0111-KDIB1-2.4010.250.2020.1.AW - Kwestia obowiązku sporządzenia dokumentacji cen transferowych dokumentujących umowę gwarancji.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2020 r. poz. 1325), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 17 czerwca 2020 r. (data wpływu do Organu 22 czerwca 2020 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy na Spółce ciąży obowiązek sporządzenia dokumentacji cen transferowych dokumentujących umowę gwarancji, zgodnie z przepisami obowiązującymi od 1 stycznia 2019 r. - jest nieprawidłowe.

W dniu 22 czerwca 2020 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy na Spółce ciąży obowiązek sporządzenia dokumentacji cen transferowych dokumentujących umowę gwarancji, zgodnie z przepisami obowiązującymi od 1 stycznia 2019 r.

We wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca (dalej: "Spółka") prowadzi na terytorium Polski działalność gospodarczą w zakresie kompleksowego zarządzania centrami handlowymi obejmującą między innymi wynajem powierzchni handlowej w centrach X.

Centra X skupiają zarówno duże jednostki handlowe, jak i galerie handlowe z 50-70 sklepami detalicznymi, punktami usługowymi i gastronomicznymi, obejmującymi szeroką gamę produktów.

Spółka dzierżawi od wielu lat powierzchnie hali handlowej od podmiotu będącego właścicielem. W dzierżawionej hali prowadzi działalności gospodarczą. Dodatkowo Spółka dzierżawi budynek biurowy w którym między innymi znajduje się siedziba Spółki.

W celu zabezpieczenia płatności czynszu na rzecz właściciela hali handlowej, jak również płatności czynszu z tytułu dzierżawy budynku biurowego Spółka przedstawiła gwarancję udzieloną przez podmiot powiązany. Z tytułu przejęcia złożonej w stosunku do właściciela hali/budynku gwarancji koncernu tj. podmiotu powiązanego i zapewnionego przez podmiot powiązany zabezpieczenia uregulowania zobowiązań z tytułu czynszu, Spółka płaci roczne wynagrodzenie w stosunku do podmiotu powiązanego. Sama umowa gwarancji została zawarta w latach poprzednich tj. w 2004 r.

W bieżącym roku, nie nastąpiła żadna zmiana zapisów umowy gwarancji a jedynie wypłata rocznego wynagrodzenia z tytułu gwarancji na rzecz podmiotu powiązanego.

Dodatkowo suma gwarancyjna z tytułu otrzymanych gwarancji przekracza wartość 10.000.000 zł, natomiast roczne wynagrodzenia w żadnym wypadku nie przekracza kwoty 2.000.000 zł.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy na Spółce ciąży obowiązek sporządzenia dokumentacji cen transferowych dokumentujących umowę gwarancji zgodnie z przepisami obowiązującymi od 1 stycznia 2019 r.?

Zdaniem Wnioskodawcy, Spółka nie jest zobowiązana do sporządzenia lokalnej dokumentacji cen transferowych zgodnie z przepisami obowiązującymi od 1 stycznia 2019 r. dla umowy gwarancji, z uwagi na fakt, że w opisywanym roku obrotowym Spółka nie dokonała transakcji kontrolowanej dla której powstałby taki obowiązek.

Zgodnie z art. 11k ust. 1 ustawy CIT podmioty powiązane są obowiązane do sporządzania lokalnej dokumentacji cen transferowych za rok obrotowy w celu wykazania, że ceny transferowe zostały ustalone na warunkach, które ustaliłyby między sobą podmioty niepowiązane.

Lokalna dokumentacja cen transferowych jest sporządzana dla transakcji kontrolowanej o charakterze jednorodnym, której wartość, pomniejszona o podatek od towarów i usług, przekracza w roku obrotowym następujące progi dokumentacyjne:

Progi dokumentacyjne są ustalane odrębnie dla:

Wartość transakcji kontrolowanej o charakterze jednorodnym, o której mowa powyżej, jest ustalana bez względu na liczbę dokumentów księgowych, dokonanych lub otrzymanych płatności oraz podmiotów powiązanych, z którymi zawierana jest transakcja kontrolowana.

Przy ocenie, czy transakcja kontrolowana ma charakter jednorodny, uwzględnia się:

Dodatkowo zgodnie z art. 11I ust. 1, wartość transakcji kontrolowanej, o której mowa w art. 11k ust. 2, odpowiada:

Tym samym Spółka jest zobowiązana do sporządzenia lokalnej dokumentacji za rok obrotowy dla transakcji kontrolowanej o charakterze jednorodnym, której wartość, pomniejszona o podatek od towarów i usług, przekracza w roku obrotowym stosowne progi. Innymi słowy, jeżeli wartość transakcji kontrolowanej za dany rok obrotowy przekracza stosowne progi podatnik zobowiązany jest do sporządzenia lokalnej dokumentacji cen transferowych.

Natomiast w przypadku, gdy w roku obrotowym Spółka nie zawiera transakcji a tylko ją kontynuuje, w zasadzie bez zmian od 2004 r. w opisywanym stanie faktycznym (winno być: zdarzeniu przyszłym), Spółka nie jest zobowiązana sporządzić lokalnej dokumentacji cen transferowych dla bieżącego roku obrotowego.

W konsekwencji na Spółce nie ciąży obowiązek sporządzenia dokumentacji cen transferowych za rok 2019 i lata kolejne dla umowy gwarancji udzielonej w tym przypadku w roku 2004.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Ustawą z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r. poz. 2193; dalej: "ustawa nowelizująca") zmieniono przepisy m.in. w zakresie cen transferowych. Od 1 stycznia 2019 r. zasady dokumentacji cen transferowych ujęte zostały w Rozdziale 1a ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2020 r. poz. 1406; dalej: "u.p.d.o.p.").

Zgodnie z art. 11k ust. 1 u.p.d.o.p., podmioty powiązane są obowiązane do sporządzania lokalnej dokumentacji cen transferowych za rok obrotowy w celu wykazania, że ceny transferowe zostały ustalone na warunkach, które ustaliłyby między sobą podmioty niepowiązane.

Lokalna dokumentacja cen transferowych, w myśl art. 11k ust. 2 u.p.d.o.p., jest sporządzana dla transakcji kontrolowanej o charakterze jednorodnym, której wartość, pomniejszona o podatek od towarów i usług, przekracza w roku obrotowym następujące progi dokumentacyjne:

W myśl art. 11a ust. 1 pkt 4 u.p.d.o.p., ilekroć w rozdziale 1a jest mowa o podmiotach powiązanych, oznacza to:

Przez wywieranie znaczącego wpływu, o którym mowa w ust. 1 pkt 4 lit. a i b, stosownie do art. 11a ust. 2 u.p.d.o.p., rozumie się:

Transakcja kontrolowana to natomiast, zgodnie z definicją przedstawioną w art. 11a ust. 1 pkt 6 u.p.d.o.p., identyfikowane na podstawie rzeczywistych zachowań stron działania o charakterze gospodarczym, w tym przypisywanie dochodów do zagranicznego zakładu, których warunki zostały ustalone lub narzucone w wyniku powiązań.

Ważnym celem wprowadzenia powyższych regulacji jest uproszczenie przepisów podatkowych, a także zmniejszenie obciążeń o charakterze biurokratycznym i administracyjnym dla przedsiębiorców, w szczególności małych i średnich przedsiębiorstw. Nowe przepisy wpisują się w pakiet działań legislacyjnych, których celem jest uszczelnienie systemu podatkowego, w szczególności w zakresie podatków dochodowych tak, aby zapewnić powiązanie wysokości podatku, płaconego przez duże przedsiębiorstwa, w szczególności międzynarodowe, z faktycznym miejscem uzyskiwania przez nie dochodu.

Z art. 11k ust. 3 u.p.d.o.p., wynika, że progi dokumentacyjne są ustalane odrębnie dla:

W art. 11k ust. 4 u.p.d.o.p. ustawodawca wskazał, że wartość transakcji kontrolowanej o charakterze jednorodnym, o której mowa w ust. 2 i 3, jest ustalana bez względu na liczbę dokumentów księgowych, dokonanych lub otrzymanych płatności oraz podmiotów powiązanych, z którymi zawierana jest transakcja kontrolowana.

Przy ocenie, czy transakcja kontrolowana ma charakter jednorodny, uwzględnia się, stosownie do art. 11k ust. 5 u.p.d.o.p.:

Zgodnie z art. 11n u.p.d.o.p., obowiązek sporządzenia lokalnej dokumentacji cen transferowych nie ma zastosowania do transakcji kontrolowanych:

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Spółka prowadzi na terytorium Polski działalność gospodarczą w zakresie kompleksowego zarządzania centrami handlowymi obejmującą między innymi wynajem powierzchni handlowej w centrach X.

Spółka dzierżawi od wielu lat powierzchnie hali handlowej od podmiotu będącego właścicielem. W dzierżawionej hali prowadzi działalności gospodarczą. Dodatkowo Spółka dzierżawi budynek biurowy w którym między innymi znajduje się siedziba Spółki.

W celu zabezpieczenia płatności czynszu na rzecz właściciela hali handlowej, jak również płatności czynszu z tytułu dzierżawy budynku biurowego Spółka przedstawiła gwarancję udzieloną przez podmiot powiązany. Spółka płaci roczne wynagrodzenie w stosunku do podmiotu powiązanego. Sama umowa gwarancji została zawarta w 2004 r.

W bieżącym roku, nie nastąpiła żadna zmiana zapisów umowy gwarancji, a jedynie wypłata rocznego wynagrodzenia z tytułu gwarancji na rzecz podmiotu powiązanego.

Dodatkowo suma gwarancyjna z tytułu otrzymanych gwarancji przekracza wartość 10.000.000 zł, natomiast roczne wynagrodzenia w żadnym wypadku nie przekracza kwoty 2.000.000 zł.

Przedmiotem wątpliwości Wnioskodawcy jest kwestia ustalenia, czy na Spółce ciąży obowiązek sporządzenia dokumentacji cen transferowych dokumentujących umowę gwarancji zgodnie z przepisami obowiązującymi od 1 stycznia 2019 r.

Z opisu sprawy wynika, że do zawarcia transakcji doszło w 2004 r. Spółka była zatem zobowiązana do sporządzenia dokumentacji podatkowej takiej transakcji na podstawie przepisów ówcześnie obowiązujących.

Na podstawie art. 9a ust. 1 u.p.d.o.p. w brzmieniu obowiązującym w 2004 r. podatnicy dokonujący transakcji z podmiotami powiązanymi z tymi podatnikami - w rozumieniu art. 11 ust. 1 i 4 - lub transakcji, w związku z którymi zapłata należności wynikających z takich transakcji dokonywana jest bezpośrednio lub pośrednio na rzecz podmiotu mającego miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium lub w kraju stosującym szkodliwą konkurencję podatkową, są obowiązani do sporządzenia dokumentacji podatkowej takiej (takich) transakcji, obejmującej:

Stosownie do art. 9a ust. 2 i 3 tej ustawy, obowiązek, o którym mowa w ust. 1, obejmuje transakcję lub transakcje między podmiotami powiązanymi, w których łączna kwota (lub jej równowartość) wynikająca z umowy lub rzeczywiście zapłacona w roku podatkowym łączna kwota wymagalnych w roku podatkowym świadczeń przekracza równowartość:

Obowiązek sporządzenia dokumentacji, o którym mowa w ust. 1, obejmuje również transakcję, w związku z którą zapłata należności wynikająca z takiej transakcji dokonywana jest bezpośrednio lub pośrednio na rzecz podmiotu mającego miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium lub w kraju stosującym szkodliwą konkurencję podatkową, jeżeli łączna kwota (lub jej równowartość) wynikająca z umowy lub rzeczywiście zapłacona w roku podatkowym łączna kwota wymagalnych w roku podatkowym świadczeń przekracza równowartość 20.000 EURO.

Z dniem 1 stycznia 2019 r. art. 9a utracił moc obowiązującą na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r. poz. 2193). Ww. ustawą zmieniającą do u.p.d.o.p. dodano przepisy Rozdziału 1a, który normuje także kwestię dokumentacji cen transferowych (Oddział 3).

Z opisu stanu faktycznego wynika również, że umowa gwarancji została zawarta przez Wnioskodawcę z podmiotem powiązanym w 2004 r. Suma gwarancyjna z tytułu otrzymanych gwarancji przekraczała wartość 10.000.000 zł. Natomiast roczne wynagrodzenie nie przekracza 2.000.000 zł.

W tym miejscu wskazać należy, że w świetle obowiązującego od 1 stycznia 2019 r. art. 11I ust. 1 pkt 3 u.p.d.o.p. wartość transakcji kontrolowanej, o której mowa w art. 11k ust. 2, odpowiada sumie gwarancyjnej - w przypadku poręczenia lub gwarancji, zatem w przypadku poręczeń próg dokumentacyjny zobowiązujący do przygotowania dokumentacji stanowi suma gwarancyjna - 10.000.000 zł, a ta w przypadku Wnioskodawcy przekracza 10.000.000 zł.

Tym samym jeśli transakcja - umowa gwarancji zawarta w 2004 r. - jest realizowana (kontynuowana) w 2019 r. i latach następnych, to zastosowanie do niej będą mieć przepisy obowiązujące od 1 stycznia 2019 r. i na Wnioskodawcy będzie ciążył obowiązek sporządzenia dokumentacji cen transferowych w związku z zawartą umową gwarancji zgodnie z przepisami obowiązującymi od 1 stycznia 2019 r.

Stosownie do przepisu art. 44 ust. 2 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r. poz. 2193) przepisy art. 23m i art. 23w-23zd ustawy zmienianej w art. 1 oraz art. 11a i art. 11k-11 r. ustawy zmienianej w art. 2 podatnik może stosować do transakcji kontrolowanych realizowanych w roku podatkowym rozpoczynającym się po dniu 31 grudnia 2017 r., przy czym przepisy te będą miały zastosowanie do wszystkich transakcji kontrolowanych podatnika realizowanych w roku podatkowym rozpoczynającym się po dniu 31 grudnia 2017 r., a podatnik będzie zwolniony z obowiązków dokumentacyjnych na podstawie przepisów obowiązujących w roku podatkowym rozpoczynającym się po dniu 31 grudnia 2017 r.

Z przepisu tego wynika, że podatnik mógł dokonać wyboru pomiędzy przepisami dotyczącymi cen transferowych obowiązującymi w roku podatkowym rozpoczynającym się po 31 grudnia 2017 r. a przepisami wprowadzonymi ustawą zmieniającą w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2019 r.

Natomiast w roku podatkowym rozpoczynającym się po 31 grudnia 2018 r. i w latach następnych podatnik ma obowiązek stosować przepisy u.p.d.o.p. w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2019 r. (z późn. zm.).

Podsumowując, Spółka jest zobowiązana do sporządzenia lokalnej dokumentacji cen transferowych zgodnie z przepisami obowiązującymi od 1 stycznia 2019 r. dla wyżej opisanej umowy gwarancji.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 14na § 1 i 2 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych. Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny/zdarzenie przyszłe sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywać się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w... za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl