0111-KDIB1-2.4011.76.2020.3.SK - 5% stawka PIT dla dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 3 marca 2020 r. (data wpływu 8 marca 2020 r.), uzupełnionym 12 czerwca 2020 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zastosowania preferencji podatkowej IP Box - jest prawidłowe.

W dniu 8 marca 2020 r. wpłynął do Organu wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zastosowania preferencji podatkowej IP Box. Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z 13 maja 2020 r. Znak: 0111-KDIB1-2.4010.76.2020.1.SK wezwano do jego uzupełnienia. Uzupełnienia w związku z powyższym wezwaniem dokonano 12 czerwca 2020 r.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Od 21 lipca 2008 r. Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą wpisaną do CEIDG. Działalność polega głównie na wytwarzaniu oprogramowania na zlecenie innych firm. Działalność rozliczana jest na podstawie książki przychodów i rozchodów, w 2019 r. podatek dochodowy Wnioskodawca płacił według stawki 19% (podatek liniowy). W swojej działalności Wnioskodawca zajmuje się głównie tworzeniem i rozwijaniem oprogramowania, Wnioskodawca nie nabywa wyników prac badawczo-rozwojowych lub praw autorskich wytworzonych przez inne podmioty; nie jest właścicielem ani współwłaścicielem rozwijanego oprogramowania. Wytwarzane w działalności oprogramowania stanowią utwór w rozumieniu ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych, zgodnie z art. 1 ww. ustawy. W związku z chęcią skorzystania z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym z dochodów osiąganych z praw własności intelektualnej oraz w nawiązaniu do rekomendacji Ministerstwa Finansów do składania wniosków o wydanie interpretacji indywidualnej w tym zakresie poniżej Wnioskodawca przedstawia stan faktyczny (winno być: zdarzenie przyszłe). W całym 2019 r. Wnioskodawca współpracował i nadal współpracuję z firmą X z siedzibą w Warszawie. Współpracę z X Wnioskodawca rozpoczął w marcu 2013 r. Na rzecz tej firmy Wnioskodawca świadczy usługi zarówno programistyczne polegające na tworzeniu, ulepszaniu i rozwijaniu już istniejącego oprogramowania, jak również usługi posprzedażowe polegające na wsparciu użytkowników końcowych (tzw. helpdesk) oraz rozwiązywaniu problemów przez nich zgłoszonych. Tworzone przez Wnioskodawcę oprogramowanie wspiera procesy biznesowe występujące w firmie, która jest docelowym obiorcą aplikacji. Są to m.in. procesy zakupowe, sprzedażowe, finansowe i kadrowe. Poszczególne moduły aplikacji tworzone są w taki sposób, że są dostosowane do konkretnej struktury organizacyjnej firmy (będącej docelowym odbiorcą oprogramowania) oraz funkcjonujących w tej firmie procedur. Praca Wnioskodawcy w szczególności polega na: 1. analizie istniejących procesów biznesowych, a następnie projektowaniu i tworzeniu aplikacji odwzorowujących te procesy, 2. projektowaniu baz danych na potrzeby tworzonej aplikacji, 3. projektowaniu wyglądu aplikacji i jej funkcji, 4. budowaniu aplikacji zgodnie z przygotowanym projektem oraz zgodnie z wymaganiami zlecającego (realizacja konkretnego celu), 5. budowaniu struktur baz danych na potrzeby tworzenia aplikacji (tworzenie tabel, procedur składowanych, funkcji oraz logicznych powiązań danych), 6. rozwiązywaniu problemów zgłoszonych przez użytkownika - wykrywanie i naprawa ewentualnych błędów w aplikacji lub wykrycie powodu, dla którego użytkownik nie może wykonać jakiejś operacji (weryfikacji założeń biznesowych), 7. przygotowywaniu narzędzi raportowych rozszerzających funkcjonalności już istniejącego oprogramowania, 8. projektowaniu zmian i przebudowie istniejących aplikacji pod kątem poprawy wygody korzystania (usability), bezpieczeństwa, szybkości działania, nowych funkcji, dostosowania do zmian prawnych, nowych wymagań biznesowych, 9. projektowaniu i budowie mechanizmów integracji danych pomiędzy systemami W ramach zawartej umowy Wnioskodawca przenosi na kontrahenta całość majątkowych praw autorskich do wytworzonego przez Wnioskodawcę oprogramowania za co otrzymuję wynagrodzenie, które stanowi część składową (niewyodrębnioną) z wynagrodzenia z tytułu kompleksowego świadczenia usług. Wynagrodzenie za pracę Wnioskodawcy jest ustalone z góry, w formie stawki godzinowej. Faktury na spółkę X Wnioskodawca wystawia w wysokości będącej iloczynem ilości przepracowanych godzin i stawki za godzinę pracy. Prace dla spółki X są świadczone w sposób ciągły, systematyczny (metodyczny, zaplanowany i uporządkowany), w ramach codziennych czynności. W celu skorzystania z preferencyjnego sposobu obliczania podatku Wnioskodawca prowadzi od dnia 1 stycznia 2019 r. odrębną od zapisów KPiR ewidencję pozwalającą ustalić przychód, koszty uzyskania przychodu i dochód przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, zgodnie z wymaganiami zawartymi w art. 30cb ustawy o PIT. Wnioskodawca nie jest właścicielem ani współwłaścicielem rozwijanego oprogramowania. Rozwijając oprogramowanie Wnioskodawca działa na zlecenie podmiotu będącego właścicielem tego oprogramowania. Wnioskodawca rozwija oprogramowanie którego jestem współtwórcą. Nie całe oprogramowanie było wytworzone tylko przez Wnioskodawcę. Powyższe oprogramowanie jest wytworzone, ulepszone i rozwinięte w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej. Usługi świadczone przez Wnioskodawcę mają charakter systematyczny, zorganizowany, nie jednorazowy, z dużym nastawieniem na ciągły rozwój i ulepszanie w przyszłości. Ponieważ nie wszystkie świadczone przez Wnioskodawcę czynności za rzecz kontrahenta X mają związek z osiąganiem dochodu ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jak np. helpdesk, to prowadzona ewidencja pozwala Wnioskodawcy wyodrębnić przychody, koszty z nimi związane i dochody z poszczególnych praw własności intelektualnej.

W uzupełnieniu wniosku z 12 czerwca 2020 r. Wnioskodawca wskazał, że:

I. Ulepszenie/rozwinięcie programu następuje na podstawie zapotrzebowania klienta. Zlecenie całkowicie nowego modułu lub rozbudowa np. rozbudowa modułu fakturowania zamówień w związku z wymaganiami prawnymi np. Vat odwrócony- Wnioskodawca przygotowuje cały projekt zmian i ulepsza program w taki sposób by był zgodny z wymaganiami prawnymi. W wyniku tworzenia/rozwinięcie oprogramowania tworzone są nowe kody, algorytmy w językach programowania i powstaje nowe prawo własności intelektualnej.

Wnioskodawca posiada prawo do dalszego rozwinięcia/ulepszania oprogramowania, które wcześniej zostało już przekazane klienta. Dalsze ulepszenia i rozwinięcia realizowane są na wniosek klienta.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w opisanym powyżej stanie faktycznym (winno być: zdarzeniu przyszłym), dokonując rozliczenia rocznego za 2019 r. Wnioskodawca będzie mógł skorzystać z preferencyjnego sposobu obliczenia podatku i użyć 5% stawki podatku do dochodów uzyskanych z tytułu sprzedaży prawa własności intelektualnej w postaci rozwijanego na zlecenie kontrahenta oprogramowania komputerowego?

Zdaniem Wnioskodawcy, lista kwalifikowanych praw własności intelektualnej, dla których można zastosować preferencyjną stawkę podatku dochodowego, została wskazana w art. 30ca ust. 2 ustawy o PIT i stanowi ona zamknięty katalog. Zgodnie z ustawą do kwalifikowanych praw własności intelektualnych zaliczamy: patent, prawo ochronne na wzór użytkowy, prawo z rejestracji wzoru przemysłowego, dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin, prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonego do obrotu oraz wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie o ochronie prawnej odmian roślin, prawo z rejestracji topografii układu scalonego, autorskie prawo do programu komputerowego podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej. Zgodnie z ustawą o prawach autorskich i prawach pokrewnych przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (art. 1 ust. 1 ustawy o prawach autorskich), w szczególności przedmiotem prawa autorskiego są m.in. utwory wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi (literackie, publicystyczne, naukowe, kartograficzne oraz programy komputerowe) zgodnie z art. 1 ust. 2 pkt 2, a ponieważ wytwarzane przez Wnioskodawcę oprogramowanie oraz jego części są rezultatem indywidualnej, twórczej działalności intelektualnej (służą tworzeniu nowych, oryginalnych rozwiązań) to zgodnie z art. 74 ust. 1 ustawy o prawie autorskim podlegają ochronie z tytułu praw autorskich. Działalność badawczo-rozwojowa zdefiniowana została w art. 5a pkt 38 ustawy o PIT i oznacza działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Usługi programistyczne przeze mnie świadczone polegają na wytwarzaniu, rozwijaniu i ulepszaniu oprogramowania w ramach działalności badawczo-rozwojowej ponieważ wykorzystuję zasoby zdobytej wiedzy do tworzenia nowych zastosowań poprzez łączenie i wykorzystywanie wiedzy z zakresu logiki, programowania i dostępnych narzędzi informatycznych m.in. znanych języków programowania, frameworków i bibliotek w celu stworzenia dla kontrahenta nowych lub ulepszonych programów komputerowych, co jest zgodne z definicją prac rozwojowych zamieszczonych w art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. Usługi przez Wnioskodawcę świadczone mają charakter systematyczny, zorganizowany, nie jednorazowy, z dużym nastawieniem na ciągły rozwój i ulepszanie w przyszłości. Poprzez rozwijanie/ulepszanie oprogramowania Wnioskodawca tworzy nowe kody źródłowe, algorytmy w różnych dostępnych językach programowania, które są elementem większego programu, którego stworzenie/ulepszenie wiąże się z powstaniem nowego prawa własności intelektualnej. Zgodnie z art. 74 ustawy o prawach autorskich, Wnioskodawcy przysługuje prawo autorskie do części oprogramowania, które napisał. Każda zmiana oprogramowania, każda linijka kodu ulepszająca/rozwijająca istniejący program jest wynikiem działalności twórczej Wnioskodawcy, ma charakter indywidualny, niepowtarzalny który jest chroniony prawem autorskim. Od dnia 1 stycznia 2019 r. Wnioskodawca prowadzi odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów, ewidencję (zgodnie z wymaganiami zawartymi w art. 30cb ustawy o PIT) pozwalającą na ustalenie poszczególnych przychodów, kosztów uzyskania przychodu i dochodów przypadających na kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz wyodrębnienie kosztów przypadających na ww. prawo w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu. Ponieważ na rzecz kontrahenta Wnioskodawca świadczy również inne czynności jak np. helpdesk to we wskazanej ewidencji Wnioskodawca ujmuje tylko te przychody, które są związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, a helpdesk według Wnioskodawcy do takich się nie kwalifikuje. Mając na uwadze powyższe Wnioskodawca uważa, że dochód (wykazany w dodatkowej ewidencji prowadzonej od 1 stycznia 2019 r.) z tytułu sprzedaży praw własności intelektualnej w postaci autorskiego prawa do programu komputerowego wytwarzanego i rozwijanego przez Wnioskodawcę w ramach prac rozwojowych prowadzonej działalności gospodarczej mogę opodatkować preferencyjną stawką podatku w wysokości 5%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od dnia 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym. Na podstawie art. 1 pkt 25 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r. poz. 2193), w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych dodano art. 30ca i art. 30cb. Ustawa ta wprowadziła do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych korzystne rozwiązanie podatkowe dla przedsiębiorców, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej, (tzw. IP BOX, Innovation Box).

W uzasadnieniu do projektu powyższej ustawy, wskazano, że proponowane w projekcie ustawy rozwiązanie polega na preferencyjnym opodatkowaniu 5% stawką podatkową dochodów uzyskiwanych przez podatnika z praw własności intelektualnej, których podatnik jest właścicielem, współwłaścicielem, użytkownikiem lub posiada prawa do korzystania z nich na podstawie umowy licencyjnej i, które są chronione na podstawie obowiązującego prawa krajowego lub międzynarodowego przez m.in. patent, dodatkowe prawo ochronne na wzór użytkowy czy prawo z rejestracji wzoru przemysłowego, zwane dalej "kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej".

" (...) Dochodem kwalifikującym się do ulgi Innovation Box jest dochód uzyskany z tytułu należności/opłat licencyjnych lub innych należności związanych z wykorzystywaniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jak również, co istotne, dochód z tego aktywa uwzględniony w cenie sprzedaży lub usługi określany na zasadzie ceny rynkowej. Warunkiem koniecznym dla skorzystania z projektowanej preferencji jest wymóg prowadzenia przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej bezpośrednio związanej z wytworzeniem, komercjalizacją, rozwojem lub ulepszeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, co stanowi wyraz realizacji zasady nexus. (...) Podatnik, który będzie chciał skorzystać z projektowanej preferencji będzie zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję rachunkową w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z praw IP powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac".

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2019 r. poz. 1387, z późn. zm., dalej: "ustawa o PIT"), jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

W myśl art. 5a pkt 6 ustawy o PIT, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej oznacza to działalność zarobkową:

c. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych - prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Stosownie natomiast do treści art. 5b ust. 1 ustawy o PIT, za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT, podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy, kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

8. autorskie prawo do programu komputerowego - podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Stosownie do art. 5a pkt 38 ustawy o PIT, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo-rozwojowej - oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Jak stanowi art. 5a pkt 39 tej ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych - oznacza to:

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o PIT wskazano, że oznaczają one prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Z opisu sprawy wynika, że prowadzona przez Wnioskodawcę działalność skupia się na pracach rozwojowych oprogramowania, prace te są podejmowane w sposób systematyczny, zaplanowany, uporządkowany a jej celem jest wykorzystanie zasobów aktualnie dostępnej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych, wcześniej nie istniejących rozwiązań informatycznych. Prowadzona przez Wnioskodawcę działalność spełnia zatem przesłanki do uznania jej za działalność badawczo-rozwojową. Spełniony zatem został jeden z podstawowych warunków o jakich mowa w art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT.

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym (art. 30ca ust. 3 ww. ustawy).

Zgodnie natomiast z art. 30ca ust. 7 cytowanej ustawy, dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

Na podstawie art. 30cb ust. 1 ww. ustawy, podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

Podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji (art. 30cb ust. 2 ww. ustawy).

Według art. 30cb ust. 3 ww. ustawy, w przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Jak wynika z powyższych regulacji, podatnicy, którzy opodatkowują dochody z kwalifikowanych IP stawką 5%, mają obowiązek prowadzenia wyodrębnionej ewidencji dla wszystkich operacji finansowych związanych z uzyskiwaniem tych dochodów. Przepisy o IP Box nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP Box.

Odnosząc przedstawiony we wniosku opis zdarzenia przyszłego do analizowanych przepisów prawa stwierdzić należy, że autorskie prawo do programu komputerowego podlega ochronie na mocy art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1231, z późn. zm.).

Zgodnie z art. 74 ust. 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, nie podlegają ochronie.

W celu poprawnego zastosowania preferencji IP Box wobec autorskiego prawa do programu komputerowego należy nadać mu znaczenia funkcjonalne, celowościowe i rozszerzające, w zgodzie z najbardziej istotnym międzynarodowym kontekstem przepisów o IP Box, czyli Raportem OECD BEPS Plan Działania nr 5. Zgodnie z akapitem 34 tego Raportu, copyrighted software, nie tylko program komputerowy chroniony prawem autorskim, ale szerzej oprogramowanie chronione prawem autorskim, może zawierać się w katalogu kwalifikowanych IP jako aktywo funkcjonalnie ekwiwalentne do patentu. OECD wskazuje, że oprogramowanie chronione prawem autorskim dzieli podstawowe cechy patentów, ponieważ jest nowatorskie, nieoczywiste i użyteczne, a zatem zasadniczo wynika z prowadzenia innowacyjnej działalności badawczo-rozwojowej, której prowadzenie powinny stymulować przepisy o IP Box. OECD stwierdza także, że nie wszystkie jurysdykcje zapewniają ochronę patentową oprogramowania i dlatego wielu podatników, którzy wytwarzają oprogramowanie, musi posiadać prawa autorskie, zamiast polegać na ochronie patentowej. Włączenie oprogramowania chronionego prawem autorskim do definicji funkcjonalnie równoważnych kwalifikowanych IP zapewnia również, że różne traktowanie oprogramowania na mocy prawa patentowego różnych jurysdykcji nie ma wpływu na to, czy dochody z oprogramowania mogą korzystać z różnych regulacji IP Box.

W związku z tym, że w Polsce oprogramowanie - definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów - podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, oprogramowanie może być, zgodnie z wykładnią celowościową i kontekstualną (ww. Raport OECD), uznane za kwalifikowane IP w świetle rozszerzającej wykładni art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Mając powyższe na uwadze, należy stwierdzić, że uzyskany przez Wnioskodawcę dochód z tytułu odpłatnego przeniesienia całości praw autorskich do wytwarzanego oprogramowania (w tym ulepszanego i rozwijanego) w ramach działalności badawczo-rozwojowej kwalifikuje się do dochodów z kwalifikowanego IP w rozumieniu art. 30ca ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Dodatkowo Wnioskodawca prowadzi ewidencję o jakiej mowa w art. 30cb ust. 1 i 2 ustawy o PIT. To oznacza, że Wnioskodawca może za 2019 r. skorzystać z preferencyjnego opodatkowania dochodów z tego tytułu według stawki 5%.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy uznano za prawidłowe.

Należy przy tym zastrzec, że przy wydawaniu niniejszej interpretacji tutejszy Organ dokonał wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny i zdarzenie przyszłe są zgodne ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny/zdarzenie przyszłe sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywać się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w... za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 z późn. zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.