0111-KDIB1-1.4010.514.2022.1.AW

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 19 października 2022 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej 0111-KDIB1-1.4010.514.2022.1.AW

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA - stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

20 lipca 2022 r. wpłynął za pośrednictwem platformy e-PUAP Państwa wniosek z tego samego dnia o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy ustalenia, czy kwota wpłacona na rachunek ZFŚS w wysokości wyrównania odpisu będzie stanowiła koszt uzyskania przychodów stosownie do przepisów o podatku dochodowym od osób prawnych.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

D. spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W., jest polskim rezydentem podatkowym posiadającym siedzibę oraz zarząd na terytorium Polski (dalej: "Wnioskodawca" lub "Pracodawca" lub "Spółka").

W Spółce do dnia 30 listopada 2021 r. obowiązywał Zakładowy Układ Zbiorowy Pracy z dnia 21 maja 2015 r. (dalej: "ZUZP").

Na mocy Protokołu dodatkowego do ZUZP z dnia 29 maja 2020 r., do ZUZP wprowadzono postanowienie o funkcjonowaniu Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych (dalej: "ZFŚS"), a następnie o niedokonywaniu odpisu za rok 2020 r., i zwiększeniu w latach 2021-2023 odpisów o 1/3 wartości niewpłaconego odpisu za 2020 r. naliczonego zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa na dzień 31 grudnia 2020 r. - w każdym z tych lat w terminach określonych w przepisach prawa. Dodatkowo na mocy protokołu dodatkowego do ZUZP z dnia 26 maja 2021 r., do ZUZP wprowadzono postanowienie, iż w roku 2021 wysokość odpisu wyniesie równowartość 2/3 kwoty odpisu podstawowego na jednego zatrudnionego, naliczanego w stosunku do przeciętnej liczby zatrudnionych zgodnie z obowiązującymi przepisami oraz o zwiększeniu w roku 2022 odpisu o równowartość 1/3 odpisu za rok 2021 naliczonego w stosunku do przeciętnej liczby zatrudnionych w 2021 r.

Postanowienie protokołu dodatkowego do ZUZP z dnia 29 maja 2020 r. brzmi następująco:

§ 12

1. W Spółce funkcjonuje Zakładowy Fundusz Świadczeń Socjalnych. Fundusz tworzy się z corocznego odpisu podstawowego naliczanego w stosunku do przeciętnej liczby zatrudnionych.

2. Zasady korzystania z Funduszu określa szczegółowy odrębny Regulamin.

3. W 2020 r. nie dokonuje się odpisów na Zakładowy Fundusz Świadczeń Socjalnych z powodu trudnej sytuacji finansowo-gospodarczej Pracodawcy z uwzględnieniem okoliczności, że środki zgromadzone na rachunku Funduszu są wystarczające na wypłatę świadczeń z Funduszu zgodnie z Preliminarzem wydatków na rok 2020.

4. (...)

5. Dodatkowo w latach 2021-2023, Fundusz zwiększa się o 1/3 wartości niewpłaconego odpisu za 2020 r. naliczonego zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa na dzień 31 grudnia 2020 r. - w każdym z tych lat w terminach określonych w przepisach prawa.

Postanowienie protokołu dodatkowego do ZUZP z dnia 26 maja 2021 r. brzmi następująco:

Do dotychczasowej treści § 12 Zakładowego Układu Zbiorowego Pracy z dnia 21 maja 2015 r. obowiązującego w Spółce po punkcie 5, dodaje się punkty 6, 7 oraz 8 w następującym brzmieniu:

6. Ustala się, iż wysokość odpisu na Zakładowy Fundusz świadczeń Socjalnych w 2021 r. stanowić będzie równowartość 2/3 kwoty odpisu podstawowego na jednego zatrudnionego, naliczanego w stosunku do przeciętnej liczby zatrudnionych zgodnie z obowiązującymi przepisami, która zostanie wpłacona na konto Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych Pracodawcy, w terminach ustawowych.

7. W roku 2022 wysokość odpisu na Zakładowy Fundusz Świadczeń Socjalnych zostanie zwiększona o kwotę stanowiącą równowartość 1/3 kwoty odpisu podstawowego na jednego zatrudnionego w 2021, naliczonego w stosunku do przeciętnej liczby zatrudnionych w 2021 r.

8. (...).

W 2021 r. ZUZP przestał obowiązywać.

Spółka planuje wyrównać w całości wpłaty na rachunek ZFŚS za lata 2021-2023 w wysokości wskazanej w § 12 ust. 5 oraz § 12 ust. 7 ZUZP powyżej, w formie jednorazowej wpłaty.

Pytanie

Czy kwota wpłacona na rachunek ZFŚS w wysokości wyrównania odpisu będzie stanowiła koszt uzyskania przychodów stosownie do przepisów o podatku dochodowym od osób prawnych?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, kwota wpłacona w roku 2022 r. na rachunek ZFŚS będzie stanowiła koszt uzyskania przychodów, zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 9 lit. b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 9 lit. b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej: "UoCIT"), nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odpisów i wpłat na różnego rodzaju fundusze tworzone przez podatnika, jednakże kosztem uzyskania przychodów są odpisy i zwiększenia, które w rozumieniu przepisów o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych obciążają koszty działalności pracodawcy a środki pieniężne stanowiące równowartość tych odpisów i zwiększeń zostały wpłacone na rachunek Funduszu.

W myśl art. 4 ust. 1 ustawy o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych (dalej: "UoZFŚS"), u pracodawców, o których mowa w art. 3 ust. 1 (tj. u pracodawców zatrudniających według stanu na dzień 1 stycznia danego roku co najmniej 20 pracowników w przeliczeniu na pełne etaty), układ zbiorowy pracy może dowolnie kształtować wysokość odpisu na Fundusz, może również postanawiać, że taki Fundusz nie będzie tworzony.

Zgodnie z art. 6 ust. 1 UoZFŚS, odpisy i zwiększenia oraz kwoty wypłaconych świadczeń urlopowych obciążają koszty działalności pracodawcy.

Mając na uwadze powyższe, należy wskazać, iż kwota wpłacona na rachunek Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych może stanowić dla Spółki koszty uzyskania przychodów, gdyż możliwość dokonania takiej wpłaty wynika z regulacji wewnętrznych, tj. Zakładowego Układu Zbiorowego Pracy.

W opisanym stanie faktycznym (winno być: zdarzeniu przyszłym - przypis Organu) możliwość ta wynika bowiem z § 12 ust. 5 oraz § 12 ust. 7 ZUZP Rozwiązanie ZUZP w 2021 r. nie ma w tej sytuacji znaczenia, albowiem planowana wpłata dotyczy wykonania zobowiązania istniejącego przed zakończeniem obowiązywania Układu. Spółka może bowiem następczo wypełnić zobowiązanie, jakie zostałoby na nią nałożone w zwykłym trybie postępowania, tj. w sytuacji, gdyby nie doszło do rozwiązania ZUZP. Z powyższego wynika, iż Spółka dokonując wpłaty celem wyrównania w całości odpisu, dokonuje jej zgodnie z przepisami UoZFŚS. To z kolei oznacza, iż kwota ta stanowi koszt uzyskania przychodów zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 9 lit. b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Dodać należy również, iż wpłacona kwota nie jest kwotą wpłacaną w ramach stosunku pracy, a dotyczy w całości wykonywania postanowienia ZUZP.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

UZASADNIENIE interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z 15 lutego 1992 r. (Dz. U. z 2021 r. poz. 1800 z późn. zm., dalej: "ustawa o CIT"),

kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Koszty poniesione w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień poniesienia kosztu.

Powyższe oznacza, że podatnik ma prawo do odliczenia dla celów podatkowych wszelkich wydatków, pod warunkiem, iż nie zostały one wymienione w art. 16 ust. 1 ww. ustawy oraz że wykaże ich związek z prowadzoną działalnością, a ich poczynienie ma lub może mieć wpływ na możliwość powstania przychodu (w tym zachowania lub zabezpieczenia przychodów). Przepis ten konstytuuje więc zasadę, stosownie do której pomiędzy kosztem podatkowym oraz przychodami podatnika musi wystąpić związek przyczynowo-skutkowy.

Kosztem uzyskania przychodów będzie zatem taki koszt, który spełnia łącznie następujące warunki:

- został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),

- jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,

- pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

- poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,

- został właściwie udokumentowany,

- nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Katalog wydatków wyłączonych z kategorii kosztów podatkowych o których mowa w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT ma charakter zamknięty.

W myśl art. 16 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych,

nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odpisów i wpłat na różnego rodzaju fundusze tworzone przez podatnika; kosztem uzyskania przychodów są jednak:

a)

podstawowe odpisy i wpłaty na te fundusze, jeżeli obowiązek lub możliwość ich tworzenia w ciężar kosztów określają odrębne ustawy,

b)

odpisy i zwiększenia, które w rozumieniu przepisów o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych obciążają koszty działalności pracodawcy, jeżeli środki pieniężne stanowiące równowartość tych odpisów i zwiększeń zostały wpłacone na rachunek Funduszu.

Zasady tworzenia zakładowego funduszu świadczeń socjalnych oraz zasady gospodarowania środkami tego funduszu określa ustawa z dnia 4 marca 1994 r. o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych (Dz. U. z 2022 r. poz. 923, dalej: "ustawa o ZFŚS").

Zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy o ZFŚS,

odpisy i zwiększenia, o których mowa w art. 3-5 i 6a, oraz kwoty wypłaconych świadczeń urlopowych, o których mowa w art. 3, obciążają koszty działalności pracodawcy.

W tym miejscu wskazać należy, że przepis ten odnosi się również do odpisów ustalonych na podstawie art. 4 ust. 1 ww. ustawy o ZFŚS, zgodnie z którym

u pracodawców, o których mowa w art. 3 ust. 1 i 1c, układ zbiorowy pracy może dowolnie kształtować wysokość odpisu na Fundusz; może również postanawiać, że Fundusz nie będzie tworzony.

Natomiast, zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy o ZFŚS,

równowartość dokonanych odpisów i zwiększeń naliczonych zgodnie z art. 5, 13 i 14 na dany rok kalendarzowy pracodawca przekazuje na rachunek bankowy Funduszu w terminie do dnia 30 września tego roku, z tym że w terminie do dnia 31 maja tego roku przekazuje kwotę stanowiącą co najmniej 75% równowartości odpisów, o których mowa w art. 5 ust. 1-3.

W świetle powyższego dla celów podatkowych odpisy i zwiększenia na ZFŚS tworzone w wysokości określonej w układzie zbiorowym pracy stanowią koszt uzyskania przychodów na takich samych zasadach jak odpisy, o których mowa w art. 5 ustawy o ZFŚS, o ile ich równowartość przekazana została na wyodrębniony rachunek bankowy Funduszu. Kwota odpisu stanowi koszt uzyskania przychodu w momencie przekazania środków na rachunek ZFŚS.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika m.in., że w Spółce do dnia 30 listopada 2021 r. obowiązywał Zakładowy Układ Zbiorowy Pracy z dnia 21 maja 2015 r. (ZUZP). Na mocy Protokołu dodatkowego do ZUZP z dnia 29 maja 2020 r., do ZUZP wprowadzono postanowienie o funkcjonowaniu Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych (ZFŚS), a następnie o niedokonywaniu odpisu za rok 2020 r., i zwiększeniu w latach 2021-2023 odpisów o 1/3 wartości niewpłaconego odpisu za 2020 r. naliczonego zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa na dzień 31 grudnia 2020 r. - w każdym z tych lat w terminach określonych w przepisach prawa. Dodatkowo na mocy protokołu dodatkowego do ZUZP z dnia 26 maja 2021 r., do ZUZP wprowadzono postanowienie, iż w roku 2021 wysokość odpisu wyniesie równowartość 2/3 kwoty odpisu podstawowego na jednego zatrudnionego, naliczanego w stosunku do przeciętnej liczby zatrudnionych zgodnie z obowiązującymi przepisami oraz o zwiększeniu w roku 2022 odpisu o równowartość 1/3 odpisu za rok 2021 naliczonego w stosunku do przeciętnej liczby zatrudnionych w 2021 r.

Spółka planuje wyrównać w całości wpłaty na rachunek ZFSŚ za lata 2021-2023 w formie jednorazowej wpłaty.

Państwa wątpliwości dotyczą ustalenia, czy kwota wpłacona na rachunek ZFŚS w wysokości wyrównania odpisu będzie stanowiła koszt uzyskania przychodów stosownie do przepisów o podatku dochodowym od osób prawnych.

Odnosząc się do Państwa wątpliwości ponownie należy wskazać, że odpisy na zakładowy fundusz świadczeń socjalnych, które w rozumieniu ZFŚS obciążają koszty działalności pracodawcy, mogą zostać uznane za koszt uzyskania przychodów, gdy zostaną wpłacone na rachunek ZFŚS.

Z opisu sprawy wynika, że odpis został utworzony zgodnie z postanowieniami ZFŚS, to zatem kwota jego wyrównania, która zostanie wpłacona na rachunek ZFŚS będzie stanowiła koszty uzyskania przychodów, zgodnie z przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Dlatego też mając na uwadze powyższe, zgodzić się należy z Państwa stanowiskiem, że kwota wypłacona na rachunek ZFŚS będzie stanowiła koszt uzyskania przychodów, zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 9 lit. b ustawy o CIT.

Zatem, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

W pozostałym zakresie zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanego przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

POUCZENIE o funkcji ochronnej interpretacji

Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 z późn. zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)

z zastosowaniem art. 119a;

2)

w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)

z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

POUCZENIE o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2022 r. poz. 329 z późn. zm.; dalej jako "p.p.s.a.").

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 p.p.s.a.). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 p.p.s.a.):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 p.p.s.a.), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a p.p.s.a.).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a p.p.s.a.).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 z późn. zm.).

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl