0111-KDIB1-1.4010.520.2018.2.SG - Koszty uzyskania przychodu w związku ze sprzedażą towarów za granicą.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2018 r. poz. 800 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 30 listopada 2018 r. (data wpływu 6 grudnia 2018 r.), uzupełnionym 25 i 28 stycznia 2019 r. o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie ustalenia czy dla Wnioskodawcy kosztem uzyskania przychodów (proporcjonalnie do jego udziału w zyskach spółki komandytowej) będzie niemiecki podatek od wartości dodanej, zarówno odprowadzany do niemieckich organów podatkowych, jak również wykazywany w deklaracji składanej w Niemczech i pomniejszany o kwotę naliczonego podatku od wartości dodanej związanego z zakupem towarów i usług w tym w Niemczech oraz w którym momencie Wnioskodawca powinien zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów (proporcjonalnie do jego udziału w zyskach spółki komandytowej) niemiecki podatek od wartości dodanej, zarówno odprowadzany do niemieckich organów podatkowych, jak również wykazywany w deklaracji składanej w Niemczech i pomniejszany o kwotę naliczonego podatku od wartości dodanej związanego z zakupem towarów i usług w tym w Niemczech - jest prawidłowe.

W dniu 6 grudnia 2018 r. wpłynął do tut. Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, m.in. w zakresie ustalenia czy dla Wnioskodawcy kosztem uzyskania przychodów (proporcjonalnie do jego udziału w zyskach spółki komandytowej) będzie niemiecki podatek od wartości dodanej, zarówno odprowadzany do niemieckich organów podatkowych, jak również wykazywany w deklaracji składanej w Niemczech i pomniejszany o kwotę naliczonego podatku od wartości dodanej związanego z zakupem towarów i usług w tym w Niemczech oraz w którym momencie Wnioskodawca powinien zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów (proporcjonalnie do jego udziału w zyskach spółki komandytowej) niemiecki podatek od wartości dodanej, zarówno odprowadzany do niemieckich organów podatkowych, jak również wykazywany w deklaracji składanej w Niemczech i pomniejszany o kwotę naliczonego podatku od wartości dodanej związanego z zakupem towarów i usług w tym w Niemczech. Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z 18 stycznia 2019 r., Znak: 0111-KDIB1-1.4010.519.2018.1.SG, 0111-KDIB1-1.4010.520.2018.1.SG wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło 25 i 28 stycznia 2019 r.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest wspólnikiem spółki komandytowej (dalej jako: "Spółka"). Spółka prowadzi działalność gospodarczą w zakresie produkcji i sprzedaży towarów, w tym przede wszystkim łóżek, materaców i tekstyliów domowych.

Spółka sprzedaje swoje towary w Polsce i zagranicą. Sprzedaż ma miejsce m.in. na rzecz podmiotów zagranicznych. Sprzedaż jest prowadzona na zasadach dostawy towarów dokonywanej na terytorium Niemiec albo sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju (art. 2 pkt 23, art. 23 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług).

Sprzedaż towarów podlega opodatkowaniu podatkiem od wartości dodanej na terytorium Niemiec. Spółka otrzymuje od kupującego kwotę brutto na którą składa się zapłata za towar oraz należny podatek od wartości dodanej. Podatek od wartości dodanej jest odprowadzany do niemieckich organów podatkowych albo pomniejszany o kwotę naliczonego podatku od wartości dodanej związanego z zakupem towarów i usług w Niemczech. Spółka rozlicza podatek od wartości dodanej zgodnie z przepisami obowiązującymi w Niemczech. Spółka jest zarejestrowana w Polsce jako czynny podatnik VAT oraz podatnik VAT-UE Spółka jest zarejestrowana w Niemczech jako podatnik VAT oraz podatnik VAT-UE.

Wnioskodawca podlega opodatkowaniu w Polsce od całości swoich dochodów. Wnioskodawca nie posiada w Niemczech zakładu w rozumieniu przepisów polsko-niemieckiej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania z 14 maja 2003 r.

W związku z powyższym opisem zadano m.in. następujące pytania:

1. Czy dla Wnioskodawcy kosztem uzyskania przychodów (proporcjonalnie do jego udział w zyskach spółki komandytowej) będzie niemiecki podatek od wartości dodanej, zarówno odprowadzany do niemieckich organów podatkowych, jak również wykazywany w deklaracji składanej w Niemczech i pomniejszany o kwotę naliczonego podatku od wartości dodanej związanego z zakupem towarów i usług w tym w Niemczech?

2. W którym momencie Wnioskodawca powinien zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów (proporcjonalnie do jego udziału w zyskach spółki komandytowej) niemiecki podatek od wartości dodanej, zarówno odprowadzany do niemieckich organów podatkowych, jak również wykazywany w deklaracji składanej w Niemczech i pomniejszany o kwotę naliczonego podatku od wartości dodanej związanego z zakupem towarów i usług w tym w Niemczech?

(pytania oznaczone we wniosku Nr 2 i 3)

Ad.1

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2018 r. poz. 1036 z późn. zm., dalej: "u.p.d.o.p."), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Na podstawie tego przepisu w doktrynie i w orzecznictwie wskazuje się na warunki, jakie muszą być łącznie spełnione, aby wydatek stanowił dla podatnika koszt uzyskania przychodów. Są to następujące warunki:

Zdaniem Wnioskodawcy niemiecki należny podatek od wartości dodanej spełnia wszystkie te warunki, a więc powinien być kosztem uzyskania przychodów.

Po pierwsze, wydatek ten zostanie faktycznie poniesiony. Jak wskazano w opisie zdarzenia przyszłego Spółka odprowadzi ten podatek do właściwych organów podatkowych w danym państwie członkowskim Unii Europejskiej, a więc dokona faktycznej zapłaty tego podatku. Również sytuacja w której Spółka kwotę należnego podatku niemieckiego pomniejszy o kwotę naliczonego podatku niemieckiego związanego z zakupem towarów i usług w Niemczech należy uznać za faktyczne poniesienie kosztu. Jest to bowiem jedynie uproszczenie rozliczenia z zastosowaniem mechanizmu potrącenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, co nie zmienia faktu, że podatek należny uznaje się wówczas za faktycznie zapłacony przez Spółkę.

Po drugie, celem poniesienia wydatków będzie osiągniecie przychodów. Spółka będzie płaciła niemiecki podatek od wartości dodanej w związku ze sprzedażą towarów, a więc w związku z uzyskiwaniem przychodów ze sprzedaży towarów. Zapłata podatku od wartości dodanej w Niemczech jest realizacją publicznoprawnego obowiązku nałożonego na podatnika. Spółka musi realizować ten obowiązek, aby móc sprzedawać towary, a w konsekwencji uzyskiwać przychody.

Trzeci warunek przewiduje, że kosztem uzyskania przychodów nie są wydatki wskazane w art. 16 ust. 1 u.p.d.o.p. Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 46 u.p.d.o.p., nie uważa się za koszt uzyskania przychodów podatku od towarów i usług, z tym że jest kosztem uzyskania przychodów:

Zgodnie ze stanowiskiem przedstawionym w odpowiedzi na pytanie pierwszej sformułowanie "podatek od towarów i usług" jest określeniem podatku od wartości dodanej obwiązującego wyłącznie w Polsce. Tym samym nie można go utożsamiać z podatkiem od wartości dodanej obowiązującym w państwach członkowskich Unii Europejskiej. "Podatek od towarów i usług", o którym mowa w art. 16 ust. 1 pkt 46 u.p.d.o.p., to wyłącznie polski podatek rozliczany zgodnie z przepisami uptu.

Wykładnię taką potwierdza interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 19 maja 2017 r., Znak 0113-KDIPT-1.4011.65.2017.1.MAP, dotycząca analogicznych przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w której czytamy, że w świetle przedstawionych przepisów, brak jest podstaw prawnych, aby uzyskane na terytorium Słowacji przychody pomniejszać o zapłacony tam podatek od wartości dodanej, bowiem jak wskazano podatek ten nie jest tożsamy z podatkiem od towarów i usług, o którym mowa w art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Ponadto, przytoczone uprzednio uregulowania prawne - w świetle dyrektywy zakładającej pierwszeństwo literalnej wykładni przepisów podatkowych - przesądzają bowiem, że na gruncie przedmiotowej sprawy zasada neutralności podatku od towarów i usług dotyczy wyłącznie przypadków związanych z możliwością rozliczania podatku od towarów i usług w systemie krajowym. W konsekwencji, cytowane dyspozycje art. 23 ust. 1 pkt 43 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie będą miały w przedmiotowej sprawie zastosowania, ponieważ pojęcia podatku od wartości dodanej oraz podatku od towarów i usług nie są tożsame. Dla celów podatku dochodowego od osób fizycznych podatek od wartości dodanej nakładany zgodnie z przepisami obowiązującymi w powyższym zakresie na terytorium Słowacji nie może być więc utożsamiany z polskim podatkiem od towarów i usług. Zatem, ograniczenia w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów zapłaconego podatku od towarów i usług nie dotyczą sytuacji opisanej we wniosku. Mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis stanu faktycznego oraz obowiązujące uregulowania prawne stwierdzić należy, że podatek od wartości dodanej zapłacony w Słowacji, nie pomniejsza przychodu uzyskanego ze świadczenia usług na terytorium Słowacji podlegającego opodatkowaniu w Rzeczypospolitej Polskiej z tytułu prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej. Jednakże, zapłacony w Słowacji podatek od wartości dodanej, stanowi koszt uzyskania przychodu prowadzonej działalności gospodarczej. Zatem, Wnioskodawca ma prawo do zaliczenia w poczet kosztów uzyskania przychodów podatku od wartości dodanej zapłaconego za usługi wykonane przez Niego na terytorium Słowacji.

Ponadto stanowisko Wnioskodawcy potwierdza np.:

* interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 18 września 2017 r., Znak 0114-KDIP3-1.4011.259.2017.1.IF,

* interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 22 czerwca 2016 r., Znak ILPB1/4511-1-353/16-3/KS,

* interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z 30 maja 2016 r. Znak 1061- IPTPB1.4511.475.2016.1.MM oraz z 6 lutego 2015 r., Znak IPTPB1/415-638/14-4/ASZ.

Reasumując dla Wnioskodawcy kosztem uzyskania przychodów (proporcjonalnie do jego udziału w zyskach spółki komandytowej) będzie niemiecki podatek od wartości dodanej, zarówno odprowadzany do niemieckich organów podatkowych, jak również wykazywany w deklaracji składanej w Niemczech i pomniejszany o kwotę naliczonego podatku od wartości dodanej związanego z zakupem towarów i usług w tym w Niemczech.

Ad. 2

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 15 ust. 4 u.p.d.o.p., koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy oraz w roku podatkowym, są potrącalne w tym roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody, z zastrzeżeniem ust. 4b i 4c. Natomiast zgodnie z art. 15 ust. 4d u.p.d.o.p., koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.

Przepisy podatkowe nie zawierają definicji kosztów bezpośrednio i pośrednio związanych z przychodami. Nie mniej jednak w praktyce organów podatkowych oraz w orzecznictwie sądowym oba te zwroty mają utrwalone znaczenie.

Przyjmuje się, że kosztami bezpośrednio związanymi z przychodami są takie wydatki, których poniesienie przekłada się wprost na uzyskanie konkretnych przychodów. W przypadku kosztów bezpośrednich możliwe jest określenie wpływu danego kosztu na przychody podatnika, tj. ustalenie, w jakim okresie i w jakiej wysokości powstał związany z nimi przychód. Klasycznym przykładem bezpośredniego związku kosztów z przychodami jest relacja, w jakiej pozostają wydatki na nabycie lub wytworzenie jednostki towaru i przychód ze zbycia tej jednostki towaru. Natomiast kosztem pośrednim jest wydatek, którego nie da się przypisać wprost do określonych przychodów, pomimo że jego poniesienie jest racjonalnie uzasadnione jako prowadzące do osiągnięcia przychodów. Nie pozostaje on w uchwytnym związku z konkretnymi przysporzeniami podatnika, ponieważ brak jest możliwości ustalenia, w jakim okresie i w jakiej wysokości powstał związany z nim przychód. W przypadku kosztów pośrednich nie można ustalić, uzyskaniu jakiego konkretnego przychodu dany wydatek służy.

Wnioskodawca uważa, że należny podatek od wartości dodanej będzie kosztem bezpośrednim. Zapłata należnego podatku od wartości dodanej stanowi realizację przez Spółkę obowiązku publicznoprawnego nałożonego na nią przez przepisy niemieckie. Realizacja tego obowiązku

warunkuje możliwość sprzedaży towarów. Jednocześnie należny podatek od wartości dodanej będzie płacony przez Spółkę w związku ze sprzedażą konkretnych towarów do Niemiec. Zatem konkretna kwota należnego podatku od wartości dodanej będzie powiązana ze sprzedażą konkretnego towaru. Należny podatek od wartości dodanej będzie ściśle związany ze sprzedażą towarów do Niemiec, a nie z całokształtem działalności Spółki. Jeśli sprzedaż do Niemiec nie wystąpi, to należny podatek od wartości dodanej również nie wystąpi. Jeśli sprzedaż do Niemiec wystąpi, to również należny podatek od wartości dodanej wystąpi, ale jego wielkość będzie zależna od ilości i wartości towarów sprzedanych do Niemiec. Ta ścisła zależność między należnym podatkiem od wartości dodanej, a przychodami ze sprzedaży towarów do Niemiec wskazuje, że podatek ten powinien być uznawany za przychód bezpośredni.

Reasumując, niemiecki podatek od wartości dodanej, zarówno odprowadzany do niemieckich organów podatkowych, jak również wykazywany w deklaracji składanej w Niemczech i pomniejszany o kwotę naliczonego podatku od wartości dodanej związanego z zakupem towarów i usług w tym w Niemczech, powinien być przez Wnioskodawcę traktowany jako koszt bezpośredni i zaliczany do kosztów uzyskania przychodów (proporcjonalnie do jego udziału w zyskach spółki komandytowej) w momencie uzyskania odpowiadających im przychodów ze sprzedaży towarów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Odnosząc się do powołanych we wniosku interpretacji indywidualnych stwierdzić należy, że zostały one wydane w indywidualnej sprawach innych podmiotów i nie wiążą tut. Organu w sprawie będącej przedmiotem wniosku.

Nadmienić należy, że w pozostałym zakresie wydane zostanie odrębne rozstrzygnięcie.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w... w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2018 r. poz. 1302 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.