0111-KDIB1-1.4010.68.2020.2.MF - Preferencyjna 9% stawka opodatkowania dochodów uzyskanych z prowadzonej działalności gospodarczej.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2019 r. poz. 900 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 19 lutego 2020 r. (data wpływu 20 lutego 2020 r.), uzupełnionym 9 czerwca 2020 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie braku możliwości skorzystania przez Spółkę z preferencyjnej stawki 9% opodatkowania dochodów uzyskanych z prowadzonej działalności gospodarczej - jest nieprawidłowe.

W dniu 20 lutego 2020 r. wpłynął do organu wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie braku możliwości skorzystania przez Spółkę z preferencyjnej stawki 9% opodatkowania dochodów uzyskanych z prowadzonej działalności gospodarczej.

Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z 5 maja 2020 r., Znak: 0111-KDIB1-1.4010.68.2020.1.MF wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło 9 czerwca 2020 r.

We wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe:

Spółka (dalej: "Wnioskodawca") powstała w roku 1993. Jest następcą prawnym zlikwidowanego Przedsiębiorstwa na podstawie art. 38 ustawy z dnia 13 lipca 1990 r. o prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych.

Odbyły się dwie emisje akcji (akcje imienne). Akcje są w obiegu wewnętrznym.

Spółka utworzyła:

* kapitał akcyjny,

* kapitał zapasowy,

* kapitał rezerwowy.

Spółka prowadzi działalność i uzyskane zyski przekazuje na zwiększenie kapitałów oraz na wypłatę dywidendy dla akcjonariuszy, zgodnie z podjętymi uchwałami na Zebraniu Akcjonariuszy.

W 2018 r. nie przekroczyła limitu 1.200.000 euro (art. 4a pkt 10 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych) ze sprzedaży wraz z podatkiem VAT.

W roku 2019 osiągnęła przychód ogólny od sprzedaży, otrzymanych odsetek od środków finansowych który nie przekroczył limitu 1.200.000 euro.

W uzupełnieniu wniosku ujętym w piśmie z 8 czerwca 2020 r., Wnioskodawca wskazał, iż w roku 2019 Spółka osiągnęła przychody w ramach prowadzonej działalności w następujących wysokościach:

* przychód ze świadczonych usług (...) - 4.235.755,00 zł,

* przychód ze sprzedaży zbędnych materiałów - 39.460,80 zł,

oraz środków trwałych - 96.843,35 zł, * przychód z lokat bankowych w pln. - 5384,81 zł.

Ww. przychody Spółka zalicza do przychodów kapitałowych. Zgodnie z art. 7b pkt 1 nie są one wymienione, ale zysk zwiększa kapitały utworzone w Spółce zgodnie z uchwałami podjętymi przez Akcjonariuszy.

Spółka w roku 2019 nie skorzystała z preferencyjnej stawki 9%.

W roku 2020 planuje przychód ze sprzedaży usług (...) wraz z podatkiem VAT około 4.300.000,00 zł, zgodnie z art. 4 pkt 10 spełnia warunki małego podatnika.

Spółka ma wątpliwości, czy w roku 2020 może skorzystać z podstawy opodatkowania 9%, nadmienia również, że usługi nie są wymienione w katalogu usług kapitałowych, ale ostatecznie zwiększają kapitały Spółki.

Spółka nie posiada akcji w innej spółce.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Spółka może skorzystać z preferencyjnej stawki 9% "małego podatnika"?

Zdaniem Wnioskodawcy, (stanowisko ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku z 8 czerwca 2020 r.) obniżona stawka 9% nie ma zastosowania do przychodów z zysków kapitałowych określonych w art. 7b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zgodnie z art. 19 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, Spółka osiąga przychody, które zwiększają zyski kapitałowe. Spółka zastosowała stawkę 19% podstawy opodatkowania.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2019 r. poz. 865, dalej: "u.p.d.o.p."), przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód stanowiący sumę dochodu osiągniętego z zysków kapitałowych oraz dochodu osiągniętego z innych źródeł przychodów. W przypadkach, o których mowa w art. 21, art. 22 i art. 24b, przedmiotem opodatkowania jest przychód.

Zgodnie z art. 7 ust. 2 ww. ustawy dochodem ze źródła przychodów, z zastrzeżeniem art. 11c, art. 11i, art. 24a, art. 24b, art. 24d i art. 24f, jest nadwyżka sumy przychodów uzyskanych z tego źródła przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

Należy w tym miejscu zauważyć, że od 2018 r. w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych przychody podatników zostały rozdzielone na dwa źródła:

* z zysków kapitałowych oraz

* z innych źródeł.

Istotą wprowadzonych zmian jest wyodrębnienie źródła przychodów w postaci zysków kapitałowych i oddzielenie dochodów uzyskiwanych z tego tytułu od pozostałych dochodów uzyskiwanych przez podatników podatku dochodowego od osób prawnych.

Wydzielając odrębne źródło przychodów - z zysków kapitałowych na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawodawca zamieścił w ustawie katalog, w którym określił listę przychodów zaliczanych do tego źródła. Katalog ten został zawarty w art. 7b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zgodnie z art. 7b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, za przychody z zysków kapitałowych uważa się:

Zauważyć należy, że przepis art. 7b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zawiera zamknięty katalog przychodów, które należy zakwalifikować do przychodów z zysków kapitałowych. Wskazane zostały w nim konkretne transakcje gospodarcze kreujące przychód podatkowy z zysków kapitałowych, co oznacza, że wszelkie inne przychody niewymienione w tym przepisie nie będą zaliczane do tej kategorii przychodów.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, iż w roku 2019 Spółka osiągnęła przychody w ramach prowadzonej działalności w następujących wysokościach:

* przychód ze świadczonych usług (...) - 4.235.755,00 zł,

* przychód ze sprzedaży zbędnych materiałów - 39.460,80 zł,

oraz środków trwałych - 96.843,35 zł, * przychód z lokat bankowych w pln. - 5384,81 zł.

Ww. przychody Spółka zalicza do przychodów kapitałowych. Zgodnie z art. 7b pkt 1 nie są one wymienione, ale zysk zwiększa kapitały utworzone w Spółce zgodnie z uchwałami podjętymi przez Akcjonariuszy.

Spółka w roku 2019 nie skorzystała z preferencyjnej stawki 9%.

W roku 2020 planuje przychód ze sprzedaży usług (...) wraz z podatkiem VAT około 4.300.000,00 zł, zgodnie z art. 4 pkt 10 spełnia warunki małego podatnika.

Spółka nadmienia, że usługi nie są wymienione w katalogu usług kapitałowych, ale ostatecznie zwiększają kapitały Spółki. Spółka nie posiada akcji w innej spółce.

Wątpliwości zgłoszone przez Spółkę dotyczą możliwości opodatkowania dochodów uzyskanych z prowadzonej działalności wg 9% stawki, o której mowa w art. 19 ust. 1 pkt 2 u.p.d.o.p.

Odnosząc się do wątpliwości Wnioskodawcy wskazać należy, że możliwość preferencyjnego opodatkowania dochodów 9% stawką dotyczy przychodów (dochodów) uzyskanych z innych niż zyski kapitałowe, przychodów.

W związku z powyższym w pierwszej kolejności należy ocenić z jakiego źródła przychodów Wnioskodawca uzyskuje przychody w ramach prowadzonej działalności Spółki.

Z opisu sprawy wynika, że Spółka w 2019 r. osiągnęła przychody:

* ze świadczonych usług (...),

* ze sprzedaży zbędnych materiałów oraz środków trwałych,

* z lokat bankowych.

W roku 2020 r. Spółka planuje przychód ze sprzedaży usług (...) wraz z podatkiem VAT około 4.300.000,00 zł.

Mając na uwadze powyższe, stwierdzić należy, że przychody ze świadczonych usług (...), ze sprzedaży zbędnych materiałów oraz środków trwałych, przychody z lokat bankowych w pln., nie mieszczą się w katalogu przychodów z zysków kapitałowych zawartym w art. 7b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Nie skutkują zatem powstaniem po stronie Wnioskodawcy przychodu z zysków kapitałowych, o którym mowa w powołanej regulacji, nawet w sytuacji gdy uzyskane z ww. tytułu zyski Spółka przekaże na zwiększenie kapitałów Spółki oraz na wypłatę dywidendy dla akcjonariuszy. Wskazać bowiem należy, że dla klasyfikacji uzyskanego przychodu do odpowiedniego źródła przychodów nie jest istotne na jaki cel jest przeznaczony przychód (dochód) uzyskany z prowadzonej działalności (wygenerowany zysk), lecz istotne jest źródło pochodzenia tego przychodu.

W związku z powyższym, wbrew twierdzeniu Wnioskodawcy, otrzymane z ww. tytułu przychody, winny zostać rozpoznane przez Spółkę jako przychody z innych źródeł.

Natomiast odnosząc się do możliwości zastosowania przez Wnioskodawcę do ww. przychodów 9% stawki podatkowej należy wskazać, że zgodnie z art. 19 ust. 1 u.p.d.o.p., podatek, z zastrzeżeniem art. 21, art. 22, art. 24a, art. 24b, art. 24d i art. 24f, wynosi:

Należy zauważyć, że w uzasadnieniu do rządowego projektu ustawy o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw z 25 września 2018 r. (druk sejmowy nr 2854 - Sejm RP VIII kadencji, Uzasadnienie część ogólna s. 27), wskazano, że zmiany przepisu regulującego sposób wpłacania zaliczek odnoszą się do regulacji dotyczącej stawki 9% u.p.d.o.p. Wprowadzają one rozwiązanie polegające na tym, że podatnicy uprawnieni do stosowania niższej stawki (mali podatnicy oraz rozpoczynający działalność) mogą płacić zaliczki przy uwzględnieniu tej niższej stawki, lecz jedynie do momentu, w którym ich przychody w bieżącym roku podatkowym nie przekroczą kwoty 1,2 mln euro. Po przekroczeniu tego progu dalsze zaliczki będą musiały być obliczane przy zastosowaniu stawki podstawowej.

Zgodnie z art. 19 ust. 1a u.p.d.o.p., podatnik, który został utworzony:

5. przez osoby prawne, osoby fizyczne albo jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, jeżeli w roku podatkowym, w którym podatnik został utworzony, oraz w roku podatkowym bezpośrednio po nim następującym, zostało do niego wniesione na poczet kapitału uprzednio prowadzone przedsiębiorstwo, zorganizowana część przedsiębiorstwa albo składniki majątku tego przedsiębiorstwa o wartości przekraczającej łącznie równowartość w złotych kwoty 10 000 euro przeliczonej według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy października roku poprzedzającego rok podatkowy, w którym wniesiono te składniki majątku, w zaokrągleniu do 1000 zł, przy czym wartość tych składników oblicza się, stosując odpowiednio przepisy art. 14 - nie stosuje przepisu ust. 1 pkt 2 w roku podatkowym, w którym rozpoczął działalność, oraz w roku podatkowym bezpośrednio po nim następującym.

W myśl art. 19 ust. 1c u.p.d.o.p., przepisu ust. 1 pkt 2 nie stosuje się do:

b. składniki majątku uzyskane przez tego podatnika w wyniku likwidacji innych podatników, jeżeli ten podatnik posiadał udziały (akcje) tych innych likwidowanych podatników - w roku podatkowym, w którym dokonano podziału albo wniesiono wkład, oraz w roku podatkowym bezpośrednio po nim następującym.

Zgodnie z art. 19 ust. 1d u.p.d.o.p., podatnicy, o których mowa w ust. 1 pkt 2, stosują stawkę podatku, o której mowa w tym przepisie, jeżeli posiadają status małego podatnika.

W myśl art. 4a pkt 10 u.p.d.o.p. w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2019 r., małym podatnikiem jest podatnik, u którego wartość przychodu ze sprzedaży (wraz z kwotą należnego podatku od towarów i usług) nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 1 200 000 euro, przy czym przeliczenia tej kwoty dla danego roku podatkowego dokonuje się według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy października poprzedniego roku podatkowego, w zaokrągleniu do 1000 zł.

Natomiast zgodnie z obowiązującym od 1 stycznia 2020 r. art. 4a pkt 10 u.p.d.o.p. - wprowadzonym art. 8 ustawy z dnia 9 listopada 2018 r. o zmianie niektórych ustaw w celu wprowadzenia uproszczeń dla przedsiębiorców w prawie podatkowym i gospodarczym (Dz. U. z 2018 r. poz. 2244) małym podatnikiem jest podatnik, u którego wartość przychodu ze sprzedaży (wraz z kwotą należnego podatku od towarów i usług) nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 2 000 000 euro, przeliczenia kwot wyrażonych w euro dokonuje się według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy października poprzedniego roku podatkowego, w zaokrągleniu do 1000 zł.

Tym samym stwierdzić należy, że Wnioskodawca chcąc od 2020 r. skorzystać z 9% stawki podatkowej, o której mowa w art. 19 ust. 1 pkt 2 u.p.d.o.p. będzie musiał spełnić dwa wymogi:

* musi spełniać definicję małego podatnika zgodnie z art. 4a pkt 10 u.p.d.o.p.,

* jego bieżące przychody, osiągane w roku podatkowym, nie mogą przekroczyć równowartości kwoty 1 200 000 euro (art. 19 ust. 1 pkt 2 u.p.d.o.p.).

Zgodnie z art. 25 ust. 1g u.p.d.o.p., podatnicy rozpoczynający działalność, z zastrzeżeniem art. 19 ust. 1a, w pierwszym roku podatkowym oraz mali podatnicy, z zastrzeżeniem art. 19 ust. 1c, mogą obliczać zaliczki przy zastosowaniu stawki podatku określonej w art. 19 ust. 1 pkt 2 za miesiące lub kwartały, w których ich przychody osiągnięte od początku roku podatkowego nie przekroczyły wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 1 200 000 euro przeliczonej według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy roku podatkowego, w zaokrągleniu do 1 000 zł. Począwszy od następnego miesiąca lub kwartału, podatnicy są obowiązani do stosowania stawki podatku, o której mowa w art. 19 ust. 1 pkt 1.

Odnosząc powyższe do przedstawionych przepisów prawa wskazać należy, że z treści art. 19 ust. 1 pkt 2 u.p.d.o.p. regulującego możliwość zastosowania 9% stawki podatku w związku z art. 25 ust. 1g u.p.d.o.p. wynika warunek nieprzekroczenia przez podatnika - wskazanej w przepisie wartości przychodów osiągniętych w roku podatkowym odpowiadających równowartości 1 200 000 euro, po przekroczeniu której podatnik traci prawo do stosowania 9% stawki.

Wobec powyższego, stwierdzić należy, że skoro jak wskazano wyżej Spółka osiąga przychody (dochody) z innych źródeł niż zyski kapitałowe, a ponadto jak wynika z opisu sprawy Wnioskodawca będzie posiadał status małego podatnika zgodnie z art. 4a pkt 10 u.p.d.o.p., a przychody Spółki w roku podatkowym (tj. w 2020 r.) nie przekroczą kwoty 1 200 000 euro, to Wnioskodawca będzie miał prawo w 2020 r. do zastosowania preferencyjnej stawki podatku w wysokości 9% od przychodów (dochodów) uzyskanych z innych niż zyski kapitałowe, przychodów, jeśli spełni pozostałe przesłanki wynikające z art. 19 ust. 1a-1c u.p.d.o.p. Tym samym, Wnioskodawca, może stosować preferencyjną stawkę podatkową w wysokości 9%, ale jedynie do momentu nieprzekroczenia limitu określonego w art. 19 ust. 1 pkt 2 u.p.d.o.p., tj. wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 1 200 000 euro.

Biorąc pod uwagę powyższe stanowisko Wnioskodawcy uznano za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia oraz dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w..., za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.