0111-KDIB1-1.4010.254.2023.1.BS - Ulga na wzrost przychodów

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA - stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

4 maja 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z 26 kwietnia 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, dotyczący podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia:

- czy przedstawione w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego Wydatki Na Wzrost Przychodów stanowią koszty uzyskania przychodów poniesione w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów, o których mowa w art. 18eb ust. 7 Ustawy CIT, a tym samym Wnioskodawca jest/będzie uprawniony do zastosowania odliczenia, o którym mowa w art. 18eb ust. 1 Ustawy CIT za 2022 rok oraz lata kolejne;

- czy Wnioskodawca powinien dokonać odliczenia, o którym mowa w art. 18eb ust. 1 Ustawy CIT w zeznaniu za rok podatkowy, w którym zostaną poniesione Wydatki Na Wzrost Przychodów, tj. Wnioskodawca poniesie ciężar ekonomiczny, czy w zeznaniu za rok podatkowy, w którym Wydatki Na Wzrost Przychodów będą stanowiły podatkowe koszty uzyskania przychodów.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca (dalej: "Spółka") to spółka specjalizująca się w projektowaniu i produkcji A.

Spółka jest polskim rezydentem podatkowym podlegającym nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w rozumieniu art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2022 r. poz. 2587, z późn. zm., dalej: "Ustawa CIT"). Spółka uzyskuje przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych.

W ramach prowadzonej działalności Wnioskodawca zatrudnia obecnie ok (...) pracowników oraz dysponuje (...) hal produkcyjnych i montażowych, co pozwala na realizację coraz ambitniejszych projektów.

Wnioskodawca podejmuje działania ukierunkowane na wprowadzanie nowych, często bardzo odważnych rozwiązań pozwalających pozostać mu wśród najbardziej innowacyjnych producentów A.

Spółka w ramach prowadzonej działalności ponosi i zamierza ponosić wydatki celem uzyskania wzrostu przychodów ze sprzedaży produktów znajdujących się w jej ofercie sprzedażowej (dalej: "Wydatki Na Wzrost Przychodów"). Spółka przewiduje, że osiągnie wzrost sprzedaży produktów w 2023 r. względem roku 2022 lub osiągnie wzrost sprzedaży produktów w 2024 r., względem 2022 r. Wytwarzane przez Spółkę produkty są zbywane do podmiotów niebędących podmiotami powiązanymi w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4 Ustawy CIT.

Spółka poszerza swoją ofertę sprzedażową poprzez opracowywanie i sprzedawanie produktów, które dotychczas nie były dostępne w jej ofercie. Produkty, w związku z którymi Spółka ponosi Wydatki Na Wzrost Przychodów, są wytwarzane przez Wnioskodawcę. Nowo wytwarzane przez Spółkę produkty mogą różnić się od dotychczas wytwarzanych produktów: właściwościami technicznymi, materiałowymi oraz wizualnymi, a także obsługą.

Poniżej szczegółowy opis Wydatków Na Wzrost Przychodów.

Uczestnictwo w targach

Spółka uczestniczy/będzie uczestniczyła w lokalnych i międzynarodowych targach sprzedażowych, w ramach których aktywnie promuje produkowane (...). W roku 2022 i 2023 Spółka uczestniczyła m.in. w następujących targach:

- B, na którym Spółka wystawiła (...), tworząc największe stoisko (...) na tym wydarzeniu. W ramach stoiska Spółka przeprowadziła premierę modelu (...). Informacje o B z udziałem Wnioskodawcy ukazały się w ogólnopolskiej, lokalnej i branżowej prasie. Dodatkowo informacje zapowiadające jak i relacje z wydarzenia ukazały się w mediach społecznościowych Spółki oraz (...).

- C, w ramach którego Spółka zaprezentowała stoisko promujące jej produkty. Targi te są jednymi z najważniejszych i najbardziej prestiżowych targów (...). (...), targi w (...) są uważane za wyznacznik dla międzynarodowej branży (...). Niespotykane na innych targach (...) mogą być oglądane w całości, ponieważ wystawa jest całkowicie kryta. Stoisko Spółki, (...), było odwiedzane przez całe dziewięć dni przez potencjalnych klientów

Wnioskodawca zamierza uczestniczyć również w kolejnych edycjach wskazanych powyżej targów Ponadto, w 2023 r. Spółka planuje udział w targach D.

W celu uczestnictwa w targach, Wnioskodawca ponosi wydatki na przygotowanie i udostępnienie stoiska, na którym organizuje wystawę oferowanych produktów. Na stoisku prezentowane są wybrane modele (...) z katalogu produktów Spółki. Wnioskodawca zaopatruje stanowisko w materiały reklamowe: katalogi informacyjne, ulotki produktowe, roll-upy, standy itp. W targach biorą udział pracownicy Spółki, odpowiedzialni za sprzedaż.

Udział w międzynarodowych targach podyktowany jest licznymi względami rozwojowymi, takimi jak optymalne położenie geograficzne i biznesowe dla spotkań z klientami (prezentacja i promocja produktów dla grupy odbiorców potencjalnie generujących dla Spółki znaczne zyski), wzrost prestiżu marki czy też zwiększenie obrotów ze sprzedaży produktów.

W związku z uczestnictwem w targach sprzedażowych na terenie Polski lub za granicą, Wnioskodawca ponosi wydatki na:

- zwane dalej: "Kosztami Targów".

Działania promocyjno-informacyjne

Wnioskodawca posiada oraz będzie posiadać w przyszłości własną aktywną stronę internetową. Obsługą strony internetowej, aktualizacją oferty na stronie, wstawianiem nowych wiadomości oraz aktualności dotyczących działalności Spółki zajmuje się podmiot trzeci działający na zlecenie Wnioskodawcy. Spółka prezentuje również swoją stronę internetową dla klientów obcojęzycznych.

Dział marketingu Spółki wykorzystuje również inne możliwości reklamowe, jakie umożliwia Internet i media społecznościowe dodatkowo pozycjonując i zaznaczając obecność Wnioskodawcy jako producenta działającego w branży (...).

Spółka korzysta również z klasycznej formy reklamy, wykorzystując m.in. ulotki, katalogi, reklamy w prasie, bannery, billboardy oraz gadżety przygotowywane przez dział marketingu. Przy wykonywaniu powyższych czynności dział marketingu Spółki współpracuje z podmiotami trzecimi: przygotowującym oprawę graficzną materiałów reklamowych oraz wykonującymi zdjęcia produktów Spółki.

Spółka promuje markę poprzez udział w branżowych konferencjach (w tym w galach nagród) oraz organizowanie dni otwartych (...). W ramach (...) dealerzy i ich klienci, zaproszeni goście oraz media mogą zwiedzić fabrykę oraz (...).

Spółka organizuje ponadto coroczny (...), w którym udział biorą posiadacze (...) wyprodukowanych przez Wnioskodawcę oraz zaproszeni goście Wydarzenie jest relacjonowane w branżowych i lokalnych mediach.

Wnioskodawca korzysta także z usług zewnętrznego podmiotu zajmującego się pozyskiwaniem nowych klientów oraz reklamą (...) produkowanych przez Spółkę Działania promocyjne podejmowane przy wykorzystaniu podmiotu trzeciego pozwalają na dotarcie do szerszego grona odbiorców i potencjalnych klientów, budowanie wizerunku i rozpoznawalności marki, modeli wyprodukowanych (...), a w konsekwencji prowadzą do zwiększenia sprzedaży.

Spółka prowadzi zatem działania promocyjno-informacyjne na szeroką skalę i w konsekwencji oczekuje wzrostu przychodów ze sprzedaży wyprodukowanych (...).

W związku z powyższym, Spółka ponosi wydatki na:

- zwane dalej: "Kosztami Promocji".

Przygotowanie dokumentacji umożliwiającej sprzedaż produktów

Prototypy (...) wyprodukowanych przez Wnioskodawcę posiadają oznakowanie CE, które jest europejskim znakiem zgodności, świadczącym o zastosowaniu i spełnieniu przez Wnioskodawcę odpowiednich wymagań zawartych w dyrektywach tzw. Nowego Podejścia Unii Europejskiej, a także w normach powiązanych z produktem. Produkt spełniający wymagania bezpieczeństwa będzie oznakowany tym znakiem dając tym samym informację nabywcy, że produkt jest bezpieczny i poprawnie wprowadzony do obrotu.

W związku z opisanymi działaniami Spółka ponosi wydatki na:

- zwane dalej: "Kosztami Dokumentacji".

Mając na uwadze powyższe, na Wydatki Na Wzrost Przychodów składają się opisane powyżej:

1. Koszty Targów;

2. Koszty Promocji;

3. Koszty Dokumentacji.

Dodatkowo Wnioskodawca wskazuje, że:

- Wydatki Na Wzrost Przychodów stanowiły/stanowią/będą stanowiły koszty uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 1 Ustawy CIT;

- Wydatki Na Wzrost Przychodów poniesione przez Spółkę nie zostaną jej zwrócone w jakiejkolwiek formie, ani odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym;

- w przypadku uznania stanowiska Spółki za prawidłowe, skorzysta ona z ulgi przewidzianej w treści przepisu art. 18eb ust. 1 Ustawy CIT;

- Ulga zostanie wykorzystana do wysokości dochodu uzyskanego przez Spółkę w roku podatkowym z przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych, nie więcej jednak niż 1 000 000 zł w roku podatkowym;

- rok podatkowy Spółki pokrywa się z rokiem kalendarzowym;

- nie korzysta/nie będzie korzystał ze zwolnień podatkowych, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 lub 34a Ustawy CIT.

Pytania

1. Czy przedstawione w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego Wydatki Na Wzrost Przychodów stanowią koszty uzyskania przychodów poniesione w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów, o których mowa w art. 18eb ust. 7 Ustawy CIT, a tym samym Wnioskodawca jest/będzie uprawniony do zastosowania odliczenia, o którym mowa w art. 18eb ust. 1 Ustawy CIT za 2022 rok oraz lata kolejne?

2. Czy w przypadku pozytywnej odpowiedzi na pytanie nr 1 Wnioskodawca powinien dokonać odliczenia, o którym mowa w art. 18eb ust. 1 Ustawy CIT w zeznaniu za rok podatkowy, w którym zostaną poniesione Wydatki Na Wzrost Przychodów, tj. Wnioskodawca poniesie ciężar ekonomiczny, czy w zeznaniu za rok podatkowy, w którym Wydatki Na Wzrost Przychodów będą stanowiły podatkowe koszty uzyskania przychodów?

Państwa stanowisko w sprawie

Ad. 1

Zdaniem Wnioskodawcy, przedstawione w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego Wydatki Na Wzrost Przychodów stanowią koszty uzyskania przychodów poniesione w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów, o których mowa w art. 18eb ust. 7 Ustawy CIT, a tym samym Wnioskodawca jest/będzie uprawniony do zastosowania odliczenia, o którym mowa w art. 18eb ust. 1 Ustawy CIT za 2022 rok oraz lata kolejne.

Ad. 2

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku pozytywnej odpowiedzi na pytanie nr 1 Wnioskodawca powinien dokonać odliczenia, o którym mowa w art. 18eb ust. 1 Ustawy CIT w zeznaniu za rok podatkowy, w którym Wydatki Na Wzrost Przychodów będą stanowiły podatkowe koszty uzyskania przychodów.

UZASADNIENIE stanowiska Wnioskodawcy:

Zgodnie z art. 18eb ust. 1 Ustawy CIT Podatnik uzyskujący przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych odlicza od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18, koszty uzyskania przychodów poniesione w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów do wysokości dochodu uzyskanego przez podatnika w roku podatkowym z przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych, nie więcej jednak niż 1 000 000 zł w roku podatkowym.

Z kolei art. 18eb ust. 7 Ustawy CIT stanowi: za koszty uzyskania przychodów poniesione w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów uznaje się koszty:

Poniżej Wnioskodawca odniósł się do każdego rodzaju Wydatku Na Wzrost Przychodów.

Koszty Targów

Wskazane w art. 18eb ust. 7 Ustawy CIT "koszty uczestnictwa w targach" należy rozumieć szeroko (w wypadku ich korespondowania z przypadkami wskazanymi w lit. a, b i c niniejszego punktu) z uwagi na brak jakichkolwiek ograniczeń wprowadzonych przez ustawodawcę, które zawężałby rozumienie zwrotu "kosztów uczestnictwa w targach".

W związku z powyższym należy uznać, że wszystkie wskazane przez Wnioskodawcę Koszty Targów mieszczą się w przedmiotowym katalogu. Bowiem ze względu na konstrukcję przepisów należy uznać, że wystarczający jest jakikolwiek związek danego wydatku z kosztami wskazanymi w treści art. 18eb ust. 7 pkt 1 Ustawy CIT.

W przywołanym przepisie wskazano "koszty uczestnictwa w targach poniesione na organizację miejsca wystawowego". Do tej kategorii kosztów należy zaliczyć wszystkie wydatki ponoszone przez Spółkę, które są związane z uczestnictwem w targach i zostały poniesione na organizację miejsca wystawowego. Jeśli zatem wybrani przez Wnioskodawcę pracownicy są zaangażowani w organizację miejsca wystawowego, to wynagrodzenie tych pracowników za czas, który poświęcili na organizację miejsca wystawowego, kwalifikuje się do kosztów o których mowa w art. 18eb ust. 7 pkt 1 lit. a Ustawy CIT.

W tym miejscu należy wskazać, że ustawodawca nie wprowadził definicji legalnej pojęcia "organizacja miejsca wystawowego". Niezbędne jest zatem odniesienie się do słownikowego znaczenia. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN (https://sjp.pwn.pl) "organizacja" oznacza:

- sposób zorganizowania czegoś,

- organizowanie czegoś.

Nie ulega wątpliwości, że do kategorii "kosztów uczestnictwa w targach poniesionych na organizację miejsca wystawowego" można zaliczyć wszystkie wydatki, które Spółka poniosła, aby móc zorganizować miejsce wystawowe. Należy wyraźnie podkreślić, że samo miejsce wystawowe bez pracownika Spółki nie miałoby żadnej wartości, ponieważ pracownik nie mógłby nawiązywać relacji z potencjalnymi klientami oraz prezentować produktów Spółki. Skoro zatem dotarcie pracownika do miejsca odbywania się targów, a następnie udział w targach - nawet, jeśli transport odbywa się samochodem służbowym lub drogą lotniczą - jest związane z "organizacją miejsca wystawowego", to wynagrodzenie pracownika za czas podróży oraz udział w targach, a także koszt transportu stanowią koszty uczestnictwa w targach poniesione na organizację miejsca wystawowego. Skoro zatem przywołany przepis stanowi o "organizacji miejsca wystawowego", a poprzez "organizację" należy rozumieć "sposób zorganizowania czegoś", "organizowanie czegoś", to wszystkie działania podjęte przez Spółkę w celu zorganizowania miejsca wystawowego na targach jak i również partycypacja w kosztach zorganizowania imprezy stanowią "organizację miejsca wystawowego". W konsekwencji, wszystkie wydatki poniesione przez Spółkę na tego typu działania stanowią koszty uczestnictwa w targach poniesione na organizację miejsca wystawowego, o których mowa w art. 18eb ust. 7 pkt 1 lit. a Ustawy CIT.

Nawet w przypadku uznania, że niektóre z ponoszonych przez Spółkę Kosztów Targów nie kwalifikują się do objęcia art. 18eb ust. 7 pkt 1 Ustawy CIT, to w dalszym ciągu będą mogły stanowić one koszty działań promocyjno-informacyjnych, o których mowa w art. 18eb ust. 7 pkt 2 Ustawy CIT. Udział Spółki w targach niewątpliwie przyczynia się do jej rozpoznawalności, dlatego tego typu czynności stanowią działania promocyjno-informacyjne, o których mowa w art. 18eb ust. 7 pkt 2 Ustawy CIT.

Koszty Promocji

Wskazane w art. 18eb ust. 7 pkt 2 Ustawy CIT "koszty działań promocyjno-informacyjnych w tym zakupu przestrzeni reklamowych, przygotowania strony internetowej, publikacji prasowych, broszur, katalogów informacyjnych i ulotek, dotyczących produktów" nie zostały ograniczone przez ustawodawcę żadnymi dodatkowymi warunki. Możliwe jest zatem interpretowanie wymienionych rodzajów kosztów szeroko. Niezbędne jest jedynie, aby były to koszty działań promocyjno-informacyjnych dotyczące produktów. Spółka podkreśla, że wskazana lista jest katalogiem otwartym, a wymienienie przez ustawodawcę przykładowych rodzajów działań ma jedynie na celu podkreślenie, że tego typu działania spełniają przedmiotową definicję działań promocyjno-informacyjnych.

Prawo podatkowe nie zawiera definicji legalnej "działań promocyjno-informacyjnych". Niezbędne jest zatem odniesienie się do językowego znaczenia tej definicji. Przez "działania promocyjno-informacyjne dotyczące produktów" należy rozumieć "działalność w zakresie promocji i informacji o produktach". Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN (https://sjp.pwn.pl) "promocja" oznacza "działania zmierzające do zwiększenia popularności jakiegoś produktu lub przedsięwzięcia; też: każde z tych działań". Z kolei "informacja" zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN (https://sjp.pwn.pl) to "to, co powiedziano lub napisano o kimś lub o czymś, także zakomunikowanie czegoś".

Mając na uwadze powyższe słownikowe znaczenia pojęć "promocja" i "informacja" należy wskazać, że aby daną działalność można było uznać za działania promocyjno-informacyjne, niezbędne jest, aby była to działalność zmierzająca do zwiększenia popularności jakiegoś produktu i jednocześnie aby była to działalność związana z komunikowaniem (informowaniem) o produktach. Opisane przez Wnioskodawcę w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego działania, na które Spóła ponosi Koszty Promocji, są niewątpliwie działaniami promocyjno-informacyjnymi. Należy podkreślić, że czynności te zmierzają do zwiększenia popularności produktów Spółki i jednocześnie stanowią komunikowanie (informowanie) o produktach Spółki. Zarówno poprzez stronę internetową, media społecznościowe, broszury informacyjne, udział w branżowych konferencjach, organizowanie dni otwartych w stoczni oraz działania podmiotu trzeciego zajmującego się pozyskiwaniem nowych klientów oraz reklamą (...) Spółka zwiększa świadomość o jej produktach.

Koszty Dokumentacji

Zgodnie z art. 18eb ust. 7 pkt 4 Ustawy CIT, za koszty uzyskania przychodów poniesione w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów uznaje się koszty przygotowania dokumentacji umożliwiającej sprzedaż produktów, w szczególności dotyczącej certyfikacji towarów oraz rejestracji znaków towarowych. W przywołanym przepisie ustawodawca wskazał, jaka "w szczególności" dokumentacja może być zaliczana do tej kategorii. Niemniej jednak, przywołany przepis nie zawiera katalogu zamkniętego.

W konsekwencji, każdy rodzaj dokumentacji, który umożliwia sprzedaż produktów, będzie kwalifikował się do objęcia przywołanym przepisem. Mając na uwadze powyższe, ponoszone przez Spółkę Koszty Dokumentacji, będą stanowiły koszty, o których mowa w art. 18eb ust. 7 pkt 4 Ustawy CIT. Koszt poniesiony na każdy rodzaj certyfikacji, który może potencjalnie wpływać na pozytywną decyzję zakupową nabywcy będzie kwalifikował się do kosztów, o których mowa w art. 18eb ust. 7 pkt 4 Ustawy CIT. Zwłaszcza wynagrodzenia pracowników Spółki, za czas poświęcony na uzyskanie niezbędnej dokumentacji, będzie mogło być zaliczane do przedmiotowych kosztów.

Ad. 2

Zgodnie z art. 18eb ust. 9 Ustawy CIT, odliczenia dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono koszty w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów.

W myśl art. 15 ust. 4e Ustawy CIT, za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4f-4h, uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów.

W związku z powyższym, odliczenia Wydatków Na Wzrost Przychodów Wnioskodawca powinien dokonać w zeznaniu za rok podatkowy, w którym przedmiotowe wydatki będą stanowiły podatkowe koszty uzyskania przychodów.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które Państwo przedstawili we wniosku jest w części prawidłowe i w części nieprawidłowe.

UZASADNIENIE interpretacji indywidualnej

Ustawą z dnia 29 października 2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2021 r. poz. 2105 z późn. zm.), która weszła w życie 1 stycznia 2022 r., wprowadzono przepisy mające zdynamizować rozwój gospodarczy kraju poprzez system ulg podatkowych. Jedną z form wsparcia przedsiębiorców w ramach Polskiego Ładu jest ulga na zwiększenie przychodów ze sprzedaży produktów, czyli tzw. "ulga na ekspansję". Celem ulgi jest zachęcenie przedsiębiorców do rozwoju swojej działalności i rozszerzania działalności nie tylko na rynek krajowy, ale także na zagraniczne rynki zbytu.

Regulacje dotyczące tej ulgi zawiera dodany do ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2022 r. poz. 2587 z późn. zm., dalej: "ustawa o CIT") art. 18eb, który w ust. 1 stanowi, że:

podatnik uzyskujący przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych odlicza od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18, koszty uzyskania przychodów poniesione w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów do wysokości dochodu uzyskanego przez podatnika w roku podatkowym z przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych, nie więcej jednak niż 1 000 000 zł w roku podatkowym.

Według art. 18eb ust. 2 ustawy o CIT:

przez produkty rozumie się rzeczy wytworzone przez podatnika.

W świetle art. 18eb ust. 3 ww. ustawy:

przez zwiększenie przychodów ze sprzedaży produktów, o których mowa w ust. 1, rozumie się odpłatne zbycie produktów do podmiotu niebędącego podmiotem powiązanym w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4.

W myśl art. 18eb ust. 4 ustawy o CIT:

podatnik jest uprawniony do skorzystania z odliczenia pod warunkiem, że w okresie 2 kolejno następujących po sobie lat podatkowych, licząc od roku podatkowego, w którym poniósł koszty zwiększenia przychodów, o których mowa w ust. 1, zwiększył przychody ze sprzedaży produktów w stosunku do przychodów z tego tytułu ustalonych na ostatni dzień roku podatkowego poprzedzającego rok poniesienia tych kosztów lub osiągnął przychody ze sprzedaży produktów dotychczas nieoferowanych, lub osiągnął przychody ze sprzedaży produktów dotychczas nieoferowanych w danym kraju.

Według art. 18eb ust. 7 ustawy o CIT:

za koszty uzyskania przychodów poniesione w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów uznaje się koszty:

Zgodnie z art. 18eb ust. 8 ustawy o CIT:

podatnikowi, który w roku podatkowym korzysta ze zwolnień podatkowych, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 lub 34a, prawo do odliczenia przysługuje jedynie w odniesieniu do kosztów uzyskania przychodów poniesionych w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów, które nie są przez podatnika uwzględniane w kalkulacji dochodu zwolnionego z podatku na podstawie tych przepisów.

W myśl art. 18eb ust. 9 ustawy o CIT:

odliczenia dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono koszty w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów. W przypadku gdy podatnik poniósł za rok podatkowy stratę albo wielkość dochodu podatnika jest niższa od kwoty przysługujących mu odliczeń, odliczenia - odpowiednio w całej kwocie lub w pozostałej części - dokonuje się w zeznaniach za kolejno następujące po sobie sześć lat podatkowych następujących bezpośrednio po roku, w którym podatnik skorzystał lub miał prawo skorzystać z odliczenia.

Zgodnie z art. 18eb ust. 10 ustawy o CIT:

koszty uzyskania przychodów poniesione w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów podlegają odliczeniu, jeżeli nie zostały podatnikowi zwrócone w jakiejkolwiek formie lub nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym.

Ulga na ekspansję polega na odliczeniu od podstawy opodatkowania kosztów poniesionych w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów bezpośrednio wytworzonych przez podatnika i zbywanych na rzecz podmiotów niepowiązanych. Ulga umożliwia odliczenie wydatków dwa razy - zarówno jako koszty uzyskania przychodów, jak i w ramach samej ulgi (do kwoty 1 mln zł).

Podatnik będzie mógł odliczyć wskazane poniżej koszty od podstawy opodatkowania, jeżeli po skorzystaniu z ulgi, w okresie 2 następujących po sobie lat podatkowych, począwszy od roku, w którym poniesione zostały koszty zwiększenia przychodów (dokonano odliczenia):

- zwiększył przychody ze sprzedaży produktów w stosunku do przychodów z tego tytułu ustalonych na ostatni dzień roku podatkowego poprzedzającego rok poniesienia tych kosztów lub

- osiągnął przychody ze sprzedaży produktów dotychczas nieoferowanych lub

- osiągnął przychody ze sprzedaży produktów dotychczas nieoferowanych w danym kraju.

Ustalając czy wskazane koszty stanowią koszty kwalifikowane, o których mowa w art. 18eb ust. 7 ustawy o CIT należy pamiętać, że katalog kosztów poniesionych w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów, uprawniających do ulgi, ma charakter zamknięty. Zatem, tylko wydatki w nim wskazane mogą być odliczone jako koszty kwalifikowane. Jednocześnie ocena, czy dany wydatek mieszczący się w powyższym katalogu może być uznany za podlegający odliczeniu, powinna być dokonywana w każdym przypadku indywidualnie.

Wskazać należy, że regulacje o charakterze ulg podatkowych, powinny być interpretowane wąsko, w myśl reguły interpretacyjnej exceptiones non sunt extendendae, zabraniającej rozszerzającej wykładni przepisów o charakterze wyjątkowym (a za takie należy uznać przepisy dotyczące ulg i zwolnień będące wyjątkami od zasady powszechności opodatkowania). Artykuł 18eb ust. 7 ustawy o CIT zawiera katalog kosztów uzyskania przychodu objętych ulgą na ekspansję. Przywołane wyliczenie, jak już wskazano powyżej, ma charakter zamknięty. Oznacza to, że kosztami uprawniającymi do skorzystania z ulgi na ekspansję są jedynie wydatki wyraźnie wskazane przez ustawodawcę w ramach przywołanych regulacji, a ich treść powinna być interpretowana ściśle.

Jednocześnie należy podkreślać, że na gruncie prawa podatkowego obowiązuje prymat wykładni gramatycznej (językowej). W granicach wykładni obowiązujących przepisów prawa nie mieści się taka ich interpretacja, która prowadzi do wykreowania nowych norm prawnych, niezawartych w przepisach. Każda bowiem wykładnia powinna się sytuować w ramach możliwego sensu językowego danego pojęcia czy wyrażenia (por. np. wyrok NSA z 16 czerwca 2021 r., sygn. akt III FSK 32/21 i z 19 września 2018 r., sygn. akt I GSK 2788/18, CBOSA). Odstąpienie przez interpretatora od sensu literalnego przepisu jest uzasadnione wyłącznie szczególnie ważnymi powodami. Takimi powodami mogą być np. wartości konstytucyjne. Na gruncie prawa podatkowego kierowanie się wykładnią celowościową, to jest z pominięciem woli "historycznego" prawodawcy, w oderwaniu od innych rodzajów wykładni, może prowadzić do wypaczenia rzeczywistych intencji prawodawcy, dowolności w stosowaniu prawa i do związanej z nią utraty poczucia pewności prawnej (R. Mastalski, Wprowadzenie do prawa podatkowego, Warszawa 1995, s. 112 i n.; por. uchwałę NSA z 29 maja 2000 r., FPS 2/00, ONSA 2001/1/2, M. Podat. 2000/7/3, Pr. Gosp. 2000/10/25, Glosa 2000/10/37, POP 2001/5/131, M. Prawn. 2000/10/643).

Ulga zawarta w art. 18eb ustawy o CIT stanowi odstępstwo od zasady powszechności opodatkowania. W tym przedmiocie znane jest stanowisko sądownictwa, zgodnie z którym wszelkie ulgi i zwolnienia podatkowe stanowią wyjątek od generalnej zasady powszechności opodatkowania, a więc przy wykładni przepisów dotyczących ulg i zwolnień podatkowych nie jest dopuszczalne posługiwanie się wykładnią rozszerzającą. Tego rodzaju interpretacja kłóciłaby się bowiem z wyrażoną w art. 84 Konstytucji zasadą powszechności opodatkowania (przykładowo: wyrok NSA z 14 maja 2015 r., sygn. akt II FSK 94/14).

Wątpliwości Wnioskodawcy w zakresie pytania oznaczonego nr 1 dotyczą kwestii ustalenia, czy Wydatki Na Wzrost Przychodów stanowią koszty uzyskania przychodów poniesione w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów, o których mowa w art. 18eb ust. 7 Ustawy CIT, a tym samym Wnioskodawca jest/będzie uprawniony do zastosowania odliczenia, o którym mowa w art. 18eb ust. 1 Ustawy CIT za 2022 rok oraz lata kolejne.

Odnosząc cyt. powyżej przepisy do przedstawionego we wniosku opisu stwierdzić należy, że nie wszystkie Wydatki Na Wzrost Przychodów Spółki mieszczą się w katalogu kosztów, o których mowa w art. 18eb ust. 7 ustawy o CIT.

Uczestnictwo w targach

Mając na uwadze przedstawiony powyżej katalog wydatków/kosztów uprawniających do odliczenia (art. 18eb ust. 7 ustawy o CIT) stwierdzić należy, że wymienione przez Wnioskodawcę następujące koszty (wg numeracji z wniosku):

Natomiast, koszty Wnioskodawcy, które nie uprawniają do odliczenia to koszty ponoszone na (wg numeracji z wniosku):

Wskazać należy, że kosztów wynagrodzenia fotografa, który wykonuje zdjęcia produktów do materiałów reklamowych, jak również przeprowadza fotorelację z danego wydarzenia, w którym uczestniczy spółka - nie należy zaliczać do ww. katalogu kosztów. Koszty te nie są ponoszone na organizację miejsca wystawowego, również z oczywistych literalnych względów nie dotyczą kosztów wymienionych w ww. lit. b i c powołanego przepisu. Nie sposób uznać, że w jakikolwiek sposób przyczyniają się do organizacji (zorganizowania) miejsca wystawowego. Koszty te mogą jednak zostać uwzględnione w ramach kosztów działań promocyjno-informacyjnych (art. 18eb ust. 7 pkt 2 ustawy o CIT), o ile zostaną wykorzystane w wymienionym w tym przepisie zakresie dotyczącym: przygotowania strony internetowej, publikacji prasowych, broszur, katalogów informacyjnych i ulotek, dotyczących produktów. Ponadto, przy założeniu, że wypłacane wynagrodzenie fotografa ponoszone jest na rzecz podmiotu zewnętrznego, a więc nie jest wynagrodzeniem pracownika Wnioskodawcy.

Odnosząc się natomiast do kosztów zaprojektowania i wykonania praktycznych gadżetów reklamowych z logiem Spółki takich jak worki, długopisy, smycze, czapki i koszulki) wskazać należy, że koszty również nie uprawniają do skorzystania z odliczenia ponieważ, charakter powyższych wydatków nie wskazuje na promowanie konkretnego produktu lecz wpływa na budowanie całościowego wizerunku Spółki, zwiększa rozpoznawalność marki wśród potencjalnych kontrahentów.

Z kolei, w zakresie kosztów pracowniczych (wg numeracji z wniosku):

c) wynagrodzenie pracowników odpowiedzialnych za uczestnictwo w targach (z ewidencji czasu pracy wynika, ile czasu pracownik poświęcił na tego typu prace)

wskazać należy, że katalog wydatków uprawniających do odliczenia wydatków w ramach art. 18eb ust. 7 pkt 1 ustawy o CIT, obejmuje jedynie koszty zakupu biletów lotniczych dla pracowników oraz zakwaterowania i wyżywienia pracowników. Zatem w ustawie nie wymieniono kosztów wynagrodzeń pracowników za uczestnictwo w targach, co uniemożliwia odliczenie kosztów wynagrodzeń pracowników w ramach kosztów wymienionych w art. 18eb ust. 7 pkt 1 ustawy CIT.

Koszty Promocji

Wskazać należy, że w art. 18eb ust. 7 pkt 2 ustawy o CIT ustawodawca, w ramach kosztów poniesionych w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów wymienia także koszty poniesione na działania promocyjno-informacyjne.

Ustawodawca nie zdefiniował tego typu działań, lecz wskazał jedynie przykładowe rodzaje kosztów, które wchodzą w zakres wskazanego przepisu.

W związku z brakiem definicji ustawowej "działań promocyjno-informacyjnych", posłużyć się należy definicją zawartą w słowniku języka polskiego. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN, poprzez pojęcie "promocja" należy rozumieć m.in. "działania zmierzające do zwiększenia popularności jakiegoś produktu lub przedsięwzięcia". Natomiast, poprzez pojęcie "informacja" rozumieć należy czynności związane z "udzielaniem informacji, wskazówek, podawaniem do wiadomości". Tym samym, zgodnie z powyższymi definicjami, "działaniami promocyjno-informacyjnymi" będą działania, których zamiarem będzie zwiększenie popularności danego produktu oraz udzielanie w jego zakresie potrzebnych informacji.

Mając na uwadze powyższe wskazać należy, że ponoszone przez Wnioskodawcę następujące koszty uprawniają go do odliczenia (wg numeracji z wniosku):

Wnioskodawca może zaliczyć ww. koszty do kosztów wymienionych w art. 18eb ust. 7 pkt 2 ustawy o CIT, jako koszty działań promocyjno-informacyjnych, w tym zakupu przestrzeni reklamowych, przygotowania strony internetowej, publikacji prasowych, broszur, katalogów informacyjnych i ulotek, dotyczących produktów.

Wskazać jednakże należy, że wymienione powyżej koszty wynagrodzeń podmiotu trzeciego wykonującego prace graficzne i usługi fotograficzne produktów spółki, można zaliczyć do katalogu kosztów wymienionych w art. 18eb ust. 7 pkt 2 ustawy CIT, o ile zostaną wykorzystane dla celów przygotowania/realizacji wymienionych w powołanym przepisie materiałów/działań promocyjno-informacyjnych. Powołany przepis odwołuje się m.in. do przygotowania strony internetowej, publikacji prasowych, broszur, katalogów informacyjnych i ulotek, dotyczących produktów, zatem wydaje się uzasadnione, że prace graficzne dotyczące produktów spółki oraz ich fotografie, stanowią nieodzowny element służący przygotowaniu/realizacji wymienionych w ww. przepisie materiałów/działań promocyjno-informacyjnych.

Z kolei, w zakresie kosztów promocji (wg numeracji z wniosku) w części dotyczącej:

wskazać należy, że Wnioskodawca nie będzie mógł zaliczyć do kosztów wymienionych w art. 18eb ust. 7 pkt 2 ustawy o CIT powyższych wydatków, bowiem jak już wyjaśniono wcześniej, jedynymi rodzajami kosztów pracowniczych, jakie mogą zostać odliczone w związku z zastosowaniem ulgi na ekspansję są wymienione w art. 18eb ust. 7 pkt 1 lit. b i c wydatki odpowiednio na zakup biletów lotniczych dla pracowników oraz koszty zakwaterowania i wyżywienia pracowników. Zatem koszty wynagrodzeń pracowników zaangażowanych w działania generujące koszty, określone w art. 18eb ust. 7 pkt 2-5 ustawy o CIT nie są objęte zakresem ulgi na ekspansję.

Zauważyć należy, że art. 18eb ust. 7 ustawy CIT zawiera katalog kosztów uzyskania przychodu objętych ulgą na ekspansję, przywołane wyliczenie ma charakter zamknięty. Oznacza to, że kosztami uprawniającymi do skorzystania z ulgi na ekspansję są jedynie wydatki wyraźnie wskazane przez ustawodawcę w ramach przywołanych regulacji, a ich treść powinna być interpretowana ściśle.

Odnosząc się natomiast do kosztów (wg numeracji z wniosku):

wskazać należy, że ww. koszty nie mogą stanowić podstawy odliczenia w ramach art. 18eb ust. 7 pkt 2 ustawy CIT.

Z opisu sprawy wynika, że Spółka promuje markę m.in. poprzez organizowanie dni otwartych w stoczni. W ramach (...) dealerzy i ich klienci, zaproszeni goście oraz media mogą zwiedzić fabrykę oraz (...). Spółka organizuje ponadto coroczny (...), w którym udział biorą posiadacze (...) wyprodukowanych przez wnioskodawcę oraz zaproszeni goście. Wydarzenie jest relacjonowane w branżowych i lokalnych mediach. Zatem charakter wyżej wymienionych i ponoszonych przez Wnioskodawcę kosztów jednoznacznie (literalnie) wykracza poza zakres określony przez ustawodawcę w powołanym przepisie. Przepis ten odwołuje się do zakupu przestrzeni reklamowych, przygotowania strony internetowej, publikacji prasowych, broszur, katalogów informacyjnych i ulotek, które powinny dotyczyć produktów. Uwzględnienie w tym katalogu koszów organizacji wymienionych wyżej eventów, naruszałoby w istotny sposób zasadę ścisłej wykładni przepisów dotyczących ulg i zwolnień.

Wnioskodawca, nie będzie również uprawniony do odliczenia kosztów ponoszonych na (wg numeracji z wniosku): l) wynagrodzenie podmiotu trzeciego za świadczenie usług sprzedażowych.

Wskazać należy, że czynności wymienione w ww. art. 18eb ust. 7 pkt 2 ustawy o CIT nie obejmują etapu sprzedaży produktu lecz jego promocję, zatem wynagrodzenie podmiotu trzeciego za świadczenie usług sprzedażowych nie mieści się w katalogu kosztów, o których mowa w art. 18eb ust. 7 pkt 2 ustawy o CIT.

Koszty Dokumentacji

Zdaniem Organu, ponoszone przez Wnioskodawcę następujące koszty:

Wnioskodawca nie może zaliczyć do kosztów wymienionych w art. 18eb ust. 7 pkt 4 ustawy o CIT. Jak wskazano wyżej, jedynymi rodzajami kosztów pracowniczych, jakie mogą zostać odliczone w związku z zastosowaniem ulgi na ekspansję są wymienione w art. 18eb ust. 7 pkt 1 lit. b i c wydatki odpowiednio na zakup biletów lotniczych dla pracowników oraz koszty zakwaterowania i wyżywienia pracowników.

Zakresem ulgi na ekspansję nie są objęte natomiast koszty wynagrodzeń pracowników zaangażowanych w działania generujące koszty, określone w art. 18eb ust. 7 pkt 2-5 ustawy o CIT.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 1 w części dotyczącej:

1. Kosztów Targów w zakresie:

2. Kosztów Promocji w zakresie:

3. Kosztów Dokumentacji - jest nieprawidłowe.

Ad. 2

Przedmiotem wątpliwości Wnioskodawcy w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 2 jest ustalenie, czy Wnioskodawca powinien dokonać odliczenia, o którym mowa w art. 18eb ust. 1 Ustawy CIT w zeznaniu za rok podatkowy, w którym zostaną poniesione Wydatki Na Wzrost Przychodów, tj. Wnioskodawca poniesie ciężar ekonomiczny, czy w zeznaniu za rok podatkowy, w którym Wydatki Na Wzrost Przychodów będą stanowiły podatkowe koszty uzyskania przychodów.

Zgodnie z treścią art. 18eb ust. 4 ustawy o CIT:

podatnik jest uprawniony do skorzystania z odliczenia pod warunkiem, że w okresie 2 kolejno następujących po sobie lat podatkowych, licząc od roku podatkowego, w którym poniósł koszty zwiększenia przychodów, o których mowa w ust. 1, zwiększył przychody ze sprzedaży produktów w stosunku do przychodów z tego tytułu ustalonych na ostatni dzień roku podatkowego poprzedzającego rok poniesienia tych kosztów lub osiągnął przychody ze sprzedaży produktów dotychczas nieoferowanych, lub osiągnął przychody ze sprzedaży produktów dotychczas nieoferowanych w danym kraju.

Wprowadzone regulacje art. 18eb ustawy o CIT, wskazują sposób określenia wzrostu przychodów ze sprzedaży produktów (warunki skorzystania z ulgi), a także sposób postępowania po stwierdzeniu przez podatnika nieuprawnionego odliczenia (w związku z niedopełnieniem wymaganych warunków).

Wskazać należy, że podatnik może skorzystać z odliczenia pod warunkiem, że w okresie dwóch kolejno następujących po sobie lat podatkowych, licząc od roku podatkowego, w którym poniósł koszty zwiększenia przychodów, o których mowa w art. 18eb ust. 1 ustawy CIT, zwiększył przychody ze sprzedaży produktów w stosunku do przychodów z tego tytułu ustalonych na ostatni dzień roku podatkowego poprzedzającego rok poniesienia tych kosztów lub osiągnął przychody ze sprzedaży produktów dotychczas nieoferowanych, lub osiągnął przychody ze sprzedaży produktów dotychczas nieoferowanych w danym kraju.

Mając na uwadze art. 18eb ust. 4 ustawy o CIT, odliczenie przysługuje zatem w przypadku, gdy podatnik wykaże wzrost przychodów ze sprzedaży produktów w okresie 2 lat od poniesienia wydatków z nimi związanych. Sposób rozumienia wymogu dwuletniego wzrostu przychodów należy uznać, że będzie on spełniony, jeśli przyrost przychodów względem dnia odniesienia (tj. ostatniego dnia roku podatkowego poprzedzającego rok poniesienia wydatków uprawniających do pomniejszenia podstawy opodatkowania w związku z zastosowaniem ulgi) nastąpi choćby w jednym z wyznaczonych treścią interpretowanego przepisu dwóch lat podatkowych.

Jak już wcześniej wskazano, w myśl art. 18eb ust. 9 ustawy o CIT:

odliczenia dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono koszty w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów. W przypadku gdy podatnik poniósł za rok podatkowy stratę albo wielkość dochodu podatnika jest niższa od kwoty przysługujących mu odliczeń, odliczenia - odpowiednio w całej kwocie lub w pozostałej części - dokonuje się w zeznaniach za kolejno następujące po sobie sześć lat podatkowych następujących bezpośrednio po roku, w którym podatnik skorzystał lub miał prawo skorzystać z odliczenia.

Tak więc, co do zasady odliczenia dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono koszty w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów.

Mając powyższe na uwadze, zgodzić się należy z Wnioskodawcą, że odliczenia Wydatków Na Wzrost Przychodów Wnioskodawca powinien dokonać w zeznaniu za rok podatkowy, w którym przedmiotowe wydatki będą stanowiły podatkowe koszty uzyskania przychodów.

Potwierdzenie takiego stanowiska znajdujemy również w udzielonej przez Ministerstwo Finansów odpowiedzi dla dziennikarzy z 24 stycznia 2022 r., z której wynika, że: Odliczenie przysługuje zatem w przypadku, gdy podatnik wykaże wzrost przychodów ze sprzedaży produktów w okresie 2 lat od poniesienia wydatków z nimi związanych (...). Co do zasady odliczenia dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono koszty w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów.

Zauważyć jednocześnie należy, że z opisu sprawy wynika, że Spółka przewiduje, że osiągnie wzrost sprzedaży produktów w 2023 r. względem roku 2022 lub osiągnie wzrost sprzedaży produktów w 2024 r., względem 2022 r. Z kolei odliczenia w ramach ulgi na ekspansję zamierza dokonać za 2022 rok oraz lata następne. Zatem w przypadku skorzystania przez Spółkę z odliczenia za 2022 rok, w zakresie warunku określonego w art. 18eb ust. 4 ustawy CIT, dotyczącego wzrostu sprzedaży produktów w dwuletnim okresie, wzrost sprzedaży powinien nastąpić w 2022 lub 2023 r. względem roku odniesienia, tj. 2021. Zatem o ile spełniony zostanie ww. warunek, to Spółka będzie mogła skorzystać z ulgi na ekspansję.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 2 z ww. zastrzeżeniem należało uznać za prawidłowe.

Reasumując, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie ustalenia:

- czy przedstawione w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego Wydatki Na Wzrost Przychodów stanowią koszty uzyskania przychodów poniesione w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów, o których mowa w art. 18eb ust. 7 Ustawy CIT, a tym samym Wnioskodawca jest/będzie uprawniony do zastosowania odliczenia, o którym mowa w art. 18eb ust. 1 Ustawy CIT za 2022 rok oraz lata kolejne, w części dotyczącej:

- Kosztów Targów w zakresie:

- wynagrodzenie fotografa, który wykonuje zdjęcia produktów do materiałów reklamowych, jak również przeprowadza fotorelację z danego wydarzenia, w którym uczestniczy Spółka - jest nieprawidłowe,

- zaprojektowania i wykonania praktycznych gadżetów reklamowych z logiem Spółki takich jak worki, długopisy, smycze, czapki i koszulki - jest nieprawidłowe,

- wynagrodzenie pracowników odpowiedzialnych za uczestnictwo w targach (z ewidencji czasu pracy wynika, ile czasu pracownik poświęcił na tego typu prace) - jest nieprawidłowe,

- w pozostałym zakresie - jest prawidłowe,

- Kosztów Promocji w zakresie:

- wynagrodzenia pracowników działu marketingu, którzy są dedykowani w pełni do działań marketingowych - jest nieprawidłowe,

- wynagrodzenia pracowników odpowiedzialnych za uczestnictwo w konferencjach - jest nieprawidłowe,

- wynagrodzenia pracowników odpowiedzialnych za przygotowanie artykułów publikowanych w mediach branżowych - jest nieprawidłowe,

- koszt organizacji dni otwartych (...) - jest nieprawidłowe,

- koszt organizacji wydarzenia (...) - jest nieprawidłowe,

- wynagrodzenia podmiotu trzeciego za świadczenie usług sprzedażowych - jest nieprawidłowe,

- w pozostałym zakresie - jest prawidłowe,

- Kosztów Dokumentacji - jest nieprawidłowe,

- czy Wnioskodawca powinien dokonać odliczenia, o którym mowa w art. 18eb ust. 1 Ustawy CIT w zeznaniu za rok podatkowy, w którym zostaną poniesione Wydatki Na Wzrost Przychodów, tj. Wnioskodawca poniesie ciężar ekonomiczny, czy w zeznaniu za rok podatkowy, w którym Wydatki Na Wzrost Przychodów będą stanowiły podatkowe koszty uzyskania przychodów - jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w odniesieniu do zdarzenia przyszłego stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym/zdarzeniem przyszłym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

POUCZENIE o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 z późn. zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

POUCZENIE o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn.: Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 z późn. zm.; dalej jako "p.p.s.a.").

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 p.p.s.a.).

Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 p.p.s.a.):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 p.p.s.a.), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a p.p.s.a.).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a p.p.s.a.).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 z późn. zm.).