0111-KDIB1-3.4010.159.2023.2.JKU - IP Box - przesłanki preferencyjnej stawki CIT – usługi IT

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA - stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

16 marca 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z 15 marca 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy ustalenia, czy:

- prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym opisane we wniosku prace wykonywane przez Wnioskodawcę polegające na tworzeniu i rozwoju Oprogramowania spełniają definicję działalności badawczo-rozwojowej, o której mowa w art. 4a pkt 26-28 ustawy o CIT;

- prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym Wnioskodawca prawidłowo kwalifikuje rezultaty prowadzonych przez siebie projektów związanych z tworzeniem i rozwojem Oprogramowania jako programy komputerowe stanowiące kwalifikowane prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 24d ust. 2 pkt 8 ustawy o CIT;

- prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym dochód osiągany w wyniku realizacji projektów opisanych we wniosku polegających na tworzeniu i rozwoju Oprogramowania będzie mógł podlegać opodatkowaniu stawką 5%;

- prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym ustalając wskaźnik Nexus, Wnioskodawca będzie miał prawo do uwzględniania kosztów:

a. wynagrodzeń Programistów będących zleceniobiorcami oraz składek na ubezpieczenia społeczne należnych od tych wynagrodzeń przy obliczaniu wskaźnika Nexus w ramach litery a wzoru,

b. wynagrodzeń Programistów będących współpracownikami (i niebędących podmiotami powiązanymi ze Spółką w rozumieniu przepisów podatkowych) przy obliczaniu wskaźnika Nexus w ramach litery b wzoru.

Uzupełnili go Państwo - w odpowiedzi na wezwanie - pismem 10 maja 2023 r.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca (dalej jako zamiennie: "Spółka") podlega opodatkowaniu w Polsce od wszystkich swoich dochodów niezależnie od miejsca ich osiągania.

Spółka jest podmiotem prowadzącym działalność gospodarczą na rynku IT, zajmującym się tworzeniem i rozwojem oprogramowania, budową i rozwojem aplikacji informatycznych (dalej: "Oprogramowanie"). Usługi Spółki świadczone są w takich obszarach jak (...). W ramach prowadzonej działalności Spółka wykonuje prace programistyczne zlecane przez klientów, prowadzące do powstania innowacyjnych, indywidualnych rozwiązań obsługujących dedykowane obszary działalności klientów lub ulepszania istniejących rozwiązań m.in. poprzez ich usprawnianie i dodawanie nowych funkcjonalności. Oprogramowanie każdorazowo tworzone lub ulepszane jest na potrzeby indywidualne klienta. Działalność prowadzona jest przez Wnioskodawcę w sposób ciągły i systematyczny. Model biznesowy przyjęty przez Wnioskodawcę zakłada, że Wnioskodawca świadczy na rzecz klientów usługi polegające na tworzeniu/rozwijaniu Oprogramowania, w ramach których przenosi na rzecz klientów całość majątkowych praw autorskich w zamian za wynagrodzenie z tytułu świadczonych usług. W konsekwencji Wnioskodawca uwzględnia w cenie świadczonej usługi lub sprzedaży produktu prawa autorskie do ww. oprogramowania.

Nie można jednak wykluczyć, że w przyszłości mogą wystąpić sytuacje, w których Wnioskodawca będzie sprzedawać prawa autorskie do oprogramowania lub będzie udzielał licencji do oprogramowania i z tego tytułu będzie uzyskiwał dochód.

W sytuacjach rozwijania oprogramowania na podstawie umowy zawartej z klientem, efektem prac Wnioskodawcy są przykładowo nowe funkcjonalności/moduły, stanowiące dodatkowe elementy do pierwotnej wersji Oprogramowania lub zastępujące dotychczas stosowane. W toku takich prac, w celu rozbudowy Oprogramowania, Wnioskodawca wykorzystuje swoją wiedzę i doświadczenie stosownie do potrzeb zgłaszanych przez klienta. W ramach takich prac Wnioskodawca wytwarza kody źródłowe, algorytmy w językach programowania, które obejmują nowe moduły czy funkcjonalności lub zastępują dotychczas stosowane moduły/funkcjonalności, itp. Te wyniki prac stanowią program komputerowy, a Wnioskodawcy przysługuje całość majątkowych praw autorskich do tak powstałego programu komputerowego.

Podkreślić należy, że w sytuacjach, w których Wnioskodawca, na podstawie umowy zawartej z klientem ma za zadanie rozwijać oprogramowanie, Wnioskodawca rozwija oprogramowanie (poprzez np. rozwój i ulepszanie istniejących rozwiązań, tworzenie i dodawanie nowych funkcji) będące własnością klienta. Wnioskodawca nie nabywa prawa do oprogramowania klienta podlegającego rozwojowi jak też licencji wyłącznej do tego oprogramowania, lecz na podstawie umowy z klientem prowadzi prace prowadzące do jego rozwoju (prawa autorskie do wytworzonych w trakcie ww. prac ulepszeń przysługują Wnioskodawcy, a Wnioskodawca w ramach umowy z klientem przenosi te prawa na klienta).

Nie można jednak wykluczyć, że w przyszłości mogą wystąpić sytuacje, w których Wnioskodawca będzie dokonywał ulepszenia oprogramowania, którego jest właścicielem, lub do którego posiadać będzie licencję.

Spółka prowadzi działalność wykorzystując dwa modele świadczenia usług. Zarówno w przypadku pierwszego, jak i drugiego modelu, Spółka udostępnia klientom usługi swoich programistów (dalej: "Programiści"). W ramach pierwszego modelu Spółka jest odpowiedzialna za stworzenie kompleksowego Oprogramowania na rzecz klienta, z którym ustala szczegółowo zakres usług, a następnie przekazuje instrukcje swoim Programistom. Spółka ma wówczas decydujący wpływ na finalny kształt produktu i odpowiada za ten finalny kształt. W drugim modelu Programiści mają większą autonomię co do wykonywanych czynności, współpracując bezpośrednio z klientem, jednakże odpowiedzialność za zarządzanie projektem leży w tym przypadku po stronie klienta. Zdarzają się sytuacje, kiedy relacje z danym klientem trudno zakwalifikować do któregoś z opisanych dwóch modeli. Wówczas Spółka korzysta z modelu pośredniego. W obu modelach w zamian za określone w umowie z klientem wynagrodzenie z tytułu świadczenia usług Wnioskodawca przenosi na klientów autorskie prawa majątkowe do Oprogramowania (Spółce przysługują bowiem autorskie prawa majątkowe do Oprogramowania), przy czym przeniesienie to następuje po uiszczeniu przez klienta zapłaty za wykonane usługi.

Wnioskodawca zawiera z klientami umowy, na podstawie których Spółka realizuje prace, których przedmiotem jest tworzenie, rozwój oraz ulepszanie Oprogramowania. Zgodnie z postanowieniami umów z poszczególnym klientem, Wnioskodawca jest zobowiązany do świadczenia usług, cechując się starannością i profesjonalizmem. Po zapoznaniu się z zamówieniem klienta, Wnioskodawca wyznacza spośród swojego zespołu personel najbardziej odpowiedni pod względem doświadczenia i kompetencji do realizacji danego projektu w określonym czasie. Usługi Spółki mogą polegać na zaprojektowaniu, opracowaniu, zaprogramowaniu, zintegrowaniu zawartości, wyprodukowaniu, przetestowaniu, wprowadzeniu poprawek oraz na przygotowaniu i dostarczeniu klientowi Oprogramowania. Zakres usług Wnioskodawcy nie obejmuje działań helpdesk, wsparcia klienta końcowego, komunikacji z zewnętrznymi dostawcami usług klienta.

Tworzenie Oprogramowania ma charakter innowacyjny gdyż, w szczególności:

3. Wnioskodawca tworzy Oprogramowanie zgodnie z przyjętą metodyką, prace nad danym oprogramowaniem są odpowiednio ewidencjonowane;

4. proces tworzenia innowacyjnego Oprogramowania przez Wnioskodawcę wymaga określonych działań kreatywnych i nie stanowi mechanicznych oraz rutynowych działań Wnioskodawcy;

5. Wnioskodawca wykorzystuje do tworzenia innowacyjnego Oprogramowania wiedzę oraz doświadczenie i kompetencje.

Charakter innowacyjny ma również ulepszanie Oprogramowania, gdyż obejmuje rozwój i ulepszanie istniejących rozwiązań, ponieważ prace w tym zakresie polegają nie tylko na stałym monitorowaniu prawidłowego działania tych rozwiązań, ale również na tworzeniu i dodawaniu nowych funkcji do nich. Rozwój istniejących rozwiązań polega zatem na tworzeniu ich ulepszonej lub rozszerzonej, o innowacyjne zastosowania, wersji tych rozwiązań.

Z powyższego wynika, że działalność Wnioskodawcy prowadzona w ramach projektów dotyczących tworzenia i ulepszania Oprogramowania ma charakter twórczy, gdyż celem i osiąganym rezultatem projektów dotyczących tworzenia i ulepszania Oprogramowania są nowatorskie aplikacje informatyczne, czy to opracowane w formie całkowicie nowych rozwiązań, czy też w formie modyfikacji istniejących systemów. Każda stworzona aplikacja czy program jest indywidualnie dopasowanym, nieistniejącym dotychczas utworem o określonych funkcjonalnościach. Efekty prowadzonych prac są odpowiednio ustalone oraz mają unikatowy charakter (powstały w efekcie kreatywnych działań zespołu projektowego, a nie wyłącznie rutynowych, mechanicznych i powtarzalnych działań). Spółka podkreśla, że jej projekty prowadzone są przez zespoły wysokiej klasy specjalistów posiadających unikalną wiedzę, doświadczenie i umiejętności ze sfery informatyki i programowania. Co więcej, efekty prac mają charakter oryginalny, gdyż produkty Spółki, tj. stworzone lub ulepszane Oprogramowanie wnoszą obiektywnie nową wartość (nie istnieje identyczne, uprzednio stworzone dzieło).

Działalność Wnioskodawcy prowadzona w ramach projektów dotyczących tworzenia i ulepszania Oprogramowania obejmuje nabywanie od Programistów ich wiedzy i umiejętności (m.in. w zakresie informatyki i programowania) poprzez nabywanie od nich usług programistycznych świadczonych w oparciu o ich wiedzę i umiejętności, łączenie tej wiedzy i umiejętności, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej wiedzy i umiejętności (m.in. w zakresie informatyki i programowania). W konsekwencji proces ten prowadzi do powstania nowego Oprogramowania (które może być produktem, procesem lub usługą) lub rozwoju istniejącego Oprogramowania w wyniku działalności Spółki.

Tworzone przez Spółkę Oprogramowanie opisane powyżej stanowi program komputerowy będący utworem podlegającym ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

W celu realizacji umów z klientami i tworzenia lub ulepszania istniejącego Oprogramowania Wnioskodawca ponosi koszty wynagrodzeń Programistów, tj. zleceniobiorców (wykonujących zlecenie nie w ramach prowadzonej działalności gospodarczej) oraz współpracowników. Ponadto, Spółka ponosi koszty o charakterze ogólnym, do których zalicza koszty usług obcych i sprzętu, a także licencji na oprogramowanie komputerowe nabywanych od podmiotów niepowiązanych oraz koszty osobowe związane z funkcjami o charakterze ogólnym (wynagrodzeń pracownikóww.spółpracowników niezaangażowanych bezpośrednio w tworzenie lub ulepszanie Oprogramowania, lecz wykonujących funkcję o charakterze ogólnym (np. HR, marketing, księgowość, itp.). Odnosząc się do kosztów wynagrodzeń Programistów Spółka wskazuje, iż przy realizacji zleceń Spółka korzysta z własnych zasobów oraz współpracuje z osobami trzecimi. Wnioskodawca wykorzystuje personel posiadający odpowiednie kwalifikacje służące wykonaniu przydzielonego zadania w ramach zlecenia. Są to osoby zatrudnione u Wnioskodawcy w oparciu o umowę zlecenie oraz przedsiębiorcy prowadzący jednoosobową działalność gospodarczą, świadczący swoje usługi na podstawie umów o współpracę (na zasadach B2B). W ramach umów (odpowiednio umowy zlecenia lub umowy o współpracę) zleceniobiorcy oraz współpracownicy świadcząc na rzecz Spółki usługi informatyczne przekazują również autorskie prawa majątkowe na rzecz Wnioskodawcy do tworzonego oprogramowania w związku z realizacją umowy zlecenia lub o współpracy w okresie jej obowiązywania (bez konieczności składania odrębnych oświadczeń). Zarówno bowiem Spółka, jak i Programiści uznają (i potwierdzają to w umowie łączącej strony), że świadczą na rzecz Spółki usługi informatyczne, a nie dokonują odpłatnego zbycia autorskich praw do utworu. Standardowe, comiesięczne wynagrodzenie zleceniobiorców oraz współpracowników będące iloczynem godzin świadczenia usług określonych w miesięcznym zestawieniu godzinowym oraz stawki godzinowej zawiera wynagrodzenie za przeniesienie autorskich praw majątkowych.

Zakres aktywności Programistów ma charakter zindywidualizowanej i kreatywnej działalności, która prowadzi do powstania mniej lub bardziej złożonych, fragmentów kodów źródłowych. Wskazane fragmenty kodów źródłowych mają różne rozmiary i co do zasady stanowią fragmenty kodów źródłowych niezbędnych do zbudowania całości w postaci programu komputerowego na późniejszym etapie w ramach działalności Spółki. W praktyce, efekty prac Programistów same w sobie nie nadają się do komercjalizacji przez Spółkę (nie stanowią gotowego programu komputerowego w rozumieniu funkcjonalnym), lecz są wykorzystywane przez Spółkę w prowadzonej działalności zmierzającej do tworzenia i rozwoju Oprogramowania.

Tym samym, każdy z Programistów przekazuje Wnioskodawcy nie całość programu komputerowego, a jedynie fragment kodu programu, który jest następnie dalej rozwijany, implementowany lub łączony w większą całość składającą się na określoną funkcjonalność programów tworzonych lub rozwijanych w ramach usług świadczonych przez Wnioskodawcę na rzecz klientów, tj. Oprogramowania (po przekazaniu Wnioskodawcy przez Programistów fragmentów kodu programu, nad fragmentami tymi w dalszym ciągu toczą się prace - są one dalej rozwijane, implementowane lub łączone w większą całość składającą się na określoną funkcjonalność Oprogramowania stanowiącego program komputerowy będący utworem podlegającym ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych).

Nie można jednak wykluczyć, że mogą wystąpić sytuacje, w których Wnioskodawca dokonuje nabycia kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. W takich wypadkach zakwalifikuje je do litery d wzoru Nexus.

Wnioskodawca prowadzi ewidencję czasu świadczenia usług dla zleceniobiorców i podwykonawców pozwalającą na ustalenie jaka część świadczenia usług związana jest z realizacją prac badawczo-rozwojowych prowadzących do wytworzenia, rozwinięcia lub ulepszenia kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Świadczenie usług tworzenia oraz rozwoju i ulepszania Oprogramowania stanowi dla Wnioskodawcy obecnie główny przedmiot działalności odpowiadający w 2022 r. za przeważającą część ogólnej sumy przychodów Wnioskodawcy. Poza tworzeniem Oprogramowania oraz rozwojem i ulepszaniem istniejących rozwiązań, Wnioskodawca prowadzi również działalność w zakresie tworzenia grafiki do gier internetowych oraz rekrutacji specjalistów z branży IT. Obszary te odpowiadają w 2022 r. za pozostałą część ogólnej sumy przychodów Wnioskodawcy. Zdaniem Wnioskodawcy, działalność w zakresie tworzenia grafiki i rekrutacji specjalistów z branży IT nie powoduje uzyskania przez Spółkę dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Spółka od 2021 r. prowadzi ewidencję pozwalającą na wyodrębnienie przychodów i kosztów, uzyskiwanych i wydatkowanych w związku z realizacją umów z klientami dotyczących świadczenia usług tworzenia Oprogramowania oraz rozwoju i ulepszania Oprogramowania. Wyodrębnienie to pozwala Wnioskodawcy przypisać do umowy z danym klientem ponoszone koszty i osiągane przychody, powstałe w związku z jej realizacją.

Wnioskodawca chciałby zastosować, w odniesieniu do dochodów osiąganych w wyniku realizacji opisanych projektów polegających na tworzeniu i rozwoju Oprogramowania preferencyjną stawkę opodatkowania wynoszącą 5% uzyskanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej za lata 2021, 2022 oraz lata kolejne.

Tytułem uzupełnienia, pismem z 10 maja 2023 r., wskazali Państwo, że w ramach usług informatycznych nabywanych od współpracowników na podstawie zawartych umów o współpracę (na zasadach B2B), które Wnioskodawca zalicza do lit. b wskaźnika nexus, nabywa on wyniki prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej od pomiotów niepowiązanych w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Wnioskodawca prowadzi na bieżąco od początku realizacji działalności badawczo-rozwojowej zmierzającej do wytworzenia/rozwoju/udoskonalenia kwalifikowanych praw własności intelektualnej odrębną ewidencję rachunkową, zgodnie z art. 24e ustawy o CIT. Wskazana ewidencja prowadzona jest od 1 stycznia 2021 r.

Pytania

1. Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym opisane we wniosku prace wykonywane przez Wnioskodawcę polegające na tworzeniu i rozwoju Oprogramowania spełniają definicję działalności badawczo-rozwojowej, o której mowa w art. 4a pkt 26-28 ustawy o CIT?

2. Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym Wnioskodawca prawidłowo kwalifikuje rezultaty prowadzonych przez siebie projektów związanych z tworzeniem i rozwojem Oprogramowania jako programy komputerowe stanowiące kwalifikowane prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 24d ust. 2 pkt 8 ustawy o CIT?

3. Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym dochód osiągany w wyniku realizacji projektów opisanych we wniosku polegających na tworzeniu i rozwoju Oprogramowania będzie mógł podlegać opodatkowaniu stawką 5%?

4. Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym ustalając wskaźnik Nexus, Wnioskodawca będzie miał prawo do uwzględniania kosztów:

Państwa stanowisko w sprawie

Ad. 1

W zakresie pytania 1 Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż opisane we wniosku prace wykonywane przez Wnioskodawcę polegające na tworzeniu i rozwoju Oprogramowania spełniają definicję działalności badawczo-rozwojowej, o której mowa w art. 4a pkt 26 ustawy o CIT.

Stosownie do treści art. 4a ust. 26 ustawy o CIT, przez działalność badawczo-rozwojową należy rozumieć działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Na gruncie ustawy o CIT, przez badania naukowe rozumie się badania podstawowe oraz badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. Z kolei przez prace rozwojowe, rozumie się prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Zgodnie z tą definicją, prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Mając na względzie powyższe definicje oraz wskazówki zamieszczone w Objaśnieniach podatkowych z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczących preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej - IP Box ("Objaśnienia"), wyróżnić można trzy zasadnicze kryteria działalności badawczo-rozwojowej:

- twórczość,

- systematyczność,

- zwiększenie zasobów wiedzy oraz wykorzystanie zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W opinii Wnioskodawcy, powyższe przesłanki są spełnione w odniesieniu do prowadzonych przez niego projektów związanych z tworzeniem lub rozwojem Oprogramowania.

Twórczość

Jak wskazano w Objaśnieniach, cecha twórczości wiąże się przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Twórczy charakter działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się m.in. opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej danego podmiotu lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już stosowanych przez dany podmiot. Objaśnienia wskazują również, w ślad za orzecznictwem, że przez działalność twórczą należy rozumieć działalność, której rezultat powinien być odpowiednio ustalony, mieć indywidualny oraz oryginalny charakter.

W ocenie Wnioskodawcy, jego działalność prowadzona w ramach projektów dotyczących tworzenia i ulepszania Oprogramowania ma charakter twórczy, ponieważ ich założonym celem oraz osiąganym rezultatem są nowatorskie aplikacje informatyczne, czy to opracowane w formie całkowicie nowych rozwiązań, czy też w formie daleko idących modyfikacji istniejących wcześniej systemów. Każda stworzona aplikacja czy program jest indywidualnie dopasowanym, nieistniejącym dotychczas utworem o określonych funkcjonalnościach.

Efekty prowadzonych prac są odpowiednio ustalone oraz mają unikatowy charakter (powstały w efekcie kreatywnych działań zespołu projektowego, a nie wyłącznie rutynowych, mechanicznych i powtarzalnych działań). Spółka podkreśla, że jej projekty prowadzone są przez zespoły wysokiej klasy specjalistów posiadających unikalną wiedzę, doświadczenie i umiejętności z pogranicza informatyki i programowania. Co więcej, efekty prac mają charakter oryginalny, gdyż produkty Spółki tj. stworzone lub ulepszane Oprogramowanie wnoszą obiektywnie nową wartość (nie istnieje identyczne, uprzednio stworzone dzieło).

Systematyczność

Jak wskazano w Objaśnieniach, spełnienie kryterium "systematyczności" danej działalności oznacza, że jest ona prowadzona w sposób metodyczny, uporządkowany i planowy. Wystarczające jest, aby podatnik przyjął dla danego projektu określone cele do osiągnięcia, harmonogram oraz zasoby, by uznać prowadzoną w nim działalność za działalność systematyczną, spełniającą powyższe kryteria.

Zdaniem Wnioskodawcy, kryterium systematyczności w przypadku prowadzonej przez Spółkę działalności jest spełnione. Realizując zamówienia klientów, Spółka każdorazowo wyznacza spersonalizowany cel do osiągnięcia, wyznacza odpowiedni personel będący odpowiedzialnym za stworzenie lub ulepszanie Oprogramowania, a także ustala ramy czasowe na realizację danego zadania.

Zwiększenie zasobów wiedzy oraz wykorzystanie ich do tworzenia nowych zastosowań

Jak wynika z Objaśnień, przez "zwiększenie zasobów wiedzy" należy rozumieć przede wszystkim prowadzenie badań naukowych, natomiast "wykorzystanie już istniejącej lub zwiększonej wiedzy do tworzenia nowych zastosowań" oznacza przede wszystkim prowadzenie prac rozwojowych. W efekcie przez działalność badawczo-rozwojową należy rozumieć zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia, nakierowanych na nową wiedzę i umiejętności, oraz rozwijania istniejących zasobów wiedzy do tworzenia nowych, zmienionych lub usprawnionych produktów, procesów lub usług (również w formie nowych technologii).

Ustawodawca nie zdefiniował sformułowania "zwiększenia zasobów wiedzy", w szczególności nie wskazał, czy zasoby wiedzy odnoszą się do wiedzy ogólnej, wiedzy pracowników, wiedzy w przedsiębiorstwie, czy też wiedzy w danej dziedzinie przemysłowej lub naukowej. Skoro ustawodawca nie przewidział minimalnego progu skalowalności zwiększenia zasobów wiedzy, to nie ma przeszkód, aby przyjąć, że sformułowanie "zwiększanie zasobów wiedzy" odnosi się wyłącznie do wiedzy danego przedsiębiorstwa.

Wnioskodawca wskazuje, że prowadzona przez niego działalność ma na celu zarówno zwiększanie zasobów wiedzy, jak i jej wykorzystywanie do tworzenia nowych zastosowań. Powstałe Oprogramowanie stanowi bowiem albo całkowicie nowe technologie, albo też rozwiązania oparte na oprogramowaniu już istniejącym, ale daleko rozwiniętym i posiadającym nowe funkcjonalności. W efekcie oba typy programów mają charakter silnie innowacyjny.

Podsumowując, zdaniem Wnioskodawcy, opisane prace wykonywane przez Wnioskodawcę polegające na tworzeniu i ulepszaniu Oprogramowania spełniają definicję działalności badawczo-rozwojowej, o której mowa w przepisach ustawy o CIT.

Ad. 2

W zakresie pytania 2 Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż Wnioskodawca prawidłowo kwalifikuje rezultaty prowadzonych przez siebie projektów związanych z tworzeniem i rozwojem Oprogramowania jako programy komputerowe stanowiące kwalifikowane prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 24d ust. 2 pkt 8 ustawy o CIT.

Zgodnie z art. 24d ust. 2 ustawy o CIT, aby dany utwór stanowił kwalifikowane prawo własności intelektualnej, musi należeć do jednej z kategorii wymienionych w katalogu; musi być wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej, i podlegać ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska.

Zdaniem Wnioskodawcy, Oprogramowanie tworzone w ramach działalności Spółki spełnia powyższe przesłanki i w efekcie stanowi kwalifikowane prawa własności intelektualnej.

Jak wskazano w opisie stanu faktycznego (winno być: i zdarzenia przyszłego) oraz uzasadnieniu stanowiska Spółki w zakresie pytania nr 1, w jej ocenie prowadzi ona prace badawczo-rozwojowe polegające na tworzeniu nowatorskich rozwiązań programistycznych - unikatowych aplikacji informatycznych na zlecenie klientów. W efekcie Spółka stoi na stanowisku, że tworzone lub ulepszane przez nią Oprogramowanie powstaje w ramach działalności-rozwojowej.

Jednocześnie Wnioskodawca wskazuje, że kwalifikowanym prawem własności intelektualnej jest m.in. wskazane w art. 24d ust. 2 pkt 8 ustawy o CIT autorskie prawo do programu komputerowego. Należy podkreślić, że na gruncie prawa podatkowego nie ma definicji legalnej programu komputerowego.

Zgodnie z Objaśnieniami, program komputerowy to w szczególności zestaw instrukcji przeznaczonych do wykonywania bezpośrednio lub pośrednio w komputerze czynności w celu osiągnięcia określonego rezultatu. Stwierdzono ponadto, że pojęcie to należy traktować szeroko. Wnioskodawca w takim przypadku tworząc Oprogramowanie, wytwarza program komputerowy.

W odniesieniu do kryterium ochrony praw autorskich do powstałych w ramach projektów programów komputerowych Wnioskodawca wskazuje, że zgodnie z art. 1 ust. 1 oraz ust. 2 pkt 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (dalej: "PAPP"), przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór). W szczególności, przedmiotem prawa autorskiego są utwory wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi (literackie, publicystyczne, naukowe, kartograficzne oraz programy komputerowe).

Przepisy art. 74 i kolejne PAPP zawierające szczególne postanowienia dotyczące praw autorskich do programu komputerowego wskazują, że programy komputerowe podlegają ochronie jak utwory literackie, o ile przepisy niniejszego rozdziału nie stanowią inaczej. Ochrona przyznana programowi komputerowemu (chociażby miał postać nieukończoną) przysługuje twórcy niezależnie od spełnienia jakichkolwiek formalności i obejmuje zatem wszystkie formy jego wyrażenia. W związku z powyższym opisem, zdaniem Spółki, wytworzone w ramach projektów Oprogramowanie podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 PAPP.

W konsekwencji, w połączeniu z faktem, że wspomniane programy są wynikiem prac rozwojowych prowadzonych przez Spółkę, mogą one zostać uznane za kwalifikowane prawa własności intelektualnej w świetle art. 24d ust. 2 ustawy o CIT.

Podsumowując, Wnioskodawca uważa, że poprawnie kwalifikuje rezultaty prowadzonych przez siebie projektów związanych z tworzeniem i ulepszaniem Oprogramowania jako programy komputerowe stanowiące kwalifikowane prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 24d ust. 2 pkt 8 ustawy o CIT.

Ad. 3 (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku)

W zakresie pytania 3 Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż dochód osiągany w wyniku realizacji projektów opisanych we wniosku polegających na tworzeniu i rozwoju Oprogramowania będzie mógł podlegać opodatkowaniu stawką 5%.

Artykuł 24d ust. 1 ustawy o CIT, przewiduje opodatkowanie preferencyjną stawką podatkową 5% w odniesieniu do dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej. Zgodnie z art. 24d ust. 3 ustawy o CIT, podstawę opodatkowania ww. preferencyjną stawką stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym.

Zgodnie zaś z art. 24d ust. 7 ustawy o CIT, dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest osiągnięty przez podatnika w roku podatkowym dochód (strata) ustalony zgodnie z art. 7 ust. 2:

Jak wskazano w uzasadnieniu do pytania nr 2, zdaniem Wnioskodawcy, rezultaty prowadzonych przez Spółkę projektów związanych z tworzeniem Oprogramowania powinny być uznane za programy komputerowe stanowiące kwalifikowane prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 24d ust. 2 pkt 8 ustawy o CIT.

W stanie faktycznym (winno być: i zdarzeniu przyszłym) podkreślono, że świadczenie usług tworzenia lub ulepszania Oprogramowania stanowi dla Wnioskodawcy obecnie główny przedmiot działalności.

W myśl art. 24e ust. 1 ustawy o CIT, podmiot zobowiązany jest prowadzić księgi rachunkowe, w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, wyodrębnić koszty przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz dokonywać stosownych zapisów w tych księgach umożliwiających wyodrębnienie każdego IP. Jak wskazano w stanie faktycznym (winno być: i zdarzeniu przyszłym), Spółka wyodrębnia przychody i koszty, uzyskiwane i wydatkowane w związku z realizacją umów z klientami dotyczących tworzenia lub ulepszania Oprogramowania w ramach ksiąg pomocniczych stanowiących ewidencję analityczną do kont księgi głównej. Wyodrębnienie to pozwala Wnioskodawcy przypisać do umowy ponoszone koszty i osiągane przychody, powstałe w związku z jej realizacją.

Z uwagi na to, że Wnioskodawca spełnia wszystkie powyższe przesłanki, Wnioskodawca ma prawo do opodatkowania dochodu z kwalifikowanych praw autorskich stawką 5%.

Podsumowując, zdaniem Wnioskodawcy, dochód osiągany w wyniku realizacji projektów opisanych w stanie faktycznym polegających na tworzeniu lub ulepszaniu Oprogramowania będzie mógł podlegać opodatkowaniu preferencyjną stawką 5%.

Ad. 4

W zakresie pytania 4 Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż ustalając wskaźnik Nexus, Wnioskodawca będzie miał prawo do uwzględniania kosztów:

Ustawodawca w art. 24d ust. 4 ustawy o CIT, wskazuje, że podatnik chcący skorzystać z preferencyjnej 5-prcentowej stawki podatkowej, zobowiązany jest obliczyć tzw. wskaźnik Nexus. Jedną ze składowych mających zastosowanie w przedmiotowym wskaźniku, są koszty faktycznie poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej oraz nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu przepisów o cenach transferowych. Zastrzeżono przy tym, że nie wszystkie koszty uznać można za kwalifikowane. Nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej wartość odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.

Jak wskazano w stanie faktycznym (winno być: i zdarzeniu przyszłym), kosztami, jakie Wnioskodawca ponosi w ramach działalności badawczo-rozwojowej, związanymi z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej są koszty wynagrodzeń otrzymywanych przez Programistów na podstawie umów cywilnoprawnych lub na podstawie umów o współpracę (na zasadach B2B), a także koszty usług obcych i sprzętu, a także licencji na oprogramowanie komputerowe nabywanych od podmiotów niepowiązanych.

Zdaniem Wnioskodawcy, koszty wynagrodzeń otrzymywanych przez Programistów będących zleceniobiorcami są to koszty poniesione na prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, a więc takie, których wartość powinna zostać zaliczona przy obliczaniu wskaźnika Nexus w ramach litery a wzoru.

Z kolei zdaniem Wnioskodawcy, koszty wynagrodzeń otrzymywanych przez Programistów będących współpracownikami są to koszty poniesione na nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, od podmiotu niepowiązanego, a więc takie, których wartość powinna zostać zaliczona przy obliczaniu wskaźnika Nexus w ramach litery b wzoru, o ile dany Programista nie jest podmiotem powiązanym ze Spółką w rozumieniu przepisów o cenach transferowych. Okoliczność zawarcia w umowach z Programistami zapisów, zgodnie z którymi świadczą oni na jego rzecz usługi programistyczne oraz przenoszą na Wnioskodawcę autorskie prawa do utworów (programów komputerowych) tworzonych w związku z realizacją wspomnianych umów nie ma wpływu na powyższą kwalifikację.

W ocenie Wnioskodawcy, efekty świadczonych na rzecz Wnioskodawcy usług nie stanowią bowiem gotowego programu komputerowego, który mógłby zostać bezpośrednio skomercjalizowany. Każdy z Programistów przekazuje Wnioskodawcy jedynie fragment kodu programu, który jest następnie dalej rozwijany, implementowany lub łączony w większą całość składającą się na określoną funkcjonalność programów tworzonych w ramach usług świadczonych przez Wnioskodawcę na rzecz klientów.

W konsekwencji, z uwagi na fakt, że Spółka w każdym z opisanych przypadków nabywa rezultat prac badawczo-rozwojowych Programisty powyżej przedstawiona klasyfikacja kosztów do poszczególnych liter wzoru Nexus jest prawidłowa.

Podsumowując, zdaniem Wnioskodawcy, ustalając wskaźnik Nexus, Wnioskodawca będzie miał prawo do uwzględniania kosztów:

Stanowisko takie wyrażone zostało m.in. w interpretacji indywidualnej z 22 czerwca 2021 r. Znak: 0111-KDIB1-3.4010.133.2021.2.IZ, w której stwierdzono, iż: "Analiza przedstawionych okoliczności sprawy na tle przywołanych przepisów prawa oraz uzupełnienia wniosku prowadzi do wniosku, że ponoszone przez Wnioskodawcę koszty nabywania praw autorskich do Praw IP Box w oparciu o zawarte porozumienia wykonawcze do umów o pracę z Pracownikami oraz Zleceniobiorcami nie prowadzącymi działalności gospodarczej na potrzeby wyznaczania wskaźnika nexus, winny być zaliczone do kosztów kategorii "a" wskazanych w art. 24d ust. 4 u.p.d.o.p, tj. do kosztów faktycznie poniesionych przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez niego działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym IP. Natomiast, koszty nabywania praw autorskich do Praw IP Box w oparciu o zawarte umowy cywilnoprawne z osobami prowadzącymi jednoosobową działalność gospodarczą, winny zostać ujęte w literze "b" wzoru nexus, tj. jako koszty faktycznie poniesione przez podatnika na nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym IP od podmiotów niepowiązanych."

Analogicznej stanowisko wyrażono także m.in. w następujących interpretacjach indywidualnych:

- z 14 października 2022 r. Znak: 0111-KDIB1-1.4010.458.2022.4.BS,

- z 14 października 2022 r. Znak: 0111-KDIB1-3.4010.593.2022.1.MBD,

- z 13 października 2022 r. Znak: 0111-KDIB1-3.4010.206.2022.3.BM,

- z 11 października 2022 r. Znak: 0111-KDIB1-1.4010.478.2022.1.MF,

- z 26 września 2022 r. Znak: 0111-KDIB1-3.4010.416.2022.2.JKU,

- z 19 września 2022 r. Znak: 0111-KDIB1-1.4010.504.2022.1.MF,

- z 2 września 2022 r. Znak: 0111-KDIB1-1.4010.357.2022.2.MF,

- z 25 lutego 2022 r. Znak: 0111-KDIB1-3.4010.430.2021.1.MBD,

- z 10 lutego 2022 r. Znak: 0111-KDIB1-3.4010.548.2021.2.JKU,

- z 30 lipca 2021 r. Znak: 0111-KDIB1-1.4010.204.2021.1.EJ,

- z 12 lipca 2021 r. Znak: 0111-KDIB1-3.4010.145.2021.2.MBD,

- z 8 lipca 2021 r. Znak: 0111-KDIB1-3.4010.142.2021.2.AN,

a także w wielu innych interpretacjach indywidualnych.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

UZASADNIENIE interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 4a pkt 26 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2022 r. poz. 2587 z późn. zm., dalej: "u.p.d.o.p."),

działalność badawczo-rozwojowa oznacza działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W myśl art. 4a pkt 27 u.p.d.o.p.,

ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych, oznacza to:

W myśl art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, badania naukowe są działalnością obejmującą:

Stosownie do treści art. 4a pkt 28 u.p.d.o.p.,

ilekroć w ustawie jest mowa o pracach rozwojowych - oznacza to prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

W myśl art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce,

prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Regulacje dotyczące stosowania preferencji IP Box zostały odzwierciedlone w art. 24d-24e u.p.d.o.p.

Zgodnie z art. 24d ust. 1 u.p.d.o.p.,

podatek od osiągniętego przez podatnika kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 24d ust. 2 u.p.d.o.p.,

kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

- podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Zgodnie z art. 24d ust. 3 u.p.d.o.p.,

podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym.

Sposób obliczenia wysokości kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej zawarty jest w art. 24d ust. 4 u.p.d.o.p. Zgodnie z treścią tego przepisu,

wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

(a + b) * 1,3

a + b + c + d

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

W myśl art. 24d ust. 5 u.p.d.o.p.,

do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.

Zgodnie z treścią art. 24d ust. 7 u.p.d.o.p.,

dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest osiągnięty przez podatnika w roku podatkowym dochód (strata) ustalony zgodnie z art. 7 ust. 2:

Obowiązki podatników podlegających opodatkowaniu na podstawie art. 24d u.p.d.o.p., zostały określone w art. 24e u.p.d.o.p.

W myśl art. 24e ust. 1 u.p.d.o.p.,

podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 24d są obowiązani:

Zgodnie z art. 24e ust. 2 u.p.d.o.p.,

w przypadku gdy na podstawie ewidencji rachunkowej nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 19.

Do kwalifikowanych praw własności intelektualnej, zgodnie z cytowanym powyżej art. 24d ust. 2 pkt 8 u.p.d.o.p., zalicza się autorskie prawo majątkowe do programu komputerowego.

Należy w tym miejscu zauważyć, że zgodnie z objaśnieniami podatkowymi Ministerstwa Finansów z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczącymi preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej - IP BOX, ustawa o CIT nie definiuje pojęcia "programu komputerowego" oraz brak w świetle polskiego prawa precyzyjnego określenia zakresu "autorskiego prawa do programu komputerowego". Praktyka stosowania tego pojęcia na świecie potwierdza, że ze względu na dynamiczny rozwój nowych technologii, w których programy komputerowe zajmują kluczową pozycję, nie da się ustalić wyczerpującej i niezmiennej definicji tego pojęcia oraz uniknąć rozbieżności (wyrok irlandzkiego sądu II instancji z 1995 r. w sprawie News Datacom Ltd. versus Satellite Decoding Systems, (1995) FSR 201 oraz wyrok australijskiego sądu I instancji z 4 czerwca 1997 r. w sprawie Powerflex Services Pty Ltd v Data Access Corporation, (1997) FCA 490; 37 IPR 436). Należy zatem odwołać się w tym względzie do przepisów ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2022 r. poz. 2509, dalej: "Ustawa o prawie autorskim"):

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ww. ustawy,

przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór).

Stosownie do art. 1 ust. 2 pkt 1 Ustawy o prawie autorskim,

w szczególności przedmiotem prawa autorskiego są utwory wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi (literackie, publicystyczne, naukowe, kartograficzne oraz programy komputerowe).

Szczególne postanowienia dotyczące praw autorskich do programu komputerowego zawierają art. 74 ust. 1 i następne Ustawy o prawie autorskim.

Zgodnie z art. 74 ust. 1 i 2 tej ustawy,

programy komputerowe podlegają ochronie jak utwory literackie, o ile przepisy niniejszego rozdziału nie stanowią inaczej.

Ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają ochronie.

Podstawą przyznania ochrony prawnej dla programu komputerowego jest fakt, że stanowi on przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze (wyraz własnej twórczości intelektualnej danego autora lub autorów), ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od przeznaczenia i sposobu wyrażania. O ocenie charakteru indywidualnej pracy twórczej nie decydują postanowienia umowy, ale rzeczywisty wkład pracy każdego z twórców programu komputerowego, co podlega każdorazowo odrębnej ocenie. Doktryna prawa autorskiego przyjmuje różne podejścia do definiowania pojęcia "autorskiego prawa do programu komputerowego" które wskazują, że część chronioną prawem jest w szczególności kombinacja komend adresowanych do komputera w formie kodu źródłowego i kodu wynikowego. Pozaustawowa definicja pojęcia "autorskie prawo do programu komputerowego" w sposób uzasadniony nawiązuje zatem do terminologii informatycznej, dostosowywanej następnie do potrzeb dalszej analizy prawnej dobra niematerialnego jakim jest program komputerowy. Fundamentem informatycznego rozumienia programu komputerowego jest samo pojęcie "programu", czyli zapisanego przy pomocy wybranego języka programowania algorytmu rozwiązania określonego zadania. Zatem, program komputerowy to w szczególności zestaw instrukcji przeznaczonych do wykonywania bezpośrednio lub pośrednio w komputerze czynności w celu osiągnięcia określonego rezultatu.

Reasumując, pojęcie "program komputerowy" nie powinno być rozumiane wąsko lecz szeroko. Program komputerowy obejmuje więc jego funkcjonalne części składowe, takie jak: kod źródłowy, opis procedur operacyjnych, zestawienie danych w informacjach konwersacyjnych i dialogowych oraz kod wynikowy i interfejs.

W celu poprawnego zastosowania preferencji IP Box wobec autorskiego prawa do programu komputerowego należy nadać mu znaczenia funkcjonalne, celowościowe i rozszerzające, w zgodzie z najbardziej istotnym międzynarodowym kontekstem przepisów o IP Box, czyli Raportem OECD BEPS Plan Działania nr 5. Zgodnie z akapitem 34 tego Raportu, copyrighted software, nie tylko program komputerowy chroniony prawem autorskim, ale szerzej oprogramowanie chronione prawem autorskim, może zawierać się w katalogu kwalifikowanych IP jako aktywo funkcjonalnie ekwiwalentne do patentu. OECD wskazuje, że oprogramowanie chronione prawem autorskim dzieli podstawowe cechy patentów, ponieważ jest nowatorskie, nieoczywiste i użyteczne, a zatem zasadniczo wynika z prowadzenia innowacyjnej działalności badawczo-rozwojowej, której prowadzenie powinny stymulować przepisy o IP Box. OECD stwierdza także, że nie wszystkie jurysdykcje zapewniają ochronę patentową oprogramowania i dlatego wielu podatników, którzy wytwarzają oprogramowanie, musi posiadać prawa autorskie, zamiast polegać na ochronie patentowej. Włączenie oprogramowania chronionego prawem autorskim do definicji funkcjonalnie równoważnych kwalifikowanych IP zapewnia również, że różne traktowanie oprogramowania na mocy prawa patentowego różnych jurysdykcji nie ma wpływu na to, czy dochody z oprogramowania mogą korzystać z różnych regulacji IP Box.

W związku z tym, że w Polsce oprogramowanie - definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów - podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, oprogramowanie może być, zgodnie z wykładnią celowościową i kontekstualną (ww. Raport OECD), uznane za kwalifikowane IP w świetle rozszerzającej wykładni art. 24d ust. 2 pkt 8 u.p.d.o.p., jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Ad. 1

Odnosząc powyższe przepisy na grunt analizowanej sprawy należy wskazać, że aby działalność Wnioskodawcy spełniała przesłanki działalności badawczo-rozwojowej, należy przeprowadzić analizę nakierowaną na zidentyfikowanie przejawów działalności gospodarczej, które mogą zostać uznane za działalność badawczo-rozwojową (tj. tych aktywności podatnika, które spełniają definicje wskazane w art. 4a pkt 26-28 u.p.d.o.p.).

Ustawodawca wprowadził definicję działalności badawczo-rozwojowej w art. 4a pkt 26 u.p.d.o.p., zgodnie z którą (jak już wyżej wskazano) przez działalność badawczo-rozwojową, należy rozumieć działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Z ustawowej definicji wynika zatem, że taka działalność musi mieć charakter twórczy. Posłużenie się tym sformułowaniem wskazuje, że działalność badawczo-rozwojowa to taka aktywność, która nastawiona jest na tworzenie nowych i oryginalnych rozwiązań, często o charakterze unikatowym, które nie mają odtwórczego charakteru. Po drugie, z art. 4a pkt 26 u.p.d.o.p. wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi być podejmowana w systematyczny sposób. Po trzecie, taka działalność musi mieć określony cel, tj. powinna być nakierowana na zwiększenie zasobów wiedzy oraz ich wykorzystanie do tworzenia nowych zastosowań.

W tym miejscu wskazać należy, że w ramach prac rozwojowych następuje połączenie wyników prac badawczych z wiedzą techniczną w celu wprowadzenia do produkcji nowego lub zmodernizowanego wyrobu, nowej technologii czy nowego systemu organizacji. Innymi słowy, prowadzone systematycznie prace opierają się na istniejącej wiedzy, uzyskanej w wyniku działalności badawczej oraz/lub doświadczeń praktycznych i mają na celu wytworzenie nowych materiałów, produktów lub urządzeń, inicjowanie nowych i znaczące udoskonalenie już istniejących procesów, systemów i usług. Podmioty gospodarcze zajmujące się działalnością badawczo-rozwojową realizują ją obok swojej działalności podstawowej (np. przedsiębiorstwa przemysłowe dysponujące własnym zapleczem badawczo-rozwojowym, laboratoria, zakłady i ośrodki badawczo-rozwojowe, działy badawczo-technologiczne, biura konstrukcyjne i technologiczne, zakłady rozwoju technik, biura studiów i projektów itp.).

Prace rozwojowe mogą obejmować nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług. Prace rozwojowe nie obejmują rutynowych i okresowych zmian wprowadzanych do istniejących produktów, linii produkcyjnych, procesów wytwórczych, usług nawet jeśli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Podkreślić, w tym miejscu należy, że przepisy o działalności badawczo-rozwojowej należy interpretować ściśle. Zatem, tylko te działania podatnika można zaliczyć do działalności badawczo-rozwojowej, które wyczerpują znamiona definicji zawartej w treści art. 4a pkt 26 u.p.d.o.p., co oznacza, że aktywność podatnika winna być nastawiona na tworzenie nowych i oryginalnych rozwiązań, często o charakterze unikatowym (które nie mają odtwórczego charakteru), związanych z postępem naukowym, czy technologicznym.

Przenosząc powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy stwierdzić należy, że jak wynika z wniosku oraz z jego uzupełnienia, w ramach prowadzonej działalności Spółka wykonuje prace programistyczne zlecane przez klientów, prowadzące do powstania innowacyjnych, indywidualnych rozwiązań obsługujących dedykowane obszary działalności klientów lub ulepszania istniejących rozwiązań m.in. poprzez ich usprawnianie i dodawanie nowych funkcjonalności. Oprogramowanie każdorazowo tworzone lub ulepszane jest na potrzeby indywidualne klienta. Działalność prowadzona jest przez Wnioskodawcę w sposób ciągły i systematyczny. Tworzenie Oprogramowania ma charakter innowacyjny gdyż, w szczególności:

3. Wnioskodawca tworzy Oprogramowanie zgodnie z przyjętą metodyką, prace nad danym oprogramowaniem są odpowiednio ewidencjonowane;

4. proces tworzenia innowacyjnego Oprogramowania przez Wnioskodawcę wymaga określonych działań kreatywnych i nie stanowi mechanicznych oraz rutynowych działań Wnioskodawcy;

5. Wnioskodawca wykorzystuje do tworzenia innowacyjnego Oprogramowania wiedzę oraz doświadczenie i kompetencje.

Charakter innowacyjny ma również ulepszanie Oprogramowania, gdyż obejmuje rozwój i ulepszanie istniejących rozwiązań, ponieważ prace w tym zakresie polegają nie tylko na stałym monitorowaniu prawidłowego działania tych rozwiązań, ale również na tworzeniu i dodawaniu nowych funkcji do nich. Rozwój istniejących rozwiązań polega zatem na tworzeniu ich ulepszonej lub rozszerzonej, o innowacyjne zastosowania, wersji tych rozwiązań. Działalność prowadzona w ramach projektów dotyczących tworzenia i ulepszania Oprogramowania ma charakter twórczy, gdyż celem i osiąganym rezultatem projektów dotyczących tworzenia i ulepszania Oprogramowania są nowatorskie aplikacje informatyczne, czy to opracowane w formie całkowicie nowych rozwiązań, czy też w formie modyfikacji istniejących systemów. Każda stworzona aplikacja czy program jest indywidualnie dopasowanym, nieistniejącym dotychczas utworem o określonych funkcjonalnościach. Efekty prowadzonych prac są odpowiednio ustalone oraz mają unikatowy charakter (powstały w efekcie kreatywnych działań zespołu projektowego, a nie wyłącznie rutynowych, mechanicznych i powtarzalnych działań).

W świetle powyższego, działalność Spółki dotycząca tworzenia i rozwoju Oprogramowania, o którym mowa we wniosku, wypełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej, o której mowa w art. 4a pkt 26 u.p.d.o.p.

Zatem, Państwa stanowisko, w zakresie pytania nr 1, należy uznać za prawidłowe.

Ad. 2

W zakresie wątpliwości objętych zakresem pytania nr 2 sprowadzających się do ustalenia, czy Wnioskodawca prawidłowo kwalifikuje rezultaty prowadzonych przez siebie projektów związanych z tworzeniem i rozwojem Oprogramowania jako programy komputerowe stanowiące kwalifikowane prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 24d ust. 2 pkt 8 u.p.d.o.p., należy zauważyć, że zgodnie z powołanymi już wcześniej objaśnieniami Ministerstwa Finansów z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczącymi preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej - IP BOX, fundamentem informatycznego rozumienia programu komputerowego jest samo pojęcie "programu", czyli zapisanego przy pomocy wybranego języka programowania algorytmu rozwiązania określonego zadania. Zatem, program komputerowy to w szczególności zestaw instrukcji przeznaczonych do wykonywania bezpośrednio lub pośrednio w komputerze czynności w celu osiągnięcia określonego rezultatu.

Ponadto, w związku z tym, że w Polsce oprogramowanie - definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów - podlega ochronie, jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, oprogramowanie może być, zgodnie z wykładnią celowościową i kontekstualną (ww. Raport OECD), uznane za kwalifikowane prawo własności intelektualnej jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Z analizy sprawy wynika, iż tworzone przez Państwa Oprogramowanie stanowi program komputerowy będący utworem podlegającym ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Biorąc powyższe pod uwagę należy uznać, że Wnioskodawca prawidłowo kwalifikuje rezultaty prowadzonych przez siebie projektów związanych z tworzeniem i rozwojem Oprogramowania jako programy komputerowe stanowiące kwalifikowane prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 24d ust. 2 pkt 8 u.p.d.o.p.

Zatem, Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 2 jest prawidłowe.

Ad. 3

Odnosząc się natomiast do Państwa wątpliwości w zakresie pytania nr 3 dotyczących ustalenia, czy dochód osiągany w wyniku realizacji projektów opisanych we wniosku polegających na tworzeniu i rozwoju Oprogramowania będzie mógł podlegać opodatkowaniu stawką 5%, zaznaczyć należy, że przyznanie preferencji podatkowej w postaci 5% opodatkowania dochodu z kwalifikowanego IP jest możliwe wyłącznie wobec dochodu podatnika pochodzącego z prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej bezpośrednio związanej z wytworzeniem, rozwojem lub ulepszeniem kwalifikowanego IP.

Dochodem kwalifikującym się do ulgi Innovation Box jest dochód uzyskany z tytułu należności/opłat licencyjnych lub innych należności związanych z wykorzystywaniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jak również, co istotne, dochód z tego aktywa uwzględniony w cenie sprzedaży lub usługi określany na zasadzie ceny rynkowej.

Warunkiem koniecznym dla skorzystania z omawianej preferencji jest wymóg prowadzenia przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej bezpośrednio związanej z wytworzeniem, rozwojem lub ulepszeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, co stanowi wyraz realizacji zasady nexus.

Podatnik, który będzie chciał skorzystać z preferencji będzie zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję rachunkową w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z praw IP powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

Biorąc pod uwagę powyższe przepisy prawa podkreślić należy, że kwalifikowane prawo własności intelektualnej to prawo własności spełniające łącznie trzy warunki:

Zatem, skoro Wnioskodawca w ramach działalności badawczo-rozwojowej wytworzył i rozwinął program komputerowy, który stanowi utwór podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych oraz jak wynika z wniosku oraz jego uzupełnienia, Wnioskodawca prowadzi na bieżąco od początku realizacji działalności badawczo-rozwojowej zmierzającej do wytworzenia/rozwoju/udoskonalenia kwalifikowanych praw własności intelektualnej odrębną ewidencję rachunkową, zgodnie z art. 24e u.p.d.o.p., to dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej może zostać opodatkowany 5% stawką podatku zgodnie z art. 24d ust. 1 u.p.d.o.p.

W związku z powyższym, Państwa stanowisko w zakresie ustalenia, czy dochód osiągany w wyniku realizacji projektów opisanych we wniosku polegających na tworzeniu i rozwoju Oprogramowania będzie mógł podlegać opodatkowaniu stawką 5%, należało uznać za prawidłowe.

Tym samym, Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 3 jest prawidłowe.

Ad. 4

Przechodząc do pytania oznaczonego we wniosku nr 4 wskazać należy, że w celu wyznaczenia wskaźnika nexus niezbędne jest określenie kosztów działalności badawczo-rozwojowej związanej z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej. Koszty w rodzajach wskazanych w literach "a"-"d" art. 24d ust. 4 u.p.d.o.p., kwalifikują się do uwzględnienia w kalkulacji tego wskaźnika. Pozostałe rodzaje kosztów, w tym koszty niezwiązane bezpośrednio z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej nie mogą być zaliczone do kalkulacji wskaźnika.

Przedmiotem Państwa wątpliwości w zakresie pytania nr 4 jest ustalenie, czy Wnioskodawca będzie miał prawo do uwzględniania kosztów:

Ze wzoru nexus wynika, że im więcej procesów związanych z innowacjami podatnik będzie przeprowadzał we własnym zakresie lub zlecał podmiotom niepowiązanym, tym większy będzie kwalifikowany dochód podlegający opodatkowaniu preferencyjną 5% stawką, ponieważ wskaźnik będzie bliższy wartości 1 (kończąc na 1 przy najwyższej wartości wskaźnika). Wynika to z podejścia wymaganego przez OECD, zgodnie z którym dochody związane z kwalifikowanym IP mogą być korzystnie opodatkowane jedynie w takim zakresie, w jakim konkretne kwalifikowane IP przynoszące przychód jest efektem prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez danego podatnika (zob. między innymi akapit nr 29 Raportu OECD BEPS Plan Działania nr 5), czyli prac, które wymagają poniesienia kwalifikowanych kosztów uwzględnionych we wskaźniku nexus.

Zgodnie z wyjaśnieniami OECD w akapicie 39 Raportu OECD BEPS Plan Działania nr 5, istotne jest to, aby ze wskaźnika nexus wykluczyć koszty, które nie są, lub ze swej natury nie mogą być, bezpośrednio związane z wytworzeniem, rozwinięciem lub ulepszeniem konkretnych kwalifikowanych IP.

Z objaśnień podatkowych z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczących preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej - IP Box, wynika, że do kosztów, o których mowa we wskaźniku nexus podatnik może zaliczyć między innymi wszelkie poniesione należności związane z zatrudnieniem pracowników na podstawie umowy o pracę, w tym między innymi składki na ubezpieczenie społeczne, a także poniesione należności z tytułów umowy zlecenia lub umowy o dzieło. Podatnik będzie miał również prawo uwzględnić we wskaźniku nexus koszty związane z zawarciem umowy cywilno-prawnej z podmiotem prowadzącym jednoosobową działalność gospodarczą (np. umowy B2B). W przypadku takiej umowy nabyta usługa (wynik prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym IP) będzie ujęta w literze b wzoru nexus o ile podmiot, z którym zawarta jest umowa nie jest podmiotem powiązanym. W przypadku podmiotów powiązanych koszty nabycia wyników prac badawczo-rozwojowych należy ująć w literze c wzoru nexus. Dodatkowo, jeżeli w wyniku wykonania umowy dojdzie do przeniesienia prawa własności intelektualnej pomiędzy podmiotami, wówczas koszty, o których mowa wyżej, należy ująć w literze d wzoru nexus.

Z treści art. 24d ust. 4 u.p.d.o.p., wynika, że pod lit. a wskaźnika nexus należy uwzględnić: koszty faktycznie poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej.

Podkreślić należy, że podejście nexus koncentruje się na wykazaniu związku między:

- wydatkami poniesionymi przez podatnika w związku z wytworzeniem/rozwojem/ ulepszeniem kwalifikowanych IP w ramach prowadzonej przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej,

- kwalifikowanymi IP,

- dochodami uzyskanymi z kwalifikowanych IP.

Wskazać należy, że ta szczególna metoda ujmowania kosztów we wskaźniku ma zastosowanie jedynie dla celu jakim jest kalkulacja tego wskaźnika i nie zmienia zasad traktowania kosztów dla innych celów, w tym do obliczania dochodu, który jest przemnażany przez ten wskaźnik.

Analiza przedstawionych okoliczności sprawy na tle przywołanych przepisów prawa oraz uzupełnienia wniosku prowadzi do wniosku, że ponoszone przez Wnioskodawcę koszty wynagrodzeń Programistów będących zleceniobiorcami nieprowadzącymi działalności gospodarczej wraz ze składkami poniesionymi na ubezpieczenie społeczne, na potrzeby wyznaczania wskaźnika nexus, winny być zaliczone do kosztów kategorii "a" wskazanych w art. 24d ust. 4 u.p.d.o.p., tj. do kosztów faktycznie poniesionych przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez niego działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym IP.

Natomiast, koszty wynagrodzeń Programistów będących współpracownikami prowadzącymi jednoosobową działalność gospodarczą (i niebędących podmiotami powiązanymi ze Spółką) winny zostać ujęte w literze "b" wzoru nexus, tj. jako koszty faktycznie poniesione przez podatnika na nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym IP od podmiotów niepowiązanych.

Z uwagi na treść wyżej powołanych przepisów, uzasadnienia do ich wprowadzenia, a także z uwagi na opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego oraz treść uzupełnienia wniosku, stwierdzić należy, że Państwa stanowisko dotyczące pytania nr 4, w zakresie ustalenia, czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym ustalając wskaźnik Nexus, Wnioskodawca będzie miał prawo do uwzględniania kosztów:

- jest prawidłowe.

Reasumując, Państwa stanowisko w zakresie ustalenia, czy:

- opisane we wniosku prace wykonywane przez Wnioskodawcę polegające na tworzeniu i rozwoju Oprogramowania spełniają definicję działalności badawczo-rozwojowej, o której mowa w art. 4a pkt 26-28 ustawy o CIT - jest prawidłowe;

- Wnioskodawca prawidłowo kwalifikuje rezultaty prowadzonych przez siebie projektów związanych z tworzeniem i rozwojem Oprogramowania jako programy komputerowe stanowiące kwalifikowane prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 24d ust. 2 pkt 8 ustawy o CIT - jest prawidłowe;

- dochód osiągany w wyniku realizacji projektów opisanych we wniosku polegających na tworzeniu i rozwoju Oprogramowania będzie mógł podlegać opodatkowaniu stawką 5% - jest prawidłowe;

- ustalając wskaźnik Nexus, Wnioskodawca będzie miał prawo do uwzględniania kosztów:

a. wynagrodzeń Programistów będących zleceniobiorcami oraz składek na ubezpieczenia społeczne należnych od tych wynagrodzeń przy obliczaniu wskaźnika Nexus w ramach litery a wzoru,

b. wynagrodzeń Programistów będących współpracownikami (i niebędących podmiotami powiązanymi ze Spółką w rozumieniu przepisów podatkowych) przy obliczaniu wskaźnika Nexus w ramach litery b wzoru

- jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w części dotyczącej zdarzenia przyszłego - stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

POUCZENIE o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 z późn. zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności, będących przedmiotem decyzji wydanej:

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

POUCZENIE o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn.: Dz. U. z 2023 r. poz. 259; dalej jako "p.p.s.a.").

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 p.p.s.a.). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 p.p.s.a.):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 p.p.s.a.), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a p.p.s.a.).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a p.p.s.a.).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 z późn. zm.).