0111-KDIB1-1.4011.4.2020.2.MF - 5% stawka PIT dla dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2019 r. poz. 900 z późn. zm.) oraz art. 15zzs ust. 7 ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz. U. z 2020 r. poz. 374, z późn. zm.) - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 29 stycznia 2020 r. (data wpływu 29 stycznia 2020 r.), uzupełnionym 2 kwietnia 2020 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie ustalenia, czy wykonywane Usługi programistyczne mogą zostać zakwalifikowane jako działalność badawczo-rozwojowa, zgodnie z definicją zawartą w art. 5a pkt 38 ustawy PIT, oraz czy oprogramowanie wytwarzane w ramach wykonywanych Usług programistycznych, może zostać uznane za kwalifikowane prawo własności intelektualnej zgodnie z art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy PIT, a tym samym uzyskane z jego sprzedaży dochody mogą być opodatkowane stawką 5% zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy PIT - jest prawidłowe.

W dniu 29 stycznia 2020 r. wpłynął do tut. Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie ustalenia, czy wykonywane Usługi programistyczne mogą zostać zakwalifikowane jako działalność badawczo-rozwojowa, zgodnie z definicją zawartą w art. 5a pkt 38 ustawy PIT, oraz czy oprogramowanie wytwarzane w ramach wykonywanych Usług programistycznych, może zostać uznane za kwalifikowane prawo własności intelektualnej zgodnie z art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy PIT, a tym samym uzyskane z jego sprzedaży dochody mogą być opodatkowane stawką 5% zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy PIT.

Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z 24 marca 2020 r., Znak: 0111-KDIB1-1.4011.4.2020.1.MF wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło 2 kwietnia 2020 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest podatnikiem, o którym mowa w art. 3 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: "ustawa PIT"), podlegającym nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce. Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą. Wybraną przez Wnioskodawcę formą opodatkowania jest podatek liniowy w wysokości 19%. Przeważającą działalność gospodarczą Wnioskodawcy stanowi Działalność związana z oprogramowaniem (PKD 62.01 Z). Zasadniczym przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest wytwarzanie oprogramowania na rzecz C. (dalej: "Zleceniodawca") w zakresie obsługi studiów przez uczelnie wyższe, na podstawie umowy zawartej w maju 2019 r. Wnioskodawca w celu wytworzenia oprogramowania wykonuje następujące czynności:

* projektowanie sposobów uzyskania funkcjonalności określonych przez Zleceniodawcę,

* pisanie kodu źródłowego przy pomocy języka programowania (np. JavaScript),

* ulepszanie lub rozszerzanie funkcjonalności, mających na celu poprawę wydajności działania oprogramowania, dalej określane łącznie jako "Usługi programistyczne".

Wnioskodawca samodzielnie dobiera narzędzia do wykonywania Usług programistycznych w zakresie sprzętu, systemu operacyjnego, środowiska programistycznego. Zlecane Wnioskodawcy Usługi programistyczne nie są wykonywane pod bezpośrednim kierownictwem Zleceniodawcy. Ponadto, Zleceniodawca nie narzuca sposobu wykonywania określonych zadań w ramach świadczonych przez Wnioskodawcę Usług programistycznych. W ramach nabywanych Usług programistycznych przez Zleceniodawcę, Zleceniodawca oczekuje od Wnioskodawcy zaprogramowania określonych funkcjonalności, jednakże sposoby dojścia do ich wykonania są indywidualnie opracowywane przez Wnioskodawcę w drodze kreatywnego myślenia. Wnioskodawca świadczy usługi w siedzibie swojej działalności gospodarczej oraz w innych miejscach na zasadzie pracy zdalnej. Wnioskodawca, jako wykonujący Usługi programistyczne na rzecz Zleceniodawcy, ponosi ryzyko gospodarcze związane z prowadzoną działalnością gospodarczą.

W uzupełnieniu wniosku, ujętym w piśmie z 2 kwietnia 2020 r. Wnioskodawca informuje, że:

a. Wnioskodawca tworzy oprogramowanie, które jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów, podlega ochronie jak utwór literacki w myśl art. 74 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych z dnia 4 lutego 1994 r. (Dz. U. z 2019 r. poz. 1231 z późn. zm.), dalej: "ustawa o prawie autorskim i prawach pokrewnych". W związku z realizacją Usług programistycznych na rzecz C. (dalej: "Zleceniodawca") Wnioskodawca dokonuje bowiem pisania kodu źródłowego, projektowania i implementacji graficznych interfejsów, które stanowią funkcjonalnie nierozerwalne części oprogramowania.

b. Wnioskodawca w ramach świadczenia Usług programistycznych tworzy unikalny kod źródłowy, który nie był przez niego wykorzystywany w jego dotychczasowej działalności. Jednocześnie działania wykonywane w ramach Usług programistycznych, wymagają od Wnioskodawcy kreatywnych procesów myślowych, a nie działań mechanicznych czy obliczeniowych. Zleceniodawca oczekuje od Wnioskodawcy wykonania określonych funkcjonalności oprogramowania, których efekt końcowy jest określony, natomiast sposób działania jest wynikiem twórczej pracy Wnioskodawcy pomimo korzystania z istniejących metod informatycznych i języków programowania (np. (...)). Tym samym, Usługi programistyczne świadczone przez Wnioskodawcę nie mają charakteru rutynowego i powtarzalnego, a zatem spełniają przesłankę twórczości. Ponadto, Wnioskodawca świadczy Usługi programistyczne w sposób systematyczny i ciągły, tj. od poniedziałku do piątku, średnio 8 h dziennie. Usługi programistyczne są więc świadczone w sposób uporządkowany, według ustalonego harmonogramu. Wnioskodawca podczas świadczenia Usług programistycznych rozwija swoją wiedzę specjalistyczną, którą będzie mógł wykorzystać w bieżącym lub przyszłym projekcie w zakresie implementacji nowych rozwiązań oraz tworzenia zmienionych lub usprawnionych usług.

c. Wnioskodawca w ramach świadczonych Usług programistycznych tworzy unikatowe oprogramowanie, które dotychczas nie występowało w jego praktyce gospodarczej. Innowacyjność oprogramowania polega na stosowaniu nowych funkcjonalności oprogramowania, które nie są i do tej pory nie były stosowane przez Wnioskodawcę w jego działalności.

d. Tworzenie poszczególnych funkcjonalności oprogramowania wymaga każdorazowo od Wnioskodawcy indywidualnego podejścia i stworzenia unikalnego kodu źródłowego. Sposób działania jest wynikiem kreatywnego myślenia Wnioskodawcy, który opracowuje daną funkcjonalność oprogramowania poprzez napisanie odpowiedniej kombinacji kodu źródłowego. Tym samym Wnioskodawca nie dokonuje kopiowania czy też powielania istniejącego wcześniej kodu źródłowego, gdyż kod ten każdorazowo stanowi twórczą kombinację, która pozwoli na osiągnięcie oczekiwanych efektów końcowych, funkcji i możliwości tworzonego oprogramowania.

e. Wnioskodawca tworzy oprogramowanie, które będzie służyło do zarządzania uczelniami wyższymi tj. tworzenia planów zajęć, obsługi wydarzeń na uczelniach, rezerwacji sal wykładowych itp. Proces tworzenia funkcjonalności oprogramowania wymaga każdorazowo przeprowadzenia kreatywnego procesu myślowego w celu stworzenia nowego, innowacyjnego kodu, który pozwoli określoną funkcjonalność uzyskać. Tym samym działalność nie ma odtwórczego charakteru, gdyż podejmowane w ramach niej czynności są różne od tych, które funkcjonowały dotychczas w praktyce gospodarczej Wnioskodawcy, a zatem mają charakter unikatowy w skali Wnioskodawcy.

f. Wnioskodawca na bieżąco prowadzi odrębną ewidencję na podstawie art. 30cb ustawy PIT w arkuszu kalkulacyjnym zapewniającą wyodrębnienie poszczególnych autorskich praw oraz ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów oraz dochodu (straty) przypadających na każde z takich praw, począwszy od maja 2019 r.

g. Wnioskodawca prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów.

h. Wnioskodawca prowadzi na bieżąco odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów szczegółową ewidencję na podstawie art. 30cb ust. 2 ustawy PIT w arkuszu kalkulacyjnym, która zawiera informacje zawarte w art. 30cb ust. 1 ustawy PIT, a tym samym zapewnia wyodrębnienie poszczególnych autorskich praw oraz ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów oraz dochodu (straty) przypadających na każde z takich praw.

i. Wnioskodawca otrzymuje wynagrodzenie na podstawie wystawianych faktur VAT, których kwoty, zgodnie z umową ustalane są jako iloczyn godzin Usług programistycznych w danym okresie rozliczeniowym i stawki godzinowej. Wynagrodzenie z tytułu Usług programistycznych obejmuje przenoszenie na Zleceniodawcę praw majątkowych do tworzonego oprogramowania jako utworu, podlegającego ochronie prawnej jako autorskie prawo majątkowe do programu komputerowego w rozumieniu art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Tym samym, Wnioskodawca przenosi na Zleceniodawcę całość majątkowych praw autorskich do oprogramowania wytwarzanego w ramach Usług programistycznych i otrzymuje wynagrodzenie z tego tytułu.

j. Wnioskodawcy osiąga dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej o którym mowa w art. 30ca ust. 7 pkt 3 ustawy o PIT, tj. uwzględniony w cenie sprzedaży Usług programistycznych.

k. Wnioskodawca bezpośrednio wytwarza oprogramowanie, tzn. tworzy określony kod źródłowy od podstaw, którego efekty zapewnią stworzenie odrębnych, nowych funkcjonalności programu, a następnie przenosi wyłączne autorskie prawa majątkowe do wytworzonego oprogramowania odpłatnie na rzecz Zleceniodawcy. Dodatkowo Wnioskodawca rozwija i ulepsza istniejące funkcjonalności, którym nadaje innowacyjny charakter, a zatem znacząco ingeruje w ich dotychczasowy kształt, formę poprzez zastosowanie unikalnych rozwiązań w wyniku kreatywnego myślenia.

I. Wnioskodawca jest właścicielem rozwiniętej/ulepszonej części oprogramowania a następnie przenosi wyłączne autorskie prawa majątkowe do wytworzonego oprogramowania odpłatnie na rzecz Zleceniodawcy.

m. Wnioskodawca chciałby zastosować preferencyjną stawkę opodatkowania wynoszącą 5% uzyskanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej od maja 2019 r., czyli po raz pierwszy w zeznaniu rocznym za 2019 rok.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym uznaje, że przedstawione w ramach stanu faktycznego/zdarzenia wykonywane Usługi programistyczne mogą zostać zakwalifikowana jako działalność badawczo-rozwojowa, zgodnie z definicją zawartą w art. 5a pkt 38 ustawy PIT?

2. Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, w świetle, którego oprogramowanie wytwarzane w ramach wykonywanych Usług programistycznych, o których mowa w pytaniu 1, może zostać uznane za kwalifikowane prawo własności intelektualnej zgodnie z art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy PIT, a tym samym uzyskane z jego sprzedaży dochody mogą być opodatkowane stawką 5% zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy PIT?

3. Zdaniem Wnioskodawcy, przedstawione w ramach stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego Usługi programistyczne mogą zostać zakwalifikowane jako działalność badawczo-rozwojowa, zgodnie z definicją zawartą w art. 5a pkt 38 ustawy PIT.

4. Zdaniem Wnioskodawcy należy uznać, ze oprogramowanie komputerowe będące wynikiem Usług programistycznych uznanych za prace badawczo-rozwojowe może zostać uznane za kwalifikowane prawo własności intelektualnej w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy PIT, a dochody uzyskiwane z jego tytułu mogą być opodatkowane stawką 5% zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy PIT.

Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1

Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy PIT działalność badawczo-rozwojowa (dalej: "działalność B+R") oznacza "działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań". Tym samym, w celu uznania działalności podatnika za działalność B+R wystarczy, aby podatnik prowadził badania naukowe lub prace rozwojowe. Pozostałe kryteria: tj. (i) twórczość, (ii) systematyczność oraz (iii) zwiększenie zasobów wiedzy oraz wykorzystanie zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań, muszą być spełnione kumulatywnie, aby uznać daną działalność za działalność B+R. Stosownie do treści art. 5a pkt 40 ustawy o PIT sformułowanie - prace rozwojowe - oznacza prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy prawo o szkolnictwie wyższym i nauce z dnia 20 lipca 2018 r. (Dz. U. z 2020 r. poz. 85 z późn. zm.) czyli: "działalność obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług - z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń". Wnioskodawca w ramach świadczenia Usług programistycznych tworzy unikalny kod źródłowy, który nie był przez niego wykorzystywany w jego dotychczasowej działalności. Jednocześnie działania wykonywane w ramach Usług programistycznych, wymagają od Wnioskodawcy kreatywnych procesów myślowych, a nie działań mechanicznych czy obliczeniowych. Zleceniodawca oczekuje od Wnioskodawcy wykonania określonych funkcjonalności oprogramowania, których efekt końcowy jest określony, natomiast sposób działania jest wynikiem twórczej pracy Wnioskodawcy pomimo korzystania z istniejących metod informatycznych i języków programowania (np. (...)). Tworzenie poszczególnych funkcjonalności oprogramowania wymaga każdorazowo indywidualnego podejścia i stworzenia unikalnego kodu źródłowego. Tym samym, Usługi programistyczne świadczone przez Wnioskodawcę nie mają charakteru rutynowego i powtarzalnego, a zatem spełniają przesłankę twórczości. Ponadto, Wnioskodawca świadczy Usługi programistyczne w sposób systematyczny i ciągły, tj. od poniedziałku do piątku, średnio 8 h dziennie. Usługi programistyczne są więc świadczone w sposób uporządkowany, według ustalonego harmonogramu. Wnioskodawca podczas świadczenia Usług programistycznych rozwija swoją wiedzę specjalistyczną, którą będzie mógł wykorzystać w bieżącym lub przyszłym projekcie w zakresie implementacji nowych rozwiązań oraz tworzenia zmienionych lub usprawnionych usług. Mając na uwadze powyższe, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że wykonywane przez niego działania w ramach świadczenia Usług programistycznych stanowią działalność B+R, o której mowa w art. 5a pkt 38 ustawy PIT.

Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2

Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym. Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy PIT "podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania". Kwalifikowane IP to prawo własności intelektualnej spełniające łącznie trzy warunki:

W myśl art. 30ca ust. 2 ustawy PIT kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

8. autorskie prawo do programu komputerowego - podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Oprogramowanie, jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów, podlega ochronie jak utwór literacki w myśl art. 74 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych z dnia 4 lutego 1994 r. (Dz. U. z 2019 r" poz. 1231 z późn. zm.), dalej: "ustawa o prawie autorskim i prawach pokrewnych". Zgodnie z art. 74 ust. 2 powołanej ustawy, ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady, będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, nie podlegają ochronie. Zgodnie z Objaśnieniami podatkowymi z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczącymi preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej - IP BOX - "część chronioną prawem (formę (ekspresji) utworu) jest w szczególności kombinacja komend adresowanych do komputera w formie kodu źródłowego i kodu wynikowego". W przedmiotowej sprawie, w związku z realizacją Usług programistycznych na rzecz Zleceniodawcy w wyniku pisania kodu źródłowego, optymalizacji istniejącego kodu źródłowego, projektowania i implementacji graficznych interfejsów zdaniem Wnioskodawcy, mając na uwadze powyższe, dochodzi do powstania autorskiego prawa do programu komputerowego. Wnioskodawca dokonuje zapisu instrukcji, przeznaczonych do wykonywania bezpośrednio w komputerze czynności w celu stworzenia określnych funkcjonalności oprogramowania przy pomocy algorytmu języka programowania (np. JavaScript). Program komputerowy obejmuje jego funkcjonalne części składowe, takie jak: kod źródłowy i interfejs. Interfejs bowiem jako funkcjonalnie nierozerwalna część programu komputerowego, podlega tożsamej ochronie jak program komputerowy zgodnie z art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, a zatem może również stanowić kwalifikowane prawo własności intelektualnej. Tym samym, autorskie prawo do programu komputerowego należy uwzględnić w szerokim rozumieniu (funkcjonalnie) - jako oprogramowanie - w katalogu kwalifikowanych praw własności intelektualnej zgodnie z art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy PIT. Wnioskodawca otrzymuje wynagrodzenie na podstawie wystawianych faktur VAT, których kwoty, zgodnie z umową ustalane są jako iloczyn godzin Usług programistycznych w danym okresie rozliczeniowym i stawki godzinowej. Wynagrodzenie z tytułu Usług programistycznych obejmuje przenoszenie na Zleceniodawcę praw majątkowych do tworzonego oprogramowania jako utworu, podlegającego ochronie prawnej jako autorskie prawo majątkowe do programu komputerowego w rozumieniu art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Tym samym, Wnioskodawca przenosi na Zleceniodawcę całość majątkowych praw autorskich do oprogramowania wytwarzanego w ramach Usług programistycznych i otrzymuje wynagrodzenie z tego tytułu. W ocenie Wnioskodawcy, osiąga on zatem kwalifikowany dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, o którym mowa w art. 30ca ust. 7 pkt 3 ustawy o PIT, tj. uwzględniony w cenie sprzedaży Usług programistycznych. Wnioskodawca prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów, a w związku z tym wymagane informacje są przez niego wykazywane w odrębnej ewidencji prowadzonej na podstawie art. 30cb ust. 2 ustawy PIT. Wnioskodawca realizuje obowiązek bieżącego i prawidłowego wyodrębniania przychodów i kosztów zgodnie z art. 30cb ust. 1 ustawy PIT, dotyczących kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w arkuszu kalkulacyjnym. Wnioskodawca chce skorzystać z przedmiotowej preferencji do dochodów osiągniętych za 2019 r. po zakończeniu roku podatkowego w zeznaniu rocznym. Mając na uwadze powyższe, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że wytwarzane oprogramowanie w ramach Usług programistycznych może być uznane za kwalifikowane IP w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy PIT, z uwagi na fakt, że jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac B+R, a tym samym uzyskane z jego sprzedaży dochody mogą być opodatkowane stawką 5% zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy PIT. Stanowisko analogiczne do przedstawionego przez Wnioskodawcę zostało potwierdzone w interpretacjach indywidualnych przepisów prawa podatkowego, w tym między innymi w: - Interpretacji indywidualnej z dnia 17 stycznia 2020 r., Znak: 0115-KDIT2-1.4011.468.2019.3.MK, w której Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdził, że "uzyskany przez Wnioskodawcę dochód z tytułu odpłatnego przeniesienia na zleceniodawcę praw autorskich do wytwarzanego programu komputerowego - autorskiego oprogramowania, które stanowi utwór prawnie chroniony i zostało wytworzone w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, kwalifikuje się do dochodów z kwalifikowanego IP w rozumieniu art. 30ca ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. To oznacza, że Wnioskodawca może skorzystać z preferencyjnego opodatkowania dochodów z tego tytułu wg stawki 5%"; - Interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 15 stycznia 2020 r., Znak: 0115-KDIT1.4011.57.2019.2.JG, w której czytamy: "w związku z tym, że w Polsce oprogramowanie - definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów - podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych"; - Interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 8 stycznia 2020 r., Znak: 0113-KDIPT2-3.4011.570.2019.2.IR, w której Organ stwierdził: "gdy Wnioskodawca rozwija/ulepsza w ramach działalności badawczo-rozwojowej oprogramowanie komputerowe na podstawie zawartej umowy ze Zleceniodawcą i tworzony jest utwór prawnie chroniony, którego właścicielem jest Wnioskodawca, a następnie przenosi On wyłączne autorskie prawa majątkowe do utworu odpłatnie na rzecz Zleceniodawcy, to Wnioskodawca osiąga dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, który podlega opodatkowaniu wg stawki 5%"; - Interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 14 stycznia 2020 r., Znak: 0113-KDIPT2-1.4011.549.2019.2.AP: "działalność Wnioskodawcy dotyczy tworzenia ulepszania i modyfikacji programów komputerowych lub ich części. Wnioskodawca w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej na rzecz danego przedsiębiorstwa opracowuje nowe i ulepsza istniejące już funkcjonalności i czyni to z wykorzystaniem aktualnie posiadanej wiedzy i umiejętności, ale nie tworzy innowacyjnych rozwiązań w skali światowej. Opracowane nowe lub ulepszone produkty (oprogramowanie lub jego części) jest oprogramowaniem, które jest różne od tego, które funkcjonowało dotychczas w praktyce gospodarczej Podmiotu, na rzecz którego Wnioskodawca świadczy i bez wątpienia jest ono różne od rozwiązań już funkcjonujących w ramach danego przedsiębiorstwa. (...) Przedstawione we wniosku działania, spełniają definicję działalności badawczo-rozwojowej, w rozumieniu art. 5a pkt 38-40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż są podejmowane w sposób systematyczny, mają twórczy charakter, podejmowane są w celu zwiększana zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Ponadto, Wnioskodawca opracowuje nowe lub ulepszone produkty niewystępujące dotychczas w praktyce gospodarczej Wnioskodawcy".

Podsumowanie

Mając na uwadze przytoczone przepisy oraz stanowiska organów podatkowych zdaniem Wnioskodawcy Usługi programistyczne, stanowią działalność B+R zdefiniowaną w art. 5a pkt 38 oraz prowadzą do wytworzenia prawa autorskiego do programu komputerowego w myśl art. 30ca ust. 2 pkt 8. Tym samym w wyniku sprzedaży przedmiotowych praw na rzecz Zleceniodawcy, Wnioskodawca uzyskuje dochody z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, o których mowa w art. 30ca ust. 7 pkt 3 ustawy PIT, a zatem jest uprawiony do opodatkowania ich stawką 5% zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy PIT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2019 r. poz. 1387 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo-rozwojowej - oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Definicje badań naukowych i prac rozwojowych zostały zawarte w art. 5a pkt 39 i 40 powoływanej ustawy.

I tak, w myśl art. 5a pkt 39 ww. ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych - oznacza to:

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że oznaczają one prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2020 r. poz. 85), badania naukowe są działalnością obejmującą:

Stosownie do art. 4 ust. 3 ww. ustawy, prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Zatem, z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii i działalności gospodarczej oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszania istniejących produktów/usług oraz procesów i technologii produkcji.

Ustawodawca wprowadził definicję działalności badawczo-rozwojowej w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którą (jak już wyżej wskazano) przez działalność badawczo-rozwojową, należy rozumieć działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Z ustawowej definicji wynika zatem, że taka działalność musi mieć charakter twórczy. Posłużenie się tym sformułowaniem wskazuje, że działalność badawczo-rozwojowa to taka aktywność, która nastawiona jest na tworzenie nowych i oryginalnych rozwiązań, często o charakterze unikatowym, które nie mają odtwórczego charakteru. Po drugie, z art. 5a pkt 38 ww. ustawy wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi być podejmowana w systematyczny sposób. Najbardziej właściwą definicją systematyczności prowadzenia działalności B+R jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Z powyższego wynika, że spełnienie kryterium "systematyczności" danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona, ani też od istnienia planu, co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. Nie ma również wymogu ciągłego lub długotrwałego prowadzenia działalności przez podatnika, by uznać daną działalność za działalność spełniającą kryterium systematyczności, albo też by podatnik musiał planować tego rodzaju działalność na przyszłość. Podobnie, nie ma wymogu, aby podatnik otworzył działalność na przykład na okres trzech miesięcy lub nawet jednego miesiąca, lub jednego tygodnia, lub jednego dnia w celu przeprowadzenia określonego projektu badawczo-rozwojowego, jeżeli takie działania są uzasadnione charakterem i planowanym rezultatem działalności badawczo-rozwojowej. W każdym z powyższych przypadków zostanie bowiem spełnione kryterium systematyczności działalności prowadzonej przez podatnika. Po trzecie, taka działalność musi mieć określony cel, tj. powinna być nakierowana na zwiększenie zasobów wiedzy oraz ich wykorzystanie do tworzenia nowych zastosowań.

Kluczowe, jest zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności, tj.:

* badania naukowe (zdefiniowane w art. 5a pkt 39 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych) oraz

* prace rozwojowe (o których mowa w art. 5a pkt 40 ww. ustawy).

Należy zwrócić uwagę na podkreślone wyłączenie zawarte w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, mogące odnosić się do wielu przejawów aktywności podatnika. Zastrzeżenie zostało wprowadzone w celu wyeliminowania z zakresu ulgi na działalność badawczo-rozwojową tych przejawów aktywności podatnika, które pomimo ulepszenia istniejących usług oraz innych operacji w toku z uwagi na swoją cykliczność (okresowość) oraz brak innowacyjnego charakteru (rutynowość) nie mogą stanowić prac rozwojowych.

W dniu 1 stycznia 2019 r. weszła w życie ustawa z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r. poz. 2193 z późn. zm.). Ustawa ta wprowadziła do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych korzystne rozwiązanie podatkowe dla przedsiębiorców, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej (tzw. IP BOX, Innovation Box).

W uzasadnieniu do projektu powyższej ustawy, wskazano, że proponowane w projekcie ustawy rozwiązanie polega na preferencyjnym opodatkowaniu 5% stawką podatkową dochodów uzyskiwanych przez podatnika z praw własności intelektualnej, których podatnik jest właścicielem, współwłaścicielem, użytkownikiem lub posiada prawa do korzystania z nich na podstawie umowy licencyjnej i, które są chronione na podstawie obowiązującego prawa krajowego lub międzynarodowego przez m.in. patent, dodatkowe prawo ochronne na wzór użytkowy czy prawo z rejestracji wzoru przemysłowego, zwane dalej "kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej".

Dochodem kwalifikującym się do ulgi Innovation Box jest dochód uzyskany z tytułu należności/opłat licencyjnych lub innych należności związanych z wykorzystywaniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jak również, co istotne, dochód z tego aktywa uwzględniony w cenie sprzedaży lub usługi określany na zasadzie ceny rynkowej.

Warunkiem koniecznym dla skorzystania z projektowanej preferencji jest wymóg prowadzenia przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej bezpośrednio związanej z wytworzeniem, komercjalizacją, rozwojem lub ulepszeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, co stanowi wyraz realizacji zasady nexus. (...)

Podatnik, który będzie chciał skorzystać z projektowanej preferencji, będzie zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję rachunkową w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z praw IP powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy, kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

8. autorskie prawo do programu komputerowego - podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Zatem, powyższe regulacje polegają na preferencyjnym opodatkowaniu 5% stawką podatkową dochodów uzyskiwanych przez podatnika z praw własności intelektualnej, które są chronione na podstawie obowiązującego prawa krajowego lub międzynarodowego przez m.in. patent, dodatkowe prawo ochronne na wzór użytkowy czy autorskie prawo do programu komputerowego, zwane "kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej".

Podstawę opodatkowania w myśl art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym.

Stosownie z kolei do treści art. 30ca ust. 4 ww. ustawy, wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

(a+b)*1,3/ a+b+c+d

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

Do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami (art. 30ca ust. 5 ww. ustawy).

Z powyżej powołanych przepisów wynika, że kwalifikowane prawo własności intelektualnej to prawo własności spełniające łącznie trzy warunki:

* zostało wytworzone, rozwinięte lub ulepszone przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej;

* należy do jednej z kategorii wymienionych w katalogu w art. 30ca ust. 2 ustawy;

* podlega ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw.

Zgodnie z art. 30ca ust. 7 powołanej ustawy, dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

Z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej mamy do czynienia wówczas, gdy jest to prawo wskazane przez ustawodawcę w art. 30ca ust. 2 pkt 1-8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska.

Autorskie prawo do programu komputerowego objęte jest ochroną na mocy art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1231 z późn. zm.).

Zgodnie z art. 74 ust. 2 ww. ustawy, ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, nie podlegają ochronie.

W związku z tym, że w Polsce oprogramowanie - definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów - podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane prawo własności intelektualnej w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Podatnik, który chce skorzystać z ww. preferencji jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję rachunkową w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

Zgodnie z art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

Stosownie do treści art. 30cb ust. 2 ww. ustawy, podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji. W myśl art. 30cb ust. 3 powołanej ustawy, w przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Odrębna od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencja - zgodnie z art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - ma zatem na celu obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, a także monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych. Wskazana ewidencja jest bardzo ważna, ponieważ jej prowadzenie w sposób niezapewniający osiągnięcie ww. celów, spowoduje po stronie podatnika obowiązek zapłaty podatku dochodowego wg skali bądź podatkiem liniowym.

Mając powyższe na uwadze, stwierdzić należy, że prowadzona przez Wnioskodawcę działalność w ramach, której wytwarza kwalifikowane IP spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej, o której mowa w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Ponadto dochód z odpłatnego zbycia kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, tj. autorskiego prawa do programu komputerowego, które stanowi utwór prawnie chroniony i zostało wytworzone w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, kwalifikuje się do dochodów z kwalifikowanego IP w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Dodatkowo Wnioskodawca prowadzi odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję zgodnie z wymogami art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z powyższym, skoro jak wynika z opisu zdarzenia przyszłego oraz stanu faktycznego Wnioskodawca wytwarza oprogramowania stanowiące utwory podlegające ochronie prawnej z art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych i przenosi na klienta, w ramach zawartej umowy, całość autorskich praw majątkowych do wytworzonych przez siebie programów komputerowych, za co otrzymuje wynagrodzenie, będzie uprawniony do skorzystania z preferencyjnego opodatkowania dochodu uzyskiwanego z tytułu przenoszenia autorskich praw majątkowych do tworzonego przez Wnioskodawcę oprogramowania według stawki 5%.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Końcowo Organ zauważa, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b Ordynacji podatkowej jest sam przepis prawa. Wszelkie niezbędne działania w celu dokładnego wyjaśnienia stanu faktycznego oraz załatwienia sprawy, organy podatkowe podejmują w toku postępowania podatkowego. Podstawowym narzędziem realizacji tej zasady jest postępowanie dowodowe, które nie jest prowadzone w ramach postępowania w sprawie wydania interpretacji indywidualnej. Jeżeli zatem przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe różnić się będzie od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Bieg powyższego terminu nie rozpoczyna się do dnia zakończenia okresu stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii ogłoszonego z powodu COVID (art. 15zzs ust. 1 ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz. U. z 2020 r. poz. 374 z późn. zm.).

Jednocześnie, stosownie do art. 15zzs ust. 7 ww. ustawy z dnia 2 marca 2020 r., czynności dokonane w postępowaniach, o których mowa w ust. 1, w okresie stanu zagrożenia epidemicznego lub stanu epidemii ogłoszonego z powodu COVID są skuteczne. Tym samym, Strona może skutecznie wnieść skargę pomimo wstrzymania biegu powyższego terminu.

Zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.