0111-KDIB1-1.4010.571.2022.2.AW - Hipotetyczne odsetki od podwyższonego kapitału jako koszt podatkowy

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA - stanowisko w część prawidłowe i w części nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

24 sierpnia 2022 r. wpłynął za pośrednictwem platformy e-PUAP Państwa wniosek z tego samego dnia o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy ustalenia, czy

- przeniesienie kapitału rezerwowego na zysk z lat ubiegłych wcześniej niż przed upływem 3 lat jest równoznaczne z podziałem zysku zgodnie z art. 15cb ust. 5 ustawy o CIT i tym samym nawet w sytuacji braku wypłaty zysku, Spółka powinna rozpoznać przychód w wysokości odliczonych dotychczas odsetek hipotetycznych;

- zgodnie z art. 15cb ustawy o CIT przeznaczenie zysku netto na zysk z lat ubiegłych pozwala uznać za koszt uzyskania przychodu kwotę odpowiadającą iloczynowi stopy referencyjnej Narodowego Banku Polskiego obowiązującej w ostatnim dniu roboczym roku poprzedzającego rok podatkowy powiększonej o 1 pkt procentowy oraz kwoty zysku wykazanego przez Spółkę w zysku z lat ubiegłych;

- Spółka, dokonując przeniesienia kwoty zysku z lat ubiegłych na kapitał rezerwowy, będzie miała możliwość, skorzystać z ulgi w CIT z tytułu możliwości naliczenia odsetek hipotetycznych w roku, w którym kwota z zysku z lat ubiegłych podwyższy kapitał rezerwowy.

Uzupełnili go Państwo, w odpowiedzi na wezwanie, pismem z 5 grudnia 2022 r. (data tego samego dania za pośrednictwem platformy ePUAP).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca (dalej: "Spółka") jest spółką z ograniczoną odpowiedzialnością będącą podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych (dalej: "CIT") i podlegającą nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce. Rokiem podatkowym Spółki jest rok kalendarzowy. W latach wcześniejszych Spółka na podstawie odpowiedniej uchwały zgromadzenia wspólników przekazywała zyski na kapitał rezerwowy. W ubiegłym roku postanowiono to zmienić i po raz pierwszy zgodnie z uchwałą zyski za rok 2020 zostały przeznaczone na zysk z lat ubiegłych, tak samo w obecnym roku zyski za rok 2021 zostały przeznaczone na zysk z lat ubiegłych. Omawiane zyski nie są przeznaczane na pokrycie straty bilansowej.

W uzupełnieniu wniosku z 5 grudnia 2022 r., ponadto wskazali Państwo, że zysk z kapitału rezerwowego przeniesiony na zysk z lat ubiegłych nie zostanie wypłacony ze Spółki wcześniej niż po upływie 3 lat, licząc od końca roku podatkowego, w którym została podjęta uchwała o zatrzymaniu zysku w Spółce.

Po zapadnięciu decyzji o przeniesieniu zysku z jednej pozycji (zysk z kapitału rezerwowego) do drugiej (zysk z lat ubiegłych), spółka podejmie uchwałę o jego podziale.

Spółka zamierza przenieść zysk z kapitału rezerwowego na zysk z lat ubiegłych mając na względzie potrzeby spółki matki, która konsoliduje sprawozdanie i wyszła z potrzebą ujednolicenia zasad w spółkach zależnych.

Przeniesiony zysk z kapitału rezerwowego na zysk z lat ubiegłych jest reinwestowany w dalszej działalności Spółki.

Spółka podwyższając kapitał rezerwowy poprzez przeniesienie kwoty zysku z lat ubiegłych zamierza w roku podatkowym podwyższenia tego kapitału zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów kwotę odpowiadającą iloczynowi stopy referencyjnej Narodowego Banku Polskiego obowiązującej w ostatnim dniu roboczym roku poprzedzającego ten rok podatkowy powiększonej o 1 pkt procentowy oraz kwoty zysku przekazanego na kapitał rezerwowy (z uwzględnieniem jego podwyższenia) w wysokości nie większej niż określonej w art. 15cb ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Pytania

1. Czy przeniesienie kapitału rezerwowego na zysk z lat ubiegłych wcześniej niż przed upływem 3 lat jest równoznaczne z podziałem zysku zgodnie z art. 15cb ust. 5 ustawy o CIT i tym samym nawet w sytuacji braku wypłaty zysku, Spółka powinna rozpoznać przychód w wysokości odliczonych dotychczas odsetek hipotetycznych?

2. Czy zgodnie z art. 15cb ustawy o CIT przeznaczenie zysku netto na zysk z lat ubiegłych pozwala uznać za koszt uzyskania przychodu kwotę odpowiadającą iloczynowi stopy referencyjnej Narodowego Banku Polskiego obowiązującej w ostatnim dniu roboczym roku poprzedzającego rok podatkowy powiększonej o 1 pkt procentowy oraz kwoty zysku wykazanego przez Spółkę w zysku z lat ubiegłych?

3. Czy Spółka, dokonując przeniesienia kwoty zysku z lat ubiegłych na kapitał rezerwowy, będzie miała możliwość, skorzystać z ulgi w CIT z tytułu możliwości naliczenia odsetek hipotetycznych w roku, w którym kwota z zysku z lat ubiegłych podwyższy kapitał rezerwowy?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad 1.

Przeniesienie kapitału rezerwowego na zysk z lat ubiegłych nie jest równoznaczne z podziałem zysku, o którym mówi art. 15cb ust. 5 (ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1800, dalej: "ustawa o CIT") - przypis Organu), dodatkowo zysk nie jest wypłacany, ale zostaje w Spółce, dlatego Spółka właściwie zaliczyła odsetki hipotetyczne do kosztów uzyskania przychodu i nie ma podstaw, aby rozpoznawała przychód w postaci równowartości rozliczonych kosztów.

Ad 2.

Wnioskodawca stoi na stanowisku, że podobnie jak w pytaniu nr 1 przeznaczenie zysku netto na zysk z lat ubiegłych nie jest równoznaczne z podziałem zysku. I tym samym Wnioskodawca ma prawo uwzględnienia jako koszt uzyskania przychodu hipotetycznego kosztu finansowania kapitałem pochodzącym z zysków zatrzymanych uchwałą wspólników w spółce (zysków z lat ubiegłych) obliczonego jako iloczyn stopy referencyjnej NBP powiększonej o 1% oraz kwoty zysku wykazywanego przez spółkę w kapitałach własnych w pozycji "zysk z lat ubiegłych" w kwocie nieprzekraczającej w roku podatkowym 250 000 zł.

Ad 3.

Dokonując przeniesienia kwoty zysku z lat ubiegłych na kapitał rezerwowy, Spółka będzie miała prawo uznać za koszt uzyskania przychodu odsetki hipotetyczne w roku, w którym zysk z lat ubiegłych podwyższy kapitał rezerwowy.

UZASADNIENIE W zakresie pytania nr 1

Zgodnie z art. 15cb ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT, w spółce za koszt uzyskania przychodów uznaje się również kwotę odpowiadającą iloczynowi stopy referencyjnej Narodowego Banku Polskiego obowiązującej w ostatnim dniu roboczym roku poprzedzającego rok podatkowy powiększonej o 1 punkt procentowy oraz kwoty: 2) zysku przekazanego na kapitał rezerwowy lub zapasowy spółki.

Zgodnie z art. 15cb ust. 5 ustawy o CIT, przepis ust. 1 stosuje się, jeżeli zwrot dopłaty lub podział i wypłata zysku nastąpi nie wcześniej niż po upływie 3 lat, licząc od końca roku podatkowego, w którym ta dopłata została wniesiona do spółki albo została podjęta uchwała o zatrzymaniu zysku w spółce.

Ustawodawca, wprowadzając art. 15cb ustawy o CIT chciał zachęcić podatników do zatrzymywania pieniędzy w spółce. Potwierdzeniem tego stanowiska jest uzasadnienie rządowego projektu ustawy o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw: - Projekt przewiduje w tym zakresie możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów hipotetycznych kosztów pozyskania kapitału zewnętrznego, w przypadku gdy źródłem finansowania spółki są dopłaty wnoszone przez wspólników lub tzw. zyski zatrzymane.

Proponowane przepisy w tym zakresie mają na celu promowanie działań zmierzających do tworzenia w spółkach kapitałów samofinansowania, powstałych z zysku zatrzymanego oraz z dopłat wnoszonych przez wspólników.

Wprowadzony przez ustawodawcę art. 15cb ustawy o CIT wzorem innym państw członkowskich UE miał na celu wyrównanie uprawnień związanych z finansowaniem zewnętrznym (np. w postaci pożyczki lub kredytu) oraz finansowaniem własnym (np. w formie zysków zatrzymanych w spółce). W sytuacji, gdy kapitał rezerwowy zostaje przeniesiony na zyski z lat ubiegłych, to nie można stwierdzić, że dochodzi do sytuacji, o której mówi art. 15cb ust. 5 ustawy o CIT, ponieważ osiągnięty zysk ciągle zostaje w Spółce, nie zostaje wypłacony - zmienia się tylko jego miejsce zaewidencjonowania. Dlatego zdaniem Wnioskodawcy, pomiędzy kapitałem rezerwowym a pozycją zysków z lat ubiegłych dokonuje się tylko przesunięcia na potrzeby ewidencyjne, natomiast sam fakt pozostania zysku w Spółce należy uznać za zachowany. O ile samo przesunięcie zysku można uznać za jego podzielenie, to nie zostaje on wypłacony i pozostaje w Spółce, natomiast art. 15cb ust. 5 ustawy o CIT wskazuje na potrzebę łącznego wystąpienia obu warunków tj. podział i wypłata zysku - świadczy o tym spójnik łączny - i.

UZASADNIENIE w zakresie pytania nr 2

Odwołując się do celu przepisu art. 15cb ustawy CIT, należy uznać, że przeznaczając zyski netto na zyski z lat ubiegłych, zostaje spełniony cel zatrzymania pieniędzy w Spółce. Z finansowego i ekonomicznego punktu widzenia zysk z lat ubiegłych pełni tak samą rolę w kapitałach spółki, jak kapitał zapasowy lub fundusze rezerwowe, będąc źródłem zwiększenia jej kapitałów własnych i finansowania działalności wykreowanym świadomą decyzją wspólników. Zdaniem Wnioskodawcy, wyłączenie uchwałą wspólników zysku od podziału i pozostawienie go w spółce, zaewidencjonowane jako "zysk z lat ubiegłych", spełnia wszystkie przesłanki art. 15cb ustawy o CIT i uprawnia do zakwalifikowania kosztów finansowania kapitałem własnym, jako koszty uzyskania przychodu zgodnie z postanowieniami tego przepisu. Na podobny charakter kapitałów rezerwowego, zapasowego, i zysku z lat ubiegłych świadczy również ich umiejscowienie w bilansie.

Zgodnie z załącznikiem nr 1 ustawy z dnia 29 września 1994 r. (Dz. U. z 2021 r. poz. 217), o rachunkowości na kapitał własny składają się m.in.: kapitał rezerwowy, zapasowy i właśnie zysk z lat ubiegłych. Tak więc potencjalna ewidencja zysku np. na rzecz kapitału rezerwowego lub zysku z lat ubiegłych nie wpływa na ostateczny wynik kapitału własnego - prowadzi do zakumulowania zysku w Spółce i doprowadzi do spełnienia celu ustawy - ponieważ środki zatrzymane na pozycji zysku z lat ubiegłych może posłużyć przyszłemu finansowaniu działalności Spółki i spełniać tę samą rolę co kapitał rezerwowy lub zapasowy. Również ustawa z dnia 15 września 2000 r. (Dz. U. z 2022 r. poz. 1467) kodeks spółek handlowych wskazuje na możliwość podobnego zastosowania zysków z lat ubiegłych, kapitałów rezerwowego i zapasowego, zgodnie z art. 192 k.s.h. mogą one zostać rozdysponowane na przyszłe dywidendy.

Na sam koniec należy wskazać na gramatyczną konstrukcję art. 15cb ust. 5 ustawy o CIT, która pozwala na przedstawione przez Wnioskodawcę rozwiązania.

Zgodnie z ust. 5 koszty można zastosować, jeśli zysk nie zostanie wypłacony, przepis jasno więc wyznacza cel, jakim jest zatrzymanie zysku w spółce. Można więc wnioskować, że ustawodawca specjalnie pozostawił podatnikowi więcej swobody, aby ten mógł bez przeszkód rozporządzać zyskiem w ramach przedsiębiorstwa, przy dochowaniu celu, jakim jest zatrzymanie tego zysku. Dlatego nawiązując do uzasadnienia nr 1, cel przepisu można osiągnąć w dwóch krokach:

- krok 1 - zaliczyć zysk na poczet kapitału zapasowego,

- krok 2 - przenieść go do zysku z lat ubiegłych.

Finalnie zysk nie zostaje wypłacony i jest zatrzymany w Spółce. Identycznie cel przepisu jest spełniony w przypadku wybrania rozwiązania z uzasadnienia nr 2. Różni się tylko schemat działania, ponieważ cel przepisu zostaje osiągnięty w jednym kroku, czyli w momencie przeniesienia zysku na zysk z lat ubiegłych. Więc zdaniem Wnioskodawcy, jeśli rozwiązanie nr 1 jest poprawne, to tym samym rozwiązanie nr 2 również powinno być poprawne. Z perspektywy systemowej i celowościowej obie sytuacje dążą do zatrzymania zysku w Spółce, dlatego nie ma argumentów za tym, aby jedno z nich było prawidłowe, a drugie nie. Tym bardziej że art. 15cb ust. 5 ustawy o CIT jest zgodny co do tego, że jeśli zysk pozostaje zatrzymany, to odsetki hipotetyczne można rozpoznać jako koszt uzyskania przychodu.

UZASADNIENIE zakresie pytania nr 3

Zdaniem Wnioskodawcy, dokonując przeniesienia zysków z kategorii zyski z lat ubiegłych na kapitał rezerwowy, Spółka będzie mogła odliczyć koszty uzyskania przychodu w wysokości kwoty odpowiadającej iloczynowi stopy referencyjnej Narodowego Banku Polskiego obowiązującej w ostatnim dniu roboczym roku poprzedzającego rok podatkowy powiększonej o 1 pkt procentowy oraz kwoty zysku z lat ubiegłych przekazanego na kapitał rezerwowy lub zapasowy spółki. Zysk z lat ubiegłych jest to zysk, który nie został wypłacony w formie dywidend i który może być reinwestowany w działalność gospodarczą przedsiębiorstwa. (R. Patterson, Kompendium terminów z zakresu rachunkowości po polsku i angielsku). Z definicji wynika, że jest to zysk zakumulowany w Spółce, dlatego jego przeniesienie na kapitał rezerwowy będzie upoważniać Spółkę do odliczenia odsetek hipotetycznych na podstawie art. 15cb ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT, w spółce za koszt uzyskania przychodów uznaje się również kwotę odpowiadającą iloczynowi stopy referencyjnej Narodowego Banku Polskiego obowiązującej w ostatnim dniu roboczym roku poprzedzającego rok podatkowy powiększonej o 1 pkt procentowy oraz kwoty: zysku przekazanego na kapitał rezerwowy lub zapasowy spółki. Dlatego zdaniem Wnioskodawcy koszt, o którym mowa w art. 15cb ust. 1 ustawy o CIT będzie przysługiwał Spółce w roku, w którym środki z zysków z lat ubiegłych podwyższą kapitał rezerwowy - tak jak wskazuje na to art. 15 ust. 2: koszt, o którym mowa w ust. 1, przysługuje w roku wniesienia dopłaty lub podwyższenia kapitału rezerwowego lub zapasowego oraz w kolejnych dwóch bezpośrednio po sobie następujących latach podatkowych.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest w części prawidłowe i w części nieprawidłowe.

UZASADNIENIE interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1800 z późn. zm.; dalej: "u.p.d.o.p." lub "ustawa o CIT"),

kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Koszty poniesione w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień poniesienia kosztu.

Definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest jedynie sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach należy natomiast zbadać istnienie związku przyczynowego pomiędzy poniesieniem kosztu a powstaniem przychodu lub realną szansą powstania przychodów podatkowych, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła ich uzyskiwania.

Na mocy przepisów ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r. poz. 2159, dalej jako: "ustawa nowelizująca"), nastąpiła nowelizacja przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zgodnie z art. 2 pkt 5 ustawy nowelizującej od 1 stycznia 2019 r. po art. 15ca został dodany art. 15cb ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

I tak, myśl art. 15cb ust. 1 u.p.d.o.p.:

W spółce za koszt uzyskania przychodów uznaje się również kwotę odpowiadającą iloczynowi stopy referencyjnej Narodowego Banku Polskiego obowiązującej w ostatnim dniu roboczym roku poprzedzającego rok podatkowy powiększonej o 1 punkt procentowy oraz kwoty:

dopłaty wniesionej do spółki w trybie i na zasadach określonych w odrębnych przepisach lub

zysku przekazanego na kapitał rezerwowy lub zapasowy spółki.

Zgodnie z art. 15cb ust. 2 u.p.d.o.p.:

Koszt, o którym mowa w ust. 1, przysługuje w roku wniesienia dopłaty lub podwyższenia kapitału rezerwowego lub zapasowego oraz w kolejnych dwóch bezpośrednio po sobie następujących latach podatkowych.

W świetle art. 15cb ust. 3 u.p.d.o.p.:

Łączna kwota kosztów uzyskania przychodów odliczona w roku podatkowym z tytułów wymienionych w ust. 1 nie może przekroczyć kwoty 250 000 zł.

W myśl art. 15cb ust. 4 u.p.d.o.p.:

Przepisu ust. 1 nie stosuje się do dopłat i zysków przeznaczonych na pokrycie straty bilansowej.

Zgodnie z art. 15cb ust. 5 u.p.d.o.p.:

Przepis ust. 1 stosuje się, jeżeli zwrot dopłaty lub podział i wypłata zysku nastąpi nie wcześniej niż po upływie 3 lat, licząc od końca roku podatkowego, w którym ta dopłata została wniesiona do spółki albo została podjęta uchwała o zatrzymaniu zysku w spółce.

W myśl art. 15cb ust. 6 u.p.d.o.p.:

Za rok podatkowy, w którym dopłata została wniesiona do spółki, uznaje się rok, w którym dopłata wpłynęła na rachunek płatniczy spółki.

W świetle art. 15cb ust. 7 u.p.d.o.p.:

Jeżeli dopłata, o której mowa w ust. 1, zostanie zwrócona przed upływem terminu wskazanego w ust. 5, w roku podatkowym, w którym dokonano zwrotu, przychodem jest wartość odpowiadająca odliczonym, zgodnie z ust. 1, kosztom uzyskania przychodów.

W myśl art. 15cb ust. 8 u.p.d.o.p.:

Przepis ust. 7 stosuje się odpowiednio do przychodów spółki proporcjonalnie odpowiadających tej części kosztów uzyskania przychodów, która odpowiada zwróconej kwocie dopłaty - w przypadku zwrotu części dopłaty, o której mowa w ust. 1.

Przepis art. 15cb ust. 9 u.p.d.o.p., że

W przypadku gdy spółka, o której mowa w ust. 1, zostanie przejęta w wyniku łączenia albo podziału albo przekształcona w spółkę niebędącą osobą prawną przed upływem terminu, o którym mowa w ust. 5, na dzień poprzedzający dzień przejęcia albo przekształcenia ustala się przychód w wysokości odpowiadającej odliczonym, zgodnie z ust. 1, kosztom uzyskania przychodów.

Zgodnie z art. 15cb ust. 10 u.p.d.o.p.:

Przepisu ust. 1 nie stosuje się, jeżeli podatnik lub podmiot z nim powiązany w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4 dokonał czynności prawnej albo powiązanych czynności prawnych bez uzasadnionych przyczyn ekonomicznych, głównie w celu uznania kwoty określonej w ust. 1 za koszt uzyskania przychodów. Do uzasadnionych przyczyn ekonomicznych nie zalicza się przypadku, gdy korzyść uzyskana w roku podatkowym lub w latach następnych wynika z zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) wynika, że Wnioskodawca jest spółką z ograniczoną odpowiedzialnością będącą podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych i podlegającą nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce. Rokiem podatkowym Spółki jest rok kalendarzowy. W latach wcześniejszych Spółka na podstawie odpowiedniej uchwały zgromadzenia wspólników przekazywała zyski na kapitał rezerwowy. W ubiegłym roku postanowiono to zmienić i po raz pierwszy zgodnie z uchwałą zyski za rok 2020 zostały przeznaczone na zysk z lat ubiegłych, tak samo w obecnym roku zyski za rok 2021 zostały przeznaczone na zysk z lat ubiegłych. Omawiane zyski nie są przeznaczane na pokrycie straty bilansowej. Zysk z kapitału rezerwowego przeniesiony na zysk z lat ubiegłych nie zostanie wypłacony ze Spółki wcześniej niż po upływie 3 lat, licząc od końca roku podatkowego, w którym została podjęta uchwała o zatrzymaniu zysku w Spółce.

Po zapadnięciu decyzji o przeniesieniu zysku z jednej pozycji (zysk z kapitału rezerwowego) do drugiej (zysk z lat ubiegłych), Spółka podejmie uchwałę o jego podziale. Przeniesiony zysk z kapitału rezerwowego na zysk z lat ubiegłych jest reinwestowany w dalszej działalności Spółki. Spółka podwyższając kapitał rezerwowy poprzez przeniesienie kwoty zysku z lat ubiegłych zamierza w roku podatkowym podwyższenia tego kapitału zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów kwotę odpowiadającą iloczynowi stopy referencyjnej Narodowego Banku Polskiego obowiązującej w ostatnim dniu roboczym roku poprzedzającego ten rok podatkowy powiększonej o 1 pkt procentowy oraz kwoty zysku przekazanego na kapitał rezerwowy (z uwzględnieniem jego podwyższenia) w wysokości nie większej niż określonej w art. 15cb ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Państwa wątpliwości dotyczą ustalenia m.in., czy:

- przeniesienie kapitału rezerwowego na zysk z lat ubiegłych wcześniej niż przed upływem 3 lat jest równoznaczne z podziałem zysku zgodnie z art. 15cb ust. 5 ustawy o CIT i tym samym nawet w sytuacji braku wypłaty zysku, Spółka powinna rozpoznać przychód w wysokości odliczonych dotychczas odsetek hipotetycznych (pytanie oznaczonego we wniosku Nr 1);

- zgodnie z art. 15cb ustawy o CIT przeznaczenie zysku netto na zysk z lat ubiegłych pozwala uznać za koszt uzyskania przychodu kwotę odpowiadającą iloczynowi stopy referencyjnej Narodowego Banku Polskiego obowiązującej w ostatnim dniu roboczym roku poprzedzającego rok podatkowy powiększonej o 1 pkt procentowy oraz kwoty zysku wykazanego przez Spółkę w zysku z lat ubiegłych (pytanie oznaczone we wniosku Nr 2).

Mając na uwadze powyższy opis stanu faktycznego i odpowiadające temu stanowi przepisy prawa należy się zgodzić się z Państwa stanowiskiem, że w sprawie będącej przedmiotem wniosku w przypadku przeniesienie kapitału rezerwowego na zysk z lat ubiegłych wcześniej niż przed upływem 3 lat Spółka nie będzie zobowiązana rozpoznać przychodu w wysokości odliczonych dotychczas odsetek hipotetycznych.

Podkreślić należy, że z powołanego już wyżej art. 15cb ust. 5 ustawy o CIT wynika m.in., że jeżeli podział i wypłata zysku nastąpi nie wcześniej niż po upływie 3 lat, licząc od końca roku podatkowego, w którym została podjęta uchwała o zatrzymaniu zysku w spółce, zastosowanie znajdzie art. 15cb ust. 1 ustawy o CIT.

We wniosku wskazali Państwo, że Spółka przeniosła zysk z kapitału rezerwowego na zysk z lat ubiegłych przed upływem 3 lat o podjęcia uchwały o jego zatrzymaniu. Przenosząc zysk z jeden do drugiej pozycji Spółka podejmie uchwałę o jego podziale. Przeniesiony zysk z kapitału rezerwowego na zysk z lat ubiegłych jest ponownie inwestowany w dalszej działalności Spółki. Przy czym przeniesienie tego zysku z kapitału rezerwowego na zysk z lat ubiegłych nie spowoduje, że zostanie on wypłacony ze Spółki wcześniej niż po upływie trzech lat, licząc od końca roku podatkowego, w którym została podjęta uchwała o jego podziale.

Zatem, skoro przeniesienie zysku z kapitału rezerwowego na zysk z lat ubiegłych w celu ponownego inwestowania nie spowoduje, że zysk ten zostanie wypłacony ze Spółki wcześniej niż po upływie trzech lat, licząc od końca roku podatkowego, w którym została podjęta uchwała o jego podziale, to w efekcie art. 15cb ust. 5 ustawy o CIT, który wskazuje na potrzebę wystąpienia obu warunków, tj. podziału i wypłaty zysku, nie znajdzie zastosowania i Spółka w przypadku przeniesienia zysku z kapitału rezerwowego na zysk z lat ubiegłych wcześniej niż przed upływem 3 lat od podjęcia uchwały o jego zatrzymaniu, nie będzie zobowiązana rozpoznać przychodu w wysokości odliczonych dotychczas odsetek hipotetycznych.

Zatem, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania oznaczonego we wniosku Nr 1 należało uznać za prawidłowe.

Natomiast odnosząc się do pytania nr 2 - dot. przeznaczenia zysku netto na zysk z lat ubiegłych i możliwości uznania za koszt uzyskania przychodu kwoty odpowiadającą iloczynowi stopy referencyjnej Narodowego Banku Polskiego obowiązującej w ostatnim dniu roboczym roku poprzedzającego rok podatkowy powiększonej o 1 pkt procentowy oraz kwoty zysku wykazanego przez Spółkę w zysku z lat ubiegłych, wskazać należy, że z literalnego brzmienia art. 15cb ust. 1 ustawy o CIT wynika bowiem, że warunkiem do skorzystania ze wskazanej w tym przepisie preferencji jest przekazanie zysku na kapitał rezerwowy lub zapasowy spółki, a nie jak wskazał Wnioskodawca, przeznaczenia zysku netto na zysk z lat ubiegłych.

Skoro zysk netto zostanie przeznaczony na zysk z lat ubiegłych, a nie na kapitał rezerwowy czy zapasowy, to w istocie nie zostanie spełniony warunek wynikający z ww. przepisu, co tym samym wyklucza możliwość uznania za koszt uzyskania przychodu kwoty odpowiadającej iloczynowi stopy referencyjnej Narodowego Banku Polskiego obowiązującej w ostatnim dniu roboczym roku poprzedzającego rok podatkowy powiększonej o 1 punkt procentowy oraz kwoty zysku przekazanego na kapitał rezerwowy lub zapasowy spółki. Tym samym, w przypadku przeznaczenia zysku netto na zyski z lat ubiegłych (zamiast na kapitał rezerwowy czy zapasowy), Wnioskodawca nie będzie mógł skorzystać z preferencji wynikającej z art. 15cb ust. 1 ustawy o CIT.

Zatem, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania oznaczonego we wniosku Nr 2 należało uznać za nieprawidłowe.

Wątpliwości Państwa dotyczą również ustalenia, czy Spółka dokonując przeniesienia kwoty zysku z lat ubiegłych na kapitał rezerwowy, będzie miała możliwość, skorzystać z ulgi w CIT z tytułu możliwości naliczenia odsetek hipotetycznych w roku, w którym kwota z zysku z lat ubiegłych podwyższy kapitał rezerwowy (pytanie oznaczone we wniosku Nr 3).

Odnosząc się do powyższych wątpliwości wskazać należy, że z powołanego już wyżej art. 15cb ust. 2 ustawy o CIT wynika, że koszt, o którym mowa w ust. 1, przysługuje w roku wniesienia podwyższenia kapitału rezerwowego oraz w kolejnych dwóch bezpośrednio po sobie następujących latach podatkowych.

W uzupełnieniu wniosku wskazali Państwo, że Spółka podwyższając kapitał rezerwowy poprzez przeniesienie kwoty zysku z lat ubiegłych zamierza w roku podatkowym podwyższenia tego kapitału zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów kwotę odpowiadającą iloczynowi stopy referencyjnej Narodowego Banku Polskiego obowiązującej w ostatnim dniu roboczym roku poprzedzającego ten rok podatkowy powiększonej o 1 pkt procentowy oraz kwoty zysku przekazanego na kapitał rezerwowy (z uwzględnieniem jego podwyższenia) w wysokości nie większej niż określonej w art. 15cb ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zatem, skoro Spółka podwyższy kapitał rezerwowy poprzez przeniesienie kwoty zysku z lat ubiegłych, a iloczyn kwoty zysku przekazanego na kapitał rezerwowy (z uwzględnieniem jego podwyższenia) oraz stopy referencyjnej Narodowego Banku Polskiego obowiązującej w ostatnim dniu roboczym roku poprzedzającego ten rok podatkowy powiększonej o 1 pkt procentowy będzie odpowiadał w wysokości nie większej niż określonej w art. 15cb ust. 3 ustawy o CIT, to Spółka będzie mogła zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów odsetki hipotetyczne w roku, w którym zysk z lat ubiegłych podwyższy kapitał rezerwowy, w wysokości nie większej niż określonej w art. 15cb ust. 3 ustawy o CIT w zw. z art. 15cb ust. 2 ustawy o CIT.

Jednocześnie wskazać należy, że Wnioskodawca będzie miał prawo do skorzystania z preferencji przewidzianej w art. 15cb ust. 1, wyłącznie w sytuacji, gdy przeniesiona kwota zysku z lat ubiegłych na kapitał rezerwowy, nie będzie pochodziła z zysku co do którego Spółka zastosowała już art. 15cb ust. 1 ustawy o CIT. Z opisu spawy nie wynika bowiem, aby zysk który podwyższy kapitał rezerwowy będzie pochodził z zysku z lat ubiegłych co do którego Spółka zastosowała już art. 15cb ust. 1 ustawy o CIT, dlatego też tut. Organ przyjął w niniejszej interpretacji, że taka sytuacja nie ma miejsca.

Zatem, Państwa stanowisko w zakresie pytania oznaczonego we wniosku Nr 3 z ww. zastrzeżeniem, uznano za prawidłowe.

Reasumując, Państwa stanowisko w zakresie ustalenia, czy:

- przeniesienie kapitału rezerwowego na zysk z lat ubiegłych wcześniej niż przed upływem 3 lat jest równoznaczne z podziałem zysku zgodnie z art. 15cb ust. 5 ustawy o CIT i tym samym nawet w sytuacji braku wypłaty zysku, Spółka powinna rozpoznać przychód w wysokości odliczonych dotychczas odsetek hipotetycznych - jest prawidłowe;

- zgodnie z art. 15cb ustawy o CIT przeznaczenie zysku netto na zysk z lat ubiegłych pozwala uznać za koszt uzyskania przychodu kwotę odpowiadającą iloczynowi stopy referencyjnej Narodowego Banku Polskiego obowiązującej w ostatnim dniu roboczym roku poprzedzającego rok podatkowy powiększonej o 1 pkt procentowy oraz kwoty zysku wykazanego przez Spółkę w zysku z lat ubiegłych - jest nieprawidłowe;

- Spółka, dokonując przeniesienia kwoty zysku z lat ubiegłych na kapitał rezerwowy, będzie miała możliwość, skorzystać z ulgi w CIT z tytułu możliwości naliczenia odsetek hipotetycznych w roku, w którym kwota z zysku z lat ubiegłych podwyższy kapitał rezerwowy - jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w odniesieniu do zdarzenia przyszłego stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym/zdarzeniem przyszłym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku.

W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

POUCZENIE o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 z późn. zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

POUCZENIE o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2022 r. poz. 329 z późn. zm.; dalej jako "p.p.s.a.").

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 p.p.s.a.). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 p.p.s.a.):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 p.p.s.a.), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a p.p.s.a.).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a p.p.s.a.).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 z późn. zm.).