0111-KDIB1-2.4010.153.2020.2.MS - Status banku jako małego podatnika CIT.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2019 r. poz. 900 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 10 kwietnia 2020 r. (data wpływu do Organu 14 kwietnia 2020 r.), uzupełnionym 8 czerwca 2020 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy:

3. Bank przy ustaleniu wartości przychodów ze sprzedaży w kontekście "małego podatnika" powinien brać pod uwagę przychody z tytułu rozwiązania rezerw i aktualizacji wartości - jest prawidłowe,

W dniu 14 kwietnia 2020 r. wpłynął do Organu wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy:

3. Bank przy ustaleniu wartości przychodów ze sprzedaży w kontekście "małego podatnika" powinien brać pod uwagę przychody z tytułu rozwiązania rezerw i aktualizacji wartości,

Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z 27 maja 2020 r., Znak: 0111-KDIB1-2.4010.153.2020.1.MS wezwano do jego uzupełnienia. Uzupełnienia wniosku dokonano 8 czerwca 2020 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Bank X (dalej: "Bank", "Wnioskodawca") prowadzi działalność od 1879 r. i jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych. Funkcjonuje w formie spółdzielni na podstawie przepisów ustawy - Prawo bankowe, Prawo spółdzielcze oraz ustawy z dnia 7 grudnia 2000 r. o funkcjonowaniu banków spółdzielczych, ich zrzeszaniu się i bankach zrzeszających. Rokiem podatkowym dla Banku jest rok kalendarzowy.

W 2016 r. Bank osiągnął 2 801 432,02 zł przychodów z rachunku zysków i strat.

Przychody podatkowe jakie osiągnął Bank to:

1. Przychody z tytułu odsetek: 2 052 099,23 zł,

w tym z tytułu uzyskanego dyskonta od bonów pieniężnych NBP: 297 641,07 zł;

2. Przychody z tytułu prowizji: 590 894,94 zł;

3. Pozostałe przychody operacyjne: 71 945,68 zł.

Łącznie przychody podatkowe wyniosły: 2 714 939,85 zł.

Przychody wymienione powyżej Bank uzyskał z działalności z tytułu której nie był zobowiązany do wykazania należnego podatku VAT.

W zeznaniu CIT-8 za rok podatkowy 2016 Bank wykazał przychody w łącznej wysokości: 2 714 939,85 zł.

Bank w 2016 r. odprowadził zaliczki miesięczne na podatek dochodowy od osób prawnych przy zastosowaniu podatku 19%. Podatek należny został odprowadzony przy zastosowaniu stawki podatku 19%.

Bank na koniec roku 2016 posiadał w bilansie dłużne papiery wartościowe Budżetu Państwa bony pieniężne NBP w kwocie 23 246 171,50 zł.

W 2017 r. Bank osiągnął 2 709 900,95 zł przychodów z rachunku zysków i strat.

Przychody podatkowe jakie osiągnął Bank to:

1. Przychody z tytułu odsetek: 1 988 325,03 zł,

w tym z tytułu uzyskanego dyskonta od bonów pieniężnych NBP: 403 250,67 zł.

2. Przychody z tytułu prowizji: 594 654,12 zł;

3. Pozostałe przychody operacyjne: 32 036,49 zł.

Łącznie przychody podatkowe wyniosły: 2 615 015,64 zł.

Przychody wymienione powyżej Bank uzyskał z działalności z tytułu, z której nie był zobowiązany do wykazania należnego podatku VAT.

W zeznaniu CIT-8 za rok podatkowy 2017 Bank wykazał przychody w łącznej wysokości: 2 615 015,64 zł.

Bank w 2017 r. odprowadził zaliczki miesięczne na podatek dochodowy od osób prawnych przy zastosowaniu podatku 19%. Podatek należny został odprowadzony przy zastosowaniu stawki podatku 19%.

Bank na koniec roku 2017 posiadał w bilansie dłużne papiery wartościowe Budżetu Państwa bony pieniężne NBP w kwocie 31 154 871,95 zł.

W 2018 r. Bank osiągnął 2 815 491,74 przychodów z rachunku zysków i strat.

Przychody podatkowe jakie osiągnął Bank to:

1. Przychody z tytułu odsetek: 2 176 335,67 zł,

w tym z tytułu uzyskanego dyskonta od bonów pieniężnych NBP: 465 495,36 zł, odsetki od obligacji Skarbu Państwa: 13 992,38 zł;

2. Przychody z tytułu prowizji: 616 534,48 zł;

3. Pozostałe przychody operacyjne: 20 163,49 zł.

Łącznie przychody podatkowe wyniosły: 2 813 033,64 zł.

Przychody wymienione powyżej Bank uzyskał z działalności z tytułu, z której nie był zobowiązany do wykazania należnego podatku VAT.

W zeznaniu CIT-8 za rok podatkowy 2018 Bank wykazał przychody w łącznej wysokości: 2 813 033,64 zł.

Bank w 2018 r. odprowadził zaliczki miesięczne na podatek dochodowy od osób prawnych przy zastosowaniu podatku 19%. Podatek został odprowadzony przy zastosowaniu stawki podatku 19%.

Bank na koniec roku 2018 posiadał w bilansie dłużne papiery wartościowe Budżetu Państwa na kwotę 35 488 340,21 zł, w tym bony pieniężne NBP w kwocie 33 535 860,21 zł i obligacji Skarbu Państwa w kwocie 1 952 480,00 zł.

W 2019 r. Bank osiągnął 3 563 819,49 przychodów z rachunku zysków i strat.

Przychody podatkowe jakie osiągnął Bank to:

1. Przychody z tytułu odsetek: 2 114 994,97 zł,

w tym z tytułu uzyskanego dyskonta od bonów pieniężnych NBP: 383 731,83 zł i obligacji Skarbu Państwa: 40 900,31;

2. Przychody z tytułu prowizji: 563 204,82 zł;

3. Pozostałe przychody operacyjne: 317 177,74 zł.

Łącznie przychody podatkowe wyniosły: 2 995 377,53 zł.

Przychody wymienione powyżej Bank uzyskał z działalności z tytułu, z której nie był zobowiązany do wykazania należnego podatku VAT. W zeznaniu CIT-8 za rok podatkowy 2019 Bank wykazał przychody w łącznej wysokości: 2 995 377,53 zł.

Bank w 2019 r. odprowadził zaliczki miesięczne na podatek dochodowy od osób prawnych przy zastosowaniu podatku 19%. Podatek został odprowadzony przy zastosowaniu stawki podatku 19%.

Bank na koniec roku 2019 posiadał w bilansie dłużne papiery wartościowe Budżetu Państwa na kwotę 23 229 311,43 zł, w tym bony pieniężne NBP w kwocie 21 248 251,43 zł i obligacji Skarbu Państwa w kwocie 1 981 060,00 zł.

W uzupełnieniu wniosku, które wpłynęło do Organu 8 czerwca 2020 r. Wnioskodawca doprecyzował stan faktyczny i wskazał, że:

* Przychody osiągnięte przez Bank w roku podatkowym 2019 nie przekroczyły wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 1.200.000 euro przeliczonej wg średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy roku podatkowego, w zaokrągleniu do 1 000 złotych, przy wykonaniu:

* przychody ze sprzedaży za 2019 r. wyniosły 2 995 377,53 złotych,

* limit 1 200 000 x 4,3016 = 5 162 000 zł

* Do Wnioskodawcy nie mają zastosowania okoliczności wymienione w art. 19 ust. 1a, 1b i 1c ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2019 r. poz. 865, z późn. zm.).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy wyżej wymienione bony pieniężne NBP (ich wartość nominalna) oraz transakcje kupna - sprzedaży dokonywane w trakcie roku obrotowego Bank powinien brać pod uwagę przy określeniu, czy posiada status "małego podatnika"? (pytanie ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku z 6 czerwca 2020 r., które wpłynęło do Organu 8 czerwca 2020 r.)

2. Czy przy wyznaczaniu statusu "małego podatnika" Bank powinien brać pod uwagę przychody z otrzymanego dyskonta od tych bonów, które stanowią przychód z odsetek w Banku?

3. Czy Bank przy ustalaniu wartości przychodów ze sprzedaży w kontekście małego podatnika powinien brać pod uwagę przychody z tytułu rozwiązania rezerw i aktualizacji wartości?

4. Czy przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w szczególności art. 19 ust. 1 pkt 2 w zw. z art. 4a pkt 10, należy interpretować w ten sposób, że Bank posiadał w roku podatkowym 2017 i 2018 status "małego podatnika" i w konsekwencji dla obliczenia należnego za ten rok podatku dochodowego od osób prawnych Bank powinien zastosować stawkę podatku 15%?

5. Czy przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w szczególności art. 19 ust. 1 pkt 2 w zw. z art. 4a pkt 10, należy interpretować w ten sposób, że Bank posiadał w roku podatkowym 2019 status "małego podatnika" i w konsekwencji dla obliczenia należnego za ten rok podatku dochodowego od osób prawnych Bank powinien zastosować stawkę podatku 9%?

Zdaniem Wnioskodawcy (stanowiska ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku z 4 czerwca 2020 r., które wpłynęło do Organu 8 czerwca 2020 r.):

Na gruncie art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 199 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2019 r. poz. 865, z późn. zm., dalej w treści pisma "u.p.d.o.p"), przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód stanowiący sumę dochodu osiągniętego z zysków kapitałowych oraz dochodu osiągniętego z innych źródeł przychodów.

Przychody są przedmiotem opodatkowania w sytuacjach, o których mowa w art. 21, art. 22, art. 24a i art. 24b u.p.d.o.p.

Podatek dochodowy, zgodnie z treścią art. 19 ust. 1 u.p.d.o.p, w brzmieniu obowiązującym do 31 listopada 2018 r., z zastrzeżeniem art. 21, art. 22, art. 24a i art. 24b, wynosił:

* 19% podstawy opodatkowania,

* 15% podstawy opodatkowania w odniesieniu do:

Z możliwości stosowania 15% podstawy opodatkowania został wyłączony w roku podatkowym, w którym rozpoczął działalność, oraz w roku podatkowym bezpośrednio po nim następującym, Podatnik, który został utworzony:

Zatem stawka 9% podstawy opodatkowania ma zastosowanie wyłącznie do podatników, u których przychody osiągnięte w roku podatkowym nie przekroczyły równowartości 1 200 000 EURO.

Z możliwości stosowania 9% podstawy opodatkowania został wyłączony w roku podatkowym, w którym rozpoczął działalność, oraz w roku podatkowym bezpośrednio po nim następującym, Podatnik, który został utworzony:

Ponadto z możliwości korzystania ze stawki 9% podstawy opodatkowania na skutek wyłączenia stosowania przepisu art. 19 ust. 1 pkt 2 (wyłączenie art. 19 ust. 1b i 1c) wyłączeni są:

Dyspozycja art. 19 ust. 1d u.p.d.o.p. stanowi, że podatnicy, o których mowa w ust. 1 pkt 2, stosują stawkę podatku, o której mowa w tym przepisie, jeżeli posiadają status małego podatnika.

Z kolei warunek małego podatnika z art. 19 ust. 1d nie ma zastosowania do podatników rozpoczynających działalność, z zastrzeżeniem art. 19 ust. 1a i ust. 1c, w roku rozpoczęcia tej działalności (art. 19 ust. 1e u.p.d.o.p.).

Definicja małego podatnika została zawarta w art. 4a pkt 10 u.p.d.o.p. zgodnie, z którą małym podatnikiem jest podatnik, u którego wartość przychodu ze sprzedaży (wraz z kwotą należnego podatku od towarów i usług) nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym kwoty w złotych odpowiadającej równowartości 1.200.000 euro, przy czym przeliczenia kwot wyrażonych w euro dokonuje się według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy października poprzedniego roku podatkowego, w zaokrągleniu do 1.000 złotych.

Do wyliczenia limitu przychodu dla określenia statusu małego podatnika jest wartość przychodu ze sprzedaży, przy czym sformułowanie to nie zostało zdefiniowane w u.p.d.o.p., w związku z czym Podatnik powziął wątpliwości w zakresie ustalenia wartości przychodu ze sprzedaży, która decyduje o statusie małego podatnika, a w konsekwencji możliwości skorzystania z preferencyjnej stawki podatku dochodowego od osób prawnych i dokonania korekty podatku.

Wnioskodawca (Podatnik) określa swoje stanowisko następująco:

* przy obliczaniu limitu należy uwzględnić wszelkie przychody ze sprzedaży dokonanej przez podatnika, w tym także zwolnione od podatku dochodowego, z wyłączeniem przychodów osiąganych z innego tytułu niż sprzedaż, jak uzyskane odszkodowania, odsetki od środków finansowych na rachunku bankowym, dotacje, dopłaty lub refundacje kosztów,

* przychodem ze sprzedaży w rozumieniu definicji sprzedaży określonej w art. 2 pkt 22 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r. poz. 2174), jest odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług oraz, że zasadne jest pomocnicze korzystanie z tej definicji dla celu obliczania limitu sprzedaży przy określaniu statusu małego podatnika, tym bardziej, że art. 2 pkt 25 lit. a wymienionej ustawy definiuje małego podatnika w sposób skorelowany z definicją określoną w art. 4a pkt 10 u.p.d.o.p.,

* w świetle przytoczonej definicji sprzedaży, wartość nominalna bonów pieniężnych ani przychód uzyskany w postaci dyskonta od bonów pieniężnych nie stanowi przychodu ze sprzedaży, o której mowa w art. 4a pkt 10 u.p.d.o.p.,

* w świetle przytoczonej definicji sprzedaży, przychody z tytułu rozwiązania rezerw celowych i aktualizacji wartości nie stanowią przychodów ze sprzedaży, o której mowa w art. 4a pkt 10 u.p.d.o.p., gdyż powyższe rezerwy są tworzone w celu równoważenia skutków potencjalnego ryzyka, a obowiązek ich tworzenia, aktualizacji oraz rozwiązania reguluje Rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 16 grudnia 2008 r. w sprawie zasad tworzenia rezerw na ryzyko związane z działalnością banków (Dz. U. z 2019 r. poz. 520),

* uwzględniając swoje stanowisko, że do przychodów ze sprzedaży nie zalicza się wartości nominalnej bonów pieniężnych ani uzyskanego przychodu w postaci dyskonta, przychodów z tytułu rozwiązania rezerw celowych - Wnioskodawca w roku 2017, w 2018 i w 2019, w związku z tym, że wartość przychodów ze sprzedaży nie przekroczyła u niego równowartości 1.200.000 euro wyrażonej w złotych, a do Wnioskodawcy nie mają zastosowania wyłączenia przepisów określonych art. 19 ust. 1a i 1b u.p.d.o.p w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2018 r. oraz w art. 19 ust. 1a, lb i lc u.p.d.o.p w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2019 r., to oznacza, że Wnioskodawca posiadał status małego podatnika w rozumieniu art. 4a pkt 10 u.p.d.o.p.,

* w konsekwencji posiadania statusu małego podatnika, Wnioskodawcy, w roku podatkowym 2017 i 2018 przysługuje prawo do opłacenia podatku dochodowego od osób prawnych wg 15% stawki, o której mowa w art. 19 ust. 1 pkt 2 lit. a u.p.d.o.p w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2018 r. oraz w roku podatkowym 2019 wg 9%, o której mowa w art. 19 ust. 1 pkt 2 u.p.d.o.p w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2019 r.,

* Wnioskodawca może dokonać korekty zeznania podatkowego za 2017 i 2018 r. obliczając podatek wg stawki 15% oraz za 2019 r. obliczając podatek wg stawki 9%, biorąc pod uwagę dyspozycję art. 70 § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa określającą przedawnienie zobowiązania podatkowego z upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności podatku, a zatem zobowiązania podatkowe za wskazany okres nie uległy przedawnieniu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest w części prawidłowe, a w części nieprawidłowe.

Na wstępie należy zaznaczyć, że niniejszą interpretację - zgodnie z intencją Wnioskodawcy - oparto na przepisach ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2017 r. do 31 grudnia 2019 r.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2019 r. poz. 865, z późn. zm., dalej: "u.p.d.o.p."), w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2017 r., przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód bez względu na rodzaj źródeł przychodów, z jakich dochód ten został osiągnięty; w wypadkach, o których mowa w art. 21 i 22, przedmiotem opodatkowania jest przychód.

Z kolei, art. 7 ust. 1 u.p.d.o.p., w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2019 r., stanowi, że przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód stanowiący sumę dochodu osiągniętego z zysków kapitałowych oraz dochodu osiągniętego z innych źródeł przychodów. W przypadkach, o których mowa w art. 21, art. 22 i art. 24b, przedmiotem opodatkowania jest przychód.

Przepisy dotyczące 15% stawki podatku dochodowego od osób prawnych zostały wprowadzone ustawą z dnia 5 września 2016 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2016 r. poz. 1550), która nadała nowe brzmienie art. 19 ust. 1 u.p.d.o.p., wprowadzając stawkę podatku dochodowego od osób prawnych w wysokości 15% m.in. dla małych podatników.

Zgodnie z treścią art. 19 ust. 1 u.p.d.o.p., w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2017 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., podatek, z zastrzeżeniem art. 21, art. 22, art. 24a i art. 24b, wynosi:

Tym samym, co do zasady, podatek dochodowy od osób prawnych wynosi 19% podstawy opodatkowania. Jednocześnie w 2017 r. stawkę tę obniżono do 15% podstawy opodatkowania dla niektórych podatników. Z obniżonej stawki korzystać mogą:

* mali podatnicy,

* podatnicy rozpoczynający działalność - w roku podatkowym, w którym rozpoczęli działalność.

W myśl art. 19 ust. 1a u.p.d.o.p., w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2017 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., ustawodawca przewiduje ograniczenie możliwości stosowania stawki 15% dla podatników rozpoczynających działalność, którzy powstali w wyniku szeregu wskazanych w nim operacji restrukturyzacyjnych. W myśl tego przepisu, podatnik, który został utworzony:

4. przez osoby prawne, osoby fizyczne albo jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej wnoszące, tytułem wkładów niepieniężnych na poczet kapitału podatnika, składniki majątku uzyskane przez te osoby albo jednostki w wyniku likwidacji innych podatników, jeżeli te osoby albo jednostki posiadały udziały (akcje) tych innych likwidowanych podatników - nie stosuje przepisu ust. 1 pkt 2 w roku podatkowym, w którym rozpoczął działalność, oraz w roku podatkowym bezpośrednio po nim następującym.

Ponadto, z treści art. 19 ust. 1b u.p.d.o.p., wynika, że przepisu ust. 1 pkt 2 nie stosuje się do podatkowych grup kapitałowych.

Na mocy ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r. poz. 2159) od 1 stycznia 2019 r. wprowadzone zostały zmiany dotyczące art. 19 u.p.d.o.p. Od tego okresu istnieje możliwość stosowania obniżonej stawki podatku dochodowego od osób prawnych wynoszącej 9%.

Zgodnie z treścią znowelizowanego art. 19 ust. 1 u.p.d.o.p., podatek, z zastrzeżeniem art. 21, art. 22, art. 24a, art. 24b, art. 24d i art. 24f, wynosi:

Obniżona stawka podatku 9% jest stosowana w odniesieniu do przychodów (dochodów) innych niż z zysków kapitałowych i ma zastosowanie wyłącznie do małych podatników oraz podatników rozpoczynających działalność, z zastrzeżeniem ust. 1a-1e ww. ustawy, u których przychody osiągnięte w roku podatkowym nie przekroczyły równowartości 1.200.000 euro. Po przekroczeniu tego limitu podatnik traci prawo do obniżonej stawki podatku.

Zgodnie z art. 19 ust. 1a u.p.d.o.p., podatnik, który został utworzony:

5. przez osoby prawne, osoby fizyczne albo jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, jeżeli w roku podatkowym, w którym podatnik został utworzony, oraz w roku podatkowym bezpośrednio po nim następującym, zostało do niego wniesione na poczet kapitału uprzednio prowadzone przedsiębiorstwo, zorganizowana część przedsiębiorstwa albo składniki majątku tego przedsiębiorstwa o wartości przekraczającej łącznie równowartość w złotych kwoty 10.000 euro przeliczonej według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy października roku poprzedzającego rok podatkowy, w którym wniesiono te składniki majątku, w zaokrągleniu do 1.000 zł, przy czym wartość tych składników oblicza się, stosując odpowiednio przepisy art. 14 - nie stosuje przepisu ust. 1 pkt 2 w roku podatkowym, w którym rozpoczął działalność, oraz w roku podatkowym bezpośrednio po nim następującym.

Ponadto, z treści art. 19 ust. 1b u.p.d.o.p., wynika, że przepisu ust. 1 pkt 2 nie stosuje się do podatkowych grup kapitałowych.

Stosownie natomiast do art. 19 ust. 1c u.p.d.o.p., przepisu ust. 1 pkt 2 nie stosuje się do:

Zgodnie z art. 19 ust. 1d u.p.d.o.p., podatnicy, o których mowa w ust. 1 pkt 2, stosują stawkę podatku, o której mowa w tym przepisie, jeżeli posiadają status małego podatnika.

Z kolei, warunek, o którym mowa w ust. 1d, nie dotyczy podatników rozpoczynających prowadzenie działalności, z zastrzeżeniem ust. 1a i 1c, w roku rozpoczęcia tej działalności (art. 19 ust. 1e u.p.d.o.p.).

Powyższe przepisy odwołują się niejednokrotnie do pojęcia "małego podatnika". Definicja "małego podatnika" została zawarta w art. 4a pkt 10 u.p.d.o.p. i na tle przepisów obowiązujących od 2017 r. do końca 2019 r. nie uległa zmianie. Zgodnie z tym przepisem, ilekroć w ustawie jest mowa o małym podatniku - oznacza to podatnika, u którego wartość przychodu ze sprzedaży (wraz z kwotą należnego podatku od towarów i usług) nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 1.200.000 euro; przeliczenia kwot wyrażonych w euro dokonuje się według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy października poprzedniego roku podatkowego, w zaokrągleniu do 1.000 zł.

Odnosząc się do powyższego wskazać należy, że w 2017 r. za małego podatnika można zatem uznać tego, u którego wartość przychodu ze sprzedaży (wraz z kwotą należnego podatku od towarów i usług) za 2016 r. nie przekroczyła kwoty 5.157.000 zł. W 2016 r. pierwszym dniem roboczym października był 3 października i to według kursu na ten dzień należy przeliczyć kwoty wyrażone w euro. Wg wyliczenia: średni kurs euro ogłoszony przez Narodowy Bank Polski na dzień 3 października 2016 r. (zgodnie z tabelą kursów NBP z 3 października 2016 r. Nr 191/A/NBP/2016) wynosił 4,2976 zł x 1.200.000 = 5.157.120 zł, w zaokrągleniu 5.157.000 zł.

W 2018 r. za małego podatnika uznaje się podatnika, u którego wartość przychodu ze sprzedaży (wraz z kwotą należnego podatku od towarów i usług) za 2017 r. nie przekroczyła kwoty 5.176.000 zł. W 2017 r. pierwszym dniem roboczym października był 2 października i to według kursu na ten dzień należy przeliczyć kwoty wyrażone w euro. Wg wyliczenia: średni kurs euro ogłoszony przez Narodowy Bank Polski na dzień 2 października 2017 r. (zgodnie z tabelą kursów NBP z 2 października 2017 r. Nr 190/A/NBP/2017) wynosił 4,3137 zł x 1.200.000 = 5.176.440 zł, w zaokrągleniu 5.176.000 zł.

Natomiast, za małego podatnika w 2019 r. uznaje się podmiot, u którego wartość przychodu ze sprzedaży (wraz z kwotą należnego podatku od towarów i usług) za 2018 r. nie przekroczyła kwoty 5.135.000 zł. W 2018 r. pierwszym dniem roboczym października był 1 października i to według kursu na ten dzień należy przeliczyć kwoty wyrażone w euro. Wg wyliczenia średni kurs euro ogłoszony przez Narodowy Bank Polski na dzień 1 października 2018 r. (zgodnie z tabelą kursów NBP z 1 października 2018 r. Nr 190/A/NBP/2018) wynosił 4,2795 zł x 1.200.000 = 5.135.400 zł, w zaokrągleniu 5.135.000 zł.

Ad. pytanie nr 1, 2 i 3.

Wątpliwości Banku wynikające z pytania oznaczonego nr 1, 2 i 3, na tle przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego, dotyczą odpowiednio kwestii ustalenia, czy do limitu przychodów ze sprzedaży, decydującego o statusie "małego podatnika" dla celów podatku dochodowego, w rozumieniu art. 4a pkt 10 u.p.d.o.p., Bank powinien brać pod uwagę:

* wymienione bony pieniężne (ich wartość nominalną) oraz wartość transakcji związanych z zakupem/wykupem bonów pieniężnych,

* przychody od otrzymanego dyskonta od tych bonów,

* oraz przychody z tytułu rozwiązania rezerw i aktualizacji wartości.

Kluczowym aspektem analizy tego zagadnienia jest rozumienie sformułowania "wartość przychodu ze sprzedaży", wskazanego w art. 4a pkt 10 u.p.d.o.p. Zauważa się, że pojęcie to nie zostało zdefiniowane w tej ustawie. Wskazać także należy, że nie można tego pojęcia utożsamiać z pojęciem przychodu podatkowego. W związku z tym, należy dokonać literalnej wykładni tego pojęcia. Przy obliczaniu powyższego limitu należy uwzględnić wszelkie przychody ze sprzedaży danego podatnika, w tym także zwolnione od podatku dochodowego, z wyłączeniem przychodów osiąganych z innego tytułu niż sprzedaż, np. uzyskane odszkodowania, odsetki od środków finansowych na rachunku bankowym, dotacje, dopłaty lub refundacje kosztów.

Taka interpretacja "przychodu ze sprzedaży" koreluje z tożsamą regulacją zawartą w art. 2 pkt 25 lit. a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2020 r. poz. 106, z późn. zm.), w myśl której, przez małego podatnika rozumie się podatnika od towarów i usług, u którego wartość sprzedaży (wraz z kwotą podatku) nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 1.200.000 euro. Z kolei, sprzedażą jest odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów (art. 2 pkt 22 ustawy o podatku od towarów i usług).

Odwoływanie się do definicji "sprzedaży" zawartej w ustawie o podatku od towarów i usług, dla potrzeb ustalenia "wartości przychodów ze sprzedaży" w rozumieniu u.p.d.o.p. nie zawsze jest uzasadnione. Wskazać bowiem należy na możliwe istotne rozbieżności, które mogą powstać pomiędzy wartością sprzedaży ustaloną na podstawie ustawy o podatku od towarów i usług, a przychodem ze sprzedaży według ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Istnieją bowiem sytuacje, w których określona sprzedaż nie podlega podatkowi VAT (np. sprzedaż usług poza terytorium kraju), a podlega podatkowi dochodowemu od osób prawnych i odwrotnie sprzedaż, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, a nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych. Należy jednak zwrócić uwagę - posługując się pomocniczo definicją stworzoną dla celów podatku od towarów i usług, że sprzedażą jest m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług.

Wobec powyższych wyjaśnień, skoro przychód ze sprzedaży należy rozumieć zgodnie z wykładnią literalną, to oznacza to, że limitu decydującego o uznaniu podatnika za "małego" w rozumieniu u.p.d.o.p., należy sumować wartość wszystkich przychodów stanowiących przychody ze sprzedaży (a więc wynikające z czynności sprzedaży).

Odnosząc się zatem w pierwszej kolejności do kwestii ustalenia, czy wymienione bony pieniężne (ich wartość nominalna) oraz wartość transakcji związanych z zakupem/wykupem bonów pieniężnych, Bank powinien brać pod uwagę przy określeniu, czy posiada status małego podatnika, należy zauważyć, że jeśli podatnik uzyskuje przychód z wykupu bonów pieniężnych, to przychód ten nie powinien być uwzględniony w przychodach decydujących o statusie małego podatnika. Sama wartość nominalna bonów pieniężnych nie stanowi także przychodów ze sprzedaży, nie jest więc zaliczana do limitu przy określaniu statusu małego podatnika.

Do limitu liczonego dla małego podatnika, nie należy również brać pod uwagę powstałego od tych bonów dyskonta oraz przychodów z tytułu rozwiązania rezerw i aktualizacji wartości, ponieważ przychody te nie stanowią przychodów ze sprzedaży.

Podsumowując, zdaniem Organu, wartość nominalna bonów pieniężnych oraz wartość transakcji związanych z ich zakupem/wykupem, ani przychód uzyskany przez Bank w postaci dyskonta od bonów pieniężnych, a także przychód z tytułu rozwiązania rezerw i aktualizacji wartości nie są wynikiem przeprowadzonej transakcji sprzedaży, nie generują więc przychodów ze sprzedaży, w rozumieniu art. 4a pkt 10 u.p.d.o.p.

Tym samym, stanowisko Banku w zakresie pytania nr 1, 2 i 3, że do limitu przychodów dla statusu "małego podatnika" w rozumieniu przepisu art. 4a pkt 10 u.p.d.o.p. nie należy wliczać wartości bonów pieniężnych NBP, transakcji związanych z ich kupnem/wykupem oraz otrzymanego dyskonta od bonów NBP, a także wartości przychodów z rozwiązania rezerw i aktualizacji wartości, należy uznać za prawidłowe.

Ad. pytanie nr 4.

Ustosunkowując się do kwestii ustalenia, czy na podstawie art. 19 ust. 1 pkt 2 w zw. z art. 4a pkt 10 u.p.d.o.p. i wyliczonych przychodów ze sprzedaży, Bank posiadał w roku 2017 i 2018 status "małego podatnika" i był uprawniony do obliczenia za te lata podatku dochodowego przy zastosowaniu obniżonej stawki podatku 15% (zakres objęty pytaniem nr 4), stwierdzić należy, że jeżeli:

* w 2016 r. wartość przychodów ze sprzedaży wraz z kwotą należnego podatku od towarów i usług nie przekroczyła równowartości 1.200.000 euro wyrażonej w złotych, a do Banku nie znajdą zastosowania ograniczenia określone w art. 19 ust. 1a i ust. 1b u.p.d.o.p., w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2017 r., to oznacza, że Bank posiadał w 2017 r. status "małego podatnika" w rozumieniu art. 4a pkt 10 tej ustawy,

* w 2017 r. wartość przychodów ze sprzedaży wraz z kwotą należnego podatku od towarów i usług nie przekroczyła równowartości 1.200.000 euro wyrażonej w złotych, a do Banku nie znajdą zastosowania ograniczenia określone w art. 19 ust. 1a i ust. 1b u.p.d.o.p., w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2018 r., to oznacza, że Bank posiadał w 2018 r. status "małego podatnika" w rozumieniu art. 4a pkt 10 tej ustawy.

W konsekwencji, w roku podatkowym 2017 i 2018 przysługiwało mu prawo do opłacania podatku dochodowego od osób prawnych według 15% stawki, o której mowa w art. 19 ust. 1 pkt 2 lit. a u.p.d.o.p.

Ad. pytanie nr 5.

Odnosząc się do ustalenia, czy w związku z wprowadzonymi zmianami od 1 stycznia 2019 r., Bank może zastosować 9% stawkę podatku dochodowego za 2019 r., najpierw należy ustalić, czy Bank zalicza się do podmiotów, do których znajduje zastosowanie ww. przepis.

Zgodnie z art. 19 ust. 1d u.p.d.o.p., podatnicy, o których mowa w art. 19 ust. 1 pkt 2, stosują stawkę podatku, o której mowa w tym przepisie, jeżeli posiadają status małego podatnika.

Skoro w 2018 r. wartość przychodów ze sprzedaży wraz z kwotą należnego podatku od towarów i usług nie przekroczyła równowartości 1.200.000 euro wyrażonej w złotych, to Bank również w 2019 r. można uznać za "małego podatnika". Tym samym, należy zgodzić się ze stanowiskiem Wnioskodawcy, że Bank w 2019 r. posiada status "małego podatnika" w rozumieniu art. 4a pkt 10 u.p.d.o.p.

Przechodząc do możliwości zastosowania przez Bank preferencyjnej stawki podatku 9% za 2019 r., wyjaśnić należy, że zgodnie z art. 19 ust. 1 pkt 2 u.p.d.o.p., w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2019 r., stawka 9% podstawy opodatkowania ma zastosowanie do podatników posiadających status "małego podatnika", u których przychody osiągnięte w roku podatkowym nie przekroczyły równowartości 1.200.000 euro. Po przekroczeniu tego limitu podatnik traci prawo do obniżonej stawki podatku. Do ustalenia, czy podatnik nie przekroczył limitu przychodów 1.200.000 euro, o których mowa w art. 19 ust. 1 pkt 2 u.p.d.o.p., bierze się pod uwagę wszystkie przychody podatnika osiągnie w roku podatkowym, określone zgodnie z art. 12 u.p.d.o.p., bez wyłączenia przychodów z zysków kapitałowych.

Mając powyższe na względzie, stwierdzić należy, że dla zastosowania 9% stawki podatku w 2019 r. oprócz posiadania przez Bank statusu małego podatnika, należy również spełnić przesłankę nieprzekroczenia osiągniętych w roku podatkowym przychodów w równowartości 1.200.000 euro. Jak już wcześniej wskazano, do limitu przychodów 1.200.000 euro, o którym mowa w art. 19 ust. 1 pkt 2 u.p.d.o.p. w brzmieniu do 31 grudnia 2019 r., osiągniętych w roku podatkowym, należy zaliczać wszystkie przychody podatkowe w rozumieniu art. 12 u.p.d.o.p., a więc również dyskonto bonów pieniężnych oraz przychody z rozwiązania rezerw i aktualizacji wartości.

W związku z powyższym, stanowiska Banku w zakresie pytania nr 5 nie można uznać za prawidłowe, ponieważ z uzupełnienia wniosku z 4 czerwca 2020 r. wynika, że wyliczając przychody za 2019 r. Bank nie uwzględnia przychodów z rozwiązania rezerw i aktualizacji wartości oraz przychodów z dyskonta bonów pieniężnych, co w świetle powyższych wyjaśnień może prowadzić do nieprawidłowego ustalenia limitu, wynikającego z art. 19 ust. 1 pkt 2 u.p.d.o.p., który uprawnia do zastosowania preferencyjnej stawki 9% podatku za 2019 r.

W tym miejscu podkreślenia wymaga, że limit przychodów 1.200.000 euro, o którym mowa w art. 19 ust. 1 pkt 2 u.p.d.o.p., w brzmieniu do 31 grudnia 2019 r. (w którym uwzględnia się wszystkie przychody osiągnięte w roku podatkowym) nie jest równoznaczny z limitem 1.200.000 euro przychodów ze sprzedaży określonego dla małego podatnika w rozumieniu art. 4a pkt 10 u.p.d.o.p. (do którego należy sumować wartość wszystkie przychody stanowiące przychody ze sprzedaży).

W związku z powyższym, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie ustalenia, czy:

3. Bank przy ustaleniu wartości przychodów ze sprzedaży w kontekście "małego podatnika" powinien brać pod uwagę przychody z tytułu rozwiązania rezerw i aktualizacji wartości - jest prawidłowe,

Końcowo należy dodać, że tut. Organ w niniejszej interpretacji nie odniósł się do danych liczbowych przedstawionych przez Wnioskodawcę. Weryfikacja danych liczbowych może mieć miejsce wyłącznie w toku postępowania podatkowego, w którym możliwa jest analiza dokumentów i weryfikacja ustalonej przez Wnioskodawcę wysokości podstawy opodatkowania.

Należy również podkreślić, że przedmiotem oceny nie była ta część stanowiska Wnioskodawcy, która odnosi się do możliwości skorygowania zeznań podatkowych za lata 2017 - 2019, bowiem w tym zakresie nie sformułowano pytania. Zakres wniosku którym związany jest Organ wyznacza treść sformułowanych pytań. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej będąc związanym zakresem wniosku nie może dokonać oceny stanowiska w części w której stanowisko wykracza poza sformułowane w pytaniach kwestie.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w..., za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 z późn. zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl