0111-KDIB1-1.4010.489.2021.2.SG - Koszty energii elektrycznej i dystrybucji jako koszt podatkowy

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 24 stycznia 2022 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej 0111-KDIB1-1.4010.489.2021.2.SG Koszty energii elektrycznej i dystrybucji jako koszt podatkowy

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA - stanowisko nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób prawnych w części dotyczącej podatkowego sposobu ujęcia kosztów energii elektrycznej i dystrybucji jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

5 października 2021 r. wpłynął Państwa wniosek z 28 września 2021 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy m.in. ustalenia, czy koszty energii elektrycznej i dystrybucji stanowią koszt podatkowy w okresie którego dotyczą oraz czy winny być ujęte w ujęciu podatkowym wg okresu wystawienia faktury, tj. (...) 2021.

Uzupełnili go Państwo w odpowiedzi na wezwanie pismem z 3 stycznia 2022 r. (data wpływu 10 stycznia 2022 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Wnioskodawca zajmuje się produkcją wyrobów gotowych typu wałki, koła itp. Produkcja w toku oraz wyroby gotowe rozliczane są metodą uproszczoną.

Wycena wyrobów gotowych odbywa się wg cen netto sprzedaży obowiązującej na koncie miesiąca pomniejszonej o średnią marżę w 100 wg zasady:

KW=E x C1+MŚR

KM - wartość materiałów wg ceny netto zakupów

C - cena netto sprzedaży

W -% zaawansowania wykonywanego wyrobu

Spółka otrzymuje raz w miesiącu faktury za energię elektryczną oraz dystrybucję. Faktury są wystawiane w miesiącu następnym, tj. data wystawienia.../2021, dotyczy sprzedaży.../2021. Spółka ujmuje zarówno w ujęciu bilansowym jak i podatkowym ww. faktury w miesiącu sprzedaży, tj..../2021 następującym zapisem (dowód PK)

WN - konto 4 (koszty wg rodzajów) MA - konto 303 (rozliczenia zakupu)

Faktura wystawiona w miesiącu następującym po miesiącu wykonania usługi księgowania jest pod datą jej wystawienia zapisem:

WN - konto 303 "rozliczenia zakupu"

WN - konto 221-2 "VAT naliczony i jego rozliczenie"

MA - konto 202 "rozrachunki z dostawcami.

W uzupełnieniu wniosku z 3 stycznia 2022 r., wskazali Państwo ponadto, że wydatki na energię elektryczną oraz dystrybucję możecie bezpośrednio powiązać z wytworzonym produktem, gdyż koszty energii wynikające z wystawionych faktur stanowią 99% zużycia na produkcji (można powiązać z zleceniem produkcyjnym).

Wydatki na energię elektryczną oraz dystrybucję nie dotyczą wyłącznie produkcji wyrobów gotowych, około 1% stanowią koszty oświetlenia biur oraz magazynów (niestety Spółka nie posiada osobnych podliczników w celu określenie zużycia energii w biurach oraz na produkcji).

Pytanie

Czy koszty energii elektrycznej i dystrybucji stanowią koszt (...) podatkowy w okresie którego dotyczą? Czy winny być ujęte w (...) ujęciu podatkowym wg okresu wystawienia faktury, tj..../2021?

(część pytania oznaczonego we wniosku Nr 1)

Państwa stanowisko w sprawie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku z 3 stycznia 2022 r.

Zdaniem Wnioskodawcy, koszty energii elektrycznej oraz dystrybucji stanowią koszty bezpośredniej produkcji, dlatego też w ujęciu podatkowym powinny być ujęte według okresu którego dotyczą. Jeżeli faktura rozliczająca energię elektryczną oraz dystrybucję dotyczy okresu np..../2021, to również dla celów podatkowych jest kosztem w miesiącu.../2021, bez znaczenia jest tutaj fakt wystawienia faktury.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 z późn. zm., dalej: "u.p.d.o.p."):

kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Koszty poniesione w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień poniesienia kosztu.

Powyższe oznacza, że podatnik ma prawo do odliczenia dla celów podatkowych wszelkich wydatków, pod warunkiem, że nie zostały one wymienione w art. 16 ust. 1 u.p.d.o.p. oraz, że wykaże ich związek z prowadzoną działalnością, a ich poczynienie ma lub może mieć wpływ na możliwość powstania przychodu (w tym zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów). Przepis ten konstytuuje więc zasadę, stosownie do której pomiędzy kosztem podatkowym oraz przychodami podatnika musi wystąpić związek przyczynowo - skutkowy.

Kosztem uzyskania przychodów jest wyłącznie taki koszt, który spełnia kumulatywnie warunki określone w cytowanym art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p., czyli:

- został poniesiony przez podatnika,

- jest definitywny, a więc bezzwrotny,

- pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

- jego poniesienie miało na celu uzyskanie przychodów lub zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów, tj. istnieje związek przyczynowy pomiędzy poniesieniem kosztu, a powstaniem lub realną szansą powstania przychodów podatkowych, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła ich uzyskiwania;

- w momencie ponoszenia wydatku podatnik mógł, obiektywnie oceniając, oczekiwać skutku w postaci osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia ich źródła,

- nie został wyłączony z kategorii kosztów podatkowych mocą art. 16 ust. 1 u.p.d.o.p.,

- został właściwie udokumentowany.

Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych przewiduje dwie kategorie kosztów:

- koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami,

- koszty uzyskania przychodów inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, czyli takie których nie można wprost przypisać do określonych przychodów, ale są racjonalnie uzasadnione jako zmierzające do ich osiągnięcia (tzw. koszty pośrednie).

Ww. ustawa nie definiuje pojęć "koszty bezpośrednio związane z przychodami" oraz "koszty inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami". Jednakże sens tych pojęć można ustalić posługując się ich językowym znaczeniem.

Przez koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami należy rozumieć te koszty, których poniesienie wpłynęło/wpłynie bezpośrednio na uzyskanie określonego przychodu.

Kosztami zaś innymi niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, w tym koszty dotyczące całokształtu działalności podatnika są koszty związane z jego funkcjonowaniem.

Przepis powyższy nie określa terminu, kiedy - dla ustalenia dochodu podlegającego opodatkowaniu - należy potrącić koszty. Sposób, w jaki należy rozliczyć koszty uzyskania przychodów jest uzależniony od stopnia ich powiązania z uzyskiwanymi przychodami, tj. od tego, czy dany wydatek można zakwalifikować do kosztów bezpośrednio, czy też innych niż bezpośrednio związanych z przychodami.

Kwestia związana z momentem potrącalności kosztów uzyskania przychodów została uregulowana w przepisach art. 15 ust. 4-4e u.p.d.o.p.

Jak wynika z art. 15 ust. 4 u.p.d.o.p.:

koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy oraz w roku podatkowym, są potrącalne w tym roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody, z zastrzeżeniem ust. 4b i 4c.

Zgodnie natomiast z art. 15 ust. 4b u.p.d.o.p.,

koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, odnoszące się do przychodów danego roku podatkowego, a poniesione po zakończeniu tego roku podatkowego do dnia:

1) sporządzenia sprawozdania finansowego, zgodnie z odrębnymi przepisami, nie później jednak niż do upływu terminu określonego do złożenia zeznania, jeżeli podatnicy są obowiązani do sporządzania takiego sprawozdania, albo

2) złożenia zeznania, nie później jednak niż do upływu terminu określonego do złożenia tego zeznania, jeżeli podatnicy, zgodnie z odrębnymi przepisami, nie są obowiązani do sporządzania sprawozdania finansowego - są potrącalne w roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody.

Artykuł 15 ust. 4c u.p.d.o.p. stanowi z kolei, że:

koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, odnoszące się do przychodów danego roku podatkowego, a poniesione po dniu, o którym mowa w ust. 4b pkt 1 albo pkt 2, są potrącalne w roku podatkowym następującym po roku, za który sporządzane jest sprawozdanie finansowe lub składane zeznanie.

Generalną zasadą podatkowego rozliczania kosztów bezpośrednich jest ujęcie (potrącenie) w rachunku podatkowym kosztu bezpośrednio związanego z przychodem w roku jego związania z odpowiadającym mu przychodem, chyba że koszt bezpośredni został poniesiony po dniu sporządzenia sprawozdania finansowego po zakończonym roku podatkowym - w takim przypadku jest on potrącalny w roku podatkowym następującym po roku, którego dotyczy. Koszty bezpośrednie należy więc ujmować podatkowo w momencie wykazania odpowiadających im przychodów.

Oznacza to, iż w sytuacji, gdy podatnik posiada wystarczające dowody księgowe do zaksięgowania danego wydatku do kosztów przed dniem sporządzenia sprawozdania finansowego, to koszt ten będzie kosztem uzyskania przychodów roku podatkowego, w którym zostały osiągnięte odpowiadające mu przychody. Z kolei zaś w sytuacji, gdy dokumenty niezbędne do zaksięgowania kosztów podatnik otrzyma po dniu sporządzenia sprawozdania finansowego, to koszt ten będzie kosztem uzyskania przychodów w roku, w którym podatnik uzyska te dokumenty.

Natomiast zgodnie z art. 15 ust. 4d u.p.d.o.p.:

koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.

Z kolei zgodnie z art. 15 ust. 4e u.p.d.o.p.:

za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4f-4h, uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów.

Przepisy powyższe stanowią autonomiczną regulację w zakresie potrącalności pośrednich kosztów uzyskania przychodów, niezależną od zasad rachunkowych. Wystarczy zatem, by dany koszt został ujęty w księgach rachunkowych (z wyjątkiem kosztów rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów), żeby ten moment uznać za moment potrącenia.

Wątpliwość Wnioskodawcy dotyczy kwestii ustalenia, czy koszty energii elektrycznej i dystrybucji stanowią koszt podatkowy w okresie którego dotyczą oraz czy winny być ujęte w ujęciu podatkowym wg okresu wystawienia faktury, tj..../2021.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca wydatki na energię elektryczną oraz dystrybucję może bezpośrednio powiązać z wytworzonym produktem, gdyż koszty energii wynikające z wystawionych faktur stanowią 99% zużycia na produkcji (można powiązać z zleceniem produkcyjnym). Ponadto Wnioskodawca wskazał, że wydatki na energię elektryczną oraz dystrybucję nie dotyczą wyłącznie produkcji wyrobów gotowych, około 1% stanowią koszty oświetlenia biur oraz magazynów (niestety Spółka nie posiada osobnych podliczników w celu określenie zużycia energii w biurach oraz na produkcji).

Mając na uwadze powyższe przepisy prawa oraz opis sprawy wskazać należy, że skoro wydatki na energię elektryczną oraz dystrybucję stanowią 99% zużycia do produkcji to w tej części można je bezpośrednio powiązać z określonym, wytworzonym przez Spółkę produktem. Zatem, koszty te należy rozpoznać jako koszty bezpośrednio związane z wytworzeniem produktów (wyrobów gotowych) w dacie uzyskania przychodu z ich sprzedaży. Wymienione wyżej wydatki stanowią zatem bezpośrednie koszty podatkowe, potrącalne zgodnie z art. 15 ust. 4 u.p.d.o.p. w momencie uzyskania odpowiadających im przychodów ze sprzedaży produktów.

Natomiast wydatki na energię elektryczną oraz dystrybucję, w części w której nie dotyczą produkcji wyrobów gotowych, ponieważ stanowią koszty oświetlenia biur oraz magazynów (około 1%) to koszty te należy rozpoznać jako koszty pośrednie, bowiem wydatki te są pośrednio związane z Państwa działalnością. Wymienione wyżej wydatki stanowią zatem pośrednie koszty podatkowe, potrącalne zgodnie z art. 15 ust. 4d u.p.d.o.p. w dacie ich poniesienia.

Zatem, Państwa stanowisko sprowadzające się do twierdzenia, że koszty energii elektrycznej oraz dystrybucji stanowią koszty bezpośredniej produkcji, dlatego też w ujęciu podatkowym powinny być ujęte według okresu którego dotyczą, jeżeli faktura rozliczająca energię elektryczną oraz dystrybucję dotyczy okresu np..../2021, to również dla celów podatkowych jest kosztem w miesiącu.../2021, bez znaczenia jest tutaj fakt wystawienia faktury należało, uznać za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Jednocześnie nadmienić należy, że w pozostałym zakresie wydane zostało odrębne rozstrzygnięcie.

POUCZENIE o funkcji ochronnej interpretacji

* Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 z późn. zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.

* Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)

z zastosowaniem art. 119a;

2)

w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)

z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

POUCZENIE o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 z późn. zm.; dalej jako "p.p.s.a.").

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 p.p.s.a.). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 p.p.s.a.):

* w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 p.p.s.a.), albo

* w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a p.p.s.a.).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a p.p.s.a.).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 z późn. zm.).

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl