0111-KDIB1-3.4010.258.2022.2.PC - Ulga B+R w firmie której przedmiotem działalności jest obróbka mechaniczna elementów metalowych

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA - stanowisko w części prawidłowe, a w części nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

11 kwietnia 2022 r. wpłynął Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób prawnych. Wniosek został uzupełniony 25 lipca 2022 r.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca, będący jednostką organizacyjną nieposiadającą osobowości prawnej, prowadzi działalność w formie spółki komandytowej (dalej jako "Spółka"). Spółka ma siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu.

Spółka działa od 2018 r. Przedmiotem przeważającej działalności Spółki jest obróbka mechaniczna elementów metalowych (PKD 25.62.Z).

I. Opis działalności Spółki.

Wnioskodawca prowadzi działalność w zakresie obróbki metali, która obejmuje w szczególności usługi:

1. Gięcia rur i profili;

2. Obróbki ślusarskiej, szlifowania, wiercenia, spawania;

3. Lakierowania proszkowego.

Obszar funkcjonowania Wnioskodawcy obejmuje rynek polski.

Usługi świadczone przez Wnioskodawcę dostosowywane są do indywidualnych potrzeb klientów. W zależności od zapotrzebowania klienta, działalność może obejmować wszystkie wyżej wymienione usługi lub wyłącznie wybrane procesy.

Spółka tworzy elementy dla branży:

Spółka planuje również rozwój w ramach działalności dla powyższych branży. W szczególności, planowany jest rozwój w ramach działalności dla branży magazynowo-logistycznej, który obejmie również możliwość tworzenia własnych produktów w tym segmencie rynku

Głównym obszarem działalności spółki jest produkcja seryjna detali dla wskazanych powyżej branży. Oprócz działalności produkcyjnej, Spółka prowadzi również działalność badawczo-rozwojową - tworzy detale na indywidualne zlecenie klientów, w oparciu o dokumentację techniczną przekazaną przez klientów lub sporządza dokumentację od podstaw, kierując się uwagami i wytycznymi klientów.

II. Struktura, zespół B+R, zakresy obowiązków, ewidencje czasu pracy.

W ramach struktury organizacyjnej Spółki wyodrębniony został Zespół B+R. W skład zespołu wchodzą pracownicy z pionu handlowego oraz produkcyjnego. Osoby te posiadają specjalistyczną wiedzę, doświadczenie oraz kwalifikacje niezbędne do wykonywania swoich obowiązków.

W Spółce występuje następująca struktura zespołu B+R oraz zakresy obowiązków, które obejmują m.in.:

1) Wiceprezes Zarządu

2) Dyrektor Produkcji

3) Asystent ds. techniczno-handlowych

4) Specjalista ds. techniczno-handlowych

5) Dyrektor Handlowy

6) Kierownik Ślusarni

7) Technolog/Kontroler Jakości

8) Operator CNC

9) Spawacz TIG

10) Ślusarz-spawacz

Działalnością B+R zajmują się również osoby niewchodzące bezpośrednio w skład zespołu badawczo - rozwojowego. Wszyscy pracownicy zaangażowani w działalność B+R zatrudnieni są na umowy o pracę, w pełnym wymiarze. Spółka nie otrzymuje żadnego dofinansowania do wynagrodzeń pracowników.

Spółka wskazuje, że prowadzona ewidencja czasu pracy pozwala na wydzielenie czasu pracy poświęconego na wykonywanie obowiązków związanych z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową.

III. Obszary działalności B+R.

Jednym z obszarów działalności gospodarczej Spółki jest konstruowanie detali o zindywidualizowanym charakterze na indywidualne zamówienie klienta. Spółka realizuje zamówienia w podziale na odrębne zlecenia (każdy nowy detal to odrębny projekt).

Tworzenie detalu może odbywać się na dwa sposoby: a) tworzenie detalu na indywidualne zlecenia Klientów, na podstawie dokumentacji technicznej przekazanej przez Klientów

Pierwszy z nich obejmuje tworzenie detalu na podstawie dokumentacji technicznej przekazanej przez klienta.

W przypadku tego rodzaju działalności badawczo-rozwojowej powstaje konieczność opracowania nowej technologii w Spółce w celu wytworzenia detalu zgodnie z dokumentacją klienta. Jest to więc innowacja w zakresie procesu produkcji, która uprzednio nie była w Spółce stosowana. Wymaga to kreatywnego podejścia i opracowania od początku nowego, innowacyjnego procesu produkcyjnego. Uprzednio taki proces technologiczny nie był w Spółce znany. Zostaje on stworzony ze względu na konieczność realizacji zlecenia na nowy detal, który jest wykonywany zgodnie z dostarczoną przez klienta dokumentacją techniczną.

W przypadku tworzenia detalu, który jest znany, proces tworzenia opiera się na dokumentacji technicznej przedstawionej przez klienta, która często wymaga modyfikacji. Realizacja detalu (zlecenia) na podstawie przygotowanej przez klienta dokumentacji, obejmuje sytuacje, gdy w trakcie weryfikacji bądź realizacji zlecenia pojawia się konieczność modyfikacji - udoskonalenia detalu poprzez innowacyjne zmiany w dokumentacji technicznej, mające na celu poprawienie walorów technicznych produktów lub usprawnienie procesów produkcyjnych. Zmiany te obejmują m.in. rozszerzenie dokumentacji o nowe detale czy też wprowadzenie wymiarów, które nie zostały ujęte przez Klienta.

b) tworzenie detalu na indywidualne zlecenia Klientów, na podstawie dokumentacji technicznej przygotowywanej przez Wnioskodawcę.

Natomiast, druga sytuacja dotyczy przypadków tworzenia detalu w razie braku dokumentacji technicznej. Tworzona dokumentacja techniczna obejmuje określenie wymiarów, miejsca, w którym mają znaleźć się szwy, materiału, który ma zostać zastosowany, powłoki detalu. Dokumentacja zawiera również wskazanie kątów gięcia i dodatkowe notatki.

Wówczas proces tworzenia zindywidualizowanych detali obejmuje również prace koncepcyjne - Wnioskodawca tworzy dokumentację techniczną od podstaw w oparciu o uwagi i wytyczne klienta. Klient określa m.in. ilość sztuk oraz materiał, który ma zostać użyty. Pracownicy spółki przygotowują rysunki techniczne. W celu tworzenia dokumentacji technicznej wykorzystywane jest specjalne oprogramowanie - (...).

Jeśli detal jest nowy - sporządzana jest dokumentacja techniczna. W trakcie jej tworzenia odbywają się spotkania zespołu, z których sporządzany jest protokół. W spotkaniu zespołu uczestniczy dyrektor produkcji, kierownik ślusarni, zastępca kierownika ślusarni, handlowiec, dyrektor handlowy i pracownik produkcyjny. Ponadto, wszelkie uzgodnienia i uwagi Klientów przekazywane są w formie mailowej. Tworzona jest również dokumentacja zdjęciowa. Przeprowadzane są wstępne próby.

Do każdego zlecenia (projektu) Wnioskodawca sporządza Kartę Technologiczno-Produkcyjną. W Karcie Technologiczno-Produkcyjnej wskazywane są informacje odnoszące się do partii zerowej, czyli pierwszego zlecenia od Klienta. Karta określa ustaloną przez Klienta ilość sztuk detalu, którego potrzebuje do własnych testów wewnętrznych. Karta obejmuje również informacje dotyczące materiałów i surowców potrzebnych do realizacji zlecenia. Materiały i surowce zamawiane są pod zlecenie Klienta.

Karta zawiera również oznaczenie - "partia próbna" lub "prototyp", a ponadto Karty związane z działalnością B+R są wyróżnione przez zastosowanie kartek w kolorze niebieskim.

Spółka może realizować kompleksowo wiele procesów lub tylko pojedyncze, w zależności od potrzeb klienta. Posiadana wiedza i doświadczenie pozwala wykonywać poszczególne elementy na specjalne i indywidualne zamówienie klienta. Zatem czynności podejmowane przez Wnioskodawcę w ramach realizacji projektu mogą obejmować poszczególne procesy - w zależności od zlecenia przekazanego przez Klienta:

W każdym z wymienionych procesów odbywa się kontrola jakości. Kontroler sprawdza detale pomiędzy procesami, zazwyczaj po gięciu, oraz po zakończeniu pracy nad zleceniem. Partia detali, która przejdzie końcową kontrolę jakości, jest etykietowana oraz dopuszczana do wysyłki do klienta.

Ponadto, cały proces odbywa się pod nadzorem i kierownictwem Dyrektora Produkcji oraz Wiceprezesa Zarządu. Celem tych działań jest wypracowanie najlepszej jakości detalu.

Spółka przygotowuje partię zerową, którą w całości zajmuje się pracownik techniczny. Partia zerowa jest pierwszym zleceniem od klienta. Tworzenie partii zerowej odbywa się na odpowiednio dostosowanym oprzyrządowaniu. Przygotowanie oprzyrządowania związane jest z potrzebą zwiększenia funkcjonalności narzędzi, urządzeń i maszyn. Projektowanie oprzyrządowania zaczyna się od szczegółowego rysunku technicznego i doboru surowca do produkcji właściwego dla wymogów konkretnego projektu. Proces przygotowania oprzyrządowania różni się w zależności od projektu. Oprzyrządowanie może być tworzone na podstawie jednego elementu lub może być tworzone w programie komputerowym i następnie przygotowywane na tokarce, w centrum obróbczym czy też wypalane.

Projekty oprzyrządowania wykonywane są do konkretnych maszyn i urządzeń. Mają na celu przede wszystkim zwiększenie ich możliwości o nowe funkcje lub przyspieszenie procesu na nich wykonywanego. Projektowanie oprzyrządowania wymaga innowacyjnego podejścia, wykorzystania specjalistycznej wiedzy technicznej oraz know-how w zakresie projektowania takiego oprzyrządowania w celu wytworzenia udoskonalonych produktów. W twórczym procesie projektowania nowego oprzyrządowania należy przewidywać różne parametry środowiska pracy, które mogą ulegać ciągłym zmianom i jednocześnie tak konstruować oprzyrządowanie, aby zapewniało ono wysoką jakość i jednocześnie usprawniało oraz zwiększało efektywność procesu.

Przygotowanie partii zerowej jest dla Wnioskodawcy etapem końcowym procesu badawczo-rozwojowego, ale zdarza się, że również na tym etapie klient zgłasza uwagi i wprowadzane są modyfikacje. Mają miejsce również sytuacje, gdy prototyp nie jest wdrażany do produkcji lub w trakcie procesu produkcyjnego okazuje się, że m.in. z powodu właściwości fizykochemicznych surowców niemożliwe jest wyprodukowanie elementu o pożądanych parametrach. Jeśli klient wyrazi zgodę, następują modyfikacje, które obejmują m.in. zmianę stosowanego materiału.

Wdrożenie następuje u klienta, który otrzymuje prototyp. Klient akceptuje prototyp lub przekazuje uwagi, na podstawie których przygotowywany jest kolejny prototyp.

Odpady powstałe po zakończonym procesie umieszczane są w specjalnym pojemniku na złom specjalnie przeznaczonym do działalności B+R. Przekazanie odpadów dokumentowane jest w karcie ewidencji odpadów (BDO). Zdarza się, że Spółka nie złomuje odpadów lecz wykorzystuje je do przygotowania oprzyrządowania.

W ramach każdego zlecenia, w oparciu o oryginalne rozwiązania zaprojektowane przez pracowników Spółki, powstaje detal, który stanowi nowy, dotychczas nieoferowany przez Spółkę produkt.

Projekty o charakterystyce opisanej powyżej (badawczo-rozwojowe) są prowadzone w sposób zorganizowany i nie mają charakteru incydentalnego. Po zrealizowaniu jednego projektu (zlecenia) B+R Spółka rozpoczyna kolejny projekt; zdarza się niekiedy również prowadzenie równolegle kilku projektów B+R.

IV. Dokumentacja prac B+R

Opisany proces obróbki metali dokumentowany jest na każdym etapie - począwszy od przygotowania dokumentacji technicznej, poprzez dokumentację zdjęciową, ewidencję wykorzystywanych surowców.

Na bieżąco prowadzone są zatem dokumenty takie jak:

5. Karta Technologiczno-Produkcyjna.

Dodatkowo Spółka na potrzeby prowadzenia działalności badawczo-rozwojowej prowadzi także ewidencję czasu pracy osób zaangażowanych w realizację projektów zarówno w przypadku osób, które zajmują się wyłącznie pracą w ramach działalności B+R, jak i tych osób, które zajmują się innymi niż działalność B+R zadaniami. Spółka wskazuje, że prowadzona ewidencja czasu pracy pozwala na wydzielenie czasu pracy poświęconego na wykonywanie obowiązków związanych z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową.

Spółka dokonuje zakupów zbiorczo. Materiały zamawiane są w oparciu o zamówienie (zlecenie) Klienta. Natomiast w zakresie ewidencji kosztów materiałów, surowców potrzebnych do realizacji projektów Wnioskodawca prowadzi ewidencję w taki sposób, aby dokładnie przypisać odpowiednie materiały i surowce (oraz ich ilość) do konkretnych zleceń. Spółka jest w stanie wyodrębnić również koszty energii elektrycznej wykorzystywanej na działalność badawczo-rozwojową. W celach ewidencyjnych, Spółka oznacza faktury na zakup materiałów i surowców przeznaczanych na prowadzenie prac B+R. Ponadto, Spółka dokumentuje wydanie materiałów na cele B+R przy pomocy Karty Technologiczno-Produkcyjnej, która jest oznaczona kartką kanban zawierającą kod QR, na podstawie którego następuje wydanie materiału. Na karcie wskazane są informacje dotyczące materiału (gatunek, ilość) oraz gdzie taki materiał się znajduje.

V. Wykorzystywane mienie (maszyny, towary, oprogramowanie)

Wśród środków trwałych wykorzystywanych w zakresie badań i rozwoju wymienić należy m.in.:

- szlifierki taśmowe;

- wytrawiarka do spawów Reuter.

Spółka wykorzystuje w działalności B+R centrum obróbcze, tokarkę, przyrządy do spawania i wiercenia. W ramach zleceń Spółka przygotowuje narzędzia do produkcji, by usprawnić proces.

Centrum obróbcze i pozostałe maszyny i urządzenia mają swój własny wewnętrzny system operacyjny, który nie może być modyfikowany.

Ponadto, Spółka jest stroną umów leasingu operacyjnego, na podstawie których korzysta z urządzeń (m.in. tokarka, frezarka sterowana numerycznie CMX 1100 V- obrabiarka) będących własnością leasingodawcy. Leasingodawca nie jest podmiotem powiązanym ze Spółką. Urządzenia te wykorzystywane są zarówno w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, jak i do innych celów niż działalność badawczo-rozwojowa.

Ponadto, urządzeniem powiązanym funkcjonalnie z pozostałymi maszynami, tworzącymi ciąg technologiczny w ramach działalności B+R będzie zrobotyzowane stanowisko do spawania typ ST-H FANUC (dalej jako robot lub robot spawalniczy). Jest to urządzenie, które wykorzystywane będzie w działalności na etapie spawania detalu. Poprzez odpowiednie zaprogramowanie robota możliwe jest spawanie większych partii materiału w całość, w celu stworzenia detalu.

W związku z uruchomieniem robota, Spółka poniosła koszty nabycia materiałów instalacyjnych koszty związane z wynagrodzeniem za pracę pracowników zaangażowanych w prace instalacyjno-montażowe oraz koszty wykonania usług instalacyjnych przez zewnętrzny podmiot. Przeprowadzone dotychczas prace instalacyjne związane z uruchomieniem robota polegały na przygotowaniu podłoża (wykonanie posadzki przemysłowej), zakupie lamp oświetleniowych, wykonaniu nowych drzwi do pomieszczeń. Spółka planuje również wykonanie prac związanych z prawidłowym funkcjonowaniem robota: montaż oświetlenia na hali oraz montaż instalacji sprężonego powietrza oraz przeprowadzenie szeregu testów, które prowadzić będą do bezpiecznego i skutecznego uruchomienia robota spawalniczego.

Detale tworzone przez Wnioskodawcę wykonywane są z różnych gatunków stali zwykłej, stali nierdzewnej oraz aluminium. Zlecenia są różnorodne co do ilości sztuk w serii jak i powtarzalności elementów. Spółka wykorzystuje przede wszystkim rury w średnicach od 12 mm do 82 mm, w różnych gatunkach, profile stalowe, blachy, oraz pręty. Surowce od momentu dostawy bezpośrednio obrabiane są na ternie Spółki.

Natomiast elementy, które wymagają kooperacji w postaci wypalania laserowego, tworzone są ze stali w różnych gatunkach. Jest to stal konstrukcyjna, stal nierdzewna oraz aluminium. W przypadku Spółki zdecydowanie przeważa stal konstrukcyjna - tzw. "czarna". W stali czarnej wykorzystywana jest stal gatunkowa walcowana na zimno (DC), stal precyzyjna (P+N) oraz stal do produkcji maszyn i urządzeń (E). Spółka pracuje na średnicach rur od 12mm do 82mm, ze ściankami o grubości od 1,5 do 6,5mm.

Spółka wykorzystuje również program (...) - system ERP, który pozwala obsłużyć całe zamówienie począwszy od pierwszego kontaktu z klientem aż po wystawienie WZ. Program ten pomaga w optymalizacji procesów wewnętrznych w firmie, gwarantując bazę danych dla całego przedsiębiorstwa, umożliwia sprawne przesyłanie informacji. System został zbudowany ze współpracujących ze sobą modułów, dzięki czemu jego funkcjonalność można swobodnie dopasować do indywidualnych potrzeb każdego przedsięwzięcia. Spółka wykorzystuje część modułów i funkcjonalności programu, a częściowo korzysta z własnych rozwiązań.

W uzupełnieniu Wnioskodawca wskazał:

Działalność opisana we wniosku, zarówno w zakresie prac będących przedmiotem pytania nr 1, jak również pytania nr 2 jest działalnością twórczą, podejmowaną celem zwiększenia zasobów wiedzy lub wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W zakresie prac będących przedmiotem pytania nr 1, czyli prac w zakresie obróbki metali na indywidualne zlecenia Klientów, na podstawie dokumentacji technicznej przygotowywanej przez Wnioskodawcę wskazać należy, że są one działaniem o charakterze kreatywnym, nowatorskim. Wnioskodawca przygotowuje detale od podstaw-odpowiada za koncepcję danego detalu i jego przygotowanie-aż do ostatniego etapu prac badawczo-rozwojowych - przygotowania partii zerowej. Obróbka metalu polega nie tylko na opracowaniu nowych koncepcji, tworzeniu dokumentacji technicznej, ale także na podejmowaniu szeregu działań związanych z przygotowaniem detali oraz ich testów. Zarówno na etapie koncepcyjnym, jak i na etapie tworzenia i testowania detalu, Wnioskodawca korzysta z doświadczenia pracowników zespołu badawczo-rozwojowego, których wiedza i umiejętności znajdują odzwierciedlenie w projektowanej dokumentacji technicznej, konstruowaniu i wykonaniu detali.

Każdorazowo, w wyniku prac w zakresie obróbki metali na indywidualne zlecenia Klientów, na podstawie dokumentacji technicznej przygotowywanej przez Wnioskodawcę, opracowywana jest nowa koncepcja i rozwiązania niewystępujące dotychczas w praktyce gospodarczej Wnioskodawcy.

Stworzone w wyniku obróbki metalu detale są unikatowe. W zależności od potrzeb i wymagań Klientów różne są poszczególne parametry detali m.in. ich właściwości fizykochemiczne, powłoka, kształt, miejsce szwów, kąty gięcia. Wnioskodawca podkreśla, że w twórczym procesie obróbki metali powstaje zatem unikatowe rozwiązanie - zindywidualizowany detal dedykowany konkretnemu klientowi.

Wszystkie te elementy powodują, że w zakresie działań Wnioskodawcy (w ramach prowadzonych prac badawczo-rozwojowych) powstają całkowicie nowe detale, będące wynikiem opracowania nowej koncepcji i zastosowania rozwiązań, które wcześniej nie istniały w przedsiębiorstwie Wnioskodawcy. Ponadto, działalność ta podejmowana jest w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Jednocześnie przeprowadzane prace nie należą do zakresu zadań rutynowych i nie mają (nie będą miały) charakteru okresowych zmian wprowadzanych do istniejących już produktów. Prace przebiegają według nakreślonego schematu, w którym podstawę stanowi propozycja całkowicie nowego detalu, na podstawie analizy indywidualnych potrzeb Klientów i posiadanej wiedzy technologicznej, zaś działania Wnioskodawcy nakierowane są na stworzenie nowego detalu nieistniejącego dotychczas u Wnioskodawcy.

W zakresie prac będących przedmiotem pytania nr 2, czyli prac w zakresie obróbki metali na indywidualne zlecenia Klientów, na podstawie dokumentacji przekazanej przez Klientów, działalność ta posiada charakter kreatywny, a zatem nowatorski, oryginalny w pomyśle, jest nastawiona na tworzenie nowych oryginalnych rozwiązań o unikatowym charakterze. W celu wytworzenia detalu zgodnie z dokumentacją klienta, Wnioskodawca podejmuje prace, które posiadają walor działalności innowacyjnej i rozwojowej na skalę przedsiębiorstwa, ponieważ wymagają kreatywnego, twórczego podejścia, przeanalizowania możliwości udoskonalenia detalu jeszcze na etapie koncepcyjnym - poprzez innowacyjne zmiany w dokumentacji technicznej, mające na celu poprawienie walorów technicznych detalu, który ma zostać stworzony w ramach obróbki metalu przez Wnioskodawcę. Zdarza się również, że prace te wymagają usprawnienia procesów technologicznych Wnioskodawcy w celu wytworzenia detalu - nowatorskiego rozwiązania, które musi zarazem spełniać określone założenia konstrukcyjne, jak i oczekiwania klienta co do stworzenia nowego detalu zgodnie z zamysłem Klienta, często udoskonalonym o istotne, innowacyjne modyfikacje wprowadzone za zgodą Klienta przez Wnioskodawcę. Do realizacji takich zleceń niezbędne jest posiadanie odpowiedniego zespołu ludzkiego posiadającego wysokie kompetencje i know-how w zakresie projektowania i wdrażania innowacyjnych, twórczych rozwiązań.

Prace objęte przedmiotem pytania nr 2 stanowią działanie twórcze na skalę przedsiębiorstwa, tzn. Wnioskodawca we własnym zakresie (w ramach prowadzonych prac badawczo-rozwojowych) poprzez innowacyjne zmiany w zaproponowanej przez Klientów dokumentacji technicznej, opracowuje nowe detale, które dotychczas nie były wytwarzane przez Wnioskodawcę. Zatem, twórczość działalności badawczo-rozwojowej w tym zakresie przejawia się opracowywaniem nowych koncepcji oraz rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej Wnioskodawcy lub usprawnień procesów technologicznych, które są na tyle innowacyjne, że odróżniają się od rozwiązań dotychczas funkcjonujących u Wnioskodawcy.

Jednocześnie, Wnioskodawca wskazuje, że zarówno w przypadku prac stanowiących przedmiot pytania nr 1, jak i pytania nr 2, działania Wnioskodawcy w tych obszarach są niewątpliwe nastawione na tworzenie nowych i oryginalnych rozwiązań, o charakterze unikatowym, które nie mają odtwórczego lub wtórnego charakteru. Wprowadzając nowy detal, Wnioskodawca musi przeprowadzić szereg prób i testów pozwalających na ustalenie określonych parametrów, tak aby uzyskać pożądany detal. Wymaga to wielu prób i testów. Podejmowane przez Wnioskodawcę w ramach obróbki metali aktywności ze swej istoty zmierzają do uzyskania specjalistycznej wiedzy, zwiększanie kapitału intelektualnego pracowników oraz tworzenia unikatowych, oryginalnych detali nieistniejących w praktyce gospodarczej Wnioskodawcy.

Działalność opisana we wniosku stanowi działalność obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług.

Wnioskodawca nie posiada statusu centrum badawczo-rozwojowego.

Wnioskodawca nie korzysta ze zwolnienia podatkowego, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 i 34a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Wydatki, które Wnioskodawca zamierza odliczyć w ramach ulgi badawczo-rozwojowej, stanowią dla niego koszty uzyskania przychodów w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Wynagrodzenia pracowników - osób zatrudnionych na umowy o pracę (tj. pracowników Zespołu B+R oraz pracowników zatrudnionych w innych działach, a także osób sprawujących funkcje nadzorcze i kierownicze) - wykonujących prace dotyczące działalności badawczo-rozwojowej, stanowią należności, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wnioskodawca wskazuje, że przedmiotem wniosku objęte są następujące koszty (elementy wynagrodzenia) pracowników/osób sprawujących funkcje nadzorcze i kierownicze:

Wytworzone oprzyrządowanie nie stanowi i nie będzie stanowić środka trwałego.

Wytworzone oprzyrządowanie jest wykorzystywane do działalności badawczo-rozwojowej, a następnie - po zakończeniu prac badawczo-rozwojowych - do realizacji produkcji seryjnej.

Pytania:

1. Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym prowadzone przez niego prace w zakresie obróbki metali na indywidualne zlecenia Klientów, na podstawie dokumentacji technicznej przygotowywanej przez Wnioskodawcę, opisane w stanie faktycznym, stanowią działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 4a pkt 26 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, co uprawnia Wnioskodawcę do skorzystania z odliczenia, o którym mowa w art. 18d ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych?

2. Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym prowadzone przez niego prace w zakresie obróbki metali na indywidualne zlecenia Klientów, na podstawie dokumentacji technicznej przekazanej przez Klientów, opisane w stanie faktycznym, stanowią działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 4a pkt 26 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, co uprawnia Wnioskodawcę do skorzystania z odliczenia, o którym mowa w art. 18d ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych?

3. Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym prowadzone przez niego prace w zakresie przygotowywania partii zerowej, opisane w stanie faktycznym, stanowią działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 4a pkt 26 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, co uprawnia Wnioskodawcę do skorzystania z odliczenia, o którym mowa w art. 18d ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych?

4. Czy w kosztach kwalifikowanych Wnioskodawca może uwzględnić, a następnie rozliczyć w ramach ulgi badawczo-rozwojowej, koszty osobowe pracowników Zespołu B+R zatrudnionych na umowy o pracę, oraz osób zatrudnionych na podstawie umowy o pracę, które nie wchodzą w skład Zespołu B+R, lecz wspomagających prace wyżej wymienionego działu B+R - w części odpowiadającej pracy związanej z działalnością badawczo-rozwojową obróbki metali na indywidualne zlecenia Klientów?

5. Czy w kosztach kwalifikowanych Wnioskodawca może uwzględnić, a następnie rozliczyć w ramach ulgi badawczo-rozwojowej, koszty osobowe pracowników sprawujących funkcje nadzorcze i kierownicze nad pracami badawczo-rozwojowymi, w zakresie w jakim wykonywane przez nich czynności, w tym nadzorcze, związane są bezpośrednio z działalnością B+R?

6. Czy w kosztach kwalifikowanych, w rodzaju wskazanym w art. 18d ust. 3 u.p.d.o.p. - Wnioskodawca może uwzględnić, a następnie rozliczyć w ramach ulgi badawczo-rozwojowej, koszty odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych opisanych w stanie faktycznym i wykorzystywanych w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej w zakresie obróbki metali zgodnie ze zleceniami Klientów na indywidualne zlecenia Klientów?

7. Czy Wnioskodawca może uwzględnić, a następnie rozliczyć w ramach ulgi badawczo-rozwojowej, koszty nabycia i wytworzenia materiałów i surowców zużytych do wytworzenia oprzyrządowania oraz detali w ramach działalności badawczo-rozwojowej w zakresie obróbki metali na indywidualne zlecenia Klientów?

8. Czy Wnioskodawca może uwzględnić, a następnie rozliczyć w ramach ulgi badawczo-rozwojowej, koszty energii elektrycznej zużywanej przez maszyny używane w ramach działalności badawczo-rozwojowej opisane w stanie faktycznym?

9. Czy w kosztach kwalifikowanych Wnioskodawca może uwzględnić, a następnie rozliczyć w ramach ulgi badawczo-rozwojowej, koszty osobowe pracowników Zespołu B+R zatrudnionych na umowy o pracę oraz osób zatrudnionych na podstawie umowy o pracę, które zostały zatrudnione w innych działach, lecz wspomagających prace wyżej wymienionego Zespołu B+R- w części odpowiadającej pracy związanej z instalacją, testami i uruchomieniem robota spawalniczego do momentu rozpoczęcia produkcji?

10. Czy w kosztach kwalifikowanych Wnioskodawca może uwzględnić, a następnie rozliczyć w ramach ulgi badawczo-rozwojowej, koszty materiałów i surowców zużytych do instalacji, testów i uruchomienia robota spawalniczego wykorzystywanego do działalności badawczo-rozwojowej opisanej w stanie faktycznym?

Państwa stanowisko w sprawie

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1.

Zgodnie z art. 4a pkt 26 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej u.p.d.o.p.), działalność badawczo - rozwojowa oznacza działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Co istotne zgodnie z art. 4a pkt 27 u.p.d.o.p., poprzez badania naukowe rozumie się:

Z kolei zgodnie z art. 4 ust. 2 Ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym, badania naukowe są działalnością obejmującą:

Wskazać należy, że na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych określone zostały również prace rozwojowe, które również mogą korzystać z ulgi na działalność badawczo-rozwojową. Zgodnie z art. 4a pkt 28 u.p.d.o.p., poprzez prace rozwojowe należy rozumieć prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Przy czym zgodnie z art. 4 ust. 3 Ustawy prawo o szkolnictwie wyższym, prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Mając na uwadze wskazane powyżej przepisy, definiujące działalność badawczo-rozwojową, taka działalność ma miejsce, gdy realizowane projekty:

- mają twórczy charakter,

- są prowadzone w systematyczny sposób,

- mają określony cel - zwiększenie zasobów wiedzy oraz ich wykorzystanie do tworzenia nowych zastosowań.

Wskazane powyżej stanowisko, prezentowane jest również przez Ministerstwo Finansów. W Objaśnieniach podatkowych z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczących preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej - IP BOX, wskazane zostało:

Powyższe ukazuje, że ustawodawca użył, ale nie zdefiniował w ustawie o CIT i ustawie o PIT, pojęć spoza ustaw podatkowych na potrzeby pełnego zrekonstruowania definicji działalności badawczo-rozwojowej mającej znaczenie dla zastosowania przepisów podatkowych. Dotyczy to nie tylko stosowania omawianej preferencji IP Box, ale i obowiązującej w polskim systemie prawa podatkowego ulgi badawczo-rozwojowej. W konsekwencji kryteria działalności badawczo-rozwojowej:

(i) twórczość;

(ii) systematyczność; oraz

(iii) zwiększenie zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W objaśnieniach tych zdefiniowano również ww. pojęcia, na gruncie ustawy o podatku dochodowym, i tak:

a) Twórczość, należy rozumieć jako:

"Działalność twórcza oznacza, że "ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem że posiada cechę nowości, której stopień me ma znaczenia. Ponadto, uznać należy, iż na potrzeby działalności badawczo-rozwojowej, w stopniu minimalnym, wystarczające jest działanie twórcze na skalę przedsiębiorstwa, tzn. przedsiębiorca we własnym zakresie (w ramach prowadzonych prac badawczo-rozwojowych) opracowuje nowe lub ulepszone produkty, procesy, usługi, nawet jeżeli podobne rozwiązanie zostało już opracowane przez inny podmiot. Zatem twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika."

b) Systematyczność należy rozumieć jako:

"W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo "systematyczny" występuje w sformułowaniu "podejmowaną (działalność) w sposób systematyczny", a więc odnosi się do "działalności", czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu Zatem słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej.

(...) Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany." c) zwiększenie zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań należy rozumieć jako:

W świetle konstrukcji definicji badawczo-rozwojowej należy uznać że "zwiększenie zasobów wiedzy" odnosi się przede wszystkim do prowadzenia badań naukowych, natomiast "wykorzystanie już istniejącej lub zwiększonej wiedzy do tworzenia nowych zastosowań" dotyczy przede wszystkim prac rozwojowych. Innymi słowy, działalność badawczo-rozwojowa to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia, w tym badań naukowych (nakierowanych na nową wiedzę i umiejętności) oraz prac rozwojowych (nakierowanych na wykorzystanie dostępnej wiedzy i umiejętności) w celu zwiększenia zasobów wiedzy do tworzenia nowych, zmienionych lub usprawnionych produktów, procesów lub usług (również w formie nowych technologii).

Definicja działalności badawczo-rozwojowej wymaga, aby działania jakie podejmuje podatnik poprzez badania naukowe zwiększały zasoby wiedzy, natomiast w efekcie prac rozwojowych wystarczy, by podatnik zdobył i wykorzystał aktualnie dostępną wiedzę i umiejętności w celu planowania produkcji oraz projektowania/tworzenia nowych, zmienionych czy usprawnionych produktów, procesów lub usług.

W związku z tym, że ustawodawca dla potrzeb preferencji IP Box, czy też ulgi B+R, nie zdefiniował sformułowania "zwiększenia zasobów wiedzy", nie jest jasne czy zasoby wiedzy odnoszą się do wiedzy ogólnej, wiedzy pracowników, wiedzy w przedsiębiorstwie, czy też wiedzy w danej dziedzinie przemysłowej lub naukowej. Nie ma zatem przeszkód, aby przyjąć, że sformułowanie "zwiększenie zasobów wiedzy" odnosi się wyłącznie do wiedzy danego przedsiębiorstwa, gdyż ustawodawca nie przewidział minimalnego progu skalowalności zwiększenia zasobów wiedzy. Istotny jest element celowościowy w postaci zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania jej do tworzenia nowych zastosowań, niezależnie od tego czy zastosowania te obejmują wyłącznie jedno przedsiębiorstwo czy też całe państwo, kontynent lub świat.

Mając powyższe na uwadze wskazać należy, że z tak zdefiniowanymi przesłankami, jakie musi spełniać działalność badawczo-rozwojowa, zgadzają się organy podatkowe. Prezentowane przez nie rozumienie działalności badawczo-rozwojowej jest zbliżone.

Przykładem tego może być interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 4 grudnia 2017 r., wskazano, że "Zatem wskazać należy, że innowacja jest to każda zmiana, która coś ulepsza, daje nową jakość lub pozwala stworzyć nowy produkt, usługę bądź nową jakość. Może to być zmiana radykalna, dająca zupełnie nowy produkt, ale również cząstkowa, prowadzona do udoskonalenia produktu. Dlatego też definicja tego słowa jest bardzo szeroka."

Również w Interpretacji Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 15 kwietnia 2019 r. sygn. 0114-KDIP3-1.4011.143.2019.1.ES, wskazano, iż: Z ustawowej definicji wynika zatem, że taka działalność musi mieć charakter twórczy. Posłużenie się tym sformułowaniem wskazuje, że działalność badawczo-rozwojowa to taka aktywność, która nastawiona jest na tworzenie nowych i oryginalnych rozwiązań, często o charakterze unikatowym, które nie mają odtwórczego charakteru Po drugie, z art. 5a pkt 38 ww. ustawy wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi być podejmowana w systematyczny sposób, czyli chodzi o bieżące prowadzenie prac badawczo-rozwojowych podjętych w przyszłości, jak i rozpoczęcie działań badawczo-rozwojowych przy jednoczesnym założeniu, że podatnik w przyszłości będzie dalej podejmował i realizował prace tego rodzaju Przesłankę tę należy zatem rozumieć jako zakaz obejmowania ulgą incydentalnych działań podatnika. Po trzecie, taka działalność musi mieć określony cel, tj. powinna być nakierowana na zwiększenie zasobów wiedzy oraz ich wykorzystanie do tworzenia nowych zastosowań.

Zdaniem Wnioskodawcy, wszystkie wskazane powyżej cechy występują w przypadku realizowanych przez Spółkę prac opisanych w stanie faktycznym. Działalność pracowników Wnioskodawcy cechuje się złożonością, bowiem przygotowanie odpowiedniego oprzyrządowania i uzyskanie pożądanego detalu, zgodnego ze zleceniem Klienta wymaga wielu prób, które nie zawsze kończą się wynikiem pozytywnym i konieczne jest ich powtórzenie, a także wykorzystania wiedzy i doświadczenia pracowników.

Dzięki przeprowadzaniu prób i testów możliwe jest przeprowadzenie modyfikacji, które w konsekwencji przekładają się na stworzenie produktu o nowych, ulepszonych parametrach, a finalnie mają ogromne znaczenie na PA.

Wnioskodawca wskazuje, że prace te nie należą do zakresu zadań rutynowych i nie mają (nie będą miały) charakteru okresowych zmian wprowadzanych do istniejących już produktów. Prace przebiegają według nakreślonego schematu, w którym podstawę stanowi propozycja nowego produktu (rozwiązania technologicznego)/udoskonalenie istniejącego rozwiązania, na podstawie analizy materiałów i posiadanej wiedzy technologicznej.

Odnosząc wskazaną powyżej analizę definicji prac badawczo-rozwojowych do projektów realizowanych przez Spółkę w ramach wskazanej działalności badawczo-rozwojowej należy zauważyć, że:

Jak zostało wskazane w stanie faktycznym, Spółka opracowuje detale od samego początku, bez pomocy ze strony Klienta, który przekazuje jedynie informacje dotyczące ilości sztuk i pożądanego materiału, który miałby zostać zastosowany. Detale tworzone są przez Spółkę samodzielnie. Powoduje to, że czynności wykonywane przez Spółkę w ramach tworzenia detalu nie mają charakteru "odtwórczego". Spółka jest wówczas odpowiedzialna za opracowanie koncepcji danego detalu począwszy od idei, aż po dostosowanie produktu do linii produkcyjnej. Działa zatem w sposób twórczy.

Przygotowanie detalu "od zera" wymaga specjalistycznej wiedzy i przeprowadzenia szeregu prób i testów, w celu doboru właściwego surowca i osiągnięcia odpowiednich parametrów detalu. Nawet najmniejsza zmiana w zakresie parametrów, skutkuje daleko idącymi zmianami i wpływa na ostateczny kształt detalu. Przykładowo, tworzenie detalu wymaga użycia metalu pochodzącego z jednej partii. Zastosowanie metalu z dwóch rożnych partii może spowodować niespełnienie przez detal określonych parametrów, a nawet niemożliwość wykonania detalu. Wprowadzenie nowych detali wymaga od Spółki innowacji i wdrożenia nowych koncepcji, co jest przeciwnością działań wykonywanych w sposób rutynowy.

Powoduje to, że działania te są niewątpliwe nastawione na tworzenie nowych i oryginalnych rozwiązań, o charakterze unikatowym, które nie mają odtwórczego lub wtórnego charakteru.

Tworząc nowy detal, Spółka musi przeprowadzić od podstaw szereg prób i testów pozwalających na dobór właściwych materiałów i określonych parametrów (np. ugięcia materiału pod odpowiednim kątem), tak aby uzyskać pożądany kształt detalu o określonych właściwościach fizykochemicznych. Wymaga to wielu prób i testów, a także przygotowania oprzyrządowania wykorzystywanego w trakcie tworzenia detalu.

Co istotne, działalność badawczo-rozwojowa w zakresie obróbki metalu na zlecenie Klientów, obejmująca również stworzenie dokumentacji technicznej, jest również podejmowana przez Wnioskodawcę w systematyczny sposób. Wynika to z faktu, że prace realizowane w Spółce nie mają incydentalnego charakteru, lecz wykonywane są w sposób ciągły. Działania są podejmowane w sposób zaplanowany, a osiąganie wyznaczonych celów jest na bieżąco monitorowane. Cały proces tworzenia dokumentowany jest na każdym etapie-począwszy od przygotowania dokumentacji technicznej, poprzez stworzenie Karty Technologiczno-Produkcyjnej, czy też ewidencję wykorzystywanych surowców, protokoły ze spotkań wewnętrznych.

Działalność badawczo-rozwojowa musi także mieć określony cel, tj. powinna być nakierowana na zwiększenie zasobów wiedzy oraz ich wykorzystanie do tworzenia nowych zastosowań. Podejmowane przez Wnioskodawcę w ramach projektów aktywności ze swej istoty zmierzają do uzyskania specjalistycznej wiedzy, która obejmuje również wiedzę nieodstępną na rynku. Nie ulega wątpliwości, że pracownicy uczestniczący w pracach nad projektami zmierzają do zdobycia nowej wiedzy, umożliwiającej im tworzenie coraz to lepszych detali. Prowadzone przez Spółkę prace skutkują m.in. zwiększeniem kapitału intelektualnego Spółki oraz wykorzystaniu zdobywanej wiedzy do tworzenia nowych lub ulepszonych produktów.

Co istotne, działalność Wnioskodawcy w zakresie obróbki metalu na indywidualne zlecenia Klientów realizowana jest przez pracowników posiadających specjalistyczną wiedzę, niezbędną do realizacji projektów z obszaru B+R oraz doświadczenie praktyczne. Każde zadanie, przed którym stawiani są pracownicy, wymaga indywidualnego podejścia oraz zastosowania posiadanej wiedzy i umiejętności w praktyce. Pracownicy korzystają przy tym m.in. ze specjalistycznego oprogramowania oraz sprzętu laboratoryjnego.

Powoduje to, że działalność Spółki w zakresie obróbki metalu, charakteryzuje się tym, że:

Mając na uwadze powyższe, zdaniem Wnioskodawcy opisywana w stanie faktycznym działalność w zakresie obróbki metalu na indywidualne zlecenia Klientów, na podstawie dokumentacji technicznej przygotowywanej przez Wnioskodawcę, wypełnia ustawową definicję działalności badawczo-rozwojowej.

Stanowisko Wnioskodawcy, iż powyższe cechy potwierdzają badawczo-rozwojowy charakter działalności potwierdzają liczne interpretacje organów skarbowych wydawanych w zbliżonych stanach faktycznych, czego przykładem są m.in.:

- Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 20 września 2019 r. sygn. 0111-KDIB1-3.4010.293.2019.2.JKT;

- Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 7 maja 2019 r., sygn. 0111-KDIB1-3.4010.91.2019.1. PC;

- Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 13 kwietnia 2018 r. sygn. 0111-KDIB1-3 4010.168.2018.1.APO;

- Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 6 sierpnia 2019 r., sygn. 0111-KDIB1-3.4010.207.2019.2. JKT;

- Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 28 lutego 2020 r., sygn. 0112-KDIL2-2.4011.2.2020.2.IM;

- Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 10 sierpnia 2020 r., sygn. 0112-KDIL2-2.4011.401.2020.2.MC;

- Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 24 kwietnia 2020 r., sygn. 0111-KDIB1-3.4010.94.2020.1.IM.

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2

Zdaniem Wnioskodawcy działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 4a pkt 26 u.p.d.o.p., stanowi realizacja detalu (zlecenia) na podstawie przygotowanej przez klienta dokumentacji, w sytuacji gdy w trakcie weryfikacji bądź realizacji zlecenia pojawia się konieczność modyfikacji - udoskonalenia detalu poprzez innowacyjne zmiany w dokumentacji technicznej, mające na celu poprawienie walorów technicznych detali lub usprawnienie procesów produkcyjnych w celu wytworzenia detalu, zgodnie z dokumentacją klienta.

Wnioskodawca wskazuje, że w przypadku, gdy Spółka realizuje detal (zlecenie) na podstawie przygotowanej przez klienta dokumentacji, w sytuacji gdy w trakcie weryfikacji, bądź realizacji zlecenia pojawia się konieczność udoskonalenia produktu poprzez innowacyjne zmiany w dokumentacji technicznej, mające na celu poprawienie walorów technicznych detalu lub usprawnienie procesów produkcyjnych w celu wytworzenia detalu, zgodnie z dokumentacją klienta, to zdaniem Wnioskodawcy taka działalność ma charakter działalności twórczej, podejmowanej w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Każde zlecenie wymagające prac badawczo-rozwojowych jest wykonywane według powyższego schematu w celu osiągnięcia oczekiwanych przez klientów parametrów technicznych detalu, co jednoznacznie wskazuje, że działalność badawczo-rozwojowa Spółki jest prowadzona w sposób twórczy i systematyczny w celu zwiększania zasobów wiedzy.

Stanowisko Wnioskodawcy znajduje potwierdzenie w interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 17 lipca 2020 r., sygn. 0113-KDIPT2-3.4011.380.2020.2.RR

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 3

W świetle stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytań nr 1 i 2 wskazać należy, że Spółka realizuje metodologiczny proces badawczo-rozwojowy - planuje i nadzoruje cały proces, począwszy od opracowania założeń aż do zamknięcia procesu, który nastąpi wraz z opracowaniem docelowego produktu o pożądanych parametrach. Cały cykl począwszy od opracowania idei produktu, aż po etap przygotowania partii zerowej stanowi nierozerwalny cykl prac badawczo-rozwojowych.

Między poszczególnymi fazami prac istnieje wyraźny związek - tworzą one spójny proces pozwalający na opracowanie detalu o określonych parametrach. Nie może bowiem powstać produkt bez przeprowadzenia szeregu badań i testów, ustawienia odpowiednich parametrów urządzeń wykorzystywanych do jego stworzenia, jak i testowania różnych rozwiązań. W konsekwencji, między poszczególnymi fazami istnieje ścisła zależność i związek przyczynowo-skutkowy.

Każde zlecenie wymagające prac badawczo-rozwojowych jest wykonywane według powyższego schematu, w który wpisuje się również etap partii zerowej, w celu osiągnięcia oczekiwanych przez klientów parametrów technicznych detalu, co jednoznacznie wskazuje, że działalność badawczo-rozwojowa Spółki jest prowadzona w sposób twórczy i systematyczny w celu zwiększania zasobów wiedzy.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 18d ust. 1 ustawy o CIT istnieje możliwość zaliczenia do kosztów kwalifikowanych, kosztów stanowiących koszty uzyskania przychodów wskazanych w art. 18d ust. 2- 3 ustawy o CIT poniesionych w ramach prac rozwojowych. Na gruncie przepisów obowiązujących do 30 września 2018 r. wskazane było, że koszty kwalifikowane dotyczyły m.in. kosztów niezbędnych do wytworzenia prototypu lub projektu pilotażowego, co stanowi, zdaniem Wnioskodawcy, prace rozwojowe w rozumieniu art. 4a pkt 28 ustawy o CIT, a tym samym działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 4a pkt 26 ustawy o CIT, zarówno na gruncie art. 4a pkt 28, w brzmieniu obowiązującym do 30 września 2018 r., jak i od 1 października 2018 r.

Zgodnie z uzasadnieniem przedstawionym przez ustawodawcę, nowelizacja art. 4a pkt 27 oraz 28 ustawy o CIT miała na celu zapewnienie spójności definicji badań naukowych i prac rozwojowych z tymi obowiązującymi w ustawie z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2018 r. poz. 1668, dalej: "Prawo o SWiN"). Z kolei, zgodnie z uzasadnieniem, wprowadzenie nowych definicji związane było z koniecznością rozgraniczenia działalności artystycznej od naukowej i prac rozwojowych. Jednocześnie ustawodawca wskazał, że dokonując tego rozgraniczenia odwołał się do: systematyki dziedzin i dyscyplin przyjętej przez Organizację Współpracy Gospodarczej i Rozwoju (OECD), co przesądza o merytorycznym powiązaniu dziedzin i dyscyplin z tym międzynarodowym wzorcem, a także do bezpieczeństwa państwa, konieczności dochowania zobowiązań międzynarodowych Rzeczypospolitej Polskiej oraz celów, których realizacji służy klasyfikacja (str. 11 Uzasadnienia).

Mając na względzie powyższe, zdaniem Wnioskodawcy, dokonana zmiany treści art. 4a pkt 27 oraz 28 ustawy o CIT, miała charakter wyłącznie doprecyzowujący i ujednolicający obowiązujące w polskim prawie definicje, nie zmieniając jednocześnie ich zakresu.

Inna zmiana wynikająca z nowelizacji dotyczy skrócenia definicji prac rozwojowych wskazanej w art. 4a pkt 28 ustawy o CIT o przykłady prac rozwojowych w zakresie prototypów. O tym, że zmiana ta miała na celu uproszczenie definicji świadczy to, że prace rozwojowe w zakresie prototypów są działalnością badawczo-rozwojową w klasyfikacji OECD, na którą powołuje się w nowelizacji ustawodawca, a w poprzedniej definicji występowały jedynie w ramach przykładów (co wynika z wymienienia ich po zwrocie: "w szczególności"). Tym samym, w ocenie Wnioskodawcy, również na gruncie znowelizowanych przepisów pomocne w zakresie klasyfikacji badań naukowych i prac rozwojowych będą dokumenty opracowane przez OECD.

Mając na względzie powyższe, zdaniem Wnioskodawcy, definicja prac rozwojowych wskazana w art. 4a pkt 28 ustawy o CIT, w brzmieniu obowiązującym do 30 września 2018 r., może być zatem w odniesieniu do prototypów stosowana w charakterze posiłkowym.

W ocenie Wnioskodawcy, powyższe ma miejsce w przypadku partii zerowej, tj. spełnia ona przesłanki wskazane w art. 4a pkt 28 ustawy o CIT.

W wyniku partii zerowej powstają prototypy detali, które podlegają kontroli jakości. Na podstawie partii zerowej i przeprowadzonej kontroli Spółka uzyskuje wiedzę w zakresie

finalnej postaci produktu lub jego odstępstw od cech pożądanych, wymagających kontynuowania działalności B+R w celu ich osiągnięcia.

Wnioskodawca wskazuje, że taka interpretacja jest zgodna z charakterem jego działalności B+R, w trakcie której należy wytworzyć partię zerową. W przypadku Wnioskodawcy jest to bowiem nieodłączny element jego działalności B+R związanej z opracowywaniem detali. Dopiero po przeprowadzeniu kontroli i testów detali powstałych w ramach partii zerowej i przeprowadzonych w jej następstwie modyfikacji, Wnioskodawca uzyskuje informację (wiedzę) o ostatecznym kształcie detalu.

Wnioskodawca wskazuje, że możliwość skorzystania z ulgi B+R w odniesieniu do kosztów wytworzenia serii pilotażowych została wielokrotnie potwierdzona przez organy podatkowe w wydanych interpretacjach indywidualnych. Przykładowo, w interpretacji indywidualnej z 15 czerwca 2018 r. (sygn. 0111-KDIB1-3.4010.231.2018.1.MO) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej potwierdził stanowisko spółki o możliwości: zaliczenia do kosztów kwalifikowanych, kosztów wszelkich materiałów i surowców, które są kosztami uzyskania przychodów, niezbędnych w procesie produkcji prototypów i procesie udoskonalania produktów.

Brak ograniczenia definicji działalności badawczo-rozwojowej w kontekście opracowania serii pilotażowych na gruncie definicji obowiązujących od 1 października 2018 r. został potwierdzony przez Dyrektora KIS w interpretacji z 4 lutego 2019 r. (sygn. 0111-KDIB1-3.4010.540.2018.3.MBD. Stanowisko Wnioskodawcy znajduje również potwierdzenie w interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 20 listopada 2020 r., sygn. 0111-KDIB1-3.4010.480.2020.1.PC, zgodnie z którą działalność w zakresie Pierwszej próby produkcyjnej oraz Pierwszej partii produkcyjnej, stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 4a pkt 26 ustawy o CIT, i tym samym Spółka jest uprawniona do skorzystania z odliczenia, o który m mowa w art. 18d ustawy o CIT, w odniesieniu do Kosztów kwalifikowanych na nią poniesionych.

Końcowo Wnioskodawca wskazuje, że skorzystanie z ulgi stanowi decyzję uprawnionego do skorzystania z niej podatnika. To podatnik dokonuje zatem wyboru co do stosowania określonej ulgi.

Wnioskodawca wskazuje również, że w świetle przepisów odnoszących się do ulgi na prototyp, działalność w zakresie przygotowania partii zerowej nie spełnia przesłanek produkcji próbnej. Zgodnie z art. 18ea ust. 3 ustawy CIT, produkcja próbna nowego produktu to etap rozruchu technologicznego produkcji niewymagający dalszych prac projektowo-konstrukcyjnych lub inżynieryjnych, którego celem jest wykonanie prób i testów przed uruchomieniem procesu produkcji nowego produktu, powstałego w wyniku prowadzenia przez podatnika prac badawczo-rozwojowych, przy czym etap rozruchu technologicznego obejmuje okres od momentu poniesienia pierwszego kosztu związanego z tym etapem do momentu rozpoczęcia produkcji nowego produktu.

W ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej, na etapie partii zerowej, zgłaszane są uwagi co do detalu i wprowadzane są modyfikacje, które wpływają na ostateczny kształt detalu. Wnioskodawca podejmuje zatem na tym etapie dalsze prace rozwojowe. W związku z tym w ocenie Wnioskodawcy, przygotowanie partii zerowej nie stanowi produkcji próbnej, o której mowa w art. 18ea ust. 3 ustawy CIT, gdyż etap ten wymaga dalszych prac projektowo-konstrukcyjnych lub inżynieryjnych.

Mając na uwadze powyższe, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że przedstawiona w opisie stanu faktycznego działalność w zakresie partii zerowej, stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 4a pkt 26 ustawy o CIT i tym samym Wnioskodawca jest uprawniony do skorzystania z odliczenia, o który m mowa w art. 18d ustawy o CIT.

Wprowadzenie do stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytań 4-10

Przyjmując założenie, iż prowadzoną przez Wnioskodawcę działalność w zakresie obróbki metalu na indywidualne zlecenie Klientów można uznać za działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 4a pkt 26 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, uprawniać to będzie Wnioskodawcę do skorzystania z odliczenia, o którym mowa w art. 18d ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W ocenie Wnioskodawcy, ponoszone przez niego koszty wskazane w opisie stanu faktycznego, związane z tworzeniem detali, będą stanowić koszty kwalifikowane w rozumieniu art. 18d ust. 2 pkt 1-2 oraz art. 18d ust. 3 u.p.d.o.p., podlegające odliczeniu od podstawy opodatkowania.

Koszty realizacji opisanych we wniosku prac Wnioskodawca ponosi ze środków własnych. Wnioskodawca zaznacza, że w ramach kosztów kwalifikowanych mieszczą się tylko te koszty, które nie zostaną mu zwrócone w jakiejkolwiek formie.

Zgodnie z art. 18d ust. 8 u.p.d.o.p., podatnicy korzystający z odliczenia, o którym mowa w art. 18d ust. 1, są obowiązani wykazać w zeznaniu poniesione koszty kwalifikowane podlegające odliczeniu. Co więcej, art. 9 ust. 1b u.p.d.o.p., wskazuje na konieczność wyodrębnienia w ewidencji rachunkowej kosztów działalności B+R.

W konsekwencji, podatnikowi podatku CIT przysługuje prawo odliczenia w zeznaniu podatkowym kosztów kwalifikowanych poniesionych w danym roku podatkowym pod warunkiem, że:

Należy zauważyć, że przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie zawierają dodatkowych warunków, jakie podatnik powinien spełnić w przypadku, gdy postanowi on ujmować koszty prac rozwojowych dla celów podatkowych zgodnie z art. 15 ust. 4a pkt 1, albo punkt 2 albo punkt 3 u.p.d.o.p. W rezultacie, zgodnie z wyborem podatnika, w przypadku prowadzenia prac rozwojowych ich koszty mogą być przez podatnika rozpoznawane jako koszty podatkowe w trakcie trwania tych prac, bądź jednorazowo na moment ich zakończenia, albo też podatnik może rozpoznawać koszty tych prac poprzez odpisy amortyzacyjne od wartości niematerialnych i prawnych, które powstaną co do zasady w przypadku zakończenia prac rozwojowych wynikiem pozytywnym.

Wnioskodawca może zatem podjąć decyzję o sposobie potrącalności wydatków związanych z pracami badawczo-rozwojowymi, a następnie stosując ulgę i obliczając wysokość kosztów kwalifikowanych, ujętych uprzednio w rachunku podatkowym jako koszt, odliczyć je od podstawy opodatkowania w roku podatkowym, w którym dany koszt został zaliczony do kosztów uzyskania przychodów.

Zgodnie z art. 15 ust. 4a u.p.d.o.p., od decyzji Wnioskodawcy zależy forma rozliczania wydatków ponoszonych z tytułu prac rozwojowych.

Wybrana przez Wnioskodawcę metoda zaliczenia wydatków dotyczących działalności badawczo-rozwojowej do kosztów uzyskania przychodów decydowała będzie o momencie, w którym uprawniony on będzie do skorzystania z ulgi na działalność badawczo-rozwojową w związku z ponoszonymi kosztami (przy założeniu, że koszty te spełnią warunki klasyfikacji jako koszty kwalifikowane w ramach powyższej ulgi).

Potwierdzeniem tego stanowisko jest np. interpretacja indywidualna z 27 lutego 2019 r. nr 0113-KDIPT2-3.4011.596.2018.4.RR.

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 4

Zdaniem Wnioskodawcy, koszty osobowe pracowników Zespołu badawczo-rozwojowego zajmującego się działalnością w zakresie obróbki metali na indywidualne zlecenia Klientów zatrudnionych na umowy o pracę oraz osób zatrudnionych na podstawie umowy o pracę, które nie wchodzą w skład Zespołu B+R, lecz wspomagających prace wyżej wymienionego Zespołu - w części odpowiadającej pracy związanej z działalnością badawczo-rozwojową, podatnik może uznać za koszt kwalifikowany na podstawie art. 18d ust. 2 pkt 1 i 1a u.p.d.o.p., w zakresie w jakim nie zostaną mu zwrócone.

Wskazany przepis za koszty kwalifikowane uznaje:

Powyższe oznacza, że do kosztów kwalifikowanych można zaliczyć wydatki poniesione na pracowników wykonujących prace B+R, tj. wydatki na wynagrodzenie, godziny nadliczbowe, dodatki, nagrody, stanowiące przychody ze stosunku pracy, jak również sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie o systemie ubezpieczeń społecznych, tj. składki na ubezpieczenie emerytalne, rentowe oraz wypadkowe.

Pracownicy działu B+R zasadniczo realizują prace stanowiące, w ocenie Wnioskodawcy, prace badawczo-rozwojowe. Jeśli pracownicy ci będą realizowali również inne zadania, Wnioskodawca zamierza zaliczać do kosztów kwalifikowanych czas w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu, a ponadto w stosunku do wynagrodzeń pracowników, do których Wnioskodawca otrzymał częściowe dofinansowanie-tylko w zakresie niedofinansowanym ze środków unijnych.

Stanowisko Wnioskodawcy potwierdza m.in. interpretacja z 23 stycznia 2020 r. o sygn. 0113-KDIPT2-3.4011.652.2019.2.RR.

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 5

Zdaniem Wnioskodawcy, koszty osobowe pracowników sprawujących funkcje nadzorcze i kierownicze nad pracami badawczo-rozwojowymi, w zakresie w jakim wykonywane przez nich czynności, w tym nadzorcze, związane są bezpośrednio z działalnością B+R, podatnik może uznać za koszt kwalifikowany na podstawie art. 18d ust. 2 pkt 1 i 1a u.p.d.o.p., w zakresie w jakim nie zostaną mu zwrócone.

Zgodnie z podręcznikiem Frascati "Proponowane procedury standardowe dla badań statystycznych w zakresie działalności badawczo-rozwojowej" (obowiązującym w krajach OECD do celów statystycznych), zawierającym procedury standardowe dla badań statystycznych w zakresie działalności badawczo-rozwojowej, w statystyce badawczo-rozwojowej przyjęło się, że dane odnoszące się do nakładów finansowych związanych z pracownikami B+R powinny obejmować "pełen koszt działalności badawczo-rozwojowej", którego poniesienie jest "niezbędne do prawidłowej realizacji działalności B+R".

Podręcznik wskazuje, że do prac B+R należy zaliczać również:

Mając powyższe na uwadze, do pracowników zajmujących się działalnością B+R należy zaliczyć wszystkie osoby zatrudnione bezpośrednio przy działalności B+R. W szczególności do osób takich należy zaliczyć również osoby, które zajmują się choćby w części, czynnościami takimi jak czynności administracyjne bezpośrednio i nierozłącznie związane z pracami B+R, kierowanie działalnością B+R w aspekcie technicznym, raportowanie i konsultowanie w zakresie wykonywanej działalności B+R, czy też rekrutacja pracowników do działalności B+R.

Zatem również czynności o charakterze nadzorczym czy kierowniczym, jeżeli są związane bezpośrednio z działalnością B+R, należy zaliczyć do działań stanowiących prace rozwojowe.

Czynności nadzorcze i kierownicze w ramach opisanych działań B+R są koniecznym elementem tychże działań. Skoro działalność pracowników nadzorowanych i kierowanych jest twórcza, to tym bardziej należy tę cechę przypisać działaniom Dyrektora Produkcji i Wiceprezesa Zarządu, pod których nadzorem przeprowadzane są prace w ramach działalności badawczo-rozwojowej. Dyrektor Produkcji i Wiceprezes Zarządu zaangażowani są w prace B+R nie tylko poprzez sprawowanie nad nim nadzoru, a także poprzez doradzanie w nim przy wykorzystaniu swojej wiedzy technicznej i doświadczenia.

Czynności mające konstytuować działalność B+R oraz wskazane zadania Dyrektora Produkcji i Wiceprezesa Zarządu spełniają także kryterium celowości, to jest podejmowane są celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W interpretacji Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 11 maja 2018 r., sygn. 0111-KDIB1-3.4010.159.2018.1.IZ wskazano, że wynagrodzenia osób pełniących w Spółce funkcje kierownicze w zakresie w jakim wykonywane przez nich czynności, w tym nadzorcze związane są bezpośrednio z działalnością badawczo-rozwojową mogą stanowić koszt kwalifikowany.

Powyższa teza znajduje także pośrednie potwierdzenie w interpretacjach indywidualnych, w których organy podatkowe nie wyłączają z grupy kosztów kwalifikowanych kadry managerskiej i dyrektorskiej, m.in. interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 20 marca 2017 r. nr 2461-IBPB-1-3.4510.1184.2016.1.TS.

Stanowisko Wnioskodawcy znajduje potwierdzenie także w Wyroku Sądu Administracyjnego w Gliwicach z 23 czerwca 2020 r., sygn. akt I SA/GI 1588/19, zgodnie z wykorzystanie swojej wiedzy technicznej i doświadczenia w procesie B+R bez wątpienia wyczerpuje ustawowe kryterium "wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań". Sąd zgodził się z wnioskodawcą, że wynagrodzenia takich osób wraz z należnymi składkami na ubezpieczenia społeczne mogą być uwzględniane w uldze B+R. Sąd wskazał, że jeśli ustawodawca nie rozróżnia pracowników, którzy "własnoręcznie" realizują działalność B+R (np. własnoręcznie przeprowadzają symulacje komputerowe, czy własnoręcznie testują prototyp) od pracowników, którzy kontrolują czy nadzorują te czynności oraz doradzają w tymże procesie - to interpretatorowi także tego czynić nie wolno.

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 6

Zdaniem Wnioskodawcy, koszty odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wykorzystywanych w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej w zakresie obróbki metalu stanowią koszt kwalifikowany w rozumieniu 18d ust. 3 u.p.d.o.p., w zakresie w jakim nie zostaną mu zwrócone.

Środki trwałe takie jak m.in. szlifierki taśmowe, wytrawiarka do spawów Reuter zostały ujawniane w ewidencji jako środki trwałe, a od ich wartości początkowej dokonywane są odpisy amortyzacyjne według stawek określonych w ustawie o CIT.

Zakupione przez Spółkę środki trwałe wprawdzie zostały zakupione w poprzednich latach (w okresie nieobjętym wnioskiem), jednakże obecnie są wykorzystywane w ramach działalności badawczo-rozwojowej przez pracowników Zespołu B+R. W związku z tym odpisy amortyzacyjne, które pozostały do końca użyteczności ekonomicznej urządzeń powinny zostać zaklasyfikowane jako koszty kwalifikowane.

Stanowisko Wnioskodawcy potwierdzają interpretacje indywidualne, m.in.:

- interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 21 listopada 2016 r., Nr 2461-IBPB-1-2.4510.929.2016.1.BG, w której Dyrektor w pełni przyjął argumentację Wnioskodawcy w zakresie zaliczenia do kosztów kwalifikowanych odpisów od licencji nabytych przed rokiem objętym wnioskiem: "Wnioskodawca w celu realizacji prac inżynieryjnych korzysta z licencji na specjalistyczne programy komputerowe nabyte zarówno przed 2016 r. jak i nabywane na bieżąco. Z powołanego wyżej art. 18d ust. 3 u.p.d.o.p. wynika, że dokonywane w danym roku podatkowym, zaliczane do kosztów uzyskania przychodów, odpisy amortyzacyjne od wartości niematerialnych i prawnych wykorzystywanych w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej stanowią koszty kwalifikowane. Dla skorzystania z odpisu kosztów kwalifikowanych znaczenie ma data dokonania odpisu amortyzacyjnego (przy założeniu, że odpis jest dokonywany zgodnie z zasadami wynikającymi z przepisów art. 16a-16 m u.p.d.o.p.). Zatem do kalkulacji podstawy ulgi opisanej w art. 18d u.p.d.o.p. można włączyć odpisy amortyzacyjne od licencji na specjalistyczne programy komputerowe służące wykonywaniu prac inżynieryjnych."

- Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 26 marca 2018 r., nr 0111-KDIB1-3.4010.20.2018.2.MBD, w której zgodził się ze stanowiskiem Wnioskodawcy w zakresie zaliczenia do kosztów kwalifikowanych odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, które zostały nabyte w okresie nieobjętym wnioskiem. Wnioskodawca w swojej argumentacji powołał się na interpretację 2461-IBPB-1-2.4510.929.2016.1.BG: "Należy podkreślić, że powołane powyżej przepisy art. 18d ustawy o CIT, nie odnoszą się do momentu nabycia lub wytworzenia przez podatnika aktywów podlegających amortyzacji, odpisy od których mają stanowić koszt kwalifikowany. Warunkiem zaliczenia odpisów amortyzacyjnych do bazy kosztów kwalifikowanych jest wykorzystywanie przedmiotu amortyzacji w działalności badawczo-rozwojowej oraz zaliczenie odpisu amortyzacyjnego do kosztów uzyskania przychodu w roku podatkowym w którym mają być one zaliczone do bazy kosztów kwalifikowanych."

Natomiast w przypadku, gdy środki trwałe, jak i wartości niematerialne i prawne są wykorzystywane jedynie częściowo w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, to wówczas wyłącznie w tej części, w jakiej będą wykorzystywane na potrzeby prac badawczo-rozwojowych, mogą zostać odliczone przez Wnioskodawcę w ramach kosztów kwalifikowanych.

Wnioskodawca stoi zatem na stanowisku, że na podstawie art. 18d ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, będzie mieć prawo do uznania za koszty kwalifikowane dokonywanych w danym roku podatkowym i zaliczanych do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od urządzeń i oprogramowania, stanowiących środki trwałe, bądź wartości niematerialne i prawne.

Stanowisko Wnioskodawcy potwierdzają interpretacje organów podatkowych, np.:

- interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 25 maja 2017 r., Nr 0111-KDIB1-3.4010.11.2017.2.IZ, w której czytamy: "Natomiast, odnosząc się do odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych (w tym maszyn, urządzeń oraz sprzętu biurowego), wykorzystywanych przez Wnioskodawcę w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej należy zauważyć, że z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że do procesu rozwojowego nowego produktu leczniczego wykorzystywane są urządzenia, maszyny oraz inne środki trwałe Wnioskodawcy zakupione w celu prowadzenia prac badawczo-rozwojowych tego produktu, podlegające amortyzacji. Skoro, jak wskazuje Wnioskodawca, środki trwałe, wskazane we wniosku przez Wnioskodawcę, są związane i wykorzystywane w prowadzonych przez Wnioskodawcę pracach badawczo-rozwojowych, to również, w ocenie tut. Organu, odpisy amortyzacyjne od tych środków trwałych mogą stanowić koszty kwalifikowane, o których mowa w art. 18d ust. 3 u.p.d.o.p."

- interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 5 kwietnia 2017 r., Nr 1462-IPPB5.4510.82.2017.1.MR, w której czytamy: "Tym samym wskazać należy, że odpisy amortyzacyjne dokonywane od wartości początkowych środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych uwzględniające oprócz kosztów wdrożenia wydatki na ich nabycie, należy zaliczyć do kosztów kwalifikowanych w pełnej wysokości, stosownie do treści art. 18d ust. 3 ustawy, a następnie dla ustalenia wysokości odliczenia na podstawie art. 18d ust. 5 ustawy należy wyłączyć tą ich część, która nie odpowiada wkładowi własnemu związanemu zarówno z ich wdrożeniem, jak i nabyciem, bowiem obie kategorie tych wydatków wpływają na ich wartość początkową."

- Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 7 lutego 2020 r., sygn. 0111-KDIB1-3.4010.623.2019.1.BM, zgodnie z którą: "istnieje możliwość zaliczenia do kosztów kwalifikowanych w rozumieniu art. 18d ust. 3 u.p.d.o.p., w ramach limitów, odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych jeżeli są one rzeczywiście wykorzystywane do działalności badawczo-rozwojowej. Natomiast, jeżeli służą one bieżącej działalności, odpisy amortyzacyjne od tych środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych nie stanowią kosztów kwalifikowanych. (...) powyższe sformułowanie oznacza, że odpisy amortyzacyjne od środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych, w całości stanowią koszt kwalifikowany, w myśl ww. przepisu, jeżeli składniki te są rzeczywiście wykorzystywane jedynie do działalności badawczo-rozwojowej."

Do kosztów kwalifikowanych zaliczone będą mogły zostać również koszty związane z odpisami amortyzacyjnymi w zakresie środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa jest równa lub niższa niż 10.000.00 zł i do których stosuje się możliwość skorzystania z tzw. jednorazowej amortyzacji. Należy bowiem wskazać, że przepisy u.p.d.o.p. nie wyłączają z kategorii kosztów kwalifikowanych wydatków tego rodzaju. Z tego względu, stosując zasadę o uznawaniu za koszty kwalifikowane odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych wykorzystywanych w działalności B+R, również odpisy jednorazowe (dokonywane w ramach tzw. jednorazowej amortyzacji) będą objęte zakresem art. 18d ust. 3 u.p.d.o.p.

Tożsamy pogląd wyraził Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z 13 czerwca 2019 r. 0112-KDIL3-3.4011.113.2019.2.AA, który uznał stanowisko Wnioskodawcy za prawidłowe w zakresie zaliczenia do kosztów kwalifikowanych kosztów, m in. kosztów sprzętu komputerowego oraz elektronicznego o wartości poniżej 10.000 zł.

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 7

Koszty zakupu surowców i materiałów wykorzystywanych w działalności badawczo-rozwojowej w zakresie obróbki metalu stanowią koszt kwalifikowany w rozumieniu art. 18d ust. 2 pkt 2 u.p.d.o.p., jeśli nie zostaną zwrócone w jakiejkolwiek formie i są przeznaczone na działalność B+R.

Zgodnie z 18d ust. 2 pkt 2 u.p.d.o.p., za koszty kwalifikowane uznaje się nabycie materiałów i surowców bezpośrednio związanych z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową.

Należy zwrócić uwagę, iż ww. przepis posługuje się pojęciami "materiały" oraz "surowce", które nie zostały zdefiniowane w przepisach ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, stanowiąc przy tym, iż w podstawie obliczania Ulgi uwzględnione mogą być wyłącznie materiały i surowce związane bezpośrednio z prowadzoną przez podatnika działalnością badawczo-rozwojową.

Jeżeli chodzi o pojęcie "surowce", w ocenie Wnioskodawcy, w związku z brakiem definicji przedmiotowego pojęcia na gruncie przepisów podatkowych i rachunkowych, dla celów ustalania zakresu zastosowania ulgi posłużyć należy się znaczeniem pojęcia "surowce" funkcjonującym na gruncie języka powszechnego, gdzie "surowce" to "materiały naturalne zwierzęcego, roślinnego lub mineralnego, służące do wytwarzania jakichś produktów lub energii" (www.sjp.pwn.pl).

W zakresie definicji surowca wypowiedziała się również Rada Języka Polskiego. W ocenie Rady, "nie ma podstaw, by kategorycznie wymagać od sposobu rozumienia hasła surowiec tego, aby był to wyłącznie materiał naturalny (...) Współczesna definicja leksykograficzna hasła surowiec używanego we współczesnej polszczyźnie powinna mieć postać następującą: Substancja w pierwotnym stanie, zwykle pochodzenia naturalnego, stanowiąca materiał wyjściowy służący do wytwarzania jakichś rzeczy lub energii".

Z kolei, w zakresie interpretacji pojęcia "materiały", w ocenie Wnioskodawcy, odwołać należy się do interpretacji przedmiotowego pojęcia funkcjonującej na gruncie przepisów ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2019 r. poz. 351, dalej: "UR"). W świetle art. 3 ust. 1 pkt 19 UR materiały to składniki majątku zużywane na własne potrzeby.

Powyższy pogląd znajduje również potwierdzenie w doktrynie, gdzie podkreśla się iż materiały to "składniki majątku inicjujące realizację całego cyklu operacyjnego, które jednostka nabywa w celu ich całkowitego zużycia na własne potrzeby, tym m.in. na potrzeby wytwarzania produktów, świadczenia usług czy realizacji działalności ogólnoadministracyjnej. Do materiałów zaliczyć można także pewne składniki majątkowe wytwarzane przez jednostkę we własnym zakresie (zazwyczaj w ramach działalności pomocniczej), a także różnego rodzaju odzyski, posiadające wartość użytkową, a pochodzące np. z likwidowanych środków trwałych, inwentarz żywy przeznaczony do uboju, części zamienne, półfabrykaty obcej produkcji, paliwa, opakowania itp." (Walińska Ewa (red.), Bek-Gaik Bogusława, Bojanowski Witold, Czajor Agnieszka, Czajor Przemysław, Gad Jacek, Idzikowska Gabriela, Janicka Anna, Jurewicz Anna, Kalinowski Jacek, Kuczyńska Iga, Mariański Adam. Michalak Marcin, Turzyński Mikołaj. Walińska Anna. Wencel Agnieszka, Wiatr Michał, Ustawa o rachunkowości. Komentarz, Wolters Kluwer, 2016).

Podkreślić należy, iż pierwotnym i głównym celem nabycia i wytworzenia materiałów i surowców w ramach obróbki metalu są potrzeby prowadzonej przez Spółkę działalności badawczo-rozwojowej. Bez zakupu i wytworzenia materiałów i surowców niemożliwe byłoby bowiem prowadzenie prac badawczo-rozwojowych.

Mając powyższe na uwadze, w ocenie Wnioskodawcy, surowcami w znaczeniu przywołanym powyżej mogą wszelkiego rodzaju produkty niezbędne w procesie tworzenia detali i oprzyrządowania.

Ustawodawca nie objaśnia również, co należy rozumieć przez bezpośredni związek nabywanych materiałów i surowców z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową, pozostawiając tym samym swobodę podatnikom w zakresie możliwości udowodnienia takiego związku. Zasadne wydaje się przyjęcie, że materiały i surowce nabyte i wykorzystane na potrzeby prowadzonej działalności innowacyjnej (np. do wytworzenia oprzyrządowania oraz detali) są bezpośrednio z tą działalnością związane.

W stanie faktycznym opisanym przez Wnioskodawcę, nabywane surowce są wykorzystywane do wytworzenia nowego oprzyrządowania niezbędnego do stworzenia prototypowych detali oraz nowych detali. Wytwarzane oprzyrządowanie i detale mają charakter nowatorski i unikatowy, o odpowiednim kształcie, funkcjonalności i wymaganym bezpieczeństwie.

Natomiast, z uwagi na fakt, że surowce i materiały ulegają zużyciu (nabyte surowce i materiały nie mogą być wykorzystane wielokrotnie), istnieje pewność, że poniesione koszty nabycia stanowią w całości koszty działalności BR.

W toku prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej Wnioskodawca tworzy prototypy nowych lub istotnie ulepszonych produktów, a także serie próbne. Po przeprowadzeniu odpowiednich testów wytworzone prototypy mogą zostać sprzedane Klientom, sprzedane na złom podmiotom specjalizującym się w utylizowaniu tego typu materiałów lub w inny sposób zutylizowane. Wnioskodawca stoi na stanowisku, że bez względu na to, co dzieje się z wytworzonym prototypem (czy jest on przekazany Klientom, czy też utylizowany), może on odliczyć od podstawy opodatkowania koszty kwalifikowane poniesione na ich wytworzenia.

Stanowisko Wnioskodawcy zostało potwierdzone przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 11 stycznia 2019 r., sygn. 0111-KDIB1-3.4010.536.2018.2.JKT, w której uznał, że "spółka będzie uprawniona do odliczenia od podstawy opodatkowania kosztów kwalifikowanych poniesionych na ich wytworzenie, niezależnie od tego czy finalnie zostaną one sprzedane, zezłomowane lub w inny sposób zutylizowane, gdyż okoliczność ta nie ma znaczenia dla możliwości rozliczenia kosztów w ramach ulgi B+R."

Na temat zaliczenia do kosztów kwalifikowanych surowców i materiałów wypowiedział się Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej m.in. w interpretacji indywidualnej z 23 stycznia 2020 r., o sygn. 0113-KDIPT2-3.4011.652.2019.2.RR, który w pełni przyjął argumentację Wnioskodawcy opartą na powyższych założeniach.

Możliwość zaliczenia wydatków poniesionych na materiały oraz surowce, które są następnie wykorzystywane do działań badawczo-rozwojowych również wynika z literalnego brzmienia przepisów.

Zgodnie z interpretacją indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 5 listopada 2018 r., sygn. 0114-KDIP2-1.4010.346.2018.2.JS: Kosztem kwalifikowanym u Wnioskodawcy, w myśl art. 18d ust. 2 pkt 2 mogą być również wydatki poniesione w pełnej wysokości na materiały i surowce, z uwagi na fakt, że były/są/będą wykorzystywane wyłącznie do realizacji działalności B+R. Powyższe dotyczy również wymienionych we wniosku narzędzi, o ile wykorzystywane są one wyłącznie do zadań w ramach realizacji prac B+R. W przeciwnym wypadku, narzędzia będą stanowić koszty kwalifikowane, tylko w takiej części, w jakiej będą one służyć prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej".

Stanowisko to zostało potwierdzone w interpretacji Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 24 stycznia 2020 r., sygn.0111-KDIB1-3.4010.627.2019.1 JKU, zgodnie z którą Biorąc pod uwagę cytowane przepisy stwierdzić należy, że konstrukcja art. 18d ust. 2 pkt 2 ustawy o CIT, pozwala na zaliczenie do kosztów kwalifikowanych, kosztów wszelkich materiałów, surowców i wyposażenia, które są kosztami uzyskania przychodów i wykorzystywane są bezpośrednio w działalności badawczo-rozwojowej. Zatem, przyjmuje się, że materiały i surowce, w przypadku których istnieje możliwość ich przypisania do działalności badawczo-rozwojowej, uznaje się za koszty kwalifikowane w ramach ww. działalności.

Biorąc pod uwagę powyższe wydatki na nabycie surowców i materiałów wykorzystywanych przez Spółkę w działalności będą mogły stanowić koszty kwalifikowane w rozumieniu powołanego wyżej przepisu.

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 8

Zdaniem Wnioskodawcy, koszty energii elektrycznej zużywanej przez maszyny używane w ramach działalności badawczo-rozwojowej opisanej w stanie faktycznym stanowią koszt kwalifikowany w rozumieniu 18d ust. 2 pkt 2 u.p.d.o.p., jeśli nie zostaną zwrócone w jakiejkolwiek formie i są przeznaczone na działalność B+R.

Koszty energii zużywanej przez maszyny używane w ramach działalności badawczo-rozwojowej opisanej w stanie faktycznym należy traktować jako materiały, gdyż służy ona do realizacji całego cyklu operacyjnego jakim jest działalność badawczo-rozwojowa. Wnioskodawca wskazuje, że jest w stanie wyodrębnić koszty energii elektrycznej wykorzystywanej w działalności badawczo-rozwojowej.

W doktrynie, gdzie podkreśla się, iż materiały to "składniki majątku inicjujące realizację całego cyklu operacyjnego, które jednostka nabywa w celu ich całkowitego zużycia na własne potrzeby, w tym m.in. na potrzeby wytwarzania produktów, świadczenia usług czy realizacji działalności ogólnoadministracyjnej. Do materiałów zaliczyć można także pewne składniki majątkowe wytwarzane przez jednostkę we własnym zakresie (zazwyczaj w ramach działalności pomocniczej), a także różnego rodzaju odzyski, posiadające wartość użytkową, a pochodzące, np. z likwidowanych środków trwałych, inwentarz żywy przeznaczony do uboju, części zamienne, półfabrykaty obcej produkcji, paliwa, opakowania itp." (Walińska Ewa (red.), Bek-Gaik Bogusława, Bojanowski Witold, Czajor Agnieszka, Czajor Przemysław, Gad Jacek, Idzikowska Gabriela, Janicka Anna, Jurewicz Anna, Kalinowski Jacek, Kuczyńska Iga, Mariański Adam, Michalak Marcin, Turzyński Mikołaj, Walińska Anna, Wencel Agnieszka, Wiatr Michał. Ustawa o rachunkowości. Komentarz, Wolters Kluwer, 2016).

Zatem, jako składniki majątku wskazuje się m.in. paliwa, które właśnie służą do wytwarzania energii. Tym samym zasadnym jest klasyfikowanie energii elektrycznej na potrzeby ulgi B+R jako materiału czyli składnika majątku Spółki, który inicjuje proces badawczo-rozwojowy. Bez energii elektrycznej, która jest zużywana przez maszyny wykorzystywane w ramach prac badawczo-rozwojowych przeprowadzenie tych prac byłoby niemożliwe.

Wnioskodawca zauważa, że możliwość skorzystania z ulgi B+R w odniesieniu do kosztów energii elektrycznej została wielokrotnie potwierdzona przez organy podatkowe w wydanych interpretacjach indywidualnych, przykładowo, w interpretacji indywidualnej z:

- 10 lipca 2019 r., nr 0111-KDIB1-3.4010.186.2019.2.APO, w której Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej potwierdził stanowisko spółki o możliwości odliczenia kosztów materiałów wykorzystywanych do opracowania prototypów, w tym wody i energii elektrycznej;

- 11 stycznia 2019 r., nr 0111-KDIB1-3.4010.231.2018.1 MO, w której Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej potwierdził stanowisko spółki o możliwości odliczenia materiałów, półproduktów i energii elektrycznej wykorzystywanych do produkcji próbnej;

- 29 grudnia 2020 r., 0111-KDIB1-2.4010.453.2020.2.SK, w której Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej potwierdził, że koszty przerobu (energii elektrycznej oraz gazu) zużytej na działalności badawczo-rozwojową stanowią koszty kwalifikowane działalności badawczo-rozwojowej;

- 23 lipca 2021 r., nr 0115-KDIT3.4011.379.2021 2.PS, w której Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej potwierdził, że wnioskodawca może uwzględnić i rozliczyć koszty energii elektrycznej zużywanej przez maszyny używane w ramach działalności badawczo-rozwojowej.

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 9

Zdaniem Wnioskodawcy, koszty osobowe pracowników Zespołu badawczo-rozwojowego, zatrudnionych na umowy o pracę, umów zlecenia i o dzieło oraz osób zatrudnionych na podstawie umowy o pracę, umów zlecenia i o dzieło, które zostały zatrudnione w innych działach, lecz wspomagających prace wyżej wymienionego Zespołu B+R- w części odpowiadającej pracy związanej z instalacją, uruchomieniem i testami robota spawalniczego do momentu rozpoczęcia produkcji, podatnik może uznać za koszt kwalifikowany na podstawie art. 18d ust. 2 pkt 1 i 1a u.p.d.o.p., w zakresie w jakim nie zostaną mu zwrócone.

Wnioskodawca wskazuje, iż w świetle art. 18d ust. 2 pkt 1 i 1a do kosztów kwalifikowanych można zaliczyć wydatki poniesione na pracowników wykonujących prace B+R, tj. wydatki na wynagrodzenie, godziny nadliczbowe, dodatki, nagrody, stanowiące przychody ze stosunku pracy, jak również sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie o systemie ubezpieczeń społecznych, tj. składki na ubezpieczenie emerytalne, rentowe oraz wypadkowe.

Jak zostało wskazane w opisie stanu faktycznego, działania podejmowane przez pracowników Spółki w obszarze działalności badawczo-rozwojowej dotyczącym tworzenia nowych detali na zlecenie klientów ukierunkowane są na nowe odkrycia, mają określony cel i zaplanowane do osiągnięcia rezultaty. Prowadzone prace, zmierzają każdorazowo do wyeliminowania niepewności badawczej i technologicznej poprzez próby i testy w odpowiednich środowiskach testowych.

Ponadto, należy zauważyć, że wykonywane przez pracowników Spółki zadania nie mają charakteru rutynowego, niepociągającego za sobą postępu technologicznego. Działalność B+R prowadzona przez Spółkę w zakresie tworzenia nowych detali na zlecenie klientów skutkuje pozyskaniem nowej wiedzy oraz opracowaniem nowego, autorskiego rozwiązania. Działalność ta prowadzona jest w Spółce w sposób systematyczny.

Mając na względzie powyższe, należy podkreślić, że charakter pracy w Spółce w ramach tworzenia nowych detali na zlecenie klientów spełnia kryteria działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu przepisów ustawy o CIT.

W celu realizacji działalności badawczo-rozwojowej w zakresie tworzenia nowych detali na zlecenie klientów Spółka zatrudnia pracowników, którzy są faktycznie zaangażowani w wykonywanie działalności badawczo-rozwojowej. W konsekwencji, Spółka ponosi koszty wynagrodzeń tych pracowników.

Instalacja, montaż i testowanie robota obejmuje zarówno odpowiednie przygotowanie środowiska pracy robota, ustawianie odpowiednich parametrów urządzenia, jak i testowanie różnych rozwiązań. Testy i próby wykonywane są przez pracowników, pod nadzorem Dyrektora Produkcji oraz Wiceprezesa Zarządu.

Bez działań pracowników w zakresie odpowiedniej instalacji, uruchomienia maszyn i przeprowadzenia wielu prób i testów, nie jest możliwe uzyskanie pozytywnego rezultatu w postaci uzyskania finalnego produktu o innowacyjnym charakterze i właściwościach.

Pracownicy Zespołu B+R zasadniczo realizują prace stanowiące, w ocenie Wnioskodawcy, prace badawczo-rozwojowe. Jeśli pracownicy ci będą realizowali również inne zadania, Wnioskodawca zamierza zaliczać do kosztów kwalifikowanych czas w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu.

W konsekwencji, w ocenie Wnioskodawcy, Spółka będzie uprawniona do odliczenia kosztów ponoszonych w związku z zatrudnieniem pracowników zgodnie z ich faktycznym zaangażowaniem w działalność badawczo-rozwojową w zakresie tworzenia nowych detali na zlecenie klientów.

Stanowisko Wnioskodawcy zostało potwierdzone m.in. w:

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 10

Zdaniem Wnioskodawcy, może on uwzględnić, a następnie rozliczyć w ramach ulgi badawczo-rozwojowej, koszty materiałów i surowców zużytych do instalacji i uruchomienia robota spawalniczego wykorzystywanego do działalności badawczo-rozwojowej opisanej w stanie faktycznym, w zakresie w jakim nie zostaną mu zwrócone. Koszty te zaliczają się bowiem do kosztów kwalifikowanych w rodzaju wskazanym w art. 18d ust. 2 pkt 2 u.p.d.o.p.

Wnioskodawca wskazuje, iż działalność badawczo-rozwojowa w zakresie tworzenia detali na indywidualne zlecenie klientów, wymaga zakupu odpowiednich materiałów i surowców zużytych do instalacji i uruchomienia robota spawalniczego wykorzystywanego w ramach tej działalności. Materiały te związane były z wykonaniem prac w zakresie przygotowania podłoża (wykonanie posadzki przemysłowej), zakupu lamp oświetleniowych, wykonaniu nowych drzwi do pomieszczeń. Spółka planuje również wykonanie prac związanych z prawidłowym funkcjonowaniem robota: montaż oświetlenia na hali oraz montaż instalacji sprężonego powietrza. Dzięki ich realizacji, robot spawalniczy stanie się zdatny do bezpiecznego i skutecznego uruchomienia.

Jak wskazał Wnioskodawca w stanowisku w zakresie pytania nr 1 i 2, między poszczególnymi fazami prac w zakresie omawianej działalności badawczo-rozwojowej istnieje wyraźny związek - tworzą one spójny proces pozwalający na opracowanie detalu. Nie może bowiem powstać detal bez przeprowadzenia szeregu badań i testów, ustawienia odpowiednich parametrów urządzeń wykorzystywanych do jego stworzenia, jak i testowania różnych rozwiązań. Między poszczególnymi fazami w ramach prac badawczo-rozwojowych istnieje ścisła zależność i związek przyczynowo-skutkowy.

Wnioskodawca podkreśla, że faza przygotowawcza nie może mieć miejsca bez urządzeń wykorzystywanych w ramach działalności badawczo-rozwojowej, a żeby urządzenia te mogły zostać wykorzystane konieczna jest ich instalacja i uruchomienie. W konsekwencji, zakup materiałów i surowców zużytych do instalacji, uruchomienia i testów robota spawalniczego wykorzystywanego do działalności badawczo-rozwojowej jest bezpośrednio związany z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową.

Zgodnie ze stanowiskiem wyrażonym w Komentarzu do art. 18d Ustawy o CIT (K. Gil, A. Obońska, A. Wacławczyk, A. Walter (red), Podatek dochodowy od osób prawnych. Komentarz. Wyd. 3, Warszawa 201 9: "Ustawodawca nie objaśnia przy tym, co należy rozumieć przez bezpośredni związek nabywanych materiałów i surowców z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową, pozostawiając tym samym swobodę podatnikom w zakresie możliwości udowodnienia takiego związku. Zasadne wydaje się przyjęcie, że materiały i surowce nabyte i wykorzystane na potrzeby prowadzonej działalności innowacyjnej (np. do wykonania prototypu) są bezpośrednio z tą działalnością związane."

Prezentowany przez Wnioskodawcę pogląd został potwierdzony m.in. w:

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest w części prawidłowe, a w części nieprawidłowe.

UZASADNIENIE interpretacji indywidualnej

Ad. 1-3.

Stanowisko, które przedstawili Państwo w zakresie pytań oznaczonych we wniosku nr 1-3 jest prawidłowe. Odstępuję od uzasadnienia prawnego tej oceny w ww. zakresie.

Ad. 4-10.

Zgodnie z art. 18d ust. 1 ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1800 z późn. zm., dalej: "u.p.d.o.p."),

podatnik uzyskujący przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych odlicza od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18, koszty uzyskania przychodów poniesione na działalność badawczo-rozwojową, zwane dalej "kosztami kwalifikowanymi". Kwota odliczenia nie może w roku podatkowym przekraczać kwoty dochodu uzyskanego przez podatnika z przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych.

W myśl art. 18d ust. 2 u.p.d.o.p., za koszty kwalifikowane uznaje się m.in.:

1. poniesione w danym miesiącu należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu;

1a. poniesione w danym miesiącu należności z tytułów, o których mowa w art. 13 pkt 8 lit. a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na wykonanie usługi w zakresie działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w całości czasu przeznaczonego na wykonanie usługi na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło w danym miesiącu; 2. nabycie materiałów i surowców bezpośrednio związanych z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową;

Natomiast, w myśl art. 18d ust. 3 u.p.d.o.p.,

za koszty kwalifikowane uznaje się także dokonywane w danym roku podatkowym, zaliczane do kosztów uzyskania przychodów, odpisy amortyzacyjne od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wykorzystywanych w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, z wyłączeniem samochodów osobowych oraz budowli, budynków i lokali będących odrębną własnością.

W myśl art. 15 ust. 6 u.p.d.o.p., w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2021 r.,

kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami art. 16a-16m, z uwzględnieniem art. 16.

Natomiast, w myśl art. 15 ust. 6 u.p.d.o.p., w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2022 r.

kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane zgodnie z art. 16a-16m, przy czym w przypadku spółek nieruchomościowych odpisy dotyczące środków trwałych zaliczonych do grupy 1 Klasyfikacji nie mogą być w roku podatkowym wyższe niż dokonywane zgodnie z przepisami o rachunkowości odpisy amortyzacyjne lub umorzeniowe z tytułu zużycia środków trwałych, obciążające w tym roku podatkowym wynik finansowy jednostki.

Zgodnie z art. 16f ust. 3 u.p.d.o.p.,

odpisów amortyzacyjnych dokonuje się zgodnie z art. 16h-16m, gdy wartość początkowa środka trwałego albo wartości niematerialnej i prawnej w dniu przyjęcia do używania jest wyższa niż 10 000 zł. W przypadku gdy wartość początkowa jest równa lub niższa niż 10 000 zł, podatnicy, z zastrzeżeniem art. 16d ust. 1, mogą dokonywać odpisów amortyzacyjnych zgodnie z art. 16h-16 m albo jednorazowo w miesiącu oddania do używania tego środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej, albo w miesiącu następnym.

W art. 18d ust. 5 u.p.d.o.p., zawarto zastrzeżenie, że:

koszty kwalifikowane podlegają odliczeniu, jeżeli nie zostały podatnikowi zwrócone w jakiejkolwiek formie lub nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym.

Stosownie do art. 18d ust. 6 u.p.d.o.p.,

podatnikowi, który w roku podatkowym korzysta ze zwolnień podatkowych, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 lub 34a, prawo do odliczenia przysługuje jedynie w odniesieniu do kosztów kwalifikowanych, które nie są przez podatnika uwzględniane w kalkulacji dochodu zwolnionego z podatku na podstawie tych przepisów.

Z art. 18d ust. 7 u.p.d.o.p., w brzmieniu obowiązującym do końca grudnia 2021 r. wynika z kolei, że:

kwota kosztów kwalifikowanych nie może przekroczyć:

Natomiast, zgodnie z art. 18d ust. 7 u.p.d.o.p., w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2022 r.

Kwota kosztów kwalifikowanych nie może przekroczyć:

W myśl art. 18d ust. 8 u.p.d.o.p., w brzmieniu obowiązującym do końca grudnia 2021 r.

odliczenia dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono koszty kwalifikowane. W przypadku, gdy podatnik poniósł za rok podatkowy stratę albo wielkość dochodu podatnika jest niższa od kwoty przysługujących mu odliczeń, odliczenia - odpowiednio w całej kwocie lub w pozostałej części - dokonuje się w zeznaniach za kolejno następujące po sobie sześć lat podatkowych następujących bezpośrednio po roku, w którym podatnik skorzystał lub miał prawo skorzystać z odliczenia.

Zgodnie z art. 18d ust. 8 u.p.d.o.p., w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2022 r.

odliczenia dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono koszty kwalifikowane. W przypadku gdy podatnik poniósł za rok podatkowy stratę albo wielkość dochodu podatnika jest niższa od kwoty przysługujących mu odliczeń, odliczenia - odpowiednio w całej kwocie lub w pozostałej części - dokonuje się w zeznaniach za kolejno następujące po sobie sześć lat podatkowych następujących bezpośrednio po roku, w którym podatnik skorzystał lub miał prawo skorzystać z odliczenia. Dokonując odliczenia, o którym mowa w zdaniu drugim, uwzględnia się kwoty pomniejszeń, o których mowa w art. 18db ust. 1.

Należy także zwrócić uwagę na brzmienie przepisu art. 9 ust. 1b u.p.d.o.p., zgodnie z którym

podatnicy prowadzący działalność badawczo-rozwojową, którzy zamierzają skorzystać z odliczenia, o którym mowa w art. 18d, są obowiązani w ewidencji, o której mowa w ust. 1, wyodrębnić koszty działalności badawczo-rozwojowej.

W tym miejscu należy wskazać, że zgodnie z zasadą, przyjętą w orzecznictwie jak i w doktrynie prawa podatkowego, ulgi podatkowe, w tym ulga badawczo-rozwojowa, są wyjątkiem od zasady równości i powszechności opodatkowania, tak więc przepisy regulujące prawo do ulgi winny być interpretowane ściśle.

Mając na uwadze powołane powyżej przepisy należy stwierdzić, że aby podatnikowi podatku dochodowego od osób prawnych przysługiwało prawo odliczenia w zeznaniu podatkowym kosztów kwalifikowanych poniesionych w danym roku podatkowym powinny być łącznie spełnione następujące warunki:

Ad. 4, 5

Odnosząc się do kwestii będących przedmiotem pytań 4 i 5 stwierdzić należy, że przepisy podatkowe dają możliwość uznania za koszty kwalifikowane m.in. należności z tytułu wynagrodzeń pracownika, który realizuje wskazany cel, tj. wykonuje prace badawczo-rozwojowe. Istotne jest aby pracownik faktycznie wykonywał zadania będące realizacją prac badawczo-rozwojowych, wówczas wynagrodzenie takiego pracownika oraz koszty świadczeń poniesionych na jego rzecz będą mogły stanowić dla Wnioskodawcy koszt kwalifikowany w całości.

Zatem, w przypadku gdy pracownik w ramach świadczonej pracy wykonuje obowiązki nie tylko związane z działalnością badawczo-rozwojową, zasadnym jest wyodrębnienie (wyłączenie z ulgi badawczo-rozwojowej) tej części wynagrodzenia oraz świadczeń wypłaconych pracownikom zajmującym się działalnością badawczo-rozwojową, a także składek od tych przychodów, określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, która nie jest związana z realizacją działalności badawczo-rozwojowej.

Należy w tym miejscu zauważyć, że ustawodawca w treści art. 18d ust. 2 pkt 1 u.p.d.o.p., odnosi się do czasu pracy przeznaczonego na realizację działalności badawczo-rozwojowej, a zatem do czasu faktycznie poświęconego na ten cel.

Stosownie do art. 12 ust. 1 u.p.d.o.f.

za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

W tym miejscu zauważyć należy, że wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki i nagrody zostały wymienione wprost w art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, jako przychody ze stosunku pracy, a zatem mieszczą się w katalogu kosztów kwalifikowanych, o których mowa w art. 18d ust. 2 pkt 1 u.p.d.o.p.

Natomiast, użyty w art. 12 ust. 1 u.p.d.o.f., zwrot "w szczególności" oznacza, że poszczególne kategorie przychodów zostały wymienione jedynie przykładowo. Zatem, ww. katalog jest katalogiem otwartym. Przychodem ze stosunku pracy i stosunków pokrewnych są więc wszelkiego rodzaju wypłaty i świadczenia skutkujące u podatnika powstaniem przysporzenia majątkowego, mające swoje źródło w łączącym pracownika z pracodawcą stosunku pracy lub stosunku pokrewnym.

Należy podkreślić, że ustawodawca nie narzucił przedsiębiorcom formy podziału/wyodrębnienia. Wybór sposobu udokumentowania tych wydatków pozostawiony został podatnikom, którzy prowadzą działalność badawczo-rozwojową. Dlatego, wskazane jest, aby dla celów dowodowych, ewidencja czasu pracy, poświęconego przez pracowników na działalność badawczo-rozwojową, była prowadzona przez podatnika korzystającego z ulgi.

Dodatkowo wskazać należy, że w komunikacie Ministerstwa Finansów z dnia 18 maja 2017 r. o Uldze B+R zostało wyraźnie wskazane, że (...) prowadzenie tego rodzaju ewidencji przewidziane jest wprost w propozycji legislacyjnej przedstawionej w "projekcie ustawy o zmianie niektórych ustaw w celu poprawy otoczenia prawnego działalności innowacyjnej". Ustawodawca proponuje tam, aby wynagrodzenia i składki stanowiły koszty kwalifikowane (stanowiące bazę do wyliczenia ulgi B+R) - w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracownika (...).

Należy zauważyć, że pojęcie czasu pracy przeznaczonego na realizację działalności badawczo-rozwojowej, o którym mowa w art. 18d ust. 2 pkt 1 u.p.d.o.p., odnosi się do czasu faktycznie poświęconego. Zatem, odliczeniu nie będą podlegały kwoty wynagrodzeń oraz składek proporcjonalnie przypisanych do dni nieobecności pracownika tj. wynagrodzeń za czas choroby/innej usprawiedliwionej absencji czy też urlopu wypoczynkowego oraz wynagrodzenie za inne zwolnienia od pracy. W takiej sytuacji zasadnym jest wyodrębnienie (wyłączenie z ulgi badawczo-rozwojowej) tej części wynagrodzenia oraz świadczeń wypłaconych pracownikom zajmującym się działalnością badawczo-rozwojową, a także składek od tych należności, określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, które nie są związane z realizacją działalności badawczo-rozwojowej.

Mając powyższe na uwadze, należy zatem przyjąć, że to faktyczne wykonywanie określonych czynności w zakresie działalności badawczo-rozwojowej przesądza o tym, czy wynagrodzenie oraz składki od wynagrodzenia (w całości lub w części) stanowią koszt kwalifikowany, o którym mowa w art. 18d ust. 2 pkt 1 u.p.d.o.p.

Oznacza to, że poniesione koszty pracownicze mogą stanowić koszty kwalifikowane, o których mowa w art. 18d ust. 2 pkt 1 u.p.d.o.p., w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu (okresie rozliczeniowym).

Zatem, prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pyt. 4 i 5, że w kosztach kwalifikowanych Wnioskodawca może uwzględnić, a następnie rozliczyć w ramach ulgi badawczo-rozwojowej:

- koszty osobowe pracowników Zespołu B+R zatrudnionych na umowy o pracę, oraz osób zatrudnionych na podstawie umowy o pracę, które nie wchodzą w skład Zespołu B+R, lecz wspomagających prace wyżej wymienionego działu B+R - w części odpowiadającej pracy związanej z działalnością badawczo-rozwojową obróbki metali na indywidualne zlecenia Klientów,

- koszty osobowe pracowników sprawujących funkcje nadzorcze i kierownicze nad pracami badawczo-rozwojowymi, w zakresie w jakim wykonywane przez nich czynności, w tym nadzorcze, związane są bezpośrednio z działalnością B+R.

Ad. 7 i 8

Artykuł 18d ust. 2 pkt 2 u.p.d.o.p. stanowi, że warunkiem uznania wydatków na nabycie materiałów i surowców jest ich bezpośredni związek z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową. Przepisy omawianej ustawy podatkowej nie precyzują co należy rozumieć pod pojęciem materiałów i surowców. Zatem, przyjmuje się, że materiały i surowce, w przypadku których istnieje możliwość ich przypisania do działalności badawczo-rozwojowej, uznaje się za koszty kwalifikowane w ramach ww. działalności.

Należy zwrócić uwagę, że w art. 18d ust. 2 pkt 2 u.p.d.o.p., ustawodawca posługuje się pojęciami "materiały" oraz "surowce", które nie zostały zdefiniowane w przepisach u.p.d.o.p., stanowiąc przy tym, że w podstawie obliczania ulgi uwzględnione mogą być wyłącznie materiały i surowce związane bezpośrednio z prowadzoną przez podatnika działalnością badawczo-rozwojową.

W zakresie interpretacji pojęcia "materiały", odwołać należy się do interpretacji przedmiotowego pojęcia funkcjonującej na gruncie przepisów ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2021 r. poz. 217 z późn. zm., dalej: "uor"). W świetle art. 3 ust. 1 pkt 19 uor, materiały to składniki majątku zużywane na własne potrzeby.

Powyższy pogląd znajduje również potwierdzenie w doktrynie, gdzie podkreśla się, że materiały to "składniki majątku inicjujące realizację całego cyklu operacyjnego, które jednostka nabywa w celu ich całkowitego zużycia na własne potrzeby, tym m.in. na potrzeby wytwarzania produktów, świadczenia usług czy realizacji działalności ogólnoadministracyjnej. Do materiałów zaliczyć można także pewne składniki majątkowe wytwarzane przez jednostkę we własnym zakresie (zazwyczaj w ramach działalności pomocniczej), a także różnego rodzaju odzyski, posiadające wartość użytkową, a pochodzące np. z likwidowanych środków trwałych, inwentarz żywy przeznaczony do uboju, części zamienne, półfabrykaty obcej produkcji, paliwa, opakowania itp." (Walińska Ewa (red.), Bek-Gaik Bogusława, Bojanowski Witold, Czajor Agnieszka, Czajor Przemysław, Gad Jacek, Idzikowska Gabriela, Janicka Anna, Jurewicz Anna, Kalinowski Jacek, Kuczyńska Iga, Mariański Adam. Michalak Marcin, Turzyński Mikołaj. Walińska Anna. Wencel Agnieszka, Wiatr Michał, Ustawa o rachunkowości. Komentarz, Wolters Kluwer, 2016).

W świetle powyższego, jako prawidłowe należało uznać stanowisko Wnioskodawcy w zakresie ustalenia, czy Wnioskodawca może uwzględnić, a następnie rozliczyć w ramach ulgi badawczo-rozwojowej:

- koszty nabycia i wytworzenia materiałów i surowców zużytych do wytworzenia oprzyrządowania oraz detali w ramach działalności badawczo-rozwojowej w zakresie obróbki metali na indywidualne zlecenia Klientów,

- koszty energii elektrycznej zużywanej przez maszyny używane w ramach działalności badawczo-rozwojowej opisane w stanie faktycznym.

Ad. 6

Odnosząc się natomiast do kwestii zaliczenia do kosztów kwalifikowanych kosztów odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych opisanych w stanie faktycznym i wykorzystywanych w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej w zakresie obróbki metali zgodnie ze zleceniami Klientów na indywidualne zlecenia Klientów, należy stwierdzić, że w myśl powołanego wyżej art. 18d ust. 3 u.p.d.o.p., za koszty kwalifikowane uznaje się także dokonywane w danym roku podatkowym, zaliczane do kosztów uzyskania przychodów, odpisy amortyzacyjne od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wykorzystywanych w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, z wyłączeniem samochodów osobowych oraz budowli, budynków i lokali będących odrębną własnością.

Odnosząc się do opisu sprawy w pierwszej kolejności wskazać należy, że co do zasady, odpisy amortyzacyjne dokonane od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wykorzystywanych w działalności badawczo-rozwojowej, mogą być objęte omawianą ulgą badawczo-rozwojową przy spełnieniu warunków wskazanych w art. 18d ustawy o CIT.

Zatem, istnieje możliwość zaliczenia do kosztów kwalifikowanych w rozumieniu art. 18d ust. 3 ustawy o CIT, w ramach limitów, odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, jeżeli są one rzeczywiście wykorzystywane do działalności badawczo-rozwojowej.

Choć ustawodawca nie użył w treści art. 18d ust. 3 ustawy o CIT, sformułowania "wyłącznie", to jednoznacznie wskazał, że za ww. koszty kwalifikowane podatnicy mogą uznać dokonywane w danym roku podatkowym, zaliczane do kosztów uzyskania przychodów, odpisy amortyzacyjne od środków trwałych, jak i wartości niematerialnych i prawnych, jeżeli są one wykorzystywane w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej.

Wyjaśnić zatem należy, że powyższe sformułowanie oznacza, że odpisy amortyzacyjne od środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych, w całości stanowią koszt kwalifikowany, w myśl ww. przepisu, jeżeli składniki te są rzeczywiście wykorzystywane jedynie do działalności badawczo-rozwojowej. Natomiast, w sytuacji, gdy ww. składniki będą częściowo wykorzystywane do działalności badawczo-rozwojowej, a częściowo do bieżącej działalności, to w takim przypadku koszty odpisów amortyzacyjnych będą stanowić koszty kwalifikowane, tylko w takiej części, w jakiej środki trwałe i wartości niematerialne i prawne będą służyć prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej.

Odnosząc powyższe przepisy do przedstawionego we wniosku opisu zgodzić się należy z Wnioskodawcą, że odpisy amortyzacyjne od opisanych w stanie faktycznym środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych, które są wykorzystywane w toku realizacji projektów, stanowią koszty kwalifikowane w rozumieniu art. 18d ust. 3 ustawy o CIT. Również za koszty kwalifikowane, w rozumieniu art. 18d ust. 3 ustawy, może być uznana w całości amortyzacja jednorazowa określona w art. 16f ust. 3 ustawy o CIT, od środków trwałych wykorzystywanych wyłącznie do działalności badawczo-rozwojowej.

Ad. 9 i 10

Przedmiotem wątpliwości Wnioskodawcy w zakresie pytań oznaczonych nr 9 i 10 jest ustalenie, czy w kosztach kwalifikowanych Wnioskodawca może uwzględnić, a następnie rozliczyć w ramach ulgi badawczo-rozwojowej, koszty:

- osobowe pracowników Zespołu B+R zatrudnionych na umowy o pracę oraz osób zatrudnionych na podstawie umowy o pracę, które zostały zatrudnione w innych działach, lecz wspomagających prace wyżej wymienionego Zespołu B+R - w części odpowiadającej pracy związanej z instalacją, testami i uruchomieniem robota spawalniczego do momentu rozpoczęcia produkcji,

- materiałów i surowców zużytych do instalacji, testów i uruchomienia robota spawalniczego wykorzystywanego do działalności badawczo-rozwojowej opisanej w stanie faktycznym.

Odnosząc się do kwestii będącej przedmiotem pytania nr 9 stwierdzić należy, że tak jak już wskazano wyżej, przepisy podatkowe dają możliwość uznania za koszty kwalifikowane m.in. należności z tytułu wynagrodzeń pracownika, który realizuje wskazany cel, tj. wykonuje prace badawczo-rozwojowe. Istotne jest aby pracownik faktycznie wykonywał zadania będące realizacją prac badawczo-rozwojowych, wówczas wynagrodzenie takiego pracownika oraz koszty świadczeń poniesionych na jego rzecz będą mogły stanowić dla Wnioskodawcy koszt kwalifikowany w całości.

Mając powyższe na uwadze, należy zatem przyjąć, że to faktyczne wykonywanie określonych czynności w zakresie działalności badawczo-rozwojowej przesądza o tym, czy wynagrodzenie oraz składki od wynagrodzenia (w całości lub w części) stanowią koszt kwalifikowany, o którym mowa w art. 18d ust. 2 pkt 1 u.p.d.o.p.

Oznacza to, że poniesione koszty pracownicze mogą stanowić koszty kwalifikowane, o których mowa w art. 18d ust. 2 pkt 1 u.p.d.o.p., w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu (okresie rozliczeniowym).

W tym miejscu należy wskazać, że prace polegające na instalacji, testach i uruchomieniu robota spawalniczego nie spełniają definicji działalności badawczo-rozwojowej, o której mowa w art. 4a pkt 26-28 u.p.d.o.p. Nie jest to bowiem działalność twórcza obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowana w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań, a jedynie działalność sprowadzająca się do uruchomienia robota. Powyższego nie zmienia fakt, że robot wykorzystywany jest działalności badawczo-rozwojowej.

W świetle powyższego, nie można zgodzić się z Państwa stanowiskiem, że koszty osobowe pracowników Zespołu B+R zatrudnionych na umowy o pracę oraz osób zatrudnionych na podstawie umowy o pracę, które zostały zatrudnione w innych działach, lecz wspomagających prace wyżej wymienionego Zespołu B+R - w części odpowiadającej pracy związanej z instalacją, testami i uruchomieniem robota spawalniczego do momentu rozpoczęcia produkcji, mogą stanowić koszty kwalifikowane w myśl art. 18d ust. 2 pkt 1 u.p.d.o.p.

Odnosząc się natomiast do kwestii będącej przedmiotem pytania na 10, to jak już wcześniej wspomniano, art. 18d ust. 2 pkt 2 u.p.d.o.p. stanowi, że warunkiem uznania wydatków na nabycie materiałów i surowców jest ich bezpośredni związek z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową. Przepisy omawianej ustawy podatkowej nie precyzują co należy rozumieć pod pojęciem materiałów i surowców. Zatem, przyjmuje się, że materiały i surowce, w przypadku których istnieje możliwość ich przypisania do działalności badawczo-rozwojowej, uznaje się za koszty kwalifikowane w ramach ww. działalności.

W świetle powyższego, nie sposób zgodzić się z Wnioskodawcą, że w kosztach kwalifikowanych może uwzględnić, a następnie rozliczyć w ramach ulgi badawczo-rozwojowej, koszty materiałów i surowców zużytych do instalacji, testów i uruchomienia robota spawalniczego wykorzystywanego do działalności badawczo-rozwojowej opisanej w stanie faktycznym. Tak jak już wcześniej wskazano, prac polegających na instalacji, testach i uruchomieniu robota spawalniczego nie można uznać za prace badawczo-rozwojowe, o których mowa w art. 4a pkt 26-28 u.p.d.o.p. Tym samym, również kosztów materiałów i surowców zużytych do instalacji, testów i uruchomienia robota spawalniczego, nie można uznać za koszty kwalifikowane działalności badawczo-rozwojowej o których mowa w art. 18d ust. 2 pkt 2 u.p.d.o.p.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie ustalenia, czy:

- w kosztach kwalifikowanych Wnioskodawca może uwzględnić, a następnie rozliczyć w ramach ulgi badawczo-rozwojowej, koszty osobowe pracowników Zespołu B+R zatrudnionych na umowy o pracę oraz osób zatrudnionych na podstawie umowy o pracę, które zostały zatrudnione w innych działach, lecz wspomagających prace wyżej wymienionego Zespołu B+R - w części odpowiadającej pracy związanej z instalacją, testami i uruchomieniem robota spawalniczego do momentu rozpoczęcia produkcji jest nieprawidłowe,

- w kosztach kwalifikowanych Wnioskodawca może uwzględnić, a następnie rozliczyć w ramach ulgi badawczo-rozwojowej, koszty materiałów i surowców zużytych do instalacji, testów i uruchomienia robota spawalniczego wykorzystywanego do działalności badawczo-rozwojowej opisanej w stanie faktycznym jest nieprawidłowe.

Reasumując, stanowisko Państwa w zakresie ustalenia, czy:

- prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym prowadzone przez niego prace w zakresie obróbki metali na indywidualne zlecenia Klientów, na podstawie dokumentacji technicznej przygotowywanej przez Wnioskodawcę, opisane w stanie faktycznym, stanowią działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 4a pkt 26 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, co uprawnia Wnioskodawcę do skorzystania z odliczenia, o którym mowa w art. 18d ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, jest prawidłowe,

- prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym prowadzone przez niego prace w zakresie obróbki metali na indywidualne zlecenia Klientów, na podstawie dokumentacji technicznej przekazanej przez Klientów, opisane w stanie faktycznym, stanowią działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 4a pkt 26 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, co uprawnia Wnioskodawcę do skorzystania z odliczenia, o którym mowa w art. 18d ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, jest prawidłowe,

- prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym prowadzone przez niego prace w zakresie przygotowywania partii zerowej, opisane w stanie faktycznym, stanowią działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 4a pkt 26 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, co uprawnia Wnioskodawcę do skorzystania z odliczenia, o którym mowa w art. 18d ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, jest prawidłowe,

- w kosztach kwalifikowanych Wnioskodawca może uwzględnić, a następnie rozliczyć w ramach ulgi badawczo-rozwojowej, koszty osobowe pracowników Zespołu B+R zatrudnionych na umowy o pracę, oraz osób zatrudnionych na podstawie umowy o pracę, które nie wchodzą w skład Zespołu B+R, lecz wspomagających prace wyżej wymienionego działu B+R - w części odpowiadającej pracy związanej z działalnością badawczo-rozwojową obróbki metali na indywidualne zlecenia Klientów jest prawidłowe,

- w kosztach kwalifikowanych Wnioskodawca może uwzględnić, a następnie rozliczyć w ramach ulgi badawczo-rozwojowej, koszty osobowe pracowników sprawujących funkcje nadzorcze i kierownicze nad pracami badawczo-rozwojowymi, w zakresie w jakim wykonywane przez nich czynności, w tym nadzorcze, związane są bezpośrednio z działalnością B+R, jest prawidłowe,

- w kosztach kwalifikowanych, w rodzaju wskazanym w art. 18d ust. 3 u.p.d.o.p. - Wnioskodawca może uwzględnić, a następnie rozliczyć w ramach ulgi badawczo-rozwojowej, koszty odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych opisanych w stanie faktycznym i wykorzystywanych w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej w zakresie obróbki metali zgodnie ze zleceniami Klientów na indywidualne zlecenia Klientów, jest prawidłowe,

- Wnioskodawca może uwzględnić, a następnie rozliczyć w ramach ulgi badawczo-rozwojowej, koszty nabycia i wytworzenia materiałów i surowców zużytych do wytworzenia oprzyrządowania oraz detali w ramach działalności badawczo-rozwojowej w zakresie obróbki metali na indywidualne zlecenia Klientów, jest prawidłowe,

- Wnioskodawca może uwzględnić, a następnie rozliczyć w ramach ulgi badawczo-rozwojowej, koszty energii elektrycznej zużywanej przez maszyny używane w ramach działalności badawczo-rozwojowej opisane w stanie faktycznym, jest prawidłowe,

- w kosztach kwalifikowanych Wnioskodawca może uwzględnić, a następnie rozliczyć w ramach ulgi badawczo-rozwojowej, koszty osobowe pracowników Zespołu B+R zatrudnionych na umowy o pracę oraz osób zatrudnionych na podstawie umowy o pracę, które zostały zatrudnione w innych działach, lecz wspomagających prace wyżej wymienionego Zespołu B+R- w części odpowiadającej pracy związanej z instalacją, testami i uruchomieniem robota spawalniczego do momentu rozpoczęcia produkcji, jest nieprawidłowe,

- w kosztach kwalifikowanych Wnioskodawca może uwzględnić, a następnie rozliczyć w ramach ulgi badawczo-rozwojowej, koszty materiałów i surowców zużytych do instalacji, testów i uruchomienia robota spawalniczego wykorzystywanego do działalności badawczo-rozwojowej opisanej w stanie faktycznym, jest nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w przypadku interpretacji dotyczącej zdarzenia przyszłego stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

POUCZENIE o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 z późn. zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną Państwa sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i muszą się Państwo zastosować do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

POUCZENIE o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2022 r. poz. 329 z późn. zm.; dalej jako "p.p.s.a.").

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 p.p.s.a.). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 p.p.s.a.):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 p.p.s.a.), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a p.p.s.a.).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a p.p.s.a.).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 z późn. zm.).

Podstawą prawną dla odstąpienia od uzasadnienia interpretacji w zakresie pytań oznaczonych nr 1 - 3 jest art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej.