0111-KDIB1-1.4010.177.2022.2.SG

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA - stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

22 marca 2022 r. za pośrednictwem ePUAP wpłynął Państwa wniosek z 18 marca 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, dotyczący podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy Wnioskodawca będzie mieć prawo zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków z tytułu umowy sponsoringu, poniesionych w związku z płatnościami dokonywanymi na podstawie faktur wystawionych przez Sponsorowanego oraz czy Wnioskodawca będzie mieć prawo odliczenia od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, kwotę stanowiącą 50% kosztów uzyskania przychodów poniesionych na finansowanie klubu sportowego, o którym mowa w art. 28 ust. 1 ustawy z dnia 25 czerwca 2010 r. o sporcie.

Uzupełniliście Państwo wniosek - na wezwanie - pismem z 13 czerwca 2022 r. (data wpływu za pośrednictwem ePUAP w tym samym dniu).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca (dalej: "Spółka", "Wnioskodawca") prowadzi swoją działalność w zakresie świadczenia usług firm centralnych (head offices) i holdingów. W ramach zawartych umów świadczy na rzecz podmiotów w strukturze z grupy dealerskiej działając pod nazwą Grupa Z. (dalej: "Grupa") usługi w zakresie:

Powyższe usługi świadczone są na rzecz podmiotów z grupy dealerskiej Grupy będących czołowymi dealerami samochodów takich marek jak (...). Jednym z głównych profili działalności podmiotów z Grupy na rzecz, których świadczone są ww. usługi jest handel hurtowy i detaliczny pojazdami samochodowymi oraz naprawa pojazdów samochodowych. Podmioty te zajmują się profesjonalną sprzedażą i serwisem m.in. samochodów osobowych, w tym sprzedażą samochodów luksusowych oraz samochodów marki premium. Podmioty z Grupy osiągnęły silną pozycję na dealerskim rynku.

Przykładowo za rok (...) w rankingu (...) dealerów i grup dealerskich zajęto (...) miejsce z tytułu sprzedaży samochodów nowych oraz (...) miejsce w (...) za sprzedaż samochodów używanych. Strategia Wnioskodawcy opiera się na budowaniu długoterminowych relacji z klientami. Strategia ta opiera się w szczególności na wykorzystaniu potencjału jaki oferuje sport motoryzacyjny. Biorąc pod uwagę, że Wnioskodawca jest rozpoznawalną marką działającą w branży dealerów samochodów w województwie (...) zdecydowała się na współpracę z lokalnym (...) klubem sportowym. W ramach przedmiotowej współpracy Wnioskodawca zawarł w 2022 r. umowę sponsoringu (dalej: "Umowa") z podmiotem będącym klubem sportowym w rozumieniu ustawy z dnia 25 czerwca 2010 r. o sporcie (Dz. U. z 2020 r. poz. 1133 z późn. zm., dalej: "ustawa o sporcie") i posiadającym formę prawną stowarzyszenia kultury fizycznej (dalej: "Sponsorowany", "Klub", "Stowarzyszenie"). Sponsorowany obecnie jest uczestnikiem wydarzeń sportowych i Ligi (...) organizowanych przez (...) i posiada stosowną licencję na udział w rozgrywkach ligowych. W ramach ww. rozgrywek Sponsorowany jest zobowiązany do organizacji określonej liczby imprez na stadionie (...) w (...) w terminach określonych przez (...). Sponsorowany propaguje sport (...) przy okazji organizowanych meczach ligowych (...). Podstawowym celem Stowarzyszenia jest rozwój kultury fizycznej i sportu wyczynowego, zwłaszcza (...) w celu stworzenia na terenie (...) silnego zespołu ekstraligowego. Zgodnie ze statutem Stowarzyszenia Sponsorowany nie działa w celu osiągnięcia zysku. Klub sportowy prowadzi działalność gospodarczą, lecz dochody z niej uzyskiwane służą jedynie realizacji celów statutowych i nie mogą być przeznaczane do podziału między członkami Stowarzyszenia. Prowadzona działalność przez Stowarzyszenie jest działalnością non-profit. Uzyskiwane dochody przez Sponsorowanego w całości przeznaczane są na realizację przez Stowarzyszenie celów statutowych zgodnych z ustawą o sporcie, tj.:

Zgodnie ze wspomnianą Umową sponsoringową, zawartą pomiędzy Wnioskodawcą a Klubem, Sponsorowany zobowiązał się do przyznania Wnioskodawcy tytułu Sponsora Tytularnego Klubu, nadania oficjalnej nazwy Klubu uwzględniającej firmę Sponsora oraz wykorzystania przez Sponsora wizerunku Klubu do czynności promocyjnych w związku z organizacją przez Sponsorowanego Imprez w postaci ligowych meczów (...). Ponadto wskazać należy, że Sponsorowany nie działa w celu osiągnięcia zysku, a uzyskane środki finansowe z realizacji Umowy przeznaczy, jak wskazano powyżej, w całości na realizację celów statutowych, zgodnie ze Statutem Stowarzyszenia, ściśle powiązanych z celem publicznym z zakresu sportu, w szczególności na realizację programów szkolenia sportowego, zakupu sprzętu sportowego, pokrycia kosztów organizowania zawodów sportowych lub uczestnictwa w tych zawodach, pokrycia kosztów korzystania z obiektów sportowych dla celów szkolenia sportowego, sfinansowania stypendiów sportowych i wynagrodzenia kadry szkoleniowej. Sponsorowany, w związku z obowiązkiem przeznaczenia uzyskiwanych środków finansowych zgodnie z Umową, będzie dążył do poprawy warunków uprawiania sportu przez jego członków oraz zwiększenia dostępności społeczności lokalnej do działalności sportowej prowadzonej przez Sponsorowanego.

Zawarcie Umowy ze Sponsorowanym ma na celu przede wszystkim wpłynąć na potencjalny wzrost przychodów Spółki i spółek z Grupy. W założeniu ponoszone przez Wnioskodawcę wydatki na promocję (reklamę) w ramach Umowy sponsoringu mają przyczyniać się m.in. do rozpowszechniania informacji na temat Spółki a co za tym idzie podmiotów z Grupy oraz świadczonych usług i dostarczanych towarów (samochodów), a także promowania marki. Realizacja tych celów może mieć bowiem wpływ na wzrost sprzedaży oferowanych towarów oraz usług i w konsekwencji uzyskiwanych przychodów.

W okresie obowiązywania Umowy Spółka zobowiązała się do zapłaty na rzecz Sponsorowanego wynagrodzenia. Przedmiotowe wynagrodzenie wypłacane jest w ratach każdorazowo na rachunek bankowy Sponsorowanego wskazany w fakturze VAT, od daty dostarczenia prawidłowo wystawionej faktury. Numer rachunku bankowego, o którym mowa w zdaniu poprzednim, znajduje się w "Wykazie podmiotów zarejestrowanych jako podatnicy VAT, niezarejestrowanych oraz wykreślonych i przywróconych do rejestru VAT", dostępnym na stronie podmiotowej Ministerstwa Finansów.

Podstawę wystawienia faktury stanowi sprawozdanie Sponsorowanego z wykonanych świadczeń w danym okresie rozliczeniowym (określonych Umową), uprzednio zaakceptowanych przez Wnioskodawcę.

W ramach Umowy Sponsorowany zobowiązał się do przeznaczania otrzymywanego od Wnioskodawcy wynagrodzenia na realizację celów statutowych, zgodnie ze Statutem Stowarzyszenia, ściśle powiązanych z celem publicznym z zakresu sportu, w szczególności na realizację programów szkolenia sportowego, zakupu sprzętu sportowego, pokrycia kosztów organizowania zawodów sportowych lub uczestnictwa w tych zawodach, pokrycia kosztów korzystania z obiektów sportowych dla celów szkolenia sportowego, sfinansowania stypendiów sportowych i wynagrodzenia kadry szkoleniowej. Następnie Sponsorowany zobowiązał się do przekazywania Sponsorowi szczegółowego rozliczenie poniesionych wydatków na realizację ww. celów.

Ponadto zgodnie z warunkami umowy Sponsorowany ma obowiązek przekazania Wnioskodawcy szczegółowego rozliczenia poniesionych wydatków na realizację celów statutowych, w szczególności na realizację programów szkolenia sportowego, zakupu sprzętu sportowego, pokrycia kosztów organizowania zawodów sportowych lub uczestnictwa w tych zawodach, pokrycia kosztów korzystania z obiektów sportowych dla celów szkolenia sportowego, sfinansowania stypendiów sportowych i wynagrodzenia kadry szkoleniowej. Sprawozdanie będzie zawierało:

W uzupełnieniu wniosku ujętym w piśmie z 13 czerwca 2022 r. wskazali Państwo ponadto, że obecna Umowa została zawarta na czas oznaczony obejmujący okresem sezon (...) 2022 r. Część zasadnicza trwa w terminie (...) 2022 r. Natomiast część finałowa trwa w terminie (...) 2022 r. Wnioskodawca nie wyklucza zawarcia umowy w tożsamym zakresie na kolejny sezon.

Umowa została zawarta na czas oznaczony. Zgodnie z zawartą umową Sponsorowany w ramach Imprez zobowiązany jest do wykonania czynności promocyjnych na rzecz Sponsora, zmierzających do utrwalenia jego renomy oraz podwyższenia stopnia jego rozpoznawalności i popularności. Tym samym w ocenie Wnioskodawcy, zakres czynności świadczonych przez Sponsorowanego obejmuje realizację usług promocyjnych.

Dla Wnioskodawcy będzie to silny impuls w kierunku rozwoju CSR. Społeczna odpowiedzialność biznesu (ang. Corporate Social Responsibility - CSR), która stanowi strategię zarządzania, zgodnie z którą przedsiębiorstwa w swoich działaniach dobrowolnie uwzględniają interesy społeczne, aspekty środowiskowe, czy relacje z różnymi grupami interesariuszy, w szczególności z pracownikami. Bycie społecznie odpowiedzialnym oznacza inwestowanie w zasoby ludzkie, w ochronę środowiska, relacje z otoczeniem firmy i informowanie o tych działaniach, co przyczynia się do wzrostu konkurencyjności przedsiębiorstwa i kształtowania warunków dla zrównoważonego rozwoju społecznego i ekonomicznego.

Wnioskodawca angażując się w sponsoring sportu może być postrzegany jako podmiot wspierający rozwój i promocję sportu. Zaangażowanie w działalność sponsoringową stanowi również potwierdzenie, że Spółka jest w dobrej kondycji finansowej, jest rzetelna i godna zaufania dla obecnych i potencjalnych jej klientów.

Wydatki z tytułu umowy sponsoringowej z Klubem są i będą ponoszone przez Wnioskodawcę w zakresie, jakim określa to zawarta umowa, tj. poprzez zapłatę Sponsorowanemu środków na rozwój działalności Sponsorowanego.

Wnioskodawca doprecyzowuje, iż ponoszone wydatki z tytułu umowy sponsoringowej z Klubem nie zostały/nie zostaną Wnioskodawcy w jakikolwiek sposób zwrócone.

Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż przysługuje mu prawo do skorzystania z tzw. ulgi dla wspierających sport, a w konsekwencji prawo do odliczania od podstawy opodatkowania, kwoty stanowiącej 50% kosztów uzyskania przychodów ponoszonych na finansowanie klubu sportowego zgodnie z zawartą umową.

Pytania

1. Czy Wnioskodawca będzie mieć prawo zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków z tytułu umowy sponsoringu, poniesionych w związku z płatnościami dokonywanymi na podstawie faktur wystawionych przez Sponsorowanego?

2. Czy Wnioskodawca będzie mieć prawo odliczenia od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, kwotę stanowiącą 50% kosztów uzyskania przychodów poniesionych na finansowanie klubu sportowego, o którym mowa w art. 28 ust. 1 ustawy z dnia 25 czerwca 2010 r. o sporcie?

Państwa stanowisko w sprawie

Ad 1

Zdaniem Wnioskodawcy, Spółka będzie posiadała prawo zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków z tytułu umowy sponsoringu, poniesionych w związku z płatnościami dokonywanymi na podstawie faktur wystawionych przez Sponsorowanego.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1800 z późn. zm., dalej: "ustawa o CIT"), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 (...).

W myśl powyższego przepisu, podatnik ma możliwość odliczenia dla celów podatkowych wszelkich wydatków, pod tym jednak warunkiem, że wykaże ich związek z prowadzoną działalnością gospodarczą, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu.

W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

- został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),

- jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,

- pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

- poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,

- został właściwie udokumentowany,

- nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ustawy CIT nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

W tym miejscu należy podkreślić, że koszty ponoszone przez podatnika należy ocenić pod kątem ich celowości, a więc dążenia do uzyskania przychodów. Aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodu, między tym wydatkiem, a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek przyczynowy tego typu, że poniesienie wydatku ma wpływ na powstanie lub zwiększenie tego przychodu.

Wyrażenie "w celu osiągnięcia przychodu" zawarte we wskazanym przepisie art. 15 ust. 1 ww. ustawy oznacza, że nie wszystkie wydatki ponoszone przez podatnika w związku z prowadzoną działalnością, podlegają odliczeniu od podstawy opodatkowania. Aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodu, między tym wydatkiem a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek przyczynowy tego typu, że poniesienie wydatku ma wpływ na powstanie lub zwiększenie tego przychodu, zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów. Zauważyć należy, iż przez sformułowanie "w celu" należy rozumieć dążenie do osiągnięcia jakiegoś stanu rzeczy (przychodu), a dążenie podatnika ma przymiot "celowości". Zatem, możliwość kwalifikowania konkretnego wydatku jako kosztu uzyskania przychodu, uzależniona jest od rzetelnej i całościowej oceny tego, czy w świetle wszystkich występujących w sprawie okoliczności, przy zachowaniu należytej staranności, podatnik w momencie dokonywania wydatku mógł i powinien przewidzieć, iż wydatek ten przyczyni się do powstania, zachowania lub zabezpieczenia przychodu.

Kosztami uzyskania przychodów są więc wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów.

Należy jednak mieć na uwadze zamknięty katalog wydatków, które nie podlegają zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów, pomimo, że pozostają w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością i zostały przez niego poniesione w celu uzyskania przychodu.

Należy ponadto podkreślić, że dla możliwości uznania danego wydatku za koszt uzyskania przychodu, konieczne jest jego właściwe udokumentowanie. Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie reguluje sposobu prawidłowego dokumentowania kosztów.

Mocą art. 9 ust. 1 nakłada ona jednak na podatników obowiązek prowadzenia ewidencji rachunkowej, zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający określenie wysokości dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy. Obowiązkiem podatnika, jako odnoszącego ewentualną korzyść z faktu zaliczenia określonych wydatków w poczet kosztów uzyskania przychodów jest wykazanie, w oparciu o zgromadzone dowody, związku pomiędzy poniesieniem kosztu a uzyskaniem przychodu (w tym zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła przychodów), zgodnie z dyspozycją powołanego art. 15 ust. 1 ww. ustawy.

Zgodnie z ugruntowanym poglądem, do kategorii wydatków mających na celu osiągnięcie przychodów zalicza się między innymi koszty reklamy. Wydatki poniesione na reklamę, jako niewymienione w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT, w pełnej wysokości mogą stanowić koszty uzyskania przychodów, pod warunkiem że wydatki te spełniają kryteria określone w art. 15 ust. 1 tej ustawy. Pod pojęciem reklamy należy rozumieć działania podmiotu gospodarczego, mające na celu kształtowanie popytu na dane towary, usługi lub markę, poprzez zachęcenie jak największej liczby potencjalnych klientów do nabywania towarów i usług tego podmiotu gospodarczego. Może być ona realizowana za pomocą rozmaitych środków wyrazu oraz przy użyciu zróżnicowanych środków przekazu, w tym poprzez prezentowanie danego towaru lub usługi, jego cech jakościowych, użytkowych lub konsumpcyjnych, zalet technicznych, estetycznych lub zdrowotnych, rozwiązań nowoczesnych czy modnych, a także poprzez rozpowszechnianie logo firmy. Można wobec tego wyróżnić reklamę towaru, usługi, a także reklamę firmy (przedsiębiorstwa).

Wśród działań podejmowanych przez podmioty prowadzące działalność gospodarczą, mających na celu kształtowanie popytu na oferowane przez nie towary, usługi bądź markę można wyróżnić sponsoring. Jest on definiowany, jako "finansowanie czegoś, często w zamian za reklamowanie własnej działalności" (za: Słownik wyrazów obcych PWN - wersja internetowa). Sponsorowanie może wiązać się z otrzymywaniem świadczeń wzajemnych od podmiotu sponsorowanego, bądź też mieć charakter jednostronny. Skutki podatkowe sponsoringu są uzależnione od treści tego stosunku prawnego. W tym miejscu należy zaznaczyć, że umowy sponsoringu należą do kategorii umów nienazwanych - żadne przepisy nie zawierają bowiem ich definicji. Możliwość ich zawarcia wynikać będzie z reguły ogólnej zawartej w art. 353¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2020 r. poz. 1740 z późn. zm.), który zakłada swobodę umów w obrocie gospodarczym. Sponsoring jest jedną z form promocji, polegającą na skojarzeniu pozytywnego obrazu sponsorowanego ze sponsorem, którego znak towarzyszy imprezom lub działaniom sponsorowanej osoby lub instytucji. Sponsoring uznawany jest za formę reklamy, której przedmiotem jest firma i jej produkty. Sponsorowanie ma także popularyzować nazwę Spółki na rynku. Zwiększenie popularności firmy może mieć wpływ na wzrost uzyskiwanych przez nią przychodów.

Umowa sponsoringu może przybrać formę tzw. sponsoringu właściwego (wzajemność świadczeń) lub sponsoringu niewłaściwego (który swoim charakterem zbliżony jest do darowizny, gdyż zawiera się w jednostronnym zobowiązaniu się sponsora do finansowania sponsorowanego).

Gdy umowa zawarta między stronami przewiduje, że w zamian za przekazanie określonych środków pieniężnych, wartości rzeczowych lub świadczeń, sponsor otrzyma od podmiotu sponsorowanego ekwiwalentne świadczenie wzajemne o charakterze reklamowym, można mówić o tzw. sponsoringu właściwym. Stanowi on w istocie odpłatne nabycie usług reklamowych. Koszty sponsoringu właściwego stanowią wówczas w całości koszty uzyskania przychodów sponsora. W przypadku, gdy sponsor nie otrzymuje żadnego świadczenia wzajemnego od podmiotu sponsorowanego, poniesione przez niego wydatki mają charakter darowizny (tzw. sponsoring niewłaściwy). Wówczas należy mieć na względzie postanowienia art. 16 ust. 1 pkt 14 ustawy o CIT, zgodnie z którym, darowizn i ofiar wszelkiego rodzaju - z zastrzeżeniem wyjątków wskazanych w tym przepisie - nie uważa się za koszty uzyskania przychodów. Oznacza to w praktyce, że do kosztów mogą być zaliczone jedynie wydatki stanowiące ekwiwalent za uzyskany towar czy usługę. Możliwa jest również sytuacja, gdy umowa sponsoringu przewiduje co prawda obustronne świadczenia sponsora i sponsorowanego, jednak nie są one ekwiwalentne. Wydatki na sponsoring są wówczas kosztami uzyskania przychodów tylko do wysokości wartości usług reklamowych świadczonych przez sponsorowanego. W pozostałej części powinny być traktowane jak darowizna. W związku z tym, że w przepisach brak jest regulacji odnoszących się do umowy sponsoringu koniecznym jest, aby strony sformułowały w umowie w sposób szczegółowy wzajemne prawa i obowiązki. Przede wszystkim przedmiotowa umowa musi być umową o świadczenie wzajemne tego typu, że sponsor zobowiąże się do finansowego lub rzeczowego wsparcia sponsorowanego, a sponsorowany zobowiąże się do podjęcia działań popularyzujących przedsiębiorcę (np. reklamowania nazwy sponsora, logo czy prowadzonej przez niego działalności). W szczególności istotne jest, aby w sposób jak najbardziej precyzyjny zostały określone wzajemne świadczenia stron oraz jeżeli jest to możliwe, wartość tych świadczeń. Należy bowiem zaznaczyć, że w przypadku tego typu umów występuje zasada ekwiwalentności świadczeń w odniesieniu do kosztów podatkowych. W konsekwencji, tylko takie ukształtowanie w umowie obowiązków sponsorowanego daje podatnikowi korzyści, które pozwalają stwierdzić związek przyczynowo-skutkowy z przychodem, a tym samym możliwość zaliczenia wydatku poniesionego na sponsoring do kosztów uzyskania przychodów w myśl ww. art. 15 ust. 1 ustawy o CIT.

Podsumowując wskazuję, iż w ocenie Wnioskodawcy będzie on miał prawo zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków z tytułu umowy sponsoringu poniesionych w związku z płatnościami dokonywanymi na podstawie faktur wystawianych przez Sponsorowanego.

Niewątpliwie bowiem zawarcie Umowy ze Sponsorowanym nakierowane jest na osiągnięcie potencjalnego wzrostu przychodów Spółki.

Ad 2

Zdaniem Wnioskodawcy, Spółka będzie mieć prawo do skorzystania z tzw. ulgi dla wspierających sport, a w konsekwencji do odliczenia od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18 ustawy o CIT, kwoty stanowiącej 50% kosztów uzyskania przychodów poniesionych na finansowanie klubu sportowego, o którym mowa w art. 28 ust. 1 ustawy z dnia 25 czerwca 2010 r. o sporcie, w związku z płatnościami dokonywanymi na podstawie faktur wystawionych przez Sponsorowanego.

Zgodnie z art. 18ee ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT, podatnik uzyskujący przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych może odliczyć od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18 ustawy o CIT, kwotę stanowiącą 50% kosztów uzyskania przychodów poniesionych na działalność sportową, przy czym kwota odliczenia nie może w roku podatkowym przekroczyć kwoty dochodu uzyskanego przez podatnika z przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych.

Natomiast zgodnie z art. 18ee ust. 2 pkt 1 ustawy o CIT, za koszty uzyskania przychodów poniesione na działalność sportową uznaje się koszty poniesione na finansowanie klubu sportowego, o którym mowa w art. 28 ust. 1 ustawy z dnia 25 czerwca 2010 r. o sporcie, na realizację celów wskazanych w art. 28 ust. 2 tej ustawy.

W myśl powyższych przepisów, podatnik ma możliwość odliczenia dla celów podatkowych od podstawy opodatkowania 50% poniesionych wydatków, pod tym jednak warunkiem, że wydatki te zostaną poniesione na finansowanie klubu sportowego, o którym mowa w art. 28 ust. 1 ustawy o sporcie w powiązaniu z realizacją celów wskazanych w art. 28 ust. 2 ww. ustawy, tj. przeznaczeniem środków w szczególności na:

Podsumowując wskazuję, iż w ocenie Wnioskodawcy będzie on miał prawo do skorzystania z tzw. ulgi dla wspierających sport, a w konsekwencji do odliczenia od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18 ustawy o CIT, kwoty stanowiącej 50% kosztów uzyskania przychodów poniesionych na finansowanie klubu sportowego, o którym mowa w art. 28 ust. 1 ustawy o sporcie, w związku z płatnościami dokonywanymi na podstawie faktur wystawionych przez Sponsorowanego.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

UZASADNIENIE interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 7 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1800 z późn. zm., dalej: "ustawa o CIT"),

1. Przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód stanowiący sumę dochodu osiągniętego z zysków kapitałowych oraz dochodu osiągniętego z innych źródeł przychodów. W przypadkach, o których mowa w art. 21, art. 22 i art. 24b, przedmiotem opodatkowania jest przychód.

2. Dochodem ze źródła przychodów, z zastrzeżeniem art. 11c, art. 11i, art. 24a, art. 24b, art. 24ca, art. 24d i art. 24f, jest nadwyżka sumy przychodów uzyskanych z tego źródła przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

Należy w tym miejscu zauważyć, że od 2018 r. w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych przychody podatników zostały rozdzielone na źródła:

- z zysków kapitałowych oraz

- z innych źródeł.

Istotą wprowadzonych zmian jest wyodrębnienie źródła przychodów w postaci zysków kapitałowych i oddzielenie dochodów uzyskiwanych z tego tytułu od pozostałych dochodów uzyskiwanych przez podatników podatku dochodowego od osób prawnych.

Wydzielając na gruncie ustawy o CIT odrębne źródło przychodów - z zysków kapitałowych - ustawodawca zamieścił w ustawie katalog, w którym określił listę przychodów zaliczanych do tego źródła. Katalog ten został zawarty w art. 7b ustawy o CIT.

Zasady kwalifikowania wydatków jako kosztów uzyskania przychodów określają przepisy art. 15 i 16 ustawy o CIT.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT,

kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu każdy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest jedynie sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach należy natomiast zbadać istnienie związku przyczynowego pomiędzy poniesieniem kosztu a powstaniem przychodu ze źródła przychodu lub realną szansą powstania przychodu podatkowego, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła jego uzyskiwania.

Innymi słowy oznacza to, że dla kwalifikacji prawnej danego kosztu istotne znaczenie ma cel, w jakim został poniesiony. Wydatek zostanie uznany za koszt uzyskania przychodów, jeżeli pomiędzy jego poniesieniem, a powstaniem, zwiększeniem bądź też możliwością powstania przychodu istnieje związek przyczynowy.

W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, musi spełnić następujące warunki:

* został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),

* jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,

* pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

* poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,

* został właściwie udokumentowany,

* nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

W tym miejscu należy podkreślić, że koszty ponoszone przez podatnika należy ocenić pod kątem ich celowości, a więc dążenia do uzyskania przychodów. Aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodu, między tym wydatkiem, a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek przyczynowy tego typu, że poniesienie wydatku ma wpływ na powstanie lub zwiększenie tego przychodu.

Wyrażenie "w celu osiągnięcia przychodu" zawarte we wskazanym przepisie art. 15 ust. 1 ww. ustawy oznacza, że nie wszystkie wydatki ponoszone przez podatnika w związku z prowadzoną działalnością, podlegają odliczeniu od podstawy opodatkowania. Aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodu, między tym wydatkiem a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek przyczynowy tego typu, że poniesienie wydatku ma wpływ na powstanie lub zwiększenie tego przychodu, zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów. Zauważyć należy, iż przez sformułowanie "w celu" należy rozumieć dążenie do osiągnięcia jakiegoś stanu rzeczy (przychodu), a dążenie podatnika ma przymiot "celowości". Zatem, możliwość kwalifikowania konkretnego wydatku jako kosztu uzyskania przychodu, uzależniona jest od rzetelnej i całościowej oceny tego, czy w świetle wszystkich występujących w sprawie okoliczności, przy zachowaniu należytej staranności, podatnik w momencie dokonywania wydatku mógł i powinien przewidzieć, iż wydatek ten przyczyni się do powstania, zachowania lub zabezpieczenia przychodu.

Kosztami uzyskania przychodów są więc wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów.

Należy jednak mieć na uwadze zamknięty katalog wydatków, które nie podlegają zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów, pomimo, że pozostają w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością i zostały przez niego poniesione w celu uzyskania przychodu.

Zgodnie z ugruntowanym poglądem, do kategorii wydatków mających na celu osiągnięcie przychodów zalicza się między innymi koszty reklamy. Wydatki poniesione na reklamę, jako niewymienione w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT, w pełnej wysokości mogą stanowić koszty uzyskania przychodów, pod warunkiem że wydatki te spełniają kryteria określone w art. 15 ust. 1 tej ustawy.

Pod pojęciem reklamy należy rozumieć działania podmiotu gospodarczego, mające na celu kształtowanie popytu na dane towary, usługi lub markę, poprzez zachęcenie jak największej liczby potencjalnych klientów do nabywania towarów i usług tego podmiotu gospodarczego. Może być ona realizowana za pomocą rozmaitych środków wyrazu oraz przy użyciu zróżnicowanych środków przekazu, w tym poprzez prezentowanie danego towaru lub usługi, jego cech jakościowych, użytkowych lub konsumpcyjnych, zalet technicznych, estetycznych lub zdrowotnych, rozwiązań nowoczesnych czy modnych, a także poprzez rozpowszechnianie logo firmy. Można wobec tego wyróżnić reklamę towaru, usługi, a także reklamę firmy (przedsiębiorstwa).

Wśród działań podejmowanych przez podmioty prowadzące działalność gospodarczą, mających na celu kształtowanie popytu na oferowane przez nie towary, usługi bądź markę można wyróżnić sponsoring. Jest on definiowany, jako "finansowanie czegoś, często w zamian za reklamowanie własnej działalności" (Słownik wyrazów obcych PWN - wersja internetowa). Sponsorowanie może wiązać się z otrzymywaniem świadczeń wzajemnych od podmiotu sponsorowanego, bądź też mieć charakter jednostronny. Skutki podatkowe sponsoringu są uzależnione od treści tego stosunku prawnego. W tym miejscu należy zaznaczyć, że umowy sponsoringu należą do kategorii umów nienazwanych - żadne przepisy nie zawierają bowiem ich definicji. Możliwość ich zawarcia wynikać będzie z reguły ogólnej zawartej w art. 353¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2020 r. poz. 1740 z późn. zm.), który zakłada swobodę umów w obrocie gospodarczym.

Sponsoring jest jedną z form promocji, polegającą na skojarzeniu pozytywnego obrazu sponsorowanego ze sponsorem, którego znak towarzyszy imprezom lub działaniom sponsorowanej osoby lub instytucji. Sponsoring uznawany jest za formę reklamy, której przedmiotem jest firma i jej produkty. Sponsorowanie ma także kształtować pozytywny wizerunek firmy i popularyzować jej nazwę na rynku. Zwiększenie popularności firmy może mieć wpływ na wzrost uzyskiwanych przez nią przychodów.

Umowa sponsoringu może przybrać formę tzw. sponsoringu właściwego (wzajemność świadczeń) lub sponsoringu niewłaściwego (który swoim charakterem zbliżony jest do darowizny, gdyż zawiera się w jednostronnym zobowiązaniu się sponsora do finansowania sponsorowanego).

Gdy umowa zawarta między stronami przewiduje, że w zamian za przekazanie określonych środków pieniężnych, wartości rzeczowych lub świadczeń, sponsor otrzyma od podmiotu sponsorowanego ekwiwalentne świadczenie wzajemne o charakterze reklamowym, można mówić o tzw. sponsoringu właściwym. Stanowi on w istocie odpłatne nabycie usług reklamowych. Koszty sponsoringu właściwego stanowią wówczas w całości koszty uzyskania przychodów sponsora.

W przypadku, gdy sponsor nie otrzymuje żadnego świadczenia wzajemnego od podmiotu sponsorowanego, poniesione przez niego wydatki mają charakter darowizny (tzw. sponsoring niewłaściwy). Wówczas należy mieć na względzie postanowienia art. 16 ust. 1 pkt 14 ustawy o CIT, zgodnie z którym,

nie uważa się za koszty uzyskania przychodów darowizn i ofiar wszelkiego rodzaju, z wyjątkiem wpłat na rzecz Polskiej Organizacji Turystycznej, z tym że kosztem uzyskania przychodów są koszty wytworzenia lub cena nabycia produktów spożywczych, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 16 ustawy o podatku od towarów i usług, przekazanych na rzecz organizacji pożytku publicznego w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie, z przeznaczeniem wyłącznie na cele działalności charytatywnej prowadzonej przez te organizacje.

Oznacza to w praktyce, że do kosztów mogą być zaliczone jedynie wydatki stanowiące ekwiwalent za uzyskany towar czy usługę.

Możliwa jest również sytuacja, gdy umowa sponsoringu przewiduje co prawda obustronne świadczenia sponsora i sponsorowanego, jednak nie są one ekwiwalentne. Wydatki na sponsoring są wówczas kosztami uzyskania przychodów tylko do wysokości wartości usług reklamowych świadczonych przez sponsorowanego. W pozostałej części powinny być traktowane jak darowizna.

W związku z tym, że w przepisach brak jest regulacji odnoszących się do umowy sponsoringu koniecznym jest, aby strony sformułowały w umowie w sposób szczegółowy wzajemne prawa i obowiązki. Przede wszystkim przedmiotowa umowa musi być umową o świadczenie wzajemne tego typu, że sponsor zobowiąże się do finansowego lub rzeczowego wsparcia sponsorowanego, a sponsorowany zobowiąże się do podjęcia działań popularyzujących przedsiębiorcę (np. reklamowania nazwy sponsora, logo czy prowadzonej przez niego działalności). W szczególności istotne jest, aby w sposób jak najbardziej precyzyjny zostały określone wzajemne świadczenia stron oraz jeżeli jest to możliwe, wartość tych świadczeń. Należy bowiem zaznaczyć, że w przypadku tego typu umów występuje zasada ekwiwalentności świadczeń w odniesieniu do kosztów podatkowych. W konsekwencji, tylko takie ukształtowanie w umowie obowiązków sponsorowanego daje podatnikowi korzyści, które pozwalają stwierdzić związek przyczynowo-skutkowy z przychodem, a tym samym możliwość zaliczenia wydatku poniesionego na sponsoring do kosztów uzyskania przychodów w myśl ww. art. 15 ust. 1 ustawy o CIT.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 25 czerwca 2010 r. o sporcie (Dz. U. z 2020 r. poz. 1133 z późn. zm., dalej: "ustawa o sporcie"),

sportem są wszelkie formy aktywności fizycznej, które przez uczestnictwo doraźne lub zorganizowane wpływają na wypracowanie lub poprawienie kondycji fizycznej i psychicznej, rozwój stosunków społecznych lub osiągnięcie wyników sportowych na wszelkich poziomach.

W myśl art. 3 ustawy o sporcie,

1. Działalność sportowa jest prowadzona w szczególności w formie klubu sportowego.

2. Klub sportowy działa jako osoba prawna.

Na mocy art. 2 pkt 42 ustawy z dnia 29 października 2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2021 r. poz. 2105 z późn. zm.) został dodany do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych art. 18ee.

Zgodnie z art. 18ee ustawy o CIT,

1. Podatnik uzyskujący przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych może odliczyć od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18, kwotę stanowiącą 50% kosztów uzyskania przychodów poniesionych na działalność:

- przy czym kwota odliczenia nie może w roku podatkowym przekroczyć kwoty dochodu uzyskanego przez podatnika z przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych.

2. Za koszty uzyskania przychodów poniesione na działalność sportową uznaje się koszty poniesione na finansowanie:

3. Przez stypendium sportowe, o którym mowa w ust. 2 pkt 2, rozumie się finansowane przez podatnika jednostronne, bezzwrotne świadczenie pieniężne, które jest przyznawane przez jednostki samorządu terytorialnego, ministra właściwego do spraw kultury fizycznej, organizacje pożytku publicznego lub kluby sportowe, za osiągnięcie określonego wyniku sportowego lub umożliwiające przygotowanie się do imprezy sportowej.

4. Za koszty uzyskania przychodów poniesione na działalność kulturalną uznaje się koszty poniesione na finansowanie:

5. Za koszty uzyskania przychodów poniesione na działalność wspierającą szkolnictwo wyższe i naukę uznaje się koszty poniesione na:

6. Odliczenie kosztów, o których mowa w ust. 5 pkt 3-5, przysługuje pod warunkiem, że są ponoszone na podstawie umowy zawartej przez podatnika z uczelnią.

7. Prawo do odliczenia kosztów uzyskania przychodów poniesionych na działalność wspierającą szkolnictwo wyższe i naukę nie przysługuje podatnikowi będącemu założycielem uczelni niepublicznej.

8. Koszty, o których mowa w ust. 1, podlegają odliczeniu, jeżeli nie zostały podatnikowi zwrócone w jakiejkolwiek formie lub nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym.

9. Odliczenia dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono koszty, o których mowa w ust. 1.

10. Podatnik korzystający z odliczenia składa w terminie złożenia zeznania, w którym dokonuje tego odliczenia, informację, według ustalonego wzoru, zawierającą wykaz poniesionych kosztów podlegających odliczeniu.

11. W przypadku skorzystania z odliczenia kosztów, o których mowa w ust. 1, przepisu art. 16 ust. 1 pkt 48 nie stosuje się.

Jak wynika z art. 28 ust. 2 ustawy o sporcie, do którego odwołuje się art. 18ee ust. 2 pkt 1 ustawy o CIT, finansowanie klubu sportowego musi zostać przeznaczone na:

5) sfinansowanie stypendiów sportowych i wynagrodzenia kadry szkoleniowej - jeżeli wpłynie to na poprawę warunków uprawiania sportu przez członków klubu sportowego, który otrzyma dotację, lub zwiększy dostępność społeczności lokalnej do działalności sportowej prowadzonej przez ten klub.

Ulga sponsoringowa (CSR: ang. Corporate Social Responsibility, społeczna odpowiedzialność biznesu) ma przynieść korzyści podmiotom działającym w określonym obszarze CSR.

Społeczna odpowiedzialność biznesu to strategia zarządzania, zgodnie z którą przedsiębiorstwa w swoich działaniach dobrowolnie uwzględniają interesy społeczne, aspekty środowiskowe, czy relacje z różnymi grupami interesariuszy, w szczególności z pracownikami. Bycie społecznie odpowiedzialnym oznacza inwestowanie w zasoby ludzkie, w ochronę środowiska, relacje z otoczeniem firmy i informowanie o tych działaniach, co przyczynia się do wzrostu konkurencyjności przedsiębiorstwa i kształtowania warunków dla zrównoważonego rozwoju społecznego i ekonomicznego. Należy zwrócić uwagę na aspekt świadomości działań podatnika oraz przyjętą przez niego strategię ich realizacji. CSR ma na celu budowanie pozytywnego obioru danego podmiotu w społeczeństwie. Zaufanie konsumentów, obywateli ma w przyszłości przełożyć się na osiągnięcie celów finansowych, a więc powiększenie przychodów. Realizacja celów CSR nie następuje zatem przez sam wydatek ale przez zbudowanie wizerunku podmiotu, który przełoży się na skutki finansowe. Świadome inwestowanie w ramach społecznej odpowiedzialności biznesu wymaga informowania o tych działaniach. Takie działania powinny wynikać z wcześniejszej strategii i planu działania, na które podatnik może powołać się w przypadku wątpliwości kategoryzacji wydatku na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o CIT.

Zatem, uznać należy, że czynniki te przemawiają za tym, że ponoszone wydatki na realizację tego procesu powiększają podatkowe koszty uzyskania przychodów.

Wskazać należy, że z uzasadnienia do wprowadzanych od 1 stycznia 2022 r. zmian wynika, że wprowadzenie ulgi dla podatników wspierających działalność sportową jest propozycją nowej zachęty podatkowej, mającej na celu wsparcie określonych dziedzin życia społeczno-gospodarczego. W obecnym stanie prawnym, w podatku dochodowym w ogóle nie ma takiego rozwiązania. Wsparcie dedykowane jest podmiotom prowadzących działalność sportową, kulturalną oraz wspierającą szkolnictwo wyższe i naukę.

Ulga jest skierowana do podatników PIT osiągających przychody z działalności gospodarczej, z której dochody opodatkowane na ogólnych zasadach według skali podatkowej lub według 19% stawki podatku. Ulga będzie odliczana maksymalnie do wysokości uzyskanych w roku podatkowym dochodów z działalności gospodarczej. Będzie polegała na możliwości odliczenia od podstawy obliczenia podatku 50% kosztów uzyskania przychodów poniesionych na określone cele. Oznacza to, że podatnik, oprócz zaliczenia poniesionych kosztów do kosztów uzyskania przychodów, w tym również poprzez odpisy amortyzacyjne, uzyska prawo do dodatkowej preferencji w podatku dochodowym poprzez odliczenie od podstawy obliczenia podatku połowy poniesionych kosztów. Ulga w podatku dochodowym przyczyni się do tego, że sponsorowanie określonych działalności stanie się bardziej atrakcyjne (przedsiębiorcy będą bardziej zainteresowani np. współpracą z klubami sportowymi czy uczelniami), co pozwoli też pozyskać tym podmiotom (np. klubom sportowym) dodatkowe środki na prowadzoną działalność. Odliczeniu będą podlegały koszty, które nie zostały podatnikowi zwrócone w jakikolwiek sposób lub odliczone od dochodu. Ulga będzie odliczana w zeznaniu rocznym. W przypadku ulgi na działalność sportową odliczeniu będą podlegały koszty poniesione na kluby sportowe, które realizują cele określone w art. 28 ustawy o sporcie, tj.m.in. zakup sprzętu sportowego, pokrycie kosztów organizowania zawodów sportowych lub uczestnictwa w tych zawodach, pokrycie kosztów korzystania z obiektów sportowych dla celów szkolenia sportowego. Koszty mogą dotyczyć również sfinansowania stypendium sportowego.

W ramach realizacji ulgi koszty mogą być poniesione również na imprezę sportową niebędącą masową imprezą sportową, o której mowa w ustawie o bezpieczeństwie imprez masowych.

Na podstawie art. 3 pkt 3 ustawy o bezpieczeństwie imprez masowych, masową imprezą sportową jest impreza masowa mająca na celu współzawodnictwo sportowe lub popularyzowanie kultury fizycznej, organizowaną na:

- stadionie lub w innym obiekcie niebędącym budynkiem, na którym liczba udostępnionych przez organizatora miejsc dla osób, ustalona zgodnie z przepisami prawa budowlanego oraz przepisami dotyczącymi ochrony przeciwpożarowej, wynosi nie mniej niż 1000, a w przypadku hali sportowej lub innego budynku umożliwiającego przeprowadzenie imprezy masowej - nie mniej niż 300,

- terenie umożliwiającym przeprowadzenie imprezy masowej, na którym liczba udostępnionych przez organizatora miejsc dla osób wynosi nie mniej niż 1000. (...)

Analogiczne rozwiązanie przewidziane zostało w przepisach ustawy CIT (Druk sejmowy Nr 1532).

Wątpliwości Państwa dotyczą kwestii ustalenia, czy Spółka będzie mieć prawo zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków z tytułu umowy sponsoringu, poniesionych w związku z płatnościami dokonywanymi na podstawie faktur wystawionych przez Sponsorowanego oraz czy Spółka będzie mieć prawo odliczenia od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, kwotę stanowiącą 50% kosztów uzyskania przychodów poniesionych na finansowanie klubu sportowego, o którym mowa w art. 28 ust. 1 ustawy z dnia 25 czerwca 2010 r. o sporcie.

Odnosząc się zatem do Państwa wątpliwości w pierwszej kolejności wskazać należy, że mają Państwo prawo do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków z tytułu umowy sponsoringu poniesionych w związku z płatnościami dokonywanymi na podstawie faktur wystawianych przez Sponsorowanego. Jak wynika z opisu sprawy w ramach Umowy Sponsorowany zobowiązał się do przeznaczania otrzymywanego od Państwa wynagrodzenia na realizację celów statutowych, zgodnie ze Statutem Stowarzyszenia, ściśle powiązanych z celem publicznym z zakresu sportu, w szczególności na realizację programów szkolenia sportowego, zakupu sprzętu sportowego, pokrycia kosztów organizowania zawodów sportowych lub uczestnictwa w tych zawodach, pokrycia kosztów korzystania z obiektów sportowych dla celów szkolenia sportowego, sfinansowania stypendiów sportowych i wynagrodzenia kadry szkoleniowej. Następnie Sponsorowany zobowiązał się do przekazywania Sponsorowi szczegółowego rozliczenie poniesionych wydatków na realizację ww. celów. Zatem koszty poniesione przez Państwa na podstawie zawartej umowy sponsoringowej, zgodnie z którą Wnioskodawca przekazuje klubowi sportowemu wynagrodzenie, a w zamian za przekazane wynagrodzenie Klub świadczy na rzecz Państwa usługi promocyjne, mogą/będą mogły stanowić koszty uzyskania przychodów na podstawie art. 15 ustawy o CIT. Niewątpliwie wydatki poniesione przez Państwa będą mieć przełożenie na osiągnięcie przychodów Państwa - jako wydatki na cele reklamowe, promocyjne. Jak wynika z opisu sprawy zawarcie umowy sponsoringowej wydatki na promocję (reklamę) w ramach Umowy sponsoringu mają przyczyniać się m.in. do rozpowszechniania informacji na temat Spółki a co za tym idzie podmiotów z Grupy oraz świadczonych usług i dostarczanych towarów (samochodów), a także promowania marki. Realizacja tych celów może mieć bowiem wpływ na wzrost sprzedaży oferowanych towarów oraz usług i w konsekwencji uzyskiwanych przychodów. Ponadto jak wynika z opisu sprawy wydatki z tytułu umowy sponsoringowej z Klubem nie zostały/nie zostaną Spółce w jakikolwiek sposób zwrócone.

Podkreślenia wymaga, że ww. wydatki stanowią świadczenie wzajemne, zatem w odniesieniu do poniesionych przez Spółkę wydatków, nie będzie mieć zastosowanie wyłączenie, o którym mowa w cyt. art. 16 ust. 1 pkt 14 ustawy o CIT.

Jednocześnie wydatki na pokrycie kosztów działalności klubu sportowego jednakże wyłącznie poniesione w ramach zawartej przez Państwa umowy sponsoringowej z Klubem, w szczególności na (jak wskazano we wniosku):

o ile w istocie ponoszenie tych wydatków wpłynie na poprawę warunków uprawiania sportu przez członków klubu sportowego, który otrzyma dotację, lub zwiększy dostępność społeczności lokalnej do działalności sportowej prowadzonej przez ten klub - będą stanowić koszty poniesione na działalność sportową, o której mowa w art. 18ee ust. 2 pkt 1 ustawy o CIT. W konsekwencji wydatki ponoszone na inne niż ww. cele (bądź cele określone w art. 18ee ust. 2 pkt 2 i 3 ustawy o CIT) nie będą mogły korzystać z omawianej preferencji podatkowej.

Podkreślić w tym miejscu należy, że Państwa działania wskazane we wniosku wpisują się w definicję społecznej odpowiedzialności biznesu albowiem mają na celu budowanie pozytywnego obioru danego podmiotu w społeczeństwie i mogą przyczynić się do zwiększenia dostępności społeczności lokalnej do działalności sportowej prowadzonej przez Klub. Innymi słowy koszty ponoszone przez Państwa w zakresie zawartej umowy sponsoringowej kwalifikują się do obszaru działalności sportowej, o której mowa w art. 18ee ustawy o CIT.

Tym samym uznać należy, że Spółka, z zastrzeżeniem, że osiąga przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych będzie miała na podstawie art. 18ee ustawy o CIT możliwość skorzystania z odliczenia 50% kosztów od podstawy opodatkowania poniesionych na sfinansowanie wydatków poniesionych z tyt. zawartej umowy sponsoringowej z Klubem, o ile oczywiście będą to wydatki, o których mowa w art. 18ee ust. 2 ustawy o CIT.

Reasumując, mogą/będą Państwo mogli odliczyć łącznie 150% poniesionych kosztów z tyt. zawartej umowy sponsoringowej z Klubem - przy czym, 100% kosztów zaliczą Państwo do kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, a następnie 50% tych samych kosztów w ramach ulgi sponsoringowej (jako dodatkowa preferencja w podatku dochodowym od osób prawnych) ponownie Państwo odliczą od podstawy opodatkowania na podstawie art. 18ee ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT.

Zatem Państwa stanowisko do pytania nr 1 i 2 z powyższym zastrzeżeniem należało uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w części dotyczącej zdarzenia przyszłego - stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

POUCZENIE o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 z późn. zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

POUCZENIE o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2022 r. poz. 329 z późn. zm.; dalej jako "p.p.s.a.").

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 p.p.s.a.). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 p.p.s.a.):

* w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 p.p.s.a.), albo

* w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a p.p.s.a.).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a p.p.s.a.).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 z późn. zm.).