0111-KDIB1-1.4010.660.2022.1.AW - Koszty zaniechanej inwestycji na gruncie CIT

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA - stanowisko nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

5 października 2022 r. wpłynął za pośrednictwem platformy e-PUAP Państwa wniosek z tego samego dnia o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy ustalenia, czy:

- koszty zaniechanej inwestycji, które zaliczone zostały do ceny nabycia oprogramowania takie jak: analizy przedwdrożeniowe koszty pracy szefa projektu wdrożenia, premie pracowników za efekty kolejnych etapów wdrożenia, licencje na korzystanie z oprogramowania dla celów analiz, testowych, wdrożenia, przygotowania interfejsów oraz opłaty okresowe za najem licencji oprogramowania będą kosztami uzyskania przychodów w dacie podjęcia decyzji o jej trwałym zaprzestaniu i niewykorzystywaniu żadnego z jej elementów;

- koszty zaniechanej inwestycji, pomniejszone o koszty analizy przedwdrożeniowej, tj. koszty pracy szefa projektu wdrożenia, premie pracowników za efekty kolejnych etapów wdrożenia, licencje na korzystanie z oprogramowania dla celów analiz, testowych, wdrożenia, przygotowania interfejsów oraz opłaty okresowe za najem licencji oprogramowania będą kosztami uzyskania przychodów w dacie podjęcia decyzji o jej trwałym zaprzestaniu i wykorzystaniu w przyszłości wyłącznie analizy przedwdrożeniowej.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca podjął decyzję o rozpoczęciu projektu inwestycyjnego polegającego wdrożeniu i korzystaniu z oprogramowania typu E. D. i. (dalej: "Inwestycja"). Grupa M. projektuje, produkuje i sprzedaje systemy przesuwne przeznaczone dla sektora budowlanego i przemysłowego. Ponad 45% działalności Grupy stanowi eksport, w związku z czym w różnych krajach utworzone zostały spółki zależne zajmujące się logistyką handlową. Grupa M., do której należy Spółka, wdrożyła rozwiązanie E. D. i. we Francji, Niemczech i Kanadzie. Następnie oprogramowanie miało zostać wdrożone u Wnioskodawcy, która podobnie jak inne Spółki zależne zajmuje się sprzedażą produktów Grupy M. Oprogramowanie D. i. miało służyć integracji systemowej z podmiotami z Grupy M. w zakresie gospodarki magazynowej, sprzedaży i produkcji oraz relacji z klientami i analizy danych.

W związku z Inwestycją Spółka poniosła wydatki na:

- analizy przedwdrożeniowe

- koszty pracy szefa projektu wdrożenia;

- premie pracowników za efekty kolejnych etapów wdrożenia

- licencje na korzystanie z oprogramowania dla celów analiz, testowych, wdrożenia

- przygotowania interfejsów

- opłaty okresowe za najem licencji oprogramowania

Kwalifikacja wydatków dla celów CIT była przedmiotem interpretacji indywidualnej, wydanej przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 26 listopada 2021 r., Znak: 0111-KDIB1-2.4010.400.2021.2.ANK. Zgodnie z powyższą interpretacją Spółka zalicza wydatki do ceny nabycia wartości niematerialnej i prawnej - licencji na oprogramowanie.

Spółka posiada dokumentację potwierdzającą poniesienie ww. wydatków.

W wyniku poniesionych nakładów nie powstały wartości niematerialne i prawne, ponieważ prace nie zostały zakończone i oddane do używania ani też wprowadzone do ewidencji wartości niematerialnych i prawnych. Spółka nie dokonuje odpisów amortyzacyjnych.

Testy przeprowadzone w trakcie wdrożenia wykazały pewną liczbę trudności związanych w szczególności z brakami odnośnie funkcjonalności i możliwości technicznych E. D. i., przez co nie można sprostać wymogom księgowym, podatkowym i prawnym w Polsce. Analizy wskazały na nieekonomiczność przystosowania oprogramowania do potrzeb Spółki.

W związku z powyższym Spółka zaprzestała prowadzenia dalszych prac i ponoszenia wydatków w związku z Inwestycją, a umowa z dostawcą E. D. i. została rozwiązana za porozumieniem stron.

Zarząd Spółki zamierza podjąć decyzję o definitywnym zaniechaniu Inwestycji. Zaniechanie inwestycji nie wynika ze zmiany rodzaju prowadzonej działalności gospodarczej.

Spółka powzięła wątpliwość w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych w związku z zaniechaną Inwestycją, z datą podjęcia decyzji przez Zarząd Spółki o zaniechaniu Inwestycji.

Zarząd rozważa 2 scenariusze:

1. Żaden z elementów zaniechanej Inwestycji nie będzie wykorzystywany w przyszłości;

2. Analiza przedwdrożeniowa zostanie wykorzystana do wyboru i wdrożenia innego, spełniającego warunki techniczne prawne i ekonomiczne, oprogramowania, pozostałe elementy nie będą wykorzystywane w przyszłości.

Pytania

1) Czy koszty zaniechanej inwestycji, które zaliczone zostały do ceny nabycia oprogramowania takie jak: analizy przedwdrożeniowe, koszty pracy szefa projektu wdrożenia, premie pracowników za efekty kolejnych etapów wdrożenia, licencje na korzystanie z oprogramowania dla celów analiz, testowych, wdrożenia, przygotowania interfejsów oraz opłaty okresowe za najem licencji oprogramowania będą kosztami uzyskania przychodów w dacie podjęcia decyzji o jej trwałym zaprzestaniu i niewykorzystywaniu żadnego z jej elementów?

2) Czy koszty zaniechanej inwestycji, pomniejszone o koszty analizy przedwdrożeniowej, tj. koszty pracy szefa projektu wdrożenia, premie pracowników za efekty kolejnych etapów wdrożenia, licencje na korzystanie z oprogramowania dla celów analiz, testowych, wdrożenia, przygotowania interfejsów oraz opłaty okresowe za najem licencji oprogramowania będą kosztami uzyskania przychodów w dacie podjęcia decyzji o jej trwałym zaprzestaniu i wykorzystaniu w przyszłości wyłącznie analizy przedwdrożeniowej?

Państwa stanowisko w sprawie

Ad 1.

W ocenie Spółki koszty zaniechanej inwestycji stanowić będą koszty uzyskania przychodów w dacie podjęcia decyzji Zarządu o trwałym zaprzestaniu inwestycji i niewykorzystywaniu żadnego z elementów inwestycji w przyszłości.

Ad 2.

W ocenie Spółki koszty zaniechanej inwestycji, pomniejszone o koszty analizy przedwdrożeniowej stanowić będą koszty uzyskania przychodów w dacie podjęcia decyzji Zarządu o trwałym zaprzestaniu inwestycji i niewykorzystywaniu żadnego z elementów inwestycji w przyszłości, z wyjątkiem analizy przedwdrożeniowej.

Spółka stoi na stanowisku, że będące przedmiotem niniejszego zapytania nakłady inwestycyjne ponoszone były w celu uzyskania przychodów oraz zachowania ich źródeł. Rozwiązania informatyczne miały służyć usprawnieniu prowadzonej przez Spółkę działalności gospodarczej, a w konsekwencji, miały mieć wpływ na osiągane przychody. W ocenie Spółki, poniesione wydatki zostały poniesione w pełni racjonalnie.

Zgodnie z art. 15 ust. 4f ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej: "ustawa o p.d.o.p.") koszty zaniechanych inwestycji są potrącalne w dacie zbycia inwestycji lub ich likwidacji. Momentem likwidacji nakładów na oprogramowanie, jako dóbr niematerialnych, które nie podlegają fizycznej likwidacji, jest moment podjęcia decyzji o trwałym zaniechaniu inwestycji. Stanowisko takie potwierdza orzecznictwo oraz interpretacje KIS.

Zdaniem Naczelnego Sądu Administracyjnego (wyrok NSA z 13 grudnia 2017 r., sygn. akt II FSK 3046/15, LEX nr 2439487) stwierdzono: "W odniesieniu do nakładów, których efekty mają formę intelektualną i niematerialną "definitywność" likwidacji nie musi być rozumiana tak samo w stosunku do nakładów o charakterze materialnym. Rozumienie takie nie jest racjonalne, gdyż ich fizyczna likwidacja, oznacza ich zniszczenie, co w konsekwencji pozbawiłoby podatnika możliwości udowodnienia rzeczywistego poniesienia kosztu w celu osiągnięcia przychodów. Koszt zaniechanej inwestycji winien być bowiem udokumentowany w sposób bezsporny i kompletny, a przede wszystkim zgodny z przepisami prawa, tak jak każdy inny koszt podatkowy, na co wskazuje przepis art. 15 ust. 1 ustawy o u.p.o.d.p. Warunkiem uznania wydatków za koszty podatkowe jest także, aby efekt nakładów poniesionych na zaniechaną inwestycję nie był wykorzystywany w przyszłości. Wszelkiego rodzaju wydatki rzeczowe ponoszone przez podatnika w okresie realizacji inwestycji mogą stanowić koszt uzyskania przychodu na podstawie art. 15 ust. 4f u.p.d.o.p. w dacie ich sprzedaży lub innej formy wyzbycia się albo fizycznej likwidacji tych elementów inwestycji, które można ze względów technicznych poddać takiej likwidacji (np. rozbiórka, złomowanie, zniszczenie) oraz w dacie księgowo-dokumentacyjnej likwidacji elementów, które ze względów technicznych nie mogą zostać poddane fizycznej likwidacji, ale które pozostaną niezdatne do użytkowania".

Podobne stanowisko zajmuje fiskus (interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 25 stycznia 2021 r., Znak: 0111-KDIB1-1.4010.506.2020.1.MF), zdaniem którego wystarczające do uznania kosztów zaniechanej inwestycji jest podjęcie decyzji o zaniechaniu inwestycji i sporządzenie protokołu likwidacyjnego, dokumentującego skutki decyzji o zaniechaniu inwestycji. Warunkiem uznania tych wydatków za koszty podatkowe jest, aby efekt nakładów poniesionych na zaniechaną inwestycję nie był wykorzystywany w przyszłości. "Jeśli zaś chodzi o wszelkiego rodzaju wydatki rzeczowe ponoszone przez podatnika w okresie realizacji inwestycji, mogą stanowić one koszt uzyskania przychodu na podstawie art. 15 ust. 4f (u.p.d.o.p.) w dacie fizycznej likwidacji tych elementów inwestycji, które można ze względów technicznych poddać takiej likwidacji (np. rozbiórka, złomowanie, zniszczenie). Przy czym, zlikwidowanie inwestycji należy co do zasady traktować dosłownie, tzn. tylko fizyczna likwidacja inwestycji (np. jej rozbiórka, złomowanie, zniszczenie), umożliwi uznanie poniesionych na nią wydatków za koszty uzyskania przychodów. Z czynności tej sporządza się protokół fizycznej likwidacji, który oznacza zakończenie procesu likwidacji środka trwałego w budowie."

Takie stanowisko potwierdza też interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 30 grudnia 2020 r. 0111- KDIB1-1.4010.363.2020.4.MF: "W przypadku likwidacji inwestycji w odniesieniu do usług o charakterze niematerialnym dotyczących np. zleconej dokumentacji, przepis art. 15 ust. 4f ustawy CIT. Należy interpretować z uwzględnieniem obowiązków wynikających z innych przepisów prawa, tj. przepisów uor, w tym art. 74 tej ustawy, określających terminy jej przechowywania. Systemowa wykładnia tych przepisów podstawę do oceny, że w ramach likwidacji zaniechanych inwestycji, wystarczające do uznania kosztów sporządzenia (nabycia) dokumentacji inwestycyjnej jako kosztów uzyskania przychodów, jest podjęcie decyzji o trwałym i definitywnym odstąpieniu od dalszego prowadzenia zadania inwestycyjnego. W odniesieniu zatem do nakładów o takim charakterze, których efekty mają formę intelektualną i niematerialną, "definitywność" likwidacji nie musi być rozumiana tak samo w stosunku do nakładów o charakterze materialnym. Rozumienie takie nie jest racjonalne, gdyż ich fizyczna likwidacja, oznacza ich zniszczenie, co w konsekwencji pozbawiłoby podatnika możliwości udowodnienia rzeczywistego poniesienia kosztu w celu osiągnięcia przychodów. Koszt zaniechanej inwestycji winien być bowiem udokumentowany w sposób bezsporny i kompletny, a przede wszystkim zgodny z przepisami prawa, tak jak każdy inny koszt podatkowy, na co wskazuje przepis art. 15 ust. 1 ustawy CIT. Warunkiem uznania tych wydatków za koszty podatkowe jest także, aby efekt nakładów poniesionych na zaniechaną inwestycję nie był wykorzystywany w przyszłości".

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1800 z późn. zm., dalej: "ustawa o CIT"),

kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Koszty poniesione w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień poniesienia kosztu.

Powyższa definicja ma charakter ogólny, dlatego każdorazowo, jeśli ustawa nie wskazuje bezpośrednio, dany wydatek powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej pod kątem istnienia związku przyczynowego pomiędzy poniesieniem kosztu a powstaniem przychodu lub realną szansą powstania przychodów podatkowych, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła ich uzyskiwania.

W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione łącznie następujące warunki:

- został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na jego działalność przez osoby inne niż podatnik),

- jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,

- pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

- poniesiony został w celu uzyskania, zachowania albo zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,

- został właściwie udokumentowany,

- nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Z kolei w myśl art. 15 ust. 4d ustawy o CIT,

koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.

Jak stanowi art. 15 ust. 4e ustawy o CIT,

za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4f-4h, uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów.

Odnosząc się do momentu zakwalifikowania do kosztów podatkowych kosztów zaniechanych inwestycji należy wskazać, że w myśl art. 15 ust. 4f ustawy o CIT,

koszty zaniechanych inwestycji są potrącalne w dacie zbycia inwestycji lub ich likwidacji.

Natomiast, zgodnie z art. 4a pkt 1 ustawy o CIT,

ilekroć w ustawie jest mowa o inwestycjach - oznacza to środki trwałe w budowie w rozumieniu ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2021 r. poz. 217), zwanej dalej "ustawą o rachunkowości".

Stosownie do art. 3 ust. 1 pkt 16 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2021 r. poz. 217, dalej "ustawa o rachunkowości"),

ilekroć w ustawie jest mowa o środkach trwałych w budowie - rozumie się przez to zaliczane do aktywów trwałych środki trwałe w okresie ich budowy, montażu lub ulepszenia już istniejącego środka trwałego.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej, podatnicy podejmują zadania inwestycyjne, związane w szczególności z wytworzeniem lub ulepszeniem środków trwałych. W toku prowadzonej inwestycji może również dojść do jej zaniechania, z którym mamy do czynienia wówczas, gdy podatnik nie podejmuje kolejnych czynności związanych z prowadzonym procesem inwestycyjnym, pomimo że nie został on zakończony.

Innymi słowy, jest to brak działania, zaprzestanie dokonywania następnych czynności, a w konsekwencji rezygnacja z podjętych wcześniej zamierzeń i odstąpienie od inwestycji.

Wydatki ponoszone w związku z inwestycją są kosztem uzyskania przychodu. Gdy powiększają wartość inwestycji, wpływają na przyszłą wartość początkową środka trwałego, który powstanie po zakończeniu inwestycji. Wydatki poniesione na zakończone inwestycje, staną się, co do zasady, kosztami uzyskania przychodów poprzez odpisy amortyzacyjne.

Ustawodawca pozwala także rozliczyć w kosztach podatkowych koszty inwestycji, która nie została przez podatnika dokończona, nie żądając spełnienia jakiś dodatkowych warunków, np. zaniechania z określonych powodów. Niewątpliwie jednak podatnik rozliczający w kosztach podatkowych wydatki poniesione na taką inwestycję, powinien być w stanie wykazać, że podejmując ją, zakładał jej związek z uzyskiwaniem przychodów lub zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła przychodów. Jest to podstawowy warunek zaliczenia wydatku do kosztu uzyskania przychodów, na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy.

Aby uznać wydatki za koszty zaniechanych inwestycji, na podstawie cytowanego wyżej art. 15 ust. 4f ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, musi dojść do zbycia inwestycji lub jej likwidacji. Przy czym zlikwidowanie inwestycji należy co do zasady traktować dosłownie, tzn. tylko fizyczna likwidacja inwestycji (np. jej rozbiórka, złomowanie, zniszczenie), umożliwi uznanie poniesionych na nią wydatków za koszty uzyskania przychodów. Z czynności tej sporządza się protokół fizycznej likwidacji, który oznacza zakończenie procesu likwidacji środka trwałego.

Zatem, wydatki poniesione na niedokończoną inwestycję mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w dwóch sytuacjach:

- sprzedaży niedokończonej inwestycji,

- zlikwidowania zaniechanej inwestycji.

Z opisu zdarzenia przyszłego, wynika m.in., że Wnioskodawca, w ramach prowadzonej działalności, podjął decyzję o rozpoczęciu projektu inwestycyjnego polegającego wdrożeniu i korzystaniu z oprogramowania typu E. D. i. (Inwestycja), które to oprogramowanie już funkcjonuje w Grupie do której należy Wnioskodawca.

W związku z Inwestycją Spółka poniosła wydatki na:

- analizy przedwdrożeniowe

- koszty pracy szefa projektu wdrożenia;

- premie pracowników za efekty kolejnych etapów wdrożenia

- licencje na korzystanie z oprogramowania dla celów analiz, testowych, wdrożenia

- przygotowania interfejsów

- opłaty okresowe za najem licencji oprogramowania

Powyższe wydatki Spółka zalicza wydatki do ceny nabycia wartości niematerialnej i prawnej - licencji na oprogramowanie. W wyniku poniesionych nakładów nie powstały wartości niematerialne i prawne, ponieważ prace nie zostały zakończone i oddane do używania ani też wprowadzone do ewidencji wartości niematerialnych i prawnych. Spółka nie dokonuje odpisów amortyzacyjnych.

Testy przeprowadzone w trakcie wdrożenia wykazały pewną liczbę trudności związanych w szczególności z brakami odnośnie funkcjonalności i możliwości technicznych E. D. i., przez co nie można sprostać wymogom księgowym, podatkowym i prawnym w Polsce. Analizy wskazały na nieekonomiczność przystosowania oprogramowania do potrzeb Spółki.

W związku z powyższym Spółka zaprzestała prowadzenia dalszych prac i ponoszenia wydatków w związku z Inwestycją, a umowa z dostawcą E. D. i. została rozwiązana za porozumieniem stron.

Zarząd Spółki zamierza podjąć decyzję o definitywnym zaniechaniu Inwestycji. Zaniechanie inwestycji nie wynika ze zmiany rodzaju prowadzonej działalności gospodarczej.

Spółka powzięła wątpliwość w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych w związku z zaniechaną Inwestycją, z datą podjęcia decyzji przez Zarząd Spółki o zaniechaniu Inwestycji.

Zarząd rozważa 2 scenariusze:

1. Żaden z elementów zaniechanej Inwestycji nie będzie wykorzystywany w przyszłości;

2. Analiza przedwdrożeniowa zostanie wykorzystana do wyboru i wdrożenia innego, spełniającego warunki techniczne prawne i ekonomiczne, oprogramowania, pozostałe elementy nie będą wykorzystywane w przyszłości

Państwa wątpliwości dotyczą ustalenia, czy:

- koszty zaniechanej inwestycji, które zaliczone zostały do ceny nabycia oprogramowania takie jak: analizy przedwdrożeniowe, koszty pracy szefa projektu wdrożenia, premie pracowników za efekty kolejnych etapów wdrożenia, licencje na korzystanie z oprogramowania dla celów analiz, testowych, wdrożenia, przygotowania interfejsów oraz opłaty okresowe za najem licencji oprogramowania będą kosztami uzyskania przychodów w dacie podjęcia decyzji o jej trwałym zaprzestaniu i niewykorzystywaniu żadnego z jej elementów (pytanie oznaczone we wniosku Nr 1);

- koszty zaniechanej inwestycji, pomniejszone o koszty analizy przedwdrożeniowej, tj. koszty pracy szefa projektu wdrożenia, premie pracowników za efekty kolejnych etapów wdrożenia, licencje na korzystanie z oprogramowania dla celów analiz, testowych, wdrożenia, przygotowania interfejsów oraz opłaty okresowe za najem licencji oprogramowania będą kosztami uzyskania przychodów w dacie podjęcia decyzji o jej trwałym zaprzestaniu i wykorzystaniu w przyszłości wyłącznie analizy przedwdrożeniowej (pytanie oznaczone we wniosku Nr 2)

Odnosząc się do powyższych wątpliwości, w pierwszej kolejności ponownie wskazać, że zgodnie z art. 4a pkt 1 ustawy o CIT,

ilekroć w ustawie jest mowa o inwestycjach - oznacza to środki trwałe w budowie w rozumieniu ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2021 r. poz. 217), zwanej dalej "ustawą o rachunkowości".

W niniejszej sprawie nie znajdzie zastosowania art. 15 ust. 4f ustawy o CIT, który traktuje o ujmowaniu w kosztach uzyskania przychodów wydatków na zaniechane inwestycje w dacie zbycia inwestycji lub ich likwidacji. Wskazany przepis posługuje się zdefiniowanym w art. 4a pkt 1 ustawy o CIT pojęciem inwestycji, które literalnie odnosi się do środków trwałych w budowie w rozumieniu ustawy o rachunkowości. Natomiast z definicji środków trwałych w budowie określonej przepisem art. 3 ust. 1 pkt 16 ustawy o rachunkowości wynika, że pojęcie to obejmuje jedynie zaliczane do aktywów trwałych środki trwałe w okresie ich budowy, montażu lub ulepszenia już istniejącego środka trwałego. Jednocześnie, przepisy ustawy o rachunkowości dokonują wyraźnego rozróżnienia między środkami trwałymi i wartościami niematerialnymi i prawnymi definiując je osobno odpowiednio przepisami art. 3 ust. 1 pkt 14 i art. 3 ust. 1 pkt 15 ustawy o rachunkowości.

Wprawdzie z opisu sprawy wynika, że Spółka, zaprzestała dalszych nakładów na oprogramowanie (które w przyszłości miało być traktowane jako wartość niematerialna i prawna), a rezultat tychże nakładów nie będzie wykorzystywany w prowadzonej działalności, jednak wskazany przepis art. 15 ust. 4f ustawy o CIT nie może zostać bezpośrednio odniesiony do przedsięwzięć innych niż inwestycje w rozumieniu art. 4a pkt 1 ustawy o CIT, które w przypadku ich ukończenia i oddania do używania mogłyby stanowić wartości niematerialne i prawne w rozumieniu przepisów art. 16b ustawy o CIT.

Dlatego też wydatki, o których mowa we wniosku nie mogą stanowić kosztów zaniechanych inwestycji, zgodnie z art. 15 ust. 4f ustawy o CIT.

Wskazać jednak należy, że przedmiotowe nakłady Wnioskodawcy na oprogramowanie mogą stanowić koszty uzyskania przychodów na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, jeżeli będą spełniać związek przyczynowo-skutkowy poniesionych wydatków z powstaniem przychodu lub zachowaniem lub zabezpieczeniem źródła przychodu z prowadzonej działalności gospodarczej.

Z wniosku wynika, że oprogramowanie miało zostać wdrożone u Wnioskodawcy, która podobnie jak inne Spółki zależne zajmuje się sprzedażą produktów Grupy M. Oprogramowanie D. i. miało służyć integracji systemowej z podmiotami z Grupy M. w zakresie gospodarki magazynowej, sprzedaży i produkcji oraz relacji z klientami i analizy danych. W konsekwencji, nakłady poniesione przez Wnioskodawcę na oprogramowanie miały mieć wpływ na powstanie przychodów Spółki.

Zatem, w przypadku 1 scenariusza nakłady w postaci: analizy przedwdrożeniowej; kosztów pracy szefa projektu wdrożenia; premii dla pracowników za efekty kolejnych etapów wdrożenia; licencji za korzystanie z oprogramowania dla celów analiz, testowych, wdrożeń; przygotowań interfejsów oraz opłat okresowych za najem licencji oprogramowania, które Spółka zaliczała do ceny nabycia wartości niematerialnej i prawnej - licencji na oprogramowanie, mogą stanowić koszty uzyskania przychodów, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT w dacie zaniechania dalszych nakładów i podjęcia decyzji o definitywnym zaprzestaniu ich używania w działalności Wnioskodawcy.

Natomiast, w przypadku 2 scenariusza koszty poniesione na oprogramowanie pomniejszone o koszty analizy przedwdrożeniowej, tj. koszty pracy szefa projektu wdrożenia; premie pracowników za efekty kolejnych etapów wdrożenia; licencje na korzystanie z oprogramowania dla celów analiz, testowych, wdrożenia, przygotowania interfejsów oraz opłaty okresowe za najem licencji oprogramowania, również mogą stanowić koszty uzyskania przychodów na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o CIT w dacie zaniechania dalszych nakładów i podjęcia decyzji o definitywnym zaprzestaniu ich używania w działalności Wnioskodawcy. Przy czym jednak analiza przedwdrożeniowa, która zostanie wykorzystana do wdrożenia innego oprogramowania będzie powiększać cenę nabycia tego innego oprogramowania i będzie mogła zostać zaliczona do kosztów uzyskania przychodów przez odpisy amortyzacyjne dokonywane od wartości początkowej ww. oprogramowania.

Zatem, Państwa stanowisko należało uznać za nieprawidłowe.

Reasumując, Państwa stanowisko w zakresie ustalenia, czy:

- koszty zaniechanej inwestycji, które zaliczone zostały do ceny nabycia oprogramowania takie jak: analizy przedwdrożeniowe, koszty pracy szefa projektu wdrożenia, premie pracowników za efekty kolejnych etapów wdrożenia, licencje na korzystanie z oprogramowania dla celów analiz, testowych, wdrożenia, przygotowania interfejsów oraz opłaty okresowe za najem licencji oprogramowania będą kosztami uzyskania przychodów w dacie podjęcia decyzji o jej trwałym zaprzestaniu i niewykorzystywaniu żadnego z jej elementów - jest nieprawidłowe;

- koszty zaniechanej inwestycji, pomniejszone o koszty analizy przedwdrożeniowej, tj. koszty pracy szefa projektu wdrożenia, premie pracowników za efekty kolejnych etapów wdrożenia, licencje na korzystanie z oprogramowania dla celów analiz, testowych, wdrożenia, przygotowania interfejsów oraz opłaty okresowe za najem licencji oprogramowania będą kosztami uzyskania przychodów w dacie podjęcia decyzji o jej trwałym zaprzestaniu i wykorzystaniu w przyszłości wyłącznie analizy przedwdrożeniowej - jest nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanego przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

POUCZENIE o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 z późn. zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

POUCZENIE o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2022 r. poz. 329 z późn. zm.; dalej jako "p.p.s.a.").

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 p.p.s.a.). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 p.p.s.a.):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 p.p.s.a.), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a p.p.s.a.).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a p.p.s.a.).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 z późn. zm.).