0111-KDIB1-1.4011.49.2017.1.BK - Zwolnienie z PIT przychodu z wynajmu pokoi gościnnych.

Na podstawie art. 13 § 2a i art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2017 r. poz. 201 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z 5 maja 2017 r. (data wpływu 10 maja 2017 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie możliwości zwolnienia od opodatkowania przychodów uzyskanych w związku z wynajmem pokoi gościnnych w budynkach mieszkalnych położonych na terenie wiejskim w gospodarstwie rolnym, osobom przebywającym na wypoczynku - jest prawidłowe.

W dniu 10 maja 2017 r. do Organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie możliwości zwolnienia od opodatkowania przychodów uzyskanych w związku z wynajmem pokoi gościnnych w budynkach mieszkalnych położonych na terenie wiejskim w gospodarstwie rolnym, osobom przebywającym na wypoczynku.

We wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawczyni posiada gospodarstwo rolne o powierzchni powyżej 1 ha. Jest zatrudniona na etacie, a ponadto prowadzi działalność gospodarczą na podstawie wpisu do CEIDG, z której opłaca podatek dochodowy na zasadach ogólnych. Na dzień sporządzenia wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej działalność jest zawieszona. Obecnie głównym profilem jej działalności jest wynajem pokoi gościnnych w gospodarstwie. Jak twierdzi Wnioskodawczyni, gospodarstwo to spełnia definicję gospodarstwa rolnego zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym (tekst jedn.: Dz. U. z 2016 r. poz. 617), gdzie za gospodarstwo rolne uważa się obszar gruntów o łącznej powierzchni przekraczającej 1 ha lub 1 ha przeliczeniowy, stanowiących własność lub znajdujących się w posiadaniu osoby fizycznej, osoby prawnej albo jednostki organizacyjnej, w tym spółki, nieposiadającej osobowości prawnej. Na terenie ww. gospodarstwa znajdują się m.in. trzy budynki mieszkalne. Są one własnością Wnioskodawczyni i jej małżonka. W dwóch z tych budynków Wnioskodawczyni wynajmuję pokoje gościnne, których łączna liczba nie przekracza pięciu. Obecnie dochody uzyskiwane w ten sposób są traktowane jako dochody z działalności gospodarczej i rozliczane na zasadach ogólnych.

Po zasięgnięciu informacji w Urzędzie Gminy oraz Urzędzie Skarbowym Wnioskodawczyni uważa, że błędnie potraktowała ten wynajem pokoi jak działalność gospodarczą. Jak twierdzi spełnia definicję rolnika, a wynajmowana liczba pokoi w obydwu domach łącznie nie przekracza 5.

Wnioskodawczyni wskazuje, że domy, w których znajdują się pokoje, które przeznaczyła na wynajem, są budynkami mieszkalnymi jednorodzinnymi, mają nadane odrębne numery. Wnioskodawczyni posiada decyzję administracyjną dopuszczającą je do użytkowania. Domy wybudowane były na podstawie decyzji zatwierdzającej projekt budowlany i pozwolenia na budowę wydanego na Wnioskodawczynię i na jej męża łącznie. Budynki usytuowane są w pobliżu siebie w obrębie jednego gospodarstwa, a liczba pokoi, które Wnioskodawczyni przeznaczyła na wynajem nie przekracza pięciu.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy przedstawiony stan faktyczny spełnia przesłanki do tego, aby Wnioskodawczyni mogła korzystać ze zwolnienia przedmiotowego w myśl art. 21 ust. 1 pkt 43 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i wynajem tych pokoi w jej domach traktować jako zwolnioną od podatku agroturystykę, czyli wynajem pokoi gościnnych w budynkach mieszkalnych położonych na terenach wiejskich w gospodarstwie rolnym osobom przebywającym na wypoczynku, a liczba tych pokoi nie przekracza pięciu.

Zdaniem Wnioskodawczyni, spełnia w całości warunki zwolnienia. Budynki, w których wynajmuje pokoje są budynkami mieszkalnymi położonymi w gospodarstwie rolnym na terenie wiejskim, a liczba sypialni udostępnianych gościom nie przekracza pięciu.

Zatem:

* budynki mieszkalne, w których wynajmowane są pokoje należą do gospodarstwa rolnego;

* pokoje wynajmuje osobom przebywającym na wypoczynku;

* pokoje znajdują się w budynkach mieszkalnych będących własnością Wnioskodawczyni i jej męża;

* budynki mają charakter mieszkalny, jeżeli jest decyzja administracyjna dopuszczająca go do użytkowania jako mieszkalny lub jeżeli pełnią funkcję mieszkalną i tak jest w jej przypadku - posiadają odpowiednie decyzje;

* budynki są położone na terenie wiejskim;

* liczba pokoi na wynajem nie przekracza pięciu - do tej liczby, jak twierdzi, wlicza się jedynie pokoje oddawane do dyspozycji gości, bez werand jadalni itp.;

* nie ma warunku, aby rolnik wynajmował pokoje tylko w budynku, w którym mieszka. Istotne jest to, że budynek ma znajdować się na terenie gospodarstwa rolnego i ma być położony na terenach wiejskich.

W związku z powyższym, w ocenie Wnioskodawczyni, spełnia wszystkie warunki, aby wynajem pokoi, który prowadzi obecnie był zwolniony z opodatkowania przedmiotowo. Nie powinna traktować osiąganych z wynajmu pokoi przychodów jako przychodów z działalności gospodarczej a wyłącznie jako przychody z agroturystyki zwolnione z opodatkowania.

Tym samym, ma prawo do korzystania ze zwolnienia przedmiotowego w tym zakresie na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 43 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm. - winno być tekst jedn.: Dz. U. z 2016 r. 2032 z późn. zm.) Ponadto art. 3 pkt 2 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. z 2016 r. poz. 1829 z późn. zm.) w stanowi, że przepisów tej ustawy nie stosuje się do wynajmowania przez rolników pokoi, sprzedaży posiłków domowych i świadczenia w gospodarstwach rolnych innych usług związanych z pobytem turystów. Oznacza to, jej zdaniem, że jako rolnik prowadzący taki wynajem pokoi nie jest w tym zakresie przedsiębiorcą i nawet nie powinna zgłaszać tej działalności do CEIDG, a tylko traktować ją jako agroturystykę.

Biorąc powyższe pod uwagę wynajem pokoi jaki świadczy nie powinien podlegać opodatkowaniu i powinna wykreślić tę działalność z CEIDG. Jako rolnik świadczący usługi agroturystyczne w swoim gospodarstwie rolnym wynajem pokoi, o którym mowa powinna zgłosić tylko do ewidencji innych obiektów, w których mogą być świadczone usługi hotelarskie, która to ewidencja jest prowadzona przez miejscowy Urząd Gminy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2016 r. poz. 2032 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c ustawy oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku. Stosownie do art. 2 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, przepisów ustawy nie stosuje się do przychodów z działalności rolniczej, z wyjątkiem przychodów z działów specjalnych produkcji rolnej.

W myśl art. 21 ust. 1 pkt 43 ww. ustawy, wolne od podatku dochodowego są dochody uzyskane z tytułu wynajmu pokoi gościnnych, w budynkach mieszkalnych położonych na terenach wiejskich w gospodarstwie rolnym, osobom przebywającym na wypoczynku oraz dochody uzyskane z tytułu wyżywienia tych osób, jeżeli liczba wynajmowanych pokoi nie przekracza 5.

Z przytoczonych wyżej przepisów wynika, że podatnik uzyskujący dochody z tytułu wynajmu pokoi gościnnych może skorzystać z przedmiotowego zwolnienia, jeżeli łącznie zostaną spełnione następujące warunki:

* najem musi dotyczyć pokoi gościnnych znajdujących się w budynkach spełniających warunki uznania za budynki mieszkalne,

* budynki, w których pokoje przeznaczone są na wynajem, muszą być położone na terenie wiejskim w gospodarstwie rolnym, co oznacza, że istotne w tym względzie jest wybudowanie budynku mieszkalnego na terenie gospodarstwa rolnego, a nie samo posiadanie przez podatnika statusu podmiotu prowadzącego gospodarstwo rolne,

* przedmiotem usług musi być najem pokoi gościnnych wyłącznie osobom przebywającym na wypoczynku,

* liczba wynajmowanych pokoi nie może przekroczyć 5, we wszystkich stanowiących przedmiot najmu budynkach, w jednym gospodarstwie rolnym.

Ponieważ wszelkie zwolnienia podatkowe są odstępstwem od zasady powszechności opodatkowania, to przepisy dotyczące zwolnień podatkowych należy interpretowane ściśle, zgodnie przede wszystkim z ich wykładnią językową, o ile, niebędące przepisami prawa podatkowego ustawy, nie wskazują własnej definicji tych pojęć. Wykluczone jest w tym wypadku stosowanie wykładni rozszerzającej jak i zawężającej.

W związku z powyższym wskazać należy, że jedną z przesłanek, które łącznie należy spełnić aby skorzystać ze zwolnienia, o którym mowa w ww. art. 21 ust. 1 pkt 43 cyt. ustawy, jest liczba wynajmowanych pokoi w budynkach mieszkalnych położonych na terenach wiejskich w gospodarstwie rolnym, która nie może przekroczyć pięciu na jedno gospodarstwo.

Zgodnie z art. 2 ust. 4 ww. ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o gospodarstwie rolnym, oznacza to gospodarstwo rolne w rozumieniu przepisów ustawy o podatku rolnym.

Stosownie do art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym (tekst jedn.: Dz. U. z 2016 r. poz. 617 z późn. zm.), za gospodarstwo rolne uważa się obszar gruntów, o których mowa w art. 1 (sklasyfikowanych w ewidencji gruntów i budynków jako użytki rolne, z wyjątkiem gruntów zajętych na prowadzenie działalności gospodarczej innej niż działalność rolnicza) o łącznej powierzchni przekraczającej 1 ha lub 1 ha przeliczeniowy, stanowiących własność lub znajdujących się w posiadaniu osoby fizycznej, osoby prawnej albo jednostki organizacyjnej, w tym spółki, nieposiadającej osobowości prawnej.

Ponieważ ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera legalnej definicji pojęć "pokoje gościnne", czy "sypialnia" przyjmuje się więc, za wykładnią językową, że "pokój", to część domu, mieszkania, hotelu, biura itp., oddzielona ścianami od innych pomieszczeń, niewyposażona w kuchenkę i urządzenia sanitarne, natomiast "gościnny", oznacza m.in. zawsze dostępny dla gości, przeznaczony dla gości, związany z wizytą osoby zaproszonej. "Sypialnię" stanowi natomiast pokój przeznaczony do spania.

Z powyższego wynika, że nie można utożsamiać pojęcia "pokoju gościnnego" z "sypialnią", czyli pokojem przeznaczonym do spania - jak czyni to Wnioskodawczyni. Definicja pokoju gościnnego jest w tym względzie pojęciem szerszym, aniżeli definicja sypialni. Różne są przy tym skutki podatkowe wynajmu takich pomieszczeń. Jako "pokój gościnny" należy bowiem uznać wszelkie pomieszczenia dostępne dla gości, niewyposażone w kuchenkę i urządzenia sanitarne, a nie tylko pomieszczenia udostępnione gościom do spania. Pokojem gościnnym jest więc zarówno sypialnia, jak i pokój przeznaczony do wypoczynku dziennego.

Z treści złożonego wniosku wynika m.in., że Wnioskodawczyni posiada gospodarstwo rolne o powierzchni powyżej 1 ha. Jest zatrudniona na etacie, a ponadto prowadzi działalność gospodarczą na podstawie wpisu do CEIDG, z której opłaca podatek dochodowy na zasadach ogólnych. Na dzień sporządzenia wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej działalność jest zawieszona. Obecnie głównym profilem jej działalności jest wynajem pokoi gościnnych w gospodarstwie. Jak twierdzi Wnioskodawczyni, gospodarstwo to spełnia definicję gospodarstwa rolnego zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy o podatku rolnym. Na terenie ww. gospodarstwa znajdują się m.in. trzy budynki mieszkalne. Są one własnością Wnioskodawczyni i jej męża. W dwóch z tych budynków Wnioskodawczyni wynajmuję pokoje gościnne, których łączna liczba nie przekracza pięciu. Obecnie dochody uzyskiwane w ten sposób są traktowane jako dochody z działalności gospodarczej i rozliczane na zasadach ogólnych.

Wnioskodawczyni wskazuje, że domy, w których znajdują się pokoje, które przeznaczyła na wynajem, są budynkami mieszkalnymi jednorodzinnymi, mają nadane odrębne numery. Wnioskodawczyni posiada decyzję administracyjną dopuszczającą je do użytkowania. Domy wybudowane były na podstawie decyzji zatwierdzającej projekt budowlany i pozwolenia na budowę wydanego na Wnioskodawczynię i na jej męża łącznie. Budynki usytuowane są w pobliżu siebie w obrębie jednego, gospodarstwa, a liczba pokoi, które Wnioskodawczyni przeznaczyła na wynajem nie przekracza pięciu.

Mając powyższe na względzie, stwierdzić należy, że o ile w istocie:

* podlegające wynajmowi budynki, o których mowa we wniosku stanowią budynki mieszkalne w rozumieniu odrębnych przepisów niebędących przepisami prawa podatkowego, a więc nie podlegających ocenie przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (t.j. budynki te wybudowane i zgłoszone zostały w urzędzie gminy jako budynki mieszkalne),

* budynki te zostały wybudowane na terenie wiejskim, tj. na gruntach stanowiących jedno gospodarstwo rolne, będące własnością Wnioskodawczyni i jej męża,

* liczba wszystkich pokoi gościnnych, w obu budynkach oddanych w najem nie przekracza 5,

* wynajem jest prowadzony na rzecz osób przebywających na wypoczynku,

to przychód uzyskany z wynajmu tych pokoi gościnnych, będzie korzystał ze zwolnienia od opodatkowania określonego w art. 21 ust. 1 pkt 43 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zauważyć przy tym należy, iż sam fakt zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej, dokonany na podstawie przepisów ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (tekst jedn.: Dz. U. z 2016 r. poz. 1829), nie wyklucza konieczności opodatkowania dochodów w ramach źródła przychodów jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza, o ile przychody zostaną uzyskane w warunkach określonych art. 5a pkt 6 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej oznacza to działalność zarobkową:

- prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

W świetle powyższego zaznaczyć należy, iż jeżeli, którykolwiek z warunków zwolnienia od opodatkowania uzyskanych przez Wnioskodawczynię dochodów z najmu pokoi gościnnych określony w art. 21 ust. 1 pkt 43 ww. ustawy, nie zostanie spełniony, to uzyskane z tego najmu przychody (dochody) należy opodatkować stosownie do wybranej przez Wnioskodawczynię metody opodatkowanie dochodów z prowadzonej działalności gospodarczej.

Jednocześnie nadmienić należy, że w kontekście zadanego pytania oraz własnego stanowiska Wnioskodawczyni w sprawie, wyznaczających zakres rozpatrzenia wniosku, przedmiotem niniejszego rozstrzygnięcia była wyłącznie kwestia dot. możliwości zwolnienia od opodatkowania przychodów uzyskanych w związku z wynajmem pokoi gościnnych w budynkach mieszkalnych położonych na terenie wiejskim w gospodarstwie rolnym, osobom przebywającym na wypoczynku. Nie była natomiast przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej ocena tej części stanowiska Wnioskodawczyni, która odnosiła się do obowiązku lub jego braku rejestrowania działalności gospodarczej przez uprawnione do tego organy. Jak również nie była przedmiotem niniejszej interpretacji ocena okoliczności zaistniałych w sprawie (dot.m.in. uznania budynków za mieszkalne, czy ustalenia liczby pokoi gościnnych oddanych w najem), ani też ocena prawidłowości postrzegania przez organy niebędące organami uprawnionymi do wydawania interpretacji indywidualnej, prawnopodatkowej kwalifikacji uzyskiwanych przez Wnioskodawczynię dochodów. Powyższe informacje przyjęto jako niepodlegający weryfikacji element opisu stanu faktycznego sprawy.

Końcowo zaznaczyć należy, że tut. Organ wydając interpretacje w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej jest związany wyłącznie opisem stanu faktycznego przedstawionym przez Wnioskodawczynię i jej stanowiskiem, tym samym Organ nie dokonuje weryfikacji prawidłowości okoliczności faktycznych podanych we wniosku, przyjmując je jako element opisu stanu faktycznego.

Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego, kontroli podatkowej lub postępowania kontrolnego organu kontroli celno-skarbowej. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku ww. postępowań okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Jeżeli przedstawiony we wniosku stan faktyczny będzie się różnił od zdarzenia występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawczyni w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego zdarzenia.

Mając powyższe na względzie, z ww. zastrzeżeniami, stanowisko Wnioskodawczyni, uznano za prawidłowe.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawczynię w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Karków, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2016 r. poz. 718, z późn. zm.), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skargę na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.