taki koszt, który spełnia kumulatywnie warunki określone w cytowanym art. 15 ust. 1 ustawy, czyli:

- został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),

- jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,

- pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

- poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,

- został właściwie udokumentowany,

- nie znajduje się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Spółka zamierza wprowadzić nowy sposób premiowania kontrahentów nabywających jej Produkty. Umowy będą przewidywać wstępny rabat w postaci umówionej kwoty pieniężnej wypłacanej przez Spółkę kontrahentowi "z góry" przed dokonaniem dostaw Produktów z tytułu założenia realizacji deklarowanego poziomu zakupów Produktów wskazanego w umowie handlowej w okresie pierwszych 5 lat obowiązywania tej umowy. Świadczenie, o którym mowa powyżej wypłacone zostanie Odbiorcy na podstawie wystawionej przez niego i doręczonej Dostawcy (czyli Spółce) noty obciążeniowej opiewającej na kwotę ustaloną między Stronami a wskazaną w Kontrakcie.

W ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych prawodawca nie zdefiniował pojęcia "bonifikata" i "skonto", a także "rabat", chociaż jest to wyrażenie często używane w obrocie gospodarczym. Posługując się zatem definicjami słownika języka polskiego, można stwierdzić, że:

- bonifikata - to zmniejszenie ceny towaru bądź usługi, także jako forma odszkodowania za poniesioną stratę;

- skonto - to zniżka ceny towaru objętego sprzedażą kredytową lub ratalną, udzielona nabywcy płacącemu gotówką przed ustalonym terminem;

- rabat - to obniżenie ceny jakiegoś towaru o pewną kwotę; też: ta kwota.

Efekt przyznania rabatu w ujęciu ekonomicznym, sprowadza się do dokonania przez sprzedawcę na rzecz nabywcy zwrotu części uiszczonego wynagrodzenia z tytułu uprzednio dokonanych w danym okresie z nabywcą transakcji, w następstwie czego zmniejszeniu ulega wcześniej określona jego łączna wartość.

Jak wynika z powyższego, pojęcie rabatu (bonifikaty) odnosi się do określenia obniżki ceny sprzedawanego produktu lub świadczonej usługi. W praktyce udzielenie rabatu (bonifikaty) polega więc na obniżeniu ceny zakupu usług lub towarów.

Wobec powyższego udzielany przez Wnioskodawcę rabat nie może zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodów.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy, w zakresie ustalenia czy kwota prerabatu przekazana przez Spółkę Odbiorcy przed dokonaniem dostawy Produktów zgodnie z zawartą umową handlową stanowi dla Spółki koszt uzyskania przychodu, należy uznać za prawidłowe.

Ad. 2

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 u.p.d.o.p.:

przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe.

W myśl art. 12 ust. 3 u.p.d.o.p.:

za przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, a także za przychody uzyskane z zysków kapitałowych, z wyłączeniem przychodów, o których mowa w art. 7b ust. 1 pkt 1, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont

Za przychody należne uważa się kwoty należne powstałe wskutek prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej, na podstawie których podatnik może domagać się zapłaty lub w ramach kompensaty otrzymania innych ekwiwalentnych świadczeń. Należne przychody to zatem takie, które wynikają z działalności gospodarczej i stały się w jej następstwie należnością (wierzytelnością), tyle tylko, że jeszcze faktycznie nie uzyskaną przez podatnika.

Podstawowa zasada określania daty powstania przychodu związanego z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej została uregulowana przez ustawodawcę w treści art. 12 ust. 3a u.p.d.o.p. Na mocy art. 12 ust. 3a u.p.d.o.p.:

za datę powstania przychodu, o którym mowa w ust. 3, uważa się, z zastrzeżeniem ust. 3c-3g oraz 3j-3m, dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi, albo częściowego wykonania usługi, nie później niż dzień:

1)

wystawienia faktury albo

2)

uregulowania należności.

Przepis ten wprowadza ogólną zasadę decydującą o dacie powstania przychodu. Powstanie przychodu następuje w dniu zaistnienia ww. zdarzeń, a jeżeli wystąpią one po dniu wystawienia faktury, czy po dniu dokonania zapłaty należności, o momencie powstania przychodu decydują te dni, a nie fakt zaistnienia konkretnego zdarzenia.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że w celu intensyfikacji sprzedaży oraz rozszerzenia rynku zbytu Produktów, Spółka zamierza wprowadzić nowy sposób premiowania kontrahentów nabywających jej Produkty. Umowa (umowy handlowe) będą przewidywać wstępny rabat w postaci umówionej kwoty pieniężnej wypłacanej przez Spółkę kontrahentowi "z góry" przed dokonaniem dostaw Produktów wskazanego w umowie handlowej w okresie pierwszych 5 lat obowiązywania tej umowy.

Mając powyższe na uwadze, w sytuacji gdy w czasie trwania umowy handlowej Odbiorca dokona nabycia Produktów o zakładanej w umowie wartości lub zaistnieją inne okoliczności uprawniające do realizacji przez Odbiorcę kwoty prerabatu (lub jej części), Wnioskodawca może pomniejszyć wartość przychodu osiągniętego ze sprzedaży Produktów.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 2, należy uznać za prawidłowe.

Ad. 3

Zasady dokonywania korekt przychodów zawarte zostały w art. 12 ust. 3j-3 m u.p.d.o.p. Stosownie do treści art. 12 ust. 3j u.p.d.o.p.:

jeżeli korekta przychodu nie jest spowodowana błędem rachunkowym lub inną oczywistą omyłką, korekty dokonuje się poprzez zmniejszenie lub zwiększenie przychodów osiągniętych w okresie rozliczeniowym, w którym została wystawiona faktura korygująca lub, w przypadku braku faktury, inny dokument potwierdzający przyczyny korekty.

W myśl art. 12 ust. 3k u.p.d.o.p.:

jeżeli w okresie rozliczeniowym, o którym mowa w ust. 3j, podatnik nie osiągnął przychodów lub osiągnięte przychody są niższe od kwoty zmniejszenia, podatnik jest obowiązany zwiększyć koszty uzyskania przychodów o kwotę, o którą nie zostały zmniejszone przychody.

Na podstawie art. 12 ust. 3I u.p.d.o.p.:

Przepisów ust. 3j i 3k nie stosuje się do:

1)

korekty dotyczącej przychodu związanego ze zobowiązaniem podatkowym, które uległo przedawnieniu;

2)

korekty cen transferowych, o której mowa w art. 11e.

Z regulacji zawartych w cytowanym powyżej art. 12 ust. 3j u.p.d.o.p., wynika, że korekta "wstecz" może być dokonana jedynie wtedy, gdy przyczyną korekty jest błąd rachunkowy lub inna oczywista omyłka. Przy czym, ustawodawca nie wskazuje, co należy rozumieć poprzez pojęcia "błąd rachunkowy" oraz "inna oczywista omyłka". Pojęcia te zatem należy rozumieć zgodnie z ich znaczeniem potocznym. Zatem, za "błąd rachunkowy" należy uznać sytuację, gdy koszt został niewłaściwie ujęty ze względu na błąd w toku wykonywania obliczeń; może to dotyczyć zarówno okoliczności leżących po stronie wystawcy faktury czy innego dokumentu księgowego (np. błędne podanie na fakturze cen lub wartości towarów), jak i po stronie odbiorcy takiego dokumentu (np. wprowadzenie do ksiąg rachunkowych nieprawidłowej cyfry, zastosowanie wadliwego kursu waluty obcej przy przeliczaniu wartości kosztu na złote, etc.).

Zgodnie ze Słownikiem Języka Polskiego PWN (wersja internetowa www.sip.pwn.pl), przez "omyłkę" należy rozumieć "spostrzeżenie, sąd niezgodny z rzeczywistością, niewłaściwe postępowanie, posunięcie". W konsekwencji, za "inną oczywistą omyłkę" należy uznać inny oczywisty błąd, który nie jest jednocześnie błędem rachunkowym. Takim błędem będzie np. ujęcie w kosztach podatkowych faktury wystawionej na podmiot inny niż faktyczny nabywca towaru. "Omyłka" wiązać się również będzie z błędem polegającym albo na nieprawidłowym wystawieniu albo nieprawidłowym ujęciu dowodu księgowego. Okoliczność taka musi mieć zatem charakter "pierwotny". Co więcej, "omyłka" musi być "oczywista". Oznacza to, że w przypadku jakichkolwiek wątpliwości co do charakteru przyczyn korekty, korekta dokonywana winna być w okresie otrzymania dokumentu potwierdzającego przyczynę korekty (w przypadku korekty kosztów uzyskania przychodów) lub w okresie wystawienia tego dokumentu (w przypadku korekty przychodów). Tylko w przypadku jednoznacznego stwierdzenia, że nieprawidłowe ujęcie przychodu bądź kosztu było bezpośrednim wynikiem błędu rachunkowego lub oczywistej omyłki, korekta kosztu winna być uwzględniana "wstecznie".

W świetle przedstawionych uregulowań prawnych należy stwierdzić, że w rozpatrywanej sprawie nie mamy do czynienia ani z "błędem rachunkowym", ani z "inną oczywistą omyłką".

Tym samym, odnosząc się do wątpliwości Wnioskodawcy w zakresie ustalenia, w którym momencie Wnioskodawca będzie uprawniony do zmniejszenia przychodów podatkowych w związku ze spełnieniem się warunków do rozliczenia kwoty prerabatu (lub jej części), wskazać należy, że w przypadku korekty faktury z przyczyn innych niż oczywista omyłka lub błąd rachunkowy, z tytułu udzielonego prerabatu, Spółka będzie uprawniona do zmniejszenia przychodów w okresie rozliczeniowym, w którym będzie wystawiona faktura korygująca.

Zatem, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 3 jest prawidłowe.

Ad. 4

Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych, nie zawiera definicji przychodu. Przepis art. 12 u.p.d.o.p., regulujący kwestię przychodów, nie wymienia źródeł przychodu, lecz określa jedynie zdarzenia, których wystąpienie powoduje powstanie obowiązku podatkowego. Poprzez przykładowe wyliczenie zawarte w kolejnych ustępach art. 12 u.p.d.o.p., ustawodawca precyzuje więc jedynie rodzaje przychodów. Ponadto, wylicza jakiego rodzaju wpływy pieniężne podmiotu gospodarczego nie są zaliczane do przychodów.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 u.p.d.o.p.:

przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe.

W myśl art. 12 ust. 3 u.p.d.o.p.:

za przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, a także za przychody uzyskane z zysków kapitałowych, z wyłączeniem przychodów, o których mowa w art. 7b ust. 1 pkt 1, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

Przychody należne to wszelkiego rodzaju przychody, co do których przysługuje podatnikowi uprawnienie do ich dochodzenia, czyli takie, które wynikają z konkretnego stosunku prawnego. "Należność" wynika z treści stosunku prawnego, a odnosi się zarówno do możliwości dochodzenia konkretnego świadczenia oraz do powinności jego spełnienia. Oznacza to, że powstanie przychodów należnych związane jest z powstaniem wierzytelności. Wierzytelność to termin wywodzący się z prawa cywilnego. Przychodami należnymi są zatem przychody wymagalne w rozumieniu prawa cywilnego, tj. możliwe do prawnie skutecznego ich dochodzenia.

Ustawodawca nie zastrzega, że przychodem są tylko wymienione w art. 12 u.p.d.o.p. pożytki, które są wprost wynikiem realizacji celu działalności gospodarczej osoby prawnej. Wszelkie wpłaty pieniężne, o ile spełniają inne wymagania podane w rozdziale 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, mogą być uznane za przychód osoby prawnej zwłaszcza, że listę pożytków - stanowiącą katalog zamknięty, którego zakres nie podlega rozszerzeniu, czy też zawężeniu - które nie mogą być zaliczone do przychodów, zawarto w ust. 4 cytowanego przepisu.

Zgodnie z art. 12 ust. 4 pkt 6a u.p.d.o.p.:

do przychodów nie zalicza się m.in. zwróconych innych wydatków niezaliczonych do kosztów uzyskania przychodów

Należy przy tym podkreślić, że aby dany wydatek mógł być zaliczony do kategorii "innych wydatków", o których mowa w art. 12 ust. 4 pkt 6a u.p.d.o.p., konieczne jest, aby wydatek został wcześniej przez podatnika poniesiony, a następnie zwrócony podatnikowi. Przy czym wydatek poniesiony powinien być odpowiednikiem wydatku zwróconego. Tak więc "wydatek zwrócony" to ten sam, a nie taki sam wydatek, który został poniesiony. Zwróconym innym wydatkiem nie jest bowiem uzyskana przez podatnika kwota, która tylko odpowiada wartości poniesionego wydatku.

Skoro, kwota prerabatu nie może stanowić kosztów uzyskania przychodów, w związku z powyższym zwrócona w całości lub części kwoty prerabatu nie będzie stanowiła przychodu Spółki.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie ustalenia, czy w sytuacji, gdy Odbiorca nie spełni warunków przewidzianych w umowie handlowej uprawniających do zatrzymania całości lub części kwoty prerabatu, zwrócona Spółce przez Odbiorcę kwota stanowi dla niej przychód podatkowy, należy uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Wskazać należy, że w zakresie podatku od towarów i usług zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

POUCZENIE o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 z późn. zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)

z zastosowaniem art. 119a;

2)

w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)

z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

POUCZENIE o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2022 r. poz. 329 z późn. zm.; dalej jako "p.p.s.a.").

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 p.p.s.a.). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 p.p.s.a.):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 p.p.s.a.), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a p.p.s.a.).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a p.p.s.a.).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 z późn. zm.).

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl