0111-KDIB1-2.4010.5.2022.2.AK - Korekta kosztów na skutek niezapłacenia zobowiązania a zwolnienie statutowe z CIT

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA - stanowisko nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

4 stycznia 2022 r. wpłynął Państwa wniosek z 28 grudnia 2021 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy ustalenia, czy w związku z tym, że Wnioskodawca nie dokonywał płatności swoich zobowiązań w określonym terminie (art. 18f ust. 1), lecz jako podmiot korzysta ze zwolnienia na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 4 oraz art. 25 ust. 5 ustawy CIT, czy był zobowiązany do zwiększania podstawy opodatkowania oraz podstawy obliczania zaliczek w trakcie roku podatkowego zgodnie z art. 25 ust. 19 ustawy CIT.

Uzupełnili go Państwo - w odpowiedzi na wezwanie - w piśmie z 10 marca 2022 r. (wpływ 15 marca 2022 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Szpital (dalej: "Wnioskodawca" lub "Szpital") jest samodzielnym publicznym zakładem opieki zdrowotnej (posiadającym osobowość prawną) działającym w oparciu o przepisy ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej (Dz. U. z 2018 r. poz. 2190 z późn. zm.).

Celem statutowym Szpitala jest wykonywanie działalności leczniczej, polegającej na udzielaniu świadczeń zdrowotnych w powiązaniu z udzielaniem świadczeń zdrowotnych i promocją zdrowia. Szpital uzyskuje przychody ze sprzedaży świadczeń zdrowotnych w ramach zawartych umów z Narodowych Funduszem Zdrowia oraz w niewielkim zakresie z innych źródeł.

Rokiem podatkowym jest rok kalendarzowy.

Dochód Szpitala korzysta w całości ze zwolnienia podmiotowego (winno być: "zwolnienia przedmiotowego") w podatku dochodowym od osób prawnych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z dnia 2020.08.18 poz. 1406 z późn. zm., dalej: "ustawa o CIT") jako jednostka przeznaczająca dochód na cele statutowe w zakresie ochrony zdrowia.

W 2003 r. Wnioskodawca złożył właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego na piśmie oświadczenie, zgodnie z art. 25 ust. 5 ustawy CIT, że jest podatnikiem, o którym mowa w art. 17 ust. 1 i nie osiąga przychodów z działalności wymienionej w art. 17 ust. 1a pkt 1 oraz nie dokonuje wydatków na cele inne niż określone w art. 17 ust. 1b.

Szpital posiada straty z lat ubiegłych.

W 2020 r. Szpital osiągnął dochód, w związku z tym rozliczał straty z lat ubiegłych tj. dochód w trakcie roku został obniżony o wysokość strat z tym, że wysokość odliczenia nie przekracza 50% powstałej w poprzednich latach straty.

Wnioskodawca w trakcie 2020 r. posiadał nieuregulowane faktury powyżej 90 dni od terminu zapłaty, tj. nie uregulował zobowiązań z faktur otrzymanych przez kontrahentów, którym upłynęło 90 dni od dnia upływu terminu zapłaty określonego na fakturze (rachunku) lub w umowie.

Szpital w 2020 r. nie wpłacał miesięcznych zaliczek na podatek dochodowy od osób prawnych w związku z powyższym.

W 2021 r. przed terminem złożenia CIT-8 za 2020 r. wszystkie płatności (faktury otrzymane od kontrahentów, którym upłynęło 90 od terminu zapłaty) zostały uregulowane, w związku z powyższym zgodnie z art. 18f ust. 6 nie dokonano zwiększenia podstawy opodatkowania na podstawie ust. 1 pkt 2 ustawy CIT. Zgodnie z art. 18f ust. 6 zwiększenia dokonuje się, jeżeli do dnia złożenia zeznania podatkowego zobowiązanie nie zostało uregulowane.

W związku z istnieniem wielu niespójnych interpretacji w zakresie konieczności miesięcznego opłacania podatku w przypadku wystąpienia zobowiązań art. 18f ustawy CIT., które nie zostały uregulowane w ciągu 90 dni od dnia upływu terminu zapłaty określonego na fakturze (rachunku) lub w umowie, Szpital ma wątpliwości co do prawidłowości dotychczasowego rozliczania podatku dochodowego i braku wpłaty zaliczki na podatek dochodowy w trakcie roku.

W uzupełnieniu wniosku wskazali Państwo, że nieuregulowane faktury o których mowa we wniosku, dotyczą wydatków zaliczonych przez Zakład do kosztów uzyskania przychodów.

Pytanie

Czy w związku z tym, że Wnioskodawca nie dokonywał płatności swoich zobowiązań w określonym terminie (art. 18f ust. 1), lecz jako podmiot korzysta ze zwolnienia na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 4 oraz art. 25 ust. 5 ustawy CIT, czy był zobowiązany do zwiększania podstawy opodatkowania oraz podstawy obliczania zaliczek w trakcie roku podatkowego zgodnie z art. 25 ust. 19 ustawy CIT?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy:

W przedstawionym stanie faktycznym Wnioskodawca nie był zobowiązany do wpłaty zaliczek na podatek dochodowy w trakcie roku, w przedmiotowej sprawie nie ma zastosowania art. 25 ust. 19 ustawy CIT.

Z dniem 1 lutego 2020 r. do ustawy o podatku dochodowym dodane zostały przepisy określające ciążący na dłużnikach obowiązek podatkowego rozliczania (tj. zwiększania podstawy opodatkowania, zmniejszania straty podatkowej) o nieuregulowane świadczenia pieniężne. W przypadku podatników podatku dochodowego od osób prawnych regulacje w tym zakresie określone są przepisami art. 18f oraz art. 25 ust. 19-26 ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych.

Według powyższych zasad Podatnik dłużnik może być zobowiązany do dokonywania korekt na podstawie wskazanych przepisów dwukrotnie, tj. najpierw na etapie obliczania zaliczek na podatek dochodowy w trakcie roku, a następnie w ramach zeznania rocznego. Powoduje to, że w pierwszej ze wskazanych sytuacji podatnik najpierw obowiązany jest zwiększyć dochód stanowiący podstawę obliczenia zaliczki (na podstawie art. 25 ust. 19 pkt 2 ustawy CIT), a następnie stanie się obowiązany - o ile nadal nie ureguluje zobowiązania - do zwiększenia podstawy opodatkowania w ramach zeznania CIT- 8 za 2020 r. (art. 18f ust. 1)

Zgodnie z art. 25 ust. 19 pkt 2 ustawy CIT dochód stanowiący podstawę obliczenia zaliczki, o której mowa w ust. 1-1g: (...) podlega zwiększeniu o zaliczaną do kosztów uzyskania przychodów wartość zobowiązania do zapłaty świadczenia pieniężnego w rozumieniu art. 4 pkt 1a ustawy o przeciwdziałaniu nadmiernym opóźnieniom, które nie zostało uregulowane, przy czym zwiększenia dochodu stanowiącego podstawę obliczenia zaliczki dokonuje się począwszy od okresu rozliczeniowego, w którym upłynęło 90 dni od dnia upływu terminu zapłaty określonego na fakturze (rachunku) lub w umowie, do okresu, w którym zobowiązanie zostanie uregulowane.

W przypadku Wnioskodawcy zastosowanie mają jednak dodatkowe przepisy tj. art. 17 ust. 1 pkt 4, art. 25 ust. 5 ustawy CIT.

Zgodnie bowiem z art. 17 ust. 1 pkt 4,wolne od podatku dochodowego są dochody podatników, z zastrzeżeniem ust. 1c, których celem statutowym jest działalność (...) ochrony zdrowia (...) - w części przeznaczonej na te cele.

Na podstawie art. 25 ust. 5 pkt 2 Podatnik, który złoży właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego w formie pisemnej oświadczenie, że jest podatnikiem, o którym mowa w ust. 4 i nie osiąga przychodów z działalności wymienionej w art. 17 ust. 1a pkt 1 oraz nie dokonuje wydatków na cele inne niż określone w art. 17 ust. 1b, 1e i 1f - jest zwolniony od obowiązków wynikających z ust. 1 (wpłaty zaliczek) od dnia złożenia tego oświadczenia. W przypadku zmiany stanu faktycznego uzasadniającego to zwolnienie podatnik, bez wezwania, jest obowiązany stosować przepisy ust. 1-4.

Wnioskodawca w pierwszej kolejności w trakcie roku podatkowego wylicza dochód do opodatkowania tj. zgodnie z art. 7 ust. 2 ustawy CIT dochodem ze źródła przychodów, z zastrzeżeniem art. 11c, art. 11i, art. 24a, art. 24b, art. 24d i art. 24f, jest nadwyżka sumy przychodów uzyskanych z tego źródła przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy CIT przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód stanowiący sumę dochodu osiągniętego z zysków kapitałowych oraz dochodu osiągniętego z innych źródeł przychodów.

Zgodnie z art. 7 ust. 5 ustawy CIT Wnioskodawca obniża dochód o straty z lat ubiegłych. Zgodnie z zasadą, jeżeli podatnik osiąga dochód w trakcie trwania roku podatkowego to zasadne jest uznanie, że osiągnął on dochód, który może obniżyć o kwotę straty w odpowiedniej wysokości. Oznacza to, że podatnik nie musi czekać do momentu sporządzenia rocznego zeznania podatkowego, w którym wykaże dochód z całego roku podatkowego i dopiero wówczas obniży jego wysokość o odpowiednią kwotę straty.

Zatem, Wnioskodawca obniża dochód tj. odlicza poniesioną w latach poprzednich stratę już w trakcie roku podatkowego, począwszy od dowolnego miesiąca roku podatkowego w kolejnych 5 latach podatkowych, według kolejności oraz proporcji wybranej przez siebie.

Wyliczony dochód jest wolny od podatku i zgodnie z oświadczeniem o którym mowa w art. 25 ust. 5 pkt 2 ustawy CIT Wnioskodawca nie jest zobowiązany do wyliczenia zaliczki na podatek dochodowy od osób prawnych w oparciu o przepis art. 25 ust. 19 ustawy CIT. Niezasadnym w takim wypadku byłoby naliczanie "sztucznie" zaliczki na podatek dochodowy w trakcie roku jedynie do wartości niezapłaconych faktur.

W związku z powyższym Szpital nie jest zobowiązany do obliczenia i wpłacenia na rachunek właściwego urzędu skarbowego zaliczek na podatek dochodowy od osób prawnych, w sytuacji gdy nie dokonuje płatności swoich zobowiązań w określonym terminie (at. 18f ust. 1) gdy osiągnięty dochód przeznaczy na cele statutowe i w sytuacji gdy uprzednio złożył do właściwego Naczelnika Urzędu Skarbowego oświadczenie, iż jest podatnikiem, o którym mowa w art. 25 ust. 5 ustawy CIT.

Podsumowując, Szpital nie był zobowiązany do wpłaty zaliczek na podatek dochodowy w trakcie roku i w przedmiotowej sprawie nie ma zastosowania art. 25 ust. 19 ustawy CIT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1800 z późn. zm., dalej: "ustawa CIT"),

Przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód stanowiący sumę dochodu osiągniętego z zysków kapitałowych oraz dochodu osiągniętego z innych źródeł przychodów. W przypadkach, o których mowa w art. 21, art. 22 i art. 24b, przedmiotem opodatkowania jest przychód.

Stosownie do art. 7 ust. 2 ustawy CIT,

Dochodem ze źródła przychodów, z zastrzeżeniem art. 11c, art. 11i, art. 24a, art. 24b, art. 24ca, art. 24d i art. 24f, jest nadwyżka sumy przychodów uzyskanych z tego źródła przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

W myśl art. 18 ust. 1 ustawy CIT,

Podstawę opodatkowania, z zastrzeżeniem art. 21, art. 22, art. 24a, art. 24b, art. 24ca, art. 24d i art. 24f, stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 7 albo art. 7a, po odliczeniu (...).

Jednocześnie należy wskazać, że dochód podatkowy może być przedmiotem zwolnienia z opodatkowania, w szczególności na podstawie art. 17 ust. 1 ustawy CIT. Wymieniony przepis zawiera katalog dochodów wolnych od podatku. Stwierdzenie, że dochód jest wolny od podatku, należy odczytywać jako wyłączenie z podstawy opodatkowania dochodów uzyskanych z tytułów wyszczególnionych w tym przepisie. Należy też dodać, że wszelkie zwolnienia i ulgi podatkowe zawarte w ustawie o CIT, podlegają ścisłej interpretacji - ich zakres nie może być rozszerzany ani zawężany - ze względu na zasadę tzw. powszechności i równości opodatkowania.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy CIT,

Wolne od podatku są dochody podatników, z zastrzeżeniem ust. 1c, których celem statutowym jest działalność naukowa, naukowo-techniczna, oświatowa, w tym również polegająca na kształceniu studentów, kulturalna, w zakresie kultury fizycznej i sportu, ochrony środowiska, wspierania inicjatyw społecznych na rzecz budowy dróg i sieci telekomunikacyjnej na wsi oraz zaopatrzenia wsi w wodę, dobroczynności, ochrony zdrowia i pomocy społecznej, rehabilitacji zawodowej i społecznej inwalidów oraz kultu religijnego - w części przeznaczonej na te cele.

Stosownie do art. 17 ust. 1a ustawy CIT,

Zwolnienie, o którym mowa w ust. 1, dotyczące podatników przeznaczających dochody na cele statutowe lub inne cele określone w tym przepisie, nie dotyczy:

1) dochodów uzyskanych z działalności polegającej na wytwarzaniu wyrobów przemysłu elektronicznego, paliwowego, tytoniowego, spirytusowego, winiarskiego, piwowarskiego, a także pozostałych wyrobów alkoholowych o zawartości alkoholu powyżej 1,5%, oraz wyrobów z metali szlachetnych albo z udziałem tych metali lub dochodów uzyskanych z handlu tymi wyrobami; zwolnieniem objęte są jednak dochody podmiotów, o których mowa w art. 7 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-8 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, uzyskane z działalności polegającej na wytwarzaniu wyrobów przemysłu elektronicznego;

1a) dochodów uzyskanych z działalności polegającej na oddaniu środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych do odpłatnego używania na warunkach określonych w art. 17a-17k; 2) dochodów, bez względu na czas ich osiągnięcia, wydatkowanych na inne cele niż wymienione w tych przepisach.

Ponadto, zgodnie z art. 17 ust. 1b ustawy CIT,

Zwolnienie, o którym mowa w ust. 1, dotyczące podatników przeznaczających dochody na cele statutowe lub inne cele określone w tym przepisie, ma zastosowanie, jeżeli dochód jest przeznaczony i - bez względu na termin - wydatkowany na cele określone w tym przepisie, w tym także na nabycie środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych służących bezpośrednio realizacji tych celów oraz na opłacenie podatków niestanowiących kosztu uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 1 pkt 5a.

Z treści zaprezentowanych przepisów wynikają więc określone przesłanki, które pozwalają - po ich spełnieniu - na skorzystanie ze zwolnienia podatkowego. Zatem, jeśli Wnioskodawca realizuje cele statutowe, o jakich mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy CIT, to jego dochody korzystają ze zwolnienia na podstawie tego przepisu, o ile są przeznaczone i wydatkowane na działalność statutową związaną z ochroną zdrowia.

W tym miejscu wskazać należy, że od 1 stycznia 2020 r. art. 3 pkt 2 ustawy z dnia 19 lipca 2019 r. o zmianie niektórych ustaw w celu ograniczenia zatorów płatniczych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1649) do o CIT wprowadzono przepisy szczególne mające na celu rozpoznawanie skutków w podatku dochodowym tzw. "złych długów", tj. art. 18f.

Stosownie do regulacji art. 18f ust. 1 ustawy CIT,

Podstawa opodatkowania ustalona zgodnie z art. 18 lub art. 24d ust. 3 oraz po uprzednim odliczeniu kwot określonych w art. 18d, art. 18db, art. 18ea-18ef i art. 38eb:

Stosownie natomiast do art. 18f ust. 2 ustawy CIT,

Jeżeli podatnik poniósł stratę, o której mowa w art. 7 ust. 2, z którą związana jest transakcja handlowa w rozumieniu ustawy o przeciwdziałaniu nadmiernym opóźnieniom, kwota straty:

Zgodnie z art. 18f ust. 5 ustawy CIT,

Zmniejszenia na podstawie ust. 1 pkt 1 i ust. 2 pkt 2 dokonuje się, jeżeli do dnia złożenia zeznania podatkowego wierzytelność nie została uregulowana lub zbyta.

W świetle art. 18f ust. 6 ustawy CIT,

Zwiększenia na podstawie ust. 1 pkt 2 i ust. 2 pkt 1 dokonuje się, jeżeli do dnia złożenia zeznania podatkowego zobowiązanie nie zostało uregulowane.

W myśl natomiast art. 18f ust. 10 ustawy CIT

Przepisy ust. 1 i 2 stosuje się w przypadku, gdy spełnione są łącznie następujące warunki:

Stosownie do postanowień art. 18f ust. 19 ustawy CIT,

Podatnicy dokonujący zwiększenia lub zmniejszenia, o których mowa w ust. 1-4 albo ust. 7 i 8, obowiązani są wykazać w zeznaniu podatkowym wierzytelności lub zobowiązania, z którymi związane są te zwiększenia lub zmniejszenia.

Zgodnie z art. 25 ust. 1 ustawy CIT,

Podatnicy, z zastrzeżeniem ust. 1b, 2a, 3-6a, art. 21, art. 22, art. 24a, art. 24d i art. 24f, są obowiązani wpłacać na rachunek urzędu skarbowego zaliczki miesięczne w wysokości różnicy pomiędzy podatkiem należnym od dochodu osiągniętego od początku roku podatkowego a sumą zaliczek należnych za poprzednie miesiące.

Natomiast w myśl art. 25 ust. 5 ustawy CIT,

Podatnik, który złoży właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego na piśmie oświadczenie, że:

1) zaprzestał działalności albo

2) jest podatnikiem, o którym mowa w ust. 4 i nie osiąga przychodów z działalności wymienionej w art. 17 ust. 1a pkt 1 oraz nie dokonuje wydatków na cele inne niż określone w art. 17 ust. 1b, 1e i 1f - jest zwolniony od obowiązków wynikających z ust. 1 od dnia złożenia tego oświadczenia. W przypadku zmiany stanu faktycznego uzasadniającego to zwolnienie podatnik, bez wezwania, jest obowiązany stosować przepisy ust. 1-4.

Regulacje w zakresie zwiększeń i zmniejszeń dochodu stanowiącego podstawę obliczenia zaliczki na podatek w trakcie roku podatkowego w związku z nieterminowym regulowaniem płatności wynikających z transakcji handlowych zawarto w art. 25 ust. 19-26 ustawy CIT.

Zgodnie z art. 25 ust. 19-26 ustawy CIT,

19. Dochód stanowiący podstawę obliczenia zaliczki, o której mowa w ust. 1-1g:

20. Jeżeli wartość zmniejszenia dochodu stanowiącego podstawę obliczenia zaliczki, przysługującego na podstawie ust. 19 pkt 1, jest wyższa od tego dochodu, zmniejszenia dochodu o nieodliczoną wartość dokonuje się w kolejnych okresach rozliczeniowych roku podatkowego, za który powstało prawo do zmniejszenia. Zmniejszenia dochodu w kolejnych okresach dokonuje się, jeżeli wierzytelność nie została uregulowana lub zbyta.

21. Zmniejszenia na podstawie ust. 19 pkt 1 dokonuje się, jeżeli do dnia terminu płatności zaliczki, określonego w ust. 1a albo 1c, wierzytelność nie została uregulowana lub zbyta.

22. Zwiększenia na podstawie ust. 19 pkt 2 dokonuje się, jeżeli do dnia terminu płatności zaliczki, określonego w ust. 1a albo 1c, zobowiązanie nie zostało uregulowane.

23. Podatnik, który dokonał zmniejszenia dochodu stanowiącego podstawę obliczenia zaliczki na podstawie ust. 19 pkt 1, obowiązany jest do zwiększenia dochodu stanowiącego podstawę obliczenia zaliczki w okresie rozliczeniowym roku podatkowego, w którym wierzytelność została uregulowana lub zbyta.

24. Podatnik, który dokonał zwiększenia dochodu stanowiącego podstawę obliczenia zaliczki na podstawie ust. 19 pkt 2, zmniejsza dochód stanowiący podstawę obliczenia zaliczki w okresie rozliczeniowym roku podatkowego, w którym zobowiązanie zostało uregulowane.

25. Przepisy ust. 19-24 stosuje się odpowiednio przy obliczaniu podatku należnego, o którym mowa w ust. 18.

26. W zakresie nieuregulowanym w ust. 19-25 przepis art. 18f stosuje się odpowiednio.

Z opisu sprawy wynika, że dochód Szpitala korzysta w całości ze zwolnienia przedmiotowego w podatku dochodowym od osób prawnych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawa o CIT jako jednostka przeznaczająca dochód na cele statutowe w zakresie ochrony zdrowia. W 2003 r. Wnioskodawca złożył właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego na piśmie oświadczenie, zgodnie z art. 25 ust. 5 ustawy CIT, że jest podatnikiem, o którym mowa w art. 17 ust. 1 i nie osiąga przychodów z działalności wymienionej w art. 17 ust. 1a pkt 1 oraz nie dokonuje wydatków na cele inne niż określone w art. 17 ust. 1b. Szpital posiada straty z lat ubiegłych. W 2020 r. Szpital osiągnął dochód, w związku z tym rozliczał straty z lat ubiegłych tj. dochód w trakcie roku został obniżony o wysokość strat z tym, że wysokość odliczenia nie przekracza 50% powstałej w poprzednich latach straty.

Wnioskodawca w trakcie 2020 r. posiadał nieuregulowane faktury powyżej 90 dni od terminu zapłaty, tj. nie uregulował zobowiązań z faktur otrzymanych przez kontrahentów, którym upłynęło 90 dni od dnia upływu terminu zapłaty określonego na fakturze (rachunku) lub w umowie. Szpital w 2020 r. nie wpłacał miesięcznych zaliczek na podatek dochodowy od osób prawnych w związku z powyższym. W 2021 r. przed terminem złożenia CIT-8 za 2020 r. wszystkie płatności (faktury otrzymane od kontrahentów, którym upłynęło 90 od terminu zapłaty) zostały uregulowane, w związku z powyższym zgodnie z art. 18f ust. 6 nie dokonano zwiększenia podstawy opodatkowania na podstawie ust. 1 pkt 2 ustawy CIT. Nieuregulowane faktury o których mowa we wniosku, dotyczą wydatków zaliczonych przez Zakład do kosztów uzyskania przychodów.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą ustalenia, czy w związku z tym, że Wnioskodawca nie dokonywał płatności swoich zobowiązań w określonym terminie (art. 18f ust. 1), lecz jako podmiot korzysta ze zwolnienia na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 4 oraz art. 25 ust. 5 ustawy CIT, czy był zobowiązany do zwiększania podstawy opodatkowania oraz podstawy obliczania zaliczek w trakcie roku podatkowego zgodnie z art. 25 ust. 19 ustawy CIT.

W świetle wyżej cytowany przepisów prawa podatkowego wskazać należy, że podatnicy zobowiązani są do zwiększania podstawy opodatkowania oraz podstawy obliczania zaliczek w zakresie, w jakim nieuregulowane zobowiązania dotyczą kwot zaliczonych do podatkowych kosztów uzyskania przychodów. Natomiast w przypadku nieuregulowanych zobowiązań, które dotyczą kwot niezaliczonych przez podatników do podatkowych kosztów uzyskania przychodów, obowiązku takiego nie ma.

Przenosząc powyższe na grunt analizowanej sprawy, stwierdzić należy, że w sytuacji, gdy Szpital nie dokonał płatności faktur, które zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów zobowiązany był do obliczenia i wpłacenia zaliczek na podatek dochodowy od osób prawnych w trakcie roku podatkowego zgodnie z art. 25 ust. 19 ustawy CIT.

Na powyższe nie ma wpływu fakt, że dochód Szpitala jako jednostki przeznaczającej dochód na cele statutowe w zakresie ochrony zdrowia, korzysta w całości ze zwolnienia przedmiotowego na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy CIT i że Wnioskodawca złożył właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego na piśmie oświadczenie, zgodnie z art. 25 ust. 5 ustawy CIT, że jest podatnikiem, o którym mowa w art. 17 ust. 1 i nie osiąga przychodów z działalności wymienionej w art. 17 ust. 1a pkt 1 oraz nie dokonuje wydatków na cele inne niż określone w art. 17 ust. 1b.

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

POUCZENIE o funkcji ochronnej interpretacji

* Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 z późn. zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Państwa sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i muszą się Państwo zastosować do interpretacji.

* Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

POUCZENIE o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2022 r. poz. 329 z późn. zm.; dalej jako "p.p.s.a.").

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 p.p.s.a.). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 p.p.s.a.):

* w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 p.p.s.a.), albo

* w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a p.p.s.a.).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a p.p.s.a.).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 z późn. zm.).