0111-KDIB1-2.4010.433.2022.3.MZA

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA - stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

17 czerwca 2022 r. wpłynął za pośrednictwem platformy e-PUAP Państwa wniosek z 15 czerwca 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy m.in. ustalenia, czy Wnioskodawca jest uprawniony do uznania za koszt uzyskania przychodów wynagrodzenia zapłaconego Doradcy 1 oraz Doradcy 2 z tytułu usług doradztwa transakcyjnego.

Uzupełnili go Państwo 20 czerwca 2022 r. Ponadto, uzupełnili go Państwo - w odpowiedzi na wezwanie - pismem z 30 września 2022 r. (data wpływu tego samego dnia).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

X Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością ("Wnioskodawca") jest polską spółką kapitałową, zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym i posiada pełne prawo do odliczenia podatku naliczonego. Wnioskodawca prowadzi działalność produkcyjną w segmencie mebli biurowych. Wnioskodawca produkuje meble pod konkretne przestrzenie biurowe na potrzeby usługi "fit-outu biura". Wnioskodawca w procesie produkcyjnym wykorzystuje nowoczesne technologie (m.in. technologię laserowego oklejania we wszystkich kolorach i kształtach). Meble wyprodukowane przez Wnioskodawcę są dystrybuowane przez Y sp. z o.o. ("Y") do klientów w Europie i na świecie.

Y jest polską spółką kapitałową, zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym. Spółka prowadzi działalność m.in. projektowania, marketingu i dalszej dystrybucji produktów wytworzonych przez Wnioskodawcę oraz świadczy usługi z zakresu HR oraz księgowości na jej rzecz.

Wnioskodawca oraz spółka Y są powiązane kapitałowo oraz osobowo. Wnioskodawca jest udziałowcem Y, posiada ok. 20% udziałów. Do dnia 31 marca 2022 r. pozostałymi udziałowcami Y były osoby fizyczne. Udziałowcami Wnioskodawcy do 31 marca 2022 r. również były wyłącznie osoby fizyczne (te osoby były również udziałowcami Y).

Dnia 17 listopada 2021 r. doszło do zawarcia przez osoby fizyczne będące wspólnikami Wnioskodawcy i Y umowy inwestycyjnej z inwestorem branżowym (członkiem międzynarodowej grupy kapitałowej prowadzącej działalność w segmencie zbliżonym do działalności Y i Wnioskodawcy), na podstawie której osoby fizyczne będące dotychczasowymi wspólnikami Wnioskodawcy i Y (łącznie "Spółki") po spełnieniu zawartych w umowie warunków zobowiązały się w pierwszym etapie sprzedać łącznie ok. 70% udziałów Wnioskodawcy i ok. 57% udziałów w Y.

Inwestorem ("Inwestor") jest Z GmbH, spółka prawa niemieckiego, z siedzibą w (...), zarejestrowana pod numerem (...) w niemieckim rejestrze handlowym (...) prowadzonym przez Sąd Rejonowy w (...). W drugim etapie dojść może do sprzedaży przez wspólników (osoby fizyczne) pozostałych udziałów w Spółkach na rzecz Inwestora. Intencją stron zawierających umowę inwestycyjną jest:

i. dalszy rozwój produkcji i sprzedaży produktów Spółek,

ii. ustalenie spójnego planu dystrybucji i rozwoju produktów Spółek z wykorzystaniem kanałów sprzedaży i zasobów marketingowych Inwestora,

iii. aktywne wprowadzanie na rynek globalny produktów Spółek, i

iv. utrzymania obecnych kanałów sprzedaży produktów Spółek oraz wejścia do kanałów sprzedaży Inwestora. Ponadto, przed zawarciem umowy inwestycyjnej Y zawarła z Inwestorem umowę, na podstawie której Inwestor może zlecić Spółkom wytwarzanie produktów Inwestora w swoich zakładach produkcyjnych. Zlecenie przez Inwestora Spółkom produkcji ww. produktów (przeniesienie ich produkcji z Niemiec do Polski) w praktyce uwarunkowane było dojściem do skutku postanowień umowy inwestycyjnej i nabyciem przez Inwestora części udziałów w Spółkach (spełnienia warunków zapisanych w tej umowie). W przeciwnym bowiem razie Inwestor nie zdecydowałby się na przeniesienie produkcji do Polski do zakładów produkcyjnych Spółek.

Pozyskanie Inwestora ma w założeniu umożliwić Spółkom uzyskanie szeregu korzyści:

- Korzyści sprzedażowe - transakcja z Inwestorem umożliwia Spółkom dostęp do jego sieci dystrybucji w regionach z dużym potencjałem wzrostu sprzedaży (Indie, Chiny, USA), gdzie Spółki nie posiadają swoich przedstawicieli lub sieć dilerska jest słabo rozwinięta. Tym samym, zarówno Spółki jak i Inwestor uzyskają szybki efekt synergii na poziomie uzupełniających się ofert i rozbudowanej sieci dystrybucji. Jednocześnie Spółki na rynku krajowym (Polska) będą mogły wspierać się wybranymi produktami Inwestora, co wzmocni przewagę konkurencyjną w postaci mebli do przestrzeni wspólnych.

- Korzyści kosztowe - transakcja niesie ze sobą również efekt synergii na poziomie kosztów operacyjnych wynikających z przejęcia większości produkcji zamykanego zakładu Inwestora w Niemczech (strony uzgodniły bowiem, że w zakładach produkcyjnych Spółek produkowane będą produkty Inwestora). Spółki będą mogły utrzymać obecne zasoby ludzkie oraz wykorzystać park maszynowy, w części zakładu, która odpowiada za realizację mebli tradycyjnych. Inwestor przedstawi wolumen zamówień, który pozwoli w perspektywie kilkunastu miesięcy nawet zwiększyć zatrudnienie, obniżyć koszty zakupu strategicznych materiałów oraz obniżyć koszty ogólnozakładowe. Transakcja jest również podyktowana chęcią zapewnienia sobie bezpieczeństwa ciągłości produkcji przez Inwestora i związana jest z planami utworzenia centrum logistycznego skupiającego dostawy od wszystkich polskich podwykonawców.

- Korzyści technologiczne oraz dostęp do finansowania - możliwe istotne zwiększenie skali działalności Spółek dzięki rozwojowi nowych gałęzi biznesowych oraz poprawa marżowości biznesu, poprzez wsparcie technologiczne oraz zapewnienie finansowania na potrzeby rozwoju nowych przedsięwzięć biznesowych np. budowy nowego zakładu.

- Korzyści zarządcze - wykorzystanie know-how Inwestora do zwiększenia efektywności prowadzenia biznesu, m.in. poprzez wykorzystanie know-how Inwestora do wprowadzenia i bieżącej weryfikacji wskaźników efektywności biznesu, oraz do poszerzenia zakresu kontrolingu finansowego.

Dnia 31 marca 2022 r. doszło do zawarcia umowy sprzedaży udziałów (pierwszy etap, o którym mowa powyżej), w konsekwencji czego Inwestor bezpośrednio i pośrednio posiada łącznie ok. 70% udziałów w Spółkach, zaś osoby fizyczne ok. 30%, przy czym wspólnikami Spółek pozostały dwie z czterech osób fizycznych (dwie osoby sprzedały Inwestorowi wszystkie posiadane przez siebie udziały, a dwie część).

Spółki, za zgodą i przy udziale udziałowców, przed zawarciem umów z Inwestorem zawarły umowy z zewnętrznymi doradcami: A spółka z ograniczoną odpowiedzialnością sp.k. ("Doradca 1") oraz B sp.k. ("Doradca 2") celem wsparcia działań Spółek w zakresie pozyskania inwestora zainteresowanego współpracą ze Spółkami i nabyciem udziałów Spółek od obecnych udziałowców oraz przygotowania Spółek do transakcji. Doradca 1 i Doradca 2 (łącznie "Doradcy") są polskimi spółkami prawa handlowego, prowadzą działalność gospodarczą i są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni. Doradcy udzielili wsparcia Spółkom przy przeprowadzeniu transakcji, przy czym Spółki nie były zobligowane działać zgodnie z rekomendacjami Doradców i samodzielnie podejmują decyzje o sposobie realizacji poszczególnych etapów.

Zakres usług Doradcy 1 określony w umowie obejmował:

ii. opracowanie strategii i harmonogramu procesu transakcji;

iii. przygotowanie i aktualizowanie dokumentów transakcyjnych:

- przygotowanie analizy możliwych korekt do wyniku EBITDA;

- przygotowanie Info Pack dla inwestora;

- przygotowanie Prezentacji Zarządu Spółki;

- warsztaty przygotowujące uczestników do prowadzenia Prezentacji Zarządu;

- przygotowanie dodatkowych materiałów i analiz dla celów transakcyjnych i rozmów z inwestorem;

- bieżący kontakt z inwestorem;

- doradztwo w strategii i taktyce komunikacji z inwestorem;

- organizacja Prezentacji Zarządu (organizacja spotkań z przedstawicielami inwestora) oraz wizji lokalnych w zakładach produkcyjnym;

- analiza złożonej Oferty Wstępnej/Term Sheet;

- wsparcie w negocjacjach Oferty Wstępnej/ Term Sheet z inwestorem;

ii. wsparcie w przygotowaniu odpowiedzi na pytania inwestora;

iii. koordynacja prac inwestora i jego zespołów doradców w ramach badania due diligence;

iv. zebranie i analiza złożonych skorygowanych ofert;

ii. wsparcie w negocjacjach warunków transakcji, w tym zapisów Umów Transakcyjnych przy współpracy z doradcą prawnym Spółki;

iii. wsparcie przy wyliczeniach i formułach związanych z ewentualną korektą ceny i rozliczeniem transakcji;

iv. wsparcie przy podpisaniu umów transakcyjnych;

v. wsparcie w uzyskaniu wymaganych zezwoleń korporacyjnych i regulacyjnych niezbędnych dla zamknięcia transakcji;

vi. wsparcie w czynnościach niezbędnych do zamknięcia transakcji.

Umowa pomiędzy Spółkami, a Doradcą 1 nie obejmuje: doradztwa prawnego (prawnego doradztwa transakcyjnego), doradztwa podatkowego, wyceny, usług wirtualnego data room (VDR), przygotowania raportów VDD.

Zgodnie z umową, wynagrodzenie Doradcy 1 za świadczenie powyższych usług składało się z dwóch elementów: części stałej oraz części uzależnionej od efektu.

W zakresie części stałej, Spółki (w proporcji 50:50) na podstawie faktur VAT wystawionych przez Doradcę 1 regulowały - przez określony czas - wynagrodzenie Doradcy 1, którego celem jest pokrycie kosztów ponoszonych przez Doradcę 1 w trakcie całego procesu. Jednocześnie, ze względu na to, że proces zakończył się sukcesem i doszło do pozyskania nowego Inwestora, Spółki zapłaciły Doradcy 1 dodatkowe wynagrodzenie, stanowiące wynagrodzenie uzależnione od efektu (na podstawie faktury VAT wystawionej przez Doradcę 1 z polskim VAT), którego wysokość jest skorelowana z wartością transakcji, tj. ceną, jaką nowy Inwestor zapłaci za udziały Spółek. Wynagrodzenie Doradcy 1 za sukces zostało rozłożone pomiędzy Spółki proporcjonalnie do ceny zapłaconej przez Inwestora za udziały Spółek.

Zakres usług Doradcy 2 określony w umowie obejmował:

a) Przygotowanie memorandum dotyczącego optymalnej struktury transakcji z propozycją optymalnej prawnej i podatkowej struktury transakcji, w tym dotyczącej wydzielenia jednej nieruchomości i przejęcia innej nieruchomości.

b) Pomoc przy tworzeniu VDR, pytania Q&A i dodatkowe wsparcie (obszar prawny):

- ocenie "request list",

- udzielenie porad dotyczących tego, które dokumenty i informacje należy umieścić w VDR i w jaki sposób;

ii. na etapie po otworzeniu VDR dla inwestora:

- udzielnie merytorycznej pomocy przy odpowiedzi na pytania badających podczas due diligence (ok. 30 pytań),

- wsparcie w zakresie rozwiązywania kwestii zasygnalizowanych przez spółkę i udziałowców przed zamieszczeniem dokumentów / informacji w VDR.

c) Prace związane z Przedwstępną Umową Sprzedaży Udziałów ("SPA"):

i. przygotowanie zmian i komentarzy do pierwszego projektu SPA przygotowanego przez inwestora,

ii. przedyskutowanie zmian ze spółką i doradcami spółki,

iii. wprowadzenie zmian (w języku polskim i /lub angielskim zależnie od potrzeb) oraz przesłanie ich do inwestora.

d) Prace związane z umową wspólników:

i. przygotowanie zmian i komentarzy do pierwszego projektu umowy wspólników przygotowanego przez inwestora,

ii. przedyskutowanie zmian z udziałowcami i doradcami spółki,

iii. prowadzenie zmian (w języku polskim i/lub angielskim zależnie od potrzeb) oraz przesłanie ich do inwestora.

e) Prace związane z kontraktem menedżerskim:

i. przygotowanie zmian i komentarzy do pierwszego projektu kontraktu menedżerskiego przygotowanego przez inwestora lub przygotowanie pierwszego projektu kontraktu menedżerskiego,

ii. przedyskutowanie zmian z członkami zarządów i doradcami spółki,

iii. wprowadzenie zmian (w języku polskim i /lub angielskim zależnie od potrzeb) oraz przesłanie ich do inwestora.

f) Doradztwo w trakcie negocjacji dokumentacji transakcyjnej, w tym:

i. uczestnictwo w spotkaniach, rozmowach dotyczących dokumentacji transakcyjnej, wprowadzanie zmian do tej dokumentacji,

ii. pełna obsługa przy podpisywaniu SPA i Umowy Wspólników (jeden inwestor).

g) Doradztwo podatkowe obejmujące bieżącą obsługę podatkową procesu, która może dotyczyć między innymi oceny ryzyk zidentyfikowanych przez inwestora, implementacji warunków transakcji, oceny rozwiązań proponowanych przez inwestora, itp.

ii. przygotowanie załączników do umów,

iii.analiza ryzyk prawnych wskazanych przez spółkę oraz implementacja rozwiązań związanych z ich ograniczeniem,

iv. pomoc prawna w implementacji warunków zawieszających i zamknięciu transakcji,  v. inne zlecenia zlecone przez spółkę.

W razie potrzeby Doradca 2 miał zapewnić również Spółkom usługi tłumaczenia dokumentów.

Zgodnie z umową, wynagrodzenie Doradcy 2 za świadczenie powyższych usług miało składać się z dwóch elementów: części stałej oraz części uzależnionej od efektu. W zakresie części stałej, Spółki na podstawie faktur VAT wystawionych przez Doradcy 2 miały regulować - przez określony czas - wynagrodzenie Doradcy 2, którego celem jest pokrycie kosztów ponoszonych przez Doradcę 2 w trakcie całego procesu. Jednocześnie, jeśli proces zakończy się sukcesem tj. dojdzie do:

Spółki miały zapłacić Doradcy 2 dodatkowe wynagrodzenie, stanowiące wynagrodzenie uzależnione od efektu (na podstawie faktury VAT wystawionej przez Doradcę 2 z polskim VAT), którego wysokość jest określona w umowie. Przez sukces rozumie się również dokonanie jakiejkolwiek czynności prawnej lub wystąpienie jakiegokolwiek zdarzenia prawnego opisanego powyżej w okresie 18 miesięcy po rozwiązaniu umowy z Doradcą 2. Wynagrodzenie od sukcesu nie przysługiwało za tłumaczenia. Zapłata za ewentualne tłumaczenia miała być stała i każdorazowo ustalana z klientami na bazie stawki godzinowej.

Wynagrodzenie Doradcy 2 zostało alokowane pomiędzy Spółki w proporcji 50:50.

W związku z dojściem do skutku transakcji (zawarcia w dniu 31 marca 2022 r. umowy sprzedaży udziałów) należne stało się wynagrodzenie Doradców uzależnione od efektu (za sukces).

Działania realizowane przez Doradców na rzecz Spółek obejmowały czynności określone w umowach i wymienione szczegółowo powyżej, a także prace zmierzające do przygotowania Spółek do transakcji, których ostateczny kształt zdefiniowany został w toku świadczenia usług doradczych oraz szeroko rozumianą obsługę całego procesu inwestycyjnego. Prace te obejmowały m.in. opracowanie koncepcji i wsparcie przy implementacji tych działań, w tym połączenia Y z inną spółką z grupy (Y przejęła spółkę, w której była komplementariuszem i która prowadziła działalność dystrybucyjną, wskutek czego działalność ta jest obecnie prowadzona przez Y), wycofania majątku niezwiązanego z działalnością operacyjną ze spółki, która została przejęta przez Y, oraz włączenia do Wnioskodawcy majątku wykorzystywanego do działalności operacyjnej. Czynności te miały na celu doprowadzenie struktury korporacyjnej i majątkowej Spółek do stanu oczekiwanego przez Inwestora, tj. inwestycji w spółki kapitałowe, które dysponują całością majątku wykorzystywanego w ich działalności operacyjnej i nie posiadają majątku niezwiązanego z tą działalnością.

W uzupełnieniu wniosku ujętym w piśmie z 30 września 2022 r. wskazali Państwo, że:

1. Spółka wyjaśnia, iż jak wskazano w opisie stanu faktycznego, tj. części G wniosku, zakres usług doradztwa transakcyjnego, obejmował czynności określone w umowach i wymienione szczegółowo we wniosku, a także prace zmierzające do przygotowania Spółek do transakcji, których ostateczny kształt zdefiniowany został w toku świadczenia usług doradczych oraz szeroko rozumianą obsługę całego procesu inwestycyjnego.

Prace te obejmowały m.in. opracowanie koncepcji i wsparcie przy implementacji tych działań, w tym połączenia Y Sp. z o.o. z inną spółką z grupy, tj. Z Sp. z o.o. Sp.k. (Y przejęła spółkę, w której była komplementariuszem i która prowadziła działalność dystrybucyjną, wskutek czego działalność ta jest obecnie prowadzona przez Y), wycofania majątku niezwiązanego z działalnością operacyjną ze spółki, która została przejęta przez Y, oraz włączenia do Wnioskodawcy majątku wykorzystywanego do działalności operacyjnej. Czynności te miały na celu doprowadzenie struktury korporacyjnej i majątkowej Spółek do stanu oczekiwanego przez Inwestora, tj. inwestycji w spółki kapitałowej, które dysponują całością majątku wykorzystywanego w ich działalności operacyjnej i nie posiadają majątku niezwiązanego z tą działalnością.

Precyzując opis powyższych działań wskazać należy, iż w ramach dostosowywania struktury korporacyjnej i majątkowej Wnioskodawcy do stanu oczekiwanego przez Inwestora, doszło do wniesienia przez jednego ze wspólników Spółki, Pana J.M. wkładu niepieniężnego do Spółki w postaci zorganizowanej części przedsiębiorstwa, w skład której wchodziły aktywa wykorzystywane w działalności operacyjnej Wnioskodawcy do momentu wniesienia wkładu na podstawie umownej. Wskutek wniesienia wkładu niepieniężnego kapitał zakładowy Spółki został podwyższony. Udziały w podwyższonym kapitale zakładowym zostały objęte przez wspólnika wnoszącego wkład niepieniężny, tj. Pana J.M.

Spółka jednocześnie wyjaśnia, iż przedmiotowe wniesienie wkładu niepieniężnego nie było celem nabywanych usług doradczych, lecz jednym z elementów szerszego procesu pozyskania inwestora, dla którego powodzenia konieczne było uporządkowania struktury korporacyjnej i majątkowej Spółek. Wskutek wniesienia wkładu Spółka nabyła własność aktywów, w tym nieruchomości, wykorzystywanych w jej działalności operacyjnej, co było jednym z oczekiwań inwestora, który chciał mieć kontrolę nad całością aktywów wykorzystywanych w tej działalności.

2. Spółka wyjaśnia, iż faktury dokumentujące nabycie usług doradztwa transakcyjnego od Doradcy 1 i Doradcy 2 zostały wystawione na Wnioskodawcę.

3. Spółka wyjaśnia, iż prowadzi wyłącznie działalność opodatkowaną VAT. Jak Spółka wskazała we Wniosku (część G oraz I), pozyskanie inwestora ma i miała w założeniu umożliwić Spółce uzyskanie szeregu następujących korzyści sprzedażowych, kosztowych, technologicznych, zarządczych.

Intencją stron zawierających umowę inwestycyjną był:

(i) dalszy rozwój produkcji i sprzedaży produktów Spółek,

(ii) (ustalenie spójnego planu dystrybucji i rozwoju produktów Spółek z wykorzystaniem kanałów sprzedaży i zasobów marketingowych Inwestora,

(iii) aktywne wprowadzanie na rynek globalny produktów Spółek, i

(iv) utrzymania obecnych kanałów sprzedaży produktów Spółek oraz wejścia do kanałów sprzedaży Inwestora.

Spółka podkreśla, że przed zawarciem umowy inwestycyjnej Y zawarła z Inwestorem umowę, na podstawie której Inwestor może zlecić Spółkom wytwarzanie produktów Inwestora w swoich zakładach produkcyjnych. Zlecenie przez Inwestora Spółkom produkcji ww. produktów (przeniesienie ich produkcji z Niemiec do Polski) w praktyce uwarunkowane było dojściem do skutku postanowień umowy inwestycyjnej i nabyciem przez Inwestora części udziałów w Spółkach (spełnienia warunków zapisanych w tej umowie). W przeciwnym bowiem razie Inwestor nie zdecydowałby się na przeniesienie produkcji do Polski do zakładów produkcyjnych Spółek. Część z zakładanych korzyści jest już zrealizowana.

Tym samym, nabywane usługi, mają w konsekwencji wygenerować opisane powyżej korzyści i w tym celu zostały poniesione. Te korzyści w ocenie Spółki powinny przełożyć się na:

(i) wzrost przychodów Spółki,

(ii) obniżenie kosztów działalności Spółki,

(iii) minimalizację ryzyka gospodarczego,

(iv) zwiększanie poziomu marż Spółki,

(v) efektywniejsze wykorzystanie posiadanych przez Spółkę zasobów,

(vi) zwiększenia efektywności prowadzonej przez Spółkę działalności.

Oczekiwany, ale także już uzyskany efekt poniesienia wydatków na doradztwo transakcyjne (skutkujące pozyskaniem Inwestora) wskazuje zatem w ocenie Spółki na związek nabytych usług doradztwa transakcyjnego wyłącznie z działalnością opodatkowaną Spółki.

Pytanie

Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym Wnioskodawca jest uprawniony do uznania za koszt uzyskania przychodów wynagrodzenia zapłaconego Doradcy 1 oraz Doradcy 2 z tytułu usług doradztwa transakcyjnego w sytuacji opisanej w stanie faktycznym? (pytanie oznaczone we wniosku nr 1)

Państwa stanowisko w sprawie

W zakresie pytania 1 Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż Wnioskodawca jest uprawniony do uznania za koszt uzyskania przychodów wynagrodzenia zapłaconego Doradcy 1 oraz Doradcy 2 z tytułu usług doradztwa transakcyjnego w sytuacji opisanej w stanie faktycznym.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1800 z późn. zm., dalej: "ustawa o p.d.o.p."), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o p.d.o.p.

Tym samym, aby wydatek mógł zostać uznany za koszt uzyskania przychodu:

- musi zostać poniesiony w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów i może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów (racjonalny charakter),

- musi mieć charakter definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,

- jest właściwie udokumentowany,

- nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1ustawy o p.d.o.p. nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Konstrukcja przepisu dotyczącego kosztów uzyskania przychodów daje podatnikowi możliwość odliczenia dla celów podatkowych wszelkich kosztów (z zastrzeżeniem art. 16 ust. 1 ustawy o p.d.o.p.), pod warunkiem, że zostały poniesione w związku z prowadzoną działalnością podatnika, jako wydatków gospodarczo uzasadnionych, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu lub prowadzi do zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu.

Zgodnie z utrwalonym orzecznictwem sądów i praktyką organów podatkowych, cel poniesionego wydatku musi mieć charakter zobiektywizowany i zmierzać do odpowiedzi na pytanie, czy oznaczony wydatek daje się "racjonalnie" powiązać z uzyskanym lub oczekiwanym przychodem. Kosztami uzyskania przychodów będą więc wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, jeśli są one racjonalnie uzasadnione, a każdy wydatek, poza wskazanymi w ustawie, wymaga indywidualnej oceny pod kątem jego związku z przychodem i racjonalnością działania dla osiągnięcia tego przychodu (m.in. wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 25 listopada 2004 r., sygn. akt FSK 671/04). Biorąc pod uwagę powyższe, należy wskazać, że kosztami uzyskania przychodów są m.in. racjonalnie poniesione koszty związane z funkcjonowaniem podatnika i koszty organizacyjne podatnika, mimo że wydatki tego rodzaju nie zmierzają bezpośrednio do uzyskania przychodu. Do tej kategorii wydatków powinny również należeć wydatki związane z pozyskaniem inwestora.

Poniesienie wydatku przez spółkę

Wydatki usług świadczonych przez Doradców, zostały w połowie poniesione przez Wnioskodawcę, a w połowie przez Y.

W konsekwencji przesłanka ta została spełniona.

Definitywność wydatku oraz właściwe udokumentowanie wydatku

Aby wydatek mógłby być uznany za KUP, musi być definitywny. Zgodnie z utrwalonym orzecznictwem sądów administracyjnych oznacza to, że:

- wydatki nie mogą być odzyskane na podstawie przepisów prawa cywilnego,

- wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,

- wydatek musi zostać faktycznie poniesiony w sensie realnym, tzn. musi nastąpić uszczuplenie zasobów finansowych, z których wydatek jest dokonywany.

Wydatki zostały przez Wnioskodawcę poniesione w sposób definitywny, tzn. nie podlegają ani nie będą podlegać zwrotowi na jego rzecz w jakiejkolwiek formie, w tym w formie niepieniężnej.

Wynagrodzenie za sukces stało się należne i definitywne wskutek zajścia określonych w umowie zdarzeń (w uproszczeniu - wskutek pozyskania Inwestora przez Spółki).

Jednocześnie wydatki na usługi doradcze są udokumentowane, tzn. Spółki otrzymały faktury VAT dokumentujące prace Doradców oraz materialne wyniki usług doradczych w postaci memorandów, prezentacji, opinii, projektów dokumentacji transakcyjnej, korespondencji mailowej, zmian w umowach Spółek, reprezentacji przed KRS, itp.

W konsekwencji te przesłanki należy uznać za spełnione.

Brak wyłączenia z kosztów podatkowych na podstawie art. 16 ust. 1 ustawy o CIT.

Poniesione przez Wnioskodawcę wydatki nie mieszczą się w negatywnym katalogu wydatków statuowanym w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT. Nie stanowią one kosztów wyłączanych czasowo lub na stałe (definitywnie) z kosztów uzyskania przychodów.

W szczególności usługi doradcze, nabywane przez Wnioskodawcę nie powinny podlegać pod wyłączenie z art. 16 ust. 1 pkt 8 ustawy o CIT, zgodnie z którym nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na objęcie lub nabycie udziałów albo wkładów w spółdzielni, udziałów (akcji) oraz papierów wartościowych, a także wydatków na nabycie tytułów uczestnictwa w funduszach kapitałowych; wydatki takie są jednak kosztem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia tych udziałów w spółdzielni, udziałów (akcji) oraz papierów wartościowych, w tym z tytułu wykupu przez emitenta papierów wartościowych, a także z odkupienia albo umorzenia tytułów uczestnictwa w funduszach kapitałowych, z zastrzeżeniem ust. 7e.

Przepis ten ma zastosowanie do podmiotu (podatnika), który nabywa lub obejmuje udziały/akcje, a w ramach zaistniałego stanu faktycznego to nie Wnioskodawca nabywa udziały, lecz Inwestor. Wydatek na nabycie usług doradczych nie jest też poniesiony bezpośrednio w celu podwyższenia kapitału zakładowego, a tym samym nie podlega wyłączeniu z kosztów jako wydatek związany bezpośrednio z przysporzeniem niestanowiącym przychodu.

W konsekwencji przesłanka braku wyłączenia z kosztów podatkowych na podstawie art. 16 ust. 1 ustawy o CIT została spełniona.

Racjonalność poniesienia kosztu wynagrodzenia Doradców oraz pozostawanie wydatków w związku z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością gospodarczą

Kluczową przesłanką rozstrzygającą o możliwości zaliczenia wydatków poniesionych przez Wnioskodawcę na usługi doradcze do kosztów podatkowych jest gospodarcza racjonalność tych wydatków, tj. poniesienie ich w celu osiągnięcia przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów.

Nie każdy wydatek poniesiony przez podatnika w związku z prowadzoną działalnością jest kosztem podatkowym, lecz jedynie taki wydatek, który poniesiony zostaje w związku przyczynowo-skutkowym z powstaniem lub zwiększeniem przychodu lub możliwością powstania lub zwiększania przychodu. Wydatek należy ocenić mając na uwadze racjonalność określonego działania dla osiągnięcia przychodu. Poniesienie wydatku musi być powiązane z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą, ukierunkowaną na uzyskanie przychodów. Wydatek przynajmniej potencjalnie wpływać na wielkość uzyskiwanych lub spodziewanych przychodów z prowadzonej przez podatnika działalności (tak NSA w wyroku z 16 października 2012 r., sygn. akt II FSK 430/11). Podatnik ponosząc wydatek musi podejmować racjonalne z jego punktu widzenia, oparte na ekonomicznych analizach i kalkulacjach, działania zmierzające do uzyskania możliwie największej efektywności ekonomicznej (WSA w Poznaniu w wyroku z dnia 27 listopada 2019 r., sygn. akt I SA/Po 674/19). Oznacza to, że aby zaliczyć wydatek do KUP, podatnik nie może ograniczać się do powiązania wydatku z prowadzoną przez niego działalnością, ale musi też potrafić wskazać jak dany wydatek pozytywnie (potencjalnie lub faktycznie) wpłynie na zwiększenie przychodów u podatnika. Wydatek może być również kosztem, jeżeli może doprowadzić do ograniczenia kosztów u podatnika w perspektywie czasu. Kosztami uzyskania przychodów są m.in. racjonalnie poniesione koszty związane z funkcjonowaniem podatnika i koszty organizacyjne podatnika, mimo że wydatki tego rodzaju nie zmierzają bezpośrednio do uzyskania przychodu (np. koszty doradztwa prawnego, por. interpretacje z dnia 30 grudnia 2020 r., Znak: 0111-KDIB1-1.4010.386.2020.3.NL, z dnia 28 lipca 2020 r., Znak: ITPB3/4510-334/16-14/MK, z dnia 27 lutego 2019 r., Znak: 0114-KDIP2-1.4010.480.2018.3.JC).

Odnosząc te warunki do nabywanych przez Spółki usług doradczych należy wskazać, że Spółki zaangażowały Doradców, a tym samym poniosły koszty ich usług, w celu pozyskania i współpracy z Inwestorem. Miało to pozwolić uzyskać Spółkom szereg następujących korzyści:

- Korzyści sprzedażowe - transakcja z Inwestorem umożliwia Spółkom dostęp do jego sieci dystrybucji w regionach z dużym potencjałem wzrostu sprzedaży (Indie, Chiny, USA), gdzie Spółki nie posiadają swoich przedstawicieli lub sieć dilerska jest słabo rozwinięta. Tym samym, zarówno Spółki jak i Inwestor uzyskają szybki efekt synergii na poziomie uzupełniających się ofert i rozbudowanej sieci dystrybucji. Jednocześnie Spółki na rynku krajowym (Polska) będą mogły wspierać się wybranymi produktami Inwestora, co wzmocni przewagę konkurencyjną w postaci mebli do przestrzeni wspólnych.

- Korzyści kosztowe transakcja niesie ze sobą również efekt synergii na poziomie kosztów operacyjnych wynikających z przejęcia większości produkcji zamykanego zakładu Inwestora w Niemczech (strony uzgodniły bowiem, że w zakładach produkcyjnych Spółek produkowane będą produkty Inwestora). Spółki będą mogły utrzymać obecne zasoby ludzkie oraz wykorzystać park maszynowy, w części zakładu, która odpowiada za realizację mebli tradycyjnych. Inwestor przedstawi wolumen zamówień, który pozwoli w perspektywie kilkunastu miesięcy nawet zwiększyć zatrudnienie, obniżyć koszty zakupu strategicznych materiałów oraz obniżyć koszty ogólnozakładowe. Transakcja jest również podyktowana chęcią zapewnienia sobie bezpieczeństwa ciągłości produkcji przez Inwestora i związana jest z planami utworzenia centrum logistycznego skupiającego dostawy od wszystkich polskich podwykonawców.

- Korzyści technologiczne oraz dostęp do finansowania - możliwe istotne zwiększenie skali działalności Spółek dzięki rozwojowi nowych gałęzi biznesowych oraz poprawa marżowości biznesu, poprzez wsparcie technologiczne oraz zapewnienie finansowania na potrzeby rozwoju nowych przedsięwzięć biznesowych np. budowy nowego zakładu.

- Korzyści zarządcze - wykorzystanie know-how Inwestora do zwiększenia efektywności prowadzenia biznesu, m.in. poprzez wykorzystanie know-how Inwestora do wprowadzenia i bieżącej weryfikacji wskaźników efektywności biznesu, oraz do poszerzenia zakresu kontrolingu finansowego.

Jak wskazano w opisie stanu faktycznego, jak dotąd korzyści te zrealizowały się już w pewnym zakresie - dzięki umowie z Inwestorem Spółki otrzymały zamówienia produkcyjne (przeniesienie części produkcji z zakładów Inwestora w Niemczech do zakładów Spółek w Polsce) oraz dostęp do sieci dystrybucyjnej Inwestora. Korzyści mają zatem wymiar realny, znajdują odzwierciedlenie w zawartych z Inwestorem umowach i już wystąpiły. Ponadto, pozostałe założone przez Spółki korzyści mogą wystąpić w przyszłości wywołując pozytywny wpływ na działalność Spółek (zwiększenie sprzedaży, a tym samym i przychodów, zmniejszenie kosztów). Tym samym, poniesienie przez Spółki wydatków na usługi doradcze umożliwiło Spółkom pozyskanie Inwestora, co przekłada się już obecnie i powinno przełożyć w przyszłości na wzrost potencjału gospodarczego Spółek.

Ponadto, poniesienie przez Spółki kosztów wynagrodzenia doradców umożliwiło dostosowanie formy prawnej i struktury majątkowej Spółek do współpracy z Inwestorem.

W obrocie gospodarczym pewnym biznesowym standardem jest korzystanie z doradztwa profesjonalnych podmiotów w procesie pozyskiwania nowego inwestora. Zakupione usługi obejmowały między innymi wsparcie Spółek przy badaniu "due diligence" Spółek przeprowadzonym przez Inwestora. Jest to kompleksowa analiza Spółki oraz warunków transakcji, która daje Inwestorowi obraz stanu Spółki i pozwala ją prawidłowo wycenić. W ocenie Wnioskodawcy, bez wsparcia Spółek przez Doradców przy badaniu due diligence, mogłoby się ono okazać niemożliwe lub co najmniej bardzo utrudnione, wskutek czego Inwestor mógłby nie zdecydować się na inwestycję w Spółki. Co więcej, usługi doradztwa transakcyjnego obejmowały wsparcie w zakresie przygotowania danych finansowych i biznesowych dla Inwestora, co również było warunkiem koniecznym do pozyskania Inwestora. Wydatki spółki na profesjonalne doradztwo nie tylko umożliwiły wycenę Spółek, jak i wniosły wartość dodaną, lecz również uwiarygodniły Spółki w oczach Inwestora, zwiększając szansę powodzenia procesu, jego szybkość i bezpieczeństwo uczestników.

Z pomocą profesjonalnych doradców Spółki miały zamiar wynegocjować dla siebie korzystniejsze warunki (mogą one przykładowo obejmować określony wkład w działalność operacyjną spółki, zobowiązanie się inwestora do podzielenia się bazą klientów inwestora czy inne). Doradcy mieli wspierać zarządy Spółki podczas prezentacji Spółek Inwestorowi, co bezpośrednio przekłada się na sukces w procesie pozyskiwania nowego Inwestora.

Ponadto skorzystanie z usług doradztwa transakcyjnego pozwala zminimalizować ryzyko sporów w przyszłości jakie mogłyby powstać w związku z wadliwie przeprowadzonym procesem transakcyjnym poprzez wcześniejszą identyfikację ryzyk prawnych i podatkowych przez doradców oraz zaproponowanie przez nich rozwiązań ograniczających te ryzyka. Wykorzystanie doradców pozwoliło również ograniczyć zaangażowanie personelu Wnioskodawcy w proces pozyskania inwestora, dzięki czemu mógł się skupić na operacyjnej działalności spółki.

Tym samym w ocenie Wnioskodawcy, pozyskanie nowego Inwestora pozytywnie wpływa i będzie wpływać na działalność operacyjną Spółek i umożliwi im dalszą ekspansję zarówno na rynku krajowym, jak i na rynkach zagranicznych.

Ponadto Wnioskodawca może wykorzystać informacje i wnioski wywiedzione przez Doradców w trakcie wykonania usług doradztwa transakcyjnego związanych z pozyskaniem Inwestora także w bieżącej działalności m.in. do usunięcia ewentualnych nieprawidłowości lub nieefektywności w swojej bieżącej działalności operacyjnej.

Okoliczności te zdaniem Wnioskodawcy wskazują zatem na racjonalne uzasadnienie poniesionych przez Wnioskodawcę wydatków na usługi doradcze, tj. na ich związek z działalnością gospodarczą i możliwość realnego przełożenia się na rozwój źródła przychodów - działalności operacyjnej Wnioskodawcy.

Fakt, że bezpośrednio wskutek skorzystania z usług doradztwa transakcyjnego nie musiało jeszcze dojść do materializacji wszystkich powyższych korzyści dla Wnioskodawcy nie przekreśla tego, że wystąpią one w przyszłości, zwłaszcza, że część z nich już nastąpiła (zawarcie umowy, na podstawie której produkty Inwestora produkowane będą w zakładach Spółek).

Podkreślenia wymaga ponadto, iż usługi doradcze obejmowały również opracowanie i wdrożenie koncepcji dostosowujących strukturę własnościową Spółek i ich substrat majątkowy do współpracy z Inwestorem. W ramach tego procesu doszło do połączenia Y z inną spółką z grupy (Y przejęła spółkę, w której była komplementariuszem i która prowadziła działalność dystrybucyjną, wskutek czego działalność ta jest obecnie prowadzona przez Y), wycofania majątku niezwiązanego z działalnością operacyjną ze spółki, która została przejęta przez Y, oraz włączenia do Wnioskodawcy majątku wykorzystywanego do działalności operacyjnej. Tego rodzaju wydatki w ocenie Wnioskodawcy również pozostają w związku z działalnością gospodarczą Wnioskodawcy.

W konsekwencji Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż poniesione przez Wnioskodawcę na usługi doradcze stanowią koszty uzyskania przychodów, gdyż były racjonalne gospodarczo, tj. poniesione zostały w celu osiągnięcia przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, oraz spełniają pozostałe warunki zaliczenia ich do kosztów podatkowych.

Praktyka organów podatkowych

Praktyka organów podatkowych potwierdza, że podatnikowi przysługiwać powinno prawo do zaliczenia do kosztów podatkowych wydatków na nabycie usług doradczych, w wyniku których dochodzi do pozyskania inwestora/partnera strategicznego poprzez zbycie przez dotychczasowych wspólników całości lub części udziałów w spółkach. Stanowisko wyrażane w interpretacjach w podobnych stanach faktycznych wydaje się jednolite i ugruntowane. O możliwości zaliczenia takich wydatków do kosztów w zbliżonych sytuacjach rozstrzygnięto m.in. w następujących indywidualnych interpretacjach prawa podatkowego:

- interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 10 lutego 2021 r., Znak: 0114-KDIP2-1.4010.428.2020.3.PD: "Wątpliwości Wnioskodawcy wiążą się z ustaleniem czy w świetle art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p., Spółka będzie uprawniona do uznania za koszt uzyskania przychodów wynagrodzenia uzależnionego od efektu wypłacanego Doradcy w przypadku skutecznego pozyskania inwestora? Mając powyższe na względzie stwierdzić należy, że wydatki na nabycie usług doradczych opisanych we wniosku spełniają wszystkie przesłanki dotyczące uznania danych wydatków za koszty uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p. Z uwagi na cel, jaki ma spełniać nabycie ww. usług doradczych przez Wnioskodawcę, poniesione wydatki na ich nabycie należy potraktować jako ogólne koszty działalności (gdyż nie są one związane z konkretnym przychodem), których celem jest zabezpieczenie i zachowanie źródeł przychodów, tj. koszty, które stanowią pośrednie koszty uzyskania przychodów. Dzięki pozyskaniu inwestora czy partnera strategicznego Spółka może uzyskać dostęp do nowych rynków, know-how, tańszego kapitału czy nowego kapitału, co będzie mieć przełożenie na możliwość dalszego rozwoju, a co za tym idzie na przychody Spółki. Tym samym poniesione przez Wnioskodawcę koszty usług doradczych mogą przełożyć się na powstanie przychodu Spółki. W związku z powyższym Wnioskodawca będzie uprawniony do uznania za koszt uzyskania przychodów wynagrodzenia uzależnionego od efektu, wypłacanego Doradcy w przypadku skutecznego pozyskania inwestora. Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania Nr 1 należy uznać za prawidłowe.";

- interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 22 stycznia 2021 r., Znak: 0111-KDIB1-1.4010.483.2020.4.BS: "Mając powyższe na względzie stwierdzić należy, że w odniesieniu do wydatków na nabycie usług doradczych opisanych we wniosku, przy założeniu jak wynika z wniosku, że pozyskanie inwestora czy partnera strategicznego nie będzie wiązało się z podwyższeniem kapitału zakładowego Wnioskodawcy, wszystkie przesłanki dot. uznania danych wydatków za koszty uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p. będą spełnione. Z uwagi na cel, jaki ma spełniać nabycie ww. usług doradczych przez Wnioskodawcę, poniesione wydatki na ich nabycie należy potraktować jako ogólne koszty działalności (gdyż nie są one związane z konkretnym przychodem), których celem jest zabezpieczenie i zachowanie źródeł przychodów, tj. koszty, które stanowią pośrednie koszty uzyskania przychodów. Dzięki pozyskaniu inwestora czy partnera strategicznego Spółka może uzyskać dostęp do nowych rynków, know-how, tańszego kapitału czy nowego kapitału, co będzie mieć przełożenie na możliwość dalszego rozwoju, a co za tym idzie na przychody Spółki. Tym samym poniesione przez Wnioskodawcę koszty usług doradczych mogą przełożyć się na powstanie przychodu Spółki. W sytuacji zatem, gdy jak wskazano we wniosku wydatki poniesione przez Wnioskodawcę nie wiążą się z podwyższeniem kapitału zakładowego Spółki, Wnioskodawca będzie uprawniony do uznania za koszt uzyskania przychodów wynagrodzenia uzależnionego od efektu, wypłacanego Doradcy w przypadku skutecznego pozyskania inwestora. W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy uznano za prawidłowe";

- interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 16 stycznia 2020 r., Znak: 0111-KDIB1-1.4010.469.2019.3.BS: "Zdaniem Wnioskodawcy, Spółka będzie uprawniona do rozpoznania wydatków jakie Spółka zamierza ponieść na nabycie Usług doradczych związanych z pozyskaniem inwestora, w całości jako pośrednie koszty uzyskania przychodów zgodnie z art. 15 ust. 4d u.p.d.o.p. w dacie poniesienia zgodnie z art. 15 ust. 4e u.p.d.o.p. (...) W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego jest prawidłowe. Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.";

- interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 4 września 2019 r., Znak: 0111-KDIB2-3.4010.210.2019.3.MK: "Jedynym udziałowcem Spółki jest spółka kapitałowa z siedzibą w (...) (dalej: "Inwestor"), która dokonała również podwyższenia kapitału zakładowego Spółki poprzez dokonanie wkładu niepieniężnego w postaci wymagalnych wierzytelności przysługujących Inwestorowi wobec Spółki, wynikających z umowy pożyczki zawartej w kwietniu 2018 r. pomiędzy Inwestorem (jako pożyczkodawcą) a Spółką (jako pożyczkobiorcą), całość opisanych w tym akapicie czynności (dalej: "Transakcja"). (...) Czy przedstawione w stanie faktycznym Wydatki wskazane w punktach a i b zaistniałego stanu faktycznego stanowią dla niej koszty uzyskania przychodów? Zdaniem Wnioskodawcy, przedstawione w opisie zaistniałego stanu faktycznego poniesione przez Wnioskodawcę Wydatki opisane w punktach a i b zaistniałego stanu faktycznego, podlegają zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o CIT z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2019 r. poz. 865 z późn. zm., dalej: "ustawa o CIT"). (.) W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe. Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.";

- interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 14 grudnia 2017 r., Znak: 0111-KDIB1-2.4010.378.2017.2.MM: "Podsumowując (...) wydatki obejmujące usługi doradcze, prawne jak również pozostałe wymienione we Wniosku związane ze zmianą udziałowca oraz podwyższeniem kapitału zakładowego mającym na celu pozyskanie dodatkowego kapitału stanowią koszty uzyskania przychodów Spółki na gruncie art. 15 ust. 1 ustawy o CIT. W szczególności wydatki te miały charakter racjonalny i uzasadniony, tj. zostały poniesione w celu rozwoju prowadzonej działalności. Jednocześnie nie są one bezpośrednio związane z podwyższeniem kapitału zakładowego Spółki, a także nie mieszczą się w katalogu kosztów zawartych w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT. W konsekwencji Wydatki te stanowią pośrednie koszty uzyskania przychodów Spółki w momencie ich poniesienia";

- interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 7 listopada 2017 r., Znak: 0111-KDIB2-1.4010.218.2017.1.BKD: "Mając na uwadze przedstawione przez Spółkę uzasadnienie jej stanowiska należy stwierdzić, że planowane przez Spółkę wydatki na Usługi doradcze, związane z pozyskaniem inwestora będą stanowiły w całości koszt uzyskania przychodów dla Spółki w momencie ich poniesienia";

- interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 7 listopada 2016 r., Znak: 2461-IBPB-1-3.4510.835.2016.1.JKT: "(...) Z uwagi na cel, jaki miało spełniać nabycie Usług doradczych związanych z pozyskaniem inwestora przez Wnioskodawcę, poniesione wydatki na ich nabycie należy uznać za ogólne koszty funkcjonowania Wnioskodawcy, których celem jest zabezpieczenie i zachowanie źródeł przychodów. Koszty na nabycie Usług doradczych związanych z pozyskaniem inwestora, należy potraktować jako ogólne koszty działalności (gdyż nie są one związane z konkretnym przychodem), tj. koszty, które stanowią pośrednie koszty uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 4d Ustawy o CIT";

- interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 6 listopada 2015 r., Znak: ITPB3/4510-436/15/MKo: "Z okoliczności przedstawionych we wniosku wynika, że Wnioskodawca poniósł/ponosi wydatki na nabycie usług doradczych związanych z pozyskiwaniem inwestora, które należy zaliczyć do kosztów związanych z dalszym jego rozwojem, w konsekwencji nie wiążą się one w sposób bezpośredni z przychodami Spółki. Biorąc powyższe pod uwagę stwierdzić należy, że skoro ww. wydatki zostały poniesione na podstawie racjonalnych przesłanek ukierunkowanych na zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów oraz nie kwalifikują się do wyłączeń określonych w art. 16 ust. 1 omawianej ustawy, będą stanowiły koszty uzyskania przychodów w momencie ujęcia ich jako koszt w księgach rachunkowych Spółki";

- interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 15 grudnia 2011 r., Znak: IPPB3/423-876/11-2/MC: "(...) koszty usług doradztwa strategicznego, polegającego w szczególności na: przeprowadzeniu analizy projekcji finansowych Spółki, jej planów rozwoju w celu identyfikacji kluczowych zagadnień biznesowych i strategicznych, które mogą przyczynić się do rozwoju zwiększenia wartości Spółki i osiąganego przez nią przychodu doradztwa dotyczącego podjęcia decyzji, co do opłacalności, zasadności związania się z inwestorem strategicznym mogą być traktowane, jako ogólne koszty działalności Spółkę mające na celu optymalizację prowadzonej przez Spółkę działalności. Koszty te nie są zaś związane z konkretnym przychodem.".

W związku z powyższym, zdaniem Wnioskodawcy stanowisko, zgodnie z którym Wnioskodawca jest uprawniony do uznania za koszt uzyskania przychodów wynagrodzenia zapłaconego Doradcy 1 oraz Doradcy 2 z tytułu usług doradztwa transakcyjnego w sytuacji opisanej w stanie faktycznym, jest prawidłowe.

W uzupełnieniu wniosku ujętym w piśmie z 30 września 2022 r. uzupełnili Państwo stanowisko wskazując, że opisana powyżej okoliczność nie oznacza, w ocenie Spółki, iż nabywane usługi doradcze są kosztem bezpośrednio związanym z podwyższeniem kapitału zakładowego. Podwyższenie kapitału zakładowego było środkiem do celu w postaci pozyskania inwestora, a nie celem nabytych usług doradczych. Celem poniesienia wydatków na nabycie usług doradczych było bowiem pozyskanie inwestora i tym samym uzyskanie korzyści szeroko opisanych we wniosku przekładających się na wzrost potencjału gospodarczego Spółki.

Tym samym, okoliczność, iż w ramach procesu pozyskiwania inwestora doszło do wniesienia wkładu niepieniężnego do Spółki (i wynikającego stąd podwyższenia kapitału zakładowego Spółki) nie wpływa w ocenie Spółki na możliwość zaliczenia wydatków na nabycie usług doradczych do kosztów uzyskania przychodów Spółki. Potwierdza to utrwalona praktyka organów podatkowych w tym powołana powyżej interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 4 września 2019 r., Znak: 0111-KDIB2-3.4010.210.2019.3.MK oraz interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 14 grudnia 2017 r., Znak: 0111-KDIB1-2.4010.378.2017.2.MM.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Odstępuję od uzasadnienia prawnego tej oceny.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Nadmienić przy tym należy, że w zakresie dotyczącym pytania oznaczonego we wniosku Nr 2, wydane zostanie odrębne rozstrzygnięcie.

Odnosząc się do powołanych we wniosku interpretacji indywidualnych oraz orzeczeń sądów administracyjnych stwierdzić należy, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach innych podmiotów i nie wiążą Organu w sprawie będącej przedmiotem wniosku.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny i zdarzenie przyszłe sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym i zdarzeniem przyszłym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

POUCZENIE o funkcji ochronnej interpretacji

Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 z późn. zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

POUCZENIE o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2022 r. poz. 329 z późn. zm.; dalej jako "p.p.s.a.").

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 p.p.s.a.). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 p.p.s.a.):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 p.p.s.a.), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a p.p.s.a.), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), za pośrednictwerm systemu teleinformatycznego e-Urząd Skarbowy na stronie: https://www.podatki.gov.pl/e-urząd-skarbowy/ (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a p.p.s.a.) będąc użytkownikiem/wyznaczając użytkownika konta w e-Urzędzie Skarbowym.

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a p.p.s.a.).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 z późn. zm.).

Podstawą prawną dla odstąpienia od uzasadnienia interpretacji jest art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej.