0111-KDIB1-1.4010.26.2019.4.BSA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2018 r. poz. 800 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 21 stycznia 2019 r. (wpływ do Organu za pośrednictwem platformy e-PUAP w tym samym dniu), uzupełnionym 11 marca 2019 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie ustalenia, czy w przypadku zdarzenia przyszłego prawidłowe będzie przyjęcie przez Wnioskodawcę wartości początkowej składników majątkowych wnoszonych aportem na podstawie art. 16g ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz przyjęcie, że w okolicznościach przedstawionych we wniosku zastosowania nie znajdzie art. 16g ust. 9 w związku z art. 16g ust. 10a ww. ustawy - jest prawidłowe.

W dniu 21 stycznia 2019 r. do Organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie ustalenia, czy w przypadku zdarzenia przyszłego prawidłowe będzie przyjęcie przez Wnioskodawcę wartości początkowej składników majątkowych wnoszonych aportem na podstawie art. 16g ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz przyjęcie, że w okolicznościach przedstawionych we wniosku zastosowania nie znajdzie art. 16g ust. 9 w związku z art. 16g ust. 10a ww. ustawy.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z 1 marca 2019 r., Znak: 0111-KDIB1-1.4010.26.2019.1.BSA wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło 11 marca 2019 r.

We wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca - spółka z o.o. (dalej: "Spółka" lub "Wnioskodawca") jest podmiotem działającym w branży poboru, uzdatniania i dostarczania wody, jak również odprowadzania i oczyszczania ścieków. Spółka jest zarejestrowana jako podatnik VAT czynny. Spółka realizuje zadania na terenie Miasta Z., które posiada 100% udziałów w Spółce. W związku z § 1 Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 lipca 2014 r., w sprawie połączenia gmin, ustalenia granic niektórych gmin i miast, nadania niektórym miejscowościom statusu miasta oraz zmiany siedziby władzy gmin (Dz. U. z 2014 r. poz. 1023), z dniem 1 stycznia 2015 r., w województwie "X" połączono miasto na prawach powiatu Z. z gminą Z. w powiecie i utworzono podmiot o nazwie G. Z. o statusie miejskim (dalej: "połączenie gmin"). Przed połączeniem miasto na prawach powiatu Z. oraz gmina Z stanowiły samodzielne jednostki samorządu terytorialnego, gdzie na terenie każdej z nich były realizowane zadania z zakresu zbiorowego zaopatrzenia w wodę i zbiorowego odprowadzania ścieków określone w ustawie z dnia 20 grudnia 1996 r. o gospodarce komunalnej (tekst jedn.: Dz. U. z 2017 r. poz. 827, z późn. zm.). Przed połączeniem na terenie gminy Z., obowiązki z zakresu działalności wodno-kanalizacyjnej były realizowane przez jednostkę wyodrębnioną w gminie Z. w formie samorządowego zakładu budżetowego, tj. przez Komunalny Zakład Gospodarczy Gminy Z. (dalej: "Zakład").

Działalność statutowa Zakładu obejmowała zadania z zakresu:

Oprócz działalności wodno-kanalizacyjnej przedmiot Zakładu obejmował zatem także inne rodzaje działalności zaliczane do działalności komunalnej. Ponadto działalność wodno-kanalizacyjna nie była w ramach Zakładu finansowo bądź organizacyjnie wyodrębniona w stosunku do innych przedmiotów działalności. W księgach Zakładu prowadzona działalność w zakresie zbiorowego zapotrzebowania (winno być: zaopatrzenia), w wodę i zbiorowego odprowadzania ścieków miała wyodrębnione, przyporządkowane przychody i koszty oraz należności według prowadzonej dla tej działalności ewidencji. Brak było natomiast innych cech wskazujących na finansowe i organizacyjne wyodrębnienie w istniejącym przedsiębiorstwie jak przypisanie zobowiązań ściśle do działalności w zakresie zbiorowego zapotrzebowania w wodę i zbiorowego, wyodrębnienie źródeł finansowania tej działalności, czy brak wyodrębnienia w strukturze wskazującej na odrębność organizacyjną w realizacji tego zadania względem pozostałych zadań.

W gminie Miasta Z., przed połączeniem gmin zadania z zakresu działalności wodno-kanalizacyjnej były realizowane przez wyspecjalizowany w tym zakresie podmiot, tj. Wnioskodawcę. Główny zakres działalności Spółki był ograniczony do poboru, uzdatniania i dostarczania wody, jak również odprowadzania i oczyszczania ścieków. Przedmiot ten nie uległ zmianie (ograniczeniu lub rozszerzeniu) po połączeniu gmin. Wnioskodawca posiadał jednocześnie zezwolenie Wójta Gminy Z. na prowadzenie działalności w zakresie zbiorowego zapotrzebowania (winno być: zaopatrzenia), w wodę i zbiorowego odprowadzania ścieków na obszarze gminy wiejskiej Z. przed połączeniem z miastem. Taka działalność była prowadzona przez Wnioskodawcę na części obszaru gminy wiejskiej. Na pozostałym obszarze gminy działalność równolegle prowadził Zakład. W związku z połączeniem gmin wystąpiła potrzeba uregulowania zasad prowadzenia gospodarki wodno-kanalizacyjnej na terenie gminy utworzonej w wyniku połączenia. Stąd jeszcze przed połączeniem gmin w dniu 27 listopada 2014 r. Nadzwyczajne Zgromadzenie Wspólników Wnioskodawcy podjęło uchwałę w sprawie upoważnienia zarządu Spółki do podjęcia prac na przejęciem Zakładu przez Spółkę w części dotyczącej zbiorowego zaopatrzenia w wodę i zbiorowego odprowadzania ścieków poprzez:

1. wniesienie majątku wodociągowo-kanalizacyjnego wraz z infrastrukturą towarzyszącą

w formie aportu rzeczowego, za udziały wydane właścicielowi majątku; 2. przejęcie w trybie art. 231 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (tekst jedn.: Dz. U. z 2018 r. poz. 917, z późn. zm.), pracowników Zakładu, zatrudnionych przy pracach, czynnościach związanych ze zbiorowym zaopatrzeniem w wodę i zbiorowym odprowadzaniem ścieków.

Podjęta uchwała przewidywała zatem przejęcie obowiązków od Zakładu tylko w zakresie dotyczącym działalności wodno-kanalizacyjnej. Przejęcie obowiązków od Zakładu we wskazanym powyżej zakresie miało się odbyć stopniowo. Po dniu połączenia gmin Zakład stał się jednostką organizacyjną gminy Z. o statusie miejskim i funkcjonował nadal. Zakład nie został zlikwidowany i funkcjonuje do dziś.

Przewidziane zatem w uchwale Nadzwyczajnego Zgromadzenia Wspólników Spółki przejęcie Zakładu przez Wnioskodawcę sprowadzało się do przejęcia jednego z wielu zadań realizowanych przez Zakład, tj. zadania z zakresu działalności wodno-kanalizacyjnej oraz w trybie art. 231 Kodeksu pracy, pracowników Zakładu, w tym pracowników związanych z realizacją ww. zadania. W pozostałym zakresie zadania Zakładu wraz z przypisanym pracownikami były kontynuowane i realizowano je w dotychczasowej strukturze. Uchwałą Rady Miasta Z. z dnia 23 grudnia 2014 r., w sprawie porządku prawnego w wyniku połączenia Miasta Z. z Gminą Z., mając na względzie zasadę zaufania obywateli do organów państwa i samorządu terytorialnego oraz konieczność zapewnienia formalnoprawnych podstaw funkcjonowania Miasta Z. w wyniku połączenia z Gminą Z., postanowiono m.in., że w wyniku połączenia:

1. Miasto Z. wstępuje we wszystkie prawa i obowiązki dotychczasowej Gminy Z., w tym prawa i obowiązki wynikające z zezwoleń, koncesji oraz innych aktów administracyjnych;

W dniu 20 lutego 2015 r. pomiędzy Wnioskodawcą a Zakładem została zawarta umowa użyczenia majątku wodociągowo-kanalizacyjnego wraz z infrastrukturą towarzyszącą, do której dołączono protokół przekazania mienia komunalnego z zakresu zbiorowego zaopatrzenia w wodę i zbiorowego odprowadzania ścieków. Przedmiotowe środki trwałe zostały oddane na mocy ww. umowy w nieodpłatne używanie na okres od 1 kwietnia 2015 r. do 31 grudnia 2015 r. Następnie na podstawie aneksu z 4 grudnia 2015 r. wskazany okres przedłużono do 31 grudnia 2019 r. Umowa użyczenia miała obowiązywać do czasu zrealizowania planu całkowitego przejęcia użyczonego mienia Zakładu przez Wnioskodawcę. W umowie użyczenia postanowiono, że:

* o ile przed zakończeniem obowiązywania niniejszej umowy, dokonane zostanie wniesienie przez Właściciela wymienionego przedmiotu umowy, aportem na majątek Biorącego do używania (tj. "Wnioskodawcy"), termin obowiązywania umowy ulegnie skróceniu do daty wniesienia aportu;

* biorący do używania zobowiązuje się dysponować oddanym przedmiotem umowy w zakresie zbiorowego zaopatrzenia w wodę i zbiorowego odprowadzania ścieków, na terenie świadczonym dotychczas przez Użyczającego (tj. Zakład);

* biorący do używania ponosi zwykłe koszty utrzymania przedmiotu umowy oraz może czynić ulepszenia na przedmiocie umowy, za pisemną zgodą Użyczającego;

* zgodnie z art. 3 ust. 3 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych obowiązek podatkowy w podatku od nieruchomości ciąży na posiadaczu nieruchomości.

W świetle zawartej umowy do 31 marca 2015 r. użytkownikiem infrastruktury był Zakład, a od 1 kwietnia 2015 r. na podstawie umowy użyczenia użytkownikiem stał się Wnioskodawca. Ponadto w ramach uregulowania zasad prowadzenia działalności w zakresie zbiorowego zaopatrzenia w wodę i zbiorowego odprowadzania ścieków nie doszło do przejścia na Spółkę praw i obowiązków Zakładu. Po połączeniu, należności i zobowiązania związane z działalnością Zakładu stanowią nadal należności i zobowiązania Zakładu i nie zostały przeniesione na Spółkę. Jednocześnie Wnioskodawca 5 marca 2015 r. skierował do dotychczasowych odbiorców Zakładu informację, w której wskazał, że w związku z połączeniem Gminy Z. z Miastem Z., z dniem 1 kwietnia 2015 r. przejmuje obowiązki świadczenia usług zbiorowego zaopatrzenia w wodę i zbiorowego odprowadzania ścieków dla dotychczasowych odbiorców usług Zakładu Spółka gwarantuje od dnia przejęcia utrzymanie ciągłości dostarczania wody i odprowadzania ścieków oraz honorować będzie wszystkie prawa i obowiązki odbiorców usług rozliczanych wg wodomierzy głównych w nieruchomościach, wynikające z dotychczasowych umów o zaopatrzenie w wodę i odprowadzanie ścieków, zawartych z Zakładem, do czasu zaproponowania zawarcia nowych umów ze Spółką. Na indywidualne życzenie Odbiorca usług może zawrzeć nową umowę w siedzibie Spółki".

Decyzją z dnia 7 października 2015 r. Prezes Rady Ministrów orzekł o przekazaniu na rzecz miasta na prawach powiatu Z. całego mienia gminy Z., którego składniki zostały ujęte w załącznikach do decyzji. Na podstawie wskazanej decyzji, majątek gminy Z. wykorzystywany przez Zakład do działalności wodno-kanalizacyjnej stał się majątkiem gminy utworzonej w wyniku połączenia. Uchwałą Rady Miasta Z. z 2 lutego 2016 r. w sprawie statutu Zakładu, postanowiono dokonać zmiany formy organizacyjnoprawnej Zakładu. Postanowiono, że komunalny Zakład staje się jednostką budżetową Miasta Z. i prowadzi działalność na terenie jednostki pomocniczej Miasta Z. - Dzielnicy M. Przedmiot działania Zakładu objął zadania z zakresu:

Do czasu przedstawionej zmiany w statucie Zakładu jednostka ta przez ok. 3 miesiące po połączeniu gminy z miastem (od 7 października 2015 r. do 2 lutego 2016 r.) kontynuowała działalność wodno-kanalizacyjną. Po zmianie statutu Zakładu jako jednostka budżetowa kontynuuje dotychczasowy zakres działalności określony przed połączeniem gmin z wyłączeniem zadań z zakresu zbiorowego zaopatrzenia w wodę i zbiorowego odprowadzania ścieków. Ponadto zakres działania Zakładu rozszerzono o nowe zadania, a zawężono terytorialny zakres działania do obszaru jednostki pomocniczej Miasta Z. - Dzielnicy M. Kolejnymi czynnościami po połączeniu były czynności podwyższenia kapitału zakładowego Wnioskodawcy poprzez utworzenie nowych udziałów przez Miasto Z. Do podwyższenia kapitału zakładowego doszło dwukrotnie. W trakcie kolejnych podwyższeń Gmina Z. o statusie miejskim w zamian za składniki majątku rzeczowego wniesione aportem objęła:

Składniki majątku stanowiące przedmiot aportu, w części obejmującej budowle i urządzenia infrastruktury wodno-kanalizacyjnej po wniesieniu aportem zostały wprowadzone na stan środków trwałych Spółki. Wnoszące aport Miasto Z. czynność wniesienia aportu wykazało w rozliczeniu dla potrzeb VAT jako odpłatną dostawę towarów, do której zastosowanie znalazło zwolnienie z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług. Prawidłowość zastosowania zwolnienia z VAT do planowanej czynności wniesienia aportu została potwierdzona przez Dyrektora KIS w wydanej na rzecz Miasta Z. interpretacji indywidualnej z 15 grudnia 2017 r., Znak: 0112-KDIL1-2.4012.528.2017.l.TK. Jednocześnie w przyszłości w kolejnych etapach Miasto Z. może zdecydować o wniesieniu aportem do Spółki kolejnych składników majątku przeznaczonych do wykonywania działalności wodno-kanalizacyjnej. Składniki te przed połączeniem gmin służyły do prowadzenia działalności z zakresu zbiorowego zaopatrzenia w wodę i zbiorowego odprowadzania ścisków przez Zakład na terenie gminy Z.

Z uwagi na fakt, że Zakład posiadał szeroki zakres działalności (jako samorządowy zakład budżetowy nie zajmował się wyłącznie aktywnością gospodarczą w dziedzinie dostarczania wody i odprowadzania ścieków) poszczególne czynności podejmowane po dniu połączenia gmin w zakresie uregulowania działalności wodno-kanalizacyjnej na terenie gminy utworzonej w procesie połączenia nie prowadziły do likwidacji działalności Zakładu. Działalność z zakresu przewidzianego w ustawie o samorządzie gminnym była prowadzona nadal, z wyłączeniem bezpośredniego prowadzenia działalności wodno-kanalizacyjnej od 2 lutego 2016 r. Kontynuacja działalności Zakładu po połączeniu gmin obejmowała m.in.:

* kontynuację stosunków pracy nawiązanych przez Zakład oraz pozostałych stosunków,

* prawnych objętych przedmiotem działalności Zakładu;

* realizację praw i obowiązków przypisanych do Zakładu;

* prowadzenie wymaganej rachunkowości Zakładu z zachowaniem ciągłości;

* zachowanie nazwy Zakładu przewidzianego Statutem oraz

* użyczenie majątku służącego do działalności wodno-kanalizacyjnej.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny (winno być: stan faktyczny/zdarzenie przyszłe) dla potrzeb rozliczeń podatku CIT Wnioskodawca przyjął, że nabycie w ramach podwyższenia kapitału zakładowego aportu w postaci rzeczowych składników majątku, które w przeszłości służyły działalności wodno-kanalizacyjnej prowadzonej przez Zakład nie prowadziło do nabycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Wnioskodawca dokonał rozpoznania skutków podatkowych (CIT) nabycia aportu przewidzianych dla transakcji nabycia poszczególnych składników majątku. Wnioskodawca przyjął, że w związku z nabyciem środków trwałych stanowiących przedmiot aportu ich wartość początkową należy określić na podstawie art. 16g ust. 1 pkt 4 ustawy z 15 lutego 1992 r., o podatku dochodowym od osób prawnych, a zastosowania nie znajdują:

* art. 16g ust. 9 w związku z art. 16g ust. 10a, ustawy CIT do ustalania wartości początkowej środków trwałych oraz

* art. 16h ust. 3 w związku z art. 16h ust. 3 ustawy CIT, do metody amortyzacji oraz wysokości odpisów amortyzacyjnych.

Wnioskodawca przewiduje, że w przyszłości w przypadku kolejnych aportów dokonywanych przez Miasto Z. dokona analogicznego rozpoznania skutków podatkowych w zakresie CIT.

W związku z powyższym opisem zadano m.in. następujące pytanie (ostatecznie sformułowane w piśmie z 6 marca 2019 r.):

Czy prawidłowe jest przyjęcie przez Wnioskodawcę wartości początkowej składników majątkowych wniesionych aportem na podstawie art. 16g ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz przyjęcie że zastosowania nie znajduje art. 16g ust. 9 w związku z art. 16g ust. 10a ww. ustawy?

(w piśmie z 6 marca 2019 r., oznaczone Nr II. 3)

Zdaniem Wnioskodawcy, w zaistniałych okolicznościach nie doszło do wniesienia do Spółki przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa. W rezultacie wartość początkową środków trwałych otrzymanych aportem należy ustalić zgodnie z art. 16g ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2018 r. poz. 1036, z późn. zm., dalej: "ustawa CIT"), a zastosowania nie znajdzie art. 16g ust. 9 w związku z art. 16g ust. 10a ustawy CIT.

Zgodnie z art. 4a pkt 3 ustawy CIT, ilekroć w ustawie mowa jest o przedsiębiorstwie oznacza to przedsiębiorstwo w rozumieniu przepisów Kodeksu cywilnego. Zgodnie zaś z art. 4a pkt 4 ustawy CIT, zorganizowana część przedsiębiorstwa to organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania. Powołana definicje jest tożsama z definicją obowiązującą na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Analogicznie zatem jak na gruncie ustawy CIT, w zaistniałym stanie faktycznym (winno być: stan faktyczny, zdarzenie przyszłe), nie można uznać, że objęcie aportem rzeczowych składników majątku przez Wnioskodawcę doprowadziło do nabycia przez Spółkę przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Przedmiotem aportu w roku 2018 były jedynie wybrane aktywa Miasta Z., które przed 1 kwietnia 2015 r. służyły działalności prowadzonej przez Zakład. Z momentem objęcia aportu nie doszło do przejęcia działalności wyodrębnionej organizacyjnie lub finansowo w istniejącym przedsiębiorstwie. Nie doszło także do nabycia przez Spółkę składników majątku, które mogą pełnić samodzielną rolę gospodarczą i w oparciu wyłącznie o te składniki jest możliwe kontynuowanie działalności z zakresu zbiorowego zaopatrzenia w wodę i zbiorowego odprowadzania ścieków. Stosownie do art. 16g ust. 1 pkt 4 ustawy CIT, za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych uważa się w razie nabycia w postaci wkładu niepieniężnego wniesionego do spółki albo spółdzielni - ustaloną przez podatnika, z zastrzeżeniem pkt 4c, na dzień wniesienia wkładu wartość poszczególnych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, nie wyższą jednak od ich wartości rynkowej. W rezultacie w związku z otrzymaniem wkładu Wnioskodawca ustala samodzielnie wartość początkową środków trwałych, z tym, że przyjęta wartość nie może być wyższa niż wartość rynkowa. Natomiast zgodnie z art. 16g ust. 9 w związku z art. 16g ust. 10a ustawy CIT, w przypadku nabycia w formie wkładu niepieniężnego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych ustala się w wysokości wartości początkowej określonej w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, o której mowa w art. 9 ust. 1, podmiotu wnoszącego wkład w postaci przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części.

Mając na uwadze powołane przepisy oraz zaistniały stan faktyczny (winno być: stan faktyczny/zdarzenie przyszłe) przy ustalaniu wartości początkowej składników nabytych w wyniku aportu od Miasta Z. zastosowanie znajdzie art. 16g ust. 1 pkt 4 ustawy CIT.

Stanowisko wskazujące, że wartością początkową środków trwałych będzie wartość ustalona przez Wnioskodawcę na dzień wniesienia wkładu nie wyższa jednak od ich wartości rynkowej znajduje potwierdzenie w interpretacjach organów podatkowych. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z 14 grudnia 2017 r., Znak: 0111-KD1B1- 1.4010.136.2017.1.SG, podkreślił, że jeżeli przedmiotem aportu są poszczególne składniki majątku to stwierdzić należy, że wartość początkową dla poszczególnych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, niestanowiących przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części, które zostały wniesione w postaci aportu do Spółki stanowić będzie-zgodnie z art. 16g ust. 1 pkt 4 ustawy CIT - ich wartość określona na dzień wniesienia wkładu, nie wyższa jednak od wartości rynkowej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego uznaje się prawidłową.

Zgodnie z art. 16a ust. 1 ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2018 r. poz. 1036, z późn. zm., (dalej: ustawa o p.d.o.p."), amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

3. inne przedmioty - o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Zgodnie natomiast z art. 16b ust. 1 ustawy o p.d.o.p. amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, nabyte nadające się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania:

7. wartość stanowiącą równowartość uzyskanych informacji związanych z wiedzą w dziedzinie przemysłowej, handlowej, naukowej lub organizacyjnej (know-how) - przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane przez niego do używania na podstawie umowy licencyjnej (sublicencji), umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1, zwane wartościami niematerialnymi i prawnymi.

Sposób ustalenia wartości początkowej środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych został określony w art. 16g ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych i uzależniony jest od sposobu nabycia tych składników majątku. Wartość początkowa wniesionych do Spółki środków trwałych powinna zostać ustalona na podstawie art. 16g ust. 1 pkt 4 ww. ustawy, zgodnie z którym za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-14, uważa się w razie nabycia w postaci wkładu niepieniężnego wniesionego do spółki albo spółdzielni - ustaloną przez podatnika, z zastrzeżeniem pkt 4c, na dzień wniesienia wkładu wartość poszczególnych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, nie wyższą jednak od ich wartości rynkowej.

Zgodnie z art. 16g ust. 12 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, przy ustalaniu wartości początkowej poszczególnych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, zgodnie z ust. 1 pkt 3-5 oraz ust. 2, 10 i 11 stosuje się odpowiednio art. 14.

Zgodnie z art. 14 ust. 2 ww. ustawy, wartość rynkową (...) rzeczy, praw majątkowych lub usług określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami, prawami lub usługami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca zbycia albo świadczenia.

Przepis powyższy normuje sytuację nabycia w drodze wkładu niepieniężnego (aportu) majątku niestanowiącego przedsiębiorstwa. Z treści tego przepisu wynika, że ustalona przez podatnika na dzień wniesienia wkładu, wartość poszczególnych składników majątku nie może być wyższa od ich wartości rynkowej.

Wątpliwość Wnioskodawcy dotyczyła ustalenia wartości początkowej składników majątkowych wniesionych aportem na podstawie art. 16g ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Mając powyższe na względzie zgodzić się należy z Wnioskodawcą, że skoro (jak wskazano w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego) nabyte w drodze aportu składniki majątku, nie będą stanowiły zorganizowanej części przedsiębiorstwa, to ich wartość początkowa winna zostać ustalona zgodnie z zasadami wynikającymi z art. 16g ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, tj. w wysokości określonej na dzień wniesienia wkładu, nie wyższej jednak od wartości rynkowej.

Zatem, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie dotyczącym pytania II. 3, należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Odnosząc się do powołanych we wniosku interpretacji indywidualnych należy stwierdzić, iż zostały one wydane w indywidualnych sprawach podmiotów, które o ich wydanie wystąpiły, zatem nie są one wiążące dla organu wydającego przedmiotową interpretację.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Natomiast zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Nadmienić należy, że w pozostałym zakresie objętym wnioskiem, wydane zostanie odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w..., w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2018 r. poz. 1302 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.