0111-KDIB1-1.4011.260.2017.2.MG - Prawo do rozliczenia straty podatkowej poniesionej przez zmarłego ojca.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 28 grudnia 2017 r. (data wpływu wniosku za pośrednictwem platformy e-PUAP w tym samym dniu), uzupełnionym 12 lutego 2018 r., o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia czy Wnioskodawcy przysługuje prawo do rozliczenia straty podatkowej poniesionej przez zmarłego ojca, związanej z prowadzoną działalnością gospodarczą, którą Wnioskodawca kontynuuje - jest prawidłowe.

W dniu 28 grudnia 2017 r. do tut. Organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości rozliczenia straty podatkowej poniesionej przez zmarłego ojca, związanej z prowadzoną działalnością gospodarczą, którą Wnioskodawca kontynuuje.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z 2 lutego 2018 r., Znak: 0111-KDIB1-1.4011.260.2017.1.MG, wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło 12 lutego 2018 r.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca prowadzi własną działalność gospodarczą zarejestrowaną w CEIDG i jest czynnym podatnikiem podatku VAT. Ojciec Wnioskodawcy prowadzący uprzednio działalność gospodarczą opodatkowaną na zasadach ogólnych i będący czynnym podatnikiem podatku VAT, zmarł 2 października 2017 r. Na mocy dziedziczenia ustawowego pozostały po nim majątek odziedziczył Wnioskodawca, syn spadkodawcy, wraz ze swoją matką, żoną zmarłego spadkodawcy jako jedyni spadkobiercy. Akt poświadczenia dziedziczenia notariusz sporządził i zarejestrował 25 października 2017 r. Matka Wnioskodawcy przeniosła składniki majątku będące masą spadkową stanowiące środki trwałe, wyposażenie firmy oraz towary handlowe nabyte przez spadkodawcę w trakcie prowadzenia działalności gospodarczej wraz z prawami do umów handlowych, leasingowych na rzecz Wnioskodawcy, a Wnioskodawca na to wyraził zgodę i nabył je nieodpłatnie, bez obowiązku spłaty. Wnioskodawca przyjął powyższe składniki majątku, w celu kontynuowania działalności gospodarczej ojca. Wnioskodawca przejął również wszystkie zawarte przez ojca umowy zarówno na dostawy towarów i usług, jak również zawarł umowę o pracę z osobą świadczącą pracę na rzecz spadkodawcy, kontynuując zatrudnienie pracownika. Zakres działalności gospodarczej prowadzonej przez Wnioskodawcę jest zgodny z zakresem działalności gospodarczej prowadzonej uprzednio przez zmarłego ojca. Środki trwałe oraz wyposażenie firmy ojca, będące przedmiotem spadku, zostały przez Wnioskodawcę wprowadzone do własnej firmy z wartościami początkowymi i umorzeniem wynikającym z ewidencji firmy ojca. Wnioskodawca kontynuuje zasady ich amortyzacji. Wszystkie zakupione towary i usługi ściśle związane były i są z prowadzoną działalnością gospodarczą i służą czynnościom opodatkowanym.

Podsumowując:

* Wnioskodawca, jako spadkobierca, przejął i kontynuuje działalność zmarłego ojca za zgodą matki,

* Wnioskodawca przejął wszystkie prawa i obowiązki zmarłego ojca wynikające z prowadzonej przez niego działalności gospodarczej, w tym zobowiązania i prawa wynikające z umów handlowych, leasingowych, pracowniczych,

* koszty uzyskania przychodów w prowadzonej podatkowej księdze przychodów i rozchodów Wnioskodawca (jak i jego zmarły ojciec) ewidencjonuje metodą uproszczoną - art. 22 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Podatek dochodowy w obu przypadkach opłacany jest i był na zasadach ogólnych.

Opis sprawy został doprecyzowany w ww. piśmie z 8 lutego 2018 r.m.in. o następujące informacje:

Przez przychody należy rozumieć tylko przychody uzyskane w okresie prowadzenia przez zmarłego, przed jego śmiercią, działalności gospodarczej. Nie było przychodów uzyskanych po śmierci Spadkodawcy.

Przez koszty należy rozumieć wydatki poniesione przez zmarłego w okresie prowadzenia działalności gospodarczej i uznane przez niego za koszty uzyskania przychodu w tym okresie, oraz wydatki, do których uregulowania nie doszło przed śmiercią spadkodawcy, lecz były one należne kontrahentom lub pracownikom w związku z realizacją umów zawartych przez spadkodawcę i dotyczyły zobowiązań do dnia śmierci spadkodawcy. Dodatkowo należne dla ZUS składki za okres do dnia śmierci spadkodawcy, do których uregulowania nie doszło przed śmiercią spadkodawcy, a zostały uregulowane przez Wnioskodawcę po śmierci spadkodawcy.

Zobowiązania dot. faktur m.in. za nabyte przez spadkodawcę usługi telekomunikacyjne, usługi związane z wywozem nieczystości, wypłata wynagrodzenia pracownika za wrzesień 2017 r. oraz faktury dot. umów leasingowych użytkowanych w firmie spadkodawcy pojazdów zostały zapłacone w całości przez Wnioskodawcę już po śmierci spadkodawcy.

Wszystkie wyżej wymienione przychody i koszty dotyczące okresu styczeń - wrzesień 2017 r. zostały uwzględnione przez spadkodawcę w prowadzonych ewidencjach. W październiku nie było przychodów, spadkodawca zmarł 2 października 2017 r. W ewidencji nie zostały uwzględnione koszty dot. października 2017 r.

Wnioskujący wystąpi do Naczelnika Urzędu Skarbowego z prośbą o wydanie decyzji ustalającej wysokość dochodu/straty spadkodawcy za okres od stycznia do października 2017 r. po otrzymaniu przedmiotowej interpretacji z Krajowej Informacji Skarbowej.

Wnioskodawca wszedł w posiadanie części spadku po zmarłym ojcu, który odziedziczyła żona zmarłego, w wyniku przekazania składników majątku (towary handlowe i wyposażenie firmy) na rzecz Wnioskodawcy w formie umowy darowizny z dnia 29 grudnia 2017 r.

Jako elementy masy spadkowej zostały wykazane jedynie towary handlowe. Należności i zobowiązania, strata z działalności, oraz nadwyżka VAT nie zostały wykazane w masie spadkowej. Żona zmarłego nie zamierza korzystać z prawa do wspólnego rozliczenia wraz ze zmarłym małżonkiem na zasadzie określonej w art. 6a ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za rok 2017.

Ponadto Wnioskodawca wskazał, że ustawa o ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie reguluje kwestii sukcesji praw majątkowych przysługujących podatnikowi.

Przepisy dotyczące tej kwestii zawiera ustawa z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2016 r. poz. 380; winno być: Dz. U. z 2017 r. poz. 459 z późn. zm.). Stosownie do art. 8 § 1 ww. ustawy, każdy człowiek od chwili urodzenia ma zdolność prawną. Przepis ten wskazuje, że zdolność prawna zostaje nabyta przez człowieka od momentu urodzenia do śmierci. Osoba fizyczna z chwilą śmierci traci zdolność by być podmiotem praw i obowiązków przewidzianych w przepisach prawa oraz adresatem tych praw i obowiązków.

Zgodnie z art. 922 § 1 ustawy - Kodeks cywilny, prawa i obowiązki majątkowe zmarłego przechodzą z chwilą jego śmierci na jedną lub kilka osób stosownie do przepisów księgi czwartej Kodeksu cywilnego - Spadki. W myśl art. 922 § 2 tej ustawy, nie należą do spadku prawa i obowiązki zmarłego ściśle związane z jego osobą, jak również prawa, które z chwilą jego śmierci przechodzą na oznaczone osoby niezależne od tego, czy są one spadkobiercami.

W świetle przepisów ustawy - Kodeks cywilny spadkobiercy nabywają spadek w stanie istniejącym w chwili jego otwarcia, tj. śmierci spadkodawcy, nabycie spadku następuje automatycznie, z mocy ustawy. Przy czym, do czasu postanowienia o nabyciu spadku oraz dokonania podziału spadku majątek składający się na firmę spadkodawcy stanowi masę spadkową. Ponadto przepisy ww. ustawy wskazują, że spadkobiercy zawsze przejmują prawa i obowiązki majątkowe.

Natomiast sukcesja praw i obowiązków wynikająca z przepisów prawa podatkowego jest możliwa na podstawie i w granicach określonych przez przepisy ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.; winno być: tekst jedn.: Dz. U. z 2017 r. poz. 201 z późn. zm.).

Zgodnie z treścią art. 97 § 1 ww. ustawy spadkobiercy podatnika, z zastrzeżeniem § 2, przejmują przewidziane w przepisach prawa podatkowego majątkowe prawa i obowiązki spadkodawcy. Stosownie do art. 97 § 2 ww. ustawy jeżeli, na podstawie przepisów prawa podatkowego, spadkodawcy przysługiwały prawa o charakterze niemajątkowym, związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, uprawnienia te przechodzą na spadkobierców, pod warunkiem dalszego prowadzenia tej działalności na ich rachunek.

Z powyższego wynika, zatem że:

* wszelkie, zarówno prawa jak i obowiązki majątkowe spadkodawcy, spadkobiercy podatnika przejmują zawsze i bezwarunkowo,

* prawa o charakterze niemajątkowym przechodzą na spadkobierców, pod warunkiem dalszego prowadzenia tej działalności na ich rachunek (przy czym dotyczy to tylko uprawnień związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą).

Prawa majątkowe to te prawa, które są bezpośrednio uwarunkowane interesem ekonomicznym uprawnionego, ponadto mają swój materialny i wymierny kształt.

Do praw majątkowych należą m.in.: prawo do zwrotu podatku, odroczenia lub rozłożenia na raty zapłaty zaległości podatkowej wraz z odsetkami za zwłokę, odroczenie zapłaty podatku, prawo do nadpłaty oraz prawo do umorzenia w całości lub w części zaległości podatkowych, odsetek za zwłokę lub opłat prolongacyjnych, a także prawo do rozliczenia straty w następnych okresach rozliczeniowych. Natomiast prawa niemajątkowe obejmują m.in. prawo do złożenia korekty deklaracji, czy zeznania, prawo do złożenia odwołania, czy też skargi od decyzji.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku stan faktyczny oraz powołane przepisy prawa podatkowego Wnioskodawca uważa, że przysługuje mu prawo do rozliczenia kosztów i przychodów spadkodawcy dot. 2017 r., w ramach własnego zeznania podatkowego oraz przysługuje mu możliwość rozliczenia straty z działalności ojca w związku z działalnością gospodarczą, którą kontynuuje.

W związku z powyższym opisem zadano m.in. następujące pytanie:

Czy przysługuje Wnioskodawcy prawo do rozliczenia straty podatkowej poniesionej przez ojca za okres od 1 stycznia do 2 października 2017 r. związanej z prowadzoną działalnością gospodarczą, którą Wnioskodawca kontynuuje?

Zdaniem Wnioskodawcy, przysługuje mu prawo rozliczenia straty po zmarłym ojcu wynikającej z działalności gospodarczej za okres od 1 stycznia do 2 października 2017 r. z uwagi na kontynuowanie przez niego działalności oraz fakt, że opodatkowuje dochody z prowadzonej działalności gospodarczej w taki sam sposób jak zmarły ojciec, tj. na zasadach ogólnych. Nadwyżka kosztów nad przychodami z działalności spadkodawcy powstała w wyniku poniesionych nakładów na rzecz umów leasingowych, jak również kosztów zakupionych towarów i usług, oraz kosztów pracowniczych. Wnioskodawca przejął formalnie prawa do umów leasingowych, gdzie leasingobiorcą był spadkodawca, przejął środki trwałe, wyposażenie i towary handlowe po zmarłym ojcu i wprowadził je na stan swojej firmy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 922 § 1 i 2 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (tekst jedn.: Dz. U. z 2017 r. poz. 459 z późn. zm.), prawa i obowiązki majątkowe zmarłego przechodzą z chwilą jego śmierci na jedną lub kilka osób stosownie do przepisów księgi czwartej Kodeksu - Spadki. Nie należą do spadku prawa i obowiązki zmarłego ściśle związane z jego osobą, jak również prawa, które z chwilą jego śmierci przechodzą na oznaczone osoby niezależne od tego, czy są one spadkobiercami.

W myśl art. 924 Kodeksu cywilnego, spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, natomiast stosownie do przepisu art. 925 tego Kodeksu, spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku. Zgodnie z art. 1025 § 1 ww. Kodeksu, sąd na wniosek osoby mającej w tym interes stwierdza nabycie spadku przez spadkobiercę. Notariusz na zasadach określonych w przepisach odrębnych sporządza akt poświadczenia dziedziczenia. Przy czym, stosownie do treści art. 1025 § 2 Kodeksu, domniemywa się, że osoba, która uzyskała stwierdzenie nabycia spadku albo poświadczenie dziedziczenia, jest spadkobiercą.

Przy czym do chwili działu spadku spadkobiercy ponoszą solidarną odpowiedzialność za długi spadkowe. Natomiast, od chwili działu spadku ponoszą odpowiedzialność za długi spadkowe w stosunku do wielkości udziałów. W świetle cytowanych powyższej przepisów, spadek zostaje nabyty z dniem śmierci spadkodawcy. Nabycie spadku następuje automatycznie, z mocy ustawy.

Od chwili otwarcia spadku spadkobierca może samodzielnie objąć spadek we władanie. Orzeczenie sądu o stwierdzeniu nabycia spadku, czy poświadczenie dziedziczenia potwierdza nabycie spadku przez spadkobiercę i ma jedynie znaczenie deklaratoryjne.

Natomiast wskutek działu spadku poszczególni spadkobiercy stają się podmiotami wyłącznie uprawnionymi względem przyznanych im praw majątkowych, stanowiących do chwili działu przedmiot współwłasności. Dział spadku nie zmienia jednak faktu, że spadkobierca nabył spadek z mocy ustawy - w części przypadającej mu z tytułu ustawowego udziału w spadku - w dniu śmierci spadkodawcy. Zatem z dniem śmierci ojca Wnioskodawca stał się współwłaścicielem (we współwłasności łącznej) wszelkich składników majątkowych związanych z prowadzoną uprzednio przez ojca działalnością gospodarczą. W konsekwencji do dnia dokonania działu spadku, tj. przeniesienia wszystkich składników majątku będących masą spadkową na rzecz Wnioskodawcy wszystkie zdarzenia gospodarcze związane z przedsiębiorstwem zmarłego ojca, rodzą określone skutki podatkowe dla wszystkich spadkobierców.

Podkreślić należy, że prawa i obowiązki wynikające z przepisów prawa podatkowego nie należą do spadku. Ich sukcesja jest możliwa jedynie na podstawie i w granicach przepisów ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2017 r. poz. 201 z późn. zm.). Kwestię sukcesji podatkowej reguluje przede wszystkim art. 97 § 1 Ordynacji podatkowej, zgodnie z którym spadkobiercy podatnika, z zastrzeżeniem § 2, przejmują przewidziane w przepisach prawa podatkowego majątkowe prawa i obowiązki spadkodawcy. W myśl natomiast art. 97 § 2 Ordynacji podatkowej, jeżeli na podstawie przepisów prawa podatkowego, spadkodawcy przysługiwały prawa o charakterze niemajątkowym, związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, uprawnienia te przechodzą na spadkobierców pod warunkiem dalszego prowadzenia tej działalności na ich rachunek.

Z powyższego wynika zatem, że:

* wszelkie, zarówno prawa i obowiązki majątkowe spadkodawcy, spadkobiercy podatnika przejmują zawsze i bezwarunkowo,

* prawa o charakterze niemajątkowym przechodzą na spadkobierców, pod warunkiem dalszego prowadzenia tej działalności na ich rachunek (przy czym dotyczy to tylko uprawnień związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą).

Prawa majątkowe to te prawa, które są bezpośrednio uwarunkowane interesem ekonomicznym uprawnionego, ponadto mają swój materialny i wymierny kształt. Do praw majątkowych należą m.in. prawo do zwrotu podatku, odroczenia lub rozłożenia na raty zapłaty zaległości podatkowej wraz z odsetkami za zwłokę, odroczenia zapłaty podatku, prawo do nadpłaty oraz prawo do umorzenia w całości lub w części zaległości podatkowych, odsetek za zwłokę lub opłat prolongacyjnych, a także prawo do rozliczenia straty w następnych okresach rozliczeniowych. Natomiast prawa niemajątkowe obejmują m.in. prawo do złożenia korekty deklaracji, czy zeznania, prawo do złożenia odwołania, czy też skargi od decyzji.

Niewątpliwie prawo do rozliczenia straty z działalności gospodarczej stanowi prawo majątkowe związane z prowadzoną pozarolniczą działalnością spadkodawcy, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2018 r. poz. 200 z późn. zm.). Oznacza to, że co do zasady, w sytuacji, gdy spadkobierca kontynuuje działalność gospodarczą spadkodawcy, może rozliczyć w ramach tego samego źródła przychodów stratę powstałą w ramach działalności gospodarczej spadkodawcy, według zasad określonych w art. 9 ust. 3 ww. ustawy. Stosownie bowiem do treści ww. przepisu, o wysokość straty ze źródła przychodów, poniesionej w roku podatkowym, można obniżyć dochód uzyskany z tego źródła w najbliższych kolejno po sobie następujących pięciu latach podatkowych, z tym że wysokość obniżenia w którymkolwiek z tych lat nie może przekroczyć 50% kwoty tej straty.

Zauważyć jednakże należy, że w myśl art. 9 ust. 2 cyt. ustawy, dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 24-25 oraz art. 30f nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

W świetle powyższych przepisów o powstaniu straty ze źródła przychodów jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza decyduje wysokość uzyskanych w roku podatkowym przychodów, jak również wysokość poniesionych w tej działalności kosztów uzyskania tych przychodów. Oznacza to, że do czasu gdy te przychody i koszty ich uzyskania nie zostaną właściwie rozliczone w zeznaniu podatkowym, złożonym po zakończeniu roku podatkowego, bądź w inny przewidziany przepisami prawa sposób (np. w decyzji organu podatkowego wydanej w związku ze śmiercią osoby prowadzącej działalność gospodarczą) nie można mówić, że określone źródło wygenerowało stratę. Nie zmienia tego fakt, że spadkobiercy osoby prowadzącej działalność gospodarczą posiadają wiedzę, że spadkodawca ponosił wydatki, których nie zrównoważył uzyskanym przychodem.

Z treści złożonego wniosku wynika, że Wnioskodawca prowadzi własną działalność gospodarczą zarejestrowaną w CEIDG. Ojciec Wnioskodawcy prowadzący uprzednio działalność gospodarczą opodatkowaną na zasadach ogólnych, zmarł 2 października 2017 r. Na mocy dziedziczenia ustawowego pozostały po nim majątek odziedziczył Wnioskodawca, syn spadkodawcy, wraz ze swoją matką, żoną zmarłego spadkodawcy, jako jedyni spadkobiercy. Akt poświadczenia dziedziczenia notariusz sporządził i zarejestrował 25 października 2017 r. Matka Wnioskodawcy przeniosła składniki majątku będące masą spadkową stanowiące środki trwałe, wyposażenie firmy oraz towary handlowe nabyte przez spadkodawcę w trakcie prowadzenia działalności gospodarczej wraz z prawami do umów handlowych, leasingowych na rzecz Wnioskodawcy, a Wnioskodawca na to wyraził zgodę i nabył je nieodpłatnie, bez obowiązku spłaty. Wnioskodawca przyjął powyższe składniki majątku, w celu kontynuowania działalności gospodarczej ojca. Wnioskodawca przejął również wszystkie zawarte przez ojca umowy zarówno na dostawy towarów i usług, jak również zawarł umowę o pracę z osobą świadczącą pracę na rzecz spadkodawcy, kontynuując zatrudnienie pracownika. Zakres działalności gospodarczej prowadzonej przez Wnioskodawcę jest zgodny z zakresem działalności gospodarczej prowadzonej uprzednio przez zmarłego ojca. Środki trwałe oraz wyposażenie firmy ojca, będące przedmiotem spadku, zostały przez Wnioskodawcę wprowadzone do własnej firmy z wartościami początkowymi i umorzeniem wynikającym z ewidencji firmy ojca. Wnioskodawca kontynuuje zasady ich amortyzacji. Wnioskodawca, jako spadkobierca, przejął i kontynuuje działalność zmarłego ojca za zgodą matki. Wnioskodawca przejął wszystkie prawa i obowiązki zmarłego ojca wynikające z prowadzonej przez niego działalności gospodarczej, w tym zobowiązania i prawa wynikające z umów handlowych, leasingowych, pracowniczych. Wnioskujący wystąpi do Naczelnika Urzędu Skarbowego z prośbą o wydanie decyzji ustalającej wysokość dochodu/straty spadkodawcy za okres od stycznia do października 2017 r. Żona zmarłego nie zamierza korzystać z prawa do wspólnego rozliczenia wraz ze zmarłym małżonkiem na zasadzie określonej w art. 6a ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za rok 2017.

Z przytoczonych powyżej przepisów wynika, iż prawo do obniżenia - na podstawie art. 9 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dochodu z pozarolniczej działalności gospodarczej uzyskanego przez spadkobiercę o wysokość straty z tego źródła przychodu, poniesionej przez spadkodawcę jest prawem majątkowym. A zatem w przypadku kontynuowania działalności gospodarczej spadkodawcy przez spadkobiercę na zasadzie sukcesji, spadkobierca nabywa prawo do obniżenia swego dochodu uzyskanego z tej działalności o wysokość straty poniesionej przez spadkodawcę.

Jednocześnie należy wskazać, iż prawo do obniżenia, na podstawie art. 9 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przysługuje w najbliższych kolejno po sobie następujących pięciu latach podatkowych, z tym że wysokość obniżenia w którymkolwiek z tych lat nie może przekroczyć 50% kwoty tej straty.

Skoro zatem spadkodawca (ojciec Wnioskodawcy) w okresie od 1 stycznia 2017 r. do 2 października 2017 r. z pozarolniczej działalności gospodarczej poniósł stratę, której wysokość powinna zostać określona przez naczelnika urzędu skarbowego na podstawie decyzji, o którą wystąpi Wnioskodawca, jako spadkobierca kontynuujący działalność gospodarczą po ojcu, wówczas będzie uprawniony, zgodnie z art. 9 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, obniżyć dochód uzyskany z prowadzonej działalności gospodarczej o wysokość straty poniesionej przez spadkodawcę.

Wnioskodawca może zatem, zgodnie z cytowanym powyżej przepisem art. 9 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, obniżyć dochód uzyskany z pozarolniczej działalności gospodarczej o wysokość straty wygenerowanej w 2017 r. w działalności gospodarczej ojca, w najbliższych kolejno po sobie następujących pięciu latach podatkowych, z tym że wysokość obniżenia w którymkolwiek z tych lat nie może przekroczyć 50% kwoty tej straty.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Tut. organ pragnie zauważyć, że niniejsza interpretacja rozstrzyga wyłącznie kwestie dotyczące ustalenia czy Wnioskodawcy przysługuje prawo do rozliczenia straty podatkowej poniesionej przez ojca za okres od 1 stycznia do 2 października 2017 r. związanej z prowadzoną działalnością gospodarczą, którą Wnioskodawca kontynuuje.

Natomiast pozostałe zagadnienia objęte pytaniem zawartym we wniosku są przedmiotem odrębnego rozstrzygnięcia.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy oraz zmiany stanu prawnego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2017 r. poz. 1369 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.